BlogGang.com : : ญามี่ : ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่152ตอน.."รอยร้าว"

ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่152ตอน.."รอยร้าว"

ญาณภาเป็นหญิงสาวที่เกิดมาอย่างพิเศษ หล่อนมักฝันถึงสถานที่แปลกๆที่ไม่เคยพบ วันหนึ่งฝนกำลังตก หล่อนวิ่งข้ามถนนไปอีกฟากหนึ่ง ถึงทางเลี้ยวขณะฝนลงหนัก...

“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”

ชายคนนั้นเพียงโบกมือไปมา เพราะเขากำลังโทรศัพท์คุยกับแฟนสาว ด้วยกำลังปรับความเข้าใจกับแฟน เขาจึงไม่ได้หันมามองคนที่ชนกัน ญาณภากลับมองเขาเต็มตา แล้วก็เกิดอาการประหลาดขึ้น...

“เจอกันอีกแล้วนะคะ”

ญาณภาทักชายที่นั่งข้างๆในรถประจำทาง ธนัตถ์เหลียวมองคนข้างตัว เขาขมวดคิ้วสงสัย สักครู่ เหมือนเขาจำได้แล้ว หล่อนคือคนที่เดินอย่างรีบร้อนมาชนกับเขานั่นเอง ต่างหูสองข้างหล่นมาข้างหนึ่งที่ช้างตัวเขา เขายังเก็บไว้เลย เขาเลยล้วงกระเป๋ากางเกง หยิบต่างหูอีกข้าง ส่งให้หล่อน...

“ผมเก็บได้ครับ ตอนที่หน้าคุณมาจูบกับผมไงครับ”

“อุ๊ย! ฉันเพิ่งรู้นะว่ามันติดไปกับคุณ...”

“ผมธนัตถ์ครับ”

นั่นเป็นวันแรกที่รู้จักกันอย่างจริงจัง ทั้งสองครบกันร่วม2 ปี ในคืนวันเกิดปีที่3 เพราะเหล้าขวดนั้นที่อร่อยและร้ายแรงมาก หล่อนจึงเมาไม่รู้ตัว มารู้ตัวรุ่งเช้าอีกวันแล้ว สองเดือนผ่านไป หล่อนรู้ว่าตัวเองท้อง การตัดสินใจจึงต้องมีคนสองคน...

“ผมไม่ยอมนะ อย่างไรผมก็คิดว่าภาควรเก็บลูกเอาไว้ดีกว่า..”

วันนั้นจบลงด้วยการหล่อนเก็บเสื้อผ้ากลับบ้าน คิดไปปรึกษาแม่อีกที ธนัตถ์ลางานไม่ทัน หล่อนจึงบอกให้ตามไปทีหลังแล้วกัน ญาณภายังรักสนุก แต่การมีเด็กกลับทำให้หล่อนคิดมากฝันแปลกๆเสมอ มักไปในสถานที่แปลกๆด้วยฝัน มีทั้งความตกใจกับฝัน และกลัวมากจนร้องไห้ตื่นทุกครั้ง ครั้งนี้เพราะหล่อนรีบร้อนกลับบ้าน แถมขณะขึ้นรถรู้สึกเพลียๆ จึงเผลอหลับไป มารู้สึกตัวอีกที รถเลยมาไกลแล้ว แต่ญาณภาคิดถึงแม่มาก คิดว่าลงเดินกลับแล้วกัน...

หล่อนรู้สึกว่านับจากเหตุการณ์ที่จำได้ หล่อนจำไม่ได้อีกแล้วว่ามาที่นี่ได้อย่างไร? มันที่ไหนกันแน่ รู้แค่หล่อนคงมาอยู่นานแล้ว เพราะท้องหล่อนโตใกล้คลอดเต็มที ทุกเช้าหล่อนจะมาดื่มนมที่นี่ เด็กปัญญาอ่อนจะนำมาให้ ที่เหลือ หล่อนถามอะไรไป เขาเพียงแค่ยิ้ม ไม่เคยตอบกลับมาเลย...

“ฮาๆ ข้ารอมานาน คราวนี้ต้องได้สมใจแน่ ไอ้กระสุน เอานมไปให้หล่อนกินมากๆนะ เด็กจะได้แข็งแรง อีก25 วันพระจันทร์ขึ้น ยายเมี้ยนจะมาทำคลอดให้ ฮาๆๆ ข้าจะได้สมใจแล้ว...”

เถรสงค์ ยิ้มอย่างปากเบี้ยวไปข้างหนึ่ง ในใจคิดถึงเงินก้อนใหญ่ที่เสี่ยบ่อนไพ่จะจ่ายให้แล้ว เขาจะไปสู่ขอนังมะลิจากแม่ พอคิดถึงร่างอวบของสาววัย15 คนนี้แล้ว ตบะจะแตกทีเดียว เถรสงค์เฒ่าวัย57 ต้องเลิกคิดทันที...

เขาพลิกตำราโบราณเล่มนั้นอย่างทบทวนอีกที นึกถึงคำสั่งเสียของพี่ชายอาจารย์ก่อนตายแล้ว

“เด็กคนนี้จะมีไฝที่ใต้ฝ่าเท้า มักเกิดในคืนพระจันทร์เต็มดวงด้วย..”

บ้านนั้นดูสวยงามมาก แต่สีที่ทาทับเนื้อไม้ดูประหลาดสิ้นดี แล้วเด็กที่หันมายิ้มให้ แล้วยกฝ่าเท้าเล็กๆขึ้นมากัด ใต้ฝ่าเท้านั้นมีไฝรูปแปลกๆด้วย

“แม่จ๋า..”

เสียงน่ารักที่ดังแว่วมา ทำให้ญาณภาตกใจตื่นทันที เด็กคนนั้นน่ารักมากแม้ตื่นแล้ว ภาพนั้นยังตามมาหลอกหลอนหล่อนทำให้ยาลูกกลอนที่กระสุนส่งให้คราวนี้ หล่อนแกล้งกลืนลงท้อง ทั้งๆที่แอบเก็บไว้ข้างใต้ลิ้น เมื่อเห็นญาณภายกน้ำขึ้นดื่มแล้ว กระสุนก็เดินจากไป...

วันพระจันทร์เต็มดวง...

พระจันทร์คืนนี้เหมือนเลือดสีค่อนข้างแดง ญาณภาไม่ค่อยชอบยายเมี้ยนนัก เธอมักเดินเข้าออกที่ห้องนี้หลายรอบแล้ว สักครู่เสียงกรีดร้องจากข้างๆดังขึ้น แล้วเสียงหนึ่งก็ดังแหบๆตามมา ยายเมี้ยนรีบออกไปทันที...

ราวตีสองญาณภาเริ่มปวดท้องมาก ดิ้นทรมานเรียกหายายเมี้ยน เธอเข้ามาบอกสารพัดเรื่อง แต่หล่อนจำได้แค่ท้องสาวที่ปวดมากเท่านั้น สักครู่หลังเบ่งครั้งสุดท้ายสุดตัว สิ่งหนึ่งก็ลื่นไหลจากท้องอย่างกะเปิดก็อกน้ำ หล่อนรู้สึกท้องโล่งไป แล้วความเพลียก็ทำให้ญาณภาหลับไป...

ธนัตถ์ลาออกจากงาน แต่นายงานที่รักเขากลับบอกให้ไปตามเมียได้ แค่ติดโน๊ตบุ๊คไปด้วย แล้วค่อยส่งงานมาตามที่สั่งก็ได้ โปรแกรมเมอร์อย่างเขา จึงไม่ต้องอยู่ที่ทำงานเช่นคนอื่นๆ เขาตามหาญาณภามาร่วม แปดเดือนแล้ว พ่อแม่หล่อนก็ไม่เคยได้เห็นหน้าลูกสาว หลังจากที่หล่อนโทรศัพท์มาครั้งนั้น...

“ครับ ผมธนัตถ์พูดครับ”

ตำรวจได้ช่วยญาณภาจากกองขยะแห่งหนึ่ง หล่อนเสียเลือดมาก ธนัตถ์บังเอิญเลือดกรุ๊ปเดียวกับเมีย เขาบอกหมอว่าเลือดเขาทุกหยด บริจาคให้หมดเลย หมอทำการถ่ายเลือดข้ามวันแล้ว อาการธนัตถ์เริ่มหน้าเซียวแต่เขาก็ยังยืนยันคำเดิม หมอจึงถ่ายอีกครั้ง ร่างกายญาณภาเริ่มหายเขียวกลับมามีเลือดฝาดตามเดิม หมอบอกว่าเธอโดนวางยาด้วย อาการถึงหนักมาก...

3วันหลังธนัตถ์ตื่นพร้อมเมีย คำแรกที่ญาณภาถามเขาคือ

“เห็น “ดอกจิก” ไหม?”

เขายังงงๆแต่แล้วญาณภาก็หลับไปอีก หมอบอกว่าเธอเพ้อละเมอแต่ชื่อนี้ตลอดเวลา คงสำคัญกับเธอมาก ธนัตถ์ลุกขึ้นไปสอบถามคนที่พบญาณภาเป็นคนแรก เจ้าหน้าที่เพิ่งปล่อยตัวมา เขาบอกว่าเขาเก็บขยะที่นี่ทุกวัน เพิ่งเจอเหตุการณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรกเลย

“แปลกมากเลยครับ คล้ายๆชายที่พามาทิ้งห่อร่างคน ท่าทางเหมือนคนไม่เต็มบาทครับ”

ชายไม่เต็มบาทรึ?ใครกัน?ตำรวจเดินออกไปสอบถามชายชราคนหนึ่ง ท่าทางคล้ายจักรู้ เขาเป็นพ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวแถวนี้ เขาว่าราวกับเคยเห็นชายสภาพที่คนเก็บขยะบรรยาย แต่ไม่รู้จักบ้าน เคยเห็นมาซื้อก๋วยเตี๋ยวเท่านั้น...

รอยร้าวนี้เจ็บนักคล้ายคนเอามีดมากรีดเนื้อออกเป็นชิ้นๆ มันทรมานทั้งเจ็บทั้งอาลัย ลูกยังเด็กมากก็จริง แต่ถ้าถูกย่างไฟจริงคงช่วยตัวเองไม่ได้ แค่คิดหล่อนก็ทนไม่ได้แล้วเสียงกรีดร้องสุดขีด ทำให้ญาณภาสลบไปอีกวัน...

ญาณภาเริ่มเปลี่ยนไป หล่อนไม่หงุดหงิดง่ายเช่นเดิม ไม่ใจร้อนด่วนได้เหมือนเก่า วันๆธนัตถ์เห็นหล่อนนั่งเขียนกระดาษร่วมสิบใบ ยุ่งไปหมด ธนัตถ์ไม่กล้ารบกวน ห่วงก็แต่อาการของหล่อน ทำให้ร่างกายผอมบางมากขึ้นราวเด็กสิบกว่าขวบไม่ใช่หญิงสาวเกือบสามสิบ...

“นัตถ์จ๋า ญารู้แล้ว ดอกจิกต้องอยู่บ้านหลังนี้แน่ มันเป็นบ้านทรงไทยมีมะลิรอบบ้านนะ ที่สะดุดตาที่สุดคือหลังคาสีเขียวสดนะ”

ผู้กองห้าร้อยถูกตามตัวมาทันที บ้านเรือนไทยถูกค้นหาไปทั่ว บ้านที่นังมะลิหลงรัก ไม่ได้อยู่ไกลจากบ้านของแม่ญาณภาเลยแต่ที่ทุกคนไม่เห็น เพราะเถรสงค์ใช้ยันต์ปิดตาคลุมไว้นั่นเอง...

“นะมะลิของพี่แค่ทนอีก 49วัน พี่จะพาเธอไปต่างประเทศจ๊ะ”

เถรสงค์กำลังกล่อมนังมะลิ ให้เฝ้าบ้านนี้ เถรสงค์ลงมนต์สะกดไว้ นังมะลิที่เคยปากร้ายอาละวาดเก่งเลยเงียบสงบไป...

“ข้าจักทนอีกนิดเดียว กุมารเด็กที่ขายเสี่ยไปยังไม่เก่งเท่าเด็กไฝคนนี้ ขอแค่อีก 49วันเท่านั้น ข้าจักเก่งกว่าใครทั้งหมด ฮาๆๆ”

เถรสงค์คิดอย่างเคลิมอารมณ์ พยายามอดทนนั่งสวดมนต์ให้ครบหมื่นบทใน49วันให้ได้ แม้จักยากแต่เถรสงค์สักอย่าง ต้องทำได้อย่างสมบูรณ์แน่นอน...

“เหนือฟ้ายังมีฟ้าฉันใด ความผิดพลาดก็เป็นเช่นนั้นแน่

กระสุนเดินอย่างรีบร้อนเมื่อเห็นตำรวจ ไม่น่าอยากกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำเลย ชายชราโทรไปบอกผู้กองห้าร้อยทันที ที่เห็นกระสุนมาซื้อก๋วยเตี๋ยวที่ร้านอีก...

ขาที่เดินมาไกลแถมรีบร้อนจนสั่นไปหมด มาสะดุดผ้ายันต์ของเถรสงค์ที่รั้วหน้าประตูเข้าบ้านจนหกล้มลง กระสุนตื่นเต้นมากไปไม่ทันสังเกตุผ้ายันต์ที่ปิดบนรั้วประตูเปลี่ยนไปแล้ว...

ผู้กองห้าร้อยที่ตามมาติดๆต้องตกใจ เมื่อมองเห็นภาพเบื้องหน้าที่เปลี่ยนไป พอคิดได้รีบวิทยุหาหมวดเล็กน้อย สักครู่เจ้าหน้าที่ก็มาล้อมเต็มบ้าน เถรสงค์ล่องหนหายไปแล้ว เหลือแค่เมียสาวมะลิกับแม่ที่สั่นเป็นเจ้าเข้า เด็กทารกในห้องร้องเสียงดังขึ้นมาทันที...

รอยร้าวค่อยๆสมานกันเมื่อเห็นหน้าเล็กๆนั่น สายตามีแววล้อเล่น ก่อนจะมีควันสีชมพูลอยผ่านไป แล้วทารกน้อยก็หลับตาลงกอดผู้เป็นแม่แน่น ญาณภายิ้มออกมาทั้งน้ำตาลูกของหล่อนแน่แล้ว...

เขียนและอัพโดย......ญามี่///...

Create Date : 05 เมษายน 2559

Last Update : 5 เมษายน 2559 22:57:54 น.

24 comments

Counter : 1239 Pageviews.

เสร็จแล้วๆๆ

โดย: ญามี่

วันที่: 5 เมษายน 2559 เวลา:23:09:56 น.

อ่านสนุกเลยค่ะ

โดย: Max Bulliboo

วันที่: 6 เมษายน 2559 เวลา:16:50:28 น.

มี่จัง แวะมาเก็บลิ้งค์แล้ว
ไว้มาอีกรอบ

ฝันดีจ่ะ

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 6 เมษายน 2559 เวลา:21:01:42 น.

แนวสยองอีกแล้วน้องมี่
ย่างเด็ก เด็กย่าง
จบแบบแฮ็ปปี้

โดย: แอมอร (peeamp

) วันที่: 6 เมษายน 2559 เวลา:22:01:35 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่..

ในที่สุด แม่กะลูกก็ได้พบกันนะค่ะ

เหนื่อยเชียว..

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 7 เมษายน 2559 เวลา:16:07:16 น.

อ่านแล้วลุ้นมากๆ เลย
แต่ก็แฮบปี้เอนดิ้ง
ไม่มีความสุขใดที่ได้พบและโอบกอดลูก

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 7 เมษายน 2559 เวลา:19:24:12 น.

มาอ่านตะพาบค่ะ
ดีจังจบด้วยดี

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เป็ดสวรรค์ Literature Blog ดู Blog
foreverlovemom Literature Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: newyorknurse

วันที่: 8 เมษายน 2559 เวลา:0:14:31 น.

ญามี่ Literature Blog

สวัสดีค่ะ ตามงานตะพาบมาค่ะ ช่วงนี้มี้ยุ่งมากเลยไม่ได้มาทักทายนานเลย สบายดีนะคะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 8 เมษายน 2559 เวลา:15:03:56 น.

แฮปปี้เอนดิ้งดีค่ะน้องมี่ โหวตให้ค่ะ

ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 9 เมษายน 2559 เวลา:21:27:51 น.

แวะมาอ่านตะพาบค่ะคุณมี่
วันนี้มาดึกมาก
ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 10 เมษายน 2559 เวลา:1:38:27 น.

วันนี้เพิ่งได้มาอ่านค่ะ
เนื้อเรื่องแปลกมาก อิอิ
ถ้าทำถึงขนาดนี้เพื่อเอาลูกคนอื่นมาทำอาคมก็ใจร้ายจังเนาะ
อ่านไปก็อินค่ะ คุณมี่เขียนแนวหลอนๆ แบบนี้พล็อตเจ๋งเลยอะ

ขอบคุณมากๆ ค่า
มีความสุขมากๆในวันสงกรานต์นะคะ

โดย: lovereason

วันที่: 10 เมษายน 2559 เวลา:23:18:50 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่..

บ้านนี้ มีเพลงเพราะๆให้ฟังตลอด

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
ชมพร Cartoon Blog ดู Blog
อาจารย์สุวิมล Literature Blog ดู Blog
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา Travel Blog ดู Blog
Raizin Heart Movie Blog ดู Blog
mcayenne94 Home & Garden Blog ดู Blog
ญามี่ Music Blog ดู Blog

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 11 เมษายน 2559 เวลา:10:20:21 น.

มี่จังงงง

อยากให้สาดน้ำไหมล่ะ

ร้อนมากๆน่ออ

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 11 เมษายน 2559 เวลา:16:35:05 น.

มาอ่านงานตะพาบคุณมี่
เขียนได้สนุกดีค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชมพร Cartoon Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: pantawan

วันที่: 12 เมษายน 2559 เวลา:23:35:28 น.

สุขสรรค์วันสงกรานต์นากั๊ปคุณยามี่..ปีศาจน้อยสอบแปดมิผ่านอีกแย้วจิ..แย่จริงๆแหะๆ..
ตอนนี้เลยต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่..ปีศาจน้อยเลยไปสมัครเรียนต่อปริญญาตรี..ลงสองคณะคือคณะศาสนา-ปรัชญาสาขาวิชาพุทธศาสตร์และคณะสังคมศาสตร์สาขาวิชารัฐศาสตร์การปกครองอ่ะ
ตอนนี้รู้แล้วว่าจะได้เรียนคณะสังคมศาสตร์แน่นอนแล้วเพราะไปสอบคัดเลือกมาเมื่อวันที่27มีนา..ผลว่าสอบผ่าน..วันที่7สิงหาต้องไปรายงานตัวและปฐมนิเทศอ่ะ..ส่วนคณะศาสนาและปรัชญาต้องรอไปวันที่29สิงหา..ถึงจะไปสอบคัดเลือก..(ลงเรียนสองที่จิคือมหามกุฎและจุฬา)รอด้วยความหวังว่าจะสอบผ่านอ่ะ
ที่ลงสองที่เพราะปีศาจน้อยเลือกวันเรียนไม่ตรงกันอ่ะ.. คือรัฐศาสตร์เรียนเสาร์-อาทิตย์..ส่วนพุทธศาสตร์เรียนวันจันทร์ถึงวันพุธ..เก่งม่ะ55555
แต่ว่ายังมีเรื่องหนักใจอีกแย้วจิ..คือปีศาจน้อยต้องศึกษาภาษาอังกฤษใหม่อ่ะ..ของเก่าหายหมดจิ(แงๆๆเอาภาษาอังกฤษของเค้ากลับมานะ)

ตอนนี้ปีศาจน้อยเลยต้องใช้เวลากับมานมากหน่อยจิ..คงมิได้เข้ามาอ่านบล๊อกคุณยามี่บ่อยเหมือนเมื่อก่อนแย้ว..รักษาสุขภาพด้วยนากั๊ป..ปีศาจน้อย
ปล. คุณยามี่เลี้ยงลูกเทพด้วยหรือกั๊ป55555

โดย: คืนฝันปีศาจน้อย

วันที่: 13 เมษายน 2559 เวลา:22:15:17 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์..

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 14 เมษายน 2559 เวลา:0:37:42 น.

ปีใหม่ไทยนี้ขอให้น้องญามี่และครอบครัวเย็นกายเย็นใจไปทั้งปี
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่า

โดย: haiku

วันที่: 14 เมษายน 2559 เวลา:22:36:24 น.

สุขสันต์เทศกาลปีใหม่ไทยค่ะ
อ่านแล้ว ส่งกำลังใจให้น้องมี่ด้วยค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาปอมซ่า Photo Blog ดู Blog
haiku Fanclub Blog ดู Blog
Tui Laksi Sports Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ชมพร Cartoon Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 15 เมษายน 2559 เวลา:18:42:22 น.

โดย: pantawan

วันที่: 15 เมษายน 2559 เวลา:23:38:56 น.

เขียนได้น่าติดตามมากค่ะ พึ่งเคยอ่าน ดีใจที่แม่ลูกได้เจอกัน

โดย: Maeboon

วันที่: 16 เมษายน 2559 เวลา:0:29:34 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องมี่

มีความสุขมากๆในวันสงกรานต์นะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 เมษายน 2559 เวลา:7:52:38 น.

ขอบคุณน้องญามี่มาก ๆ ที่แวะไปฟังเพลงและโหวตให้นะคะ
หลับฝันดีจ้า

โดย: haiku

วันที่: 16 เมษายน 2559 เวลา:23:11:52 น.

สนุกมากค่ะคุณมี่

ขอสวัสดีวันสงกรานต์แบบดีเลย์นะคะ

โดย: ชลบุรีมามี่คลับ

วันที่: 17 เมษายน 2559 เวลา:12:02:57 น.

สรุปว่าช่วยเด็กได้นะคะ .... ลุ้นแทบแย่

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 18 เมษายน 2559 เวลา:12:05:02 น.