Bloggang.com : แม่ไก่ - ~ ใต้ปีกรักสีเพลิง โดย 'สิริณ' เล่มที่ ๑ ใน นิยายชุด'ความลับของผีเสื้อ'~

~ ใต้ปีกรักสีเพลิง โดย 'สิริณ' เล่มที่ ๑ ใน นิยายชุด'ความลับของผีเสื้อ'~

สวัสดีค่า...
ดูเหมือนว่านิยายชุดนี้จะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นในกลุ่มนักอ่านชาวบล็อกแก็งค์
มีรีวิวติด ๆ กันหลายต่อหลายบล็อกในช่วง1-2 เดือนที่ผ่านมา

ส่วนตัวมีครอบครองไว้ระยะหนึ่งแล้ว แต่เพิ่งได้ฤกษ์หยิบมาอ่าน
ก็ในช่วงหลังปีใหม่นี่เอง ก็...อ่าน ๆ วาง ๆ อยู่เป็นพัก ๆ ด้วยภารกิจชีวิต(คนอื่น)ที่ยุ่งเหยิง
จนพลอยมาพัวพันกับกิจกรรมชีวิตส่วนตัว ทำให้ต้องห่างเหินกับการอ่านนิยาย อัพบล็อกไป...
นานพอสมควรทีเดียว

จด ๆ จ้อง ๆ ที่จะบอกเล่าถึงความรู้สึกหลังอ่านนิยายชุดนี้มาหลายวันแล้ว
หวังว่าวันนี้คงจะสำเร็จได้ แหะ ๆ

เล่มแรก"ใต้ปีกรักสีเพลิง"

ใต้ปีกรักสีเพลิง
ผู้เขียน : สิริณ
ผู้พิมพ์:สนพ.อรุณ(ต.ค. ๕๖)
๓๙๗ หน้า ราคา ๒๙๕ บาท

สั้น ๆ จากสนพ.

ชีวิตที่แสนเรียบง่ายของพรนางฟ้าต้องเปลี่ยนแปลงไป
เมื่อเธอได้รับสร้อยผีเสื้อสีเพลิงจากหมอดูปริศนา
สร้อย...ที่ทำให้เธอพูดความในใจออกมาทั้งหมด...

ความรัก ความทรงจำ ความสำเร็จ
ท้ายที่สุดแล้วหญิงสาวจะจัดการอย่างไรกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น
คุณเท่านั้นที่จะรู้คำตอบ!!

.............

เล่าเรื่องเพิ่มเติมอีกนิด ๆ
เริ่มเรื่องด้วยการให้นางเอกฟื้นตื่นขึ้นมาจาการหลับใหล
แล้วพบว่าตัวเองจำเหตุการณ์ที่ผ่านมาในช่วงเวลาหนึ่งไม่ได้...
จำไม่ได้กระทั่งผู้ชายที่ดูแลใกล้ชิดและแนะนำตัวกับเธอว่าเขาเป็นสามีของเธอ!

จากนั้นก็เป็นการเล่าเรื่องย้อนไปถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
จากผู้หญิงที่มีชีวิตเรียบๆ ทำงานเก่งแต่ค่อนข้างเก็บกด ด้วยถูกเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
คอยแย่งซีนตลอดเวลานับตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันในมหาวิทยาลัย มาจนถึงเข้ามาทำงานในที่เดียวกัน
เธอคิดว่านั่นเป็นเพราะเธอไม่กล้าพูดเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับตัวเอง
เมื่อมีโอกาสได้พบหมอดูปริศนาที่บอกเธอว่าเธอสามารถขออะไรก็ได้ที่เธอต้องการ
ด้วยความอัดอั้นตันใจเธอจึงขอให้ตัวเองกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด...
ทั้งก่อนจากกัน เขายังได้มอบสร้อยพิงค์โกลด์ที่มีจี้เป็นหินรูปผีเสื้ออยู่ภายในให้เธอด้วย...
จากจุดนั้นเอง ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป ...

เธอได้ตำแหน่งหน้าทีที่เธอปรารถนา ได้อำนาจอยู่เหนือคนอื่น...
ได้ในสิ่งที่เธอไม่เคยได้มาก่อน แต่ปรากฏว่าเธอไม่ยักกะมีความสุขดังใจคิด...

หลังอ่าน...
ก็อย่างที่บอกตอนต้นว่ามีนักอ่านรีวิวนิยายชุดนี้ไว้เยอะมาก
จึงแทบไม่ต้องเล่าเรื่องย่ออะไรให้ยืดยาวแล้ว (แหะ ๆ แต่ก็เล่าไปแล้วไง...?)
คำโปรยปกหลังก็คงไม่จำเป็นต้องก๊อปมาวางซ้ำ ๆ อีก
เอาเป็นว่าบอกเล่าความรู้สึกเลยละกัน...

จากที่เคยรู้คร่าว ๆ มาแล้วว่านิยายชุดนี้กำหนดธีมให้เป็นนิยายแนวลึกลับแฟนตาซี
บวกกับการที่เคยอ่านงานของคุณ"สิริณ"มา 2-3 เล่ม...เมื่อหยิบเล่มนี้มาอ่าน
ก็ออกจะคาดหวังนิด ๆ ถึงความแปลกใหม่และซับซ้อนของเรื่องราวจากเรื่องก่อน ๆ ที่เคยอ่านบ้าง
พออ่านเข้าจริง ๆ ยอมรับว่า มีแอบผิดหวังนิดหน่อยค่ะ
เพราะ...ผู้เขียนยังคงใช้พล็อตเดิม ๆ มุกเดิม ๆ วิธีเล่าเรื่อง สำนวนภาษาแบบเดิมในการนำเสนอ
(มุกว่าด้วยการสูญเสียความทรงจำ การหักหลัง แก่งแย่งแข่งขันกันในที่ทำงาน พระเอกรวยแต่ให้นางเอกเข้าใจว่าจน...ฯลฯ)

ยังดีที่ในเรื่องมีจุดที่แปลกใหม่ น่าสนใจ ที่ออกแนวเหนือจริง(เล็กๆ)
เข้ามากลบมุกดราม่าที่กล่าวถึงข้างบนนั่นอยู่พอสมควร
นั่นคือเรื่องของการเล่นกับจิตใต้สำนึกของนางเอก ที่ยามอยู่ในภวังค์
ภายใต้พลังลึกลับ(ที่เธอเชื่อว่ามาจากอำนาจของสร้อยผีเสื้อนั้น)
เธอจะแปรภาคจากนางเอ๊ก-นางเอกกลายเป็นนางมารร้ายทำตัวบ้าอำนาจ
ไม่ต่างจากตัวร้ายตัวจริงในเรื่องอย่างสุภัทรชาเลยทีเดียว

แต่ถึงยังงั้น(ถึงจะคิดว่านั่นคือความแปลกใหม่)...
ความที่ช่วงหลัง ๆ มีโอกาสได้อ่านนิยายของนักเขียนรุ่นหลัง ๆ หลายเล่มก็เลยไม่วายที่จะรู้สึกว่า...
คนเขียนจงใจสร้างนางเอกอย่างพรนางฟ้าขึ้นมาให้เป็นนางเอกในกระแสนิยมของนิยายสมัยใหม่อีกคนหนึ่งเท่านั้น
คือ...เป็นนางเอกที่ต้องเริ่ด ๆ ร้าย ๆ เหวี่ยง ๆ วีน ๆ ... (แม้จะบอกว่าเป็นไปตามอำนาจลึกลับก็ตามทีเถอะ)
ซึ่งก็ต้องอาศัยฝีมือคนเขียนนั่นละว่าจะทำให้คนอ่านรักและลุ้นเอาใจช่วยนางเอกแบบนี้หรือไม่

สำหรับ"พรนางฟ้า"...ส่วนตัวไม่รักไม่เกลียดค่ะ ออกแนวหมั่นไส้และรำคาญ(นิด ๆ)มากกว่า แหะ ๆ
แอบคิดว่าในภาคนาง(เอก)ร้าย เธอกลับทำได้เนียน สมจริงสมจัง(เหมือนเป็นตัวตนจริง ๆ)
มากกว่าภาคนางเอกนางฟ้าเสียอีกแน่ะ(โดยเฉพาะบทแม่พระในตอนท้ายเรื่อง...มันเว่อร์ไปนิด...ไม่ใจอะ)

แต่ก็ยอมรับว่าการเปลี่ยนบทบาทของเธอทำให้เรื่องราวดูมีสีสันขึ้น
เพียงแต่รู้สึกว่า...มันเหมือนจะยังไม่เนียนพอกับยังไม่ถึงจุดพีคเท่าที่คาดเท่านั้นเอง

ส่วนพระเอกของเรื่อง เห็นหลายคนปลื้มนักหนา
ส่วนตัวก็ปลื้มนะคะ ปลื้มในบุคลิกส่วนตัวที่ง่าย ๆ เซอร์ ๆ เป็นศิลปิน...
แต่ไม่ถึงกับมากมายอะไร หรือจะเป็นเพราะเราไม่ค่อยชอบนางเอกก็เป็นได้ พอเห็นพระเอกรักเจ้าหล่อนจั๊ง...
ก็เลยรู้สึกแบบ...รักเข้าไปได้ไงน่ะ หล่อนออกจะร้ายกับตัว ถึงขนาดดููถูกว่าตัวเองขโมยของก็ยังเคย...
แต่เอาเถอะ...ก็เขารักของเขานี่นะ
ในเรื่องก็เลยจะมีเลิฟซีนนุ่ม ๆ เบา ๆ ประปราย ไม่มากไม่มายแต่ก็เพียงพอให้ไหว ๆ หวาม ๆ อยู่

ตัวละครหลายตัวก็เหมือนจะมีที่มาเลื่อน ๆ ลอย ๆ ชอบกล
จู่ ๆ ก็โผล่เข้ามาในเรื่อง(เพื่อหลอกคนอ่าน)อย่างไม่สมเหตุสมผลสักเท่าไหร่
(อย่างบทของพัทธนัยกับมุกมาลิน เป็นต้น)
กับการดึงอันดามัน(จากแผนก่อการรัก)เข้ามามีบทบาทในเรื่องนี้ มันก็เหมือนจะได้อยู่นะ
แต่มันดูจะเป็นความบังเอิญและเล่นง่ายไปนิดหรือเปล่า...

แต่ก็มีหลายจุดที่ชอบนะคะ
อย่างเรื่องราวของบรรยากาศการทำงานที่คนเขียนค่อนข้างจัดเต็มมาก
กับบทเรียนต่าง ๆ ที่ทั้งนางเอกนางร้ายได้รับจากการมองคนแต่เพียงเปลือกนอก
รวมถึงข้อคิดว่าด้วยการคิดก่อนพูดและทำ...
ปมชีวิตของนางเอกที่ถูกแม่ทิ้งตั้งแต่แรกเกิด ฯลฯ

ที่สำคัญที่สุดคือแนวคิดที่ว่าคนเราล้วนมีอย่างน้อยก็สองด้านในตัวเอง
ทุกคนมีข้อดีข้อเสีย สิ่งที่ถูกกดเก็บไว้ภายใต้จิตสำนึกอาจจะระเบิดออกมาได้เมื่อเรารู้สึกว่ามีพลังผลักดันและให้ความมั่นใจกับเรา

ในเรื่องของการตอบโจทย์ธีม (ส่วนตัวรู้สึกว่า...)เหมือนเรื่องนี้จะตอบได้ไม่ค่อยตรงนัก (หรือเปล่า?)
เพราะไปเน้นในเรื่องดราม่าของตัวละครมากกว่า
หมอดูลึกลับก็ยังคงเป็นความลับอยู่ต่อไป(ค่อยไปเฉลยเอาในเรื่องที่สามนู่นว่าเขาคือใคร)
ส่วนปมครอบครัวนางเอกก็โยงไปพัวพันกับครอบครัวแม่นางเอกในเล่มที่สอง
ซึ่งมีพูดถึงเพียงเล็กน้อย แทบไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวในเล่มนี้เลย...
(แต่แอบมีสปอยล์ของเรื่องที่สองเล็กน้อยล่ะ)

สรุปว่าก็อ่านสนุก ชวนลุ้นดีค่ะ ถ้าไม่เรื่องมาก คาดหวังมาก(อย่างคนอ่านคนนี้)
เขามีแทรกทั้งหลักคิดในการมองคน ในการทำงาน หลักธรรมในการดำเนินชีวิต
รวมถึงหลักจิตวิทยาว่าด้วยการควบคุมจิตใต้สำนึก...
เรียกได้ว่าเป็นนิยายดราม่าแต่สาระเพียบค่ะ

Create Date : 24 มกราคม 2557
Last Update : 24 มกราคม 2557 11:43:36 น.
Counter : 2771 Pageviews.

13 comments

มายืนยันความชอบเล่มนี้ครับ สงสัยอ่านงานของสิริณ เป็นเล่มที่สอง เลยยังไม่รู้สึกว่าซ้ำ ฮ่าๆ

โดย: อุ้มสม

วันที่: 24 มกราคม 2557 เวลา:11:56:21 น.

ตอนแรกกะว่าจะคุยสั้น ๆ ถึงแต่ละเล่มให้จบในบล็อกเดียว แต่เม้าท์มอยเวิ่นเว้อเล่มแรกซะยาวยืดแล้ว (ขนาดนี้ก็ยังไม่จุใจที่อยากพูดถึงเลยนะเนี่ย...ยังอยากเมาท์นางเอกต่ออยู่เลย...)
อีกสองเล่มคงต้องขอแปะโป้งไปวันจันทร์นู่แหละค่ะ แหะ ๆ