หลายปีมานี้ติดภารกิจลูกกตัญญูเลยงดเดินทางไกล
พักนี้อารมณ์อยากหนีเที่ยว(แต่ก็ไปไม่ได้) ก็เลยไปรื้อๆ ค้นๆ รูปเก่ามาดู
ดูแล้วยิ่งเกิดกิเลสกว่าเก่า เลยปัดฝุ่นเอามาอัพบล๊อกเผื่อช่วยลดความอยากเที่ยวได้บ้าง
....แน่นอนว่าไม่พ้นเรื่องกินอีกตามเคย
บล๊อกนี้พามาชิมอาหารจีนที่เมืองโจวจวง เมืองแห่งสายน้ำ
หรือที่เรียกกันว่า "Venice of the Orient" เมืองที่ได้รับเลือกจาก UNESCO เป็นเมืองแห่งมรดกโลก
เป็นหมู่บ้านเล็กๆ สร้างขึ้นในราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงเมื่อประมาณ 900 ปีก่อน







เดินเที่ยวจนหิว ไปหาข้าวเที่ยงกินกันดีกว่าค่ะ ^^








เดินลัดเลาะไปตามซอกซอย ข้ามสะพานและคลองต่างๆ มองหาที่ฝากท้อง







ร้านอาหารจีนสไตล์โมเดรินก็มีนะคะ
แต่มาถึงที่นี่ทั้งทีก็อยากจะลองร้านอาหารแบบชาวบ้านทั่วไปมากกว่า







เพราะเป็นเมืองท่องเที่ยว เลยมีร้านอาหารให้เลือกค่อนข้างแยะ
แต่คนต่างถิ่นแบบเราก็ต้องอาศัยวัดดวงเอา
ร้านใหญ่หน่อยก็จะมีกรุ๊ปทัวร์ลง บางร้านลูกค้าแน่นเชียว แต่บางร้านมีลูกค้าบางตา







หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ประมาณ 100 กว่าหลังคาเรือน
แต่ความที่มีตรอกซอกซอยและคลองแยะ เดินแล้วก็วนๆ งงๆ อยู่เหมือนกัน







สุดท้ายตัดสินใจเลือกร้านเล็กๆ ร้านนี้ที่อยู่ริมคลอง
ร้านถึงจะเล็กแต่โดนใจเราตรงระเบียงบนชั้นสองเนี่ยแหละ
...ร้านอาหารจีนในเมืองจีน ส่วนใหญ่จะมีตัวอย่างอาหารสำเร็จรูป
หรือของสดและผักสดใส่กาละมังโชว์ไว้หน้าร้าน







ในร้านมีลูกค้าอยู่หลายโต๊ะ ดูมีคนพื้นที่มานั่งทานมากกว่านักท่องเที่ยว







ระเบียงมองจากด้านล่างขึ้นไปดูเล็กๆ
แต่พอขึ้นไปไม่เล็กอย่างที่เห็น มีโต๊ะขนาด 2-5 ที่อยู่ 5-6 โต๊ะ







โชคดีมีลูกค้าเพิ่งลุกไป เลยมีโอกาสได้ชมวิว(หลังคา)แบบชิดติดขอบ







ร้านอาหารฝั่งตรงข้ามดูโบราณ ก็นะอาคารเหล่านี้มีมาหลายร้อยปีแล้ว
ส่วนใหญ่ชั้นสองจะมีหน้าต่างบานสูงหรือประตูเซี้ยมที่เปิดกว้างเพื่อรับลมและชมวิว







นั่งทานอาหารไปชมบรรยากาศเรือล่องในคลองหน้าร้านไป
น้ำในคลองถึงจะไม่ใสแหน๋วแต่น้ำสะอาดไม่มีขยะและกลิ่นให้กวนใจ








เมืองจีนมีขาหมูขึ้นชื่ออยู่หลายที่ ขาหมูเซี่ยงไฮ้ ขาหมูยูนาน ขาหมูหางโจว ฯลฯ
มีทั้งแบบแห้ง แบบเปียก แบบเค็ม แบบหวาน แต่ที่ขึ้นชื่อและเสียงส่วนใหญ่จะบอกว่า
ขาหมูที่อร่อยที่สุดต้องขาหมูโจวจวง ที่รู้จักในนามของขาหมูว่านซาน
....ว่านซานคือชื่อตระกูลเศรษฐีของเมืองโจวจวงตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิง
ที่เป็นผู้ริเริ่มทำขาหมูสูตรนี้ขึ้นมาก่อน และหลังจากนั้นก็มีการพัฒนามาเรื่อย
จนถึงปัจจุบัน ว่ากันว่าพัฒนาจนรสชาติอร่อยกว่าต้นตำรับเดิมเสียอีก
(สงสัยจังว่าคนที่บอกรู้ได้ยังไงเพราะมันห่างกันต้องหลายร้อยปี )
ขาหมูที่ว่านี้จะถูกตุ๋นด้วยไฟอ่อนๆ ในเครื่องเทศและสมุนไพรหลายชนิดแบบข้ามวันข้ามคืน

ขาหมูโจวจวงเป็นขาหมูแบบเปียกคือมีซอสฉ่ำๆ และรสชาติหวานนำ
เนื้อนุ่ม หนังกรอบ รสชาติหวานเค็มกำลังดี (เราไม่เคยกินเอง แต่คนที่กินบอกมาอีกที่ อิอิ)

เพื่อนที่ไปด้วยทีแรกทำอิดออดกลัวกินไม่หมดเพราะเราไม่กินด้วย
แต่ที่ไหนได้....เธอที่กลัวอ้วนก็ดอดใจไม่ได้เพราะมาถึงที่แล้วนิเลยสั่งมา 1 ขา
เธอบอกว่าไม่หมดเดี๋ยวห่อกลับไปกินบ้าน แต่สุดท้ายเหลือแต่จานกับกระดูก
หนังมันๆ ก็ไม่เหลือ....ขาหมูมันแผล๊บขานี้ 60 หยวน







ขาหมูที่นี่ไม่มีหมั่นโถวมาให้
ที่จริงอยากชิม Qingtuan ซาลาเปาที่ทำจากแป้งข้าวเหนียวสีเขียวจากใบตังกุย
มีไส้เป็นถั่วแดงหรือถั่วเขียวเลาะเปลือกแบบนึ่งร้อนๆ (หน้าตารสชาติประมาณโมจิของญี่ปุ่น)
แต่ร้านนี้ไม่มีเลยได้เป็นซาลาเปาธรรมดาไส้ถั่วสูตรเฉพาะของโจวจวงมาแทน








เสริฟยกเข่ง 8 ลูก ทีแรกก็ว่ามันแยะไปแต่ก็สั่งเพราะอยากชิม
ซาลาเปาร้อนๆ แป้งนุ่ม ไส้ตู้มทะลักไม่หวานมาก
ที่ไหนได้นั่งกินเพลินจนหมดจานเหมือนกัน







อาหารเสฉวน เต้าหู้ผัดพริกหรือ Ma Po Tofu
กินกับข้าวสวยร้อนๆ....ชอบมากค่ะ ^^








ไปกินข้าวที่ไหนอย่างน้อยก็ขอให้มีผักผัดสักจาน
ทีแรกว่าจะสั่งผักที่หากินบ้านเรายากๆ แต่เห็นโต๊ะข้างๆ สั่งผัดผักบุ้งมาดูน่ากิน
เลยเอาสักหน่อย....อยากรู้ว่าผักบุ้งโจวจวงจะอร่อยเหมือนผักบุ้งจีนที่เมืองไทยหรือเปล่า









ที่จริงอาหารที่สั่งมาก็เหลือเฟือแล้ว
แต่เห็นโต๊ะข้างๆ คุ้ยแคะแกะดูดหอยโข่งหรือหอยขมยักษ์ผัดพริกแล้วอดไม่ได้
เลยสะกิดเรียกพนักงานว่าขอแบบโต๊ะข้างๆ มาจาน
เพื่อนกินไม่เป็น เลยเสร็จเรา เหมาแคะแกะคนเดียวจนหมด จานนี้ 35 หยวน
....หอยโข่งผัดกับขิง กระเทียม พริกไทย พริก ซอสปรุงรส น้ำตาลนิด และเครื่องเทศแบบจีน






ทานเสร็จลงมาจ่ายเงินที่หน้าร้าน
มื้อนี้เบ็ดเสร็จทั้งหมด 178 หยวน....







หลังจากหนังท้องตึง ทีแรกว่าจะล่องเรือชมคลองชักครึ่งชั่วโมง
แต่ดูเวลาที่นัดกับไกด์ไว้ค่อนข้างเฉียดฉิว เลยเดินเล่นถ่ายรูปไปเรื่อย







สำหรับคนที่ไม่สะดวกทานขาหมูที่ร้านหรืออยากซื้อเป็นของฝาก
มีร้านที่ขายขาหมูเฉพาะอยู่ 2 - 3  เห็นบางคนยืนทานตรงนั้นเลยก็มี
หรือจะแพคใส่ซองฟอล์ยกลับมาเป็นของฝากหรืออร่อยต่อที่เมืองไทยได้
เวลามีทัวร์จีนลง หน้าร้านเหมือนจลาจลย่อยๆ เลยล่ะค่ะ







....ขาหมูแยะมากมายอลังการณ์
ดูจำนวนขาหมูที่โชว์หน้าร้านรวมกันต้องมีหมูตายไปหลา่ยร้อยตัวทีเดียว






ใครมีโอกาสไปเซี่ยงไฮ้ก็อย่าพลาดที่จะไปเที่ยวเมืองนี้นะคะ ระยะทางแค่ 60 กิโลเมตร
ถ้าไม่ได้ไปกับทัวร์วิธีการเดินทางด้วยตัวเองดูได้จากบล๊อกโจวจวง
และที่สำคัญก็คือต้องอย่าลืมชิมขาหมูโจวจวงหรือว่านซานถี
ที่คนได้ชิมส่วนใหญ่การันตีว่าอร่อยที่สุดในประเทศจีน
ไม่อย่างนั้นแล้วเหมือนท่านมาไม่ถึงโจวจวง

บล๊อกเที่ยวเมืองโจวจวง คลิ๊กที่นี่เลยค่ะ