|
ผ่านมาหลายวัน...ฉันอ่านอะไรบ้าง
แปะมือไว้ว่าอ่านเรื่องไหนผ่านตาบ้าง เป็นว่าเกือบจำชื่อเรื่องไม่ได้ก็มี บางเรื่องส่งหนังสือคืนเจ้าของแล้ว หมดหวังเรื่องจำชื่อคนละเน้อ
ลำนำในลมหนาว...
 ตอนที่เปิดอ่านหน้าแรก มีประโยคคำถามหนึ่งผุดขึ้นในหัว(ยังไม่อ่านคำโปรยปก) นิยายคุณปิยะพรเรื่องนี้จะมีหนุ่มๆ เชิญอิสราชัยโผล่มาหรือเปล่า ป๊าดดดดด ตบเข่าฉาด อ่านไปได้สักพัก มาแล้วพระเอกกอไก่ ตามติดชีวิตหนุ่มสาวตระกูลนี้ว่างั้นเถอะ มีเรื่องให้นักเขียน...เขียนและนักอ่าน...อ่าน จนกว่าวงศ์วานว่านเครือจะสิ้นสุดกระมัง 555 ถ้าอยากให้สนุกสงสัยต้องตามอ่านตั้งแต่ต้นตระกูลนู้นนนนนน
ชอบค่ะ อ่านนิยายของนักเขียนรุ่นใหญ่ เราจะได้แง่คิดคำคมดีๆ อ่านแล้วเกิดอาการเอ๊ะๆๆ ดีเนาะ สอนเราได้
พระเอกช่วงแรกออกแนวเหลืออกเหลือใจ(ภาษาอิสานหน่อย)กับนางเอกมาก อะไรแม่จะเฉื่อย เป็นคุณหนูขนาดนั้น แต่ก็นะ สุดท้ายก็ไม่อาจปล่อยมือจากแม่เต่าหดหัวในกระดองคนนั้นได้ ก็เฝ้าฟูมฟักเป็นพี่เลี้ยงรอสักวันที่สาวเจ้าจะเข้มแข็งยืนได้ด้วยตัวเอง ปัญหาครอบครัว การแก่งแย่งตัวกลางที่เป็นเด็กมีปัญหาถ่ายทอดได้ดีไม่ผิดหวัง
ป.ล.ยังมีหนุ่มสาวและญาติผู้ใหญ่ตระกูลเฉินโผล่มาให้หายคิดถึงบ้างประปราย   มากกว่ารัก : ชื่นกลิ่นนวล สั้นๆ...อ่านแล้วชอบอีกหนึ่งเรื่อง ตัวละครไม่มาก พระนางไม่งี่เง่า  แสงฉานในม่านเมฆ... อยากบอกว่าเมื่อกี้เราพิมพ์ออกมาว่า ตะวันฉายในม่านเมฆ  ดรณ์ กับ เฌอปราง อืม...คุณดวงตะวันเด่นในเรื่องการคิดชื่อตัวละครเนาะ เรื่องนี้อ่านไปเราก็ดันมานั่งนับว่าตัวละครทำไมมีแต่ชื่อสองพยางค์  สาวใหญ่กับเด็กหนุ่ม ว้าววววววว เรื่องแรกที่คุณดวงตะวันเขียนฉากรักออกมาแนววาบหวาม  แต่ไม่วาบหวิวเกินควร เนื้อเรื่องสนุกค่ะ ความแตกต่างเรื่องสถานะ ความเป็นอยู่ อายุและสังคม แต่ท้ายที่สุดความเหมาะสมที่ว่านั้นไม่สำคัญเท่ากับคำว่า...เรารักกัน  ในสวนขวัญ... งานของคุณดวงตะวันอีกเรื่อง ชอบมาก...ขอบอก ขอบอก  แต่อ่านไปก็เกิดอาการโรคจิต เอ๊ะ...คำว่า โมงยาม มันมีกี่คำแล้วนะที่ผ่านตาเราไป  กลับมาที่เนื้อเรื่อง ปัญหาครอบครัวที่ทำให้นางเอกกับพ่อต้องระเห็จออกจากบ้านตัวเองไปซื้อบ้านในหมู่บ้านจัดสรรชานเมือง จนไปพบเจอกับพ่อหนุ่มที่ชื่อต้นไม้ คนจัดสวนของหมู่บ้าน อ่านไปภาพเกิดในหัวเป็นฉากๆ เลยเรา ชอบอ่ะ พระเอกมือเย็น ใจร้อน เคยเกเร แต่อบอุ่นเอื้ออาทรต่อคนชรา  นางเอกชื่อน่ารักมาก เป็ดปุ๊ก หลานชื่อแมวเมี้ยว นกจิ๊บ หมาปั๊กตัวน้อยชื่อ ยักษ์เบิ้ม 55 พี่ชายแสนร้ายชื่อก็เพราะเชียว ไก่กุ๊ก อยากทุบหัวมานนนนนนนน ปัญหาจะหนักแค่ไหน พี่ชายที่เห็นแก่ได้ เพื่อนทรยศหักหลัง เป็ดปุ๊กก็ผ่านมาได้เพราะน้ำใจจากนายต้นไม้คอยประคับประคอง ไหนจะย่าขวัญอีกคน และในขณะเดียวกันคนที่คอยเป็นน้ำชโลมใจให้ต้นไม้รู้จักอ่อนลงกับแม่ของตัวเองบ้างก็คือเป็ดปุ๊กนางเอกของเรานั่นเอง
กรีดร้อง...เค้ารักนายต้นไม้อ่ะ มาส่องห้องนอนเค้าหน่อยสิ อิอิ  ลำนำวิหคสวรรค์... กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด  นิยายวายในตำนาน ในที่สุดก็ได้ลองอ่านซะที ตอนที่ 1 ย้อนอดีตสู่ซีเล๋ย ตอนที่ 2 เมื่อรัชทายาทเป็นราชทูต ตอนที่ 3 กลลวงที่โป๋วเจียน ตอนที่ 4 เหมันต์ระทม เรื่องราวของเฟิ่งหมิงเด็กหนุ่มอายุ 17 ที่วิญญาณยุคปัจจุบันไปสิงสู่ในร่างของรัชทายาทของรัฐซีเล๋ย จนได้พบรักหวานฉ่ำกับหรงเถียน ต้าอ๋องแห่งซีเล๋ยในอนาคต การชิงไหวชิงพริบกันยิ่งกว่าจอมนางคู่บัลลังก์ ชอบอ่ะ...ชอบมาก แต่พยายามไม่รำคาญตัวนายเอกอยู่ แหมๆๆๆ ลากกันไปลากกันมา เป็นผู้ชายงามล้ำเลิศ ไหนจะสมองของคนยุคปัจจุบันที่มีติดตัว ต้าอ๋องแต่ละรัฐก็ตามแย่งกันเท้าแทบพลิก บ้างอยากได้มันสมอง แต่ก็มีที่อยากจะครอบครองตัวนายเอกของเราไปด้วย ผ่านมาสี่เล่ม หื่นกระจาย มาเป็นระยะ แต่ฉากเรทไม่มาก ไม่หยาบคาย รับได้นะเรา อ่านๆ ไปก็ลืมๆ ไปเลยว่าเป็นเรื่องราวของชายกับชาย พระนางเปิดเผยมาก กินกันแต่ละที คนใช้ยืนหน้าสลอนอยู่หน้าประตู -_-;
ตัวนางมีง๊องแง๊งเป็นเด็กบ้างตามประสาคนอายุ 17 แต่ตัวพระและตัวละครอื่นๆ อายุเท่าๆ กันแต่ความเป็นผู้ใหญ่มีมากกว่า ก็คนยุคนั้นเขาแต่งงานออกเรือนตั้งแต่อายุ14นี่เนาะ แปลออกมาได้ภาษาสวยค่ะ งานคุณเฟิงน่งเยี่ยมอยู่แล้วนั่นเอง คงเพราะนางเอกไม่ใช่ผู้หญิงด้วยมั้ง ความน่ารำคาญของชีเลยลดลงมา...หน่อยนึง  อ้อมีอีกเรื่องที่ค่อนข้างเหวอ...พระเอกยอมให้นายเอก "กิน" ด้วยแหละ และก่อนจะโตเป็นหนุ่มเต็มตัวก็เคยถูกผู้ใหญ่ถ่ายทอดองค์ความรู้ด้วยการ "กิน" พระเอกด้วยอ่ะ หยึย! แหม...ถ้าเราแต่งวายเองนะ(รอฤกษ์ชัยก่อน) จะไม่ยอมให้พระเอกโดนใครกินแน่ๆ รุกอย่างเดียว 555 ชายได้ชายคือยอดชาย ป.ล.นิยายเรื่องนี้ไปที่เล่มยี่สิบกว่าๆ แล้ว เราก็ค่อยๆ ตามอ่านไป ไว้สักวันเมื่อพร้อมก็ค่อยหามาครอบครอง...เรื่องรัชทายาทอีกหนึ่งเรื่องที่อยากอ่าน เวิ่นเว้อมานาน...ขอลาไปเพียงเท่านี้ค่ะ  มีความสุขกับช่วงวันหยุดนะคะ
| Create Date : 23 ธันวาคม 2555 |
|
11 comments |
| Last Update : 23 ธันวาคม 2555 20:38:28 น. |
| Counter : 1317 Pageviews. |
|
 |
|
บางเรื่องส่งหนังสือคืนเจ้าของแล้ว หมดหวังเรื่องจำชื่อคนละเน้อ
ตอนที่เปิดอ่านหน้าแรก มีประโยคคำถามหนึ่งผุดขึ้นในหัว(ยังไม่อ่านคำโปรยปก) นิยายคุณปิยะพรเรื่องนี้จะมีหนุ่มๆ เชิญอิสราชัยโผล่มาหรือเปล่า ป๊าดดดดด ตบเข่าฉาด อ่านไปได้สักพัก มาแล้วพระเอกกอไก่
ตามติดชีวิตหนุ่มสาวตระกูลนี้ว่างั้นเถอะ มีเรื่องให้นักเขียน...เขียนและนักอ่าน...อ่าน จนกว่าวงศ์วานว่านเครือจะสิ้นสุดกระมัง 555 ถ้าอยากให้สนุกสงสัยต้องตามอ่านตั้งแต่ต้นตระกูลนู้นนนนนน
แต่ไม่วาบหวิวเกินควร เนื้อเรื่องสนุกค่ะ ความแตกต่างเรื่องสถานะ ความเป็นอยู่ อายุและสังคม แต่ท้ายที่สุดความเหมาะสมที่ว่านั้นไม่สำคัญเท่ากับคำว่า...เรารักกัน
แต่อ่านไปก็เกิดอาการโรคจิต เอ๊ะ...คำว่า โมงยาม มันมีกี่คำแล้วนะที่ผ่านตาเราไป
นิยายวายในตำนาน ในที่สุดก็ได้ลองอ่านซะที
ยังมานั่งคิดแล้วมาร์กี้ล่ะ นี่คืหนูเป็ดปุ๊กเหรอ แต่ก็ให้โอกาสนักแสดงค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
ในสวนขวัญกำลังจะเป็นละคร
ต้นไม้ คือ บอย ปกรณ์
เป็ดปุ๊ก คือ มาร์กี้
ไม่ใช่ที่จินตนาการไว้เลยสักนิดนึง