น้ำท่วม รถเมล์ ลิเก สติ  (ภาพประกอบโดยฝีมือและความใจดีของคุณ SevenDaffodils ครับ) น้ำปีนี้ท่าทางจะดุ และเยอะมากเอาการ ผมเข้าใจและเห็นใจพี่น้องหลายๆคนที่น้ำท่วมครับ ไม่ได้พูดแบบหาเสียง แต่อย่างที่เล่าไปเมื่อตอนที่แล้วว่า บ้านผมเองก็ท่วมเหมือนกัน บ้านผมอยู่ท้ายซอยท่าอิฐ นนทบุรี น้ำเริ่มเอ่อท่วมพร้อมๆ อยุธยา ตั้งแต่ตอนที่คนกทม.จำนวนมาก ยังคิดว่าน้ำคงจะไม่ท่วมกรุงเทพฯแน่ๆ นั่นแหละ การที่ผมเจอน้ำค่อยๆ ขึ้นท่วมก่อนชาวบ้าน มันมีข้อดีนะครับ ที่เห็นชัดคือมีเวลาเตรียมการรับมือก่อนชาวบ้าน มีแผนหนึ่ง แผนสอง และผมไม่คิดว่ามันอาจจะไม่ท่วม แต่คิดเลยว่าจะท่วมแน่ อย่างน้อยก็ดีกว่าประมาท คิดว่าจะไม่ท่วม แล้วไม่ได้เตรียมอะไรเลย น้ำท่วมนี่ก็คล้ายกับทุกข์ในชีวิตเรานี่แหละ พระพุทธเจ้าท่านสอนให้เรามีชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท จำได้ใช่ไหมครับ ที่สอนอย่างนั้น เพราะชีวิตพวกเราล่อแหลมต่อการเจอทุกข์ตลอดเวลา ถ้าเปรียบการเกิดเหมือนเราขึ้นรถเมล์คันหนึ่ง มีกรรมของเราเป็นคนขับ ถ้ากรรมดีเป็นคนขับ แกก็ขับดีหน่อย กรรมชั่วเป็นคนขับ ก็เหนื่อยไป ระหว่างทางจะมีความแก่ชราขึ้นมาเพิ่มบนรถเราทุกป้าย ทุกไฟแดง ผู้โดยสารชื่อ นายเจ็บป่วยก็รออยู่ แต่ไม่รู้ว่ามันจะมาขึ้นที่ป้ายไหน โค้งใด ส่วนความตายไม่ต้องพูดถึง มั่นใจได้แน่นอนว่า ป้ายสุดท้ายของรถเราเที่ยวนี้ นายท่าที่รอเราอยู่ แกชื่อน้ายม เหมือนชื่อเต็มแกจะชื่อ ยมบาล น่ะครับ ^^ ระหว่างทาง ยังมีผู้โดยสารอย่าง นส.โศกเศร้า นามสกุล ร่ำไรรำพัน นายไม่สบายกาย นามสกุล ไม่สบายใจ ด.ช.คับแค้นใจ ด.ญ. พลัดพรากจากสิ่งที่รัก และนางประสบ กับสิ่งที่ไม่พอใจ ขึ้นๆ ลงๆ เป็นระยะๆ น้ำท่วมก็นับเป็นการประสบกับสิ่งที่ไม่พอใจ ไม่สบายใจ ใช่ไหมครับ คงไม่มีใครที่นับวันรอด้วยความหวังอันแสนหวานว่าน้ำจะท่วมหรอกนา พระพุทธเจ้าท่านเคยเปรียบว่าทุกชีวิตมีทุกข์รออยู่ เหมือนมีไฟกำลังไหม้หัว บางคนรู้ตัว บางคนไม่รู้ บางคนเหมือนจะรู้แต่ไม่เชื่อว่าจะเกิดกับตัวเอง เผลอๆ อาจจะคิดว่าที่กำลังร้อนๆ หัวน่ะ เพราะอบไอน้ำเสริมความงามให้เส้นผมอยู่ จะว่าไป น้ำท่วมรอบนี้สอนอะไรเราเยอะนะครับ อย่างน้อยเราก็เห็นว่าการขาดการเตรียมพร้อม ความประมาท การคิดว่าจะเอาชนะธรรมชาติได้ ผลเป็นยังไง และได้เห็นโลกนี้เป็นเหมือนโรงลิเกโรงหนึ่ง มีตัวละครหลากหลาย ลิเกเรื่องนี้ท้องเรื่องคือเกิดเหตุน้ำท่วมใหญ่ มีคนที่เตรียมพร้อม มีคนไม่เตรียมพร้อม มีคนที่พึ่งตัวเองได้ มีคนที่คร่าครวญหวังจะพึ่งแต่คนอื่น มีคนที่สงบ ยิ้มรับ มีคนที่ตื่นตระหนก ขาดสติ มีคนที่เข้าใจ มีคนที่ไม่เข้าใจโวยวาย ก่นด่า กราดเกรี้ยว มีคนที่รักชีวิตมากกว่าทรัพย์สิน มีคนรักทรัพย์สินมากกว่าความถูกต้อง อาจเพราะลืมไปว่า เรามีบ้าน มีรถ มีทรัพย์ เพื่อใช้งาน ทำประโยชน์จากมัน...ไม่ได้เอาไว้แบก ลิเกเรื่องนี้สอนว่า ถ้าจะต้องเสียบ้าน เสียรถ เสียทรัพย์ ยังหาได้ใหม่ แค่...อย่าเสียสติไปด้วยอีกอย่างก็แล้วกัน จะว่าไป มีทุกข์ใหญ่ๆ ร่วมกันสักที ก็ไม่เลวหรอกนะ เหมือนธรรมชาติมาสะกิดเราแรงๆ ซะทีนึงให้ตื่น ที่อ่านๆ อยู่ ส่วนมากก็รู้จักคุณดังตฤณ รู้จักหลวงพ่อปราโมทย์ฯ รู้จักพระพุทธเจ้า รู้จักธรรมะของท่าน นับว่ามีบุญแล้วนะ ถ้าไม่ภาวนาชาตินี้ แล้วจะภาวนาชาติไหน ไม่ภาวนาเสียแต่ตอนนี้ แล้วจะรอให้น้ำท่วมโลกก่อนหรือไร สุขสันต์วันที่สติเรายังไม่จมน้ำไปนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณเอ๊ด
ตอนนี้รอลุ้นอยู่ค่ะ ว่าจะถูกเลขท้ายกับเขาหรือเปล่า ลุ้นสะจนสติจะไปกับน้ำแล้วค่ะ บางครั้งอยากจะให้ท่วมไปเลย จะได้จัดการกับปัญหา ไม่ต้องมานั่งลุ้นกังวลใจ ตามจิตแทบไม่ทันแล้วค่ะ บุญรักษานะค่ะคุณเอ๊ด โดย: ไกลบ้านจัง IP: 124.184.164.93 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:47:50 น.
ใช่เลยค่ะ เห็นด้วยกับคุณaston
น้าท่วมครั้งนี้ ทำให้หลายคนได้เล่นบทละครชีวิตแบบใหม่ เปลี่ยนบทบาท เปลี่ยนรูปแบบการดำเนินชีวิตที่เคยทำเป็นประจำ และอาจทำให้บางคนได้เห็นแง่งามของสัจจธรรมชีวิต โดย: SRP IP: 110.77.179.154 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:41:03 น.
ขอบคุณสำหรับธรรมะดีๆ ค่ะคุณ Aston สาธุ :)
โดย: L J IP: 125.24.175.169 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:43:02 น.
น้ำท่วมครั้งนี้เห็นความกังวลเป็นช่วงๆแต่ส่วนมากจะหลงอยู่ในความกังวลนั้น แล้วก็เห็นความพยายามมีสติ แล้วก็หลงต่อสลับกันไปมาค่ะ:]
โดย: หิ่งห้อย IP: 10.20.32.34, 182.255.9.40 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:24:14 น.
ต้องหาทางอยู่ร่วมกับ "ผู้โดยสาร" เหล่านั้นให้อยู่กับพวกเขาอย่างเข้าใจ เพราะเผลอเป็นไม่ได้ โกรธ ขุ่นเคือง เศร้าหมอง อยู่เป็นประจำ
ขอบคุณพี่เอ๊ดครับ :-] โดย: นายมิ้ง IP: 119.46.107.67 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:21:53 น.
ขอบคุณพี่เอดดี้ค่ะ
ได้สติกลับมาอีกสองกอง โดย: suengtueng IP: 202.91.18.171 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:51:18 น.
สวัสดีค่ะคุณแอสตัน เป็นความจริงมากเลยค่ะที่ชีวิตเราล่อแหลมต่อการเจอทุกข์ตลอดเวลา แต่ยังดีที่มีธรรมะของพระพุทธเจ้านะคะ ทำให้เวลาเจอทุกข์ ทุกข์หายไปเร็วมากเลย ต่างกับเมื่อก่อนที่ทุกข์อยู่นาน ตอนนี้ก็กำลังฟังเทปหลวงพ่อปราโมทย์อยู่ค่ะ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้มาเจอบล็อกของคุณ ได้รู้จักธรรมะ ชาตินี้ไม่เสียชาติเกิดเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะคุณแอสตัน
โดย: L J IP: 101.108.1.178 วันที่: 2 ธันวาคม 2554 เวลา:1:18:28 น.
 สวัสดีวันนี้วันปีใหม่ ขอจงให้จงได้สิ่งที่หวัง คิดอะไรขอให้สมใจพลัน สิ่งที่ฝันสมหมายสมใจปอง นะคะคุณเอ๊ด สุข สดชื่น สมหวัง สุขภาพแข็งแรง ตลอดไปนะคะ Happy New Year 2012 ค่ะ   โดย: มินทิวา
 วันที่: 1 มกราคม 2555 เวลา:16:55:25 น.คุณแอสตั้น หายไปไหนคะ?
สวัสดีปีใหม่ 2555 นะคะ รอติดตามผลงานอยู่นะคะ โดย: พิม IP: 124.121.14.124 วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:15:29:47 น.
ไม่หายครับ กลับมาแล้ว ไปปิดต้นฉบับหนังสือเล่มใหม่ เล่มที่ ๕ มาครับ ^^
โดย: aston27
วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:10:44 น.ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับเรื่องราวดีๆที่เตือนสติ
ฉันเคยได้ยินได้ฟังมาว่า "การมีชีวิตเหลืออยู่แค่วันเดียวแต่ได้ทำความดีเจริญสติภาวนา มีคุณค่ามากกว่าคนที่มีอายุยืนยาวแต่ไม่เคยทำความดีใดๆเลย" มันทำให้ทุกครั้งเวลาเห็นคนพยายามยืดยื้อชีวิตของตัวเองเอาไว้ให้ได้และทำสำเร็จ แล้วก็กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิมๆคือไม่ได้ก่อกรรมดีเท่าไหร่นักส่วนมาก็เป็นกรรมกลางๆออกไปทางไม่ดี เห็นแล้วนึกย้อนมาถึงตัวเองว่าแล้วทุกวันนี้ที่เราขวยขวายทำงานนั่นนี่เหนื่อยยากเพื่ออะไร ขับรถไปโน่นมานี่เพื่อทำงานหาเงินแล้วเพื่ออะไร ถ้าบังเอิญรถชนตายขึ้นมาสิ่งที่ดิ้นรนเพื่อให้ได้มาก็เท่ากับศูนย์ ทำให้ฉันได้ "แต่คิด" ที่จะทำบุญกุศลแต่ด้วยความเกียจคร้าน+ความประมาททำให้ได้แต่คิดยังไม่ได้เริ่มจริงจัง แต่ได้อ่านเรื่องบนรถเมล์ของคุณแล้วเห็นภาพเลย งั้นต้องรีบทำในสิ่งที่คิดแล้วล่ะ ขอบคุณมากๆๆๆๆ โดย: คนที่พยายามเป็นคนดีและมีความสุข IP: 182.53.157.146 วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:23:42:11 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [
บ้านหญิงก็ท่วมเหมือนกัน
แรกๆก็เครียด
สักพักก็คลาย
อ่าน/ฟังข่าว ก็กังวลใหม่
แล้วสักพักก็คิดว่าตามเหตุที่มันเป็น
วนๆเวียนๆ แต่สั้นลงเรื่อยๆ
ขอบคุณค่ะบทความดีดีของพี่ค่ะ