โอ้โห เพิ่งได้อ่านรีวิวค่ะ
เมื่อเช้าเพิ่งไปหยิบๆจับๆที่ร้านหนังสือ
แต่ไม่ได้ตัดสินใจซื้อ
คงต้องหามาอ่านบ้างแล้ว ^^

  

ปกสวย ชื่อเรื่องน่าสน แต่แอบลังเลครับ แหะๆ

  

งานเขียนของคุณช่อมณี เท่าที่หวานเย็นอ่านมาหลายเรื่อง สำนวนภาษาค่อนข้างจะติดภาษากฎหมายน่ะค่ะ คือบรรยายเรื่องธรรมดาสามัญด้วยภาษากฎหมายคือสั้น กระชับ จนบางครั้งก็เริ่มไปว่านักอ่านบางคนอาจไม่เข้าใจก็ได้ แถมบทสนทนายังใช้คำที่แวดวงนักกฎหมายใช่กันประจำ เช่น การใช้ 'มิใช่ ' แทนคำว่า 'ไม่ใช่' อะค่ะ

เล่มนี้หวานเย็นเล็ง ๆ ไว้เหมือนกันค่ะ อยากอ่านแต่ยังไม่ได้สอยเลยค่ะ

  

ซื้อมาแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านค่ะ ส่วนตัวอ่านภาษากฎหมายได้ เดี๋ยวลองดูว่า ถ้ามันมาอยู่ในนิยายแล้วจะเป็นไง

  

เอาไงดีล่ะ
เป็นพวกขาดหวานได้....บริโภคความขมไหว
แต่
สำนวนต้องลื่นไหล และให้อารมณ์....อันนี้สำคัญสุดสำหรับตัวเราที่อ่านหนังสือให้จบได้สักเล่ม ( ที่อ่านไม่รอด ส่วนใหญ่ก็ติดเรื่องสำนวนนี่แหละ ทนไม่ไหว )

ถ้ามันลด 50 % เมื่อไรค่อยลองละกัน...

  

เรื่องนี้ไม่ได้ซื้อเพราะอ่านโปรยปกหลังแล้วเฉยๆค่ะ พออ่านรีวิวแล้ว คงไม่ใช่แนวเท่าไร เพราะเป็นพวกชอบหวานๆขมๆอยู่ค่ะ

  

อัพบล็อกหนังสือไปก็มีเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะพี่แม่ไก่
และก็คิดเหมือนกันเลยเรื่องของสำนวนของนักเขียยคนนี้
พู่ว่าเค้าห้วนๆ ไปหน่อยน่ะค่ะสำหรับบทพูด .. อ่านแล้ว
มันเหมือนกับหุ่นยนต์ยังไงก็ไม่รู้ค่ะ เหมือนมันจะห้วนไปหน่อยค่ะ


พู่อ่านเรื่องของช่อมณีเป็นเรื่องที่สอง เลยยังไม่คุ้นกับการเขียน
ของเค้านักแต่ว่าสำหรับเนื้อเรื่องนั้นก็ชอบนะค่ะเพราะว่า
มันไม่จำเจดี เรื่องเดียวแตว่ามีหลายเคสเลย อิ่มแปร้ใน 1 เล่มค่ะ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่

  

อ่านรีวิวของคุณแม่ไก่แล้ว แอบลังเลเหมือนกันนะเนี่ย...

  

  

ลังเลตั้งแต่เห็นขนาดเล่มแล้วค่ะ ค่อนข้างหนาเลย...แถมขาดความหวานเข้าไปอีก...เอาไว้ก่อนแล้วกันค่ะ กลัวช็อค

  

สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่

  

อ่านแล้วคร้าให้แนวคิดดีได้รู้อะไรหลายๆอย่างๆที่ไม่คาดคิดแต่ชอบพี่ชายของนางเอกกับพระเอกมากรักน้อง