คุณยายทวดไม่สบาย ต้องเข้ากรุงเทพกันด่วนเลย
| เมื่อวันอาทิตย์ ยายกลับมาจากกรุงเทพ ถึงกบินทร์ประมาณ 4 โมงเย็น สักพักยายศรีก็โทรมาบอกว่ายายทวดไม่สบายเด่วจะไปดู พวกเราก็เป็นห่วงกันใหญ่ เพราะว่ายายบอกว่ายายทวดไม่กินข้าวมาหลายวัน นมที่เคยกินเยอะก็ลดลงกว่าครึ่ง ยายทวดกินหมากด้วย แต่กลับกินน้อยลงมากถึงไม่กินเลย ตอนนี้ยายทวดลุกนั่งเองไม่ได้แล้วเพราะว่าวันก่อนนั่งแล้วถัดจากเตียงไปฉี่แต่กลับพลาดหล่นจากเตียงก้นกระแทก หลังจากนั้น ยายทวดก็ซึมๆไป ไม่ค่อยพูดจา
| | | | |
|
| พอวันจันทร์ ยายเยาว์ก็โทรมาหาอีกบอกว่ายายทวดยังเหมือนเดิม ไม่กิน ไม่พูด นอนเฉยๆ ยายเลยคิดว่าเด่ววันนี้เราต้องกลับเข้ากรุงเทพกันแล้วล่ะ ยายเยาว์ว่า ยายทวดบ่นคิดถึงลูกหลาน และยายทวดบอกว่าฝันเห็นคนใส่ชุดดำมา 2-3 วันแล้ว แล้วอีกอย่าง ยายดาก็ฝันว่ายายทวดเดินได้ ซึ่งยายทวดเดินไม่ได้มาหลายปีแล้ว...
| | | | |
|
| แม่ก็เศร้าใจนะ และมาคิดว่า "เรายังทำดีกับยายทวด น้อยไปนะ" สงสารยายทวด ยายทวดลำบากมาทั้งชีวิต และที่น่าสงสารยายทวดมากก็คือเรื่องที่ยายทวดอมทุกข์ จมอยู่กับความทุกข์กายและใจ ทั้งที่ตอนนี้สบายแล้วลูกหลานก็เลี้ยง แต่ยายทวดไม่ปลง ไม่ปลดปล่อย เก็บความเศร้าและทุกข์ใจอยู่ตลอดเวลา ทุกครั้งที่แม่ทำบุญแม่จะอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรของยายทวดด้วย เพื่อให้ยายทวดพ้นจากการทุกข์ใจนี้เสียที.. | | | | |
|
| ทั้งที่วันพรุ่งนี้เรามีงานที่ต้องทำกันที่ร้านใหม่แต่แม่ก็บอกกับยายว่า.. เอาเถอะ ไปกันเถอะ แล้วเราจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจที่หลังที่ไม่ได้ไปเสียแต่วันนั้น และถ้าไปแล้วยายทวดอาการดีขึ้น หรือไม่เป็นไรแล้วก็ดีใจกันไป สบายใจกันได้ ก็กลับมาทำธุระกันต่อได้... ก็หวังว่ายายทวดจะไม่เป็นไร.. แต่มาคิดอีกที..ถ้ายายทวดไป ก็ดีต่อยายทวดคือยายทวดไม่ต้องทรมานที่ต้องทนทุกข์ใจ ยายทวดก็หมดเวรหมดกรรม.. แต่ลึกๆก็อยากให้ยายทวดยังอยู่กับพวกเรานั่นแหละ... | | | | |
|
กลับมาแล้วค่ะ พร้อมข่าวดี table border="0" cellspacing="0" cellpadding="0" width="100%" align="center"> |