ลมโบก ธงไหว จิตใจกระเพื่อม ![]() เช้านี้ ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมด้วยนิทานเซ็นเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของพระสองรูปที่มองดูธงที่ปลิวสะบัดตามลม แล้วก็เถียงกัน ว่า อะไรกันแน่ที่เคลื่อนไหว รูปหนึ่งก็ว่าผืนธง อีกรูปก็เถียงว่า ลมต่างหาก เถียงกันอยู่นาน ต่างฝ่ายต่างก็มีเหตุผลที่อีกฝ่ายหักล้างไม่ได้ เลยไปให้อาจารย์ตัดสิน ว่าใครผิดใครถูก อาจารย์นั่งฟังเรื่องที่เถียงกันแล้วก็พูดประโยคเดียวว่า "ธงก็ไม่ได้ไหว ลมก็ไม่ได้ไหว ใจของพวกเธอต่างหากที่สั่นไหว" นิทานเรื่องนี้ ผมเคยคิดว่าผมเข้าใจ แต่จริงๆแล้ว ผมเพิ่งรู้สึกว่าผมเข้าถึงมัน ไม่นานมานี้เอง หรือที่จริงต้องพูดว่า เข้าถึงมากขึ้น เพราะอีกสิบปีอาจจะเข้าถึงมากกว่านี้ เขียนมาเท่านี้ หลายคนก็พอเดาออกว่าผมจะพูดเรื่องอะไร เมื่อคืนนี้ ไปเห็นสิ่งที่เพื่อนคนหนึ่งเขียนเรื่องหนึ่งแล้วมีคนมาตอบ คนที่มาตอบ ก็มีทั้งแดง ชมพู เหลือง ขาว เทา น้ำเงิน วันนี้ผมจะไม่บอกว่าใครผิด ใครถูก แต่จะบอกว่า ผมนั่งอ่านด้วยความเพลิดเพลิน เพราะอ่านไปแล้วก็เห็นใจตัวเองกระเพื่อมๆๆๆๆ เวลาอ่านข้อความไหน แล้วไม่ตรงกับเรา โทสะความขัดใจก็เกิด อ่านข้อความไหน เขียนถูกใจเรา ราคะความพอใจก็เกิด อ่านจบแล้วอยากเขียนของเราบ้าง โลภะก็เกิด เรื่องทั้งหลายในโลก ทั้งความปรองดอง ความขัดแย้ง มันเริ่มต้นที่จิตใจของพวกเรานี่แหละ ตอนผมไปประชุมที่ลิสบอน มีคนจากมอสโคว์มาคนนึงชื่อคุณนิโคไล วันสุดท้ายเขาจัดไปเที่ยวสนามฟุตบอลเบนฟิก้า อุณหภูมิตอนนั้นประมาณ 10 องศา เซลเซียส กำลังหนาวพอสั่น ผมใส่เสื้อสองชั้น เอาเสื้อหนาวทับอีกที แต่พ่อนิโคไล แกใส่เสื้อยืดตัวเดียว แล้วเอาโอเวอร์โค้ตทับหลวมๆ ไม่ติดกระดุมด้วยนะ เดินอาดๆๆๆ ผมเลยทักแกว่า อากาศแบบนี้ชินแล้วสิ แกตอบกลับมาว่า "ก็ไม่เชิงชินอ่ะ เพราะที่มอสโคว์มัน -10 แต่ที่นี่มัน 10 องศา" ![]() เอางั้นเลยนะ พ่อคุณ สำหรับเรานี่ 10 องศา เรียกว่่าหนาว แต่สำหรับคนยุโรปตอนเหนือ เขาว่าอุ่น ฉะนั้น เวลาพูดเรื่องการเมืองก็เหมือนกัน อย่าเอามาตรฐานเอาความคิดของเรา ไปใช้วัดความคิด ความอ่านของคนอื่น ไม่ได้ว่าทำแบบนั้นผิดนะ แต่จะบอกว่า ทำแบบนั้น เราจะทุกข์เอง อากาศร้อนหรือเย็นมันเรื่องหนึ่ง แต่ใจเราร้อนหรือเย็น ก็อีกเรื่อง เพราะอย่างที่บอก จะเป็นธง หรือเป็นลม ที่สั่นไหว ก็ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่า ใจเรามันกระเพื่อมอยู่ เรามีสติรู้ทันใจตัวเองหรือยัง สุขสันต์วันเด็กปิดเทอม แต่ผู้ใหญ่ไม่ปิดก็แล้วกันนะครับ ![]() ลืมดูที่ใจตัวเอง ขอบคุณที่ช่วยเตือนครับ
โดย: wchn IP: 118.173.98.194 วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:9:55:44 น.
วันก่อนๆ ยังมี " สติ " รู้เท่าทันใจตัวเองอยู่เลยค่ะ พอมาวันนี้ " สติ " หายไปซะแล้ว พยายามกู้คืนมาอยู่ค่ะ (บางครั้งยังมึนๆ) ขออนุญาต ติดตามบทความเดิม เพื่อกอบกู้ " สติ " ให้กลับคืนมานะค่ะ ![]() โดย: p'me satun
![]() P'me satun
สติ ไม่ต้องกอบกู้หรอกครับ ที่ผ่านไปแล้ว มันหายไปแล้ว ก็ช่างมัน แต่เอาปัจจุบัน ให้รู้สึกตัวขึ้นมา ว่ามันเป็นยังไงอยู่ เช่น ฟุ้งซ่าน รู้ว่าฟุ้งซ่าน มึนๆ รู้ว่าจิตมึน ถ้ารู้สึกตัวได้ไม่ชัด ใจไม่ชอบ รู้ว่าไม่ชอบ อันนี้เป็นการปลุกสติในตัวเองอยู่แล้ว ถ้ามันฟุ้งไม่เลิก เราไม่มีเวลาดูต่อเนื่อง จะย้อนมาทำความสงบช่วยมันให้มีแรงก็ได้ บริกรรม พุทโธ พุทโธ เบาๆ หรือรู้ลมหายใจ ออก เข้า ออก เข้า ไปสบายๆ ใจจะสงบไวมากครับ โดย: aston27
![]() ![]() สุขสันต์วันที่แผ่นดินไหวที่แคลิฟอร์เนีย และเรายังมีชีวิตรอดค่ะพี่ เง้ออออ
ตอนนี้มีแต่เรื่องรุมเร้าของคนอื่น แต่ใจตัวเองกระเพื่อมสุดยอดค่ะ เพิ่งมามีสติคิดได้ว่า ใครจะไม่ทำหน้าที่ใคร ก็เรื่องของใคร เราทำหน้าที่ของเราไปให้ดีที่สุด....ดีกว่า โดย: daisyntulip IP: 98.149.121.203 วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:15:35:51 น.
ดูจิต หรือดูที่ใจตัวเอง เช่นเวลาที่เราโกรธ หรือที่เราฟุ้งซ่าน ให้ดูยังไง..... และ มีสติเกิดปัญญาคืออย่างไง ขอบคุณค่ะ โดย: คำถามของคนโง่ IP: 222.123.17.22 วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:20:05:52 น.
เรื่องราวที่สอน เข้ากับบรรยากาศเมืองกรุงขณะนี้จริงๆ ทันสมัยตลอดเลยนะคะ
![]() โดย: anchesa
![]() ทุกๆสถานการณ์ล้วนให่บทเรียนเรา
ไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่งนะคะ .. ![]() โดย: azamiya
![]() ชอบข้อเขียนวันนี้จัง
ขอบคุณมากนะครับ โดย: ธนัช IP: 124.122.162.246 วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:8:47:58 น.
เอามาตรฐานตัวเองไปวัดคนอื่น วัดเองก็ทุกข์เอง
ชอบใจตรงนี้แหละค่ะ โดย: HoneyLemonSoda
![]() แวะมาอ่านอีกทีก่อนไปนอนค่ะ
วันนี้ธงในใจไหวโบกมาโบกไปแรงเบา ตามข่าวคราวที่เข้ามากระทบไม่ใช่น้อย หุ หุ หุ เรื่องข้างนอกมันก็เป็นอยู่ของมันอย่างนั้น แต่ใจเรามันก็หาเรื่องกระเพื่อมเองซะจริงนะคะ โดย: ต้นอ้อ -^_^- IP: 58.8.37.93 วันที่: 8 เมษายน 2553 เวลา:1:22:58 น.
อ่านแล้วชอบจัง..ก็ให้รู้ว่าชอบใช่มะคะ ^^
โดย: bow IP: 125.25.225.229 วันที่: 8 เมษายน 2553 เวลา:13:44:42 น.
พี่เอ๊ดเขียนสั้นแฮะ
หนูนึกว่าจะเขียนยาวกว่านี้ซะอีก ีรีบไปทำงานใช่ป่าวคะ อิอิ ^^ โดย: I am just fine^^
![]() แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้คอมเม้นท์นานแต่ก็แอบอ่านอยู่นะคะ
![]() โดย: เป่าจิน
![]() " วันนี้มีคนทำให้เราโกรธ" x ต้องเขียนใหม่เป็น " วันนี้มีคนทำบางอย่างขึ้น แล้วใจนี้ไปโกรธ" ดูพอรู้อยู่..แต่ไม่ชัดแล้วหายวับเหมือนเคย กำลังขัดใจว่าทำไมนะไม่หายไปอีก ตอนแรกคิดว่า ก็เหตุยังไม่หมด ก็เลยยังไม่หายมั๊ง พอมาอ่านเจอ " ถ้ารู้สึกตัวได้ไม่ชัดใจไม่ชอบรู้ว่าไม่ชอบ" หายเลยค่ะ ขอบคุณ โดย: นก IP: 10.123.101.115, 202.129.10.218 วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:17:49:25 น.
blog นี้เนี่ยเป็นที่พักใจจริงๆ
เปิดมาทีไร เหมือนเข้ามาตั้งสติทุกที วันนี้เราไปทำบุญให้ตากะยายมา และอดไม่ได้ที่จะอธิฐานขอให้หลวงทวดช่วยปกปักษ์รักษาประเทศของเราให้พ้นวิกฤต ที่สำคัญขาดไม่ได้คือเสี่ยงเซียมซีตามธรรมเนียม (ตัวเอง) ก็ถามเรื่องวิกฤตชาติ เนี่ยแหละ เออ...ก็ได้คำตอบนะ ในใบเซียมซีที่ได้ บอกว่า อย่ากังวลอะไรให้เกินเหตุ ประมาณว่า มีเกิด แล้วก็ต้องดับ หรือจบลง แปลได้อะไรประมาณนี้แหละค่ะ ^__^ โดย: myouzhny
![]() บริกรรม พุทโธ พุทโธ เบาๆ หรือรู้ลมหายใจ ออก เข้า ออก เข้า ไปสบายๆ ใจจะสงบไวมากครับ ขอบคุณค่ะ ปฏิบัติบ่อย แต่ยังไม่ต่อเนื่อง คือจะใช้ตอนที่ตัวเองเกิดปัญหา แทนทีจะทำทุกวัน ก้อเลยเป็นสาเหตุให้ " กลับมาช้า " ไปนิดค่ะ จะพยายามต่อไปค่ะ ![]() โดย: p'me satun
![]() อ่านแล้วทำให้ย้อนคิดถึงใจตัวเองในช่วงเดือนที่ผ่านมา ยอมรับว่าลืมดูไปเลย มัวแต่กระเพื่อมไปตามกระแสเกิดดับของเรื่องราวที่กำลังเป็นข่าว
ขอบคุณที่พี่เขียนให้ข้อคิดค่ะ โดย: อย่างไรก็ดี IP: 202.149.25.225 วันที่: 21 เมษายน 2553 เวลา:0:28:47 น.
ทำยังไง
โดย: คน IP: 110.164.233.87 วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:17:01:29 น.
มีสติ-ขาดสติ, รู้-เผลอ, ภายนอก-ภายใน
ก็เกิดจากใจไหวทั้งนั้นครับ ไม่ใช่แค่บางอย่าง แต่คือ...ทุกอย่าง โดย: : ) IP: 182.53.67.74 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:51:30 น.
|
บทความทั้งหมด
|
บ่อต้องไปเซาะหาความสุขจากตี้ใด
มันอยู่ในใจ๋ของตัวเฮานี่เอง
....
สวั๋สดี๋ก่อเจ้า
แวะมาทักทายนะเจ้า