จบแล้ว...พยายามดูจนจบจนได้
เก่งๆ ....ทำไมไม่พยายามอ่านหนังสือให้จบสักเล่ม
แบบดูซีรีย์นี้บ้าง หนอ....เฮ้อ
นั่งดูๆ ไป มีคำถามเกิดขึ้นเป็นระยะๆ
พร้อมๆ กับคิดตามถ้อยคำ
ในบทที่เขาแปลมา
ตอนที่พระเอกบอกเลิกแฟนเก่า
เธอถามพระเอกว่า รักคิม ซัมซุง เหรอ
พระเอกบอกแต่ว่า เขาคิดถึงเธอตลอด
เธอถามย้ำอีก ว่ารักนางเอก หรือเปล่า
พระเอกก็ตอบแต่เพียงว่า
อยู่กับนางเอกแล้วเขามีความสุข
ตอบแบบนี้ ฆ่ากันทั้งเป็นเลย เนอะ
มารู้ตอนหลังว่า
พระเอกไม่เคยบอกรักใครเลย
แม้แต่คนในครอบครัวเขา
นางเอกจึงบังคับให้เขาบอกรักเธอ
บอกรักดังๆ ด้วย และสอนพระเอกว่า
การบอกรักดีอย่างไร บอกรักไปเถอะ
กับเพื่อน กับคนในครอบครัว
ก็ควรบอกรัก บอกรักบ่อยๆ ก็ยิ่งดี
นั่นสิ...ทำไม..การบอกรัก
มันจึงเป็นอะไรที่ยากมากมาย
แต่ก็เกิดความสงสัยว่า
เจ้าความรัก กับความคิดถึง
มันเหมือนกันเหรอ
พระเอกถึงบอกว่า คิดถึงนางเอก
แต่ไม่บอกว่า รักนางเอก
ไม่รู้เหมือนกัน
ตอนนี้รักใครไม่เป็นแล้วเหมือนกัน
ไม่รู้แล้วว่า ความรักมันคืออะไร
อีกตอนหนึ่งคือ
พระเอกบอกแฟนเก่าว่า
เขาลืมเธอไม่ได้หรอก
เธอจะอยู่ในความทรงจำของเขาเสมอ
เธอเลยนำคำพูดนี้ไปย้อนนางเอก
ตอนที่นางเอกถามเหตุผลว่า
เธอยังรักพระเอกใช่หรือเปล่า
เลยให้พระเอกไปส่งเธอถึงอเมริกา
เธอตอบว่า
ความทรงจำไม่มีอำนาจอะไรหรอก
เธอแค่อยากให้ความทรงจำระหว่างพระเอกกับเธอ
มันฝังลึกไว้นานๆ
การที่เธอให้พระเอกไปส่งเธอนั้น
เป็นการเดินทางเพื่อแยกทาง
คำตอบเธอ..มันใช่เลย
ความทรงจำ ไม่มีอำนาจอะไร
ใช่...ถ้าเป็นแค่ความทรงจำของใคร
ก็คงต้องรู้ตัวว่า
ตัวเอง...ไม่มีตัวตนสำหรับเขา
เนาะ...
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
คุณเหลือ อีก 5 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ
บอกรัก ถ้า ไม่ได้รัก จากความรู้สึก จริงๆ คนรับ ก้อ ไม่มีความสุข เลยนะคะ
สำหรับ ขวัญ ตอนนี้ ก้อ รอ คำบอก จาก พี่ติง ค่ะ
แต่ ไม่รู้ ว่า จะอีกนาน แค่ไหน แต่ ก้อ เต็มใจ ที่จะรอ นะคะ
ความรัก เป็น สิ่งที่ มีค่า มากๆ จริงๆ ค่ะ
ถ้าวันนึง ขวัญ ได้ยิน ขวัญ คงมีความสุข มากๆ ค่ะ