Texas Chainsaw * DeathNote 2 * Happy Feet ( 2006 ) * Bashing (2005)

The Texas Chainsaw Massacre : The Beginning (2006)

ภาคเริ่มต้น แต่ทำทีหลังของหนังสยองขวัญสั่นประสาทและกระตุกวิญญานข้างศีลธรรมให้หันมามองสามสี่ชีวิต ที่หลีเร้นสายตาผู้คนไปอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ แต่กลับตั้งอยู่อย่างโดดเด่นท่ามกลางทุ่งหญ้าและป่ารกอย่างอนาจใจ เพราะ หนึ่งในนั้นได้ใช้ชีวิตด้วยความต้องการเติมเต็มความสมบูรณ์ของใบหน้าตน ด้วยการแล่เอาผิวหนังชั้นนอกของใครก็ตามที่หามาได้ แล้วนำมาเย็บติดกันให้เป็นราวหน้ากาก สวมปิดทับความเละเหลวที่ติดตัวเขามาแต่เกิด

ช่วงเวลาที่ สงครามเวียดนามกำลังปะทุ (1959-1975)
ในปี1969 , เอริค (Matthew Bomer) ผู้พี่และ ดีน ( Taylor Handley ) น้องชาย รวมทั้ง คริสซี่ ( Jordana Brewster ) และ บาร์ลี่ ( Diora Baird ) แฟนสาวของทั้งสอง ทั้งหมดกำลังใช้เวลาพักผ่อนหย่อนใจเป็นสัปดาห์สุดท้าย ก่อนที่ เอริคจะพาดีนกลับเข้าไปร่วมรบที่สงครามเวียดนามอีกครั้ง ขณะขับรถผ่านเมืองเทกซัส รถยนต์ก็เกิดอุบัติเหตุ คริสซี่ กระเด็นตกข้างทางเข้าไปในดงหญ้า ส่วนอีกสามคนได้รับบาดเจ็บและได้รับการช่วยเหลือ ( ! ) จาก ฮ้อยท์ (R. Lee Ermey) นายอำเภอ แต่ดูท่าสถานการณ์ไม่ค่อยจะปกติ คริสซี่จึงไม่แสดงตัว

ทั้งสามถูกพาไปบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังที่ โทมัส ( Andrew Bryniarski ) หนุ่มร่างใหญ่หลานชายนายฮ้อยทมิฬ กำลังรอหน้ากากอันใหม่เพื่อมาแทนผ้าพันแผลที่ชุ่มเน่าไปด้วยเลือดเกรอะกรังอันเดิม

ทั้งสามตกอยู่ในวงล้อมของสิ่งมีชิวิตที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นคนที่มีความเป็นคนอยู่น้อยมาก ทั้ง นายฮ้อย , โทมัส ป้า ลูด้า เม (Marietta Marich) และ ลุงมอนตี้ (Terrence Evans) แต่ก็ยังพอมีหวังรอดเมื่อ คริสตี้ ได้ตามมาช่วยเหลืออย่างระแวดระวัง

หนังให้เหตุผลของการกำเนิดอย่างผิดปกติของโทมัส ได้อย่างน่าฟัง และมีความเป็นไปได้ รวมไปถึงสิ่งที่หล่อหลอมให้เขาเก็บกักความกดดันและเคียดแค้น อันเกิดจากผู้คนรอบข้างและหน้าที่การงานจนเกินขีด แล้วระเบิดมันออกมาในวันหนึ่ง และการดำเนินเรื่องก็บีบหัวใจตื่นเต้นระทึกตึกๆอยู่ตลอดเวลา ไม่ผิดหวังแน่ๆสำหรับผู้ที่อยากให้ใจหล่นลงไปอยู่ตาตุ่ม

ถ้าไม่นับรวมฉากแหวะ ฉากเฉือน ฉากปาด ฉากเลื่อย ละก้อ หนังมีฉากบรรยากาศ และมุมกล้องที่สวยมากๆ จัดองค์ประกอบของภาพได้สวยทีเดียว

หนังเป็นผลงานการกำกับของ Jonathan Liebesman ที่เคยมีผลงานผ่านตาเราจากเรื่อง Darkness Falls (2003)

* *

DeathNote 2 :: The Last Name (2006)

หนังภาคต่อที่ขมวดจบลงเร็วกว่าการเป็นการ์ตูน ที่ยังต้องลุ้นกันอีกหลาย แต่การจบในครั้งนี้ ก็ดูไม่ขี้เหร่เท่าใด เพราะมันก็เป็นเหตุเป็นผลมาจากการเคี่ยวกรำอ่านสมองของกันอย่างหนัก ระหว่าง ยางามิ ไลท์ และ แอล ส่วนเนื้อเรื่องก็มีจุดที่แตกต่างจากการ์ตูนอยู่เยอะทีเดียว

ความต่อจากภาคที่แล้ว
มิสะ อามาเนะ หรือ มิสะมิสะ (Erika Toda) นักร้องและนักแสดงสาววัยรุ่น จับพลัดจับผลูเก็บ เดธโน๊ตเล่มที่สองได้ โดนมี เรม ( Peter : ปีเตอร์ไหนเราก็ไม่รู้จัก รู้แต่ว่าลุงแกเกิดปี 1952 นะเอ้อ..เสียงหนุ่มมากๆ ) เป็นยมทูตคอยติดตามผู้ครอบครองโน๊ต และเธอยอมแลกดวงตายมทูตกับอายุขัย แล้วจึงมาเจอ ไลท์ (Tatsuya Fujiwara) ซึ่งเธอก็รู้ได้ทันทีว่า ไลท์ คือ คิระ พร้อมกับตกหลุมรักไลท์ทันทีด้วยเหมือนกัน

ไลท์เสนอตัวมาช่วยแผนกสืบสวนพิเศษที่กำลังไล่ล่าควาญหาตัว คิระ อย่างขมักเขม้น ร่วมกับ แอล (Ken'ichi Matsuyama) และ คุณโซอิชิโร่ (Takeshi Kaga) พ่อของไลท์หัวหน้าแผนก

ไลท์ เห็นลู่ทางที่จะกำจัด แอล จากการรู้ว่ามิสะมีโน๊ตอีกเล่ม จึงหลอกใช้ และวางแผนต่างๆนาๆ (ซึ่งเธอก็เต็มใจ) เพื่อลวงให้ทุกคนเลิกสงสัยว่าเขาคือคิระเสียที

แต่ราวกับว่าบนโลกมนุษย์มีโน๊ตสองเล่มแล้วยังวุ่นไม่พอ ฟ้ายังแกล้ง ส่งเล่มที่สามและเพิ่มผู้ถือโน๊ตมาเพิ่มอีก

แม้ว่าจะพอคลำทางได้จากการเคยอ่านการ์ตูนมาก่อน แต่หนังก็ยังดูสนุก ในความยาวหนัง ถึง 141 นาที (ภาคแรก 126 นาที) และ มีลุ้นอยู่เรื่อยๆ โดยเฉพาะช่วงท้ายเรื่อง ที่พลิกไปพลิกมา จนไม่รู้ว่าจะเอาใจช่วยใครดี

* *

Bashing ( 2005 )

Bashing หมายถึง การทุบ หรือ ตีอย่างรุนแรง
ในช่วงต้นเรื่อง หนังขึ้นตัวอักษรบรรยายไว้ว่า สร้างจากเรื่องจริงเพียงน้อยนิด

หนังได้รับแรงบันดาลใจจากชีวิตของหญิงสาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง ที่เป็นอาสาสมัครไปช่วยเพื่อนมนุษย์ที่ได้รับผลจากสงครามที่อิรัก แต่เมื่อเธอถูกจับเป็นตัวประกัน รัฐบาลญี่ปุ่นก็ได้ให้การช่วยเหลือเธอรอดกลับมาบ้านเกิดได้ แต่กลายเป็นว่าคนในประเทศบ้านเกิดเมืองนอนเดียวกันกับเธอนั้นกลับรุมประนามหยามเหยียด ว่าเธอเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจในการทำอะไรตามอำเภอใจ แต่ลงท้ายกลับทำให้ชาติต้องเดือดร้อน ( ! )

หนังเปิดฉากด้วยเหตุการณ์หลังจาก ยูโกะ (Fusako Yurabe) กลับมาญี่ปุ่นได้แล้ว 6 เดือน แต่วันหนึ่งเจ้านายก็เรียกเธอไปคุย และให้เธอออกจากงาน เหตุผลคือ ตั้งแต่เธอมาทำงานที่นี่บรรยากาศในที่ทำงานก็เปลี่ยนไป ทุกคนไม่แฮปปี้ที่มีเธออยู่

หลังตกงาน ยูโกะแวะไปซื้ออาหารที่ร้านสะดวกซื้อ ก็โดนพวกเด็กวัยรุ่นแกล้งจนข้าวของหล่นกระจาย

ที่บ้านก็มีโทรศัพท์เข้ามาก่อกวน ถากถางอยู่ไม่เว้นวัน

แฟนหนุ่มที่เคยคบหากัน ปากก็บ่นอุบว่าเธอไม่ยอมไปพบกับเขาเลยตั้งแต่กลับมา … แต่เมื่อเธอยินดีไป ปั่นจักรยานไปยิ้มไปราวคนเพิ่งเริ่มมีรัก แต่เมื่อไปถึง เขากลับด่าทอว่าเธอทรยศต่อชาติ !

นานวันเข้า ร้านสะดวกซื้อแถวบ้านก็ไม่ขายอาหารให้เธอ … มื้อนั้นได้กิน แมคโดนัล แทน

แล้วก็ถึงวันของ พ่อของยูโกะ (Ryuzo Tanaka) ที่โดนให้ออกจากงานเหมือนกัน เหตุผลเพราะเขามีลูกสาวชื่อโยโกะ คนที่ทำให้ชาติเดือดร้อนคนนั้น !

ความกดดันทั้งหมดตกอยู่ที่ยูโกะ ที่ต้องมาแบกรับความใจแคบของผู้คนรอบข้าง, เพื่อนบ้านและของทั้งสังคม โดยจะหาคนเข้าใจในเจตนารมณ์ของเธอแทบไม่ได้เลย

Masahiro Kobayashi ผู้กำกับและคนเขียนบทอ้างไว้แต่ต้นว่ามีความจริงเพียงน้อยนิดในหนังเรื่องนี้ ไม่รู้แกหมายรวมไปถึงสังคมของญี่ปุ่น ที่ยกมาประกอบในหนังไว้ด้วยหรือเปล่า เพราะดูแล้วมันน่าอนาจใจจริงๆหากผู้คนส่วนใหญ่ (ซึ่งอยู่ใกล้ตัว) คิดและแสดงออกกันอย่างนั้น

* *

Happy Feet ( 2006 )

กฏของการดูแลฟองไข่คือ ห้ามให้ฟองไข่หล่นออกจากอุ้งเท้าเป็นอันขาด!

ในแถบดินแดนทวีปแอนตาร์คติก้า ขณะที่เหล่าแม่ๆของเพนกวินเอมเพอเรอร์ (the Emperor Penguins) ออกไปหาอาหารยังที่ห่างไกลลิบลับ หลายเดือนกว่าจะกลับ ฝ่ายพ่อๆทั้งหลายก็เฝ้าฟูมฟักและอดทนสู้กับความหนาวเย็น ประคองฟองไข่ลูกของตนให้ความอบอุ่นด้วยอุ้งเท้า รอวันฟักออกมาเป็นตัวได้ทันวันแม่กลับมาพร้อมอาหาร

แต่ เมมฟิส ( ให้เสียงโดย Hugh Jackman ) กลับพลาด ทำฟองไข่ กลิ้งหลุนๆหลุดร่วงออกจากเท้า แต่ ในช่วงราว 10 วินาที เขาก็สามารถนำฟองไข่กลับมาไว้ที่อุ้งเท้าได้เหมือนเดิม

ในวันที่ลูกๆของทุกตัวกำลังเจาะเปลือกไข่ออกมาลืมตาดูโลก ทยอยโดดเหยงๆเตาะแตะๆต้วมเตี้ยมเดินเข้าหาพ่อ ร้องเรียกหากันอย่างตื่นเต้น ด้าน เมมฟิส กลับกำลังหมดหวังและเศร้าใจ กับฟองไข่ของตนที่นิ่งเงียบไร้เสียงของการมีชีวิตบรรจุอยู่ภายใน แต่ทันใดนั้น เมมฟิส ก็ยิ้มออกและลิงโลดเป็นอย่างยิ่งเมื่อลูกของเขากำลังเจาะเปลือกไข่ออกมา แต่ (อีกครั้ง) เจ้าเด็กน้อยปุกปุยลูกข้า ทำไมต้องเดินแบบนั้นด้วย !

แม้ นอร์ม่า จีน ( ให้เสียงโดย Nicole Kidman ) จะปลอบใจเขาอย่างไร เขาก็ยังอดที่จะดุ มัมเบิล (ให้เสียงโดย Elijah Wood ) ไม่ได้ ที่ช่างทำให้เผ่าพันธุ์วงศ์ตระกูลเขาได้อับอายจากการเดินตบเท้าเป็นจังหวะ ( เหมือนเต้นแท๊ป ) และยังเสียงร้องเพลงที่แผดแปดหลอด ต่างกับทุกตัวโดยสิ้นเชิงอย่างนั้น

ไม่นานนัก มัมเบิล ก็ถูกใส่ร้าย และทุกตัวในฝูงต่างก็ลงความเห็นว่าเขามีส่วนที่ทำให้เกิดภาวะปลาในทะเลลดน้อยลง อาหารการกินเลยฝืดเคือง เพราะความผ่าเหล่าผ่ากอของเขาเป็นต้นเหตุ มัมเบิล จึงถูกขับไล่ออกจากฝูง แต่ก่อนจาก เขาให้คำมั่นสัญญาไว้ว่าเมื่อเขารู้สาเหตุที่แท้จริงและพิสูจน์ได้ว่ามันไม่ได้เป็นเพราะเขานั้น เขาจะกลับมาบอกกับทุกคน

แม้ว่าครึ่งหลัง หลังจาก มัมเบิล ออกเดินทางผจญภัย เนื้อเรื่องจะเริ่มจริงจังมากขึ้น เพราะเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ และส่งผลร้ายต่อชีวิตของเหล่าเพนกวิน แต่โดยรวมแล้ว หนังก็ยังน่ารักสุดๆ กับการได้เห็นการเต้นแบบตุ้มตุ้ย ของเหล่าเพนกวินน้อยทั้งหลาย และเพลงเพราะๆหวานเยิ้มและการเต้นแบบเย้ายวนของเพนกวินสาว กลอเรีย (ให้เสียงโดย Brittany Murphy ) รวมทั้งความกวนโอ๊ยของเพนกวิน ต่างสายพันธุ์ 5 ตัว นำก๊วนโดย ราโมน ( ให้เสียงสไตล์แมกซิกันโดย Robin Williams ) ที่ร่วมเป็นเพื่อนเดินทางค้นหาความจริงพร้อมกับ มัมเบิล

ถึงแม้จะเป็นหนังการ์ตูนสำหรับเด็ก ที่มุ่งเน้นให้ความบันเทิงแก่เด็กเป็นหลัก แต่หนังก็ยังทำหน้าที่เป็นสื่อ และสาร ส่งถึงผู้ชมให้เห็นถึงทั้ง น้ำมือ และ น้ำใจ ของมนุษย์ที่มีต่อสัตว์ร่วมโลกของเราอีกด้วย

ใครดูเรื่องไหนแล้ว หรือ ยังไม่ได้ดู ก็ร่วมแสดงความคิดเห็นกันนะคะ

Create Date : 05 ธันวาคม 2549 Last Update : 5 ธันวาคม 2549 21:41:07 น. Counter : 1862 Pageviews.		31 comments
Share Tweet

	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		ไม่ลอดช่องโหว่ ปัญญา Dh (2 ม.ค. 2567 13:44:30 น.)
	No. 1259 สาระเกือบมี (ตอนทำงานที่ใหม่ ถูกลองดี) ไวน์กับสายน้ำ (1 ม.ค. 2567 05:58:05 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)