BlogGang.com : : ญามี่ : ช่วยด้วย!! ผมอยากตาย

ช่วยด้วย!! ผมอยากตาย

“พี่จ๋าพี่ทำได้ลงคอหรือ ฉันคนนี้ไงที่พี่เคยบอกว่ารักมาก มากกว่าสิ่งใดๆพี่ทำได้ลงคอหรือจ๊ะ ไว้ชีวิตฉันเถิด”

เมื่อเจ็บตัวอารยาเริ่มได้สติ หล่อนพยายามอ้อนวอนร้องขอชีวิต เมื่อมองเห็นสายตาโหดเหี้ยมของคนรัก ความรักตัวกลัวตายทำให้หล่อนคลานเข้าไปกอดขาฝ่ายชายละสิ้นทิฐิ

“แต่แกตายฉันก็หมดห่วง ดังนั้นแกควรตาย อย่าร้องไห้เลยคนดีของพี่เดี๋ยวเดียวก็หายเจ็บแล้ว”

เสียงเรียบๆของฝ่ายชาย อารยาเริ่มกลัวจนตัวสั่น หล่อนรู้ว่าโอกาสรอดตายคงมียากแต่ก็ยังพยายามขยับตัวกลิ้งหนีไปเรื่อยๆทว่าท็อปยังเดินตามมาตลอด ชายชั่วส่งยิ้มที่เคยประทับใจสาวหลายต่อหลายคนให้คนรักเก่าอีกหน พร้อมกับยกมือหนึ่งขึ้นลูบศีรษะได้รูปสวยของอารยา อีกมือก็ถือก้อนหินใหญ่เหมาะมือที่นำมา ขณะที่หญิงสาวก้มหน้าลงด้วยความสั่นกลัว ท็อปกระชากผมหล่อนให้เงยหน้าขึ้น และแล้วหินก้อนนั้นก็ทุบแรงๆลงที่หน้าสวยสดของหล่อนทันที ถี่และเร็วไม่มีการหยุด

ครั้งแล้วครั้งเล่าจนหน้าสวยนั้นเละมองสภาพเดิมไม่ออก อารยาทนบาดเจ็บไม่ไหวร่างกองทรุดแน่นิ่งลง เขาใช้เท้าเขี่ยร่าง
นั้นเข้าพงหญ้ารก ก่อนเดินไปขับรถหล่อนให้แล่นถอยหลังมาทับร่างสิ้นสตินั้นอีกที

เหตุการณ์นั้นนอกจากฟ้าเบื้องหน้าเป็นพยาน หามีบุคคลที่สามรู้เห็นไม่
..................

อารยาเป็นเจ้าของร้านกาแฟเล็กๆในศูนย์การค้าที่ลือชื่อแห่งหนึ่ง หลังจากครองตัวเป็นโสดอีกครั้ง ด้วยวัยเพียง28 เงินค่าหย่าจากสามีเก่าหล่อนนำมาเซ้งร้านเพื่อหารายได้เลี้ยงตน แม่หม้ายวัยสาวที่สวยสดด้วยเครื่องหน้าสมบูรณ์แบบจากมีดหมอศัลยกรรมชั้นหนึ่งของไทยบวกกับเรือนร่างที่เซ็กซี่โดยธรรมชาติจากพ่อแม่ให้มา หล่อนมีหนุ่มมาติดพันนับสิบคน หนึ่งในนั้นมีคนที่อารยาชอบและหลงเขามากชื่อว่า.. ท๊อป

ท๊อป เป็นหนุ่มหล่อหุ่นงามนักเล่นกล้ามมักเข้ามาอุดหนุนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มชวนมองทุกครั้งที่ชายหนุ่มเข้ามานั่งที่โต๊ะเบอร์8ตรงริมหน้าต่าง เขาจะใช้สายตาเป็นสื่อสายตาที่เว้าวอนชวนหลงใหล เรียกความสนใจจากอารยาได้ในที่สุด

“ผมเพิ่งกลับมาจากอเมริกา คิดจะหาแฟนสักคน แต่คนอาภัพพูดไม่เก่งอย่างผมเลยทำให้เป็นหม้ายจนทุกวันนี้ครับคุณยา”

ท็อปมักแวะเวียนไปหาอารยาอยู่บ่อย ๆ และด้วยความที่คนทั้งคู่พูดจากันถูกคอ จึงทำให้ความสัมพันธ์พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว จนวันหนึ่งท็อปตัดสินใจเอ่ยปากชวนฝ่ายสาวไปนั่งรถเล่นหลังปิดร้าน

ในรถยนต์คันงามรุ่นล่าสุดของท็อปมีพัดลมสวยหรู สาวๆมักติดใจชอบเปิดเล่นยามขึ้นมานั่งรถ เป็นพัดลมที่ทำไว้ในรูปคอปเตอร์สีสวยใส ยามที่ใบพัดหมุนจะกระจายกลิ่นหอมฉุนชนิดหนึ่ง สาวๆมักสูดดมด้วยความเต็มใจ

อารยาก็เป็นหนึ่งในสาวที่ชื่นชอบของกระจุกกระจิกที่น่ารัก หล่อนจึงเอื้อมมือไปเปิดพัดลมให้กลิ่นหอมได้กระจายไปทั่วรถและไม่นานหล่อนก็เคลิ้มกึ่งหลับกึ่งเพ้อด้วยอารมณ์เบิกบานราวคนเสพยาเสพติดบางชนิด ท็อปหันไปมองแม่หม้ายสาวด้วยสายตาซ่อนความนัยที่มีเขาเท่านั้นที่รู้ความหมายที่แท้จริงของมัน และแล้วคืนนั้นก็เหมือนหลายๆหนที่ผ่านๆมา เขาประสบความสำเร็จอีกครั้ง อารยาตกเป็นของเขาด้วยความเต็มใจที่หล่อนเสนอเอง

จากวันนั้นการเอาอกเอาใจอารยาก็เริ่มงานขึ้น ไม่ว่าจะเห็นอารยาที่ไหนจะเห็นเขาเคียงข้างอยู่เสมอ จะเป็นที่ร้านกาแฟ ที่คอนโดฯของฝ่ายสาวหรือที่คอนโดฯของเขา รวมทั้งหลังเลิกงานเขาจะพาหล่อนไปกินข้าวต้มรอบดึกทั่วกรุงเทพฯ แล้วจึงดิ่งไปที่พัทยาเพื่อเช่าบังกะโลนอนเปลือยกายอาบแสงจันทร์จนเช้าด้วยกัน

เพียงแค่เดือนกว่าๆอารยาก็หลงเขาราวคนเสพยา

.................................

“วันนี้ท็อปจะไปนราธิวาสหาพ่อกี่โมงคะ ยาไปส่งที่ท่ารถดีไหมคะ?”

อารยาถามคนรักในเช้ามืดวันหนึ่ง เมื่อทั้งคู่นั่งรถยนต์ส่วนตัวของอารยา มุ่งหน้ากลับเข้ากรุงเทพฯ ในสามเดือนที่ผ่านมาหล่อนยอมรับเขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปเสียแล้ว เมื่อจู่ๆฝ่ายชายอ้างว่าต้องแยกจากกันชั่วคราว เพราะเขาจะเดินทางกลับไปบ้านไปดูอาการป่วยของพ่อ อารยาจึงเกิดอาการใจหายปนอาการหึงหวง เมื่อคิดไปว่าฝ่ายชายอาจมีใครซ่อนอยู่ที่บ้านด้วย

“ผมจะพยายามกลับมาให้เร็วที่สุดครับยา อย่าห่วงผมจนลืมดูแลสุขภาพตัวเองนะครับคุณยิ่งแพ้อากาศง่ายด้วยสิ แล้วคืนนี้ถึงบ้านผมจะโทรมาคุยกับคุณทั้งคืนเลยนะคนดี”

ท็อปหยอดคำหวานให้เมื่อเดาความรู้สึกฝ่ายสาวได้ อารยาจึงยิ้มได้อีกหน ทว่าเมื่อถึงร้านค้าของหล่อนยังไม่ทันที่รถจะจอดสนิท ท็อปก็คว้ากระเป๋าเสื้อผ้าจากเบาะที่นั่งด้านหลัง เปิดประตูก้าวออกไปทันที เขาวิ่งไปขึ้นรถสาวสวยคนนั้นคนที่เขาเคยบอกหล่อนว่า

“น้องสาวผมเองครับ”

............................

คืนนั้นท็อปไม่ได้โทรศัพท์กลับไปมาหาอารยา และจากวันเลยเข้าไปสัปดาห์ที่สอง หญิงสาวก็ยังไร้ข่าวคราวจากเขา ทำให้หล่อนเป็นห่วงจนว้าวุ่นใจไปหมด ในที่สุดเมื่อผ่านไปอีก 2 สัปดาห์ อารยาจึงตัดสินใจโทรศัพท์ไปที่บ้านบิดาของเขา

“ยาหรือครับ ผมกำลังจะเดินทางกลับกรุงเทพฯพอดี ไว้พบกันก่อนค่อยคุยนะครับ”

ในขณะที่อารยากำลังเดินไปที่จอดรถส่วนบุคคล ชายที่ยืนหันหลังข้างๆรถยนต์หันหน้ามาสบตาหล่อน ชายที่หล่อนหลงใหลคนนั้นในยามนี้ทั้งดำและผอมผิดตา ทว่าหนวดเครารกรุงรังกลับช่วยให้ใบหน้าเขามีเสน่ห์แปลกตาไปอีกแบบ อารยาอดใจไม่ไหววิ่งเข้าไปกอดเขาทันที

“ท็อปไม่สบายหรือเปล่าคะ?”

“พ่อผมตายครับ กว่าจะจัดการทุกอย่างให้เข้าที่ผมก็ล้มเจ็บไปอีกคน นี่ทางเจ้าหนี้ก็มาเร่งรัดทวงเงินอยู่ทุกวันจนแม่ผมต้องล้มเจ็บอีกคน ผมมาหายาครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย พรุ่งนี้ผมคิดจะเดินทางไปพม่ากับเพื่อนเพื่อส่งยาบ้า..ผมจำเป็นต้องทำเพื่อหาเงินมาใช้หนี้แทนพ่อ”

เสียงสั่นเศร้าหมองของท็อป ทำให้หญิงสาวตัดสินใจทันที

“ยายังมีเงินเหลือเก็บบ้าง แค่2ล้าน ยาพอช่วยได้ค่ะ อย่าไปทำงานนั้นเลยนะคะท็อป”

ท็อปแสร้งดึงตัวหญิงสาวเข้าไปที่รถ เพื่อหลบซ่อนสายตาที่เผลอแสดงความลำพองของตน ละครชีวิตบทนี้เขาแสดงมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่เคยมีสักครั้งที่จะต้องผิดหวังเลย และหลังจากเช็คใบนั้นผ่านมือเขา ชายหนุ่มก็ทำตัวหายไปจากชีวิตของอารยา

กว่าอารยาจะเข้าใจว่าท็อปก็แค่พรานล่าสวาทคนหนึ่ง หล่อนก็สูญสิ้นทั้งตัวทั้งเงินก้อนโต อารยาเก็บความเสียใจอยู่ได้2เดือน หล่อนก็พบท็อปด้วยความบังเอิญที่หน้าบาร์แห่งหนึ่ง

ข้างกายชายหนุ่มมีสาวสวยคนหนึ่ง แค่มองเห็นอาภรณ์ประดับกาย หล่อนก็รู้นั่นคือ“เหยื่อรายใหม่”ของเขา หล่อนจึงตรงเข้าไปฉีกหน้าประกาศทันที

“ไอ้แมงกระจั้ว ถ้าไม่รีบคืนเงินมาให้ชั้น ชั้นจะไปแจ้งความเดี๋ยวนี้”

คนเริ่มมุงเข้ามาใกล้มากขึ้น ท็อปตัดสินใจทิ้งสาวสวยเหยื่อรายใหม่ไว้หน้าบาร์ แล้วลากอารยาขึ้นรถขับไปด้วยความเร็วสูง พร้อมกับล้วงผ้าผืนหนึ่งจากกล่องสีขาวข้างกาย ขณะที่อารยายังก้มหน้าก้มตายอาละวาดทุบตีเขา ท็อปใช้กำลังมือหนาเพียงข้างเดียวกระชากผมหญิงสาวให้เงยหน้าขึ้น อารยาเจ็บและตกใจมองท็อปตาค้าง ชายหนุ่มใช้ความรวดเร็วหยิบผ้ากดลงที่หน้าหญิงสาวเพียงครู่เดียว อารยาเริ่มเคลิ้มราวคนเมาเหล้า

ท็อปมองสาวข้างกายด้วยแววตาอำมหิต

“อีเสือก อย่าอยู่เลยมึง”

แต่อารยาหาได้รับรู้ด้วยไม่ เสียงเขาเหมือนแว่วดังมาไกลๆ เมื่อเขารถแล่นมาถึงทางเปลี่ยวนอกเมือง ท็อปเหลียวมองรอบข้างก่อนยิ้มอย่างสะใจ เขาจอดแอบข้างทาง ก่อนกระชากอารยาลงจากรถ เตะต่อยอย่างเมามันจนหญิงสาวร่วงหล่นตกลงไปที่พงหญ้าลึกแห่งหนึ่ง

ขณะนั้นหล่อนเริ่มรู้สึกตัวบ้างแล้ว เสียงร้องโอดโอยดังระงม ท็อปเหลียวไปข้างตัวก่อนเดินไปคว้าหินก้อนใหญ่เหมาะมือ วิ่งตามร่างที่หายลับตาไปอย่างไม่รอช้า
..........................

“พี่จ๋าพี่ทำได้ลงคอหรือ ฉันคนนี้ไงที่พี่เคยบอกว่ารักมาก มากกว่าสิ่งใดๆ
พี่ทำได้ลงคอหรือจ๊ะ ไว้ชีวิตฉันเถิด”

เมื่อเจ็บตัวอารยาเริ่มได้สติ หล่อนพยายามอ้อนวอนร้องขอชีวิต เมื่อมองเห็นสายตาโหดเหี้ยมของคนรัก ความรักตัวกลัวตายทำให้หล่อนคลานเข้าไปกอดขาฝ่ายชายละสิ้นทิฐิ

“แต่แกตายฉันก็หมดห่วง ดังนั้นแกควรตาย อย่าร้องไห้เลยคนดีของพี่เดี๋ยวเดียวก็หายเจ็บแล้ว”

เสียงเรียบๆของฝ่ายชาย อารยาเริ่มกลัวจนตัวสั่น หล่อนรู้ว่าโอกาสรอดตายคงมียากแต่ก็ยังพยายามขยับตัวกลิ้งหนีไปเรื่อยๆ ทว่าท็อปยังเดินตามมาตลอด ชายชั่วส่งยิ้มที่เคยประทับใจสาวหลายต่อหลายคนให้คนรักเก่าอีกหน พร้อมกับยกมือหนึ่งขึ้นลูบศีรษะได้รูปสวยของอารยา อีกมือก็ถือก้อนหินใหญ่เหมาะมือที่นำมา ขณะที่หญิงสาวก้มหน้าลงด้วยความสั่นกลัว

ท็อปกระชากผมหล่อนให้เงยหน้าขึ้น และแล้วหินก้อนนั้นก็ทุบแรงๆลงที่หน้าสวยสดของหล่อนทันที ถี่และเร็วไม่มีการหยุด ครั้งแล้วครั้งเล่าจนหน้าสวยนั้นเละมองสภาพเดิมไม่ออก อารยาทนบาดเจ็บไม่ไหวร่างกองทรุดแน่นิ่งลง เขาใช้เท้าเขี่ยร่างนั้นเข้าพงหญ้ารก ก่อนเดินไปขับรถหล่อนให้แล่นถอยหลังมาทับร่างสิ้นสตินั้นอีกที เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย เขาถอดถุงมือยางออก พร้อมกับเดินลงไปที่ธารน้ำใกล้ๆ โยนถุงมือลงน้ำอย่างไม่ไยดี

“เฮ้อ คราวหน้าต้องหาที่ใหม่ดีกว่า ตรงนี้ทำหลายหนแล้ว คนอาจตามกลิ่นเราเจอ”

เสียงรำพึงของท็อปลอยสะท้อนไปมา แต่หามีคนได้ยินสักนิดเดียว

.....................................................

ท็อปกลับไปที่คอนโดฯของอารยา หาหนังสือเอกสารและสมุดบัญชีธนาคาร จัดการปลอมแปลงเอกสารต่างๆจดสำเร็จในเช้านั้น ก่อนขึ้นรถรับจ้างไปที่ธนาคารแห่งนั้น เขานั่งรอจนพบสาวพนักงานคนเดิม

“วันนี้คุณอารยาไม่มาหรือคะพี่ท็อป”

“ต่อไปผมคงมาแทนครับ คุณยาลื่นหกล้มในห้องน้ำขาหักครับ”

เงิน2ล้านที่เบิกไปเข้าบัญชีเขาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา อารยามากับเขาด้วย บัดนี้การโอนเงินเพียง5แสนกว่ามาที่บัญชีเขา ทางธนาคารจึงตรวจสอบอย่างคร่าวๆพอเป็นพิธีการเท่านั้น

“เอ่อ ร้านกาแฟคุณยาคงต้องเลิกทำชั่วคราว น้องพอจะช่วยแนะนำผลประโยชน์ให้พี่หน่อยได้ไหมครับ พี่เสียดายจัง ถ้าคุณยาจะปิดร้านทิ้งไว้เฉยๆน่ะ”

“อึ่มที่ทำเลตรงนั้นดีออก พี่ท็อปลองไปติดต่อสำนักงานเช่า-ซื้อบ้านฝั่งตรงข้ามนั่นดูนะคะ ลองไปติดต่อกับคุณนุ๊กดู อาจมีคำแนะนำดีๆให้ก็ได้ค่ะ”

“ขอบคุณมากครับ น้องนี่นอกจากสวยแล้วยังใจดีจริงๆใครได้เป็นแฟนคงหลงรักตายเลย”

ท็อปหยอดคำหวานให้พนักงานสาวอวบพร้อมกับยิ้มใส่ตาหล่อน

“ว่างๆพี่จะมาเลี้ยงข้าวสักมื้อนะคนดี”

ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปกระซิบติดกระจกกั้น พนักงานสาวยิ้มหน้าแดงตาเป็นประกายวาว

นอกจากเงินที่เหลือของอารยา เขายังได้เงินอีกก้อนจากสาวสวยในบาร์คนนั้น สาวที่เป็นเมียน้อยของเสี่ยคนดังคนหนึ่ง ทว่าการคบกับสาวรายใหม่ทำให้ที่คอนโดฯของเขามีคนแปลกหน้าไปด้อมๆมองๆหลายคราว ทำให้ท็อปตัดสินใจเลิกเช่าคอนโดฯแห่งนั้น แล้วหนีกลับบ้านทางใต้ เพื่อกบดานหนีการตามล่าจากลูกน้องของเสี่ยคนดังชั่วคราว 3เดือนหลัง เช้าวันหนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือปลุกเขาตื่น

“คุณท็อปคะ ร้านกาแฟของคุณอารยามีคนต้องการเช่าขายกาแฟต่อแล้วนะคะ”

เขาจึงเดินทางเข้ากรุงเทพฯอีกหน สาวสวยรายนั้นเพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศราคาที่เขาเสนอ หล่อนพอใจร้านกาแฟจึงเซ้งต่อกันอย่างง่ายๆ เพราะเอกสารทุกอย่างอยู่ในมือเขาแล้ว

“คุณยากำลังท้อง ผมเลยเดินทางมาคนเดียว เอกสารทุกอย่างเธอเซ็นมาให้แล้วครับคุณนุ๊ก”

ค่าทิปก้อนงามทำให้การเดินเรื่องติดต่อต่างๆง่ายและเร็วทันใจชายหนุ่มมาก เมื่อเงินผ่านมือเขาเรียบร้อยแล้วเขาจึงเริ่มพิจารณาเจ้าของร้านคนใหม่ที่ชื่อ นริสา หล่อนอยู่ในวัย32 ที่ดูอ่อนกว่าวัยมาก เขาเริ่มมาที่ร้านกาแฟ เข้าไปนั่งที่โต๊ะเบอร์8 ที่เคยนั่งจีบอารยามาก่อน ละครบทเดิมเริ่มขึ้นอีกครั้ง ทว่าสิ่งประหลาด ก็เริ่มเข้ามาติดตามเขาด้วย

“ไอ้ท็อปมาเร็วๆเข้าพวกชั้นรอเอ็งอยู่นะ”

เสียงหวีดหวิวสั่นสะเทือนแก้วหูเขามักตามมาทุกครั้งที่เขาเข้าร้านกาแฟร้านนี้ ทั้งๆที่เขาเคยเหลียวดูคนโต๊ะข้างๆ ทุกคนทำเหมือนไม่เคยได้ยินเสียงสยองนั่นสักที มันดังสะท้อนไปมาจนทำให้เขาเจ็บหูและลามไปทั่วหัว เขาปวดจนตาลาย แต่หมอก็ตรวจไม่เคยพบอาการโรคสักที!

ต่อมาเสียงสยองนั้นก็เริ่มรุกรานเข้าไปในความฝันของเขา ทุกครั้งที่เขาเคลิ้มหลับสนิท ภาพชายหนุ่มดิ่งลงมาจากคอนโดฯชั้นที่15 หล่นลงพื้นปูนข้างล่างดัง

“โผล๊ะ...”

ร่างเละเหลวนั้นไม่ได้ขาดใจทันที ทำให้เขามองเห็นเท้าของผู้คนมากมาย ที่ตรงเข้ามาเหยียบย่ำร่างเละๆของเขาอย่างสะใจ สาวๆเหล่านั้นที่เดินเข้ามา ต่างตายไปแล้วนี่นา ทำไมยังมารบกวนเขาได้อีกละ?

เงินหลายสิบล้านที่ท็อปปอกลอกและฆ่าคนเหล่านั้นเพื่อยึดทรัพย์สินเขามา เพื่อส่งตัวเองเป็นเศรษฐีกับเขาบ้าง มันเริ่มเกิดผลแล้ว ชายร่างงามที่เคยทำความหลงใหลกับสาวสวยมากหน้าหลายตา เริ่มเปลี่ยนไป เปลี่ยนเป็นคนจิตหลอน และจากจิตหลอนทำให้เขาพักผ่อนไม่ได้เต็มที่ จากการเครียดเพราะอดพักผ่อนบ่อยเข้า ผิวพรรณเขาเริ่มมีตุ่มไตใสๆผุดเต็มตัว เริ่มจากแผ่นหลัง ค่อยๆลามไปทั่วตัว

“ผมเป็นโรคเรื้อนใช่ไหมครับหมอ?”

“หมอเองก็ตอบไม่ถูก เพราะจากการตรวจอย่างละเอียดทั้งเลือดและต่อมน้ำเหลือง คุณปรกติดีทุกอย่างนะครับ”

ปัจจุบันท็อปไม่กล้าออกมาสู่สายตาผู้คน หลบๆซ่อนๆอยู่แต่ในห้องมืด เขายังไม่ตาย แถมยังกินได้นอนหลับเป็นปรกติแล้ว ทว่าทุกครั้งที่เขาออกมาให้คนพบเห็น เขาจะทำให้คนแตกตื่นกันไปหมด

“เฮ้ย คางคกยักษ์รึนั่น!!!”

ปัจจุบันเขาจึงอยู่เงียบๆในห้องทดลองชั้นใต้ดินของดร.ภาธร โดยไร้คนนอกรู้เห็น เงินหลายล้านที่เขาได้มาด้วยเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว บัดนี้นำผลประโยชน์มาสู่เขามากขึ้นทุกวัน แต่ว่าเป็นผลประโยชน์ที่เขาไม่ต้องการแล้ว

“ดร.ครับเมื่อไรจะปรุงยาพิษฆ่าผมได้สักทีละครับ?”

ถูกแล้วเขาไม่ตายผิวหนังที่หยาบด้านหนาขึ้นทุกวัน ของมีคมทุกชนิดไม่อาจบาดระคายเขาได้ ฟืนไฟที่แสนร้อนลวกผิวพรรณคนให้พุผอง กลับเหมือนแสงแดดที่ส่องมาจากที่แสนไกล ไม่มีความรู้สึกของรอยอุ่นให้สัมผัสได้เลย สิ่งอันตรายทุกอย่างที่ฆ่าสิ่งมีชีวิตให้ตายได้ กลับหมดความหมายสำหรับเขา

การไม่ตายไม่ใช่สิ่งที่เขารังเกียจ สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือ ทุกเช้าเมื่อเขารู้สึกตัวตื่นขึ้น แล้วเดินไปส่องกระจก ร่างที่มองตอบกลับมา มันอืดบวมคล้ายสัตว์ชนิดหนึ่ง สัตว์ที่เขาเคยเกลียดสุดชีวิต

“คุณท็อปครับ ทางอเมริกามีทุนมาให้เราอีกก้อนแล้วครับ คราวนี้ตัวยาใหม่ตัวนี้ผมจะฉีดให้คุณถึง 5เข็มต่อครั้ง ผมรับรองครั้งนี้คุณต้องหายแน่ๆครับ”

ท็อปพยักหน้าอย่างเนือยๆ เขาเหลือบมองชายชราคนนั้น 15ปีมาแล้ว คำขวัญคำนี้ที่ดร.ปลอบใจเขามาตลอด บัดนี้ดร.ร่วม60ปี ยังมีแรงทดลองอีกกี่มากน้อยหนอ

เมื่อเขาเริ่มกังวลหรือเครียด ทั่วลำตัวจะค่อยๆพองโตขึ้น โตขึ้นราวอึ่งอ่างพองลม ร่างกลมราวลูกโป่งใบโตจะเริ่มลอยไปมาได้ ทางเดียวที่จะหยุดความพองโตได้คือแช่ในอ่างน้ำ ทว่าหลังแช่น้ำตุ่มไตเม็ดเขื่องๆสีคล้ำๆก็จะผุดโผล่ตามผิวหนังมากขึ้น มากขึ้นจนเขาอยากตะโกนไปทั่วโลกว่า

“ช่วยด้วย ผมอยากตาย!!!”

โดย

Create Date : 25 สิงหาคม 2553

Last Update : 25 สิงหาคม 2553 21:14:55 น.

1 comments

Counter : 895 Pageviews.

◢＼▁▁●●●▁▁／◣
　◤　　　　●●●●　◥
▕　　　　　　　●●　▕
──　　　　　　　　　──
──　●　　　　　●　──
──　　　　﹀　　　　──
　◣　　　　　　　　　◢
☆ญามี☆　∞┼∞　☆ญามี่☆
　███　∞┼∞　███
　◥█◤　∞┼∞　◥█◤
　　　═══╧═══
　　　███▊███

โดย: ญามี่

วันที่: 25 สิงหาคม 2553 เวลา:21:15:42 น.