Bloggang.com : พนอจัน : ป้าพนอจันขอเล่า 9

ป้าพนอจันขอเล่า 9

วันนี้วันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคม หลังจากที่พักผ่อนอัพบล็อคสอนทำอาหาร

จิตใจปลอดโปร่งพอให้เล่าต่อได้ เพราะอยากให้รู้ว่า การเล่าเรื่องที่ขมขื่นในอดีต

ต้องใช้พลังมากกว่าปรกติ ตอนที่แล้วเล่นเอาเหนื่อย เพราะยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

หัวใจป้าก็บีบแรงขึ้น แต่จากำลังใจที่ได้รับ ทำให้ไม่อยากให้รอนาน

พรุ่งนี้วันหยุดจะได้อ่านกันถ้าว่างๆ

ต่อด้วยการที่ป้าและสามี เดินกอดคอกันออกมาจากโรงพยาบาลศรีธัญญา

ป้าก็ยัง งง กับอารมณ์ของสามีไม่หาย เขาเหมือนไม่ใช่คนที่เมื่อสามวันก่อน

ที่แสดงสีหน้าเกลียดชังป้า ขอหย่าจากป้า เขาเอาใจป้าอย่างมากมาย

ถามว่าอยากทานอะไรก่อนกลับเข้าคอนโดไหม ไปหาของอร่อยทานกัน ที่ไหนก็ได้

จากโรงพยาบาลศรีธัญญา มาบ้านต้องผ่านตลอดมองค์บาเซ่ ที่ป้าชอบไปเดิน

เราจึงไปหาอะไรทานกันที่ตลาดนี้ สามีเอาอกเอาใจแทบจะอุ้ม หรือเขาจะมาไม้ไหนกัน

ป้าทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ กลับเข้าห้องเขาก็บอกให้นอนพักผ่อน เหนื่อยมามากแล้ว

และเขาก็บอกว่า เดี๋ยวเราออกไปเดอะมอล์ล ไปซื้อโทรศัพท์ให้ป้าใหม่

เพราะเครื่องเก่าพังไปแล้ว (ที่ป้าปาใส่นางพยาบาล)

จากการที่ป้าเข้าออกโรงพยาบาลถึงสามโรงพยาบาลในสามวันติดกัน

ทำให้ป้าไม่สบาย อาจจะได้รับเชื้อโรคมาจากโรงพยาบาลใดโรงพยาบาลหนึ่ง

ป้าล้มเจ็บลง หลังจากวันนั้น สามีพาไปหาหมอคลีนิค หมอจัดยาและให้นอนพักผ่อนเยอะๆ

ป้าไม่มีเสียงพูดเลย ไอตลอด แต่สามีก็เอาใจใส่อยู่ไม่กี่วัน

เช้าขึ้นมาเขาก็ไปหาอั้น(ตามที่เขาอ้าง) กลางวันก็ไม่กลับมาห้อง

ป้าก็แปลกใจที่เขาห่างเหินไปอีก แต่ไม่ได้ถามอะไร คงซื้อหนังมานอนดูอยู่คนเดียว

สามีเช้าก็ออกไปข้างนอก บอกว่าไปร้านอั้น ไปล้างรถ ป้าก็ว่าจะล้างอะไรกันทุกวัน

รถไม่ได้เปื้อนอะไร วันหนึ่ง เขาโทรมาบอกว่า ไม่กลับมากินข้าวด้วยจะไปซื้อล้อรถใหม่

คือตอนนี้เขาหายใจเข้าออกเป็นอั้น ขนาดพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง พูดไทยบ้าง ญี่ปุ่นบ้าง
อังกฤษบ้าง แต่เขาก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นจากร้านล้างรถ ป้าก็คิดว่าดี เขาจะได้ไม่เหงา

โง่มากๆ ไม่เคยเฉลียวใจเลยว่า โดนสวมเขาให้อย่างจัง

จนป้าหายป่วย เป็นเวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์ ที่ป้าไปไหนไม่ไหว

เป็นการเปิดโอกาสให้สามีไปทำซ่า กว่าเรื่องจะแดงก็เกือบสายไป

เมื่อวันหนึ่ง เขามาบอกป้าว่า เขาขอหย่า จะกลับญี่ปุ่น ขอของที่เคยให้คืน

ป้างงเป็นไก่ตาแตก เขาเป็นบ้าอะไรอีก เห็นเงียบๆไป คิดว่าไม่คิดเรื่องนี้แล้ว

เขาบอกให้ป้าพาไปเบิกเงินที่ธนาคารมาให้หมดเขาจะกลับญี่ปุ่นคนเดียว

ให้ป้าย้ายออกจากคอนโด ย้ายพรุ่งนี้เลย วันนี้ไปซื้อตั๋วเครื่องบิน

วันนั้นยังจำได้ดี เป็นวันที่ 29 สิงหาคม

เรายังไม่ได้ไปธนาคาร ไปกดเงินที่ เอ ที เอ็ม ก่อน เพื่อไปซื้อตั๋วเครื่องบิน

เขาบอกว่าเขาจะไปทำเรื่องหย่ากับป้าที่ประเทศญี่ปุ่น เขาซื้อตั๋วไปวันที่ 31 สิงหาคม

เขาให้ป้าขนของออกจากห้อง เขาจะปิดห้อง คืนนั้นป้าต้องไปนอนบ้านลูกสาว

เช้าตื่นขึ้นมาเขามารออยู่หน้าบ้าน เก็บหนังสือของรักของป้ามากองไว้ให้หน้าบ้าน

ร้ายเหลือเกิน คนเรานี่เป็นได้ขนาดนี้ คิดไม่ถึงเลย แต่ตอนนี้ป้าเริ่มทำใจได้แล้ว

เมื่อเขาหมดรัก ก็จะไปตื๊อเขาอยู่ทำไม เราก็มีศักดิ์ศรี

ป้าคิดว่าเขาคงหลงรักนายอั้น เพราะวันๆ รำพึงรำพันถึงแต่นายอั้น

เช้าขึ้นมาก็ไปหาอั้น กลางวันก็อั้น กลางคืนก็อั้น ป้าไม่อยู่ในสายตาเขาเลย

ป้าก็หมดอาลัยตายอยาก คิดว่าเป็นเวรเป็นกรรม มีสามีมาเพี้ยนตอนแก่

สับสนทางเพศ กว่าจะหาว่าตัวเองชอบเพศไหน มีเมียมาตั้งหกคน ป้าเป็นเมียคนที่หก

จะว่าแค้นก็แค้น อยู่ๆจะมาเสียสามีให้ผู้ชาย รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น

เรานั่งคุยตกลงเรื่องทรัพย์สิน ว่าเขาขออะไรคืนบ้าง เขาขอนาฬิกาโรเล็กซ์ที่เขาซื้อให้คืน

ขอสร้อยคอพระล้อมเพชรคืน ขอสร้อยทองคืน พวกที่เขาให้ตอนแต่งยกให้

ป้าเอามากองคืนให้เขาหมด ไม่สนใจใยดีของนอกกาย อยากได้ก็เอาคืนไป

ส่วนห้องก็เป็นชื่อลูกสาวป้า อยากได้ก็รอให้ขายเอาเงินมาคืน

คนเราหมดรักกันแล้ว ก็จะเอาของคืนอย่างนี้มันไม่ใช่ลูกผู้ชาย

ป้าก็ขนของชุดสุดท้ายออกมาจากลิฟท์ เจอน้องพนักงานออฟฟิท

น้องนี้ถูกอัธยาศัยกับป้าดี เพราะไหนมาไหนป้าจะซื้อขนมมาฝากน้องเขาตลอด

น้องเขาถามว่า พี่จะไปไหน ป้าก็ตอบไปว่า จะย้ายออกไปแล้ว สามีไม่ให้อยู่

น้องเขาก็บอกว่า พี่จะย้ายไปทำไม ห้องนี้ก็เป็นชื่อของพี่

ป้าก็ตอบไปว่า เขาไม่ให้พี่อยู่ เดี๋ยวนี้เขาไม่รักพี่แล้ว

ด้วยความเสียใจ น้อยใจ ก็เลยโพร่งออกไปว่า เขาไม่รักผู้หญิงแล้ว เขาไปรักผู้ชาย

น้องที่ออฟฟิท เขาก็บอกว่า พี่พูดอะไร พี่เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า

สามีพี่เขาไม่ได้รักผู้ชายนะ เขารักผู้หญิง

แค่นั้นละป้า ถลาไปนั่งอยู่หน้าน้องเขาทันที หูผึ่งกับคำว่า ผู้หญิง

เพราะถ้าจะเสียสามีไปให้ผู้ชายก็ยังไม่เสียใจเท่า กับการที่โดนมาตีท้ายครัวแบบนี้

น้องเขาก็เลยเล่าให้ฟัง ว่า สามีป้า ออกจากห้องมา ก็ตรงไปร้านค้าที่อาคาร A

วันๆก็ไปนั่งเฝ้าผู้หญิงชื่อ จิ๊บ เขาออกไปไหนมาไหนด้วยกัน คนทั้งคอนโดเขารู้กันหมด

พวกร้านค้าแถวนี้ เขาก็คันปาก อยากจะบอกพี่ แต่ยังไม่ได้โอกาส

เพราะพี่ไม่ค่อยลงมาเดินข้างล่าง (ตอนนั้นไม่สบายนอนอยู่แต่ในห้อง)

เขาบอกว่าเขาเห็นสามีป้า ขับรถไปหน้าร้าน แล้วผู้หญิงชื่อ จิ๊บ ก็วิ่งขึ้นรถไป

เขาออกไปเที่ยวกันมานานเป็นอาทิตย์แล้ว ป้า ชอค หน้ามืดไปเลย คิดไม่ถึงจริงๆ

พอดีสามีเดินขนของออกมาจากลิฟท์ เกือบจะเป็นรอบสุดท้าย

ป้าปาดเข้าไปคว้าคอเสื้อเขา แล้วพูดภาษาญี่ปุ่นออกไปว่า

อะนะตะ วากี? เท่านั้นหละ เขาหน้าซีดเป็นไก่ต้ม ป้าเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นออกไป

แค่นี้เขาก็เข่าอ่อน แต่ยังทำหน้าตาน่าเกลียด ถอดนาฬิกาจะเอามาปาใส่ผนัง

ป้าคว้านาฬิกาเอาไว้ทัน แล้วก็จับคอเสื้อเขา ต่อยเขาไปที่หัวหนึ่งที

แล้วป้าก็เดินไปหาผู้หญิงคนนั้น ตามที่น้องออฟฟิทบอกเลขที่ห้องให้

ไปถึงเห็นเด็กผู้หญิงคนที่เคยนั่งคุยกับเขาที่ตอนนั้นที่ร้านล้างรถ

ที่ป้าไปตามให้สามีกลับห้อง แล้วเขานั่งอยู่ด้วยกัน พอเห็นป้าเขาก็กระเด้งออกจากกัน

ป้าน่าจะสังหรณ์ใจตั้งแต่นั้นแล้ว และอีกเรื่องที่เขาไปดูตลกที่พระรามเก้าคาเฟ่

จ่ายเงินสองคน ก็คือจ่ายให้ผู้หญิงชื่อ จิ๊บ คนนี้

เขาคบกันมาตั้งแต่ตอนนั้น มิน่า สามีเปลี่ยนไปหมด เข้าห้องมาก็ไม่คุย

นอนก็นอนหันหลังให้ ป้าพูดอะไรก็ไม่ถูกหู หาเรื่องขับรถออกไปข้างนอก

ยิ่งคิดยิ่งแค้น

พอดีผู้หญิงคนนั้น อุ้มเด็กอยู่ ป้าเลยยั้งไว้ได้ ไม่งั้นเจอตบแน่

เพราะเหมือนเลือดมันขึ้นหน้า โดนตบตามาตลอด คิดว่าสามีมาชอบอั้น

เพราะตลอดเวลาไม่มีหลุดชื่อผู้หญิงคนนี้ออกมาเลย เนียนมาก

ตอนหลังชาวบ้านมานั่งเล่าพฤติกรรมของสองคนนี้ให้ฟัง

เขาว่าผู้หญิง เอาสามีมาคุยให้ชาวบ้านฟัง ว่า ตอนนี้มีญี่ปุ่นหน้าโง่ มาหลงรักอยู่

จะปลอกหลอกมันให้หมดตัวเลย นี่มันก็พาไปซื้อทองมาห้าบาท

ชาวบ้านมาเล่าทีหลังว่าผู้หญิงคนนี้ มีอาชีพหาไซด์ไลน์ จะไปนอนกับผู้ชาย

เขาเพิ่งถีบหัวผัวเก่าออกจากห้องไปได้ไม่กี่เดือนมานี่ ผัวเก่าเขากำลังจะดักเล่นงานสามีป้า

สามีป้าไม่รู้เรื่องว่าเขามาสามีอยู่แล้ว ถ้ารู้คงไม่เกี่ยวข้องด้วย เพราะเขากลัวเรื่องนี้มาก

ผู้หญิงคนนั้น เที่ยวมาคุยอวดคนว่า ไอ้ญี่ปุ่นมันซื้อทีวีเครื่องใหญ่ และเครื่องเล่นสเตอริโอให้

สามีป้าเขาเป็นคนชอบซื้อของพวกนี้ เมื่อก่อนอั้นมาเที่ยวห้อง แล้วตกใจว่า

ทำไมที่ห้องทีวีเครื่องใหญ่จัง เอาไปเที่ยวพูดว่า ไอ้ญี่ปุ่นคนนี้มันรวย

เขาจึงวางแผนกับ จิ๊บ มาจับสามีป้า โดยไม่คำนึงว่าป้าจะเสียใจเพียงไร

หลงให้ความเมตตาไอ้อั้น ตอนนี้จะเรียกมันแบบนี้ เพราะไอ้อั้น มันเป็นคนวางแผนเสี้ยมให้สามีป้ากับผู้หญิงคนนี้

ป้าด่า จิ๊บไปหลายคำ และบอกว่าถ้าอยากได้ผัวญี่ปุ่นนัก เชิญเอาไปเลย

เพราะเขาไม่มีอะไรแล้ว บ้านรถและคอนโดก็เป็นชื่อป้า

จิ๊บก็ไม่เถียงอะไรมาก บอกว่าให้ไปถามผัวพี่เอง เขาไม่รู้อะไรด้วย

ตอนหลังป้าไปเจอนามบัตรร้านทองห้างแถวรังสิต เขียนว่าซื้อทองไปเท่าไหร่บ้าง

ยิ่งแค้นใจ เพราะป้าตั้งแต่มาอยู่เมืองไทย ไม่เคยขอเงินเขาซื้อทองเลย

เพราะเห็นว่า ใส่ไปก็เป็นอันตราย ไม่อยากได้อีกแล้ว นี่คงเป็นบัตรที่ซื้อให้ผู้หญิงคนนั้น

และมาพักหลังเขาเบิกเงินบ่อยมาก วันสองวันไปกดอีทีเอ็มแล้ว ป้าก็แปลกใจแต่ไม่ถาม

วันที่เขาไม่กลับมากินข้าวกลางวัน อ้างว่าไปซื้อล้อรถ เขาก็พากันไปเที่ยวอยุธยา

(ตอนหลังเขามาสารภาพให้ฟัง)

เมื่อเรื่องต่างๆเปิดเผยออกมา คืนนั้นเขาต้องเดินทางไปญี่ปุ่น ตอนสามทุ่ม

แต่พอเขาโดนป้าชกไปหนึ่งที เขาก็ขับรถหายออกไป โดยไปแวะรับ ผู้หญิงคนนั้นออกไปด้วยกัน

หายออกไปเลยทั้งคู่ ป้าก็กลับมาห้องด้วยความผิดหว้ง ชอค เสียใจ

จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แล้วจะกลับมาเล่าเร็วๆนี้ สามีเรียกให้นอนแล้ว

เขาไม่รู้ว่าป้าพิมพ์อะไรอยู่ ถ้ารู้คงทุ่มคอมพ์ทิ้งแน่ๆ แล้วพบกันตอนต่อไป

Create Date : 21 กรกฎาคม 2550

Last Update : 14 ธันวาคม 2555 9:41:55 น.

77 comments

Counter : 4872 Pageviews.

มาติดตามเรื่องราวชีวิตและให้กำลังใจคุณป้าพนอจันเหมือนอย่างเคยค่ะ

คุณป้าโชคดีจังเลยค่ะ ได้เจอคุณแท๊กซี่ใจดีคนนั้น เดี๋ยวนี้สังคมไทยมีแต่คนจิตใจแย่ ๆ ไม่รู้ว่าใครจะคิดร้ายกับเราหรือเปล่า

แล้วจะเข้ามาอ่านต่อนะคะ

โดย: Tai-Sarunya IP: 203.107.193.86 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:59:26 น.

คุณป้าพนอจันเข้มแข็งมากเลย ให้กำลังใจนะคะ

โดย: แซนด์ซี

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:17:06 น.

โหหหห (มาโหต่อจากตอนที่แล้ว) ลุ้นระทึกมาก อยากรู้ว่าทำยังไงสามีป้าถึงกลับมาดีเหมือนเดิม แล้วป้าไม่เก็บมาคิดได้ยังไง จากที่อ่านมาเหมือนว่าป้าเป็นคนไม่คิดมาก ไม่ขี้หึง ง่ายๆสบายๆ ถ้าเป็นคนคิดมากคงสติแตกไปแล้ว จะรอตอนต่อไปนะคะ

โดย: มิมิมิมิมิ IP: 68.214.85.115 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:25:16 น.

You always have beautiful heart and sincere. Your story can teach many woman...It's me too. I will come back to read #10. I love you already..Pa Panorjun. Thank you for good story.
Take Care,
Rapee

โดย: Rapee IP: 66.175.194.143 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:37:27 น.

ตกใจหมดเลยคะ นึกว่าแฟนป้าจะเบี่ยงเบนทางเพศไปซะแล้ว ป้าเข้มแข้งมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจน่ะค่ะ
สู้ต่อไปค่ะ

โดย: narusekung

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:09:56 น.

ป้าจ๋า
คิดถึงนะคะ
ดูแลตัวเองนะ คิดถึง...

โดย: ฑีรฒ

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:27:11 น.

ป้าเข้มแข็งมากๆค่ะ...

( ป้าจำหนูได้ไม๊คะ ที่เคยเจอที่งานมิทติ้งโยโกฮาม่า สงสัยป้าจำหนูไม่ได้แน่ๆเลย...

แรกๆหนูไม่กล้าเข้าไปคุยกับป้าค่ะ เพราะเสียงป้าดูดุ ๆ หนูกลัว แต่เท่าที่ได้อ่านกระทู้ป้า บล๊อคป้า หนูว่าป้าเป็นคนทีจริงใจคนนึงเลย )

ขอเป็นแฟนคลับป้าด้วยคนนะคะ

โดย: lilyai IP: 61.210.39.215 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:13:27 น.

รออ่านต่อค่ะป้า อยากรู้ว่าจะจัดการยังไง

โดย: angieสีฟ้า IP: 125.24.167.104 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:02:19 น.

จะรออ่านอีกนะครับ เพิ่งรู้นะครับนี่ว่าผู้หญิงก็ถูกสวมเขาได้เหมือนกัน คิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ล้อป้าเล่นนะครับ จะได้ไม่เคลียดเพื่อมาเขียนต่อให้ผมได้อ่านอีกครับ

โดย: ฝั่งหัวใจ IP: 58.147.82.29 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:23:33 น.

ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนเลยค่ะ สุดยอดของความแกร่งเลยที่ผ่านเรื่องนี้มาได้ ยัยจิ๊บกับตาอั้นนี่เหลือร้ายเลย ทำไมเลวกันได้ขนาดนี้ ไม่รู้จักคำว่าเวรกรรมกันแล้วมั๊ง

ป้อมรอตอนจบที่จบด้วยดีอยู่นะคะพี่ คนดีๆอย่างพี่ไม่น่าต้องมาเจออะไรแบบนี้เลย

โดย: ป้อมkanu_memphis IP: 74.185.165.26 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:36:15 น.

ตามมาอ่านจนตาแฉะเลยค่า

คุณป้าขา เจอคุณป้าในห้องชานเรือน รู้สึกว่าคุณป้าเป็นผู้หญิงที่อารมณ์ดี น่ารัก สดใสมาก เพราะเห็นแต่รูปคุณป้าที่มีรอยยิ้มตลอด พอมาอ่านไม่นึกเลยว่าคุณป้าเจอมรสุมชีวิตยิ่งกว่านิยายอีกนะคะ

แต่ยังไงก็ตามหนูเชื่อว่าคุณป้าต้องผ่านพ้นทุกอย่างไปด้วยดีใช่ไหมคะ เอาใจช่วยนะคะ จะติดตามตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อค่ะ

โดย: หนึ่ง (หมูเหมียว) IP: 222.123.67.89 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:46:39 น.

บู๊ดีเดือด ตอนนี้เอง..ตอนก่อนนี้ เล่าแบบนุ่ม ๆ

ใครเจอแบบนี้ ก็คงอดบู๊ไม่ไหว ค่ะ

เล่าสนุกดีค่ะ

โดย: พรจิต IP: 58.8.174.10 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:49:45 น.

ตื่นเต้นค่ะ ติดตามต่อไป

โดย: ก้อยปลา

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:12:15 น.

รออ่านต่อนะคะ อยากรู้ว่าป้าจะทำยังไงต่อไป เพราะถ้าเป็นหนู หนูก็คงไม่คืนของไม่คืนห้องแล้วล่ะ อยากได้ก็ไปฟ้องร้องเอาเอง แล้วก็จะไม่สนใจด้วย...อินสุดๆเลยนะป้า ดีนะที่หนูเป็นคนจัดการเรื่องเงินทั้งของที่ร้าน ที่บ้านและของสามีเองทั้งหมด สามีไม่มีตังค์ติดกระเป๋าเลยอ่ะ อิอิ...ใครอยากได้ก็เอาไปเลี้ยงเลย

โดย: LillaBi IP: 61.7.149.197 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:11:13 น.

นึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น สงสารป้าต้อยจังคะ งัยติดตามต่อนะคะ ถ้าเป็นหนิง คงตายกันไปข้างหนึ่งคะ

โดย: mintny_n

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:44:23 น.

กดมาดูหลายครั้งแล้วค่ะ ชอบเรื่องเล่าของคุณป้ามากๆค่ะ ขอบคุณค่ะที่สละเวลามาพิมพ์ให้แฟนๆได้อ่านกัน หนูว่าสีนี้อ่านสบายตากว่าสีชมพูนะคะ คุณป้าเริ่มจัดบ้านได้สวยแล้วนะคะ หนูจะรออ่านตอนต่อไปค่ะ

โดย: บ้านสวนจันทร์ IP: 123.200.55.77 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:59:48 น.

ป้าต้อยค่ะ รออ่านต่ออยู่นะค่ะ

โดย: kateking(แม่คิงคอง) IP: 124.121.129.181 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:59:32 น.

ไคลแมกซ์ล่ะก๊า ตอนเนี้ยะ น้าพนอจันเก่งมากค่า

โดย: Imperfect Mom

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:40:48 น.

เอาอีก เอาอีก จะรอนะค้า

โดย: สู้สู้ IP: 125.24.71.232 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:09:14 น.

รอติดตามตอนต่อไปอยู่ค่ะ

โดย: ษิตรา IP: 124.120.135.150 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:27:32 น.

ยาวมากค่ะ เดี่ยวไว้มาอ่านใหม่ว่างๆ

โดย: แม่อานัจจัง IP: 124.120.80.231 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:16:06 น.

เอะใจแล้วเชียวว่าต้องติดหญิงแหงๆเลย เพราะอายุขนาดนี้แล้วมาชอบไม้ป่าเดียวกันมันมีโอกาสยากนา

รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

โดย: catzilla_girl IP: 210.246.68.87 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:18:34 น.

ตามติดตั้งแต่คู่สร้าคู่สม
ยัยคนนั้นก็เล้วเลวนะคะ
เห็นเป็นคนญี่ปุ่นก็คิดว่ารวยไว้ก่อนเลย

โดย: Ssachiy IP: 122.29.160.63 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:34:53 น.

ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายจริงๆนะคะ
อ่านไปก็ใจหายแว๊บๆไปด้วย คิดว่าถ้าเป็นสามีตัวเองบ้างจะทำยังไง

เรื่องของคุณยายเป็นอุทาหรณ์เอาไว้สอนใจน้องๆได้นะคะ บางที ความรักความไว้วางใจ มันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ เศร้าจัง

รอติดตามตอนต่อไปค่ะ

โดย: นู๋โนริ IP: 210.174.3.250 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:24:14 น.

รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ อ่านแล้วสนุกดี ตลกด้วย แต่สำหรับป้าคงไม่ตลกแน่ๆ

โดย: แม่บีบี IP: 82.244.29.188 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:00:46 น.

ป้าต้อยขา..... มาสารภาพคะว่า วันนี้ตุ๊กทำงานเข้ากะเช้า 8 โมง จนตอนนี้ 9.45 น. เป็นเวลา 1 ชั่วโมง 45 นาที ตุ๊กอ่านเรื่องราวของป้าต้อย ตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนที่ 9 ยาวเลย.....

ยังไม่ได้ทำงานอะไรเลยอะคะ อิ อิ อิ อิ
แล้วเมื่อไหร่ตอนต่อไปจะมาเขียนอีกหละคะ... รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ

โดย: tete' my little star

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:46:37 น.

^
^
เหมือนกันเลยเจ๊ งานการไมได้ทำแล้ว คีย์สต็อกผิดบ้างป่าวไม่รู้ 555

โดย: สนิมดอกไม้ IP: 222.123.150.207 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:07:48 น.

เหมือนกันเลย
เจ้านายมาองค้อนแล้ว ค้อนอีก
นั่งจ้องมาตั้งนานแล้ว

โดย: หนูป่าน IP: 202.151.6.104 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:11:43 น.

จะรออ่านอีกนะ ลุ้น ๆ

โดย: มดตะนาว

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:48:03 น.

มาติดตามอ่านค่ะ คุณป้าพนอจัน
ลุ้นๆ ค่ะ

โดย: คุณหน่อย

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:56:05 น.

เหมือนเดิมค่ะ
ถ้าไม่มีอดีตที่ขมขื่นให้รู้จัก
วันนี้ก็คงไม่เข้าใจถึง "ความสุข" ได้อย่างแท้จริง

โดย: หนูแหม่มตัวจุ้น IP: 61.19.220.13 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:50:14 น.

ปูเสื่อรอค่ะ

โดย: jittra

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:15:08 น.

มันส์มากเลยค่ะ ป้าขา ป้านี่เด็ดจริงๆ นับถือเลย

โดย: photo_tg IP: 58.147.91.55 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:21:50 น.

โอ้โห้ เข้มข้นมากเลย ป้ารีบเขียนต่ออีกเร็วๆๆๆนะคะ

อย่างกับนิยายเลยค่ะ แต่ก็ดีใจที่ป้ายังดูมีความสุขดีอยู่นะคะ

โดย: แม่อ๊อตโต้ IP: 202.183.135.54 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:42:41 น.

คุณน้าเข้มแข็งมากๆ

โดย: แม่นางแอบสตางค์ IP: 59.129.145.38 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:02:26 น.

ชอบค่ะ้ป้าเก่งจังเด็ดๆ มาตามเป็นแฟนคลับ

โดย: bellagallo

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:20:10 น.

จบเร็วจังเลยค่ะ อยากทราบจังว่า กฎหมายญี่ปุ่นถ้าสามีนอกใจเราจะทำอะไรเขาได้ไหมค่ะ

แบบฟ้องร้อง กะว่าถ้าเจอแบบนี้กะตัวจะฟ้องร้องสามีให้บานกันไปข้างหนึ่ง แล้วก็กลับไทย รวยไปเลย

โดย: meaw_1985

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:35:58 น.

ต่อเลยครับป้ากำลังระทึก

โดย: nut IP: 150.7.80.98 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:20:19 น.

ติดตามอ่านต่อค่ะ กำลังมันส์เลยค่ะป้า ได้อ่านแล้วยิ่งทำให้เกลียดผู้หญิงที่ชอบไถสมบัติชาวต่างชาติ บางทีเล่นกันเป้นทีมเหมือนพวกมิจฉาชีพ เลวสุดๆคนพวกนี้ ติดตามอ่านต่อนะคะ อยากรู้ว่าป้าทำยังไงลุงถึงเรียกสติกลับมาคืนได้ ลุ้นๆๆ

โดย: หลิวลิ่วลม IP: 80.56.125.192 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:04:38 น.

อยากอ่านต่อจังค่ะผู้หญิงแบบนี้ร้ายกาจนักเห็นใจป้าพนอจันมากๆมาเล่าต่อไวๆนะอยากอ่านมากๆค่ะ

โดย: caramella IP: 82.58.61.34 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:51:27 น.

ขอหนูไปอ่านตอนแรกๆ ก่อนนะคะป้า...

ชีวิต คือ ขีวิตค่ะป้า

โดย: โต๊ย (นกขมิ้น_mommam

) วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:35:58 น.

ป้าค่ะ สู้ สู้

โดย: เพ็นนี่ IP: 203.150.202.226 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:42:00 น.

ใช่เลยคะคุณตุ๋ม.... พวกเด็กที่ทำงานไซไลน์ อะ บางทีเค้ามีกันเป็นแกงค์เลยน๊ะ.... ไม่เข้าใจพวกผู้หญิง พวกนั้นเหมือนกัน

โดย: tete' my little star

วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:43:25 น.

อ่านเรื่องคุณป้าพนอจันแล้ว เป็นบทเรียนที่ต้องรู้จักผู้ชายให้มากขึ้นกว่านี้ค่ะ เป็นประโยชน์สำหรับแม่บ้านห้องนี้มากค่ะ คุณป้าฯ ดูเป็นหญิงแกร่ง ใจดี และแข้มแข็ง นะคะ ยังไงขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนค่ะ...

โดย: สปันงา IP: 61.19.228.46 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:29:41 น.

มาอ่านตอนที่ 9 ค่ะ ป้าสู้ ๆ ค่ะ

โดย: อิจิโงะจัง IP: 203.146.147.122 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:26:42 น.

หูยยย....กะลังมันส์ ขาดตอนๆๆๆๆ

ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะจิงๆ ชีวิตเราขี้ผงไปเลย

สนใจเอาไปทำหนังสือไม๊คะป้าพนอจัน เผื่อจะช่วยติดต่อ ให้...^_^

โดย: กุ๊ดจัง IP: 203.146.139.179 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:42:04 น.

สามีคุณน้าคงตกใจมากเลย ตอนที่ถูกจับได้ เพราะกฎหมายญี่ปุ่นฟ้องร้องเรื่องมีชู้นี่หมดเนื้อหมดตัวกันเลยค่ะ

น้ากบทำเนียนมาขอของที่เคยให้คืน 5555 จะว่าไปคุณน้าเป็นหนี้บุญคุณน้องพนักงานออฟฟิสคนนั้นมาก ๆ เลยนะคะ ไม่งั้นคุณน้าคงคืนของทุกอย่างให้น้ากบไปหมด....แล้วน้ากบก็โดนจิ๊บปอกลอกอีกต่อ

รออ่านต่อค่ะ

โดย: fudge-a-mania IP: 58.159.153.34 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:42:05 น.

มา up เร็วๆนะคะป้า

โดย: jengiskan

วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:03:29 น.

สวัสดีค่ะป้าพนอจัน

มารอติดตามอ่านตอนต่อไปค่ะ...มาเล่าต่อนะคะ...

โดย: Oui Jasminchen IP: 80.135.228.169 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:08:17 น.

มารอติดตามอ่านด้วยคนค่ะ

โดย: •SaChieL• IP: 125.25.89.144 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:13:29 น.

you are so wonderful

โดย: kiwi IP: 85.201.151.90 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:40:31 น.

เพิ่งได้อ่านเป็นตอนเเรก ขอยกมืิอ คารวะจริงๆค่ะ

โดย: pop IP: 218.186.9.1 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:53:18 น.

ป้าจ๋า...มาปูเสื่อรอเลยนะ

โดย: tete' my little star

วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:30:02 น.

ติดตามอ่านอยู่นะคะ สนุกมาก และได้เห็นว่าคุณป้าเข็มแข็ง
น่ารักจริงๆ
ติดตามที่คุณป้าตอบกระทู้ด้วย ชอบค่ะ

โดย: ยินดีค่ะ IP: 80.216.85.73 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:51:29 น.

โห ป้าค่ะ ลุ้นอยู่นะค่ะ

โดย: โบว์ (แม่ตุ่น) IP: 124.121.99.42 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:59:20 น.

พึ่งรู้ว่าป้าจันก็เป็นนักเขียนคนหนึ่ง ตอนต่อไปเขียนเสร็จช่วยตามหนูมาอ่านด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ป้าจันอย่าใจอ่อนโดยไม่ได้สมบัติอะไรเลยนะ เอาสมบัติไว้ให้มากที่สุด เอาของคืนให้เขาทำไม ใช้มายาบ้าง เก็บซ่อนเงินให้ได้เยอะที่สุด ถ้าเขาจะไปจริง ๆ ก็ให้ไปแต่ตัว อิ อิ โทษทีเพราะอินกับเรื่องมาก ๆ

โดย: เสียงซึง

วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:01:49 น.

ป้่าพนอจัน กลับมาเล่าต่ิอเร็วๆนะคะ...

โดย: Nurosy^0^ IP: 70.253.68.229 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:20:38 น.

ตามมาอ่านแล้วเน้อ เดี๋ยวจะกลับไปเริ่มที่ตอนแรกใหม่ก่อน

โดย: BABY BU IP: 78.16.55.132 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:27:20 น.

ป้าขาหนูรออ่านตอนต่อไปค่ะน่ากลัวจังสงสัยจะให้สามีหนูกลับไปอยู่เมืองไทยไม่ได้ซะแล้วกลัวอะค่ะ

โดย: ชมพู่ IP: 89.54.14.156 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:00:09 น.

เห็นตัวเลขที่คุณพนอจันบอกแล้วค่ะ คงโพสต์ข้อความได้แล้ว

อ่านหมดแล้วค่ะ จะคอยอ่านต่อนะคะ

โดย: กุลธิดา IP: 206.74.208.194 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:11:51 น.

ตามลิงค์จากห้องไกลบ้านมาค่ะ คุณน้าพนอจัน คิดว่ายังจำกันได้นะคะ

เรื่องราวของคุณน้าน่าสนใจและสามารถนำไปปรับ-แก้ไขปัญหาได้ค่ะ

แล้วจะเข้ามาเยี่ยมอีกเรื่อย ๆ นะคะ

คุณพระพุทธรักษาค่ะ

โดย: beemi IP: 74.103.56.236 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:23:51 น.

ติดตามอยู่ค่ะ อ่านมาถึงตอนที่ 9 แล้ว

โดย: Lay (little finger) IP: 165.21.155.115 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:01:52 น.

อ่านรวดเดียวตั้งแต่เช้าเลย
ทำให้รู้จักพี่พนอจันดีขึ้นจิงๆ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ

โดย: นิน ninroy IP: 58.169.210.59 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:05:30 น.

ได้ใจเลยค่ะ รีบมาต่อตอนต่อไปนะค่ะ รอค่ะ..

โดย: thattron IP: 221.196.244.89 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:10:39 น.

วัน ๆ เวียนมาดู ว่ามาหรือยัง มาหรือยัง

เรื่องของชาวบ้าน คืองานของเรา

อิอิ
ให้ไว ให้ไว

โดย: ภูเก็ต-ป่าตอง

วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:22:33 น.

ตามอ่านอยู่นะคะ นับถือน้ำใจคุณน้าจริง ๆ ค่ะ

โดย: แอบเป็นแฟนคลับ IP: 210.7.132.71 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:33:04 น.

มารอตอนที่ 10 ค่าคุณน้า เข้มข้นขึ้นทุกวันเลยเรื่องราว

โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว IP: 218.110.135.144 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:56:08 น.

สะใจค่ะ ตอนที่คุณป้าชกหน้าคุณสามี
และตอกหน้ายัยจิ๊บนั่น โหย..นั่นยังน้อยไปนะคะ

น่าเจ็บใจที่ไอ้คุณ(เวง)อั้น ทำกับคุณป้าได้ลงคอ เห็นกันอยู่แท้ๆ ไอ้เรารึก็เมตตา โอย..ไม่ได้แล้วหนูโมโหแทน

ว่าแล้วตามไปอ่านต่อค่ะ สนุกมากๆ

โดย: What about me?

วันที่: 26 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:11:35 น.

ชีวิตเหมือนนิยายจริงๆ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: Wann IP: 70.149.128.53 วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:30:14 น.

โดย: BongKet

วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:15:05:09 น.

อ่านมาถึงตอน 9 แล้ว เร็วมากเลยค่ะ ไม่อยากให้จบเลย คุณป้าเป็นคนที่น่านับถือจริง ๆ ค่ะ

โดย: wapple IP: 58.165.56.109 วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:7:05:18 น.

ตอนนี้กำลังมีปัญหากับสามีญี่ปุ่น ไม่รู้จะทำอย่างไร

โดย: นานา IP: 121.107.189.215 วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:1:08:38 น.

หยุดไม่ได้แล้วค่ะคุณป้าตามไปตอนต่อไป....

โดย: amp IP: 117.47.127.41 วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:26:23 น.

ตอนนี้กำลังบู๊ ล้างผลาญเลย แต่ดีนะที่ตอนจบแฮปปี้

โดย: ลูกสมอเรือ

วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:03:26 น.

กรี๊ดด เกลียดไอ้อ้นด้วยคนคะ

สู้ๆนะคะป้าพนอจัน

โดย: maria IP: 171.4.92.237 วันที่: 24 กันยายน 2554 เวลา:12:37:00 น.

หนูเพิ่งมาอ่านค่ะ เกลียดไอ้อ้นมากๆ ป้าพนอจันขนาดเจอเรื่องแบบนี้ยังเล่าแบบตลกๆ ได้ หนูนับถือจริงๆ ค่ะ

//ขอให้ป้าพนอจันมีแต่ความสุขนะคะ

โดย: รักป้าค่ะ IP: 124.121.59.97 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:46:49 น.

เขียนได้สะใจมากๆค่ะคุณป้า ส่วนไอ้อั๋นกะนังจิ๊บของป้า ก็เลวได้ใจจิงๆ

โดย: Ploy IP: 110.77.225.121 วันที่: 24 มิถุนายน 2555 เวลา:15:21:41 น.