แต่ก่อนศิลปะการพับ จะนิยมการพับกระดาษในเป็นรูปต่าง ๆ เด็กไทยนิยมพับกันแต่เครื่องร่อนซะเป็นส่วนใหญ่จะมีพับกันเป็นเรื่องเป็นราวก็เห็นจะเป็นญี่ปุ่นที่มีศาสตร์การพับที่วิจิตรพิสดาร กว่าชาติอื่น ๆ ในชีวิตประจำวัน ศิลปะการพับก็ไม่ค่อยจะได้เห็นได้ใช้กันนัก ก่อนนี้ตามโรงแรมหรือภัตตาคารหรู ๆ ก็อาจจะมีการพับผ้าเช็ดปาก แต่ก็ไม่ค่อยมีรูปแบบอะไรมากมาย ยุคหลังนี่ ด้านร้านอาหาร โรงแรม หรือตามงานจัดเลี้ยงต่าง ผ้าเช็ดปากจะเป็นของอีกอย่างหนึ่งที่มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าสิ่งอื่น ๆ ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะอาหาร ไม่ว่าจะเป็นจาน ช้อน ส้อม หรือแจกันดอกไม้สวย ๆ ที่ตั้งประดับอยู่บนโต๊ะก็ตาม

สิ่งนี้มีความจำเป็นต้องอาศัยศิลปะในการสร้างสรรค์ เพื่อให้เกิดความสวยงาม ปัจจุบันนี้มีการแข่งขันด้านบริการกันมากตามห้องพัก ก็จะมีบริการต่าง ๆ เอาผ้าเช็ดตัว มาพับให้เก๋ไก๋ ประทับใจแขก แทนที่จะพับผ้าขนหนูตั้งไว้แบบธรรมดาและก็เป็นกลยุทธ์ที่ได้ผลทีเดียว! เลยเกิดการพัฒนา คิดค้นวิธีการพับที่แปลกใหม่ ขึ้นเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น ที่เรา ๆ ท่าน ๆ มักเห็นผ้าเช็ดปากที่พับอยู่บนโต๊ะอาหารเวลาไปนั่งในร้าน หรือในงานเลี้ยง กว่าจะเป็นผ้าเช็ดปากที่สวยงามได้ จึงมิใช่เรื่องง่าย ๆ เนื่องจากมันเป็นงานศิลปะอย่างหนึ่งที่ต้องอาศัยฝีมือ และการเรียนรู้นั่นเอง

ไทยรัฐออนไลน์เปิดคอนโดฯ หรู ของ หญิง ปิยาภา เกิดนาวี แอร์โฮสเตสสาวรุ่นพี่ และ ต้น จักรพันธ์  ตั้งอนันตกิจ สจ๊วตหนุ่มเพื่อเจาะมนต์เสกผ้าเป็นรูปต่าง ๆ สุดหรรษาหลากหลายสไตล์บนเครื่องบินการบินไทยสุดเจ๋งที่เดียวในโลก

จุดเริ่มต้น หญิง+ต้น : สวยยิ่งกว่าผ้าพับไว้

"ก็ไม่ถึงขนาดเป็นพ่อมด แม่มดที่เสกผ้าให้เป็นสิ่งต่าง ๆ ได้หรอกค่ะ/ครับ...." ทั้ง 2 คนบอกแบบนั้น พร้อมกับเล่าจุดเริ่มต้น มีที่ไปอย่างไรถึงมาสะดุดรักงานศิลปะการพับผ้า (ประ เภทของผ้าที่ใช้ได้ทุกแบบ ส่วนใหญ่จะมีขนาดเท่าผ้าเช็ดปาก รูปทรงสี่เหลี่ยมจตุรัส หรือ ผืนผ้า ที่สำคัญต้องเป็นผ้าที่แข็งเพื่อให้รูปแบบนั้นอยู่ตัวเป็นทรง) ที่สืบทอดมาจากรุ่นพี่แอร์โฮลเตสที่มีการพับต่อ ๆ กันมา

"ศิลปะการพับผ้าถือเป็นศาสตร์หนึ่งที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ ใช้ความจินตนาการของเราเองล้วน ๆ จริง ๆ มีมานานแล้ว แต่ส่วนตัวเราเริ่มเรียนรู้การพับสมัยตอนที่เริ่มเข้ามาเป็นแอร์ในชั้นเฟิร์สท์คลาสใหม่ ๆ ในสมัยเดิมจะเป็นงาน Individual เป็นเซตโต๊ะอาหาร งานเสิร์ฟอาหารให้กับผู้โดยสารบนเครื่องผ้าที่ทางสายการบินให้มาก็เป็นแค่ผ้าสี่เหลี่ยมธรรมดาแทนที่นำมาวางให้ผู้โดยสารเลยก็ได้ แต่เราได้นำมาผ้านั้นมาพับเป็นดอกไม้ต่าง ๆ เพื่อเพิ่มคุณค่าในการบริการ วันหนึ่งมาเจอกับสจ๊วตหนุ่มอย่างต้น ซึ่งมีใจทางด้านนี้พอดี (หัว เราะ) พอได้มาคุยกัน ก็ถูกใจกันก็เลยลุยกันไป"

ใช่เรามีใจทางด้านนี้ ...ต้น หัวเราะและว่า ตนเป็นรุ่นน้องที่เข้ามาที่หลัง (ปัจจุบันทำงานมา 19 ปีแล้ว) พอปีที่ 5-6 ก็เริ่มเข้าทำงานในชั้น Business class และ เฟิร์สท์คลาส การพับผ้าก็มีส่วนเกี่ยวข้องในการทำงานทางด้านนี้ และอีกอย่างการเป็นสจ๊วตก็จะได้พับพวกตะกร้าต่าง ๆ ส่วนคุณหญิงก็พับผ้าเพื่อตกแต่งห้องน้ำ ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันเป็นสิ่งที่สืบทอดต่อๆ กันมาจากรุ่นพี่ การพับผ้าก็ถือเป็นเสน่ห์หนึ่งของสายการบินไทย เพราะสายการบินอื่น ๆ เขาไม่ค่อยมีการพับผ้ากัน จึงถือได้ว่าเป็นเอกลักษณ์หนึ่งของสายการบินไทยก็ว่าได้

"หลังจากที่เราทั้งสองเข้ามาทำงานในชั้นธุรกิจและเฟิร์สท์คลาส เราก็รู้สึกชอบรู้สึกชอบมากกับการพับผ้า ทุก ๆ ครั้งที่เราพับผ้าเราสัมผัสได้ว่านี่เป็นตัวตนเราจริง ๆ อยากเห็น อยากให้ การบริการนั้นออกมาสวยงาม และผู้โดยสารก็ประทับใจ อย่างน้อยการที่เราสร้างความประทับใจให้กับผู้โดยสารได้อีกอย่างหนึ่งมันก็ถือว่า เป็นสิ่งที่ดี โดยที่เราได้นำของที่เรามีอยู่คือ ผ้านั้นมาทำเป็นของให้คุณค่า เช่น การพับผ้าเป็น 'นกยุง' ประดับโต๊ะ พับ 'ดอกกุหลาบ' ใส่แก้ว สิ่งเหล่านี้มันจะอยู่บนโต๊ะอาหาร เวลาเดินไปเสิร์ฟ เราก็จะนำไปประดับ เรียกได้ว่า ที่ไหนมีผ้าก็จะมีรูปแบบต่าง ๆ ของเหล่านี้ไม่ใช่แค่การวางผ้าสีขาวสี่เหลี่ยมธรรมดา ทื้อ ๆ โดยเฉพาะในชั้นธุรกิจ กับชั้นเฟิร์สท์คลาส แต่ในชั้นธรรมดาก็มีบ้าง แต่ไม่มากเนื่องจากผู้โดยสารเยอะ"

ย่างก้าวแรกสู่ความสำเร็จ...

หลังจากที่ร่วมงานนานเข้า แอร์โฮสเตสสาว กับ สจ๊วตหนุ่ม จึงร่วมกันพัฒนารูปแบบของการพับผ้าใหม่ ๆ ให้มากขึ้นกว่าเดิม

"กระทั่งวันหนึ่งทางกองโรงเรียนฝ่ายอบรมพนักงานต้องรับ ได้หาอาสาสมัครมาทำงานโครงงานศิลปะการพับผ้าด้วยงานบริการ ก็ได้มีคนเสนอชื่อผมไปก็ได้เรียกเข้าไปคุยหลังจากนั้นเราก็ได้เริ่มโครงงานด้วยกัน 4 คน ก็ได้ทำโครงงานพับผ้านี้ขึ้นมาครั้งแรก ที่สำนักงานใหญ่การบินไทย จากนั้นเราก็ได้พรีเซนต์การพับผ้ากันออกมาอย่างเต็มรูปแบบ และได้ครีเอท รูปแบบใหม่ ๆ ลงไป สรุปว่าวันนั้นเราได้รับความสนใจเป็นอย่างมากจาก พนักงานบริษัท งานโรงแรม นักศึกษา ถือว่าวันนั้นประสบผลสำเร็จมากในระดับหนึ่ง หลังวันนั้น เราก็ได้รับการติดต่อมาหาเราให้ช่วยสอน อบรมให้ความรู้ กับนักศึกษาตามสถาบันต่าง ๆ ซึ่งในช่วงนั้นเป็นจังหวะที่เราออกเผยแพร่งานพอดี"

ปัจจุบันกำลังคิดโครงงานเพื่อที่จะเอามาเสริมงานการบริการให้ดียิ่งขึ้น และฟื้นฟู เผยแพร่ กับสิ่งที่กำลังจะเลือนลางหายไป เพราะปัจจุบันการบริการเป็นรูปแบบ Airline Business และการพับผ้ามันจึงลดหายไป ถ้าพูดถึงสมัยพี่แต่ก่อนทุกอย่างล้วนแล้วต้องเป็นงานฝีมือทั้งสิ้น ทุกอย่างจะออกมาอย่างอลังการ เราจะมีดีเทลในส่วนของตรงนี้เป็นอย่างมาก อย่างน้อยจะมีการพับเป็นรูปกระทง ดอกบัว กระบุง เอาไว้ใส่ของจุกจิก เพื่อให้เกิดภาพลักษณ์ที่สวยงาม เป็นระเบียบเรียบร้อย พิถีพิถัน  สิ่งเหล่านี้ก็ถือว่ายังอยู่ในการบริการของเรา เพื่อแสดงถึงความใส่ใจในการทำงาน และนำเสนอแนวคิดในการพับผ้ารูปแบบต่างๆ อาทิ ผ้าผูกคอขวดแชมเปญ ผ้าผูกคอหม้อชากาแฟ  การพับผ้าเป็นรูปดอกบัวขนาดต่าง ๆ

แตกไอเดีย พับผ้า พับครีเอตแบบได้เพียบ..!

ต้น + หญิง เล่าว่า ด้วยการที่เราได้เดินทางตลอดเวลาได้เห็นงานต่าง ๆ เราก็ได้นำมาดัดแปรง ปรับปรุง ซึ่งมันมีความรู้สึกว่าเราต้องออกแบบให้มันสอดคล้องกับงานของเรา และสถานที่นั้น ให้มันสวยงามตามสไตล์ของเรา เราจึงได้ครีเอทออกมามากมายพอสมควร โดยภาพรวมทั้งหมดมันต้องมีทั้ง การประดับและการบริการควบคู่กันไป แต่เราไปครีเอทในส่วนของประดับเพื่อเพิ่มมูลค่าให้ของที่เราตกแต่ง

"อันแรก การพับผ้าเพื่อในงานบริการ เช่น ตะกร้าขนมปัง ดอกบัว ที่รองแก้วน้ำ กล่อง กระบุง แพ็กเกอร์ ฯลฯ สิ่งเหล่านี้มีความจำเป็นในงานด้านบริการ บางทีเราจะเสิร์ฟ ขนมปังที่เราก็ต้องพับผ้าเพื่อใส่ขนมปัง เราก็คิดรูปแบบต่าง ๆ เวลาเอาไปเสิร์ฟ ผู้โดยสารเห็นก็น่ากิน เป็นการเสริมงานบริการที่ทำให้ดูสวยงามทุกอย่าง ไม่ว่าจะพับที่ใส่ช้อน ใส่แยม ใส่โบน้ำตาล ฯลฯ อีกรูปแบบหนึ่งการพับผ้าเพื่อการประดับตกแต่ง เช่น ตกแต่งดอกไม้ในห้องน้ำ พับแจกันดอกไม้ตั้งโต๊ะ พับนกยุง พับดอกไม้หลายดอกมารวมกันเป็นช่อ ๆเล็ก ซึ่งการพับผ้า สามารถช่วยเราแก้เหตุการณ์เฉพาะหน้าได้เป็นอย่างดี เช่น วันเกิดผู้โดยสารบนเครื่อง ผู้โดยสารมาฮันนีมูน แล้วมาบอกเราบนเครื่องซึ่งเค้กเราก็ไม่ได้สั่ง เราก็ไม่มีอะไรมอบให้ เราก็นำผ้าบนเครื่องที่เรามีอยู่มาพับเป็นช่อบูเก้ เอากระดาษรองขนมปังมารวบเป็นดอรี่จัดช่อให้สวยงาม มอบให้ผู้โดยสาร พร้อมบัตรอวยพร และขนมเค้กเล็ก ๆ ที่มีบนเครื่อง มามอบเป็นของขวัญวันเกิด หรือวันฮันนีมูนต่าง ๆ ผู้โดยสารก็ประทับใจ ซึ่งงานพับผ้าเหล่านี้เราสามารถนำไปครีเอท ได้หลายอย่าง ยิ่งถ้าฝรั่งเห็น เขาทึ่งมาก บางทีก็มาเรียนกับเรามาให้เราสอนพับที่บนเครื่องและได้นำกลับไปทำที่บ้านจัดตกแต่งเป็นโต๊ะอาหาร" นักพับผ้าหนุ่ม-สาว กล่าว

ดังเพราะแชร์ หนึ่งเดียวในโลกบนเครื่องการบินไทย...!

ใช่..คิดว่าเป็นหนึ่งเดียวในโลกบนสายการบินไทย สจ๊วตหนุ่ม ย้ำคำและเล่าว่า หลังจากที่ได้อบรม เผยแพร่ ศิลปะการพับผ้าในรูปแบบต่าง ๆ ตามธุรกิจโรงแรม สายการบินฯลฯ ซึ่งตอนนั้นการพับผ้ายังไม่มีตำราที่จะเข้าไปเสริมให้ผู้อบรมมากเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะใช้แต่ประสบการณ์ในการสอน อยู่มาวันหนึ่งงานของเรา ถูกผู้ที่มาสนใจเข้ามาชมงานของเรา ได้โพสรูปแชร์รูป งานศิลปะการพับผ้า ลงบนโลกโซเซียลต่างๆ ที่สุดก็ไปเข้าตาสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งอยากทำหนังสือแนวนี้ เพราะยังไม่มีใครทำเลยตกลงใจไปเขียนกัน

"จริง ๆ ที่เห็น ๆ อยู่ก็มีทั่วไป เป็นการพับผ้าบนจานต่าง ๆ เท่านั้น แต่หนังสือที่พับเกี่ยวกับงานบริการแบบนี้ยังไม่เห็นเคย ก็เลยมีโอกาสได้พูดคุยกำหนดแนวทางคอนเซปต์ของหนังสือ ผมกับคุณหญิงก็ช่วยกันคิดรูปแบบหนังสือขึ้นมา เขียนต้นฉบับ และเสนอไปยังสำนักพิมพ์ ทางสำนักพิมพ์ก็ได้ นำหนังสือของเราออกเผยแพร่จำหน่าย ให้กับผู้ที่สนใจ  ทำตามขั้นตอนที่ง่าย และไม่ซับซ้อน  คือ การพับและรัดด้วยหนังยาง  เราไม่ต้องทำการเย็บผ้า และไม่ทำให้ผ้าเสีย อีกทั้งยังสามารถใช้งานได้อย่างรวดเร็ว งานออกมาดูเรียบหรู มีระดับ เราเป็นเพียงผู้จุดประกาย และทำให้ศาสตร์การพับผ้ามันไม่ตายหายไปจากยุคปัจจุบัน ี่เหลือก็ให้ผู้ที่สนใจ นำไปต่อยอดเองได้  และยังสามารถทำเป็นของขวัญให้กับเพื่อน ๆ ญาติพี่น้อง เป็นของที่ระลึก ในช่วงสงกรานต์ งานรับปริญญา ฯลฯ"

ยิ่งกว่าน้ำมันพราย หลงเสน่ห์การพับผ้า...!

เมื่อถามถึงเสน่ห์ของหาพับผ้า แอร์โฮสเตสสาวบอกว่า ส่วนตัวมันทำให้มีความสุข เวลาอยู่กับผ้ามันได้ประดิดประดอยออกมาเป็นรูปแบบต่าง ๆ คือ ตัวเราเอง สมัยก่อนเรียนอยู่ที่โรงเรียนราชินี ฉะนั้นเราจึงมีความรู้ มี Skill ของรูปแบบ การเย็บปัก ถักร้อย มาก่อน และเวลาจัดโต๊ะอาหาร หรือการรับประทานอาหารไรต่าง ๆ มักจะเกี่ยวข้องกับผ้าเป็นส่วนใหญ่  มันทำให้เรามีความสุขกับสิ่งที่เรารัก บางครั้ง เวลาที่เราพับผ้าไปให้กับผู้โดยสาร ผู้โดยสารเขาจะชอบและมีความสุขมาก เราเห็นเราก็แฮปปี้ด้วย

ขณะที่ สจ๊วตหนุ่มบอกว่า เสน่ห์การพับผ้าของพี่อยู่ที่การทำให้ผ้าผืนหนึ่งขึ้นมาเป็นดอกไม้ในรูปแบบต่าง ๆ ที่เหมือนจริง พี่ว่ามันมหัศจรรย์มากที่ผ้าผืนหนึ่ง ทำให้คนประทับใจ ใครเห็นใครก็ชอบ เรารับรู้ได้ถึงความประทับใจได้ ที่ความสามารถของเราทำให้คนหลาย ๆ คนมีความสุข ผมรู้สึกดีมากเวลาที่ผู้โดยสารมาใช้บริการห้องน้ำเสร็จเขาได้หยิบทิซชู หรือผ้าเช็ดมือมาพับผ้าเป็นรูป นก รูปต่าง ๆ วางคืนไว้ให้เรา

อนาคตของศาสตร์พับผ้า 'โต' แบบไม่มีวันตาย...

สุดท้ายทั้งคู่ฝากเอาไว้ด้วยว่า อยากให้คิดว่ามันเป็นศิลปหัตถกรรมของไทยส่วนมาก ด้วยการที่เราได้ท่องเที่ยวมาทั่วโลกแล้ว สังเกตเห็นว่าชาวต่างชาติทุกคนจะทึ่งในตรงนี้มาก เราควรอนุรักษ์สิ่งเหล่านี้ไว้  ซึ่งเราไปเห็นมาทั่วโลกเขาทึ่งในศิลปะของไทยเราเป็นอย่างมาก  การพับผ้าทำให้เราสร้างได้ทั้งมิตรภาพ สร้างความสุข  จึงอยากจะส่งเสริมให้น้อง ๆ ทางด้านการโรงแรม การบริการ ได้สนใจการพับผ้า ขอให้พยายามศึกษาทางด้านนี้ด้วย เนื่องจากเราทำงานทางด้านโรงแรมหรือการบินแล้วเนี่ย ศาสตร์พวกนี้อย่างน้อยมันต้องติดตัวเราในการบริการอาหาร หรือจัดเลี้ยง มันควรจะมีอยู่ในตัวเรา ตั้งแต่ตอนนี้ เพราะอย่างน้อย ๆ แล้วอนาคตของตัวน้อง ๆ อาจจะพัฒนาต่อยอดขึ้นไปอีก แต่ตอนนี้เราอาจจะเรียนไว้เป็นเบสิกก็คิดว่าอีกหน่อยแนวพับผ้าของประเทศไทยก็น่าจะมีสไตล์เป็นของตัวเอง ความเป็นไทยเพิ่มมากขึ้น ๆ

"ที่จริงความฝันของเราอยากจะโชว์งานพวกการพับผ้าในรูปแบบต่าง ๆ ในงานอาเซียน ที่เตรียมตัวเข้าสู่อาเซียน ใน ปี 2558 เพื่อโชว์ศักยภาพ และ ต่อยอดศิลปะตรงนี้ไปสู่สากล

ตอนนี้เราก็มีโครงการที่จะตีพิมพ์หนังสือออกมาเป็นภาษาอังกฤษเพื่อเผยแพร่ไปยังต่างประเทศด้วยเพราะมันยังไม่มีหนังสือ แบบนี้ในต่างประเทศจริง ๆ เป็ยสิ่งที่เราพยายามผลักดันไปสู่ต่างประเทศ เชื่อว่ามันจะสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศอย่างแน่นอน" คู่หูการบินไทยกล่าวในที่สุด

**แกะวิธีการพับฉบับง่าย3 รูปแบบ**

ดอกกุหลาบคลาสสิก : ขั้นตอนการพับดอกกุหลาบคลาสสิก

การพับเกสร / 1. พับผ้าทับครึ่งในแนวทแยง แล้ววางด้านที่เป็นสันทบผ้าไว้ด้านบน 2. พับมุมผ้าด้านซ้ายทำมุม 90 องศา เข้ามา 1 นิ้ว แล้วม้วนผ้าหลวม ๆ 2-3 รอบ 3. บิดสันทบผ้าให้โค้งลง ดังรูปแล้วมัดยางไว้

กลีบดอกขั้นใน

1. กลีบที่ 1 ม้วยสันทบผ้าด้านซ้ายกับด้านขวาออกด้านนอก (ด้านตรงข้ามกับเกสร) แล้วหุ้มฐานเกสรไว้2. กลีบที่ 2 พับเช่นเดียวกัน แล้ววางกลีบไว้ถัดไป 3. กลีบที่ 3 สร้างสันทบผ้าขึ้นใหม่ แล้วม้วนสันขอบของกลีบดอกทั้งด้านซ้ายและด้านขวาออกด้านนอก ให้กลีบมีความโค้งมน แล้ววางถัดจากกลีบที่ 24/5/6  ** ทำวิธีเดียวกันกับกลีบดอกชั้นในสุดผ้า โดยให้กลีบใหญ่ขึ้น แล้ววางสับหว่างกับกลีบดอกชั้นใน มีช่องไฟห่าง ๆ โดยกะจังหวะการวาง กลีบ ดอกให้ดูเป็นธรรมชาติ 7. มัดหนังยางใต้ฐานดอกแล้วจัดแต่งกลีบให้สวยงาม โดยบีบปลายกลีบดอกแต่ละกลีบให้มีลักษณะดังรูปเพื่อที่จะได้รูปกลีบดอกเสมือนจริง

เทคนิค

- การสร้างสันทบผ้า คือการสอดมือไปใต้ผ้า กางนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้ออก ให้ผ้าอยู่บนปลายนิ้วจะเกิดสันทบระหว่างนิ้ว จับผ้าตามรอยสันทบนั้นขั้นมาให้งานต่อไป

- การม้วนขอบสันทบทั้งด้านซ้ายและด้านขวา ทำให้กลีบกุหลาบมีความโค้งมนและพลิ้วเหมือนดอกกุหลาบจริง

- ควรเน้นระยะห่างระหว่างกลับดอกแต่ละกลีบ ไม่ควรประกบติดกันจนแน่นเกินไป

- มุมผ้าที่เหลือ (ถ้ามี) อาจจะนำมาพับกลับขึ้นมาเป็นในในขั้นตอนสุดท้าย

การพับนกยูง /ขั้นตอนการพับส่วนหัวและลำตัว

วิธีทำ 1. วางผ้าในแนวระนาบแล้วพับผ้าทบครึ่งจากด้านบนลงด้านล่าง  2. หาจุดกึ่งกลางของผ้าแล้วพับมุมผ้าด้านบนขวาในแนวเฉียงลงจากจุดกึ่งกลางเล็กน้อย 3. พับทบผ้าในขั้นตอนที่ 2 ไปทางซ้ายจนสุดปลายผ้าอีกด้านพักไว้

ขั้นตอนการพับส่วนส่วนหาง

1. วางผ้าในแนวตั้ง พับผ้าทบครึ่งจากซ้ายไปขวา

2. พับจีบทบไปมาให้มีความกว้างทบละ 1 นิ้ว โดยเริ่มพับจากด้านล่างไปจนสุดปลายผ้าด้านบน

3. ทับครึ่งเข้าหากัน

การประกอบตัวนกยูง / นำผ้าส่วนหางวางตรงกึ่งกลางผ้าส่วนหัว-ลำตัว แล้วพับบริเวณที่เป็นส่วนหัวและหางขึ้น จัดใส่แก้วแล้วงอปลายส่วนหัวลงเล็กน้อย จัดให้สวยงาม

การพับผ้าขนหนูผืนเล็กรูปลูกนก : ขั้นตอนการพับผ้าขนหนูผืนเล็กรูป ลูกนก

วิธีทำ 1. พับผ้าทบครึ่งในแนวทแยงมุมแล้ววางด้านที่เป็นฐานสามเหลี่ยมไว้ด้านล่าง2. ม้วนผ้าจากด้านล่างขึ้นไปด้านบน และเหลือปลายผ้าไว้เล็กน้อยสำหรับทำเป็นปากนก 3. พับทบครึ่งให้มีลักษณะดังรูป 4. พับชายผ้าด้านบนเป็นรูป W5. จับชายผ้าด้านล่างขึ้นมาแล้วพาดไปทางด้านหลัง 6. พันปลายผ้ากลับมาจนครบรอบ ดึงให้แน่น แล้วสอดเก็บปลายผ้าให้เรียบร้อย 7. เมื่อพับเรียบร้อยจะมีลักษณะดังรูป 8. จัดตกแต่งให้สวยงามและจัดใส่ตะกร้าหรือภาชนะอื่น ๆ ตามต้องการ