|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
คุณยายของเรา
บุคคลสำคัญในชีวิตเราอีกคนหนึ่ง คือ ยาย...จริง ๆ แล้ว น่าจะเรียกได้ว่า "สำคัญที่สุด" ก็ได้
ถ้ายายมาอ่านเจอ...อายตายเลย....แฮ่ะ)
แปลกนะที่เราเรียกแม่ ว่า แม่ แต่เรียกยายว่า คุณยาย
เนื่องจากพ่อกับแม่เราหย่ากัน ภาระในการดูแลเรา ซึ่งถึงจะเป็นลูกคนเดียวก็เถอะ...ก็ตกอยู่กับยาย ประมาณว่า ยายคิดว่า แม่จะได้มีเวลาทำงานอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลกับเรา แต่ก็นั่นแหละ..มันเลยทำให้เราห่างจากแม่...แล้วมาสนิทกับยายแทน
คงไม่ต้องบอกว่าเรารักยายมากแค่ไหน สมัยเด็กๆ จำได้ว่า ติดยายมากขนาดที่ว่า แค่เราไปนอนบ้านน้า ซึ่งอยู่ห่างกันไม่กี่กิโลเมตร เราก็นอนร้องไห้คิดถึงยายแล้ว แม้จนเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว กลับบ้านทีไรก็ยังมานอนตักอ้อนยายบ่อย ๆ
ตั้งแต่เด็กจนปัจจุบัน ยายดูแลเราในทุกเรื่อง..ทุกอย่าง เป็นที่รู้กันในบรรดาลูกๆ หลาน ๆ ว่ายายรักเรามาก ๆ ทั้งรักทั้งตามใจ เลยทำให้เราค่อนข้างดื้อเงียบ (เราเป็นหลานคนแรก ที่เกิดจากลูกสาวคนเดียวของยาย อ้อ....ยายเรามีลูกหกคน แม่เราเป็นคนที่สาม และเป็นคนเดียวที่เลี้ยงยาย ส่วนลุง ๆ น้า ๆ ก็แยกกันไปมีครอบครัว จริง ๆ แล้วยายเลี้ยงเรามาคู่กับน้องสาวอีกคนที่เป็นลูกของน้าชาย ซึ่งถ้ามีโอกาสคงได้เขียนถึง)
ตั้งแต่เด็กๆ เรามักชอบอ้อนยาย ก่อนไปเรียนหรือไปทำงานก็หอมแก้มยาย ยายเราตัวนิดเดียว เรากอดก็มิดแล้ว ยายไม่ชอบอยู่เฉย ๆ เลยค่อนข้างแข็งแรง เราสนิทกับยายมาก และแม้ว่าเราจะมีน้องสาวลูกพี่ลูกน้องวัยใกล้ ๆ กัน แต่ก็อยู่คนละบ้าน สมัยเด็กๆ เราเลยค่อนข้างเก็บกด ขี้เหงา อ่อนไหวง่าย และช่างคิด
...ก็เราไม่มีพี่น้องนี่นา..จะไประบายอะไรกับใครได้ล่ะ (โทษคนอื่นอีกฉัน....เวรกำ)
ตอนนี้ ยายเราอายุ 81 แล้วล่ะ และยังรับหน้าที่เลี้ยงเหลนจอมซนสองคนของเราอีก
เขาว่ากันว่า พ่อแม่รักหลานมากกว่าลูกของตัวเอง ยายเราก็เหมือนกัน และตอนนี้ ยายก็รักเหลนคือลูกเรามากกว่าเราไปซะแล้ว
นิสัยเราไม่ดีตรงที่ชอบเถียงยาย แล้วบางครั้งก็ชอบทำหงุดหงิดใส่ (ทั้งที่ในใจไม่ได้คิดแบบนั้น) แต่สิ่งที่เราคิดมาตลอด คือ ทำอะไรก็ได้ให้ยายมีความสุข เราได้ปริญญาตรีเกียรตินิยม...อย่างที่ยายอยากเห็น......ได้ปริญญาโท อย่างที่ยายอยากให้เรียน มีหน้าที่การงานที่พอเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้
แต่มีสองอย่างที่เราทำให้ยายผิดหวัง ถึงยายไม่พูด เราก็รู้ว่ายายผิดหวัง คือ ....เรื่องชีวิตครอบครัว
...และเรื่องการเรียน...
เราไม่สามารถจบปริญญาเอกเป็น ดร.อย่างที่ยายอยากเห็น
ทั้งที่เราก็พยายามอย่างดีที่สุดแล้ว ....
แต่เราก็พยายามชดเชยโดยพยายามทำตัวเป็นหลานที่ดี...ซึ่งพักหลัง ๆ เราก็ทำตัวไม่ค่อยดีมากนัก เพราะเรามีทั้งครอบครัวและภาระหน้าที่การงาน..ที่ทำให้ห่าง ๆ ยายไปบ้าง บางครั้งรู้ว่ายายน้อยใจ
แต่เราก็ยังอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน หลังเดิมที่เราอยู่มาตั้งแต่เกิด และไม่คิดจะย้ายไปไหน
แม้จะปวดเมื่อย หรือทำงานได้น้อยลงไปบ้าง แต่วันนี้ยายเรายังคงแข็งแรง ยังคงชอบบ่นเราและเหลน ๆ เสมอเมื่อทำอะไรขัดหูขัดตา...เราก็ภาวนาเสมอว่า ยายเราจะอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับเราลูก ๆ ไปอีกนานนนนนๆๆๆๆๆ
หนึ่งมีวันนี้ได้ก็เพราะคุณยาย
หนึ่งรักคุณยายนะคะ
ขอให้ทุกคนที่มีญาติผู้ใหญ่อยู่ในครอบครัว อย่าลืมที่จะเอาใจใส่ดูแลท่านด้วยนะคะ
อยากบอกเธอเหลือเกิน
อยากให้เธอได้ฟัง
อยากตอบแทนเธอด้วยคำหนึ่งคำ
คำที่ไม่เคยพูดจากปาก
บอกใครทั้งนั้น
คำที่คู่ควรที่สุด กับคนดีเช่นเธอ
อยากขอบคุณเหลือเกิน
กับความดีของเธอ
กับชีวิตนี้ที่เธอให้ไว้
ชีวิตที่เคยไม่มีค่า
ก็กลับมีความหมาย
ชีวิตที่ยืนขึ้นใหม่
ได้ด้วยมือของเธอ
ฉันรู้ฉันซึ้งฉันอุ่นใจ
มีเธอประคองป้องกัน
เธอทำให้ด้วยใจทุกอย่าง
ไม่หวังให้ตอบแทนให้เธอ
ฉันรู้ฉันซึ้งฉันห่วงใย
จะมีอะไรมาทดแทน
มีแค่เพียงคำที่บอก
ว่ารักเธอจริงจริง
อยากขอบคุณเหลือเกิน
กับความดีของเธอ
กับชีวิตนี้ที่เธอให้ไว้
ชีวิตที่เคยไม่มีค่า
ก็กลับมีความหมาย
ชีวิตที่ยืนขึ้นใหม่
ได้ด้วยมือของเธอ
ชีวิตที่เคยไม่มีค่า
ก็กลับมีความหมาย
ชีวิตที่ยืนขึ้นใหม่
ได้ด้วยมือของเธอ
ฉันรู้ฉันซึ้งฉันอุ่นใจ
มีเธอประคองป้องกัน
เธอทำให้ด้วยใจทุกอย่าง
ไม่หวังให้ตอบแทนให้เธอ
ฉันรู้ฉันซึ้งฉันห่วงใย
จะมีอะไรมาทดแทน
มีแค่เพียงคำที่บอก
ว่ารักเธอจริงจริง...
| Create Date : 05 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 9 สิงหาคม 2551 15:24:01 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 603 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กลีบดอกโมก  วันที่: 5 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:22:13 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร  ) วันที่: 5 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:56:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
...............................
No Me Importa Si Todos Te Miran
No Me Importa Lo Que Digan De Ti
No Me Importa Como Pasa El Tiempo
Sabiendo Yo Que Tu Me Quieres
.....................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เลยไม่รู้ว่าความรักจากท่านเป็นยังไง
ดูแลคุณยายดีๆนะค่ะ