บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 23 ..

แนวคิดการใช้ชีวิตของผม

บอมเบย์เป็นเด็กต่างจังหวัด ซึ่งเคยพบกับความยากจนค่นแค้นมาสารพัด แล้ววันหนึ่งได้มาใช้ชีวิตที่แสนสุขสบายที่กรุงเทพ ผมมีบ้านซึ่งซื้อไว้กับพี่สาวที่ซอยวัชรพล เป็นทาวน์เฮ้าส์ที่สามารถอยู่อย่างสุขสบาย มีพื้นที่สีเขียวของหมู่บ้านให้สูดเต็มปอด และมีสระว่ายน้ำกว้างขวาง เพื่อผ่อนคลายยามเครียด







หากวันนี้ เหตุผลอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ผมละทิ้งความสุขสบายเหล่านั้น ผมมาอยู่กับพี่สาวอีกคนภายในแฟลตตำรวจย่านดินแดง ห้องนอนเล็กๆเป็นที่พักกาย ครอบครัวอื่นที่แสนวุ่นวายภายในแฟลต เสียงด่าทอของเมียตำรวจ ตะโกนร้องป่าวเรื่องหวย ไพ่ และตบตีเสียงดังมีให้เห็นอยู่เป็นประจำ







แต่ผมไม่เคยใส่ใจสิ่งเหล่านั้น เพียงมองและพิจารณาชีวิตคู่ ชีวิตคน วิถิการเลือกของแต่ละคนนั้นแสนจะแตกต่างกันจริง ๆ ตำรวจที่นี่บางคนคิดว่าตนเองมีตำแหน่งที่ใหญ่โต วิธีการพูดของเขานั้นจะกระโชกโฮกฮาก ใช้อำนาจ ต่างกับบางคนที่ผมเคยรู้จัก มีเงินทองล้นฟ้า มีข้าทาสบริวารเยอะแยะ กลับพูดจาสุภาพ ไม่โอ้อวด หากแต่ไม่เกี่ยวว่าจะเป็นใครหรอก ทุกคนมีความแตกต่างระหว่างบุคคล เวลาผมเห็นคนที่พูดจาไม่ดี ผมนึกสงสารเขา เพราะมันสื่อให้เห็นว่าครอบครัว หรือการเลี้ยงดูเขาแต่เด็กจนโต คงเต็มไปด้วยสิ่งที่โหดร้าย







แต่ก่อนผมจะโกรธคนที่ไม่ชอบ หรือพูดจาไม่ดีกับเรา แต่เดี๋ยวนี้ มันกลับกลายเป็นว่าทุกครั้งที่ผมรู้สึกว่ามีใครบางคนไม่ชอบไม่พอใจเรา โดยในบางครั้งหาเหตุผลไม่ได้ ผมจะรีบกลับห้องแล้วนั่งสมาธิ พอจิตใจสงบผมจะรีบแผ่ส่วนกุศลให้เขาทันที







ทุกวันนี้ที่นอนของผมเป็นเตียงนุ่มราคาแพง แต่ผมจะไม่นอนเตียงนุ่มนั้น ผมจะเอาเสื่อยัดนุ่น ซึ่งแม่เป็นคนทำให้จากเมืองอุบล ผมเอาเสื่อของแม่มาปูกับหมอนแข็งๆ ที่แม่บรรจงทำให้ ช่วงแรกๆจะปวดหลังนิดนึง แต่ตอนนี้รู้สึกชินและขาดไม่ได้ซะแล้ว เหนือสิ่งอื่นใด ทุกครั้งที่ผมนอน ผมจะหลับสบายเพราะไออุ่นรักของแม่อยู่รายรอบตัว







การทำงานด้านวงการบันเทิงเป็นงานที่มีความสุขของผม ผมจะไม่คิดเปรียบเทียบตัวเองกับใคร ทำงานให้เต็มที่ไปเรื่อยๆ ไขว่คว้าแต่สงบนิ่ง จิตใจเหนือสิ่งอื่นใด ไม่ติฉินนินทา หรือไม่พูดจาให้ร้ายใคร ผมเชื่อว่าคนเราจะมีความสุขได้ ก็ต่อเมื่อเชื่อว่าตัวเองมีความสุข สิ่งที่เติมเต็มชีวิตของคนเรานั้นแตกต่างกัน แต่สำหรับผมมันคือเสียงของหญิงชราที่มีแต่ความหวังดี ที่ผมเรียกเขาว่าแม่






ชีวิตคนเราเลือกได้ เลือกที่จะมีสุข หรือ เลือกที่จะแบกความทุกข์ เลือกที่จะเย็นฉ่ำกับสายฝน หรือเลือกที่จะบ่นด่าความชุ่มฉ่ำของมัน.........

ฉะนั้น วันนี้ผมเลือกที่จะมีความสุขเล็กๆกับความพอเพียงและการพิจารณาชีวิตของคำว่า “คน”

Create Date : 18 กรกฎาคม 2553 Last Update : 18 กรกฎาคม 2553 18:44:10 น. Counter : 901 Pageviews.		121 comments
Share Tweet

	เมื่อวานไปพบจิตแพทย์ comicclubs (19 ม.ค. 2565 13:59:52 น.)		ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 294"แดจาวู กิ่งฟ้า (18 ม.ค. 2565 01:58:17 น.)
	No. 1056 เดจา วู (ตะพาบ) ที่ผมพบ ไวน์กับสายน้ำ (17 ม.ค. 2565 05:14:09 น.)		เรื่องของยายกับไม้จิ้มฟัน (งานตะพาบครั้งที่ 293) comicclubs (16 ม.ค. 2565 13:43:57 น.)