เข็มทิศชำรุด  (เอื้อภาพภาพประกอบโดย SevenDaffodils ครับ) เมื่อวันก่อน มีสุภาพสตรีท่านนึงถือเข็มทิศอยู่ในมือแล้วเดินมาถามผมว่า "ไอ้เข็มทิศนี่มันใช้ยังไงอ่ะ" ผมบอกเธอว่า เราต้องวาง หรือถือเข็มทิศให้อยู่ในแนวระนาบ คือไม่เอียงซ้าย เอียงขวา หน้าหลัง แล้วปล่อยให้เข็มมันทำงาน ถ้าเข็มทิศไม่เอียง ปลายเข็มมันจะหมุนไปหยุดในตำแหน่งทิศเหนือ-ใต้เสมอ เราก็เพียงแต่หมุนตัวเรือนให้จุดบอกตำแหน่งบนตัวเรือน ตรงกับแนวของเข็ม คราวนี้ก็รู้ได้ละ ว่าถ้าจะไปทางไหน จะเป็นทิศไหน ถามว่าเชื่อเข็มทิศได้ไหม ตอบว่าเชื่อได้ ถ้าเข็มทิศไม่ชำรุด ถามว่า เข็มทิศมีชำรุดด้วยเหรอ ตอบว่า อ้าว.. ก็เหมือนตาชั่งน่ะ ใช้ไปนานๆ มันมีการตก กระทบ กระแทก มันก็เพี้ยนได้เป็นธรรมดา เอาของชิ้นเดิมไปชั่งมาหลายปี ก็บอกว่า 70 โล อยู่มาวันหนึ่ง เอาชิ้นเดิมมาชั่ง บอกว่า 17 โล ซะงั้น เขาถึงต้องมีตุ้มน้ำหนัก ไว้คอยตรวจเช็คไงครับ ว่าตาชั่งเพี้ยนไหม ถามว่า แล้วจะรู้ได้ไง ว่าเข็มทิศอันนั้น มันเพี้ยนหรือเปล่า โอ.. อันนี้ตอบยากนะครับ เพราะเข็มทิศบางอันดูข้างนอกก็สวยเฉียบเนี๊ยบนิ้ง แต่เอาเข้าจริงก็ชี้กงจักรว่าดอกบัว ชี้ซัวเถาบอกจ๊กก๊ก ชี้นรกบอกสวรรค์ ถ้าจะให้ดี คงต้องไปเทียบกับเข็มทิศ อันอื่นๆดูกระมังครับ หรือไม่ก็ต้องกางแผนที่ แล้วเช็คดู ว่าเข็มทิศเพี้ยนจริงหรือยังเที่ยงตรงอยู่ ถ้าเป็นตาชั่ง ยังอาศัยตุ้มน้ำหนัก วางเช็คดูได้ แต่เข็มทิศนี่ลำบากครับ ยิ่งถ้าสภาพภายนอกดูดี สวยหรู แล้วเพี้ยนแค่ 2-3 องศา ยิ่งดูยาก ฟังเผินๆ 2-3 องศา มันนิดเดียว แต่สำหรับการเดินทางไกลแล้ว 2 องศา มีความหมายมากนะครับ แล้วสังสารวัฏมันน่ากลัวนะ เพราะตอนแรกๆ อาจจะเหมือนยังอยู่ในเส้นทาง ไปทิศทางเดียวกัน จนกระทั่งไปไกลขึ้นๆ นั่นแหละ ถึงจะรู้ตัวว่า ไปไกลจนกู่ไม่กลับแล้ว คนเราทุกคน มีเข็มทิศอยู่ในใจครับ ถ้าเป็นปกติส่วนมากก็บอกทิศถูก แต่บางทีต้องระวัง ถ้าโดนกิเลสมากระทบแรงๆ หรือไม่แรงมาก แต่กระทบต่อเนื่องยาวนานสะสม มันก็เพี้ยนไปได้ อยากตรวจดูเข็มทิศตัวเอง ว่าชำรุด หรือยังดีอยู่ ก็ต้องอาศัยโยนิโสมนสิการ ความแยบคายในการพิจารณาตัวเอง ถ้ารู้สึกว่า เรามีสติเห็นกิเลสยุบยั่บไปทั้งวัน แต่ศีลยังบริบูรณ์ อันนั้นไม่น่าห่วงครับ ยังถือว่าเข็มทิศทำงานดี สติก็ยังดี ถึงเห็นได้อย่างนั้น แต่ถ้าเมื่อไหร่ รู้สึกว่าฉันถูกอยู่คนเดียว ฉันเก่งเกินใคร จนเกิดอัตตาใหญ่โต อันนั้นน่ากลัวครับ น่ากลัวมากๆ ว่าเข็มทิศจะชำรุด คนเราถ้ารู้สึกตัว รู้ว่าเข็มทิศชำรุดแล้ว ก็ยังไม่น่าห่วงนะ ของมันพอซ่อมได้ เหมือนคนตาบอด รู้ตัวว่าตาบอด อันนี้ไม่น่าห่วง เพราะเขาก็มีวิธีใช้ชีวิตได้ แต่ถ้าตาบอดแล้วยังเข้าใจว่าตาดี อันนี้น่ากลัว หรืออีกที เข็มทิศชำรุด แล้วยังแถว่าเข็มทิศคนอื่นๆนั่นแหละชำรุด มันน่ากลัวตรงทีมีคนเข็มทิศไม่แข็งแรง เชื่อ และเดินตามเข็มทิศที่ชำรุด เท่ากับเข็มทิศตัวเองชำรุด แล้วไม่พอ ยังพาคนอื่นลงเหวไปด้วย คนยิ่งปฏิบัติธรรมมาก ถ้ายังไม่ใช่พระอรหันต์ ก็วางใจกิเลสไม่ได้นะ ผมเคยเขียนในบล็อกเรื่อง เบวูฟส์ จำได้ไหมครับ ว่าพญามารท่านไม่ธรรมดา กระทั่งตามความเชื่อของคริสต์ ลูซิเฟอร์ ที่เป็นซาตาน พญามารฝรั่ง ก็มีเครดิตเป็นเทวดาชั้นบิ๊กบึ้มมาก่อน ฉะนั้น อย่าคิดว่าท่านกิ๊กก๊อกเป็นอันขาด ท่านเป็นพญา ท่านย่อมรู้จุดอ่อนของแต่ละคน ว่าคืออะไร แล้วท่านจะจัดของมาล่อให้ตรงจุดอ่อนเรา ลาภ ยศ สรรเสริญ กาม พอพญามารถือหาง เห็นช้างก็เท่าหนู เห็นหมูเท่ามด เห็นน้ำกรดเป็นน้ำหวาน เห็นนาธานเป็นเคน ธีรเดช ซะงั้น ถามว่า แล้วเข็มทิศคุณแอสตั้น ยังเชื่อได้ไหม ตอบว่า.. ดีแล้วที่ถาม เพราะผมจะได้หยุดเขียน แล้วเอาเวลาไปรู้กายรู้ใจตัวเอง ตรวจเข็มทิศตัวเอง สุขสันต์วันฝนตกๆหยุดๆครับ  ปล. ช่วงนี้ ขออนุญาตให้ออกความเห็นได้เฉพาะสมาชิกนะครับ ผมกลัวลอร์ด โวลเดอมอร์ท 
ชอบสำนวนพี่อันนี้จังค่ะ-->ชี้กงจักรว่าดอกบัว ชี้ซัวเถาบอกจ๊กก๊ก ชี้นรกบอกสวรรค์
 แต่ถ้าเห็นนาธานเป็นพี่เคน นี่ยอมไม่ได้นะคะ เพราะพี่เคนเค้า "หล่อทะลุแป้ง" ค่าโอม ลอร์ด โวลเดอมอร์ท จงอย่ามา แต่ถ้าจะกินก๋วยเตี๋ยวหลอด แนะนำในซอยตรงสถานีตำรวจพลับพลาไชยค่ะ อร่อยๆ อยากกิน รู้ว่าอยากกิน  ขอบคุณสำหรับบล๊อกดีๆ ค่ะ พี่ โดย: daisyntulip
 วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:15:46:17 น.เข็มทิศชำรุดอย่างหนักค่ะ
พยายามซ่อมอยู่ ไม่ง่ายและต้องตั้งมั่นในศีลมากเลยค่ะตอนนี้ ขอบคุณค่ะ โดย: ก้อนหินในดินทราย
วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:18:14:52 น.ชอบคำ่ว่า "แถ" ของพี่เอ๊ดจัง  บล็อกพี่ตอนนี้โดนใจอย่างแรงค่า >_< สะใจ.. เอ๊ย ถูกใจ ก็รู้ว่าถูกใจ  โดย: myover
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:09:08 น.ชอบบล็อคนี้จังค่ะพี่เอ็ด
เข็มทิศหนูไม่ได้ชำรุดอะไร แต่ที่เริ่มมีปัญหาคือคนถือค่ะ ชอบคิดว่าตัวเองรู้ทางมากกว่าเข็มทิศ เข็มทิศชี้ไปทางนึง ชอบเดินไปอีกทางนึง มานะอัตตามากๆ ไม่รู้เป็นอะไร -*- เพิ่งเห็นว่าตัวเองดื้อมาก (มากๆ)แค่ไหน ตอนนี้กลัวเดินผิดทางมากๆ เพราะถ้าก้าวผิดคงไปยาวเลย จะพยายามฝืนใจตัวเองค่ะ ไม่อยากหลงทางอีกแล้ว โดย: a r i t s u m e m o o n
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:05:04 น.อะไรๆก็ไม่น่ากลัวเท่าหลงผิดจริงๆนะคะ
เสียดายแทนที่เขาอุตส่าห์ได้เคยพบทาง และผู้บอกทางที่ถูกแล้ว แต่กลับหักลำไปทิศอื่นเสีย เรื่องบางเรื่องที่คนบางคนทำอาจไม่น่าพอใจ แต่คิดอีกที ถ้าเขารู้ว่าไม่ใช่ของดี เขาก็คงไม่เอา คงไม่หลงไปทำ คิดๆไปก็น่าสงสารอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน เอาเป็นว่าเราอย่าส่งจิตออกนอก แล้วหันกลับมาดูกายใจเราดีกว่าค่ะ ประมาทนิดเดียวเดี๋ยวมันไปที่อื่นไกลจะลำบาก ไม่นานมานี้กัลยาณมิตรคนหนึ่งบอกว่ากุศลจิตแม้เล็กน้อยก็อย่าไปเอาไว้ เตือนใจได้ดีเชียวค่ะ :) โดย: แม่แอมเบอร์
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:06:09 น.ชอบบล้อกนี้มากค่ะคุณแอสตั้น! ขอบคุณนะคะ
ติดตามมาตลอด เเล้วก็คิดจะตอบกลับหลายครั้ง แต่พอจะพิมพ์ ก็เห็นความขี้เกียจ กับมานะอัตตามันพุ่งปรี๊ดขึ้นมาทุกที เเต่ครั้งนี้ก็ขออนุญาตประกาศอัตตานิดนึงละกันนะคะ เมื่อวันอาทิตย์ไปสวนสันติธรรมมา เห็นคุณแอสตั้นด้วยค่ะ แต่ไม่กล้าเข้าไปทักเพราะ 1. เขิน 2. หยิ่ง(หมายถึงตัวเองนะคะ ไม่ใช่คุณแอสตั้น ) 3. กลัวจะเป็นการเสียมารยาทด้วยชอบธนาคารความสุขมากค่ะ มีเล่ม 1 กับ 2 แล้ว ขอบคุณนะคะที่ทำให้มีธรรมะดีๆง่ายๆแต่ถึงใจให้ติดตามอยู่เรื่อยมา :o) โดย: missqwan
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:2:51:53 น.อ้อ ลืมบอกว่า
สงสารลอร์ด โวลเดอมอร์ท และพวกพ้องจังค่ะ กลับตัวกลับใจตอนนี้ยังทันอยู่นะคะทุกท่าน  โดย: ประกาศอัตตาอีกรอบ (missqwan
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:2:55:06 น.กว่าจะถึงฝั่งธรรมล้ำพิสุทธิ์ ปวงสัตว์ดุจข้ามสะพานสะท้านขวัญ หนึ่งก้าวพลาดอาจหมายอบายพลัน กี่กัปกัลป์พ้นวิบาก...ยากจักรู้ ประพันธ์โดย พิณธารา ธรรมะใกล้ตัว Lite ฉบับ 18 โดย: เป่าจิน
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:08:40 น.เพื่อนโมโหที่เพื่อนร่วมงานอีกคนพูดไม่ดีใส่
ไอ้เราก็ได้แต่บอกว่าใจเย็นๆ ปล่อยเขาไปเหอะ อย่าไปสนใจ เพื่อนถามว่า ทำไมเราต้องปล่อยให้เขามาพูดว่าเราฝ่ายเดียวล่ะ ต้นเหตุคือ ตารางการทำงานที่ด่วนมากๆ ซึ่งรู้กันแต่แรกแล้วว่างานนี้ขอความร่วมมือเป็นพิเศษ ไม่รู้จะตอบว่ายังไง เพื่อนถามแกทนได้เหรอ ที่ปล่อยให้คนอื่นมาพูดไม่ดีใส่ เลยบอกว่า จะว่าอะไร จะพูดไม่ดีแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องทำงานร่วมกัน รู้ว่ายังไงก็ต้องทำงาน แต่ใจนี่สิคะ ทำยังไงดี ใ้ห้ทำงานร่วมกันต่อไปได้อย่างที่ใจดีๆ กันทุกคน ^^ โดย: I am just fine^^
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:11:25 น.น่ากลัวจริงๆ นะคะ ท่านพญามาร เนี่ย
 โดย: aggressive red rabbit
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:44:05 น.อ่านแล้วอมยิ้ม
จะไปซัวเถาหรือจ๊กก๊กดีล่ะเนี่ย ไม่รู้จักทั้งสองที่  จะมีใครเอาเข็มทิศชำรุดไป calibrate ได้มั่งไหมนี่ เคยได้ยินว่าแม่เหล็กแรงๆก็ทำเข็มทิศชำรุดได้ กิเลสแรงๆก็คงทำให้ทิศทางการดำเนินชีวิตเสียไปเหมือนกัน โดย: HoneyLemonSoda
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:16:57 น.ชอบ ชอบ ชอบ
มีน้องคนนึงชอบคุณแอสตั้นมาก เลยต้องขอตามมาอ่าน สงสัยจะได้เป็นแฟนบล็อคซะแล้ว โดย: ผิง (ไวท์ช็อคชีส
) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:27:10 น.ไม่ได้แวะมาหาคุณเอ๊ดพักนึง
รู้สึกตัวเองนิสัยเสียอีกแล้วสิ...เฮ้อ ที่แย่กว่านั้น คือจัดการใจตัวเองไม่ดีเลย แกว่งมาก ยังไงก็ขอบคุณที่มีบล๊อกดีๆ ไว้เตือนสติ คนแย่ๆ อย่างแจงในบางเวลาแบบนี้ด้วยนะคะ มันมีประโยชน์มากที่สุดเลยหละค่ะ ขอบคุณจริงๆ โดย: jme
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:50:23 น.ขออนุญาตแชร์ไปนะคะ อ่านแล้วต้องเอาไปคิดแล้วบอกให้คนอื่นอ่านด้วย
โดย: แม่มดจิ๋ว
วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:18:38:50 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [
ทำไงดี