|
บุปผาราตรี (2546) หนังบุปผาราตรีน่าจะเป็นหนังผีเรื่องแรกๆ ในชีวิตเลยนะ ที่ทำให้กล้าเปิดใจดูหนังผี ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ ภาคจำหนังผีจะเป็นอะไรที่น่ากลัวที่สยองมาก คือแทบไม่กล้าดูเลย (ตอนเด็กกลัวผีมากกก)
เพราะปกติหนังผีจะเป็นหนังสยองขวัญไปเลย แบบเรื่อง ''นางนาก'' หรือ ''คน ผี ปีศาจ'' ที่โด่งดังในตอนนั้น อย่างหลอนน ฉากแม่นากเก็บมะนาวคือหนึ่งในฉากที่ทำให้กลัวผีแบบสุดๆ
แต่กับหนังบุปผาราตรี มันคือหนังผีที่ผสานความคอมเมดี้เข้าไปอย่างลงตัว ถึงขนาดว่า ทำให้ฉากเครียดๆ หลอนๆ ดูซอฟต์ลงมามากๆ
และหนังใช้การปูเรื่องราวที่มาของเรื่องต่างๆ เช่นตัวละครนี้มายังไง ทำไมถึงมาเจอกันตรงนี้ ก่อนจะเอามาขยี้เขย่ารวมกัน อย่างเช่น แก๊งค์ปราบผี ตัวละครเจ๊สี่ อาจารย์คง คือตัวหนังเอามาทำให้คลายความน่ากลัวของหนังลงได้ แต่ยังใส่ความจิกกัดสังคมในตัวละครเหล่านี้ได้เช่นกัน
ฉาก Jump Scare ต่างๆ ก็ทำได้อย่างมีชั้นเชิง รู้ว่าจังหวะไหนควร Jump จังหวะไหนควรปั่นคนดูเล่นๆ
และเรื่องความรัก ความหึงหวง และการรอคอย ก็ทำออกมาได้เศร้า และดูเป็นสังคมจริงๆ
ถือเป็นผลงานที่ลงตัวมากๆ อีกเรื่องของผู้กำกับต้อม ยุทธเลิศ ที่ตอนนั้นมือกำลังขึ้น ทำหนังสนุก(ที่ชอบก็มีมือปืน/โลก/พระ/จัน, สายล่อฟ้า ) เสียดายผลงานแกหลังจากนั้นไม่ค่อยโดนเหมือนเดิมแล้ว (ประโยคนี้เป็นความเห็นส่วนตัวจริงๆ)
ส่วนตัวยกให้เป็นหนังที่ผสานความสยองขวัญกับคอเมดี้ มาได้อย่างลงตัวมากๆ แทบจะ 50/50 เลย ไม่หนักไปฝั่งใดฝั่งหนึ่ง ฉากน่ากลัวก็น่ากลัวมากๆ ฉากจะขำก็ขำจริงๆ และยังใส่ลีลาการเล่าเรื่องอย่างมีชั้นเชิง สนุกอีกด้วย
คะแนนความชอบส่วนตัว 8/10
|
Chekie007.BlogGang.com
ไมเคิล คอร์เลโอเน
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [ ?]
|
|