สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 15 ตอนจบ หน้า 1 บทที่ 15 ตอนจบ ปริมพาณรินทร์ไปหาซื้อของใช้ในห้างดัง ขณะที่ณรินทร์กำลังเลือกผ้าขนหนูอยู่นั้น ร่างสูงโปร่งของใครคนหนึ่งเดินมายืนข้างเธอ ณรินทร์หยิบผ้าขนหนูสีฟ้า “คุณชอบสีนี้ไหม” เธอนึกว่าสามีเดินมาข้างๆ “ชอบสิ ผมชอบสีฟ้า รินทร์ยังจำได้นะ” “อ้าว แทน” ณรินทร์ประหลาดใจที่พบเขา เธอหันมองหาสามี เห็นเงาหัวสูงๆ ที่มุมตุ๊กตา “มาซื้อของกันเหรอ” “ค่ะ แทนมาซื้ออะไรคะ” เธอถามเขากลับ แต่ใจก็นึกระวัง “บังเอิญนัดลูกค้าไว้ครับ” ที่จริงแล้วเขาแอบตามทั้งคู่มา “ค่ะ ท่าทางจะยุ่งมากนะ หมู่นี้ไม่ค่อยได้เจอ” “ครับ พอดีอาทิตย์หน้าผมจะมีงานอีเว้นท์เปิดตัวบ้านเรือนไทย 4 ภาค ว่าจะทำวิดิทัศน์ ว่าจะขอถ่ายทำเพลิงยาวที่ท่าน้ำบ้านรินทร์ครับ บ้านรินทร์เหมาะมาก มีท่าเรือ บ้านเรือนไทยทรงสวย” “ค่ะ ยินดี” หญิงสาวตอบตามมารยาท ปริมเดินมาสมทบทั้งสอง “สวัสดีครับพี่แทน” เขายกมือไหว้อีกฝ่าย “สบายดีเหรอครับ” “สบายดีครับ นายล่ะ” “สบายดี พอดีวันนี้ ขี้เกียจทำงานเลยพาเมียมาช็อปปิ้ง” เขาตอบ “ที่รักตัวนี้ นิ่มมากเลยนะ” เขาส่งตุ๊กตากระต่ายตัวโตให้เธอ “ฉันไม่ใช่เด็กสักหน่อย จะเอาตุ๊กตาไปทำไร” “เอาไว้นั่งพิงนอนพิงก็ได้ อนาคตก็เอาไว้ให้ลูกกอด” “นี่พวกนายมาซื้อของใช้เด็กเหรอ มีข่าวดีแล้วเหรอ” “อ้อเปล่าหรอก พอดีอยากได้ผ้าขนหนูใหม่ ส่วนคนนี้เวอร์ตลอดงาน” ณรินทร์รีบปัดไม่อยากบอกข่าวดีกับแทนคุณ “การที่ผมรักคุณมันเวอร์ตรงไหนที่รัก” ปริมหยอดหวานใส่ณรินทร์อย่างไม่สนอกสนใจแทนคุณ ทำเอาคนร่างสูงกระอักกระอ่วนใจ “งั้นผมขอตัวไปดีกว่า ไม่อยากขัดคอ ยังไงผมโทรไปนัดวันนะครับรินทร์” “ค่ะ” รินทร์รับคำ แทนคุณจำใจเดินหนีไป “นัดอะไรกันครับ” ชายหนุ่มรีบถาม “เขาบอกว่าจะถ่ายวิดิทัศน์สำหรับเปิดงานบ้านเรือนไทย 4 ภาค เขาขอไปถ่ายทำเพลงยาวที่ท่าเรือ” “เขายังสร้างไม่เสร็จ ทำไมต้องรับทำวิดิทัศน์ด้วย” “ไม่รู้สิ กลัวไม่ทันการณ์หรือเปล่า” “ที่รัก ผมไม่อยากให้เขาติดต่อคุณนะ” “เลิกเรียกฉันที่รักได้แล้ว” “ทำไมล่ะ จะเรียกมันผิดตรงไหน ที่รักๆๆๆ” ณรินทร์เลยเดินหนีอย่างรำคาญ พอซื้อของเสร็จ ปริมพาณรินทร์ไปทานอาหารญี่ปุ่น เธอก็ไม่ลืมที่จะซื้อกลับไปฝากแม่สามีและแม่ทิพย์ แม่พลอยอยากให้ทั้งสองค้างที่บ้าน แต่ณรินทร์เป็นห่วงแม่ทิพย์จึงต้องกลับบ้าน “คุณว่าพี่แทนจะมีแผนอะไรหรือเปล่า?” ปริมถามเธอขณะขับรถกลับอยุธยา “ไม่รู้สิ” “ที่เจอวันนี้ คิดว่าบังเอิญหรือเขาตามเรา เหมือนตอนไปคลีนิค” “ฉันก็ไม่แน่ใจนะ” “ยังไงคุณอยู่ห่างๆ เขานะ” เอาเข้าจริงๆ พอแทนคุณนัดหมายวันถ่ายทำวิดิทัศน์ ทีมงานมาที่บ้านมากมาย ปริมก็ไม่ยอมไปทำงาน เขาอยู่คุมเชิงแทนคุณ และเป็นห่วงณรินทร์กับแม่ “รินทร์ ผมมีเรื่องต้องขอร้องคุณแล้วล่ะ” “ต้องขอโทษจริงๆ มาอาศัยถ่ายทำแล้วยังต้องรบกวนอีก” “มีอะไรคะ” “พอดีทีมงานผู้หญิงขาดไป 1 น้องเขาไม่สบายไม่มากระทันหัน คนลงเรือแล้วไม่เต็ม มันจะไม่สวย ทีมงานพวกตากล้องก็มีแต่ผู้ชาย อยากจะขอรินทร์ช่วยลงเรือช่วยได้ไหมครับ ไม่ต้องทำอะไรครับ นั่งปรบมือเฉยๆ ผมจะจ่ายค่าแรงให้” แทนคุณชี้แจง ปริมที่ฟังอยู่ด้วยไม่เห็นด้วย “ผมหาคนอื่นให้ดีไหมครับ ผมไม่อยากให้รินทร์ลงเรือ เขาไม่ชอบน้ำ” “ตอนนี้มันสายแล้ว กลัวแดดจะร้อน อยากจะรีบถ่ายแล้วรีบไป” แทนคุณชี้แจง รินทร์เห็นว่าไม่น่ามีอะไร ถ้ารีบถ่ายก็เสร็จไว อีกอย่างทีมงานเองก็มีหน่วยงานคอยดูแลความปลอยภัยที่ แล้วที่นี่ก็เป็นบ้านของเธอเอง คงไม่น่ามีอะไรเกิดขึ้น “ก็ได้ค่ะ ปริม แค่นั่งในเรือเฉยๆ ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะ แล้วทำไมวันนี้ไม่ไปทำงานอีกคะ” เธอหันไปจ้องสามี ที่ชอบขาดงานถี่ขึ้นทุกวัน “ผมเป็นห่วงคุณ” เขาตอบห้วนๆ
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [