เล่มนี้ต่อเนื่องจาก"ตรีเนตรทิพย์"เลยค่ะ
เปิดเรื่องมาก็เป็นฉากงานวิวาห์ของทิพย์อาภากับบรอสูร-รุทร
ซึ่งมีบรเทพและเทพีสาวิณีมาร่วมงานด้วย
ตัวร้ายที่เปิดเผยตัวในท้ายเล่มก่อน วางแผนจะป่วนงานวิวาห์
ด้วยการไปฉกไข่ทองของกินนรมาซ่อนไว้กลางสวนของปราสาทอสูร
กะจะให้เผ่ากินนรตามมา แต่เทพีสาวิณีมาพบเข้าเสียก่อน...
และด้วยความที่มีจิตใจดีเทพีสาวจึงคิดจะเอาไข่ทองไปคืนถึงอุดรพนา
ถิ่นที่อยู่ของเหล่ากินนร...
แม้ว่าพิทยาธร อสูรหมายเลขสองรองจากบรรุทรจะพยายามทัดทาน
เพราะเกรงว่าจะเกิดอันตราย เธอก็ไม่ฟัง พิทยาธรจึงจำใจติดตามไปส่งด้วย...
ในระหว่างการเดินทาง ความกินแหนงแคลงใจ
ความไม่ลงรอยที่เคยมีต่อกันระหว่างเทพีและอสูรก็ค่อยๆคลี่คลาย
ด้วยความใกล้ชิดและมีสิ่งสนใจร่วมกัน
ฝ่าฟันอันตรายนานาร่วมกัน...
ทั้งยังได้พูดคุยสนทนาเปิดใจต่อกัน เกิดเป็นความเข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น
และเมื่อไปถึงอุดรพนา ก็ได้เข้าไปพัวพันกับการเมืองภายใน
ของเหล่ากินนรเข้าอีก
ทั้งคู่กลายเป็นแม่ พ่อพิมพ์ประทับของกินราน้อยที่ฟักออกมาจากไข่ทอง
ซึ่งการณ์กลับปรากฎว่าพ่อเบบี๋กินรานั้นมิใช่กินราสามัญ
หากมีศักดิ์ฐานะเป็นถึงว่าที่ราชาแห่งกินนรคนที่สิบสาม!!!
และด้วยตำแหน่งสำคัญนั้นทำให้ชีวิตของกินราน้อยตกอยู่ในอันตราย
จนสาวิณีมิอาจจากมาได้
เธอขอรั้งรออยู่จนกว่าลูกชายกินนรของเธอ
จะผ่านการทดสอบตามกฎของเผ่าพันธุ์
และยิ่งพัวพันหนักขึ้น เมื่อผู้ที่ปองร้ายหมายคร่าชีวิตกินราน้อย
กลับกลายเป็นคนที่ใครๆ ก็คาดไม่ถึง...
หูยยยย...สนุกอะ
งงตัวเองเหมือนกันว่าดองทำไมเนี่ย?
ชอบเล่มนี้มากกว่าเล่มแรกนั้นด้วยแหละค่ะ รู้สึกว่าครบรสมาก
อาจจะเป็นเพราะชอบบุคลิกของพิทยาธรมาตั้งแต่เล่มนั้นมาก่อนแล้วก็เป็นได้
พอมาเล่มนี้เขาเป็นพระเอกเต็มตัว...มีบทบาทเต็มเรื่อง เลยฟินเป็นพิเศษ
ชอบนางเอกด้วย เทพีสาวิณีเป็นเทพีที่ค่อนข้างเรียบง่าย
ตรงไปตรงมาและฉลาดล้ำลึก
แถมในเล่มนี้มีคู่รองอย่างมักกะลีผลสาวน้อย-ผัลย์ศุภากับกินราหนุ่มอัครา
มาเพิ่มสีสันให้กับเรื่องราวได้อย่างน่ารักน่าเอ็นดูด้วยล่ะ...ฟินจริงๆ
.......
เรื่องราวของไข่ทองกินนรนี้ถือเป็นพล็อตย่อย
ที่ซ้อนอยู่ในพล็อตหลักของเรื่องราวทั้งชุด..
.นั่นก็คือการโค่นบรเทพและแย่งชิงตำแหน่งบร...
โดยคนร้ายรายเดิมที่มาเปิดตัวเต็มที่ในเล่มนี้นั่นเอง
กระนั้นก็ยังไม่สำเร็จ...
ท้ายเล่มนี้จึงเปิดปมให้มีเรื่องต้องติดตามกันต่อไป...
ป.ล. คิดอีกที...รู้สึกว่าดีแล้วที่ดองไว้มาอ่านทีเดียวในตอนนี้...
หาไม่คงค้างน่าดู :0
ปล. เรื่องนี้ ราณีไศลโศภินชนะเลิศศศ