A Mommy-Track Mystery : Murder plays house A Mommy-Track Mystery หรือ คุณแม่สืบสะเด็ด เป็นงานเขียนของ Ayelet Waldman สำนักพิมพ์ Bear publishing แปลออกมา 5 เล่มแล้วค่ะ คือ Nursery crimes อนุบาลฆาตกรรม The big nap แกะรอยพี่เลี้ยงปริศนา A playdate with death นัดเล่นๆกับความตาย Death gets the time-out กลลวงแดนประหาร Murder plays house ฆาตกรรมในบ้านหลังใหม่ และได้ข่าวว่าเล่ม 6 กำลังจะออกในเร็วๆนี้ คุณแม่สืบสะเด็ด น่าจะเป็นซีรี่ส์สืบสวนที่มีนักสืบเป็นผู้หญิงเรื่องแรกที่แปลออกมาในบ้านเรา(หมายถึงเรื่องในแนวร่วมสมัย ดังนั้นเราจึงไม่รวมไปถึงเรื่องของ Miss Marple อย่างแน่นอน ) โดยเล่มแรกคือ Nursery crimes พิมพ์ออกมาเมื่อมีนาคม 2545 ก่อนหน้าซีรี่ส์เรื่องดังอีก 2 ชุดคือ A Hannah Swensens Mystery (มีนาคม 2546) และชุด วีรกรรมทำเพื่อเงิน (มีนาคม 2546 เช่นกัน) และน่าที่จะกล่าวได้ว่าทั้ง 3 เรื่องนี้แปลออกมาก่อนที่กระแสนิยายสืบสวนจะบูมในบ้านเราจากอานิสงส์ของ The Davinci Code (มีนาคม 2547) และเป็นตัวนำร่องของเรื่องชุดสืบสวนที่มีนักสืบเป็นผู้หญิงอีกหลายๆชุดที่ตามออกมา (ซึ่งส่วนใหญ่...อาจจะถึง 70% ก็เป็นของ Bear Publishing เช่นเดียวกับเรื่องนี้ล่ะค่ะ) แต่เรื่องนี้ก็แตกต่างไปจากเรื่องชุดอื่นๆที่มีนักสืบเป็นผู้หญิงอย่างชัดเจน โดยแทนที่นางเอกจะเป็นสาวสวยที่กลายมาเป็นนักสืบสมัครเล่นโดยบังเอิญ และต้องคลี่คลายปริศนาของคดีฆาตกรรมควบคู่ไปกับการจัดการกับปัญหาหัวใจจากหนุ่มหล่อที่เข้ามาจีบ แถมบางเรื่องยังมีพระเอกถึง 2 คนให้ตามลุ้นกันไปเรื่อยๆว่าสุดท้ายแล้วนักสืบสาวของเราจะเลือกใคร แต่คุณแม่สืบสะเด็ดนั้นสิ่งที่ควบคู่ไปกับการสืบสวนคดีฆาตกรรมกลับกลายเป็นปัญหา ความยากลำบากแสนสาหัส รวมไปถึงความตลกขบขันในการเลี้ยงดูลูกน้อย ซึ่งเราคิดว่าเป็นจุดเด่นของเรื่องนี้นะคะ เพราะ Waldman ถ่ายทอดมันออกมาได้อย่างอบอุ่น น่ารัก ตลกและเห็นภาพชัดเจน สิ่งที่ชอบมากๆอีกอย่างในเรื่องชุดนี้ก็คือพัฒนาการ ทั้งของตัวละครและของเรื่องราวโดยรวม ที่เห็นได้ชัดๆเลยก็คือจำนวนลูกๆของนางเอก (จาก 1 คนในเล่มแรกเพิ่มจนเป็น 3 คนในเล่ม 5) และไม่ใช่แค่จำนวนเท่านั้นแต่ยังรวมไปถึงความแตกต่าง...จากความเหน็ดเหนื่อยทางกายของการดูแลลูกตอนเล็กๆไปจนถึงความวิตกกังวลและเป็นห่วงเมื่อลูกๆโตขึ้น ส่วนพัฒนาการด้านเรื่องราวก็คือรู้สึกว่ามันสนุกขึ้นเรื่อยๆน่ะค่ะ จากเล่มแรกที่ค่อนข้างธรรมดาจนมาถึงเล่ม 5 ที่เป็นเล่มที่เราชอบที่สุด ส่วนประเด็นเกี่ยวกับความลึกลับ การสืบสวน หรือทริกในคดีฆาตกรรม เราคิดว่าไม่ค่อยมีอะไรเด่นมากนักนะคะ ไม่ได้ถึงกับเดาง่ายหรือไม่สมจริงอะไรแบบนั้น แค่อยู่ในระดับธรรมดาๆ อ่านเพลินๆ และไม่ใช่จุดที่โดดเด่นอะไร แต่เรื่องชุดนี้ก็ไม่เคยจัดเป็นเรื่องชุดโปรดของเรามาก่อน จนมาถึงเล่ม 5 Murder plays house ซึ่งกลายเป็นเล่มที่ชอบมากๆเล่มหนึ่งเลยค่ะ โดยเล่มนี้มีประเด็นย่อยเกี่ยวกับโรค Anorexia Nervosa และ Boulimia Nervosa ซึ่งเป็นความผิดปกติทางจิตใจเกี่ยวกับการกิน (Anorexia คือไม่ยอมกินอาหารเพราะกลัวอ้วน ส่วน Boulimia คือกินอาหารแล้วล้วงคอให้อาเจียนเพราะกลัวอ้วนเช่นกัน) ซึ่งแม้จะไม่ได้ลงลึกในรายละเอียดมากนัก แต่ก็ถ่ายทอดออกมาให้เห็นถึงอารมณ์ ความรู้สึกของผู้ที่เป็นโรค และผลกระทบที่มีต่อคนในครอบครัวโดยเฉพาะพ่อแม่ได้อย่างยอดเยี่ยมทีเดียวค่ะ ทำให้เรารู้สึกว่าเล่มนี้โดดเด่นขึ้นมาจากเล่มอื่นๆในชุดค่ะ 8.5/10 มี review แถมอีกนิดหน่อย และคงจะหมดแค่นี้ล่ะค่ะสำหรับปิดเทอมนี้ เพราะจะเปิดเทอมอาทิตย์หน้าแล้ว ปีนี้สำหรับเราคงจะหนักหนาสาหัสไม่น้อย เฮ้อ... blog คราวหน้าคงจะเป็นเรื่องงานสัปดาห์หนังสือค่ะ (ถ้ามีเวลาเขียนนะ ) เป็นเรื่องในแนวฆาตกรต่อเนื่องโรคจิตคล้ายๆกับงานของ Thomas Harris (Red Dragon, The Silence of the Lambs, Hannibal) อาจจะไม่ได้โดดเด่นถึงขั้น Harris แต่ก็สนุกพอใช้ได้ค่ะ ความลึกลับ-หักมุมและการสืบสวน เราว่าอยู่ในระดับค่อนข้างดีนะ ความตื่นเต้นเร้าใจไม่เด่นมากนัก บุคลิกของตัวละครก็โอเค ความขัดแย้ง-การถูกกลั่นแกล้งของพระเอกซึ่งเป็นตำรวจ ค่อนข้างน่ารำคาญสำหรับเรานะ โดยรวมแล้วหลายๆอย่างพอใช้ได้ค่ะ แต่ไม่มีจุดเด่นเท่าไหร่นัก 7.5/10 เป็นอีกเล่มของ JBook ที่มีคนกล่าวถึงค่อนข้างเยอะ และรู้สึกว่าส่วนใหญ่ก็จะชอบกันนะคะ เราเองก็ค่อนข้างชอบทีเดียว จุดเด่นคือการหักมุมที่ดีมากและยากจะเดาถูก อีกอย่างคือการพูดถึงเรื่องการลงโทษประหารชีวิตซึ่งเป็นประเด็นหลักของเรื่อง เป็นจุดที่เราชอบมากๆเลยค่ะ เพราะผู้เขียนถ่ายทอดออกมาให้เห็นถึงข้อดี-ข้อเสีย ความยุติธรรม-อยุติธรรม ซึ่งไม่ว่าผู้อ่านจะเห็นด้วยกับแนวคิดไหน ก็จะได้เห็นมองเห็นแง่มุมของอีกฝั่งหนึ่งอย่างชัดเจน แต่ก็มีความรู้สึกว่าอารมณ์ของเรื่องยังไม่ค่อยไหลลื่นเท่าไหร่ บางครั้งมันดูลอยๆยังไงชอบกล ไม่รู้ว่าเรารู้สึกอยู่คนเดียวรึเปล่า 8.5/10 เป็นอีกเล่มในชุด Unputdownable Mystery และเป็นเล่มที่เราชอบน้อยที่สุดในชุดนี้เลยล่ะค่ะ เพราะมันไม่ใช่เรื่องแนวฆาตกรรมสืบสวนสอบสวนน่ะ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น และการแก้แค้นในแวดวงสังคมชั้นสูงของนิวยอร์ก ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องแนวเราซักนิดเดียวเลยน่ะค่ะ แต่ถ้าไม่อ่านโดยคาดไปล่วงหน้าว่ามันจะเหมือนเรื่องอื่นๆในชุด จริงๆแล้วก็น่าจะอ่านสนุกอยู่เหมือนกัน และเราคิดว่ามันคงค่อนข้างสมจริงทีเดียวล่ะค่ะ 7/10 ไม่ชอบสุขสันต์วันฆาตกรรมอย่างแรงค่ะ เล่มนี้ถ้าให้คะแนนประมาณ 4/10 เสียดายเงินมั่กๆ เลยง่า
โดย: นังแต๋น วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:7:02:56 น.
เคยอยากอ่าน Social Crimes นะคะ
แต่ก็ขี้เกียจไปขี้เกียจมา จนเลิกอยากอ่านไปแล้วค่ะ โดย: แมงปอเฒ่าเจ้าค่ะ วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:21:29:16 น.
ยิ่งอ่านรีวิวหนังสือแล้วยิ่งอยากจะอ่านมาซะแล้วสิค่ะ ... เมื่อก่อนความรู้สึกในการอยากอ่านหนังสือแปลไม่ได้มี
เยอะเหมือนตอนนี้นะค่ะ แต่ว่านี่ยิ่งมาอ่านแล้วก็ยิ่งอยาก จะได้มาอ่านและครอบครอง คิดถึงวันงานหนังสือที่จะมา ถึงนี่แล้วยิ่งเกิดความรู้สึกหนักหนาขึ้นไปอีกค่ะ โดย: JewNid วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:18:33:26 น.
ช่วงนี้อยากอ่านหนังสือค่ะ แต่ขอเป็นแบบเบาๆสนุกๆ อ่านแล้วคลายร้อนจากอากาศแล้วก็การเมือง haha แนะนำด้วยค่ะ
โดย: Deliver วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:19:54:54 น.
ช่วงนี้อ่านแต่พระราชอำนาจค้างอยู่ครับ ไม่จบซักที...
ขอบคุณสำหรับความเห็นเรื่อง Crash และ BBM นะครับ โดย: nanoguy IP: 203.113.34.12 วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:22:01:28 น.
อะไรกัน คนอื่นเขากำลังจะปิดเทอมกัน จะรีบเปิดเทอมไปไหนจ๊ะ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนดิ
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:13:39:53 น.
แวะมาอ่านรีวิวค่ะ พร้อมกับจดรายการที่จะไปได้เสีย(เงิน)ที่งานหนังสือ แล้วก็ขีดออกบางรายการ (สุขสันต์วันฆาตกรรม) - โชคดีจังที่แวะมาอ่านก่อนจะได้เสียเงินน้อยลง (จริงรึเปล่าหว่า?? คิดว่าที่จดเพิ่มลงไปมากกว่าที่ขีดออกนะ) โดย: หมูย้อมสี วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:16:59:00 น.
สวัสดีค่ะ
เห็นด้วยเรื่องเรนไม่หล่อเอาซะเลยค่ะ ส่วนพระรองน่ะ เรากรี๊ดทุกครั้งที่ปรากฏตัวเลย จนแฟนเรายังงอนเลย โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:18:11:43 น.
เหลือบมองรายชื่อหนังสือของตัวเองที่จะซื้อในงานสัปดาห์หนังสือ...แล้วเริ่มซีด
ท่าทางจะหมดตรูดอีกแว้ว =) โดย: hunjang วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:22:00:17 น.
สวัสดีค่ะ
มาขอบคุณที่ไปตอบ Constant Gardener ตามสัญญา น่ารักจริงๆ เลยค่ะ รู้สึกเหมือนกันเลยว่าหนังเรื่องนี้น่าจะดูอีกรอบ เพราะรายละเอียดก็เยอะ คำพูดก็เยอะ มัวแต่อ่าน subtitle อยู่เหมือนกันเลยค่ะ แต่คงไม่ได้ดูรอบ ๒ ง่ะ เพราะต้องกันงบไว้ให้กับหนังสือปลายเดือนนี้อะค่ะ หนังไม่น่ามาเข้าช่วงนี้เล้ย โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:8:25:19 น.
The Remains of the Day เป็นแนวพีเรียดค่ะ ไม่ฟูมฟายเลย นิ่งๆ สงบๆ ละเมียดละไมค่ะ
อย่าลืมส่งคำตอบมานะค้า โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:15:27:19 น.
แต่พีเรียดไม่มากนะคะ ประมาณสงครามโลกครั้งที่สองกับทศวรรษที่ 50 ปลายๆ
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:15:44:34 น.
แวะมาบอกว่าให้ส่งคำตอบไปที่เมล์น่ะค่ะ เผื่อไม่ได้เข้าไปดูหลังไมค์
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ IP: 58.11.1.88 วันที่: 25 มีนาคม 2549 เวลา:14:30:24 น.
หุๆ
เราจะบอกว่าในฤทธิ์มีดสั้นเอง คนที่เราชอบสุดก็คือคู่แข่งของพระเอกที่อาวุธเค้าอยู่ในอันดับสี่น่ะค่ะ (เป็นตัวละครที่เราก็ดันลืมชื่อเค้าแล้ว แต่ประทับใจเค้ามากๆ) ชอบสิ่งที่เค้าทำในเรื่องนี้ หลงรักๆ มีนิยายกำลังภายในเรื่องไหนแนะนำเป็นพิเศษมั้ยคะ ตอนนี้มีแต่คนบอกว่าให้ลองไปหาชุดเดียวกันอีก ๓ เล่ม (หรือ ๔ หว่า?) มาอ่านให้ครบก่อน โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:9:26:52 น.
กี๊ซซซ
เหรอชอบก๊วยชงเอี๊ยงเหมือนกันเหรอ ดีจังๆ แหะๆ เรากะว่าจะหายืมๆ เพื่อนๆ บล็อกมาอ่านก่อนแหละค่ะ เพราะขืนซื้อหมดเห็นทีจะไม่ไหว แล้วชอบเรื่องไหนค่อยไปหาซื้ออีกที โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:13:45:36 น.
อัพบล็อกได้แย้ว
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 1 เมษายน 2549 เวลา:12:33:36 น.
ตามซื้อเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะ แต่มันก็ออกมาเรื่อยๆให้ตามซื้อเก็บอยู่เรื่อยๆ ไม่หมดซักที จนตอนนี้ อ่านตามไม่ทันแล้วล่ะค่ะ
แต่ใจจริงก็คิดว่าทำไมเราไม่อ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษนะ มาไล่ตามซื้อฉบับภาษาไทยทำไมเนี่ย พอซื้อมาได้ถึงเล่ม 4 ก็เลยหยุดซื้อแล้วค่ะ เดี๋ยวกะจะขายต่อให้น้องสาว เอาทุนไปซื้อฉบับภาษาอังกฤษดีกว่า โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 10 เมษายน 2549 เวลา:21:39:35 น.
|
บทความทั้งหมด
|
และจดยิกๆ เป็นลิสต์หนังสือเพิ่ม
ไม่รู้จะได้ซื้อหรือเปล่า จดเพิ่มจนเกินงบไปเยอะมากๆ แล้วด้วย