คนแรกเลย อิๆๆ
อ่านแล้วรักและคิดถึงแม่มากกกกก
รีบมาเล่าต่อนะคะ

มาคนที่สอง เพราะเมื่อกี้เพิ่งอ่านตอน10 จบ คอมเมนท์เสร็จ อ้าว! ตอน 11 มาแล้ว

ขอบคุณป้านะค่ะ ที่ช่วยเตือนคนเป็นลูกให้รักพ่อรักแม่มาก ๆ ความรักนั้นก็ต้องแสดงออกด้วยใช่ไหม

สองวันที่ผ่านมาเพิ่ง โกรธพ่อค่ะ รักพ่อนะ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่อยากคุยด้วย

อ่านแล้วนึกถึงแม่เหมือนกัน
ซื้อของให้ทุกทีแม่ก็บอกว่าไม่ต้องซื้ออะไร แต่ก็เข้าใจค่ะว่าแม่ก็ดีใจ

เป็นแฟนคลับ รออ่านเรื่องราวของป้าพนอจันอยู่นะคะ
ได้อ่านอย่างนี้ ก็คิดถึงแม่มากเลยค่ะ
อยู่ไกลกันกับแม่ อาจจะไม่ค่อยได้ตอบแทนเท่าไหร่ค่ะ

อ่านเรื่องราวแล้วทำให้มีกำลังใจสู้ต่อไปค่ะ

หนูชอบป้าพนอจัน เห็นรอยยิ้มป้าแล้วอบอุ่นมาก

ทำให้คิดถึงแม่ที่ซู๊ด..

สามีดีมากๆๆ ข้อเสียอันน้อยนิดก็ทำให้เหมียวโมโห เจ้าอารมณ์แต่คิดๆไปข้อดีเข้าเยอะมากๆๆๆ อืม


ได้ข้อคิดดีค่ะ

แฟนคลับป้ามาแล้วค่ะ

ขอให้คุณป้ามีความสุขมากๆนะคะ

มาแล้วค่ะ มาอ่านต่อ...

มาอ่านรวดเดียวตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนที่ 11 เลยค่ะป้าขา(เอ๊ะ..ตกลงจะเรียกน้าหรือป้าดี ตกลงเรียกป้าละกันนะคะ อิๆ)

ชีวิตป้าโลดโผน และมีสีสันดีจังค่ะ

รออ่านตอนต่อไปนะคะ

อยู่ห่างแม่เหมือนกันคะ ใกล้จะถึงวันแม่แล้วด้วยคะ แถมฟังเรื่องที่ป้าเล่าอีก ยิ่งทำให้คิดถึงแม่เข้าไปใหญ่ จะรอตอนต่อไปนะคะ

อ่านแล้วซึ้งค่ะ ความรัก ความเอาใจใส่ของลูกสาว แล้วก้อความให้อภัยค่ะ

ตอนนี้ซึ้งจังเลยค่ะป้า>.<

อ้าว !จบซะอีกและ กำลังอ่านเพิ
ลินๆเลยคะ

อ่านเพลินๆจบเร็วจังเลยค่ะรออ่านอยู่นะค่ะคุณป้า ขอบคุณสำหรับสูตร คอหมูย่างค่ะ อร่อยมากๆค่ะ

พึ่งได้มีเวลาอ่านคะ ซัดรวดเดียวเลย 11 ตอน รอตอน 12 นะคะ และมาขอกอดป้าทีนึงด้วยคะ คนอะไรไม่รู้น่ากอดจัง

ป้าอ่ะ
มาหลอกให้อยาก แล้วก็จากไปอีกละ

ดีใจ ที่วันที่เจ็ดเดือนเจ็ดปีศูนย์เจ็ด
ทานาบาตะ ทำให้ เคราะห์ร้ายกลายเป็นดี รีเทิร์นให้คุณป้า
สองเดือนแห่งการตกตะกอน
เข้มแข็งขึ้น

สองอาทิตย์ ที่โดนเทสความไว้ใจจาก
ธรณีนิกะห์ วันเวลาที่รอเค้ามาเมืองไทย
ใกล้จะเป็นจริง สิ่งต่างๆในมัลดีฟกำลังคืนชานเรือน

ขอบคุณอุทาหรณ์ สอนชีวิตคู่ของ
คุณป้า

รอตอนนี้อยู่เลยหละค่ะป้า (เรียกป้าละกัน เพราะเห็นป้าใช้แทนตัวเองว่าป้า) อยากอ่านตอนที่ฟ้าเริ่มใส พายุออกไปแล้ว ป้าให้แง่คิดที่ดีกับป้อมเลยหละค่ะ ทำดีมาหลายปี เสียแค่สองเดือน อืม เลยได้เห็นว่าให้เรามองคนในแง่ดีของเค้าไว้ ขอบคุณค่ะป้า แล้วจะรอตอนต่อไปจ้า

มาลงชื่อแฟนคลับ

Yes, Every thing you said it's the truth. I really like what are you writing on your blog. I will come back to read next level. I love your heart.
Take Care,
Rapee

ได้ข้อคิดดีจริง ๆ ค่ะ เกี่ยวกับเรื่องการใช้ชีวิตคู่ และการเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่

หนูเข้าใจความรู้สึกของคุณป้าค่ะว่าอาการกินไม่ได้นอนไม่หลับ แล้วทำให้น้ำหนักลดลงเป็นอย่างไร หนูเองก็เคยเครียดจนน้ำหนักลดลง เสื้อผ้าที่เคยใส่คับ ๆ กลับมาเป็นหลวมโล่งสบาย



แล้วจะเข้ามาอ่านต่อนะคะ

ขอบคุณนะค่ะสำหรับข้อคิดดีๆ

คิดถึงแม่มากเลย แต่แม่ไม่อยู่แล้ว นึกถึงตอนเคาะฝาโลงเรียกแม่กินข้าวอ่ะค่ะ
ป้าเข้มแข็งจริงๆค่ะ

ป้าจ๋า ...อ่านแล้วชอบจัง
แอบบอกให้ตอบแทนบุญคุณแม่ด้วย
เดี๋ยวหนูจะโทรไปบอกรักแม่นะ...
ส่วนเรื่องชีวิตคู่ของป้า..หนูว่านะมันเหมือนกับ
เพลงฤดูที่แตกต่างเลย ...
ติดตามทุกตอนนะคะ ขอให้ป้ามีแต่ความสุขค่ะ

จะพยายามทำแบบที่คุณพนอจันบอกว่า
จะตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ซะตั้งแต่ตอนนี้

รออ่านตอนต่อไปนะคะ

หนูตามมาจากลิ้งค์ที่เพื่อนให้มา อ่านรวดเดียวจบ และขอเป็นกำลังใจให้คุณป้าพนอจันมีแต่ความสุขตลอดไปนะคะ

ขอแอดไว้ด้วยนะคะ

เข้ามาอ่่าน คุณป้าเล่าได้น่าติดตาม
และขอบคุณที่แนะนำสิ่งดี ๆ
อ่านแล้วคิึดถึงแม่ ไม่ค่อยมีโอกาสตอบแทนท่าน เพราะอยุ่ต่่างประเทศค่ะ ได้แต่โทรหาและส่งตังค์ให้
คิดถึงแม่จังเลยค่ะ

รออ่านค่ะ

มาลงชื่อเป็นแฟนคลับด้วยคนคะป้าต้อย.........

หุ หุ ภาค 12 อีกนานมั้ยคะ ป้าต้อยขา ..
ตุ๊กชอบจังตรงที่ป้าต้อยบอกว่า ......
..."เมื่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ ก็จงดูแลปรนนิบัติท่านให้อยู่ดีมีสุข อย่าเพียงไปร้องไห้

เมื่อท่านจากไปแล้ว อย่าไปเคาะโลงเพื่อเอาอาหารไปให้"...

ขอตามอ่านด้วยคนนะคะ

มาลงชื่อ รอติดตามอ่านตอนต่อไปค่ะ

ป้าพนอจันค่ะหลังจากหนูอ่านเรื่องของป้าแล้ว ได้ข้อคิดดีๆเกี่ยวกับชีวิตคู่มากมายเลยค่ะ ต่อไปนี้จะไม่ขู่สามีแพ็คกระเป๋าหนีกลับเมืองไทยอีกแล้วค่ะ เพราะทำทีไรสามีร้องไห้ขี้มูกโป่งทุกทีสงสาร

ตามมาอ่านค่ะ อ่านไปอ่านมาคุ้นๆ ที่จริงเคยอ่านจาก คสคส มาแล้วนี่เอง

ให้กำลังใจค่ะ

เหตุการณ์เริ่มคลี่คลายแล้วนะคะ พลอยโล่งใจไปด้วยเลยค่ะ

แล้วก็รอตอน 12 อย่างใจจดใจจ่อค่ะ

มารอตอนต่อไป ว่าใกล้จะแฮปปี้เอนดิ้งหรือยัง....อิอิ

เคยอ่านเรื่องของคุณพนอจันในคู่สร้างคู่สมมาแล้ว แต่พอมาอ่านฉบับเต็มก็ยังชวนติดตามเหมือนเดิมค่ะ
เข้ามาให้กำลังใจคุณป้าค่ะ

รอมาตั้งสองสามวัน ตอนนี้พลาดได้ไง

ตามมาอ่านต่อค่ะ ได้ข้อคิดเรื่องแม่และเรื่องสามี ขอบคุณมากค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีค่ะ กำลังทะเลาะกะแฟนอยู่พอดี พอได้อ่านแล้วหายโกรธเค้าเลยค่ะ แล้วก็คิดถึงแม่เหมือนกัน อยากกลับไปกอดแม่มากค่ะตอนนี้ ไม่ได้เจอกันตั้งแต่ก่อนปีใหม่ แต่โทรคุยกันทุกวันค่ะ อยากกลับเมืองไทยจัง ขอบคุณนะค่ะที่เสียสละเวลามาเล่าข้อคิดดีให้อ่านกัน แล้วรีบกลับมาเล่าต่อนะค่ะ กำลังรออยู่ค่ะ

HAPPY ENDING

ขอบคุณป้ามาก ๆ ค่ะ ที่นำประสบการณ์ชีวิต มาเล่าให้ฟัง เพื่อให้คนที่กำลังมีทุกข์ได้พ้นทุกข์ ส่วนคนทีมีความสุขอยู่แล้ว ก็จะได้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ

ตามอ่านต่อค่ะป้า

มาลงชื่อรออ่าน
ด้วยคนค่ะ

ห่างหายไปแป๊ปเดียวตอนที่11แล้วเหรอเนี่ย
ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ให้น้องๆหลานๆได้รู้นะคะ
ชีวิตคู่ไม่โรยด้วยกรีบกุหลาบ
แต่คงขึ้นกับเราว่าจะโรยกรีบกุหลาบให้ทางเดินของตัวเองมั้ย

อ่านตอนนี้จบแล้วได้ข้อคิดหลายข้อเลยค่ะ

มารอป้าพนอจันเล่าต่อค่ะ

แวะมาเยี่ยมเช่นเคยค่ะ

หายไปไหนเอ่ย รอฟังอยู่นะคะ ใจจะขาดแล้วจ้า

ป้าจ้ารอตอน 12 อยู่อย่างใจจดใจจ่อค่ะ

ตอนที่ 12 ไม่มาเสียที ตอนนี้ก็เดาอยู่ค่ะ เพราะเห็นรูปป้าไปเที่ยวงาน Hanabi แล้ว happy ending แน่นอน

ตอนที่ 12

นานจังเลย

ลงชื่อมารออ่าน ตอนสิบสองฮับ

หน้าตาป้าสดชื่นและเปรี้ยวได้ใจหนูมากเลยค่ะ

เป็นกำลังใจให้ป้าพนอนะคะ ใครไม่เห็นใครไม่เข้าใจ แค่ตัวเรารู้ว่ารักเค้าสุดใจก็เป็นพอแล้วคะ

ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆและดีใจที่จบลงด้วยความสุข แต่ตอนที่12 ไม่มีรหัสให้ เลยมาเขียนที่นี้ค่ะ

ได้ข้อคิดการใช้ชีวิตคู่ที่ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาเล่าสู่กันฟัง

ตอนนี้ซึ้งกินใจค่ะ ได้แง่คิดมากมาย เวลาหนูน้อยใจสามี ทะเลาะกันทีไร อยากเก็บข้าวของบินกลับเมืองไทยทุกที รู้ค่ะว่ามันไม่ดี ก็คนมันน้อยใจนี่นา

ลูกคุณป้าดีจังค่ะ สามีคุณป้าก็ดี..

อ่านแล้วซึ้งจนน้ำตาไหลเลยค่ะ ตอนป้าให้พรลูกสาว หนูแต่งงานมาอยู่ญี่ปุ่นได้เกือบ5ปีแล้วค่ะ ไม่ค่อยได้กลับไปหาแม่เลย

เริ่มอ่านมาตั้งแต่ ตอนแรก จนถึงตอนนี้ ตาแฉะเลยคะ
แต่ประสบการณ์ป้าสอนใจได้ดีจัง
โดยเฉพาะตอนนี้ อ่านแล้วรักแม่ขึ้นมาจับใจ สะกิดหัวใจดีจังคะ

เข้ามาในบล๊อกนี้โดยบังเอิญเพราะหาสูตรอาหาร อ่านตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้ บ่อน้ำตาแตกเลยค่ะ ขอบคุณที่เขียนเล่าให้ฟังนะคะ

อ่านแล้วมีความสุขใจมากๆคะ