Title :Runaway~Aisuru Kimi no Tame ni
Genre: Thriller Episodes: 9 Viewership rating: 10.0
Screenwriter: Habara Daisuke, Yatsu Hiroyuki
Director: Ishii Yasuharu, Yamamoto Takeyoshi, Sakai Masahiro
Broadcast : TBS 2011-Oct-27 to 2011-Dec-22 Thursday 21:00
Theme song: Aruite ikou by Ikimonogakari


ในที่สุดก็ได้ฤกษ์งามยามดี ได้ดูซีรีย์เรื่องนี้ซะที เพราะซับมาครบซะที หลังจากเริ่มทำใจว่าซับอาจมีไม่จบ เพราะค้างซับอยู่ ep. 8 -9 ไม่มีใครทำต่อมานานมาก แต่ในที่สุดก็มีมาครบให้ดูได้ไม่ต้องรอซับไทยที่ไร้ความหวัง ซึ่งก็ต้องดูด้วยความอดทนยิ่งเพราะซับอิงตัวเล็กมาก แต่เพื่อฮายาโตะที่รัก สู้โว้ย!

Runaway เป็นเรื่องสั้นๆ แต่รักฉันซึ้ง ของนักโทษ 4 คน ที่แหกคุกออกมากและถูกไล่ล่าตามจับตัว ระหว่างหลบหนีเพื่อมุ่งมั่นไปสู่จุดหมายปลายทาง ท่ามกลางความเป็นไปที่มีทั้งความขัดแย้งและมิตรภาพ นำมาซึ่งความเป็นเพื่อน ความรัก ความเสียสละ สุขซึ้งเศร้าเคล้าน้ำตา

4 นักโทษ


อดีตเชฟ - คัตสึรากิ อาตารุ ข้อหาฆาตกรรม โทษจำคุก 6 ปี เขาถูกเรียกว่า "cop killer" คนฆ่าตำรวจ จำคุกมาแล้ว 5 ปี เหลืออีกเพียงปีเดียวจะพ้นโทษ

ความจริงเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ต้องมาติดคุกด้วยเหตุผลที่ทำเอากระเทือนใจ เมื่อทราบข่าวจากยูกิ (ภรรยา) ว่าลูกสาวของเขาป่วยหนักด้วยโรคหัวใจ อาการกำลังโคม่า จะะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน นอกเสียจากจะทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจซึ่งการจะผ่าตัดในญี่ปุ่นเป็นไปได้ยากที่จะทันการ เพราะยังติดด้วยข้อกฏหมายเกี่ยวกับการเปลี่ยนถ่ายอวัยวะ หนทางเดียวคือต้องส่งตัวไปทำการผ่าตัดที่ต่างประเทศอย่างเร่งด่วน แต่ต้องใช้เงินจำนวนมาก และโอกาสก็มีระยะเวลาจำกัด ทั้งอาการป่วยที่รอไม่ได้ และทั้งการติดต่อขอเข้ารับการผ่าตัดที่ต้องใช้เวลา ต้องตามคิว และหากไม่พร้อมจนเสียคิว ก็หมายถึงต้องรอต่อไป

อดทนอีกปีเดียวก็พ้นโทษ เป็นอะไรที่น่าเสียดายถ้าต้องเอาไปแลกกับการแหกคุกให้ถูกไล่ล่า แต่เข้าใจอารมณ์พระเอกเลยนะ เขาตัดสินใจแหกคุกเพื่อต้องการทำอะไรสักอย่าง หรือถ้าทำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ อย่างน้อยก็ควรจะได้เห็นหน้าลูก



อดีตยากูซ่า - คาวาชิมะ ริวโนะสุเกะ ข้อหาฆาตกรรม โทษจำคุก 10 ปี

เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ต้องติดคุกเพราะตกเป็นแพะรับบาป สู้อุตส่าห์อดทนก้มหน้ารับความผิด แต่แล้วความหวังในอนาคตที่เคยมีกำลังจะพังทลาย ความฝันที่เคยมีจะไม่มีวันกลายเป็นจริงได้ แล้วจะทนต่อไปเพื่ออะไร



อดีตโฮสต์ -ทากิโมโตะ คุยะ ข้อหายาเสพติดและขัดขวางการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ โทษจำคุก 4 ปี

เป็นผู้บริสุทธิ์เช่นเดียวกัน แต่เพราะความไม่ค่อยฉลาด ทำอะไรจึงผิดพลาดเหมือนพวกหาเรื่องใส่ตัว แถมต้องมาติดคุกเพราะโดนเล่ห์เหลี่ยมของคนคด โทษแค่นี้ อดทนไปไม่กี่ปีจะดีกว่าแหกคุกเยอะ แต่ก็อีกนั่นแหละ เขามีเหตุผลจริงๆ ที่อยากจะหนีออกมาให้เร็วที่สุด เพราะอยากจะแก้ไขในสิ่งที่เคยผิดพลาดไป โดยทางเลือกอาจไม่ฉลาดเลย แต่โดยหัวใจถือว่าอ่อนโยนนัก



อดีตขับมอเตอร์ไซด์ส่งของ-คากามิ ชุน ข้อหายาเสพติด โทษจำคุก 3 ปี

เป็นผู้บริสุทธิ์ครึ่งหนึ่ง เพราะอีกครึ่งคือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เขาโดนจ้างให้ขนส่งยาเสพติด เพราะสถานการณ์อันตราย เขาจึงมอบตัวเพื่อความอยู่รอด (คุกน่าจะปลอดภัยกว่า) แต่แล้วก็ตัดสินใจแหกคุกออกมาเพราะยังมีเรื่องค้างคาต้องรีบจัดการ และเวลาที่ผ่านไปนอกคุกน่าจะปลอดภัยแล้ว





แต่ละคนมีพื้นฐานและแรงจูงใจที่แตกต่างกัน แต่ทุกคนเหมือนกันคือเป็นผู้บริสุทธิ์ และต่างก็มีเหตุผลที่ไม่อาจรอจนถึงวันสิ้นสุดการรับโทษได้ พวกเขาต่างต้องการจะออกไปให้เร็วที่สุด ไม่ว่าจะเต็มใจรับเข้าทีม หรือไม่เต็มใจแต่กีดกันไม่ได้เพราะเป็นอันตรายต่อความลับรั่ว สุดท้ายพวกเขาก็จำเป็นต้องร่วมมือกันเพื่อวางแผนการแหกคุกออกไปสู่จุดหมาย จากคุกคิตะคิวชู ระยะทาง 1000 กิโลเมตรสู่โตเกียว ที่พวกเขาต้องฝ่าพันอุปสรรคมากมาย เพื่อมุ่งหน้าไปหาครอบครัวและคนที่รัก แต่ก่อนที่จะไปถึงที่หมายได้

พวกเขาต้องค้นหาและได้มาซึ่งเงิน 200 ล้านเยนที่รออยู่

และเมื่อมันมีเงินมาเกี่ยวข้อง การทรยศหักหลังย่อมตามติด




Runaway จึงเป็นซีรีย์แนวทริลเลอร์ที่ดูสนุก หลอกให้เข้าใจหักเหไปบ้าง เพื่อรองรับการหักมุม และมีอารมณ์ดังที่ อุเอดะ เท็ตสึยะ สมาชิกวง Kat Tun หนึ่งในนักแสดงหลักได้ให้สัมภาษณ์ไว้ ขอเอามาใช้สักหน่อยเพราะอุเอดะกล่าวถึง Runaway ได้ถูกต้องแล้ว

"ความรักให้ครอบครัว ความรักโรแมนติก ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน
มันมีสายสัมพันธ์หลากหลาย มีทั้งช่วงเข้มข้นและช่วงผ่อนคลาย
และมีความมุ่งหมายในทุกส่วน"

และแน่นอน มันเป็นซีรีย์ทำน้ำตาเรื่องหนึ่ง




สุดหัวใจของอาตารุ - ชิฮารุ ลูกสาว และยูกิ แม่ของลูก

อาตารุกับยูกิเป็นคนรักที่ยังไม่ทันได้แต่งงานกัน จนกระทั่งยูกิตั้งท้อง แล้วก็มีเหตุให้อาตารุต้องรับสารภาพข้อหาคดีฆาตกรรม เขาติดคุกไปโดยไม่ได้เห็นหน้าลูกตอนเกิด ยูกิพาลูกไปพบอาตารุที่เรือนจำตอนยังเป็นทารก แต่อาตารุได้ขอร้องยูกิไม่ให้พาลูกมาที่เรือนจำอีก เขาจะพบลูกก็จนกว่าเขาพ้นโทษออกไปแล้ว ยูกิรับคำร้องขอ และมั่นคงต่อการรอวันที่จะได้อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว

แม้ไม่เคยเห็นหน้าพ่อ แต่หนูน้อยชิฮารุมีความรู้สึกดีๆ ต่อพ่อของเธอมาก แม่บอกเสมอว่าให้ชิฮารุเป็นเด็กดี แล้ววันหนึ่งพ่อจะมาหา อาตารุเขียนจดหมายถึงลูกเสมอ ชิฮารุจึงมีความรักและรอคอยพ่อของเธอ เช่นเดียวกับอาตารุที่มีรูปถ่ายของยูกิและชิฮารุเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจคนบริสุทธิ์ให้อดทนใช้ชีวิตอยู่ในคุกเรื่อยมา



เมื่อไหร่นึกถึงเหตุผลที่อาตารุต้องเป็นนักโทษ และนึกถึงความรู้สึกของยูกิที่รู้ในความบริสุทธิ์ของอาตารุดีกว่าใคร มันรู้สึกปวดใจในความทุกข์ของคนทั้งคู่จริงๆ เล้ย

ยิ่งพ่อของยูกิไม่รู้อะไร คอยอารมณ์เสียตำหนิยูกิที่ยังคงปักหลักมั่นคงกับคนไร้ค่าอย่างอาตารุ ยิ่งกระเทือนใจ แม่ของยูกิที่รักลูกสาวอาจจะเห็นใจในความรักที่มั่นคง และค่อนข้างจะเชื่อในศรัทธาอันแรงกล้าที่ยูกิมีต่ออาตารุด้วยเหมือนกัน แต่สุดท้ายด้วยเหตุผลและความจำเป็นเธอก็ร้องขออาตารุให้เห็นแก่สองแม่ลูก แล้วพาตัวเองไปให้ไกลๆ

ในสถานการณ์ที่ความหวังสุดท้ายก็ริบหรี่ปานนั้น ก็เข้าใจอารมณ์ของคนเป็นแม่และยายนะ แต่นึกถึงเหตุผลที่อาตารุติดคุกทำไม เพื่อใคร มันก็สุดเศร้า



สุดหัวใจของริว - มิซากิ หญิงสาวตาบอดทำงานร้านขายดอกไม้ ที่ทำให้ยากูซ่าเถื่อนอย่างริว รู้สึกชีวิตมีความหมาย มีใครสักคนที่รัก และอยากใช้ชีวิตร่วมกัน ริวจึงดิ้นรนจะเป็นอิสระจากแก๊งยากูซ่า สุดท้ายต้องไปติดคุก และเธอกำลังเผชิญกับภาวะจำใจที่จะต้องแต่งงานกับชายคนอื่น



ที่สุดของหัวใจคุยะ อยากจะทำทุกสิ่งเพื่อตอบแทนจากใจว่า แม่ครับ ผมรักแม่ แต่มาซาเอะได้สาปส่งลูกชายไปแล้ว ที่นำพาแต่ความเดือดร้อนมาให้ถึงขั้นสิ้นเนื้อประดาตัว

"ไสหัวไปหาที่ไกลๆ แล้วตายไปซะ"

เป็นถ้อยคำที่โหดร้ายต่อคนฟัง แต่คนพูดก็คงเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่ากัน



นักสืบเกษียณ ยานากาวะ อดีตนายตำรวจผู้รับผิดชอบคดีของอาตารุ ปัจจุบันเขาเกษียณแล้ว เมื่อครั้งทำคดีนั้น ยานากาวะผู้มีประสบการณ์คลุกคลีกับคนร้าย มีความเชื่อหมดใจว่า อาตารุเป็นผู้บริสุทธิ์แต่เขาไม่อาจรู้เหตุผลของการรับสารภาพและเช่นเดียวกันไม่อาจสืบคดีจนได้พยานหลักฐานที่มีมูลมากพอจะหักล้างคำสารภาพของอาตารุได้ เรื่องของอาตารุจึงเป็นความหลังฝังใจ ที่ไม่อาจตัดใจลืมไปได้ว่า ตัวเขาเองก็มี่ส่วนผิดที่สืบคดีไม่ได้และพรากเอาความสุขในชีวิตของคนบริสุทธิ์ผู้หนึ่งไป เมื่อทราบข่าวอาตารุแหกคุก ยานากาวะจึงฮึดขึ้นมาที่จะสืบหาความจริงในคดีนั้นอีกครั้ง แม้จะเกษียณไปแล้วแต่เขายังพอมีเครือข่ายที่จะวานลูกน้องตำรวจช่วย และมีบารมีของอดีตนายตำรวจพอตัวที่จะสืบเสาะข้อมูลจากพวกชาวแก๊งและเข้าติดต่อพูดคุยกับนายตำรวจระดับสูง



เท่ที่สุด ขอกรี๊ดให้เลยกับลุงหน้าโหดคนนี้ นักสืบโอนิซึกะ ผู้รับผิดชอบคดีตามจับกุมการหลบหนีของสี่นักโทษแหกคุกมาจากเมืองคิวชู

ลุงหลอกหลอนมาก ด้วยสัญชาตญาณนักสืบสุดเก๋า (ดูจากหน้าตา) แกจะติดตามดมกลิ่นไปอย่างใกล้ชิดเกือบประชิดตัวในทั่วทุกเมืองที่สี่นักโทษหลบหนีไป หน้าโหดๆ ของลุงแกสุดเคร่งเครียด ราวกับลุงสุดแค้นที่นักโทษมาบังอาจหลบหนีในถิ่นของแก การตามจับตัวแต่ละครั้งก็เหมือนพลาดไปแค่ปลายมือเอื้อม ทว่ายิ่งไล่ล่ากันไปแต่ละเมืองๆ หน้าตาของลุงก็ค่อยๆ คลายความแค้นลง (แต่ไม่คลายโหด) กลายเป็นความฉงนสนเท่ห์ เพราะเริ่มรู้ปมอะไรๆ มากกว่าแค่รู้ว่าพวกเขาเป็นนักโทษแหกคุก จึงอดรู้สึกไม่ได้ว่า บางครั้งคุณนักสืบโอนิผู้มีสัญชาตญาณแม่นราวนั่งทางใน ได้จงใจปล่อยโอกาสให้นักโทษหนีรอดการจับกุมไป รึเปล่า ? เมื่อลุงเขาได้กลิ่นเงื่อนงำประหลาดเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมของอาตารุ ที่เคร่งอยู่แล้วยิ่งทำให้เกิดความมุ่งมั่นอันแรงกล้า

"เราต้องจับเขาให้ได้ ไม่อย่างนั้นเขาจะถูกฆ่า"



นักสืบโทชิโอะ เพื่อนสนิทแต่เยาว์วัยของอาตารุและยูกิ เมื่อเคยเป็นเพื่อนกันเราสามคน แล้วอีกสองดันมารักกันเกินเพื่อนแล้วมีลูกด้วยกันอย่างนี้ อีกคนต้องมีความรู้สึกบ้างล่ะ ก็เป็นเช่นนั้น โทชิโอะมีใจให้ยูกิ

เห็นหน้าแต่แรกก็ไม่ชอบแล้วล่ะตาคนนี้ ไม่ใช่เพราะหน้าตาแต่เพราะว่าการที่เขามาอยู่ข้างๆ ยูกิ มันเป็นการรบกวนจิตใจ พระเอกของฉันยังน่าเป็นห่วงไม่พอใช่ไหม ยังจะมีคนมาทำให้กังวลกลัวยูกิจะสั่นคลอนความศรัทธาในตัวอาตารุเพราะมีหนุ่มหน้าตาดีที่สถานะมั่นคงกว่ามาเปรียบ แต่มันก็แค่ความกังวลตอนเห็นหน้าในแรกสถานการณ์ เพราะซีรีย์ญี่ปุ่นอาจจะมีน้ำเน่าเหมือนกันแต่มันจะไม่ดราม่าไปถึงขั้นนั้น แล้วเพื่อนน่ะนะ จะมาเทียบอะไรได้กับพ่อของลูก

เมื่อสี่นักโทษถูกตามรอยมาถึงโตเกียว หน่วยงานตำรวจของโตเกียวต้องการจะดึงคดีมาเป็นของตัว โดยมอบหมายให้โทชิโอะเป็นผู้รับผิดชอบตามจับกุมนักโทษ เกิดเป็นความไม่ลงรอยกันนัก ระหว่างนักสืบโอนิผู้ตามจับกุมนักโทษมาจากคิวชู กับหัวหน้าหน่วยงานตำรวจนครบาลของโตเกียว

มาถึงนักแสดงหลักคนสำคัญที่มีบทบาทไม้แพ้สี่หนุ่มนักโทษ



มิยาโมโตะ ซากุระ เด็กหญิงที่สาธารณชนเข้าใจว่า เธอถูกสี่นักโทษลักพาไปเป็นตัวประกัน ความจริงคือ พวกเขาแค่พาเธอไปเป็นกันชนตำรวจชั่วครู่ แต่เมื่อหนีรอดได้ และปล่อยเธอไป ซากุระไม่ยอมไปและได้อ้อนวอนให้พวกเขาพาเธอไปด้วย เพราะหนูน้อยก็มีเหตุผลที่ต้องการจะหลบหนี และเธอก็มีจุดมุ่งหมายอันแน่วแน่อยู่ที่โตเกียว

การจะหอบหิ้วเด็กไปด้วย เห็นได้ชัดว่าจะเป็นตัวถ่วง สี่นักโทษไม่ใช่เพื่อนกัน พวกเขาเพิ่งมารู้จักกันตอนแหกคุก แล้วไม่ได้ร่วมมือกันด้วยใจรักสามัคคีด้วย พวกเขาก็แค่มีความต้องการตรงกันและทำเพื่อจุดมุ่งหมายของตัวเอง หนีออกมา ค้นหาเงิน แบ่งส่วน และจากกันไป พวกเขาตั้งใจจะเกี่ยวข้องกันแค่นั้น



อาตารุและริว ศรศิลป์ไม่กินกันอยู่แล้วตั้งแต่แรก การมีซากุระเข้ามาทำให้ทั้งคู่ขัดแย้งกัน อาตารุผู้มีทั้งอารมณ์ของความเป็นพ่อเพราะมีลูกสาววัยใกล้เคียงกัน และปัญหาของซากุระก็ไม่ต่างจากพวกเขา คือถอยหลังกลับไม่ได้ มีแต่จะบากบั่นไปข้างหน้าทีละก้าวๆ เท่านั้น เขาจึงต้องการจะพาซากุระไปด้วย แต่ริวไม่เห็นด้วย ภายใต้ท่าทีกับถ้อยคำแรงๆ นั้น ลึกลงไป ริวเห็นว่าท่ามกลางการไล่ล่า มันไม่ใช่หนทางที่ดีสำหรับซากุระเลย



มิตรภาพอันดีของอาตารุกับซากุระ ถ้าเทียบกับกับความเขม่นกันของริวกับซากุระ อย่างหลังมันมีเสน่ห์กว่ากันนะ

จะขัดแย้งกันอย่างไร สุดท้ายพวกเขาก็ต้องพาเด็กหญิงซากุระวัยเจ็ดขวบไปด้วย ที่น่าตลกคือ เธอกลายเป็นที่พึ่งพาได้ ด้วยความเฉลียวฉลาดและความเป็นเด็กที่ใครๆ ย่อมเชื่อใจง่าย ดูยังไงหนูก็ใสซื่อ หลายต่อหลายครั้งสี่หนุ่มจึงหนีรอดได้เพราะความช่วยเหลือจากเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ และการตะลอนๆ ไปด้วยกันอย่างลำบาก มันก็กลายเป็นสายสัมพันธ์ของคนทั้งห้า



สี่หนุ่มมีนิสัยแตกต่างกัตามพื้นเพความเป็นมาของแต่ละคน อาตารุ เป็นสุภาพบุรุษแสนดีแบบที่เรียกว่าลูกผู้ชายหัวใจเกินร้อย ริว เป็นคนที่ดูร้ายๆ แต่ก็ใช่ว่าจะแล้งน้ำใจซะทีเดียว ชุน เป็นคนสุขุม นิ่งสงบ ไม่ค่อยพูดจา ส่วนคุยะ เป็นคนโผงผางไม่คิดหน้าคิดหลัง เค้าไม่คิดมากอะไรทั้งนั้น ตลกไม่รู้จังหวะและค่อนข้างโง่ด้วย แม้จะแหกคุก หลบหนี แต่เขาก็ยังติดการเล่นทวิตเตอร์ ที่ทำให้ระคายเคืองในความโง่อยู่หลายครั้ง เพราะมันทำให้ตำรวจตามติดพวกเขาได้ง่าย โดยที่คุยะไม่ได้เฉลียวใจสักนิด แต่ถึงอย่างนั้น มันก็กลายเป็นข้อดีที่ทวิตเตอร์เป็นช่องทางให้คุยะ ได้รู้จักกับเขาคนนี้



แพนด้า - หนุ่มโอโตกุผู้ซุกตัวอยู่ในห้องสลัวๆ และดำรงตนเป็นโซเชียลเน็ตเวิร์คตัวยง เขาเป็น follower ของคุยะ และเริ่มรู้สึกว่าเรื่องราวของนักโทษทั้งสี่นั้นช่างน่าสนใจ หมกมุ่น วิเคราะห์เจาะลึก จนเชื่อถือในความบริสุทธิ์และภายหลังได้มีบทบาทสำคัญในการช่วยเหลือนักโทษทั้งสี่รวมถึงซากุระด้วย

คดีฆาตกรรมของอาตารุ เป็นคดีที่นักสืบเกษียณยานากาวะเริ่มจะพบเงื่อนงำซับซ้อนมากกว่าเคยคิด (ซึ่งน่าจะพยายามตั้งแต่ตอนไม่เกษียณแล้วล่ะ) อาตารุ ชายหนุ่มที่เลือกหยิบจับโชคร้ายไว้กับตัวผู้นั้นกำลังโชคร้ายยิ่งกว่าเพราะการแหกคุก ไม่ใช่แค่เพราะถูกไล่ล่าจากเจ้าหน้าที่ตำรวจและจะโดนเพิ่มโทษมากกว่าเดิม แต่เขากำลังตกเป็นเป้าสังหารเพื่อการผูกเงื่อนตายของคดีนี้ไม่ให้ใครมารื้อค้นได้อีก



ว่ากันว่าการจะสืบคดีได้ สิ่งสำคัญคือ ต้องรู้ผู้ตายเป็นใคร เพื่อจะรู้ว่าเขาทำอะไร ที่ไหน กับใคร อย่างไร เพื่อจะหาเหตุจูงใจในการฆ่า และใครที่อยากจะฆ่าเขา ดังนั้น หากคุณอยากจะฆ่าใครสักคน ขอให้มั่นใจว่า จะไม่มีใครหาเศษเสี้ยวของศพพบ หรือต่อให้มีใครหาพบ ก็ให้แน่ใจว่าหมอพรทิพย์จะไร้สามารถในการพิสูจน์ชี้ตัวว่าเศษศพเป็นใคร

เมื่อเหยื่อในคดีฆาตกรรมของอาตารุเป็นนายตำรวจ เงื่อนงำที่ว่าย่อมมีตำรวจมาเกี่ยวข้องและสะเทือนถึงองค์กร

เหล่านี้คือบรรดานักแสดงรับเชิญในแวดวงตำรวจ แก๊งสเตอร์ และผู้คนอื่นที่เกี่ยวข้อง





เนื้อเรื่อง
บางเหตุผลของตัวละคร เรื่องบางเรื่อง หรือการสืบสวนคดีบางจุดมันยังไม่เนี๊ยบนัก ยังคงมีความรู้สึกว่า แล้วทำไมไม่อย่างนั้น ทำไมไม่อย่างนี้ มันไม่ไหลรื่นไปเนียนๆ โดยปราศจากความรู้สึกขัดแย้ง และบางฉากก็เว่อร์ๆ อยู่บ้าง (ถึงจะยังน้อยเทียบฮอลลีวู้ดไม่ติดฝุ่นก็เถอะ)

การสืบคดีถือเป็นส่วนสำคัญหนึ่งของ Runaway โดยมีครอบครัวและความรักเป็นธีมหลัก แต่ความน่าเชื่อของมันก็ยังมีมากกว่านะ ถ้าเทียบความรู้สึกกับเรื่อง Bloody Monday ที่แม้จะลุ้นมากกว่าแต่ไม่ศรัทธาในเหตุก่อการร้าย Runaway ไม่ลุ้นขนาดนั้นแต่จะมีส่วนของอารมณ์ที่มากกว่า



เป็นธรรมดาที่เรื่องนี้ต้องทำให้นึกถึง Prison Break และ Michael Scofield แต่นอกจากการแหกคุกและเงินที่ถูกซ่อนไว้ มันก็ไม่มีเนื้อเรื่องที่เหมือนกันหรอก

นักแสดง
ทาเกชิอายุ 30 อุเอดะ 29 ฮายาโตะ 25 มาซากิ 19 แต่กลับดูวัยไม่ต่างกันนักเมื่อมาแสดงอยู่ร่วมกัน ดูเหมือนว่าคอสตูมเขาจะพยายามให้ทาเกชิดูสูงวัยกว่าคนอื่นด้วยการแซมผมขาวแบบคนหงอกก่อนวัยอันควรแล้ว แต่ก็ไม่เป็นผลกับหน้าใสๆ ของทาเกชิสักเท่าไร ส่วนอุเอดะด้วยคาแร็คเตอร์ที่ตลกไม่ดูทิศทางลม ออกแนวอีเดียททำให้เขาดูอ่อนวัยกว่าฮายาโตะที่รับบทแบกความกดดันเอาไว้ท่วมใจ ความจริงอุเอดะก็หน้าตาเด็กกว่าอายุด้วยเพราะเมื่อเขาทำตัวเป็นคู่หูกับมาซากิที่อ่อนกว่าตั้ง 10 ปี ดูรุ่นราวคราวเดียวกันเป๊ะเลย

ทั้งอิชิฮาระ ฮายาโตะ กับฟุคาดะ ซากิ พระ-นาง ของเรื่อง เป็นคู่ที่เหมาะกันดี น่าเสียดายที่มีซีนแสดงด้วยกันน้อย ก็ตามเรื่องเลย พระเอกติดคุกและหลบหนี ส่วนนางเอกดูแลลูกไป ใช้การติดต่อกันทางโทรศัพท์ ทั้งคู่ค่อนข้างจะดูเด็กไปนิดกับการมีลูกสาวอายุ 5 ขวบ ยิ่งซากิตัดผมสั้นยิ่งดูหน้าแบ๊วหนักกว่าเดิมอีก ส่วนฮายาโตะผู้ใกล้ชิดกับเด็กหญิงซากุระ ก็ดูเป็นพี่ชายคนดีมากกว่าจะเป็นพ่อถ้าเทียบตามความรู้สึกในอกที่ทำให้มีเมตตาต่อเด็กหญิงผู้อาภัพมากเป็นพิเศษ



พยายามจะหาบทสัมภาษณ์ของฮายาโตะเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่นักแสดงคนหนึ่ง มีหรือที่คนจะสนใจแปลไทย ไม่เหมือนอุเอดะ หนึ่งในสมาชิกของ Kat Tun ที่เขามีเว็บแฟนคัตตุนไทยแลนด์เป็นศรีสง่า และขอลอกมาอีกสักหน่อย

สึดะ (มาซากิ) ซัง พูดเหมือนกัน บอกว่านักแสดงร่วมอีก 3 คนนี่เหมือนพี่น้องหนิดกันเลย (หัวเราะ)

อ่ะ..ผมไม่รู้มาก่อนเลยนะนั่น (หัวเราะ) แต่ผมก็เซอร์ไพรส์มากเลยที่เค้าเด็กกว่าตั้ง 10 ปี เขามีบทที่ดูเป็นเด็กจริงๆอยู่บ้าง แต่เขาไว้ใจได้ เขาเป็นเด็กในแนวทางที่ดี มีคาแรกเตอร์ที่เป็นที่ชื่นชอบของทุกคนครับ

แล้วคิดอย่างไรบ้างกับ อิจิฮาระซัง?

ฮายาโตะคุง จริงใจครับ ซีเรียสตลอด เขาคิดหลายสิ่งหลายอย่าง และขณะที่เขากำลังขมักเขม้นกับซีนหนักๆ เขาคุยกับทุกคนในฉากตลก และความคิดแต่ละอย่างถูกส่งผ่านไป เพราะว่านี่ยังมีการส่งผ่านความคิดในขณะกำลังแสดง เราถูกดึงไปในความรู้สึกนั้นด้วยครับ ไม่ใช่ด้วยคำพูด แต่ด้วยการแสดง(ของเขา)เลยที่ช่วยดึงเราเข้าไป

ดังนั้นมีความรู้สึกถึงการถูกดึง?

แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ ถ้าเพียงแค่มันเป็นเรื่องซีเรียส นี่ก็จะทำให้เราคิดว่าเราก็จะต้องทำอย่างซีเรียสด้วยเช่นกัน ในการถกกันด้วย ที่เขาตอบคำถามทุกสิ่งด้วยพลังทั้งหมดที่มีอยู่ตลอดครับ มันเยี่ยมยอดเอามากๆเลยครับ อย่างที่เค้าว่ากัน มีแพชชั่น (แรงผลักดันแรงกล้า) (อุเอดะทำเลียนแบบเขา) "เพราะว่านี่จะทำให้น่าสนใจ ฉันอยากจะดูมันเร็วๆจัง!” เขาเป็นลีดเดอร์ที่ดีมากเลยครับ

แล้ว ซึกาโมโตะซังเป็นอย่างไรบ้าง?

ทากาชิคุงคอยให้กำลังใจในการถ่ายละครครับ

สึดะซังพูดเหมือนกันเลย

ครับ ทั้งคู่เป็นคนตลก เหมือนพ่อกับลูกเลยในบางที (หัวเราะ) เขาเป็นคนเก่งมากครับ เวลามีคำถามเกี่ยวบทขึ้นมา เขาก็จะสอนผมอย่างดีเลยเหมือนเป็นพี่ชายใจดีเลยครับ ทั้งที่ความคิดแรกของผมอีกก็คือ เขาคาแรกเตอร์ออกเถื่อนๆ

ความคิดแรกแตกต่างงั้นหรือ?

ผมคิดว่าเขาน่ากลัวเสียอีก แต่จริงๆแล้วเขาเป็นคนใจดีมากจริงๆครับ แล้วก็หัวเราะกับมุกแป๊กๆด้วย แม้แต่มุกที่ KAT-TUN ไม่มีทางขำแน่นอน (หัวเราะ)

เพราะว่า KAT-TUN เส้นลึกน่ะสิ เวลาจะหัวเราะ (หัวเราะ)

ใช่เลยครับ (หัวเราะ) แล้วก็ทากาชิคุงก็ดีครับ ผมน่ะคิดว่าเราทั้งหมดคบกันได้ดีครับ

คุณได้ประโยชน์จากการถ่ายละครสินะ

มันสงบสุขอย่างไม่น่าเชื่อเลยครับ (หัวเราะ)

Translation credit :
JPN to ENG by parasol_odori //kotoba-odori.livejournal.com
ENG to THA by hiraikotsu //www.kat-tunthailand.com



ดังนั้น เรื่องการแสดงของฮายาโตะคงไม่ต้องพูดถึง สาวน่ารักซากิ-ก็มีฝีมือการแสดงพอตัวอยู่แล้วถ้าดูจากเรื่อง Life มาซากิ-ก็ใช้ได้ดูจากการแสดงหลายเรื่องที่เห็น ส่วนอุเอดะผู้มีประสบการณ์ทางการแสดงน้อย ก็พอดีได้บทบาทค่อนข้างเบาแตกต่างจากเพื่อนทั้งสาม ความที่เป็นคนไม่คิดอะไรมาก และเรื่องส่วนตนก็ไม่ถึงขั้นกดดันกับข้อจำกัดเหมือนอาตารุกับริว และไม่ใช่ความเศร้าโศกฝังลึกเหมือนชุน เขาจึงเป็นตัวเบรกบรรยากาศความเครียดของคนอื่นๆ แต่ดูแล้วส่วนใหญ่จะชวนโมโหมากกว่าน่ารักน่ะนะ จากบทสัมภาษณ์ เขาตลกและน่ารักดี ที่มั่นใจว่า หากมีข่าว Kat Tun คนหนึ่งคนใดต้องโกนผมเพื่อไปแสดงเรื่องนี้ คงไม่มีใครคิดว่าเป็นเขาแน่ ดังนั้น การที่อุเอดะ ทัตสึยะ ยอมโกนผม เป็นสิ่งที่ทำหน้าที่โฆษณาละครได้ดี

ขอมาอวยหนุ่มคนนี้แทนฮายาโตะ เพราะโดดเด่นอย่างมาก ทั้งฝีมือการแสดงและคาแร็คเตอร์ของตัวละครที่เป็นตัวขัดแย้งและเป็นตัวบรรยากาศขุ่นมัวของทีม เป็นบทบาทของริวซัง ที่แสดงโดยทาเคชินั่นเอง

เคยเห็นเล่นแต่บทคนนิสัยดี น่ารัก ยิ้มแย้ม ไม่เคยเห็นอยู่ในบทลักษณะนี้มาก่อน อาจจะเคยแสดง แต่ไม่เคยเจอเองเพราะทาเคชิอยู่ในวงการมาแล้ว 15 ปี แสดงหนังมา 28 เรื่อง ซีรีย์อีก 65 เรื่อง นั่นมันเยอะมาก ถ้ามีประสบการณ์ขนาดนี้ก็ไม่แปลกที่จะพลิกบทบาทได้ดี และเป็นตัวละครที่ชอบมากที่สุดในเรื่อง แค่อย่ายิ้มบ่อยเป็นใช้ได้ เพราะยิ้มเห็นแก้มบุ๋มทีไรที่แอ็คร้ายมามันจะหายเกลี้ยง




ส่วนอีกคนที่นับถือในความเจ๋งเป้ง คือหนูน้อยคุมาดะ เซเอะ ผู้รับบทซากุระ ขอบอกจากใจจริงเลย หน้าตาของหนูก็ไม่ได้น่ารักอะไรมากเมื่อเทียบกับนักแสดงเด็กคนอื่นๆ แต่เรื่องฝีมือหนูไม่เป็นสองรองใคร คิดว่าไม่ใช่แค่บทบาทของตัวละครเท่านั้นที่มีส่วนช่วยสี่หนุ่มในเรื่อง การแสดงของหนูก็น่าจะช่วยส่งอารมณ์ให้พี่ๆ ได้เยอะพอตัว เวลาเข้าซีนประชันกับฮายาโตะ หรือส่งสายตาจ้องมองทาเกชิ ความเข้าถึงอารมณ์ไม่ตกเป็นรองพี่ๆ สักคนเลยนะ ขอบอก



ผู้เขียนบท
ถือว่าประสบการณ์ก็ไม่มากนัก Habara Daisuke มีผลงานเพียง 6 เรื่องก่อนหน้า ในปี 1996 1997 1998 และ 2001 จากนั้นหายไป 9 ปี กลับมาเขียนอีกครั้งในปี 2010 เขียน Runaway ปี 2011 และ Beutiful Rain ปี 2012 (เรื่องนี้ซับครบเมื่อไหร่เจอกันแน่) ส่วนผู้เขียนบทอีกคน Yatsu Hiroyuki ก็เพิ่งร่วมเขียน Runaway เป็นเรื่องแรก เดาว่าเป็นเพราะคนนึงไม่เก๋าถึงขั้นมีรูปแบบ และคนนึงก็ใหม่ด้วยกระมัง ที่ทำให้ Run Away ค่อนข้างจะฉีกแนวไปจากซีรีย์เรื่องอื่นๆ ที่เคยรู้เห็น



ผู้กำกับ
อิชิอิ ยาซาฮารุ (Ishii Yasuharu) จะจดจำชื่อเขาไว้ เพราะดูจะชมกันมาหลายเรื่องอย่างไม่รู้ตัวมาก่อน Ending Planner ,Juui Dolittle ,Yamato Nadeshiko Shichi Henge,Smile, Ryusei no Kizuna ,Kurosagi, และเรื่องที่ชื่อคุ้นเคยแต่ไม่เคยดูคือ Hana Yori Dango, Yamada Taro Monogatari

ส่วนผู้กำกับร่วมอีกสองคน ต่างมีผลงานมาหลายเรื่อง ยามาโมโตะ ทาเกะโยชิ รู้จักแค่เรื่อง Rookies เห็นว่ากำกับ ep. 4 และ10 ส่วน ซากาอิ มาซาฮิโระ ก็มีหลายเรื่อง แต่ไม่รู้จักเลยสักเรื่อง



ซีรีย์เรื่องนี้ทำการเปิดเรื่องได้ฉลาดดี ที่ดึงเอาส่วนสำคัญมาทำให้อยากรู้ (หรือจะทำให้อีกหลายคนไม่อยากดูต่อก็ไม่รู้สินะ) เป็นที่คาดได้แต่แรกว่าซีรีย์ลักษณะนี้ย่อมต้องมีความสูญเสียกันบ้าง แต่จะเป็นใครและแบบไหนเท่านั้นเอง พอเปิดเรื่องมายืนยันให้แน่ใจทันทีว่ามีแน่ ก่อนจะตัดกลับไปยังจุดเริ่มต้นโดยทิ้งความคาใจเอาไว้ให้ลุ้น "ใคร" เป็นมาอย่างไร และต่อไปจะเป็นไปแบบไหนกันล่ะนั่น

ขนาดมั่นใจว่ามีแน่และเตรียมใจไว้แล้ว พอถึงเวลาเกิดขึ้นจริงๆ ก็ทำเอาเงียบกริบไปเลย อึ้ง...ลืมน้ำตาหล่น



เพลงประกอบ Aruite ikou โดย Ikimonogakari เป็นเพลงที่ฟังแล้วรู้สึกเศร้าเข้ากับอารมณ์ของตัวละครได้ดี ที่ต้องชมอีกอย่างสำหรับซีรีย์เรื่องนี้คือเรื่องมุมกล้อง ถ่ายได้สวยและดึงดูดให้มีอารมณ์ร่วม โดยไม่รวมถึงฉากวิวของแต่ละเมือง เพราะมันเป็นวิวที่สวยอยู่แล้วด้วยตัวของมันเอง

สมชื่อเรื่อง Runaway จริงๆ นะ อาชญากรผู้หลบหนี ก็ต้องวิ่งหนีหัวซุนกันตลอด ต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ด้วยอารมณ์ทนทุกข์ ต้องย้ายที่ผลุบๆ โผล่ๆ ไปทางไหนก็พลุกพล่านไปด้วยตำรวจ และเสียงหวอแว่วมา (ที่บางครั้งก็แว่วเกินจำเป็น) วิ่งกันเต็มกำลังเต็มเหนี่ยว โดยเฉพาะฮายาโตะ ที่มีอะไรให้ทำเยอะ ดูจะวิ่งหนักกว่าคนอื่นๆ (น่ากลัวผอม) หนูน้อยซากุระก็น่านับถือ เพราะเธอไม่ใด้เจ๋งแค่ฝีมือ ฝีเท้าของเธอก็เจ๋งด้วย หนุ่มๆ เรียกเธอว่า shorty (เตี้ย) และ Tiny (จิ๋ว) ขาเธอย่อมสั้นกว่าใครเขา แล้วยังต้องวิ่งกระหืดกระหอบกับพี่ๆ ไปตลอดเรื่อง เหนื่อยแทนจริงๆ แต่ว่าภาพที่มีอาตารุคอยห่วงใยประคับประคอง มันก็เป็นภาพของชายหนุ่มกับเด็กน้อยที่ทำให้รู้สึกดีด้วยเหมือนกัน




ฉากนี้เป็นฉากหนึ่งที่ชอบ ไม่ใช่เพราะว่าเปลือยบนอะไรอย่างนั้นหรอกนะคะ (555) แต่เป็นเพราะสามหนุ่มคุยกันแล้วรู้ว่าพวกเขาต่างเป็นผู้บริสุทธิ์ เว้นแต่คนหนึ่งที่ริวส่งสายตาเขม้นมองมาเพราะเขาเชื่อว่าเป็นฆาตกรจริง คำพูดของริวที่ทำให้อาตารุชะงัก น้ำฝักบัวที่รดราด มันเหมือนน้ำตาความเจ็บปวดที่ไหลโชกยังไงยังงั้น

ส่วนใหญ่ที่ชอบมากคือฉากน้ำตาคลอหยดของหนูซากุระ

ส่วนฉากทนทุกข์น้ำตารินของอาตารุก็ค่อนข้างจะเป็นที่ติดตา

เพราะนักแสดงเล่นได้อินทั้งคู่ (และชอบฮายาโตะด้วย)

ความที่มันเป็นซีรีย์ทริลเลอร์ ความสนุกจึงอยู่ที่การร่วมลุ้นไปกับเหตุการณ์และคำตอบที่ต้องค้นหา จากเกาะคิวชูถึงโตเกียว ระยะทาง 1000 กิโลเมตร ผ่าน 8-9 เมืองไปค่อนประเทศ ที่สี่หนุ่มนักโทษผู้บริสุทธิ์และหนึ่งเด็กหญิงหัวใจแกร่งต้องพากันหนีผ่าน เป้าหมายของแต่ละคนอาจล้มเหลวหรือสำเร็จ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ทั้งรอยยิ้มและคราบน้ำตามันคือมิตรภาพและความทรงจำที่มีค่าจากการ Run away











...







....









.....










......










.......










........





..........












ขอบคุณ DramaWiki , DramaCrazy.net