Source Code: แปดนาทีของชีวิต

(ขอบคุณภาพประกอบฝีมือคุณแป๋ว SevenDaffodils ครับ)

ผมดูหนังเรื่องแรกในโรง ตั้งแต่อายุได้ไม่กี่ขวบ

ในหนังประเภทฮีโร่สู้กับผู้ร้ายหลายๆเรื่องที่ดูมา
มักจะมีตัวละครฝ่ายดีที่อยู่ใกล้ๆ ตัวพระเอก
ที่พลาดท่าโดนล่อลวงโดยตัวร้ายให้ทำร้ายพระเอก
แล้วมาสำนึกเสียใจได้ในนาทีสุดท้ายของชีวิต

จุดอ่อนของมนุษย์อย่างหนึ่ง ก็คือตรงนี้แหละ
ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้หรอกว่าอะไรดีไม่ดี อะไรมีสาระไม่มีสาระ
แต่เรามักจะประมาทว่า ชีวิตยังอีกยาว อีกไกล
เลยใช้เวลากับเรื่องไม่เป็นสาระ ทำร้ายตัวเองเสียมาก

เร็วๆ นี้มีหนังที่พล็อตดีมากเรื่องหนึ่งเข้ามาฉาย ในชื่อ Source Code
เป็นเรื่องของทหารหนุ่มที่ถูกส่ง "จิต" ย้อนเวลา
ไปอยู่ในแปดนาทีสุดท้ายของชีวิตชายผู้หนึ่ง
เพื่อค้นหาคนร้ายที่ก่อวินาศกรรมระเบิดรถไฟขบวนที่เขาโดยสาร
ทำให้มีคนตายไปร้อยกว่าศพ และกำลังจะลงมืออีกในเวลาปัจจุบัน

หนังเดินเรื่องน่าสนใจครับ และมีหักมุมด้วย แบบที่ผมเล่าไม่ได้
เดี๋ยวบางท่านจะสรรเสริญบุพการีผม ที่ไปสปอยล์หนังเขา

จุดน่าสนใจอยู่ตรงที่ เขาไม่ได้เดินทางไปอยู่ในแปดนาทีที่ว่าแค่ครั้งเดียว
แต่ต้องไปแล้วล้มเหลวกลับมา...หลายครั้ง
กว่าที่จะค้นพบคำตอบว่า สิ่งที่เขาควรทำในแปดนาทีนั้น คืออะไร



อีกทั้งการที่เขารู้แก่ใจว่า เขามีเวลาจำกัดแค่แปดนาที
มันกระตุ้นให้เขาต้องทำในสิ่งที่สมควรทำได้มากกว่าคนปกติ

อาจมีบางท่านแย้งว่า แหม...ในชีวิตจริงของเรา
ไม่ได้มีโอกาสแค่แปดนาทีหรอกนา..
ก็จริงนะ...ว่ากันตามหลัก เรามีโอกาสเพียงแค่ทีละขณะจิตเดียว
โดยไม่มีใครรู้ว่า วินาทีถัดไปจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเรา

ผมชอบที่พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล เคยสอนว่า
"พรุ่งนี้กับชาติหน้า ยังไม่แน่ว่าอะไรจะมาถึงก่อน"
บางท่านคิดว่า...เราก็มีโอกาสกันหลายชาติไม่ใช่เหรอ
ก็ไหนบอกว่าต้องเวียนว่ายตายเกิดไง คุณแอสตัน
อันนั้นถูกแค่ครึ่งเดียวครับ...
เราเกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด นับภพนับชาติไม่ถ้วนนั้นจริง
แต่อย่าคิดว่าเกิดเป็นคนแล้วจะได้เป็นคนตลอดไปนะ ไม่แน่หรอก

ต่อให้ทำบุญทำกุศลมาดี ได้เป็นคนไปในทุกชาติ (ซึ่งยากนะ)
ก็ใช่ว่าจะได้เกิดใหม่แบบเริ่มต้นจากจุดเดิม
พร้อมความจำครบถ้วนในครั้งที่สอง สาม สี่ ไปเรื่อยๆ แบบพระเอกในเรื่อง Source Code นะ
ขนาดเขาจำได้ว่า แต่ละรอบเจออะไรมาบ้าง
ก็ยังมะงุมมะงาหราอยู่หลายรอบเลย

หลวงพ่อปราโมทย์เคยเทศน์ว่า สังสารวัฏมันน่ากลัวตรงที่มันปกปิดตัวมันไว้
ไม่ให้ใครจำได้ว่าเกิดมาแล้วกี่ชาติ มีบทเรียนอะไรมาจากชาติก่อนๆ บ้าง

ว่ากันโดยทฤษฎี เราเคยตกนรกกันมาทั้งนั้น แต่จำไม่ได้หรอก
ถ้าจำได้ รับรองไม่มีใครกล้าทำบาปแม้แต่เพียงน้อยนิด
แต่เพราะลืมไปแล้ว พ้นนรกมาแล้ว มาเสวยบุญเป็นมนุษย์อยู่
ก็เลยประมาท ขาดสติกันอีก สังสารวัฏมันถึงยาวไกลไม่สิ้นสุดเพราะเหตุนี้

ผมชอบบทสนทนาตอนหนึ่งที่พระเอกถามนางเอกว่า
"ถ้ารู้ว่ามีเวลาเหลือแค่ไม่ถึงนาที คุณจะทำยังไง"
นางเอกตอบว่า "I'll make every second counts"
"ฉันก็จะใช้ทุกวินาทีให้มีค่าไง"

สุขสันต์วันที่เข็มยาวยังเดินไวกว่าเข็มสั้นครับ

(ปล. ท่านที่มีคำถาม ไปถามในทวิตเตอร์ หรือ Facebook จะเร็วกว่าถามในนี้ครับ follow Twitter ผมได้ที่ @aston_ed หรือ facebook "ธนาคารความสุข" ครับ)



Create Date : 12 พฤษภาคม 2554
Last Update : 12 พฤษภาคม 2554 8:56:31 น.
Counter : 1689 Pageviews.

8 comments
: รูปแบบของอดีตกาล : กะว่าก๋า
(1 พ.ค. 2567 05:54:25 น.)
สะสม ปัญญา Dh
(27 เม.ย. 2567 11:12:36 น.)
: รูปแบบของการต่อสู้ : กะว่าก๋า
(24 เม.ย. 2567 05:11:48 น.)
ความจริงใจ ปัญญา Dh
(22 เม.ย. 2567 19:48:15 น.)
  
มาติดตามตอนดึกๆค่ะ ได้ดูหนังเรื่องนี้เหมือนกัน แล้วก็คิดว่าพี่น่าจะเขียนถึง :)
มีคติดีๆที่ได้รับฟังอีกแล้วค่ะ

ป.ล. หา "ธนาคารความสุข" ใน facebook ไม่เจอค่ะ จะต้องแอดยังไงคะ
โดย: อย่างไรก็ดี IP: 125.27.173.102 วันที่: 13 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:16:16 น.
  
อ่านแล้วก็อยากดูหนัง
แต่ความอยากดูหนังไม่เท่าอยากอ่านสิ่งที่พี่เขียน

แหะ แหะ ได้คืบจะเอาศอกอะไรประมาณนี้


"พรุ่งนี้กับชาติหน้า ยังไม่แน่ว่าอะไรจะมาถึงก่อน" อ่านประโยคนี้แล้วสะกิดใจให้รู้สึกตัว

นั่นสินะคะ
โดย: smile.. IP: 115.31.177.35 วันที่: 16 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:29:00 น.
  
ชอบค่ะ..เหมือนเดิม..
กลับมาอ่าน..เวลาที่เราไม่เข้าใจชีวิต
เวลาที่..ใครบางตนไม่เข้าใจเรา
แต่Ed...โลกอย่างที่มันเป็น
ขอบคุณอีกครั้ง..กับบทความดีๆ
แวะมาเยี่ยมค่ะ...^^
โดย: บ๊วย.. IP: 110.169.163.117 วันที่: 16 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:59:46 น.
  
"เราเกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด นับภพนับชาติไม่ถ้วนนั้นจริง แต่อย่าคิดว่าเกิดเป็นคนแล้วจะได้เป็นคนตลอดไปนะ ไม่แน่หรอก ต่อให้ทำบุญทำกุศลมาดี ได้เป็นคนไปในทุกชาติ (ซึ่งยากนะ)"

ประโยคข้างบนช่างสะกิดใจดีจริง อ่านแล้วรู้สึกอยากทำกุศลทุกวินาทีเลยค่ะ

ขอบคุณน่ะค่ะสำหรับบทความดีดี
โดย: @barossa IP: 121.221.50.84 วันที่: 16 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:29:55 น.
  
อ่านแล้วโดนอย่างแรง

ตอนนี้ทุกข์รุนแรงไม่มี เลยเฉื่อยมากในการภาวนา ประมาทมากจริงๆ แต่ก็ไม่รู้จะกระตุ้นจิตใจยังไงให้กระตือรือร้นเลย
โดย: กะทิ IP: 119.46.182.3 วันที่: 18 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:02:27 น.
  
แวะมาเยี่ยมครับ ไปแอดที่ทวิตเตอร์กับเฟชบุ๊คมาแล้ว ต้องรีบไปหาเรื่องนี้มาดู
สุขสันต์วันศุกร์ที่อากาศแถวบ้านแปรปรวนกลางวันแดดจ้า ตกกลางคืนฝนตกมาไล่ช้างแปล๊บนึง
โดย: Walkerahead วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:35:36 น.
  
คุณเอ็ด...วันอาทิตย์เพื่อนพี่ไปที่จิตสบาย

เห็นคุณเอ็ดยุ่งๆเพื่อนพี่ก้อเลยได้มอง

ที่จิตสบายเจ้าหน้าที่น่ารัก เพื่อนพี่ถามหาที่จอดรถคนพิการ

น้องที่เขาดูแลก้อให้เพื่อนพี่และคุณแม่เพื่อนไปนั่งด้านหน้า

คุณเอ็ดรักษาสุขภาพเน่อ พี่ส่งrequest FB
โดย: พี่แหม๋ว (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:16:43 น.
  
คุณ Aston คะ

ฝากบอกคุณแป๋วว่า เมฆตัดกับสีท้องฟ้าภาพนี้ โดนใจอย่างจัง ...

ขอบคุณ ...
shot เด็ดๆ โดยฝีมือคุณแป๋ว และ
คุณ Aston ที่คัดสรรภาพสวยๆให้ได้ชมค่ะ

ห่างหายไปนาน .. จะแวะมาทักทายอีกค่ะ
โดย: bzb IP: 124.120.20.101 วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:23:20:14 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Aston27.BlogGang.com

aston27
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [?]

บทความทั้งหมด