บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 13 .. บันทึกนี้ เป็นแค่เพียงกล่องความทรงจำขนาดเล็กของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์ ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยรู้จัก แต่หลายคนอาจจะไม่เคยสัมผัสชีวิตและความรู้สึกของคนๆนี้ ทุกเรื่องราวที่ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรนั้น กลั่นออกมาจากความรู้สึกและเป็นสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตจริง ช่วงชีวิตหนึ่งของคนนั้นสุดแสนจะสั้น แต่มีหลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา เพียงเวลาหนึ่งวันอาจจะเจอกับเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง จนไม่อาจบันทึกได้ด้วยสมอง การเขียนไดอารี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี หากวันใดย้อนกลับมาอ่าน คุณอาจจะมีรอยยิ้ม หรืออาจมีน้ำตาเพื่อรำลึกถึงรอยอดีตเหล่านั้นก็เป็นได้  ชีวิตของคนเรา เปลี่ยนไปทุกวินาทีจริงๆ ทุกคนมีโอกาสที่จะเดินไปข้างหน้าพร้อมกับความมุ่งมั่น กับความฝันในชีวิต ความเปลี่ยนแปลงได้คืบคลานเข้ามาในชีวิตของเราอย่างช้าๆ จนบางทีเราไม่ได้รู้สึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเลย วันที่ 3 เมษายน 2551 ฉันกลับบ้านเพื่อไปเยี่ยมแม่ผู้เป็นที่รัก ที่จังหวัดอุบลราชธานี โดยจะใช้เวลาที่นี่ 1 อาทิตย์ ทันทีที่เครื่องแตะรันเวย์ที่อุบล ฉันรู้สึกถึงอากาศที่ร้อนเอาการ จนในใจนึกว่า เราจะปรับสภาพได้หรือเปล่า แล้วหวนคิดถึงผู้เป็นแม่ที่อาศัยอยู่ที่นี่ ว่าแต่ละวันที่อากาศแสนจะร้อน ท่านจะอยู่อย่างไร ด้วยเหตุที่บ้านฉันไกลจากตัวเมืองประมาณ 20 กิโลเมตร ถือว่าเป็นบ้านชนบทที่ไม่มีความเจริญเอาซะเลยก็ว่าได้ สภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้านยังมีการเลี้ยงวัว ควาย อยู่เหมือนสมัยก่อน ซึ่งมันเป็นภาพที่ไม่แปลกหรือแตกต่างจากเมื่อตอนเด็กๆเลย มีเพียงทางคอนกรีตเท่านั้นที่มาเพื่อให้บ้านเราสะดวกในการคมนาคม และหมู่บ้านของเราถึงจะมีน้ำประปาก็จริง แต่ก็ยังเป็นสีเหลืองมีเศษตะกอนขุ่นและปราศจากคลอรีนโดยสิ้นเชิง ฉันแวะซื้อของที่ตลาดเพื่อฝากแม่และหลาน ผลไม้ที่ตลาดดูเหมือนจะเป็นธรรมเนียมที่ใครกลับจากกรุงเทพ แล้วต้องซื้อไปเพื่อแจกเพื่อนบ้าน รถรับจ้างที่ฉันใช้บริการจากแอร์พอร์ต บริการอย่างดี คนขับพูดจาสุภาพเรียบร้อย น่าประทับใจ ระหว่างทางฉันนั่งคิดไปเรื่อยถึงวิถีชีวิตที่ผ่านมา ถึงเหตุการณ์ต่างๆที่รุมเร้าให้คนอย่างฉันต้องร้าวรานในปีก่อน ถึงความปวดร้าว ถึงความยินดีในเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต สุดท้าย สิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุด ก็คือบ้านเกิด อกอุ่นๆของแม่ผู้ที่ไม่เคยทำให้ฉันเจ็บ รูปภาพของพ่อที่ยิ้มอย่างมีความสุข ถึงวันนี้ฉันสัมผัสตัวตนพ่อไม่ได้ แต่พ่อก็อยู่ในความทรงจำฉัน ไม่เคยจางเลยสักเหตุการณ์ ทันทีที่ฉันมาถึงบ้าน ฉันรีบโผกอดแม่อย่างคิดถึง บัดนี้ผู้เป็นแม่ที่ไม่ได้เจอกันเพียงไม่กี่เดือน ดูแก่ลงอย่างผิดตา ผมที่หงอก ใบหน้าเหี่ยวย่น รอยหม่นในดวงตาแม่ยังปรากฏอยู่เสมอ ตั้งแต่พ่อจากไป แม่ก็เหมือนจะยังทำใจไม่ได้ ฉันสังเกตเห็นแม่จะเดินไปหารูปพ่อ แล้วใช้มือลูบหน้าของพ่อ พร้อมพูดพึมพำ เหมือนพ่อยังไม่ไปไหน ไม่เพียงแต่น้ำตาแม่ไหล แต่ใจของฉันก็แทบขาดในทุกคราที่เห็น ฉันอยู่กับแม่ 1 สัปดาห์ก็ต้องกลับมากรุงเทพ พร้อมกำลังใจที่จะต้องทำงานหาเงินเพื่อที่จะให้แม่ได้สบายกว่านี้ ฉันตัดสินใจเปิดร้านขายเครื่องสำอางค์ที่ตึกกรุงทอง 2 ตรงข้ามตึกพันธุ์ทิพย์พลาซ่า ประตูน้ำ ร้านของฉันอยู่ชั้น 2 หน้าลิฟท์ ถึงแม้จะเป็นร้านเล็กๆ แต่ค่าเช่าก็ถือว่าต้องทำให้ฉันอยู่นิ่งไม่ได้พอสมควร ฉันทำทุกอย่างเองหมด การหาสินค้า ติดต่อติดตั้งตู้กระจก วางของ ฉันทำทุกอย่างโดยไม่นึกถึงความเหนื่อย เพราะคนที่เหนื่อยกว่าฉันมีอยู่อีกมากมายในโลก ฉันเริ่มธุรกิจในวันที่ 18 เมษายน 2551 ถึงแม้ตึกกรุงทอง 2 จะเป็นตึกที่เปิดใหม่ คนเดินน้อย แต่ฉันก็ไม่เคยย่อท้อ ไม่รู้ว่าวันนี้พลังอันเข้มแข็งในใจมาจากที่ไหน ฉันเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่ จากที่เคยตื่นสายก็ตื่นเช้า จากที่เคยซื้อของแบรนด์เนม ก็หันมาอุดหนุนสินค้าประตูน้ำ จากที่เคยขับรถไปไหนต่อไหน ฉันก็เปลี่ยนมานั่งรถเมล์ มีหลายคนบนรถเมล์ที่เคยดูเรียลลิตี้ที่ฉันเคยเข้าไปอยู่ ถามไถ่ฉันอย่างน่ารักและเป็นกันเอง ฉันมองทุกอย่างอย่างแจ่มชัด เมื่อฉันมาขายของที่นี่ สิ่งที่ฉันเคยเห็นบางอย่างก็ไม่เป็นเหมือนที่คิด แม่ค้าที่อยู่ข้างร้าน พูดจาสุภาพเรียบร้อย มีมารยาท ขี้เกรงใจ ผิดกับคนที่การศึกษาสูงๆ ฐานะการเงินดีๆ บางคนที่ฉันเคยเห็นในสังคม กลับเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้าย พูดจาโอ้อวดและดูถูกเหยียดหยามคนที่ด้อยกว่า ถึงวันนี้ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมายจากสังคมที่ใครๆ เรียกว่าระดับล่าง ที่ฉันสัมผัสมันมีแต่ความอ่อนโยน ช่วยเหลือและการดิ้นรนอย่างสุจริต วันนี้ชีวิตฉันเปลี่ยนแปลงไป สิ่งหนึ่งจะไม่เปลี่ยนแปลง คือ ความมุ่งมั่น ฉันจะทำเพื่อคนที่ฉันรัก แม่คนเดียวที่เหลืออยู่ ก่อนทุกอย่างจะสายเหมือนวันที่พ่อจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา.....
เคยฟังเพลง"บ้านเรา" ของคุณสุเทพ วงค์กำแหง
เนื้อเพลงท่อนแรกบอกว่า "บ้านเราแสนสุขใจ ถึงจะอยู่ที่ไหนไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา" เห็นด้วยกับบอมเบย์ครับอยู่ที่ไหนก็คงไม่สุขใจเท่าบ้านเกิดของเรา ขอให้กิจการเล็กๆที่ว่าเติบโตต่อไปเรื่อยๆนะครับ คิดดี ทำดี ต้องได้ดี ได้ความเมตตากรุณาจากคนรอบข้างแน่นอน โดย: ลุงแอ๊ด
 วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:15:34 น. ป๋าเป็นคนน่ารักค่ะ คุณ cool mint มักจะให้โอวาท เอ๊ย มักจะเตือนเสมอให้มองโลกในแง่ดีและสวยงามค่ะวันนี้ทำงานวันแรก ยุ่งตามเคยค่ะ รถก็ไม่ติด ไปถึงบริษัทเป็นคนแรกก่อนแม่บ้านเสียอีกค่ะ  ขอบคุณกำลังใจดีๆจากลุงแอ๊ดมากนะคะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:36:47 น.ดูเหมือนว่าป๋ายังเศร้าอยู่นะยุ้ย
แต่ก็เอาใจช่วยป๋าด้วยนะ ขอให้กิจการรุ่งโรจน์ อย่างน้อยการเริ่มต้นก็คือความสำเร็จครึ่งหนึ่งแล้วล่ะ โดย: เนระพูสี
วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:36:50 น. ป๋ายังรำลึกหรือฝันถึงคุณพ่อเสมอค่ะ พี่นุช อ่านตอนที่เขียนถึงแม่แล้ว น้ำตาซึม คู่ชีวิตที่จากลากันอย่างนี้ ความอาลัยมิอาจจางหายในเวลาสั้นๆอย่างนี้ขอบคุณกำลังใจจากพี่นุชค่ะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:43:28 น.สวัสดีค่ะ คุณยุ้ย
อ่านบทความแล้ว...สัมผัสกลิ่นไอชนบทได้ดีเชียวค่ะ คุณรัตน์เป็นคนหนึ่งที่ชอบความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย ของสังคมชนบทจนกลายเป็นความเคยชิน ปล.ขอให้กิจการประสบความสำเร็จนะคะ โดย: รัตตมณี (kulratt
) วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:48:40 น.ป๋าเป็นคนอ่อนไหวนะคะ
คนอย่างนี้เป็นคนมีจิตใจ....เห็นและเข้าใจชีวิตได้ดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ฝันดีนะคะคุณหยุ่ยยุ้ย  โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:06:05 น.เก๊ากิ่วมีกลิ่นหอมอ่อนๆครับพี่ยุ้ย
 โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า
 ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:10:30 น. ขอบคุณค่ะ คุณรัตน์ ที่มาให้กำลังใจแก่ป๋าค่ะ ป๋าเป็นคนจิตใจอ่อนโยนค่ะ คุณลำดวน แต่ จขบ. เป็นคนจิตใจอ่อนไหว อิอิขอให้ฝันดีเช่นกันนะคะ  คุณลุงก๋า ... ชื่อดอกไม้น่าเอ็นดูนะคะ ไม่ถึงกับสวยมาก แต่น่าสนที่มีกลิ่นหอมด้วย โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:28:35 น.ไม่ต้องตามไปกดดันมากนัก
 พรุ่งนี้อัพแน่นอน  ลืมบอกไปเห็นยุ้ยอัพไม่ทันอ่านหัวเรื่องนึกว่าเป็นเรื่องตลาดน้ำดำเนินฯ รีบไปเอาเพลงมาเกือบลงผิดงานเสียแล้ว ดีว่าหูตายังชัดแจ๋ว ไม่งั้นหน้าแตกแบบเม้นท์ผิดบ้านก็เคยมีคนทำมาแล้ว  นอนหลับสบายแน่คืนนี้ โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:20:51 น. ได้อะไรเยอะเลยเจ้าค่ะขอบคุณนะคะ โดย: อุ้มสี
วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:23:38 น.สวัสดีเจ้าคุณยุ้ย
เห็นด้วยกับคุณลุงแอ๊ดเจ้า อยู่ที่ไหนจะสุขใจเหมือนบ้านเราเนาะ นอนหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์เจ้าคุณยุ้ย  โดย: แม่เฮือน
 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:21:55 น.หวัดดียามเช้าค่ะ
อิอิ แวะมาทักทายก่อนออกจากบ้านค่ะ  โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:5:55:57 น. อ่านเม้นท์ลุงแอ๊ดแล้วขำ ขอบคุณมากนะคะ สำหรับเพลงที่เตรียมให้ ต้องขอเลื่อนตลาดน้ำดำเนินออกไปก่อนค่ะ เพราะ VIP ต้องมาก่อนเสมอค่ะ อิอิ ขอบคุณ คุณอุ้มสีที่แวะมาอ่านค่ะ ปลื้มใจกับคอมเม้นท์มากค่ะ แม่เฮือนก็ไปอยู่ไกล ตอนนี้คงคิดถึงบ้านเหมือนกันใช่มั๊ยคะ บ้านเราแสนสุขใจจริงๆค่ะ วันนี้ขอให้ดีกว่าเมื่อวานนะคะ คุณลำดวน โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:44:13 น.พ่อแม่คือกำลังใจที่สำคัญและทำให้เรามีแรงสู้ค่ะ
โดย: เยี่ยมรุ้ง
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:29:56 น.วันนี้ที่บ้านพี่ฝนตกหนักเลยค่ะ อากาศดีมาก
มาบอกว่าภาพจากเกาะสุกรมาแล้วค่ะ ว่างๆ เชิญไปทัศนานะ โดย: เนระพูสี
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:39:18 น.มีเวลาเข้าเน็ตแป๊บๆ วันนี้เบียดบังเวลางานซะหน่อย ไม่งั้นเดี๋ยวไม่ได้ทักทายสมาชิก
เที่ยวป่ารอบนี้มีระยะทำการน้อยมาก วนเวียนรอบๆเต้นท์ไม่เกิน 50 เมตร หุๆ รัศมีถ่ายภาพเท่าที่เห็นไม่เกิน 30 เมตรได้มั๊ง....ไม่อยากจะเชื่อเลย  โดย: ลุงแมว
 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:03:11 น.บีจีที่บ้านลุงตั้งใจเอามาข่มรัศมีบ้านนี้เลยแหละ
ดูๆไปยังไงก็เหนือกว่าอยู่แล้ว  ปล. ร้อนจัง ขอบ่นหน่อย โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:33:53 น.ไม่ถึงกับไม่สบายมาก สาเหตุหลักมาจากนอนดึกติดต่อหลายคืน ไปประจำในงานกาชาด ถ่ายภาพนางงามมาด้วย พอไปป่าโดนฝนเล็กน้อย อาการเลยออก แต่ก็โอเคแล้วครับ
โดย: ลุงแมว
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:09:39 น.ใช่ครับพี่ยุ้ย เมื่อคืนว่าจะอัพ แต่อัพไม่ไหว เพราะไปถ่ายภาพพระอาทิตย์ตกดินกับพี่ชายมา เพลียมากครับ 55555 โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า
) วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:18:56 น.วันนี้ดีกว่าเมื่อวานนี้จริงๆค่ะ....
ไม่ค่อยเครียด (....หรือทำใจไปแล้วก็ไม่รู้ 5555) ได้พบหัวหน้าแล้วค่ะ ท่าทางอารมณ์ดีนะคะ...แต่ไม่รู้ว่าเอาเข้าจริงจะเป็นยังไง ส่วนประธานเป็นชาวต่างชาติค่ะ....ยังไม่ได้พูดกัน แค่ทักสองคำเอง (ดีแล้ว พูดไม่ค่อยรู้เรื่องอ่ะ) พรุ่งนี้เริ่มเข้าสายงานวันแรก...คงมีอะไรให้ตื่นเต้นอีกแล้ว  โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:23:58 น. พ่อแม่เป็นกำลังใจที่สำคัญมากๆค่ะ คุณรุ้ง หากคุณแม่ของป๋า ทราบว่าป๋ามุ่งมั่นเพราะท่าน อยากดูแลให้แม่สบาย คงปลื้มใจมากแน่ๆ ปาต้าหายไปไหนมาหลายวันคะ คิดถึงมั่กมากจ้ะ ไปอ่านนิยายตอนใหม่แล้วพี่ทาสบอย ใกล้จะจบแล้ว สนุกดีค่ะ ไปชมเกาะสุกรตามคำชวนแล้ว หาดทรายละมุนตาจริงๆ ยิ่งพี่นุชบอกว่าเงียบด้วย ทำให้อยากไปเที่ยวค่ะ ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่า ขนาดแค่นั้น ลุงแมวยังถ่ายภาพได้สวยจับจิต ยุ้ยยอมแพ้ ลุงแอ๊ด แหม มีการข่มขวัญกันด้วยบีจี อิอิ ค่อยยังชั่วค่ะที่ลุงแมวดีขึ้นแล้ว ดูแลสุขภาพมากๆนะคะ ยุ้ยคนนึงล่ะที่ไม่ยอมนอนดึกในวันที่ต้องทำงานเด็ดขาด แล้วจะรอดูนะคะ คุณลุงก๋า ดีใจด้วยนะคะคุณลำดวน ทำใจสบายๆ คงไม่ใช่เราคนเดียวหรอกที่ตื่นเต้น พวกเขาก็คงตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนร่วมงานคนใหม่เช่นกัน ยิ้มๆเข้าไว้นะคะโดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:22:23 น.ความขยัน ความมุ่งมั่น เป็นปัจจัยหนึ่งที่นำพาให้ชีวิตรุ่งเรืองได้
โชคดีมีชัยนะครับ โดย: เขาพนม
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:32:26 น.ลูกมะปริงไงครับ เปรี้ยวสุดเลยยุ้ย กินกะเกลือแกง หรือน้ำปลาหวานอร่อยสุดๆ
โดย: เขาพนม
วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:54:33 น.หวัดดียามเช้าค่ะยุ้ย
สองสามวันนี้ไม่แน่ใจว่าจะได้เข้าบลอกหรือเปล่าค่ะ ไปทำงานต่างจังหวัดอีกแล้ว กลับมาคงมีภาพมาฝากอีกเช่นเคยจ้ะ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะ พรุ่งนี่หยุดงานหรือเปล่า โดย: เนระพูสี
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:14:52 น.สวัสดีครับ
พรุ่งนี้ตอบคำถามที่ 2 เป็นเรื่องที่พี่ยุ้ยถามพอดีเลยครับ โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:54:44 น.สวัสดีค่ะคุณยุ้ย
วันนี้คุณรัตน์ขอทำตัวว่างงานซักวันค่ะ ไปตรวจสุขภาพแล้วก็พักผ่อนค่ะ ขอบคุณมากค่ะ..คุณยุ้ย โดย: รัตตมณี (kulratt
) วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:59:59 น. ขอบคุณค่ะ ลุงเขา ที่ให้คาถาแห่งความสำเร็จ ขยันและมุ่งมั่นลูกมะปริง ไม่แน่ใจว่าเคยกินหรือเปล่าค่ะ แต่เมื่อวานกินตะลิงปลิง โอ๊ย เปรี้ยวซะ แต่ชุ่มคอดีค่ะ เดินทางไปไหนมาไหน ขอให้ปลอดภัย โชคดีและมีความสุขนะคะ พี่นุช พรุ่งนี้ยุ้ยมาทำงานตามปกติ ดีค่ะ ชอบ ถนนโล่ง เดินทางสบายๆ ดีค่ะ คุณลุงก๋า พรุ่งนี้จะเข้าไปดูการ์ตูนต่อค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะคะ คุณรัตน์ อย่าเผลอเอางานมาทำนะคะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:16:52 น.พรุ่งนี้หยุดเปล่ายุ้ย
ว่าจะไปเก็บเมล็ดพันธุ์ข้าวเอามาปลูกซะหน่อย ช่วงนี้หาซื้อข้าวยากจัง แปลกจริงๆเมืองไทยหาข้าวกินยาก โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:09:08 น.หวัดดีครับพี่....
เพิ่งจะว่างมาทักทายกัน... งานเยอะครับ..หยุดไปหลายวัน...  โดย: big-lor
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:29:39 น.จริงนะคะถ้าเราได้ลงมาสัมผัสกับระดับติดดินบ้าง
เราจะรับรู้ความอ่อนโยนหลายๆอย่าง ที่บางครั้งอาจจะไม่เคยพบในชีวิตประจำวันของคนเมือง  อิอิ ภาพที่บล๊อกเอื้องไปถ่ายที่สวนหลวง ร.9 มาค่ะ โดย: เอื้องศาลา
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:31:00 น. สวัสดี หยุ่ยยุ้ย ช่วงนี้ ฝนฟ้าไม่เป็นใจ เลยไม่ค่อยได้เข้ามาในบล๊อกแก๊ง อ่านเรื่อง..บทบันทึกแล้ว น่าสนใจ.ๆ สบายดีนะ..หยุ่ยยุ้ย โดย: ปางสีฝุ่น
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:39:34 น.ก่อนหายหน้าไปหนึ่งวันจากเนท แวะมาแล้วค่ะ แต่พออ่านจบแล้วไม่สามารถเม้นท์ได้ ความรู้สึกไม่สามารถเขียนได้อย่างใจที่อยากบอก เลยแว่บออกไปค่ะ
.... วันนี้เลยมาเปลี่ยนเรื่องแบบเนียน ๆ ไม่เม้นท์อีกละ ถึงจะอ่านอีกรอบ.. สวัสดีน้องยุ้ยด้วยค่ะ วันพืชมงคลได้หยุดมั้ยคะ? โดย: MeMoM
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:34:30 น.จริง ๆ ไม่ได้มีอะไรอยากบอก เพียงแต่รู้สึกตื้นตั้นน่ะค่ะ จะเขียนว่าตื้นตันมันก็เหมือนจะเกิน เลยไม่รู้จะเม้นท์ยังไงดี อยากให้รู้ว่าอ่านแล้วเกิดความรู้สึกดี ๆ ค่ะ
..... บอกอย่างนี้พอใช้ได้มั้ยคะ  โดย: MeMoM
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:46:44 น.อ่านแล้วคิดถึงบ้านขึ้นมาเลย
ยิ่งฟังเพลง "คิดถึงบ้าน" น้ำตายิ่งไหล สักวันเราจะกลับไป พร้อมกับความสำเร็จ โดย: prezcot
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:00:28 น.วันนี้มีโอกาสเข้าบอร์ดกับหัวหน้าค่ะ
หันซ้ายหันขวา โอ้ว...เป็นฝรั่งทั้งน้านนนน ....เฮ้อ กลุ้มจายจริงๆ รอบหน้าอาจมีพรีเซ็นท์งานด้วยตัวเองค่ะ แค่ออกมาจากห้องวันนี้ก็ลงลิฟต์ผิดตัวแล้วอ่ะ มึนมากๆ  โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:30:04 น.เดี๋ยวนี้พอมึนๆแล้วติดอาการเอ๋อด้วยค่ะ
เค้าจัดแก้วเปล่ากับน้ำขวดเอาไว้ ประชุมไปพักนึงก็เสิร์ฟชากาแฟ ด้วยความมึนจัด เปิดขวดน้ำรินลงถ้วยกาแฟซะงั้น....ขาดสติอย่างแรงอ่ะ (แต่ไม่มีใครเห็น...กำลังฉาย presentation ห้องเลยมืดๆค่ะ) โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:43:49 น.หาซื้อข้าวซ้อมมือไม่ได้ก็ดีแล้ว มันคงกลัวโดนซ้อมเลยหนีไปหมด
แล้วไปซ้อมมันทำไม ข้าวเขาไว้หุงกินกัน ใจร้ายมากเลยนะยุ้ย ระบายความโกรธหรือไง ลืมไปตามติดแบบข้ามวันน่ะ จะตามทันได้ไง โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:00:48 น. กำลังตาปรือๆ อ่านเม้นท์ลุงแอ๊ดแล้วตาสว่างเลย 555 ใจร้าย กะ ยุ้ย น่ะเข้ากันไม่ได้หรอกค่ะ ตามไม่ทันแค่วันเดียวที่บล็อกป้าวี แต่ความถี่อาจจะชนะนะคะ วุ้ย เถียงกันเป็นเด็กๆเลย  อ่านเม้นท์ลุงแอ๊ด ตาสว่าง แต่อ่านเม้นท์คุณลำดวนแล้วอดขำไม่ได้ ที่ทำงานใหม่ คงทำให้คุณลำดวนทั้งกังวลทั้งเกร็งขนาดเลยนะคะ หายใจยาวๆค่ะ ต้องทำได้อยู่แล้วสิน่า ว่าที่คุณหมอในอนาคต ความสำเร็จอยู่ไม่ไกลแล้วค่ะ อีกเพียง 3 ปีก็จบแล้ว อย่าลืมกลับไปทำงานในโรงพยาบาลที่บ้านเกิดนะคะ คุณ prezcot ทำไมต้องเหงื่อตกด้วยค่ะ คุณ MeMom เวลาอ่านบันทึกบทนี้แล้ว มีความรู้สึกมีอะไรมาจุกที่คอค่ะ จะเรียกว่าตื้นตัน ก็น่าจะใช้ได้นะคะ ปาต้า วันนี้เข้ามาเล่นหูเล่นตานะ คิดถึงปาต้าเช่นกันนะคะ สบายดีค่ะ คุณปางสีฝุ่น หวังว่าคงจะสบายดีเช่นกันนะคะ สิ่งดีๆในชีวิต ยังมีให้พบเจออีกมากมายค่ะ คุณเอื้อง อยู่ที่ว่าเราจะเดินออกมาจากความเคยชิน ความคุ้นเคยของกรอบที่เราอยู่หรือเปล่า ภาพที่ถ่ายจากสวนหลวง ร.9 บรรยากาศดีจัง ว่างๆจะลองไปเที่ยวบ้างค่ะ คุณน้องบิ๊ก ระยะนี้งานเยอะ เหมือนพี่ยุ้ยเลย แต่รู้สึกดี ไม่เครียด อยากให้เป็นอย่างนี้ไปนานๆจัง คืนนี้ดึกมากแล้ว ขอลาไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:48:31 น.สวัสดีตอนดึ๊ก ดึกค่ะคุณยุ้ย
พรุ่งนี้หยุดหรือปล่าวค่ะ coolmint ไม่หยุดค่ะ เป็นวันประชุมแห่งชาติ เพราะลูกค้าหยุดหมด ไม่รู้จะอ้างหนีประชุมยังไง  ส่วนเรือหินอ่อนนี่ ไม่น่าจะเคลื่อนได้นะคะ ลำบะเร้งเลยค่ะ โดย: cool mint
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:59:27 น.แวะมาอ่านแนวคิดที่เข้าใจโลกและชีวิตดีทีเดียวครับ เป็นกำลังใจให้คุณบอมเบย์ และคุณ เพื่อนของผมเช่นกันครับ โดย: ห่วงใย
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:17:04 น. ตื่นเถิดชาวไทย....อิอิ สุขสันต์วันแห่งความสุขค่ะ โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:5:48:00 น.สวัสดีค่ะ คุณยุ้ย
มีความสุข สดชื่นกับวันหยุดนะคะ โดย: รัตตมณี (kulratt
) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:24:31 น."ตั้งแต่พ่อจากไป แม่ก็เหมือนจะยังทำใจไม่ได้
ฉันสังเกตเห็นแม่จะเดินไปหารูปพ่อ แล้วใช้มือลูบหน้าของพ่อ พร้อมพูดพึมพำ เหมือนพ่อยังไม่ไปไหน ไม่เพียงแต่น้ำตาแม่ไหล แต่ใจของฉันก็แทบขาดในทุกคราที่เห็น" ...เอาละซิ..แค่นี้น้ำตาคนอ่านก็ท่วม blog ไปด้วย ทำไงล่ะทีนี้...  โดย: ป้าวี (ดราก้อนวี
) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:33:24 น.แวะมาอ่านเรื่องของป๋าจ้ะ
ยังตัดใจจากหมออาซาดะไม่ได้ซักที เอิ๊กก โดย: ทากลูกหมู
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:37:43 น.พักผ่อนมากๆนะคะคุณยุ้ย
คืนนี้...ฝันดีค่ะ  โดย: รัตตมณี IP: 125.26.195.108 วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:08:04 น.
หล่อและขยัน
หายากนะครับพี่ยุ้ย  ดอกที่ว่างามนั่น คือกุหลาบหิน ถูกต้องนะครับ  โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า
) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:08:30 น.เย้....กลับถึงบ้านแว้วววว
 วันนี้จะอยู่เล่นทั้งคืนเลยค่ะ ชดเชยที่ขาดเน็ตยามเช้า อิอิ เหนื่อยใจจริงๆ ถอนหายใจอีกสิบทีแล้วลืมเรื่องงานไปเล้ยยย ได้พักสองวันต้องพักให้คุ้มนะคะ โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:17:24 น.บันทึกของพี่บอมเบย์หน้านี้ให้อะไรได้คิดเยอะเลยคะพี่ยุ้ย
+อาจเพราะเป็นคนต่างจังหวัดเหมือนกัน แถวบ้านแปงก็ถือเป็นธรรมเนียม ใครจากบ้านไปนาน กลับมาต้องมีของติดไม้ติดมือ บางคนกลับมา กลายเป็นความภูมิใจของบ้าน..เช่นคนเขียน ^^ +ชอบมุมมองเกี่ยวกับคนร่วมแผง บางครั้งการศึกษาก็วัดคนไม่ได้ เก่ง จบสูง ใช่ว่าจะเป็นคนดี เหมือนตอนมัธยม เพื่อนที่เกเร อาจจริงใจกับเรามากกว่าเพื่อนที่เรียนเก่งก็ได้ โดย: pangz
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:17:36 น.สวัสดีค่ะคุณยุ้ย แวะมาเยี่ยมค่ะ
คุณยุ้ยสบายดีนะคะ ไม่ได้แวะมาหลายวันยุ่งๆหน่ะค่ะ งานเขียนของป๋าให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ ขอให้ความมุ่งมั่นในครั้งนี้นำความสำเร็จมาให้ในเร็ววันนะคะ ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจค่ะ โดย: ปางหวัน
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:20:14 น.พี่ยุ้ย
แปงเป็นคนตรังคะ กำลังจะเข้าปีหนึ่ง พรุ่งนี้ขึ้นไปสัมภาษณ์ที่ มช. ติดที่นั่นคะ โดย: pangz
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:07:45 น.คิดว่าน่าจะได้แวะไปบ้างค่ะคุณยุ้ย
ถ้ามีโอกาสจะไม่พลาดแน่นอน อยากเจอตัวจริงเสียงจริง แอบปลื้ม ตอนนี้ย้ายมาอยู่ กทม. ไม่ต้องไปกลับ นครศรี-กทม. ทุกอาทิตย์แล้วอะค่ะ โดย: ปางหวัน
วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:10:14 น.หวัดดีค่ะ เช้านี้ไม่อยู่ค่ะ
พาตัวเองไปเรียนภาษา (อีกแล้ว) 555....คนมันไม่เก่งนี่นะ ต้องพยายามมากหน่อย ไว้บ่ายๆน่าจะกลับค่ะ ไปนะคะ โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:33:30 น.อ่านแล้วอยากกลับบ้านเลยครับ
สวัสดีครับคุณยุ้ย โดย: อนันต์ครับ
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:06:57 น.หวัดดีครับพี่ยุ้ย
ผมไม่ใช่หมื่นตาเน้อ ผมหล่อกว่าหมื่นตาตั้งเยอะ 55555 ผมจะเก็บผลงานเหล่านี้ไว้นะครับ เผื่ออีกหน่อยมันดัง พี่ยุ้ยบอกใครต่อใครได้เลยนะ ว่าฉันเป็นเพื่อนกับคนดัง 555555   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:25:00 น.สุขสันต์วันเสาร์คะคุณยุ้ย
ไว้ถ้าว่างๆจะแวะไปอุดหนุนร้านป๋านะคะ ว่าจะเข้าไปดูชุดที่ร้านแถวชั้น 2 กรุงทองพอดีเลย แต่รอกะตังค์ออกก่อน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ป๋าสู้เพื่อคุณแม่ด้วยนะคะ อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยคะ พอดีได้คุยกะเจ้าของร้านที่ขายชุดsizeใหญ่ คุณจิ้ง เค้าก็เคยเป็นนักร้องนานแล้วเหมือนกันคะ โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:19:16 น.สวัสดีวันหยุด ไปถ่ายรูปมาฝากเยอะ ๆ นะคะ
..... แว่บไปช้อปปิ้งเหมือนกัน อิอิ โดย: MeMoM
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:00:14 น.แวะมาทักทายในวันหยุดค่ะ
พักผ่อนให้มีความสุขนะคะ คุณยุ้ย โดย: รัตตมณี (kulratt
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:20:46 น.งั้นป๋าบอมเบย์ก็ไม่ดังอ่ะดิ อิอิอิ
ขอดูรูปหน่อยครับพี่ยุ้ย อยากเห็นๆๆๆๆ โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:09:31 น.มาอ่านเรื่องของป๋าแล้วอินมาก ๆ ตามประสาคนบ้านนอกน่ะ
ป๋าเขียนได้ดีจัง เรียบง่าย กินใจ ได้ข้อคิด วันนี้เพิ่งได้พัก ง่วงนอนทั้งวันเลย กำลังไล่ตามอ่านบล็อกของเพื่อน ๆ ที่พลาดไป ....คิดถึงจังจ้ะ โดย: ชิงดวง
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:16:19 น.มาแล้วคร้าบบบ
 คุณหยุ่ยยุ้ยไปตลาดไหนมาเหรอ เป็นที่เที่ยวเหรอคะ ...เค้าให้ถ่ายรูปของโดยไม่ซื้อได้อ่ะป่าวล่ะ น่าสนแฮะ วันนี้ผ่านหน้าวังสวนจิตร บนถนนมีแนวต้นมะขามสวยมากเลยค่ะ คือว่าต้นเป็นสีน้ำตาลมืดๆ แต่ใบสีเขียวอ่อน ว้าว...สวยจริงๆ แต่หยุดรถรอตั้งนานก็ไม่สามารถถ่ายได้ เพราะว่ารถวิ่งกันตลอดเลย เซ็งๆๆๆ...ได้แต่ดูว่าสวยอ่ะ  โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:01:58 น.พี่ยุ้ย
ผมยืนท่าหล่อครับ หุหุหุ ป๋าเบย์ไม่ดังเหรอ ผมว่าน่าจะดังนะ เพียงแต่ผมไม่ได้ตามข่าวอะไรเลย ก็เลยไม่รู้ว่าใครดังไม่ดัง เดี๋ยวมีทริปที่ 2 ไปถ่ายรูปที่อ่างเก็บน้ำ ก็สวยไปอีกแบบครับ โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:44:01 น.ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง...
 อยากไปค่ะ (เหมือนเคยไปแล้วด้วยน๊า...) หาคนถือของให้เหรอคะ อิอิ...ถ้าเรียกมาด้วยก็คงต้องเป็นคนถือเองล่ะค่ะ เพราะว่านั่นก็ติดกล้องเหมือนกันเล้ย....แถมจริงจังกว่าด้วยอ่ะ  โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:03:38 น.เวลาถ่ายวิวมีเทคนิคยังไง
โห...พี่ยุ้ยถามกว้่างมาก เทคนิคที่ผมใช้ก็๋คือ ไปถึงยังไม่ต้องรีบถ่าย ให้เดินๆดูรอบๆ ดูมุม ดูแสง ดูจนชอบที่สุดแล้วค่อยลงมือกดชัตเตอร์ครับ เหมือนดูดอกไม้น่ะครับ ดูมุมที่ชอบที่สุดก่อน จากมุมกว้างไปหามุมเล็กที่สุด โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:45:39 น.อ้าว ไปเดินแพลทตินั่มมอลล์มาค่ะ โฮ้ยย คนเยอะเกิน...พอกลับมาถึง...รายงานตัวกับน้องยุ้ยว่า ป่าวไปแวะกรุงทองพลาซ่าเลย...เพิ่งนึกได้ค่ะ
โดย: MeMoM
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:51:06 น.เชื่อค่ะว่าต้องสวยจริง โดยเฉพาะฝีมือรีดผ้าสุดเนี้ยบของน้องยุ้ย ไม่ได้ไปแวะเพราะบังเอิญเลยไปกินข้าวที่บิ๊กซี อดข้ามมาทางนี้เลย มาถึงบล็อก อ่ะโหย..พลาดไปได้
.... มะได้สอยอะไรมาคะนอกจากทีเชิ้ตตามประสาคนไม่รีดผ้า แหะ แหะ .... รอดูภาพถ่ายตลาดวันนี้ด้วยค่ะ.. โดย: MeMoM
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:02:10 น.วันนี้พักผ่อนอยู่บ้าน ดูหนังแล้วก็งีบ
แล้วก็ทำโน่นทำนี่ ไม่อยากไปไหนร้อนมากๆ เมื่อเย็นมีฝนลงมาหน่อยแต่ก็ยังร้อนอบอ้าว โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:36:52 น.ผมก็ชอบรูปนั้นครับพี่ยุ้ย
เป็นต่อภาพด้วยโปรแกรม panorama maker ครับ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:02:56 น.ถึงเป็นวันหยุดแต่ก็เข้าเน็ทได้แค่แวบๆ เพิ่งช่วงค่ำวันนี้แหละมีเวลามาดูบล็อกได้มากหน่อย ยังเหนื่อยอยู่เลยยุ้ย เมื่อวานก็พาหลานๆไปเที่ยว วันนี้ซักล้างทำความสะอาดอุปกรณ์เดินป่า ยังไม่เรียบร้อยดีเลยนะเนี่ย พรุ่งนี้ต้องทำต่อครับ
วันหยุดยุ้ยไปไหนบ้างเอ่ย มีอะไรมาฝากลุงมั่งครับ โดย: เขาพนม
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:19:40 น.ไม่ค่อยได้เข้ากทม.ค่ะ กลายเป็นคนกลัวรถไปซะแล้วววว
..... นักรีดผ้ามือหนึ่งอยู่แถวนี้นี่เอง โดย: MeMoM
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:39:38 น.วันหยุดช่วงนี้ ไม่ได้ไปไหน มีภาระติดสอยห้อยตามมา เบื่อจัง หยุดแล้วมีการบ้านหนะ......
โดย: ลุงแมว
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:06:16 น.วันนี้อัพไปสามแล้วครับพี่ยุ้ย 5555
ใจคอจะไม่แบ่งไว้ดูพรุ่งนี้บ้างเลยหรือ เดี๋ยวก็สำลักความงามของเมฆและฟ้ากันพอดี หุหุหุ มีสองกลอนที่เพราะมากครับ ยังเลือกไม่ถูกว่าชอบของใครมากกว่า ชอบเท่าๆกันเลยครับ ผลสรุป --- อาจจะเอาบทกวีตัวเองดีกว่า 55555 โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:07:32 น.นอนรึยังยุ้ย ลุงแนะนำตามที่ยุ้บต้องการให้แล้วนะ ที่บล็อกลุงครับ ไม่รู้จะถูกใจหรือขุ่นใจรึเปล่า ลองแวะไปดูนะยุ้ย
โดย: เขาพนม
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:50:29 น.จะไปนอนแล้วเหมือนกันเริ่มง่วงแล้ว
นอนหลับให้สบายนะยุ้ย  โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:58:41 น.ฉันทำทุกอย่างโดยไม่นึกถึงความเหนื่อย เพราะคนที่เหนื่อยกว่าฉันมีอยู่อีกมากมายในโลก
โดย: d__d (มัชชาร
) วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:19:03:37 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
เพิ่งได้เข้าบล๊อกวันนี้เองยุ้ย คิดถึงนะจ้ะ..
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เค้าดูตั้งใจและเข้าใจชีวิตทีเดียวหล่ะ
น่าเอาอย่างเค้าเนอะ
มาเรื่องของเรากันบ้าง วันนี้ทำงานวันแรกยุ่งไหมค่ะ เมื่อเช้ารถติดมากเลย มาทำงานสายหรือปล่าวค่ะ