Group Blog All Blog
|
White Pearl Metropolis : บุษยานคร part 4 // 1,000  วันนี้มีอะไรเบาๆ มาอ่านและตีความกันเล่นๆ นะคะ พอดีว่ามีพรายกระซิบ มาสะกิดๆ ให้ฟังว่า เนื้อหาเรื่องพุทธทำนาย ในส่วนของการตีความพระสุบิน ทั้ง 16 ประการ บางหัวข้อ มีการบิดเบือนให้ผิดเพี้ยน ออกไปมากเลยค่ะ งานเข้าเลยทีนี้ ต้องตามไปแปะหมายเหตุการแก้ไขไว้ อีกบานเลย ถ้าเพื่อนๆ มีเวลาก็ลองย้อน กลับไปอ่านฉบับแก้ไขเพิ่มเติม กันเอาเองนะคะ คือไม่เข้าใจปนรำคาญๆ หน่อยๆ นึง เหมือนกันแหล่ะ ว่าคนเผยแพร่ในสมัยก่อนๆ นั้น ทำไมไม่รักษาต้นฉบับดั้งเดิมเอาไว้ ตามที่ดิฉันพยายามเข้าใจนะคะ เดาว่า เนื้อหาหลักๆ เช่น สุบินว่าเห็นอะไรบ้างนั้น คงไม่เปลี่ยนไปมาก แต่มาเพี้ยนตรง การตีความพระสุบินนี่แหล่ะ ที่เป็นปัญหา บางทีในสมัยก่อนๆ คงไม่มีการร่วมประชุมกัน เพื่อตีความพระสุบินเหล่านั้น ดิฉันเดาว่า เผลอๆ อาจมีการตีความ โดยคนใดคนหนึ่งแค่นั้น แล้วก็แพร่ต่อๆ กันมา เรื่องแบบนี้ค่อนข้างน่ากลัว อยู่มิใช่น้อยเลยนะคะ เรื่องสำคัญระดับพุทธโวหารแบบนี้ เหตุใดไม่มีการร่วมกันตีความ ทำไมถึงปล่อยให้มีการตีความ กันโดยอิสระ การจะไปหาปราชญ์ผู้รู้ ผู้มีสติปัญญาอันสูงส่ง มาตีความพระสุบินนี้ แบบไร้ข้อกังขานั้น อาจไม่ยากสำหรับบางคน แต่สำหรับดิฉัน ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะ ที่จะไปหาเนื้อหาการตีความ เรื่องพระสุบินอย่างตรงประเด็น ไร้ข้อสงสัยหรือข้อกังขาใดๆ เอ่อ... เอาแบบสรุป สำหรับเรื่องพระสุบินคือ เรื่องที่มีคนท้วงมา ดิฉันจะตามแก้ ตามข้อมูลการวิเคราะห์ ที่มีความเป็นไปได้ที่สุด ต้องยอมรับว่า หากเราขาดข้อมูลการตีความ ที่แม่นเป๊ะ หากเราขาดการรับประกันว่า ข้อมูลอันไหนมาจากพระโอษฐ์ เป็นลายลักษณ์อักษรอย่างแท้จริง จากพระพุทธองค์ ก็คงทำได้แค่ ช่วยๆ กันระดมความคิด ( ซึ่งแน่นอน ไม่ได้เสี้ยว ของพระพุทธองค์อยู่แล้ว ) ต้องยอมรับว่า ข้อมูลหลายอย่างที่พวกเรา มีอยู่ในมือในขณะนี้นั้น ตอบไม่ได้จริงๆ ว่า อะไรคือต้นฉบับดั้งเดิม หรืออะไรคือแต่งเติมในตอนหลัง พวกเราในยุคหลังๆ คงทำได้แค่ ช่วยๆ กันคัดกรอง กันเอาเอง ใช้สติ ใช้ปัญญา กลั่นกรอง กันเอาเอง เข้าใจร่วมกันนะ   เอาล่ะ วันนี้มีอะไรมาฝาก แบบเบาๆ ถ้ามีมิตรรักท่านไหนแย้งว่า เอ้ย... บทนี้เคยอ่านแล้วนี่ ซ้ำอ่ะ ก็ใช่น่ะสิ เพราะต้องการให้ ตีคู่มากับอีกบนหนึ่ง ที่มีความไพเราะ พอๆ กัน สมควรอย่างยิ่งที่จะเอามาไว้คู่กัน อ่านคู่กันแล้ว ช่างสอดคล้องกันยิ่งนัก เลยแฮ ...  ครานั้นพระคงคาจะแดงเดือดดังเลือดนก อกแผ่นดินเป็นบ้าฟ้าจะเหลือง ผีป่าก็จะวิ่งเข้าสิงเมือง ผีเมืองจะออกไปอยู่ไพร พระเสื้อเมืองจะเอาตัวรอดหนี พระกาลีจะเข้ามาเป็นไส้ พระธรณีจะตีอกทั้งร้องไห้ อกพระกาฬจะไหม้อยู่เกรียมกรม ในลักษณะทำนายไว้บ่ห่อนผิด เมื่อพินิจพิสูจน์ดูก็เห็นสม มิใช่เทศกาลร้อนก็ร้อนระงม มิใช่เทศกาลลมลมก็พัด มิใช่เทศกาลหนาวก็หนาวท้น มิใช่เทศกาลฝนฝนก็อุบัติ ทุกต้นไม้หย่อมหญ้าสารพัด เกิดวิบัตินานาทั่วสากล เทวดาซึ่งรักษาพระศาสนา จะรักษาแต่คนอกุศล สัปบุรุษจะแพ้แก่ทรชน มิตรตนจะแพ้ซึ่งความรัก ภรรยาจะฆ่าซึ่งคุ้มผัว คนชั่วจะล้างผู้มีศักดิ์ ลูกศิษย์จะสู้คุณครูรัก จะหาญหักผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย ผู้มีศีลจะเสียซึ่งอำนาจ นักปราชญ์จะตกต่ำต้อย กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าอันน้อยนั้นจะถอยจม   คำทำนายที่เคยมีช้านานนัก เริ่มประจักษ์ให้เห็นเร้นไม่ได้ หลวงพ่อฤาษีลิงดำเคยทำนาย เมื่อถึงปลายรัชกาลผ่านเข้ามา ประเทศชาติจะรุ่งเรืองและเฟื่องฟุ้ง น้ำมันผุดขึ้นมาจนเห็นค่า พวกกาขาวจะบินรี้หนีเข้ามา เป็นประชาจนเต็มพระนคร ชนทั่วโลกจะยกพระองค์ท่าน ชื่อกระฉ่อนร่อนทั่วทุกสิงขร ออกพระนามลือชื่อดั่งทินกร องค์อมรเอกบุรุษแห่งแผ่นดิน ชาวประชาจะปิติยิ้มสดใส แต่อกไหม้หนอนกินข้างในสิ้น จะมีพวกกาฝากคอยกัดกิน เพื่อให้ได้สิ่งถวิลสมจินตนา จะมีการต่อตีกันกลางเมือง ขุนนางเขื่องกังฉินกินทั่วหล้า คอรัปชั่นจะกัดกร่อนทั้งพารา ประดุจปลวกกินฝานั้นปะไร ข้าราชการตงฉินถูกประนาม สามคนหามสี่คนแห่มาลากไส้ เกิดวิกฤติผิดเพี้ยนโดยทั่วไป โกลาหลหม่นไหม้ไร้ความดี ประชาชีจะสับสนเรื่องดีชั่ว ถ้วนทุกทั่วจะมุดขุดรูหนี ไม่แน่ใจสิ่งที่ทำนำความดี เกรงเป็นผีตายตกไปตามกัน พุทธศาสน์จะถูกรุกและล้ำ มิตรเคยค้ำเป็นศัตรูมุ่งอาสัญ เกิดวิกฤติธรรมชาติอุบาทว์ครัน พายุลั่นน้ำถล่มดินทลาย แผ่นดินแยกแตกเป็นสองปกครองยาก เกิดวิบากทุกข์เข็ญระส่ำระสาย เกิดการปราบจลาจลชนล้มตาย เลือดเป็นสายน้ำตานองสองแผ่นดิน ข้าเป็นนายนายเป็นข้าน่าสมเพช ผู้มีบุญมีเดชจะสูญสิ้น ทั้งพฤฒาอาจารย์ลือระบิล จะร่วงรินดุจใบไม้ต้องสายลม ความระทมจะถมทับนับเทวศ ดั่งดวงเนตรมืดบอดสุดขื่นขม คนที่ดีจะก้มหน้าสุดระทม ส่วนคนชั่วหัวร่อร่าทำท่าดัง จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว ควงคฑามุ่งสู่ดาวสร้างความหวัง ผู้ปกครองจะเป็นหญิงพึงระวัง สายน้ำหลั่งกรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ ศิวิไลซ์จะบังเกิดในสยาม หลังฝนคร้ามลั่นครืนจะยืนได้ จะเข้าสู่ยุคมหาชนพาไป เปลี่ยนเมืองใหม่ศักราชแห่งประชา คนชั่วจะถูกปราบราบคาบสิ้น แผ่นดินเดือดสูญหายไร้ปัญหา ประเทศชาติผ่านวิกฤติด้วยศรัทธา ยามเมื่อฟ้าศรีทองผ่องอำไพ  >>> To Be Continue >>>
|
ไส้เดือนอเวจี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] เมื่อเราไม่มีเวลาเพียงพอที่จะไปเรียนรู้ประสบการณ์ทุกอย่าง ได้ด้วยตนเอง ก็จงมีเวลารับรู้ถึงประสบการณ์ของคนอื่น เพราะเราคงมีเวลาไม่มากพอที่จะประสบมันด้วยตนเอง แม้ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ตาม Link |
||||||||||||
