Group Blog All Blog
|
White Pearl Metropolis : บุษยานคร part 2.2.6/1,000  ในบทที่แล้ว ซึ่งเป็นบทย่อยที่ 5 เกี่ยวกับม้าสองปาก ช่างเป็นเรื่องที่วิปริต ผิดอาเพส พิสดารเหลือกำลัง อีกแง่หนึ่ง ม้าที่มีสองปากนั้น ก็ช่างเก่งกล้า ( หน้าด้าน ) เหลือเกิน คงแบบปากเดียวเคี้ยวไม่พอ ขอสองปากเพื่อความสะใจ แบบพอถึงข้อนี้ทีไร คิดแล้วให้ละเหี่ยใจ ช่างเป็นม้าที่อุบาทว์เหลือกำลัง คนที่ต้องน่าสงสารก็คงเป็นพวกเราๆ ชาวบ้านเดินดินที่ไม่มีอำนาจใดๆ ไปต่อรอง ก็ลองถ้าผู้พิทักษ์ความยุติธรรม ไม่มีศีลธรรมอันดีใดๆ เหลืออยู่แล้ว ทางออกของตอนที่แล้วที่เกี่ยวกับม้าสองปาก ก็คงไม่พ้นเป็น จงอย่าเป็นคดีความใดๆ เลยดีที่สุด เอ้า ... ไม่ได้พูดเล่นนะเนี่ย พูดจริงๆ แล้วถ้าเราโดนรังแกเราจะไปพึ่งพาใครได้ล่ะ เอิ่ม ... คำตอบอยู่ในข้อท้ายๆ ของพุทธตำนานเรื่องนี้ค่ะ อดใจรอไปเรื่อยๆ กันก่อนน้ะ ยังไงตอนจบก็ต้องมาถึงแน่ๆ อีกอาทิตย์กว่า ๆ เองค่ะ  ........................ คราวนี้ก็มาต่อกันที่ข้อต่อไปกันเลยดีกว่า ย้อนกลับมาที่เรื่องครอบครัวค่ะ ในบทที่แล้วๆ มานั้น เป็นเรื่องเกี่ยวกับ พ่อ แม่ ลูก กันไปแล้ว ทีนี้ก็มาถึง บทบาทของ สามี ภรรยา กันเลยค่ะ  ถาดทอง ๑ เชิญตรัสบอกสุบินที่ ๖ เถิด มหาบพิตร ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันเห็น มหาชนขัดถูถาดทองราคาตั้งแสนกระษาปณ์ แล้วพากันนำไปให้หมาจิ้งจอกแก่ตัวหนึ่ง ด้วยคำว่า เชิญท่านเยี่ยวใส่ในถาดทองนี้เถิด หมาจิ้งจอกแก่นั้น ก็ถ่ายปัสสาวะใส่ในถาดทองนั้น. นี้เป็นสุบินข้อที่ ๖ ของหม่อมฉัน อะไรเป็นผลแห่งสุบินข้อนี้ พระเจ้าข้า ? มหาบพิตร ผลของสุบินนี้ ก็จักมีในอนาคตเหมือนกัน ด้วยว่า ในกาลภายหน้า พวกพระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม ทรงรังเกียจกุลบุตรผู้สมบูรณ์ด้วยชาติเสีย แล้วไม่พระราชทานยศให้ จักพระราชทานให้แก่คนที่ไม่มีสกุลเท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สกุลใหญ่ๆ จักพากันตกยาก สกุลเลวๆ จักพากันเป็นใหญ่ ก็เมื่อพวกมีสกุลเหล่านั้น ไม่อาจเลี้ยงชีวิตอยู่ได้ จักคิดว่า เราต้องอาศัยพวกเหล่านี้เลี้ยงชีวิตสืบไป แล้วก็พากันยกธิดาให้แก่ผู้ไม่มีสกุล การอยู่ร่วมกับคนพวกไม่มีสกุล ของกุลธิดาเหล่านั้น ก็จักเป็นเช่นเดียว กับถาดทองรองเยี่ยวหมาจิ้งจอก ภัย แม้มีสุบินนี้เป็นเหตุ ก็ย่อมไม่มีแก่มหาบพิตร ................ ๖. ถาดทองรองเยี่ยวหมา หกฝันว่า มีคนวาง ภาชนะทอง สุนัขป้อม ขึ้นไปถ่าย น่าบัดสี เอื้อนพระโอษฐ์ โปรดพุทธ วาที ว่าพาลา จะได้ที่ เสนานาย จะหยิ่งยศ มาทับ ไม่นับปราชญ์ เสพสังวาส คบคนพาล สมานหมาย เหมือนขมิ้น ขยำน้ำ ปูนละลาย ทั้งไพร่นาย จะคะนอง ลำพองพาล ............................ ๖. ถาดทองรองฉี่สุนัข ( หญิงดีมีสกุล จะโดนเหยียบย่ำรังแก สามีไม่เห็นคุณค่า ) สุบินเห็นคนขัดถาดทองคำอันมีค่ามหาศาล ไปวางไว้ให้หมาเยี่ยวรด พระพุทธองค์ทรงทรงโปรดให้คำทำนายว่า ในอนาคตกาลข้างหน้าโน้น คนจะยกเอาสิ่งที่สูงส่งล้ำค่า ไปให้คนชั่วช้าเหยียบย่ำทำลาย เมื่อถึงยุคสมัยที่คนไร้ศีลธรรม คนก็จะขาดสติ หลงเพลินไปกับคำยกยอปอปั้น เฉกเช่นพระราชาผู้บริหารประเทศ เผลอไผลในคำประจบสอพลอ ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคนชั่วช้า จนหลงแต่งตั้งให้เป็นใหญ่เป็นโต รับราชการบริหารงานแผ่นดิน นักปราชญ์ราชบัณฑิต คนดีมีศีลธรรม ก็จะถูกทำร้าย โดนรังแก สุดท้ายพระราชาพระองค์นั้น ก็ต้องสูญเสียสิ่งมีค่าส่งไป สูญเสียราชบัลลังก์ ต้องยอมยกธิดาอันสุดรักให้สมรสกับคนชั่ว แล้วสูญสิ้นสกุลไปในที่สุด ต่อไปคนดีมีสกุลทั้งหลายจะสิ้นอำนาจวาสนา คนตระกูลต่ำ หรือคนพาลจะได้เป็นใหญ่เป็นโต และคนมีตระกูล ก็จะต้องยกลูกสาว ให้แก่ผู้ไร้สกุลเหล่านั้น เหมือนเอาถาดทองไปให้หมาปัสสาวะรด  ถาดทองรองเยี่ยวหมา หกฝันว่า มีคนวาง ภาชนะทอง สุนัขป้อง ขึ้นไปถ่าย น่าบัดสี เอื้อนพระโอษฐ์ โปรดพุทธ วาที ว่าพาลา จะได้ที่ เสนานาย จะหยิ่งยศ มาทับ ไม่นับปราชญ์ เสพสังวาส คบคนพาล สมานหมาย เหมือนขมิ้น ขยำน้ำ ปูนทะลาย ทั้งไพร่นาย จะคะนอง ลำพองพาล >>> To be Continue >>>
|
ไส้เดือนอเวจี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] เมื่อเราไม่มีเวลาเพียงพอที่จะไปเรียนรู้ประสบการณ์ทุกอย่าง ได้ด้วยตนเอง ก็จงมีเวลารับรู้ถึงประสบการณ์ของคนอื่น เพราะเราคงมีเวลาไม่มากพอที่จะประสบมันด้วยตนเอง แม้ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ตาม Link |
||||||||||||
