1 นักเขียนจากฝรั่งเศส 2 นักเขียนจากอเมริกา และอีก 3 นักเขียนจากญี่ปุ่น

ด้วยความขี้เกียจ+ขาดแรงบันดาลใจของเจ้าของบล็อก+bloggang ล่มพอดี ก็เลยหายไปซะนานเลยค่ะ ขอต้อนรับ blog ที่กลับคืนมาด้วยรีวิวหนังสือแบบสั้นๆ แต่หลายๆเล่มละกันนะคะ

มีปัญหานิดหน่อยคือบางเล่มที่จะเอามาเขียนเนี่ยอ่านไปเมื่อ 1-2 เดือนที่แล้วค่ะ ตอนนี้เลยต้องพยายามรำลึกเอาว่า ตอนนั้นคิดยังไง รู้สึกยังไงหว่า จำไม่ค่อยได้ซะด้วยสิ จะออกมามั่วมั้ยเนี่ย หุ หุ หุ

แรงอาฆาต(Pars vite et reviens tard) ของ Fred Vargas นักเขียนชาวฝรั่งเศสค่ะ
นี่เป็นเล่มแรกในชุด crime&mystery ของนานมีบุคส์ที่เราซื้อเลยค่ะ ด้วยความที่ Patricia D. Cornwell กับ John Grisham ไม่ใช่นักเขียนในดวงใจซักเท่าไหร่ ก็เลยได้แต่มองไปมองมาแล้วก็ไม่ซื้อซักที แต่เล่มนี้เคยอ่าน blog ที่ชมว่าดีประกอบกับอยากลองอ่านนิยายของประเทศอื่นที่ไม่ใช่อังกฤษกับอเมริกาดูบ้าง ก็เลยซื้อมาลองดู

เรื่องนี้เป็นนิยายสืบสวนซึ่งถ้าจัดประเภทก็น่าจะเป็น police procedural คือดำเนินเรื่องโดยแสดงให้เห็นกระบวนการในการสืบสวนสอบสวนของตำรวจ(คล้ายๆกับฆาตกรรมออนไลน์นั่นแหละค่ะ) อาจจะไม่เดินเรื่องรวดเร็ว ฉับไวเท่า แต่สิ่งที่เพิ่มมาคืออารมณ์หม่นๆ บรรยากาศแปลกๆในแบบยุโรป ซึ่งหาไม่ได้ในนิยายของอเมริกา(ดูงงๆมั้ยคะ เหมือนความแตกต่างระหว่างหนังยุโรปกับหนังฮอลลีวู้ดน่ะค่ะ)

สิ่งที่ชอบมากๆคือบุคลิกตัวละครซึ่งชัดเจนและมีเอกลักษณ์ให้น่าจดจำมากๆ บทบรรยาย-บทสนทนาไหลลื่นและอ่านสนุกค่ะ เนื้อเรื่องหนักแน่นและเข้มข้นดี เรื่องทริก-ความซับซ้อนก็ใช้ได้ทีเดียวค่ะ สำหรับคนที่ชอบเรื่องสืบสวนในแบบหนักๆหน่อย เชียร์เล่มนี้เลยค่ะ


The Lincoln lawyer(แผนพิพากษา)ของMichel Connelly
สั้นๆสำหรับงานอีกชิ้นของ Connelly ค่ะ คือ"ยังยอดเยี่ยมเหมือนเดิม" คราวนี้เปลี่ยนแนวมาเป็นเรื่องราวของทนายความคดีอาญาและการชิงไหวชิงพริบทั้งในศาลและนอกศาล แต่ก็ยังเป็นเรื่องราวที่สมจริง หนักแน่นและเข้มข้นเหมือนเดิม อาจจะไม่ได้เน้นลูกเล่นในศาลมากเท่า Perry Mason ของ Earl Stanley Gardner แต่ที่ชอบมากๆคือเทคนิคในการหาลูกค้าและการสร้างความประทับใจให้ลูกค้าค่ะ แสบสันต์ดีจริงๆ

และสิ่งที่เราชอบที่สุดในนิยายของ Connelly คือการใส่ประเด็นเรื่องความขัดแย้งในจิตใจของตัวละครค่ะ ซึ่งทำให้ต้องคิดทุกครั้งที่อ่านว่า ถ้าเป็นเราบ้างจะเลือกทำยังไง เราว่าเค้าเขียนประเด็นนี้ได้โดดเด่นและเนียนกว่าอีกหลายๆคนนะคะ


The big bad wolves(ตำนานสุนัขจิ้งจอก) ของ James Pattersonค่ะ(สงสัยมากๆว่าทำไม Wolves ถึงกลายเป็นสุนัขจิ้งจอกไปได้หว่า)

เรื่องแรกของ Patterson ที่เราอ่านคือ 1st to die ค่ะ ซึ่งชอบพอสมควรทีเดียวล่ะ ต่อมาคือ Honeymoon ที่เป็นงานเขียนร่วมกับ Howard Roghan ซึ่งต้องบอกว่าไม่สนุกเลย แต่ก็ยังคาดหวังกับเล่มนี้ไว้พอสมควรค่ะ เพราะอยู่ในซีรี่ส์ของ Alex Cross ซึ่งเราเข้าใจว่าดังพอสมควร และมีบางเล่มเคยสร้างเป็นหนังด้วยนะ เรื่องAlong came a spider กับ Kiss the girlค่ะ

ผลที่ปรากฏคือผิดหวังง่ะ ไม่ชอบอะไรซักอย่างในหนังสือเล่มนี้เลยแฮะ เราว่าพล็อตอ่อนมาก บทสนทนาไม่โดดเด่น และตัวละครก็ไม่น่าสนใจเอาเลยทั้งพระเอกและผู้ร้าย โดยเฉพาะตัว Wolves ที่ทำให้ดูเป็นอาชญากรที่ยิ่งใหญ่ แต่อ่านแล้วก็ยังไม่เห็นว่าจะยิ่งใหญ่ได้ยังไง เห็นแต่ฆาตกรที่ดูโรคจิตและก็ไม่มีความคิดน่ะ

ฟังดูแย่เนอะ แต่จริงๆแล้วก็พออ่านได้เพลินๆและไม่ถึงกับเป็นนิยายสืบสวนที่เลวร้ายนะคะ เพียงแต่เราดันคาดหวังไว้สูงไปหน่อยน่ะ


คินดะอิจิเล่ม 3 ตอนบทเพลงปีศาจ
นี่เป็นซีรี่ส์ที่เราอ่านแบบไม่ค่อยคืบหน้าเลยค่ะ ทั้งๆที่ตอนอ่านจบแต่ละเล่มก็สนุกดีนะ แต่พอเวลาเลือกหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ก็ไม่ค่อยนึกอยากเลือกคินดะอิจิซักที ส่วนหนึ่งคิดว่าเพราะตัวเองไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องแนวพีเรียดซักเท่าไหร่ แต่อีกจุดที่ไม่ชอบก็เพิ่งจะค้นพบตอนอ่านเล่มนี้ล่ะค่ะ นั่นคือลักษณะการบรรยายอารมณ์แบบฟุ่มเฟือยและโอเวอร์ ประมาณว่า"คินดะอิจิรู้สึกขนลุกทั้งแขนและขาจนตัวสั่น เหมือนมีความมืดเข้ามาเกาะกุมในหัวใจ"พวกนี้ค่ะ ซึ่งดันมีประโยคแนวๆนี้อยู่เต็มไปหมด เราเลยอ่านแล้วแอบรำคาญอยู่เป็นพักๆ

แต่นอกจากจุดนี้แล้ว อย่างอื่นก็โอเคนะคะ ทั้งความลึกลับซับซ้อน รายละเอียดที่ค่อยๆใส่เข้ามา แม้บุคลิกตัวละครจะดูแบนราบไปซักหน่อย แต่เราเข้าใจว่านิยายสมัยก่อนก็มักจะเป็นอย่างนี้อยู่แล้วมั้งคะ(ดูแบบ โฮล์มส์ กับ ปัวโรต์ สิ) โดยรวมแล้วก็ยังเป็นชุดที่อ่านสนุกอยู่ดีค่ะ


เหตุที่ฆ่าของมิยาเบะ มิยูกิ
คนนี้เป็นนักเขียนญี่ปุ่นอันดับหนึ่งในดวงใจเลยค่ะ ชอบทุกเล่มที่อ่านมา แม้จะขัดใจกับสำนวนแปลบางจุดในเครดิตมรณะไปบ้าง แต่เล่มนี้ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ค่ะเพราะเนชั่นเค้าเปลี่ยนคนแปล

หนังสือเล่มนี้ว่าด้วยเรื่องผลกระทบที่การฆาตกรรมมีต่อคนค่ะ ซึ่งไม่ใช่แค่คนที่พัวพันโดยตรงเท่านั้นนะคะ แต่พูดถึงทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อม เกี่ยวมากหรือน้อยแค่ไหน เราจะได้เห็นว่าเหตุการณ์หนึ่งเหตุการณ์เนี่ย มีคนมาเกี่ยวข้องด้วยเยอะแค่ไหน และแต่ละคนรู้สึกยังไงกับเรื่องนั้น เป็นวิธีนำเสนอที่เก๋มากๆค่ะ

เล่มนี้อาจจะไม่ได้ลึกลับซับซ้อนแบบ Level 7 แต่เหมาะสำหรับคนชอบรายละเอียดค่ะ เพราะมันละเอียดมากจริงๆ และรายละเอียดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องวิชาการหนักๆแบบในเครดิตมรณะ แต่เป็นเรื่องความรู้สึกนึกคิดของคนค่ะ และอีกอย่างที่เราชอบมากๆคือเค้าสามารถนำเสนอบุคลิกของตัวละครได้เห็นภาพชัดเจน ทั้งๆที่มีตัวละครมากกว่า 20 คน และการค่อยเปิดเผยปมทีละจุดๆก็ทำได้เนียนมากๆค่ะ สรุปว่าชอบมากๆๆ แต่ใครที่ไม่ชอบหนังสือหนาๆ รายละเอียดเยอะๆ อาจจะรู้สึกว่าเรื่องมันเดินช้าไปก็ได้นะคะ



จดหมายจากฆาตกรของฮิงาชิโนะ เคโงะ
เล่มแรกของเคโงะที่เราอ่านคือ
เกมนี้ชื่อลักพาตัวของเอ็นเธอร์บุ๊คส์ค่ะ จำได้ว่าพล็อตหักมุมสุดยอด แต่มันอ่านไม่ไหลลื่นยังไงชอบกล เล่มต่อมาคือความลับใต้ทะเลสาบซึ่งก็ชอบมากขึ้นนะคะ แต่ก็ยังไม่ถึงที่สุดด้วยเหตุผลอะไรซักอย่าง ทำให้ตอนงานหนังสือคราวที่แล้วซึ่งมีนิยายของเคโงะใหม่อยู่ 3 เรื่องคือ ความลับ รักในโลกพิศวง และจดหมายจากฆาตกร เราก็เลยเลือกมาเล่มเดียวก่อน โดย 2 เล่มแรกเนี่ยมันออกจะเป็นเรื่องรักโรแมนติก+แฟนตาซีนิดๆ ก็เลยซื้อเล่มนี้ที่ออกแนวดราม่า+ความสัมพันธ์ของพี่น้องเพราะดูจะเข้าทางตัวเองมากกว่า(ไม่เคยอ่านหนังสือหรือดูหนังที่เกี่ยวกับพี่-น้องเรื่องไหนโดยไม่ซึ้งเลยง่ะ )

ปรากฏว่าคืนแรกที่อ่านนี่นอนเกือบตี 3 เลยค่ะ เนื้อเรื่องสนุกและน่าติดตามมาก ทำให้เกิดอารมณ์ร่วมได้เยอะ บวกกับมีประเด็นเกี่ยวกับผลกระทบต่อญาติของผู้กระทำผิดที่น่าสนใจมากๆ เกือบจะชอบมากๆแล้วล่ะ แต่....เสียใจนะเนี่ยที่ต้องบอกว่า....ไม่ชอบอ่ะ ไม่ชอบแนวคิดที่หนังสือนำเสนอ ไม่ชอบบุคลิกของพระเอกเอามากๆ และจริงๆแล้วนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เน้นความสัมพันธ์พี่-น้องด้วย แต่ที่เสียใจก็เพราะมันมีอารมณ์ร่วมไปเยอะเลยค่ะ เลยผิดหวังที่มันไม่เป็นไปอย่างที่คิดน่ะ

ยังเชียร์ให้ลองอ่านดูนะคะ เพราะถ้าใครที่ไม่ได้รู้สึกขัดกับแนวคิดนี้หรือบุคลิกของพระเอกเหมือนอย่างเรา ก็น่าจะชอบได้ไม่ยากนะ เพราะเราว่าก็ถือเป็นนิยายดราม่าที่อ่านสนุกและครบรสเรื่องหนึ่งเลยล่ะค่ะ

ขอ spoil จุดที่ไม่ชอบหน่อยนะคะ มันอัดอั้นตันใจมากๆ
spoiler alert















[ไม่ชอบแนวคิดที่ว่า "การเลือกปฏิบัติเป็นสิ่งที่สมควรแล้วเพราะความทุกข์ทรมานของคนในครอบครัวเป็นผลกรรมที่ฆาตกรสมควรได้รับนอกเหนือไปจากการติดคุก" เราว่าคนในครอบครัวกับคนที่ทำผิดเป็นคนละคนกันนะคะ ทำไมเค้าต้องรับกรรมโดยผ่านความทุกข์ของคนอื่นด้วยล่ะ


และก็ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องคำแนะนำของประธานว่าตกลงแล้วให้หนีหรือไม่ให้หนี ให้เปิดเผยหรือปกปิดกันแน่ เหมือนสุดท้ายมันวกกลับไปอยู่ที่เดิมเลยอ่ะ

ไม่ชอบที่เรื่องนี้ไม่มีพูดถึง"การให้อภัย"และ"ความผูกพันของพี่น้อง"เลย

ไม่ชอบบุคลิกของพระเอกอย่างรุนแรง เป็นรูปแบบที่ไม่เคยชอบเลยไม่ว่าจะอยู่ในหนังสือหรือหนังเรื่องไหน คือบุคลิกแบบสงสารตัวเอง มองตัวเองว่าเป็นผู้ถูกกระทำอยู่ตลอดเวลา และก็โทษคนอื่นน่ะ

ไม่ชอบจดหมายฉบับสุดท้ายของน้องชาย แต่จดหมายฉบับสุดท้ายของพี่ชายก็ไม่ซึ้งเลยง่ะ และความคิดของน้องตอนอ่านจดหมายฉบับนี้ก็ดูไม่น่าเชื่อถือเลยด้วย ในเมื่อมันขัดกับสิ่งที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ทั้งหมดเลยง่ะ ]

Create Date : 15 มีนาคม 2550 Last Update : 16 มีนาคม 2550 9:32:34 น. Counter : 1029 Pageviews.		53 comments
Share Tweet

	ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876 (9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)		Fukuoka Dream Destination : Day 14 รถไฟ รถบัส เฟอร์รี่ ดั้นด้นจนพบเธอ "ไอโนะชิมะ" mariabamboo (14 ม.ค. 2568 14:33:16 น.)
	สลัดโรลไส้กรอก - ปูอัด (10.1.2568) ฟ้าใสวันใหม่ (10 ม.ค. 2568 09:16:18 น.)		3 M E A L S_ A D A Y ป้ายเหลืองสไตล์ nonnoiGiwGiw (8 ม.ค. 2568 15:18:41 น.)