BlogGang.com : : amulet108 : นิสิตนาฏศิลป์ "จะรำจนวันตาย" (สดจากเยาวชน)

นิสิตนาฏศิลป์ "จะรำจนวันตาย" (สดจากเยาวชน)

นิสิตนาฏศิลป์ "จะรำจนวันตาย"

สดจากเยาวชน

ประเทศไทยมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร

เรามีอาหารไทย ภาษาไทย สถาปัตยกรรมไทย มวยไทย วัฒนธรรมและอีกหลากหลายอันสื่อถึง "เอกลักษณ์" ชาติและความเป็น "ไท" หนึ่งในนั้นคือ "นาฏศิลป์"

ภายหลังเกิดข้อคัดค้านแนวคิดการถอดวิชานาฏศิลป์ออกจากหลักสูตรการเรียนการสอน โดยล่าสุดรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการแถลงว่ายังคงจัดการเรียนการสอนต่อไป โดยบรรจุอยู่ในกลุ่มความรู้สังคมและความเป็นมนุษย์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา และในระบบวิชาเลือกในระดับชั้นมัธยมศึกษา

เยาวชนคนรุ่นใหม่ นิสิตคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว) ร่วมแสดงความเห็นพร้อมบอกเล่าถึงนาฏศิลป์ไทยที่มีอะไรมากกว่าเพียงแค่ความสวยงาม

เริ่มที่ น.ส. พิชรินทร์ ช่วยเฟ้ง หรือ น้องพลีส นิสิตชั้นปีที่ 4 สาขาศิลปะการแสดงศึกษา บอกเล่าด้วยความมั่นใจว่า เลือกเรียนสาขานี้เพราะอยากเป็นครูนาฏศิลป์ มีความรักความผูกพันในวิชานี้มาตั้งแต่เด็กๆ เพราะคุณยายสอนฟ้อน แม้จะเรียนสายสามัญก็ไม่เคยทิ้งการเรียนนาฏศิลป์เลย

"วิชานาฏศิลป์ไม่ได้สอนให้ผู้เรียนแต่งตัวสวยๆ แล้วแสดงท่าทางการเคลื่อนไหวเพียงแค่นั้น หากแต่ความรู้ด้านการเคลื่อนไหวของอวัยวะทุกส่วนทำให้เกิดความสมดุล ไม่ว่าจะเป็นการยืน เดิน นั่ง ทุกๆ อิริยาบถ นาฏศิลป์ยังทำให้ผู้เรียนมีบุคลิกภาพที่ดี มีเสน่ท์ รู้กาลเทศะ อ่อนน้อมถ่อมตน ใครเห็นก็เอ็นดู การเรียนนาฏศิลป์จึงเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งมากกว่าการได้แต่งตัวสวยงามและแสดงอยู่หน้าเวที"

พลีสย้ำด้วยว่าการเรียนวิชานาฏศิลป์เป็นวิชาบังคับในระดับประถมและมัธยมถือเป็นเรื่องจำเป็น เพื่อให้เยาวชนได้เรียนรู้และซึมซับความเป็นไทยในช่วงวัยเรียน

ด้าน นายอภิชัย ตรงกลาง หรือ เบียร์ นิสิตชั้นปีที่ 4 วิชาเอกนาฏศิลป์ไทย บอกเล่าว่าตนเองเรียนนาฏศิลป์ตั้งแต่ชั้นประถม ศึกษา ต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน การเรียนนาฏศิลป์ทำให้เราเป็นเยาวชนไทย ไม่คลั่งวัฒนธรรมต่างชาติ เห็นคุณค่าความเป็นไทย หากวันหนึ่งไม่มีการเรียนการสอนนาฏศิลป์ในโรงเรียนเยาวชนไทยจะเรียนรู้เรื่องราวทางวัฒนธรรมไทยได้อย่างไร แม้ตอนนี้มีการสอนนาฏศิลป์ กันในโรงเรียนก็ยังเห็นเยาวชนไทยชอบ และสนใจวัฒนธรรมต่างชาติ หากไม่มีการเรียนการสอนนาฏศิลป์ไทยหรือเรียนเป็นเพียงแค่วิชาเลือกใครจะสนใจ

"นาฏศิลป์ทำให้ ผู้เรียนอ่อนน้อมถ่อมตน เพราะเรามีครู การเรียนนาฏศิลป์ทำให้เรามีระเบียบวินัยโดยเฉพาะการฝึกซ้อม ซึมซับจากการลงมือปฏิบัติโดย ไม่ต้องท่องจำ การเรียนนาฏศิลป์ยังเชื่อมโยงศาสตร์วรรณศิลป์ ดุริยางคศิลป์ และประณีตศิลป์เข้าด้วยกัน ผมตั้งใจไว้ว่าจะเรียนต่อนาฏศิลป์ไทยจนสำเร็จปริญญาเอก"

ขณะที่ น.ส.พส ชนันทร์ พันธรรม หรือ น้องแพม นิสิตชั้นปีที่ 2 วิชาเอกศิลปะการแสดง นาฏศิลป์ไทย ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้พูดถึงวิชานาฏศิลป์ว่า ดีใจและภูมิใจมากที่เป็นหนึ่งในเยาวชนไทยที่มีโอกาสร่วมแสดงโขนราชินีซึ่งต้องซ้อมหนักมาก ส่วนใหญ่จะเป็นเยาวชนวิทยาลัยนาฏศิลป์จากหลายจังหวัดที่จะมีโอกาสร่วมแสดง เมื่อทราบข่าวว่าร่างหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานไม่มีวิชานาฏศิลป์รู้สึกสะเทือนใจมาก การที่เราจะก้าวสู่อาเซียนเราต้องชัดเจนในความเป็นไทย ในกลุ่มประเทศอาเซียนความโดดเด่นด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถือเป็นเรื่องที่คล้ายๆ กัน แต่เอกลักษณ์ความเป็นไทยไม่มีทางเหมือนประเทศอื่น

"อยากให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการร่างหลักสูตรการศึกษาพื้นฐานชาติไทยให้ความสำคัญในเรื่องเอกลักษณ์ชาติ เขียนให้ชัด ไม่ใช่ไปแปะไว้ในกลุ่มสาระใดสาระหนึ่ง หากไม่เขียนให้ชัดหลายโรงเรียนจะไม่ให้ความสำคัญ สุดท้ายไม่มีการเรียนการสอนวิชานาฏศิลป์ในชั้นเรียนซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก ถือเป็นความเปลี่ยนแปลงด้านมรดกวัฒนธรรมของชาติไทยครั้งยิ่งใหญ่"

ปิดท้ายที่ นายชานนท์ บุตรพุ่ม หรือ เจมส์บอนด์ นิสิตชั้นปีที่ 3 วิชาเอกศิลปกรรมศาสตร์ศึกษา สาขาศิลปะการแสดงศึกษา ร่วมบอกเล่าว่าตอนเรียนในระดับมัธยมสนใจเรื่องราวความเป็นไทยที่สะท้อนผ่านเพลงลูกทุ่งและการรำนาฏศิลป์ไทยจึงได้เรียนวิชาเหล่านี้ในโรงเรียน ขณะเดียวกันก็มีโอกาสเรียนรู้การแสดงและการเต้นของประเทศเกาหลี เพราะสนใจและแปลกใจว่าทำไมเพื่อนๆ จึงสนใจเรียนเค-ป๊อปและสตรีตแดนซ์ จึงไปฝึกเต้นบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้วพบว่าตัวเองชอบรำไทยและไม่มีชาติไหนรำไทยได้สวยเท่าคนไทยอีกแล้ว

เจมส์บอนด์กล่าวด้วยว่าผูกพันและชอบเรียนวิชานาฏศิลป์ไทยเพราะครูนาฏศิลป์ใจดีและใจเย็นมาก ทำให้เรามีแรงบันดาลใจอยากจะเป็นครูบ้าง การรำนาฏศิลป์ไทยสื่อถึงความอ่อนช้อยในความเป็นไทย แม้ใครจะว่านาฏศิลป์เป็นเรื่องเชยหรือ เก่าคร่ำครึ สิ่งนี้คือรากเหง้าของคนไทยที่ทุกคน พึงเรียนรู้

"ไม่ว่าจะมีการเรียนการสอนวิชานาฏศิลป์เป็นวิชาพื้นฐานหรือไม่ก็ตาม ผมและเพื่อนจะรำกัน ต่อไปจนกว่าเราจะตาย"

Create Date : 28 ตุลาคม 2556

Last Update : 28 ตุลาคม 2556 4:41:49 น.

0 comments

Counter : 1118 Pageviews.