"ทุเรียนสวน" "ทุเรียนตลาด" และ "ทุเรียนส่งออก" คืออะไร อ่านจบ กระจ่างเลย เรื่องทุเรียน "ทุเรียนสวน" "ทุเรียนตลาด" และ "ทุเรียนส่งออก" คืออะไร ไม่เคยรู้แม้จะเป็นขาประจำ รับประทานทุกปี เหมือนคนไทยส่วนใหญ่ เพิ่งรู้เรื่องทุเรียนมากขึ้น หลังจากอ่านบทความนี้ มีหลายๆ ท่าน สอบถามมาว่า ทำไม ทุเรียนตัดส่งตรงจากสวน ถึงแพงกว่าตลาดทั้งๆ ที่ตลาด ต้องผ่านพ่อค้าคนกลาง แล้วคุณภาพมันต่างกัน กับทุเรียนทั่วๆ ไปยังไง วันนี้ พอจะมีเวลา เลยขออธิบายเรื่องเกรดของทุเรียน ในลักษณะที่ผม และ สมาชิกชมรมฯ ตลอดจนคอทุเรียนชั้นเซียน ชอบเรียกกันบ่อยๆ ว่า "ทุเรียนสวน" "ทุเรียนตลาด" และ "ทุเรียนส่งออก" เอาง่ายๆ ว่า เป็นการแบ่งระดับคุณภาพ เลยก็ว่าได้ อันที่จริงทุเรียนสวน ทุเรียนตลาด และ ทุเรียนส่งออก มีที่มาจากจุดเดียวกัน นั่นคือ สวนทุเรียนนั่นเอง (มิใช่ทุเรียนตลาด จะปลูกที่ตลาดนะครับ ๕๕๕) ถึงแม้จะมาจากสวนทั้ง ๓ ประเภท แต่มีความแตกต่างกันมากทีเดียว เเตกต่างอย่างไร มาทำความเข้าใจด้วยกัน ๑. ทุเรียนสวน คือ ทุเรียนที่ชาวสวนขายเอง ส่งตรงถึงมือผู้บริโภค คุณภาพความอร่อยสูงที่สุด ในบรรดาทุเรียน ที่มีในเมืองไทย เพราะทุเรียนประเภทนี้ จะไม่มีวางขายตามตลาด ไม่มีการส่งออก ขายแค่ในประเทศ คนที่รับประทานทุเรียนแบบนี้ จะต้องเป็นคอทุเรียนจริงๆ เพราะมีราคาสูงกว่ามาก ขั้นต่ำราคา ๑๖๐ บาท/กิโลกรัม ตามแต่ละสายพันธุ์ และ ตามคุณภาพเนื้อ พูดง่ายๆ ว่า เขาเฝ้าดูแลตั้งแต่ดอกบาน มีการทำเครื่องหมายรุ่น เช่น ทาสี แต้มสี ผูกริบบิ้น เชือกสี เป็นต้น เพราะจะทำให้ตัดแต่ที่แก่จัด เรียงตามรุ่น ตามดอกบานไป ไม่ผิดพลาด การตัดทุเรียนแบบนี้ ใช้เวลามากกว่า ทุเรียนตลาด เพราะไม่ตัดทั้งหมด แต่จะเลือกตัดเป็นลูกๆ คัดแก่จริงๆ ยกตัวอย่าง ทุเรียนก้านยาว ชั้นดี การตัดจะต้องตัดชิดกิ่ง ค่อยๆ ผูกเชือก หรือ ใส่ตะกร้าหย่อนลงมา ให้คนที่อยู่ด้านล่าง คอยรับวางบนรถ ห้ามวางลงบนพื้นดิน เพราะเชื้อราบนดิน จะเกาะติด เเละ เข้าไปทำลายลูกทุเรียนทางแผล ที่ปลายหนามได้ ต้องพิถีพิถันกันสุดๆ ห้ามกระแทก เพราะจะช้ำ เพราะหลังตัดทุเรียน จะสุกโดยธรรมชาติ ในเวลา ๑ หรือ ๒ คืน และ จะไม่มีการแต้มยาเร่งสุกใดๆ ทั้งสิ้น ต้นหนึ่ง ปีนตัดกันหลายรอบ หลังจากตัดแล้ว ต้องนำมาคัดเลือกอย่างพิถีพิถัน เพื่อคัดลักษณะผล เพื่อให้ได้คุณภาพเนื้อที่ดีที่สุด และ กำหนดเวลา ในการบริโภค เมื่อตรวจสอบกะเวลาสุก จะติดสติ้กเกอร์รับประกัน พอ QC เรียบร้อย ก็จัดการบรรจุลงกล่อง เพื่อจัดส่งไปให้ผู้บริโภค ในแต่ละพื้นที่ ทุเรียนประเภทนี้ มีจำหน่าย แต่จะมีจำนวนจำกัด ส่วนมาก จะลงชื่อจองกันข้ามปี เช่น ทุเรียนนนท์ ทุเรียน ในชมรมคนรักทุเรียน แห่งประเทศไทย เพราะเราจะคัดเลือกทุเรียน จากสวนที่มีความรู้ ความเข้าใจ เอาใจใส่คุณภาพ และ เอาใจใส่ผู้บริโภค ไม่เอาเปรียบ ทุกสวน จะตั้งใจดูแลผลผลิตมากๆ ไม่ขายให้พ่อค้าคนกลาง ทำให้ไม่ถูกกลไกราคาทุเรียนตลาด มาครอบงำ เช่น สวนคุณไพบูลย์ สวนบ้านเรา สวนลุงเสริม สวนละอองฟ้า และ อีกหลายสวน ที่ชมรมฯ กำลังสำรวจ ตรวจสอบคุณภาพการผลิต ๒. ทุเรียนตลาด มีที่มาจากสวน เหมือนทุเรียนสวน การบำรุงดูแลอาจไม่ต่างกัน แต่สิ่งที่ต่าง คือ การตัด และ การขาย ทุเรียนเหล่านี้ พอถึงระยะเวลาหนึ่ง ความแก่ประมาณ ๕๐ หรือ ๖๐% ก็จะมีพ่อค้า วิ่งเข้ามาตีราคา นับต้นเหมาสวนกันไป เช่น ให้กิโลฯ ละ ๓๐ ถึง ๗๐ ราคาขึ้น-ลง แล้วแต่ปีนั้นๆ มีการเซ็นต์สัญญา วางมัดจำกันไป แล้วเขาก็มาตัดเหมาไปหมด เรียกว่า เหมาทุกหนาม แก่-อ่อน ตัดเกลี้ยง ตัดเสร็จ ชั่งขึ้นรถ จ่ายเงินเป็นก้อน ให้ชาวสวน ปีนั้น ชาวสวน ก็นอนตีพุงได้เลย อาจดูมีความสุข แต่มันไม่ยั่งยืน เดี๋ยวมาว่ากัน ในลำดับต่อไป หลังจากทุเรียนขึ้นรถ ก็พ้นภาระเจ้าของสวน ทีนี้ พ่อค้าก็จะตัดขั้วให้สั้น (จำไว้นะครับ ขั้วสั้นๆ ) เพราะทุเรียนยังแก่ไม่จัด ถึงแก่ก็ไม่ถึง ๗๐ ด้วยซ้ำ ก็จะใช้วิธีการแต้มน้ำยาเร่งสุก เพื่อให้มันสุกเร็วๆ (ทุเรียนไม่แก่ จะไม่ยอมสุก ต้องมีสารเคมีมาเร่งมัน) และ ผลของน้ำยาเร่งสุก จะทำให้ไส้ทุเรียนร้อน เนื้อนิ่ม แต่เปอร์เซ็นต์แป้งในเนื้อ มีไม่พอทำให้รสชาติไม่หวาน มันแถมเหม็นฉุน หาทุเรียนไม่แต้มยาขั้วยาวๆ แบบทุเรียนสวน ยากครับ ตั้งแต่เดินสำรวจมาทุเรียนตลาด ไม่ได้คุณภาพเลย แต่กินแก้ขัดได้ และ ดูว่าคนไทย จะกินมันจนคุ้นลิ้นกันไปแล้ว แถมราคาไม่แพง ทุเรียนที่ตัดก็จะถูกส่งไปยังตลาดขายส่ง มีชื่อที่ทุกท่านรู้จักกัน หลังจากนั้น เมื่อแม่ค้าแกะทุเรียนมาซื้อไปขาย ไปถึงร้านขายทุเรียนแกะ ก็ตกโลละ ๘๐ ถึง ๙๐ บาท ราคาเบา หาซื้อง่าย เลยขายกันถล่ม อ๋อ (..) ลืมไป การแต้มน้ำยา ทำให้ทุเรียนนิ่มเร็ว โดยที่น้ำหนักไม่ลดนัก ผมไม่ใช้คำว่าสุกนะ น้ำยาทำให้นิ่ม และ น้ำหนักไม่ลดลงมาก ทำให้ขายได้น้ำหนัก เมื่อน้ำหนักไม่หายมาก ซื้อไป ๑ ตัน อาจชั่งขายได้ ๙๐๐ กิโลฯ เป็นอย่างต่ำ ทุเรียนปกติทั่วไป เมื่อตัดหนัก ๑ กิโลกรัม พอสุกจะคายน้ำจนเนื้อเเห้ง เหลือน้ำหนักประมาณ ๖ ถึง ๗ ขีด น้ำหนักจะหายไปเกือบครึ่งๆ เลย แต่เพราะการคายน้ำออก ทำให้ทุเรียนเนื้อแห้ง หวาน-มัน มีคุณภาพรสชาติดีที่สุด แต่ทุเรียนแต้มยา เนื้อจะแฉะเละ เมื่อความสุกอยู่ในระดับเดียวกัน กับทุเรียนธรรมชาติ นั่นเป็นสาเหตุ ที่ค่านิยมกรอบนอก นุ่มใน กำลังระบาดในไทย เพราะทุเรียนตามตลาด กินสุกมักไม่อร่อยแบบนั้น (...) จะให้อร่อยได้ไง ก็มันเละ เหม็น ขม ขั้วเหี่ยวแห้งเลย ผลสรุปว่า ทุเรียนตลาด ราคาถูก คุณภาพด้อย แต่หาซื้อง่าย เข้าถึงผู้บริโภค เพราะยังขาดความรู้ ความเข้าใจ ปัจจุบัน กระแสสุขภาพกำลังมาแรง หลายคนที่สนใจดูแลสุขภาพ หันมาสั่งทุเรียน ในชมรม และ สั่งจองจากสวนโดยตรง ทำให้ทุเรียนสวนคุณภาพ ได้มีโอกาสเข้าถึงผู้บริโภค โดยตรง จนเกิดเครือข่ายผู้บริโภค ใครได้ชิมทุเรียนสวนแก่จัด สุกแบบธรรมชาติ รับรองว่า จะไม่กลับไปกินทุเรียนตลาดอีกเลย ๓. ทุเรียนส่งออก มีที่มาจากสวนทุเรียนปกติ แบบทุเรียนดังที่กล่าวมาแล้วทั้ง ๒ ประเภท นั่นเอง มีการดูแล อัดปุ๋ยอย่างดี เน้นรูปทรงผลใหญ่ พูเต็ม น้ำหนักเยอะๆ โดยมากจะตัดที่ความแก่ราวๆ ๖๐ ราคาก็ว่ากันไป ปีนี้ เห็นราคาหน้าสวนที่ ๙๐ บาทขึ้นไป สำหรับส่งออก มีการเหมาตัดเหมือนทุเรียนตลาด ตัดเสร็จชุบน้ำยาสารพัด บรรจุตู้ส่งออก คนไทยไม่ได้เห็นแน่นอน ทุเรียนพวกนี้ ถึงเห็นผมคนหนึ่ง จะไม่รับประทานแน่นอน (!) สมาชิกในชมรมหลายๆ สวน หันมาใส่ใจผู้บริโภค หันมาจำหน่ายทุเรียน ที่เขาดูแลเท่าชีวิต เพื่อคุณภาพที่ดีที่สุด เขาไม่ยอมให้ความสะดวกสบาย ในเรื่องการเหมาตัด รับเงินก้อน นอนตีพุงมาครอบงำ เพราะวงจรนี้ ทำให้ทุเรียนคุณภาพของเขา หมดโอกาสเดินทางไปถึงฝัน ถูกตัดตั้งแต่ยังอ่อนๆ ไร้ค่า ไร้ราคา สู้เขายอมเหนื่อย ดูแลผลผลิต จนแก่เต็มที่ ขายตรงให้ผู้บริโภค ได้รับคำชม ได้รับคำขอบคุณ จากปากผู้บริโภค มีความสุขกว่า ผู้บริโภคเอง ก็ได้รับประทานทุเรียนชั้นดี ปลอดภัยต่อสุขภาพ เมื่ออ่านบทความนี้แล้ว ท่านลองสำรวจตัวเองว่า ทุเรียนที่เราซื้อหามากินนั้น อยู่ในกลุ่นไหน ชอบบริโภคทุเรียนแบบไหน ปรับพฤติกรรมการบริโภค เพื่อสุขภาพวันนี้ ไม่มีคำว่า "สาย" ขอจบบทความเรื่องประเภททุเรียน ในเมืองไทย ไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน หวังว่า บทความสั้นๆ นี้ จะมีประโยชน์กับท่าน ผู้นิยมบริโภคทุเรียนกัน ไม่มากก็น้อย ด้วยรัก และ ปรารถนาดี จาก ชมรมคนรักทุเรียน แห่งประเทศไทย 
พอดีไม่ค่อนนิยมทุเรียนค่ะพี่น้อย
กินได้นะคะแต่ไม่ถึงกับชอบ   โดย: หอมกร
  วันที่: 6 พฤษภาคม 2566 เวลา:5:29:29 น.คุณสองแผ่นดิน
และคุณน้องหอมกร ดีจังไม่ชอบทุเรียน เพราะทุเรียนกินมากๆก็ไม่ค่อยดีเท่าไร พี่ชอบมากๆ อยู่นิวยอร์ก ยังไปซื้อแบบแช่แข็งมาเก็บไว้หลายกล่อง เอามาให้เกือบละลาย กินแบบไอติม แต่ชอบกินสดๆมากกว่า กลับเมืองไทย เข้ากท เพื่อนสนิทจะมีแม่ค้าทุกเรียนประจำ วันไหนได้ดีๆ เขาจะโทรมาถามว่าวันนี้มีทุกเรียนดีเอาไหม เพื่อนสั่งมาแกะเสร็จ สองลูก ทังบ้านหลานๆก็ชอบกัน กลัวอ้วนก็กลัว แต่ก็อดไม่ได้ กินกันบ่อยมาก เพื่อนมาจากเมืองไทย ซื้อทุเรียนกวนอย่างดีทีอตก อร่อยมาก ทุเรียนดีจริงๆและไม่ผสมอะไร เอามา ตัดเป็นชิ้นๆ กินแทบทุกวัน โชคดีไม่มีมากก็หมดไม่มีก็ไม่ได้กิน โดย: newyorknurse
 วันที่: 7 พฤษภาคม 2566 เวลา:17:50:40 น. |
newyorknurse
 ผู้ติดตามบล็อก : 164 คน [?]บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||||
 |
|
การท่องเที่ยวสมัยนี้ สวนผลไม้ที่มีทุเรียนด้วย เปิดสวนให้กินถึงที่