|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 13 ..
cursor บันทึกนี้ เป็นแค่เพียงกล่องความทรงจำขนาดเล็กของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์ ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยรู้จัก แต่หลายคนอาจจะไม่เคยสัมผัสชีวิตและความรู้สึกของคนๆนี้ ทุกเรื่องราวที่ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรนั้น
กลั่นออกมาจากความรู้สึกและเป็นสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตจริง
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนนั้นสุดแสนจะสั้น แต่มีหลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา
เพียงเวลาหนึ่งวันอาจจะเจอกับเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง จนไม่อาจบันทึกได้ด้วยสมอง
การเขียนไดอารี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี หากวันใดย้อนกลับมาอ่าน คุณอาจจะมีรอยยิ้ม
หรืออาจมีน้ำตาเพื่อรำลึกถึงรอยอดีตเหล่านั้นก็เป็นได้
ตอนที่ 13 บันทึกเมื่อ 5 พฤษภาคม 2551
ชีวิตของคนเรา เปลี่ยนไปทุกวินาทีจริงๆ
ทุกคนมีโอกาสที่จะเดินไปข้างหน้าพร้อมกับความมุ่งมั่น กับความฝันในชีวิต
ความเปลี่ยนแปลงได้คืบคลานเข้ามาในชีวิตของเราอย่างช้าๆ
จนบางทีเราไม่ได้รู้สึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเลย
วันที่ 3 เมษายน 2551 ฉันกลับบ้านเพื่อไปเยี่ยมแม่ผู้เป็นที่รัก ที่จังหวัดอุบลราชธานี
โดยจะใช้เวลาที่นี่ 1 อาทิตย์
ทันทีที่เครื่องแตะรันเวย์ที่อุบล ฉันรู้สึกถึงอากาศที่ร้อนเอาการ
จนในใจนึกว่า เราจะปรับสภาพได้หรือเปล่า
แล้วหวนคิดถึงผู้เป็นแม่ที่อาศัยอยู่ที่นี่ ว่าแต่ละวันที่อากาศแสนจะร้อน ท่านจะอยู่อย่างไร
ด้วยเหตุที่บ้านฉันไกลจากตัวเมืองประมาณ 20 กิโลเมตร
ถือว่าเป็นบ้านชนบทที่ไม่มีความเจริญเอาซะเลยก็ว่าได้
สภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้านยังมีการเลี้ยงวัว ควาย อยู่เหมือนสมัยก่อน
ซึ่งมันเป็นภาพที่ไม่แปลกหรือแตกต่างจากเมื่อตอนเด็กๆเลย
มีเพียงทางคอนกรีตเท่านั้นที่มาเพื่อให้บ้านเราสะดวกในการคมนาคม
และหมู่บ้านของเราถึงจะมีน้ำประปาก็จริง
แต่ก็ยังเป็นสีเหลืองมีเศษตะกอนขุ่นและปราศจากคลอรีนโดยสิ้นเชิง
ฉันแวะซื้อของที่ตลาดเพื่อฝากแม่และหลาน
ผลไม้ที่ตลาดดูเหมือนจะเป็นธรรมเนียมที่ใครกลับจากกรุงเทพ
แล้วต้องซื้อไปเพื่อแจกเพื่อนบ้าน
รถรับจ้างที่ฉันใช้บริการจากแอร์พอร์ต บริการอย่างดี
คนขับพูดจาสุภาพเรียบร้อย น่าประทับใจ
ระหว่างทางฉันนั่งคิดไปเรื่อยถึงวิถีชีวิตที่ผ่านมา
ถึงเหตุการณ์ต่างๆที่รุมเร้าให้คนอย่างฉันต้องร้าวรานในปีก่อน
ถึงความปวดร้าว ถึงความยินดีในเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
สุดท้าย สิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุด
ก็คือบ้านเกิด อกอุ่นๆของแม่ผู้ที่ไม่เคยทำให้ฉันเจ็บ
รูปภาพของพ่อที่ยิ้มอย่างมีความสุข ถึงวันนี้ฉันสัมผัสตัวตนพ่อไม่ได้
แต่พ่อก็อยู่ในความทรงจำฉัน ไม่เคยจางเลยสักเหตุการณ์
ทันทีที่ฉันมาถึงบ้าน ฉันรีบโผกอดแม่อย่างคิดถึง
บัดนี้ผู้เป็นแม่ที่ไม่ได้เจอกันเพียงไม่กี่เดือน ดูแก่ลงอย่างผิดตา
ผมที่หงอก ใบหน้าเหี่ยวย่น รอยหม่นในดวงตาแม่ยังปรากฏอยู่เสมอ
ตั้งแต่พ่อจากไป แม่ก็เหมือนจะยังทำใจไม่ได้
ฉันสังเกตเห็นแม่จะเดินไปหารูปพ่อ แล้วใช้มือลูบหน้าของพ่อ พร้อมพูดพึมพำ
เหมือนพ่อยังไม่ไปไหน ไม่เพียงแต่น้ำตาแม่ไหล แต่ใจของฉันก็แทบขาดในทุกคราที่เห็น
ฉันอยู่กับแม่ 1 สัปดาห์ก็ต้องกลับมากรุงเทพ
พร้อมกำลังใจที่จะต้องทำงานหาเงินเพื่อที่จะให้แม่ได้สบายกว่านี้
ฉันตัดสินใจเปิดร้านขายเครื่องสำอางค์ที่ตึกกรุงทอง 2 ตรงข้ามตึกพันธุ์ทิพย์พลาซ่า ประตูน้ำ
ร้านของฉันอยู่ชั้น 2 หน้าลิฟท์ ถึงแม้จะเป็นร้านเล็กๆ
แต่ค่าเช่าก็ถือว่าต้องทำให้ฉันอยู่นิ่งไม่ได้พอสมควร
ฉันทำทุกอย่างเองหมด การหาสินค้า ติดต่อติดตั้งตู้กระจก วางของ
ฉันทำทุกอย่างโดยไม่นึกถึงความเหนื่อย เพราะคนที่เหนื่อยกว่าฉันมีอยู่อีกมากมายในโลก
ฉันเริ่มธุรกิจในวันที่ 18 เมษายน 2551
ถึงแม้ตึกกรุงทอง 2 จะเป็นตึกที่เปิดใหม่ คนเดินน้อย แต่ฉันก็ไม่เคยย่อท้อ
ไม่รู้ว่าวันนี้พลังอันเข้มแข็งในใจมาจากที่ไหน
ฉันเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่ จากที่เคยตื่นสายก็ตื่นเช้า
จากที่เคยซื้อของแบรนด์เนม ก็หันมาอุดหนุนสินค้าประตูน้ำ
จากที่เคยขับรถไปไหนต่อไหน ฉันก็เปลี่ยนมานั่งรถเมล์
มีหลายคนบนรถเมล์ที่เคยดูเรียลลิตี้ที่ฉันเคยเข้าไปอยู่ ถามไถ่ฉันอย่างน่ารักและเป็นกันเอง
ฉันมองทุกอย่างอย่างแจ่มชัด เมื่อฉันมาขายของที่นี่
สิ่งที่ฉันเคยเห็นบางอย่างก็ไม่เป็นเหมือนที่คิด
แม่ค้าที่อยู่ข้างร้าน พูดจาสุภาพเรียบร้อย มีมารยาท ขี้เกรงใจ
ผิดกับคนที่การศึกษาสูงๆ ฐานะการเงินดีๆ บางคนที่ฉันเคยเห็นในสังคม
กลับเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้าย พูดจาโอ้อวดและดูถูกเหยียดหยามคนที่ด้อยกว่า
ถึงวันนี้ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมายจากสังคมที่ใครๆ เรียกว่าระดับล่าง
ที่ฉันสัมผัสมันมีแต่ความอ่อนโยน ช่วยเหลือและการดิ้นรนอย่างสุจริต
วันนี้ชีวิตฉันเปลี่ยนแปลงไป สิ่งหนึ่งจะไม่เปลี่ยนแปลง คือ ความมุ่งมั่น
ฉันจะทำเพื่อคนที่ฉันรัก แม่คนเดียวที่เหลืออยู่
ก่อนทุกอย่างจะสายเหมือนวันที่พ่อจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา.....
Create Date : 06 พฤษภาคม 2551 |
|
84 comments |
Last Update : 6 พฤษภาคม 2551 20:41:16 น. |
Counter : 853 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 6 พฤษภาคม 2551 21:15:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนระพูสี 6 พฤษภาคม 2551 21:36:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัตตมณี (kulratt ) 6 พฤษภาคม 2551 21:48:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 6 พฤษภาคม 2551 22:06:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 6 พฤษภาคม 2551 22:10:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 6 พฤษภาคม 2551 23:20:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 6 พฤษภาคม 2551 23:23:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 7 พฤษภาคม 2551 5:55:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอย 7 พฤษภาคม 2551 13:26:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนระพูสี 7 พฤษภาคม 2551 13:39:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 7 พฤษภาคม 2551 15:03:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 7 พฤษภาคม 2551 20:33:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 7 พฤษภาคม 2551 21:09:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 7 พฤษภาคม 2551 21:18:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 7 พฤษภาคม 2551 21:23:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 7 พฤษภาคม 2551 22:32:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 7 พฤษภาคม 2551 22:54:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 พฤษภาคม 2551 7:54:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัตตมณี (kulratt ) 8 พฤษภาคม 2551 7:59:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 8 พฤษภาคม 2551 10:09:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: big-lor 8 พฤษภาคม 2551 12:29:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 8 พฤษภาคม 2551 19:34:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 8 พฤษภาคม 2551 19:46:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: prezcot 8 พฤษภาคม 2551 21:00:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 8 พฤษภาคม 2551 21:30:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 8 พฤษภาคม 2551 21:43:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 8 พฤษภาคม 2551 22:00:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 8 พฤษภาคม 2551 22:52:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ห่วงใย 9 พฤษภาคม 2551 2:17:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 9 พฤษภาคม 2551 5:48:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัตตมณี (kulratt ) 9 พฤษภาคม 2551 8:24:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าวี (ดราก้อนวี ) 9 พฤษภาคม 2551 11:33:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 9 พฤษภาคม 2551 15:52:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 9 พฤษภาคม 2551 20:39:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัตตมณี IP: 125.26.195.108 9 พฤษภาคม 2551 21:08:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 9 พฤษภาคม 2551 21:08:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 9 พฤษภาคม 2551 21:17:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: pangz 9 พฤษภาคม 2551 21:17:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปางหวัน 9 พฤษภาคม 2551 21:20:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 9 พฤษภาคม 2551 21:38:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: pangz 9 พฤษภาคม 2551 22:07:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปางหวัน 9 พฤษภาคม 2551 22:10:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 10 พฤษภาคม 2551 6:33:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 10 พฤษภาคม 2551 9:25:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 10 พฤษภาคม 2551 11:00:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัตตมณี (kulratt ) 10 พฤษภาคม 2551 12:20:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 10 พฤษภาคม 2551 14:09:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชิงดวง 10 พฤษภาคม 2551 15:16:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 10 พฤษภาคม 2551 16:01:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 10 พฤษภาคม 2551 16:44:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 10 พฤษภาคม 2551 17:03:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 10 พฤษภาคม 2551 17:45:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 10 พฤษภาคม 2551 17:51:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 10 พฤษภาคม 2551 19:02:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 10 พฤษภาคม 2551 20:36:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 10 พฤษภาคม 2551 21:02:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 10 พฤษภาคม 2551 21:19:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 10 พฤษภาคม 2551 21:39:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 10 พฤษภาคม 2551 22:06:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 10 พฤษภาคม 2551 22:07:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 10 พฤษภาคม 2551 22:50:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 10 พฤษภาคม 2551 22:58:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 31 ธันวาคม 2551 19:03:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เค้าดูตั้งใจและเข้าใจชีวิตทีเดียวหล่ะ
น่าเอาอย่างเค้าเนอะ
มาเรื่องของเรากันบ้าง วันนี้ทำงานวันแรกยุ่งไหมค่ะ เมื่อเช้ารถติดมากเลย มาทำงานสายหรือปล่าวค่ะ