Bloggang.com : แม่ไก่ - ~ Destiny หอมกลิ่นโบตั๋น & เล่ห์ลายโบตั๋น โดย'ญานภา' ~

~ Destiny หอมกลิ่นโบตั๋น & เล่ห์ลายโบตั๋น โดย'ญานภา' ~

ขอเกริ่นก่อน...
นานมากแล้วที่ไม่ได้อ่านนิยายแนวจีน ๆ แบบนี้ เคยอ่านมากกว่ารักเล่มหนึ่ง
ปรากฏว่าแป้กอย่างแรงสำหรับตัวเอง ทำเอาเข็ดขยาด...

มาเจอ'เล่ห์ลายโบตั๋น'...สะดุดที่ปกสวยมากจึงหยิบมาอ่าน
แล้วก็พบว่า อ่านได้เพลิดเพลินเกินคาด เรียกได้ว่าสนุกทีเดียวค่ะ

อ่านจบแล้วต้องรีบเสาะแสวงหา'หอมกลิ่นโบตั๋น'มาอ่านต่อทันใด
ผลลัพธ์ก็คือ...ชอบเล่มแรกที่อ่านทีหลังนี้มากกว่าเสียอีกแน่ะค่ะ

ขอเล่ารวบยอดสองเรื่องเลยนะคะ ถึงแม้เรื่องราวไม่ได้ต่อเนื่องเชื่อมโยงกัน
สามารถอ่านแยกเล่มใดเล่มหนึ่งได้ค่ะ

Destiny หอมกลิ่นโบตั๋น & เล่ห์ลายโบตั๋น
ผู้เขียน : ญานภา
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ อุ่นไอรัก
(พิมพ์ครั้งแรก พ.ค. ๕๓ & ก.ย.๕๕
๓๒๒ - ๔๒๓ หน้า, ราคา ๒๑๕ - ๒๘๕ บาท)

หอมกลิ่นโบตั๋น

โปรยปก:

“โบตั๋นแดงเปรียบดั่งความรักและความหลงใหลชั่วนิรันดร์
หากบุรุษมอบโบตั๋นแดงให้สตรีใด ย่อมบ่งบอกถึงความรู้สึกลึกซึ้งในใจ”

......................

รักซ้อน ซ่อนเงื่อน จะทำอย่างไรดี...เมื่อกิรณาต้องพลัดหลงเข้าไปในยุคอดีตถึงพันปี!
ทั้งผู้คนทั้งสถานที่ที่หญิงสาวไม่รู้จัก
ที่สำคัญ หน้าตาหล่อนยังเหมือนฮูหยินเฟ่ยฉางเอ๋อของท่านแม่ทัพหนุ่มรูปงามราวกับฝาแฝด

เพื่อความอยู่รอด หล่อนจึงต้องสวมรอยเป็นฮูหยินของเขา
และยิ่งนานวันหล่อนก็ยิ่งหลงรักเขามากขึ้น

ทว่าก็มีบางอย่างยังติดค้างในใจ...
หรือกิรณาจะเป็นแค่เงาของเฟ่ยฉางเอ๋อ
.............

“เจ้าควรเลิกเสแสร้งได้แล้ว เจ้าทำเช่นนี้ต้องการอะไรอีก” ชายหนุ่มว่า
“ฉะ...ฉันไม่ใช่ฉางเอ๋อ แล้วก็ไม่ได้เสแสร้งอะไรทั้งนั้น
พวกคุณต่างหากกักขังฉันไว้ที่นี่ทำไมกัน ทำไมไม่ยอมส่งฉันไปสถานทูตไทย”
รอยยิ้มเหี้ยมปรากฏบนริมฝีปากบางของเขา
“หากเจ้าไม่ใช่ฉางเอ๋อ แล้วใครจะเป็นฉางเอ๋อเล่า”
“ใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ฉัน” หล่อนตอบโต้ทันที

พยายามขยับตัวเข้าไปด้านในของเตียง เมื่อคนตรงหน้ายังก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นอีก
“คุณหยุดอยู่ตรงนั้นนะ อย่าเข้ามา”
กิรณาร้องห้ามเมื่อคนตรงหน้ายังคุกคามใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ

หล่อนกวาดตามองรอบตัวอย่างสิ้นหวัง
ถึงในห้องจะมีผู้หญิงอีกสามคนกับคนแก่อีกหนึ่งคนเข้ามาใหม่
แต่ถ้าเขาจะเข้ามาทำร้ายก็คงไม่มีใครเข้ามาช่วยหล่อนแน่
เพราะทุกคนต่างไปยืนด้านหนึ่งของห้อง สายตามองต่ำ ไม่แม้แต่จะเหลือมองมาทางหล่อน

ประมุขตระกูลมองใบหน้าขาวซีด ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น
นางหวาดกลัว แต่ก็ยังพยายามปกปิดความหวาดกลัวนั้นไว้
ดวงตากลมโตมองเขาอย่างระแวงเหมือนสายตาที่มองคนแปลกหน้าอย่างแท้จริง

เล่าเรื่องหอมกลิ่นโบตั๋น(เพิ่มเติมอีกนิดหน่อย อาจมีสปอยล์)

กิรณาสูญเสียปรเมศ เพื่อนชายคนสนิทไปในสายน้ำในประเทศหมิงเมื่อสามปีก่อน
ทำให้เธอเศร้าเสียใจ และคิดถึงเขาอยู่เสมอ

เมื่อเธอกลับมาเที่ยวที่นี่อีกครั้ง
ในขณะที่กำลังหวนคิดถึงความหลัง ก็เกิดเหตุซ้ำรอยกับคราวก่อน...
ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก เธอพลัดตกจากเรือลงไปในกระแสน้ำเชี่ยวกราก
แล้วก็มีคนมาช่วยไว้ เมื่อฟื้นสติขึ้นมา เธอก็พบตัวเองอยู่ในสถานที่แปลก ๆ
และผู้คนก็ปฏิบัติต่อเธอแปลก ๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม่ทัพใหญ่เว่ยเหยียนฟง - - ชายหนุ่มที่ช่วยเธอขึ้นมา

เขามีท่าทีรังเกียจและเกลียดเธออย่างเห็นได้ชัด
ทั้ง ๆ ที่ใครๆ ก็บอกเธอว่าเธอคือเฟ่ยฉางเอ๋อ - - ฮูหยินของเขาที่หายตัวไปเมื่อปีก่อน
มิไยที่เธอจะพร่ำบอกเขาว่าเธอไม่ใช่ แต่ไม่มีใครเชื่อ ผู้คนต่างเข้าใจว่าเป็นเพราะอุบัติเหตุ
ทำให้เธอเกิดอาการสับสนความจำเสื่อมชั่วคราว

แต่เมื่อเวลาผ่านไป เว่ยเหยียนฟงก็เริ่มมองเห็นว่า
เฟ่ยฉางเอ๋อคนนี้ช่างแตกต่างจากคนเดิมแทบจะสิ้นเชิง

ที่สำคัญ...เฟ่ยฉางเอ๋อคนใหม่นี้มักจะทำให้เขาเกิดความรู้สึกแปลก ๆ เสมอเวลาอยู่ใกล้ชิด
จนกลายเป็นความผูกพันและแหนหวง...ซึ่งเขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

แม้จะคลางแคลงใจ แต่เขาก็ไม่อาจทำใจให้เชื่อได้ว่า
เธอเป็นหญิงสาวที่พลัดหลงมจากอนาคตอย่างท่เธอบอก

จนเมื่อเธอได้พบกับฉือห้วงชิง...และได้พัวพันกับปัญหายุ่ง ๆ ในราชสำนัก...
ปูมหลังของเธอจึงค่อย ๆ กระจ่างขึ้น...
จนเขาเริ่มหวั่นกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไปสักวันหนึ่ง

.................

เล่มนี้ชอบพล็อตค่ะ เรื่องของการข้ามมิติย้อนเวลาไม่ใช่เรื่องใหม่ในนิยาย
แต่เรื่องนี้เขาทำได้แบบเนียน ๆ อ่านแล้วไม่สะดุด
ทั้งฉากของเรื่อง ที่คนเขียนได้สมมติขึ้นเป็นประเทศที่ใกล้เคียงกับประเทศจีน
มีภาษา วัฒนธรรมต่าง ๆ เหมือนจีนทุกอย่าง...ก็ทำได้ดีมาก

เข้าใจว่าคนเขียนต้องการหลีกเลี่ยงข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์
ที่อาจจะมีคนอ่านตั้งข้อสังเกตขึ้นภายหลัง
เพราะมีเรื่องราวของการแย่งชิงอำนาจในราชสำนัก
และการวางแผนก่อกบฏเข้ามาเกี่ยวข้อง

คนเขียนผูกปมค่อนข้างซับซ้อน แต่ก็เร้าความสนใจใคร่รู้ให้คนอ่านต้องตามอ่านไปเรื่อย ๆ
จนกว่าปมนั้นจะค่อย ๆ คลี่คลายไปทีละเปลาะ ๆ อย่างลงตัวและสมเหตุสมผลทีเดียว

มีบทรักบทใคร่อยู่พอประมาณ ไม่มากไม่น้อย
แล้วก็เป็นไปแบบหวานๆ นุ่ม ๆ ชวนเคลิ้มชวนฝันเชียว...

แต่...สงสารพระรองจังค่ะ

เล่ห์ลายโบตั๋น

โปรยปก:

เซียงซือโหม่ว คุณชายเจ้าสำราญที่สาวๆต่างหลงใหลในคารมและความเจ้าเสน่ห์
แต่กลับไม่มีหญิงใดสามารถเข้าถึงหัวใจของเขาได้เลย

ชายหนุ่มต้องทำภารกิจลับที่ทางราชสำนักสั่งการมา
ให้สืบหาหลักฐานการลักลอบขนอาวุธเพื่อก่อการกบฏ
โดยหนึ่งในผู้เกี่ยวข้องคือจางเหวินอี้ สหายสนิทของเขา

เซียงซือโหม่วและจางเหวินอี้ได้มาพบอีกครั้งหลังจากที่ห่างกันไปเป็นสิบปี
แต่สำหรับเซียงซือโหมว กลับมีบางอย่างที่น่าสงสัยเกิดขึ้นในใจ
เมื่อจางเหวินอี้มีรูปร่างท่าทางราวกับอิสตรี
และเมื่อได้ใกล้ชิด เขายังมีกลิ่นกายที่หอมกรุ่นรัญจวนใจยิ่งนัก
แถมดวงตาคู่งามที่ได้สานสบทีไรเป็นได้หัวใจเต้นแรงทุกครั้ง...

แปลกจริง! หรือจะเป็นเพราะว่าจิตใจของเขาไม่ปกติ
ด้วยรู้สึกกับเพื่อนในเชิงชู้สาวเสียนี่

................

เล่มนี้เรื่องย่อสนพ.ค่อนข้างชัดเจนนะคะ
พลอตไม่มีอะไรใหม่ค่ะ นางเอกปลอมเป็นชาย
แล้วต้องมาใกล้ชิดพัวพันกับพระเอกซึ่งเคยรู้จักและผูกพันกันในวัยเด็ก

แล้วพระเอกก็ได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ...เพลย์บอยว่างั้นเถอะ
มีหรือจะไม่รู้ความแตกต่างระหว่างเพศหญิงเพศชาย

เล่มนี้จะชอบตรงบุคลิกลักษณะของตัวละครค่ะ
ชอบที่พระเอกนางเอกเขาฉลาดทันกันดี ทำให้มีมุกกุ๊กกิ๊กๆ
มุกหักเหลี่ยมเฉือนคมกันเบาะ ๆ
อ่านแล้วรู้สึกขำ ๆ ได้อมยิ้ม มีความสุขค่ะ

สรุปว่า...
ถ้าอ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ ก็ไม่สะตุดอะไร ด้วยสำนวนภาษาคนเขียนเขาลื่นไหลดี

แต่ถ้าจะอ่านเอาเรื่องเอาราวหน่อยก็อาจจะงง ๆ เล็กน้อยกับชื่อตัวละคร
กับห้วงเวลาของทั้งสองเรื่อง
เพราะดูเหมือนจะใช้การก่อกบฏเป็นตัวแปรสำคัญ
ที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ มากมายที่เกี่ยวข้องทั้งสองเรื่อง
จึงมีตัวละครกับเหตุการณ์บางเหตุการณ์ทับซ้อนกันอยู่

เช่นตัวละครบางตัวที่เหมือนจะตายไปแล้วในเรื่องก่อน กลับโผล่มามีบทบาทในเรื่องนี้ได้

หากอ่านคนละทีก็อาจจะไม่รู้สึก
แต่เมื่ออ่านต่อเนื่องกันเลยเกิดอาการสับสนเล็ก ๆ อย่างที่บอก...

สรุปของสรุป...
ชอบเล่มแรกมากกว่าค่ะ ได้อารมณ์คล้อยตาม และตื่นเต้นระทึกใจดี
แต่เล่มหลังได้อารมณ์เหมือนกินยำใหญ่...(ความเห็นส่วนตัวล้วน ๆ ค่ะ)เหมือนเขาเก็บเล็กผสมน้อยจากนิยายหรือหนังจีนเรื่องนั้นเรื่องนี้...แล้วมาผูกเป็นเรื่องเป็นราว...

บล็อกนี้เขียนตอนกำลังง่วงสุด ๆ ค่ะ อาจจะอ่านงงๆ แหะ ๆ
เอาเป็นว่าอ่านจบแล้วทั้งสองเล่ม หยิบมาบอกต่อกัน ชวนอ่านค่ะ

Create Date : 01 ธันวาคม 2555
Last Update : 1 ธันวาคม 2555 10:59:39 น.
Counter : 9280 Pageviews.

11 comments

วันแรกของเดือนสุดท้าย ส่งความสุขให้ ด้วย ยิ้ม ค่ะคุณแม่ไก่

นอกจากจะอ่านได้เร็วแล้ว ยังสรุปเรื่องได้สั้น กระชับ และชวนติดตามด้วย
เยี่ยมจริงๆ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 1 ธันวาคม 2555 เวลา:11:14:24 น.

จดค่ะ ไปหามาอ่านบ้างดีกว่า

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 1 ธันวาคม 2555 เวลา:15:46:29 น.

น่าสนใจมากค่ะ

โดย: Aneem IP: 171.4.171.231 วันที่: 1 ธันวาคม 2555 เวลา:19:56:14 น.

ไว้หาอ่านบ้าง ลองเล่มแรกก่อนดีกว่า

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 2 ธันวาคม 2555 เวลา:8:50:25 น.

จำได้ลางๆ ว่าเรื่องนี้เหมือนเคยอ่านในเว็บของเด็กดีเลย...

จำได้ว่า สนุกค่ะ แต่ชื่อคนจำยากมาก ฮาาา เหมือนปมจะเยอะมาก จนกระตุ้นให้เราอยากรู้ว่าแท้จริงคืออะไร

โดย: วนานันทน์ (eat pray love

) วันที่: 2 ธันวาคม 2555 เวลา:14:16:01 น.

ผ่านค่ะ ไม่อ่าน
55555

คือตอนนี้หนังสือในกองดองเพียบเลย

โดย: เหมือนพระจันทร์

วันที่: 2 ธันวาคม 2555 เวลา:22:41:04 น.

อ่านเล่ห์ลายโบตั๋นไปแล้ว ก็รู้สึกว่าใช้ได้ค่ะ ชอบที่นางเอกแสบดี แต่เสียดายที่มันน่าจะมีบทหวานได้มากกว่านี้หน่อย แล้วก็ตอนหลังๆดูยืดเยื้อไปหน่อยมั้ยนะ.. ^ ^

โดย: หวัน (หวันยิหวา

) วันที่: 3 ธันวาคม 2555 เวลา:0:23:35 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่

ปกหนังสือของแพรวสวยจริงๆครับ
เมื่อวานไปดูหนังสือ
ปกของแพรวนี่โดดเด่นมากจริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นหนังสือแนวไหนครับ