เทวดา..นางฟ้าตัวน้อยของแม่ (1)

ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีลูก และไม่คิดว่าจะมีได้ ด้วยปัญหาสุขภาพร่างกายที่ไม่ดีนัก

แต่ในที่สุดก็มีจนได้ และมีในวันที่ตัวเองไม่พร้อมนัก เพิ่งสอบเข้าเรียนต่อได้ ไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับชีวิตดี ทั้งเรียนและทั้งต้องอุ้มท้องไปเรียน นั่งเรียนไป ลูกก็ดิ้นไป ถีบจนปวดท้องไปหมด อาจารย์บรรยายไป เพื่อนๆ นั่งจด lecture เรากลับต้องมานั่งลูบท้องคุยกับลูก แต่ก็ยังดีที่ไม่แพ้อะไรเลย ไม่ได้อยากทานของเปรี้ยวเหมือนในหนัง และไม่อาเจียนใดๆ ทั้งสิ้น กินกับกินอย่างเดียว

ถึงวันคลอด ลูกชายคนแรกคลอดมาด้วยน้ำหนัก 3500 กรัม ซึ่งหนักมากเหลือเกินกับแม่ที่หนักเพียง 40 กิโลกรัม (โชคดีหน่อยตอนท้อง ขึ้นไปถึง 56 กิโลกรัม คงเป็นน้ำหนักที่มากที่สุดในชีวิตแล้ว)

เสียงร้องครั้งแรกที่ได้ยิน เป็นเสียงที่ทำให้เรารู้สึกถึงความเป็น “แม่” เป็นครั้งแรก

ด้วยความยากลำบากของการมีลูกคนแรก เลี้ยงไม่ค่อยเป็นนัก ประกอบกับอยู่ในระหว่างเรียนด้วย เลยทำให้ทั้งกลัวทั้งเกร็งไปหมด หนำซ้ำเจ้าลูกชายตัวดี ก็ช่างแผลงฤทธิ์ได้ดีเหลือเกิน ทั้งกินเก่ง โยเย แหกปากร้องลั่นบ้านจนเราตกใจว่าลูกเป็นอะไรมากไหม

แหกปากร้องเก่งเหมือนชื่อเขานั่นแหละ

แต่ก็กระท่อนกระแท่นกัดฟันเลี้ยงมาจนอวบอ้วนได้ ใครเห็นก็แปลกใจว่าลูกอ้วนเหมือนใคร แล้วก็ชมว่า “เลี้ยงลูกดีนะ อ้วนจ้ำม่ำเชียว” ได้แต่หัวเราะแหะๆ แต่แอบตอบในใจว่า เลี้ยงไม่ดีหรอก ก็แค่เวลาเขาร้อง ก็เอาขวดนมยัดปากเท่านั้นเอ ง เลยอวบอ้วนมาจนถึงทุกวันนี้

เจ้าตัวดีทั้งดื้อ ทั้งซน แล้วก็เจ้าเล่ห์แสนกลไม่มีใครเทียบ

แต่ก็ยังไม่เข็ด ยังอยากจะมีอีก

ด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว เข้าใจซึ้งถึงความเหงาของการไม่มีพี่มีน้องให้คำปรึกษาแนะนำ เลยอยากมีอีกคนไว้คอยดูแลกันเวลาเราไม่อยู่แล้ว

คนที่สอง เกิดมาในช่วงที่เราจิตใจไม่อยู่ในภาวะอารมณ์ที่ปกตินัก เครียดเรื่องเรียนและหลายๆ เรื่อง แต่น้ำหนักก็ยังขึ้นเอา ๆ ลูกสาวคนที่สอง เกิดมาด้วยน้ำหนัก 3400 กรัม ในขณะที่น้ำหนักแม่มันขึ้นไป 15 กิโลกรัม

..ช่างเป็นแม่พันธุ์ที่ดีจริง ๆ เรา...

ด้วยความที่รู้สึกผิดว่า เขามาในช่วงที่เราไม่พร้อมยิ่งเสียกว่าคนแรก เลยตั้งปณิธานที่จะพยายามไถ่โทษโดยให้เลี้ยงเขาด้วยนมแม่ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ พยายามบำรุงตัวเองด้วยนม อาหารเรียกน้ำนมสารพัด ไม่ว่าจะเป็นหัวปลี ไก่ผัดขิง แกงเลียง ฯลฯ ..และแล้วก็สมใจ เพราะจนป่านนี้ลูกสาวก็ยังไม่หย่านมแม่

....เวรกรรมของแม่มัน

แต่ผลดีที่ได้ คือ ลูกสาวคนเล็ก แม้จะตัวเล็กและค่อนข้างดูบอบบาง กลับสุขภาพแข็งแรงมากๆ ไม่ค่อยเจ็บป่วยมากนักเมื่อเทียบกับเจ้าคนโต ซึ่งป่วยกระเสาะกระแสะ และเป็นโรคภูมิแพ้

สนับสนุนให้ทุกครอบครัวเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เพราะมีประโยชน์และมีคุณค่ามากมาย และเห็นผลในระยะยาวจริงๆ

คุณหมอเล่าให้ฟังว่า เด็กๆ ปัจจุบัน เป็นโรคภูมิแพ้กันมากขึ้น เนื่องด้วยปัจจัยหลายอย่างที่เข้ามาเป็นตัวรบกวน ซึ่งพ่อแม่ต้องคอยดูแลและระวังให้ดี หากรักษาช้าเกินไปหรือดูแลไม่ดี อาจส่งผลต่อการเป็นโรคหอบหืด ซึ่งอันตรายเข้าไปอีก สำหรับเจ้าตัวอ้วนของเรา แพ้ขนหมา ขนแมว และฝุ่น (ยังดีที่ไม่แพ้นมวัว อาหารทะเล ไข่ )

คิดว่า การที่แพ้สามสิ่งนี้ ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากการที่เขากินนมเราค่อนข้างน้อย แค่สามเดือนก็กินนมขวดแล้ว เพราะมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์สนับสนุนว่า สารอาหารในนมแม่สามารถช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันให้แก่เด็กได้

แม่ขอโทษนะ

เจ้าลูกสาวคนที่สอง นิสัยผิดกับพี่ชายราวฟ้ากับดิน แม้ว่าหน้าตาจะไม่ต่างกัน ผิดแต่พี่ชายอวบอ้วน ในขณะที่น้องสาวบอบบาง พี่ชายขาว น้องสาวคล้ำ และพี่ชายหน้าหวาน แก้มแดง ขนตางอนยาว ปากบาง น้องสาวกลับหน้าเข้ม คมกว่า

จนคนแซวว่า ระวังลูกชายจะกลายเป็นสาว แล้วลูกสาวจะกลายเป็นทอมนะ

เราก็ เอาวะ..ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังได้ลูกชายคน ลูกสาวคนอยู่ดี คิดได้อย่างนี้ก็สบายใจขึ้น

เจ้าพี่ชาย จะช่างโวยวาย ฉลาดแกมโกง ช่างต่อรอง งอแง แต่กลับอารมณ์อ่อนไหวง่าย เจ้าน้ำตา ในขณะที่น้องสาวกลับร่าเริง ชอบร้องเพลง แต่เอาแต่ใจตัวเองสุดฤทธิ์ เจ้าคิดเจ้าแค้น เวลาไม่ได้อะไรดั้งใจ จะโผไป ร้องไห้บนเตียง หรือแอบไปร้องไห้แผดเสียงอยู่หลังบ้าน หากไม่ได้อะไรที่อยากได้เดี๋ยวนั้น จะกรี๊ด แล้วต่อให้เอาของสิ่งนั้นไปให้ทีหลัง ก็จะขว้างของนั้นทิ้งอย่างไม่ใยดีอีกเลย

ดูฤทธิ์ของเด็กอายุยังไม่ถึง 2 ขวบสิ

Create Date : 08 ธันวาคม 2550		0 comments
Last Update : 9 สิงหาคม 2551 14:27:33 น.
Counter : 486 Pageviews.
Share Tweet