|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เทวดา..นางฟ้าตัวน้อยของแม่ (4) : ชื่อนั้นสำคัญไฉน
หลายคนถามว่า ชื่อลูกเราเอามาจากไหน ทั้งสองชื่อต่างมีความหมายที่ลึกซึ้ง และเราคาดว่าคงหาคนซ้ำได้น้อย โดยเฉพาะชื่อเล่นของลูกสาวคนเล็ก ที่เมื่อมีคนถามว่า ชื่อน้องอะไร เมื่อเราบอกชื่อเล่นไป สองประโยคที่ได้ยินบ่อยที่สุดคือ
หา..ชื่ออะไรนะ
กับ
แล้วชื่อเล่นละคะ
เราก็ต้องอาศัยความใจเย็นอธิบายไปว่า นี่แหละค่ะ ชื่อเล่น
แล้วเมื่อบอกชื่อจริง คนฟังก็จะยิ่งทำหน้าเหมือนทึ่งหรือประมาณอารมณ์ไม่ได้ แล้วก็มักถามว่า แปลว่าอะไร กับ ไปสรรหาชื่อมาจากไหน
จากนั้นก็จะถูกแซวต่อว่า ตั้งชื่อซะเลิศเชียวนะ ฟังแล้วเหมือนมีเชื้อเจ้ามาจากสกุลใดสกุลหนึ่งยังไงไม่รู้
ชื่อจริงของเจ้าตัวอ้วน แปลว่า เสียงสรรเสริญอันกึกก้อง ส่วนชื่อจริงเจ้าตัวเล็ก แปลว่า เป็นที่รักยิ่งแห่งดวงใจพ่อ ส่วนชื่อเล่นของทั้งสอง ก็ตั้งตามช่วงเวลาที่เกิด เจ้าตัวอ้วน เกิดกลางเดือนพฤศจิกายน และเจ้าตัวเล็ก เกิดหลังวันวาเลนไทน์ไปหน่อย ชื่อก็จะมีความสัมพันธ์กับช่วงนั้น
คิดได้ยังไงไม่รู้ ให้กลับมาคิดตอนนี้ คงคิดไม่ออกแล้ว
ลูกสองคน แม้จะเลี้ยงมาในสภาพแวดล้อมเดียวกันทุกประการ แต่กลับมีความแตกต่างกัน ทำให้เราเข้าใจว่า เราต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจและจัดการกับอารมณ์ที่แตกต่างกันของลูกทั้งสองคน เราไม่สามารถใช้วิธีเดียวกันกับลูกทั้งสองได้
เจ้าตัวอ้วน เป็นเด็กที่เปี่ยมไปด้วยเหตุผล และสามารถใช้เหตุผลมาหักล้างได้อย่างน่าอัศจรรย์ จดจำทุกอย่างได้แม่นยำ แม้เวลาจะผ่านไปนาน หลายครั้งที่เขาเอ่ยถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว ทั้งที่เราเองก็ลืมไปแล้ว
ทำให้เราต้องระมัดระวังที่จะทำร้ายความรู้สึกของลูกโดยไม่รู้ตัว เพียงแค่เพราะคิดว่า เขายังเด็ก จะไปรู้ประสาอะไร
เนื่องจากเจ้าตัวอ้วนเป็นเด็กที่ชอบอ้างเหตุผลในการทำอะไรก็ตาม เราจึงต้องพยายามที่จะให้เขาทำอะไรเอง แล้วถามว่า หนูคิดยังไง ไหนลองทำดูสิ หนูว่าดีไหม แล้วเขาก็จะสามารถทำได้ แต่ถ้าไปบังคับ หรือกำหนดให้ทำ เขาก็จะโวยวายไม่ยอมทำ แม้แค่หยิบอะไรที่น่าจะหยิบได้ ถ้าลองงอแงแล้ว ยังไงก็ไม่ยอมหยิบ
ส่วนเจ้าตัวเล็ก ยังเห็นอารมณ์ไม่ชัดเจนนัก แต่พอมองออกว่าเป็นเด็กเจ้าอารมณ์ เจ้าคิดเจ้าแค้น อารมณ์รุนแรง (ต่างจากพี่ที่ขี้โวยวาย แต่ก็แค่นั้น โวยวายแล้วก็ลืม) ค่อนข้างเจ้าเล่ห์กว่าพี่ และดูจะไม่ยอมใครง่าย ๆ เราก็คงต้องให้เขาเรียนรู้ที่จะยอม และอ่อนโยนลง
การเลี้ยงลุกไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ไม่มีตำราเล่มใดๆ ที่สามารถบอกได้ว่าหากลูกเป็นอย่างนั้นแล้วต้องจัดการแบบนี้ ทุกวันที่ผ่านไป เราก็จะได้บทเรียนใหม่ๆ ในการดูแลลูกและการจัดการปัญหากับลูกขึ้นมาใหม่ ซึ่งแต่ละบทก็ไม่ซ้ำเดิม
แต่เราก็ยังเต็มใจและมีความสุขที่จะเรียนรู้ต่อไป
Create Date : 21 ธันวาคม 2550 |
|
2 comments |
Last Update : 9 สิงหาคม 2551 14:26:17 น. |
Counter : 1069 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Por IP: 125.24.8.174 22 ธันวาคม 2550 10:49:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: โต้ IP: 125.26.81.147 15 มกราคม 2551 11:41:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|