ตอนที่ 7 ลมสงบก่อนเกิดพายุ ผู้แปล รัตน์ ตอนที่ 7 ลมสงบก่อนเกิดพายุ ยองจุนทำหน้านิ่ว ห้องของเขาดูแปลกไป ทำไมถึงได้มองเห็นเพดาน ฝ้าถูกถอดออกไปตอนไหน ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ห้องของเขา เขาลุกขึ้นนั่งและรู้สึกสับสน อ้า! นี่ต้องเป็นบ้านของพี่ซอ ทำไมถึงได้รู้สึกปวดมืออย่างนี้นะ ความรู้สึกเจ็บปวดครอบงำไปทั่วทั้งแขนและไหล่ของเขา เขามองฝ่ามือที่บวมเป่งเพิ่งจำได้ว่าตนทำอะไรลงไป เขาเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินเสียงยุนบก “น้องฮาน ท่านตื่นแล้วใช่ไหม” “ข้าตื่นแล้ว เชิญท่านเข้ามาเถิด” ประตูเปิดออก ยุนบกถืออ่างน้ำ พร้อมผ้าเข้ามาในห้อง เขาพอใจที่เห็นเพื่อนของเขามีสติกลับคืนมา “ท่านต้องตื่นแล้วล่ะน้องฮาน ท่านหลับเป็นตายไปเกือบวันเชียวนะ ข้าเข้ามาดูท่านอยู่เรื่อยๆ” เขาพูดด้วยใบหน้าที่แย้มยิ้ม “โอ้ นี่มันเป็นเวลาไหนแล้วท่าน” ยองจุนถามอย่างกระดาก “ข้าล้อท่านเล่นน่า ตอนนี้เพิ่งจะบ่ายเท่านั้นเอง เราเตรียมอาหารไว้ให้ท่านแล้ว คิดว่าท่านคงจะหิวแล้วสินะ เพราะเมื่อวานท่านไม่ได้ทานมื้อเย็น” ท้องของยองจุนร้องดังขึ้นมา แทนคำตอบพวกเขาต่างหัวเราะชอบใจ เป็นดังเช่นยุนบกเดาไว้ไม่มีผิด ยองจุนหิวมาก เขากินอย่างมูมมามอยู่นอกชานด้านหน้าห้องยุนบก อาหารอร่อยมาก มือของเขาสั่นขณะที่ถือชามและตะเกียบ “ใครเป็นคนทำกับข้าวนี่หรือพี่ซอ” เขาถามพลางคิดว่าน่าจะเป็นอาหารที่ซื้อมาจากตลาด “ข้าเป็นคนทำเอง” ยุนบกยิ้มกว้าง เมื่อเห็นท่าทางประหลาดใจของ ยองจุน “ไม่เอาน่า น้องฮาน โรงกระดาษนี่มีแค่ข้ากับท่านอาจารย์ ท่านคิดว่ายังจะมีใครทำอาหารให้เรากัน” “จริงของท่าน” ยองจุนพยักหน้า ทั้งสหายของเขาและอาจารย์ต่างก็ไม่ได้แต่งงานและไม่มีครอบครัว ดังนั้นพวกเขาจึงต้องทำอาหารด้วยตัวเอง “รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง น้องฮาน” ยุนบกมองด้วยความเป็นห่วง “ดีขึ้นแล้วล่ะพี่ซอ เมื่อคืนข้าคงทำเรื่องที่น่าอายสินะ” ยองจุนส่ายหน้า “ทุกคนต่างก็มีช่วงเวลาที่ดีและไม่ดี น้องฮาน อย่าได้คิดมากกับพฤติกรรมประหลาดของท่านเลย” “โอ้โฮ! พฤติกรรมประหลาด พี่ซอ ท่านพูดแรงจริงนะ” ยองจุนหน้าหงอย กล่าวตามตรงแล้วเขารู้สึกหดหู่และไม่รู้สึกปลดปล่อยเหมือนเช่นเมื่อคืน “พี่ซอ หากไม่เป็นการรบกวน ข้าอยากจะอยู่ที่นี่อีกสักพัก” เขาขอร้อง เนื่องจากยังไม่อยากกลับบ้านในตอนนี้ “อย่างนั้นก็ดีสิ ได้เปลี่ยนบรรยากาศเสียบ้างอาจทำให้ท่านรู้สึกดีขึ้น พวกคนงานกำลังจะเดินทางไปยังเนินเขาหลังลำธารนั่น เพื่อไปเก็บกิ่งหม่อน ท่านสนใจจะไปด้วยหรือไม่” “ข้าอยากจะไปเปิดหูเปิดตาอยู่แล้ว!” ยองจุนกระตือรือร้น “อ้าว นี่” ยุนบกยื่นชุดทำงานให้ยองจุน “ข้าเองก็คิดจะชวนให้ท่านอยู่ต่ออีกสักหน่อย และได้ยืมเสื้อของอาจารย์ไว้ให้ท่าน หากได้ออกแรงซะบ้างอาจทำให้ท่านลืมสิ่งต่างๆ ได้” “ท่านนี่..ต้องเป็นหมอดูเทวดาแน่ ๆ เลยพี่ซอ” “เกรงว่า ข้าเป็นแค่คนธรรมดานี่แหละ ท่านอาจารย์ต่างหากที่เป็นหมอดูเทวดา” ยุนบกหัวเราะ “ให้ข้าพันมือให้ท่านเสียก่อน มันคงปวดมากจากการออกแรงเมื่อวานนี้” “ขอบคุณ พี่ซอ” ยองจุนไม่แปลกใจที่สหายมองออกถึงความเจ็บปวดของเขา และรู้สึกขอบคุณที่ยุนบกใช้ยาขี้ผึ้งทาบนมือของเขา มันช่วยบรรเทาอาการปวดได้ดีทีเดียว “เอาล่ะ” ยุนบกใช้ผ้าผันแผลพันมือเขาอย่างนิ่มนวล “พวกเขาจะเริ่มออกเดินทางกันแล้ว ท่านไปได้แล้วล่ะ” ยุนบกมองยองจุนข้ามลำธารไปพร้อมกลุ่มคนงาน และหันกลับมาโบกมือให้ยุนบกเมื่อเดินเขาไปสุดทางแล้ว เขารู้สึกสบายใจที่เห็นสหายคลายจากความเศร้าโศก ถึงแม้ว่ายังมีเรื่องค้างคาใจ คือรู้สึกผิดที่ตนเองเป็นต้นเหตุให้ยองจุนเจ็บปวด เขาเห็นแก่ตัวเกินไปหรือไม่ที่ไม่คำนึงถึงความรู้สึกของยองจุน เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ทีไร เขาคิดว่าไม่ควรไปสนับสนุนยองจุนเรื่องของจองฮยางเลย แต่ก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะทำให้ยองจุนเลิกล้มความตั้งใจ อยู่แล้ว แต่ทว่า เขากำลังโกหกใครอยู่กันแน่ ไม่ใช่ตัวเขาเองหรอกหรือ เขาไม่เคยหวังเลยหรือว่า อยากให้จองฮยางปฏิเสธยองจุน เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ “ว่าไง เจ้าหนู ดูเหมือนเขาเป็นปกติเแล้วสินะ” “ท่านอย่าย่องเข้ามาเงียบๆ อย่างนี้สิ อาจารย์” ยุนบกยิ้มเยาะเมื่อเห็นอาจารย์ แล้วก็หลบเลี่ยงจากการตีของอาจารย์ได้ “เจ้าว่าใครย่อง หา! ข้าว่า..เจ้ายังไม่ได้จัดการเรื่องสาวน้อยคนนั้นใช่มั๊ย? “ยัง...ข้ายังไม่มีโอกาส” ยุนบกถอนหายใจ “หมายความว่าอย่างไร ไม่มีโอกาส? เจ้าไปส่งนางจนถึงบ้านเมื่อคืนนี้!” “อาจารย์ ข้าจะพูดกับนางต่อหน้าคนรับใช้มากมายได้อย่างไรกัน แล้วลุงของนางก็อยู่บ้านอีก หรือจะให้ข้าเข้าไปในห้องของนาง” ยุนบกทำตาถมึงทึงใส่อาจารย์ “ถ้างั้นก็แล้วไป” อาจารย์ซุกควอน ถอนหายใจ “เราต้องหาฟืนเพิ่มอีกนะ” “ครับ อาจารย์” ถึงแม้เมื่อวานนี้เขาพยายามที่จะเรียนรู้วิธีการผลิตกระดาษ แต่ยองจุนก็รู้สึกว่าเขาไม่สามารถรับรู้อะไรได้เลย วันนี้เขารู้สึกเปิดรับและสนุกสนานกับกระบวนการผลิตกระดาษ เขามองยุนบกและคนงานซึ่งกำลังทำงาน อย่างสนใจ และทดลองทำตามแต่ละขั้นตอน ทั้ง นึ่ง ต้ม และล้างอีกหลายครั้งเพื่อกำจัดสิ่งเจือปนต่าง ๆ ก่อนที่จะนำเส้นใยที่ได้ไปแช่ เส้นใยที่ได้จะถูกนำไปผสมน้ำ ล้างและเขย่าในกรอบไม้ ก่อนปล่อยให้แห้ง ยุนบกรู้ว่ายองจุนไม่เคยทำงานหนักมาก่อน จึงเห็นว่าไม่ควรปล่อยให้เขาทำงานมากไปกว่านี้ เขาเกรงว่าผู้เฒ่าฮานอาจไม่พอใจเมื่อพบว่ามือของลูกชายบาดเจ็บ คืนนั้นยองจุนเอาแต่มองสำรวจมือของตัวเอง “ต้องการอะไรอีกไหม สำหรับรักษามือเจ้าน่ะ” ซุกควอนถามในขณะที่จิบซุปไปด้วย เมื่อสังเกตเห็นสีหน้ากังวลของยองจุน “โอ้..ไม่ อาจารย์ซุกควอน ข้าไม่ต้องการอะไรแล้ว” ยองจุนรีบปฏิเสธอย่างทันทีทันใด “ขอบคุณสำหรับความกรุณา วันนี้ข้าได้เรียนรู้อย่างมาก” “ดีมาก ! ดังคำกล่าวที่ว่า ‘อย่ากลัวที่จะก้าวไปอย่างช้าๆ แต่จงกลัวการหยุดนิ่งอยู่กับที่’” “อาจารย์ ท่านเคยได้ยินหรือไม่ว่า ‘เหนือฟ้ายังมีฟ้า’ เมื่อไหร่ท่านจะปรับปรุงฝีมือการทำอาหารเสียที ข้าไม่ยอมทำอาหารให้ท่านไปตลอดหรอกนะ”ยุนบกกล่าวเมื่อพร้อมที่จะลุกหนีออกจากโต๊ะอาหาร “เอ๊ะ! เจ้าเลวนี่ เดี๋ยวเถอะ ตอนเจ้ามาที่นี่ใหม่ๆ ข้าไม่ยักเคยได้ยินเจ้าบ่นอะไรสักคำ” “นั่นมันก่อนที่ข้าจะได้รู้จักท่านดี” ยุนบกตะโกนมาจากครัว “หนอย ! เจ้านี่มันวอนซะแล้ว” ซุกควอนรีบลุกเข้าไปในครัว ขณะที่ยองจุนมองดูอย่างรู้สึกสนุกไปด้วย มิตรภาพของทั้งสองนั้นเขาไม่เคยพบเห็นมาก่อนแม้แต่กับพ่อของเขาก็ตาม “เจ้าอยู่กับเขาได้แน่นะ” ซุกควอนกระซิบ พร้อมกับยื่นชามของเขาให้ยุนบก “เขาอยู่ห้องด้านหน้า ข้าอยู่ห้องด้านหลัง สบายมากอาจารย์” ยุนบกยิ้ม เขาส่ายหัวให้กับความกังวลของอาจารย์, นึกถึงช่วงวันเวลาที่เขาเคยนอนร่วมห้องกับพี่ชายของเขา ยอนบก และอาจารย์ของเขา ทันวอน “ก็ดี ก็แค่ตะโกนเรียกละกัน หาก.......” ซุกควอนสำลักเมื่อถูกสาดด้วยน้ำ “เจ้า!.....นี่มัน.......” ยองจุนไม่สามารถซ่อนรอยยิ้มไว้ได้เมื่อเห็นซุกควอนออกมาในสภาพที่เปียกโชก ดูเหมือนสหายของเขาจะเหนือกว่าอาจารย์ ยุนบกเดินเข้ามา หยิบกองกระดาษออกจากตู้ และนั่งลงที่โต๊ะ “พี่ซอ ท่านรู้ไหมว่า ท่านดูสนิทกับอาจารย์ จนเหมือนป็นเเพื่อนสนิทซะมากกว่าเป็นอาจารย์ “ ยองจุนพูดอย่างอิจฉา “ถูกของท่าน น้องฮาน” ยุนบกพยักหน้า “ท่านเป็นทั้งอาจารย์ เป็นทั้งเพื่อน และเป็นเหมือนพ่อของข้าด้วย” “และข้าหวังว่าเจ้าจะจดจำที่เจ้าพูดไว้ ไอ้หนุ่ม” ซุกควอนปรากฏตัวจากด้านหลังห้อง สวมเสื้อตัวใหม่ “เจ้าจะฆ่าข้าหรือไง สาดน้ำใส่ข้าในคืนที่อากาศหนาวแบบนี้” “โธ่ อาจารย์ ข้าไม่นึกว่าท่านจะกลัวกะอีแค่น้ำนิดหน่อยแค่นี้ เช่นนั้นเรื่องที่ท่านรอดชีวิตจากทะเลสาบน้ำแข็งนั้นก็เป็นเรื่องแต่งขึ้นใช่ไหม? “มันจะเป็นเรื่องโกหกได้อย่างไร ในเมื่อข้ามีพยานรู้เห็นตั้งหลายคน” “อาจารย์ ท่านบอกว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่สามสิบปีก่อน ข้าจะสามารถพิสูจน์ความจริงได้ที่ไหนกัน” “ไม่ใช่นิทานอย่างแน่นอน ข้าเคยโกหกเจ้าเมื่อไหร่กัน” “โกหกน่ะ ไม่เคย แต่ขี้โม้น่ะ ใช่เลย!” “เอ่อ......” ยองจุนกระแอมเมื่อเห็นว่าพวกเขาพร้อมที่จะทะเลาะกันอีกรอบ พวกเขามองยองจุน โดยลืมไปแล้วว่าเขาอยู่ด้วย “ข้าขอถามท่านหน่อยเถอะ พี่ซอ แล้วทำไมท่านยังเลือกที่จะทำงานที่โรงกระดาษนี่?” “โอ้ ถามเขาสิ” ยุนบกโบ้ยไปทางซุกควอน ซึ่งกำลังตบมืออย่างแรง “แรงงานฟรี ๆ ” ซุกควอนตอบ “แรงงานทาสน่ะสิ!” ยุนบก โต้กลับ ยองจุนถอนหายใจ ดูเหมือนช่างเป็นคืนที่ยาวนาน ในที่สุดยองจุนก็ได้รู้ว่าอาจารย์ซุกควอนช่วยชีวิตยุนบกไว้จากโจรร้าย ยุนบกจึงตัดสินใจที่จะอาศัยอยู่ที่โรงกระดาษ ขณะที่เขากำลังนอนคิด เขาปรารถนาที่จะมีความรู้สึกเป็นกันเองกับพ่อของเขาบ้าง หรือใครสักคนก็ยังดี ชีวิตของเขาช่างโดดเดี่ยว เขาไม่สามารถนับว่า คยองมี เป็นน้องสาว นางปลีกตัวออกไปตั้งแต่ย้ายเข้าบ้านมา เพื่อนๆ หรือญาติของเขาล้วนมีความเห็นที่ไม่ตรงกัน พวกเขาล้วนคิดถึงแต่เรื่องของตัวเอง แต่นับว่าเขายังมีโชคอยู่บ้างที่ได้มาพบพี่ซอ ผู้ซึ่งเป็นแรงผลักดันให้เขาได้ปรับความเข้าใจกับพ่อของเขา พรุ่งนี้เขาจะออกไปเก็บกิ่งหม่อนกับพวกคนงาน เขามีความสุขที่ได้อยู่ในโรงกระดาษ โลกกว้างอีกโลกหนึ่งซึ่งแตกต่างจากโลกที่เขาเคยอยู่ วันรุ่งขึ้น ยุนบกแนะนำเขาให้รู้จักกับคนงานคนหนึ่ง เป็นการดีที่จะมีคนติดตามขณะที่ออกไปเนินเขา ยองจุนเข้าใจความหวังดีของเขา จึงกล่าวขอบคุณ ก่อนจะออกเดินทางไปกับพวกคนงานหลังจากอาหารเช้า เมื่อล่วงเข้าสู่ยามบ่าย บุคคล 2 คน ปรากฏกายบนถนนซึ่งมุ่งตรงไปสู่โรงกระดาษ เหล่าคนงานพากันมองตามอย่างสนอกสนใจ ในขณะที่พวกนางเดินไปยังลานบ้าน คนหนึ่งเป็นเด็กสาว อีกคนเป็นหญิงงามที่หาใครเปรียบได้ยาก สายตาของนางทำให้หลายคนดังต้องมนต์สะกด นางมองไปโดยรอบ เป็นที่อยากรู้นักว่านางจะเอ่ยปากกับใคร “ขอโทษค่ะ คุณชายซอทำงานอยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ” นางถามชายวัยกลางคนซึ่งกำลังเทน้ำลงในกรอบเยื่อกระดาษ คนงานเริ่มส่งเสียงพึมพำ เสียงอื้ออึงไปทั่วนับตั้งแต่นางปรากฏกาย ซุกควอนตื่นตะลึงเมื่อเห็นนาง เกิดอะไรกับยุนบก เจ้านี่มันทำอย่างไรกันนะ ถึงได้มีหญิงงามเช่นนี้มาเกี่ยวพัน “เขาออกไปที่ลานไม้ เดินตรงไปแล้วก็เลี้ยวขวา” เขาส่ายหน้าและกลับไปทำงานต่อ ส่งเสียงกระแอมพร้อมทั้งจ้องเขม็งไปยังคนงานที่ยังมีอาการตะลึงค้าง “จะเป็นการรบกวนหรือไม่ หากข้าจะให้สาวใช้รออยู่ที่นี่” นางถาม “อา.... ให้นางนั่งอยู่แถวนี้ก็ได้” ซุกควอนพยักหน้าไปทางลังไม้ข้างๆ เตา “เจ้ารออยู่ที่นี่เถอะนะ เอยอง” นางสั่ง “เอ่อ..นายหญิง......” เด็กสาวพูดอย่างกังวล “ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวข้าก็กลับมาแล้ว” นางเดินไปตามทางที่ชายผู้นั้นบอก เลี้ยวขวาไปตามทางแคบๆ เสียงตัดไม้ดังขึ้นเรื่อย ๆ นางเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เขาอยู่ตรงนั้น หันหลังให้นาง และกำลังผ่าท่อนไม้ที่อยู่ตรงหน้าออกเป็นชิ้น ๆ นางไม่รู้ตัวว่านานแค่ไหน ที่นางยืนอยู่อย่างนั้น ดื่มด่ำกับภาพที่อยู่เบื้องหน้า เป็นเขาจริง ๆ เสื้อของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ นางอยากซับเหงื่อที่สะท้อนแสงระยิบระยับบนใบหน้าของเขาเหลือเกิน เขาโยนท่อนไม้ไปยังกองไม้ขนาดใหญ่ พลันหยุดนิ่งเมื่อหางตาไปสะดุดชายเสื้อที่พลิ้วไหว ภาพนั้นทำให้เขาต้องฉุกคิด และทันทีที่เขาหันไปก็ต้องตกตะลึงจนถึงกับหยุดนิ่ง เขาไม่เคยคิดเลยว่า นางจะตามหาเขา “จองฮยาง” เขาเอ่ยออกไปหลังจาก รู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วขณะ “เอ่อ.....” เขายืนตัวแข็งทื่อในขณะที่นางเดินเข้ามาใกล้ สายตาของนางเปล่งประกายบ่งบอกถึงอารมณ์และความรู้สึกอันแรงกล้าที่อยู่ในใจ ขวานในมือเขาร่วงหล่นลงพื้น ในขณะที่แขนทั้งสองของนางโอบกอดรอบคอเขา “ช่างเขียน” “จองฮยาง” เหมือนดังเวลาหยุดนิ่ง เขาไม่รู้ตัวเลยว่านานแค่ไหนที่พวกเขาโอบกอดกันอยู่อย่างนั้น แต่แล้วเขาก็ต้องจำใจขยับตัวออกมา “เจ้ามาที่นี่ทำไมรึ” เขาถามสั้น ๆ ช่างเป็นคำถามที่โง่เขลาอย่างที่สุด เขาผลักนางออกอย่างนิ่มนวล และก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นนางกำลังร้องไห้ “ไม่เอาน่า..เจ้าร้องไห้ทำไมกัน” เขาพูด พลางกลั้นน้ำตาของตัวเอง เขาใช้มือทั้งสองประคองใบหน้าของนางอย่างอ่อนโยน เช็ดน้ำตานางด้วยนิ้วหัวแม่มือ “มาเถอะ เราไปนั่งคุยกันที่ข้างลำธารนั่นเถอะ” เขาจูงมือนางเดินไปยังข้างลำธาร “เจ้ากลับไปยึดอาชีพนั้นอีกครั้ง” เขาพูดเมื่อนึกถึงคืนที่ราวกับทุกสิ่งจะถาโถมเข้ามาหาเขา “เหมือนจะเป็นเช่นนั้น แต่ตอนนี้ข้าก็มีอิสระมากกว่าตอนที่อยู่ฮันยาง” นางรู้สึกเป็นสุข ที่ได้สัมผัสความอบอุ่นจากมือเขาอีกครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่นางเฝ้าคิดถึงมาโดยตลอด และก็รู้สึกเสียใจเมื่อรู้ว่ามือที่แสนอ่อนโยนของเขากลายเป็นหยาบกร้าน “ช่างเขียน ท่านเลิกเขียนภาพแล้วหรือคะ” “ยังเขียนอยู่ แต่ตอนนี้งานหลักของข้าคือการผลิตกระดาษ” เมื่อมาถึงลำธาร เขามองไปโดยรอบเพื่อหาบริเวณเหมาะสม “ตรงโขดหินนั่น” เขาพานางไปยังแผ่นหินขนาดใหญ่ ปัดกวาดเศษหิมะและตะไคร่น้ำก่อนจะนั่งลงข้างกัน เขาทอดสายตาไปยังอีกฝั่งของลำธาร “ทำไมท่านจึงออกจากฮันยางมาล่ะคะ ข้าคิดว่าท่านทันวอนจะสามารถหาตำแหน่งใหม่ให้ท่านได้” นางปรารถนาไม่ให้เขาปล่อยมือจากนาง “ข้าต้องจากมา” เขาไม่แน่ใจว่าจะบอกนางได้แค่ไหน ความจริงทั้งหมด เขาตัดสินใจ “ข้า....พระราชามีคำสั่งให้ข้าปิดบังฐานะที่แท้จริงของตัวเอง” เขามองนางซึ่งกำลังตื่นตระหนก “พระราชา?! จากใครกัน?” จองฮยางรู้สึกหวาดกลัว การหลอกลวงเบื้องสูง ถือเป็นความผิดที่ร้ายแรง หากถูกจับได้อาจถึงกับถูกประหารชีวิต แต่ยุนบกยังคงมีชีวิตอยู่ “มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถทำเช่นนั้นได้” เขาพยักหน้าให้กับ สายตาที่แสดงถึงความเข้าใจของนาง “เรื่องราวทั้งหมด เกิดขึ้นเพราะภาพเขียนนั่น ‘คู่รักใต้แสงจันทร์’” จองฮยางพูดด้วยความโกรธ “วันนั้นท่านทำให้ข้าตกใจยิ่งนัก มิหนำซ้ำท่านยังท้าทายเขาอีก ท่านรู้มั๊ยว่า เขามาหาข้าและพูดเป็นนัยว่าเขารู้ความจริงเกี่ยวกับท่าน ไม่สิ เขามั่นใจมากและยังถามอีกว่าเหตุใดข้าถึงได้รักคนอย่างท่าน “เมื่อคิดดูแล้ว บางทีข้าอาจตัดสินใจผิดไปก็ได้” เขายอมรับ “แต่ยังไงข้าก็ไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่ ถึงแม้มันจะทำให้ข้าต้องตกอยู่ในอันตรายก็ตาม” “ข้าไปพบโจนึนตอนที่เขากำลังจะหนี และบอกความจริงทั้งหมดให้เขารู้ เพราะข้าอยากตอกย้ำให้เขารู้ซึ้งถึงความเจ็บปวด ไม่เพียงแค่นั้น ข้ายังอยากชื่นชมกับความหายนะของเขา ข้าอยากให้เขาได้รู้ว่าใครที่เป็นคนทำให้เขาต้องสูญเสียความมั่งคั่ง ญาติสนิทมิตรสหาย รวมทั้งเกียรติยศชื่อเสียงของเขา” อา...นั่นถือเป็นช่วงเวลาแห่งชัยชนะของเขา ที่ได้เห็นความบ้าคลั่งเดือดดาลอย่างสุดขีดของคิมโจนึน ถ้าหากเขาถูกทำร้ายให้ตายเสียตั้งแต่ตอนนั้น ปัญหาทั้งหลายก็คงไม่เกิดขึ้นตามมาเช่นนี้ “แต่..ถึงแม้เขาจะถูกจับตัวได้, ลูกน้องคนสนิทก็มาช่วยให้เขาหนีไปได้ ข้าคิดว่าก่อนหน้าที่เขาจะถูกลอบสังหาร เขาคงได้บอกความจริงแก่พรรคพวกซึ่งได้นำเรื่องไปแจ้งพระอัยยิกา และก็ได้ใช้เรื่องนี้ต่อกรกับพระราชา เมื่อพระราชาไต่สวนข้า ข้ายอมรับสารภาพแต่พระองค์หาได้ประหารข้า ทรงลงโทษโดยให้เนรเทศและห้ามใช้นาม เฮวอน อีกต่อไปและข้าต้องหลบหนีให้รอดพ้นจากสายตาของพวกที่ต่อต้านพระองค์” “เพราะเหตุนี้ ท่านจึงต้องมาทำงานในโรงกระดาษนี่” นางรู้สึกเห็นใจในโชคชะตาของเขา ที่ไม่สามารถจะวาดรูปได้อีก แต่ไม่นี่ เขาบอกว่าเขายังคงวาดรูป “มันไม่เป็นการยากลำบากสำหรับท่านหรือ..ข้าหมายถึง......” นางนิ่งไป “นั่นเป็นเรื่องแรกที่ข้าคิดเลยล่ะ” เขาหัวเราะเมื่อนึกถึงคำพูดของซุกควอน “ไม่ได้มีเพียงเจ้ากับอาจารย์ทันวอนเท่านั้นที่รู้ความจริงเกี่ยวกับตัวข้า ยังมีอีกหนึ่งคน นั่นคืออาจารย์ซุกควอน” “อาจารย์ซุกควอน” “เจ้าคงได้พบกับท่านแล้ว เขาล้างเยื่อไม้อยู่ที่โรงกระดาษ” นางพยักหน้า “หนึ่งปีที่เดินทางออกจากฮันยาง ข้าเตร็ดเตร่ไปเรื่อย” เขาตัดสินใจที่จะไม่เล่าถึงรายละเอียดในช่วงปีแรกให้นางทราบ “โชคไม่ดีนักที่ข้าไปพบพวกโจรและอาจารย์ซุกควอนได้ช่วยชีวิตข้าไว้” ความจริงแล้วเขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด เขาขาหักและถูกทำร้ายที่ศีรษะพวกโจรทำร้ายเขาอย่างทารุณแต่อาจารย์มาช่วยเขาได้ทันก่อนที่เขาจะถูกฆ่า แต่เขาไม่อยากให้นางต้องเสียขวัญกับเรื่องเหล่านั้น “เขานำข้ามารักษาจึงได้รู้ความจริงเกี่ยวกับตัวข้า ข้าจึงต้องเล่าเรื่องราวในอดีตส่วนหนึ่งให้เขารับรู้ เมื่อข้าหายจนเป็นปกติ เขาจึงบอกให้ข้าต้องรู้จักหาวิธีป้องกันตัวเอง ทีแรกข้าเองก็ไม่เต็มใจนัก...” เขายิ้มเมื่อนึกถึงตอนที่เขาพบซุกควอนและท่าทางประหลาดของเขา จุดเปลี่ยนของซอยุน (ซินยุนบก) ซุกควอนบ่นพึมพำตลอดทางในขณะที่เร่งฝีเท้าเพื่อหาที่มาของเสียงรบกวนจากเนินเขาในคืนที่มืดมิดจนแทบมองไม่เห็นทาง แสงริบหรี่ส่องมาจากแนวต้นไม้ อีกด้านหนึ่งมี ชาย 2 คนกำลังกวัดแกว่งดาบในมือไปมา ซุกควอนแผดเสียงคำรามลั่นหมายที่จะให้พวกเขาหยุด เพียงครู่เดียวเขาก็อยู่ระหว่างชายทั้ง 2 เขาปลิดชีพพวกนั้นอย่างไร้ความปราณี แล้วจึงได้หันไปสนใจกับอีกร่างที่นอนอยู่กับพื้น “เจ้าพอจะพูดได้มั๊ย” เขาแตะเบาๆ ที่หน้าชายหนุ่ม “เฮ๊ เจ้าได้ยินข้ามั๊ย” “ข้า....” ชายหนุ่มอ้าปากตอบก่อนที่ดวงตาจะเหม่อลอยและสลบไป จากการตรวจสอบเบื้องต้นพบว่าเขามีอาการขาหัก เขาหยิบคบไฟมาส่องดู กังวลใจเมื่อพบว่าชายหนุ่มถูกแทงโดยพวกโจรนั่น แต่ไม่พบร่องรอยการถูกฟันจนเสื้อผ้าฉีกขาด หรือรอยฟกช้ำที่สาหัส เขาควรจะพาชายหนุ่มกลับบ้านเพื่อวินิจฉัยอาการอย่างละเอียด บนพื้นมีห่อสัมภาระ และม้วนกระดาษซึ่งเขาคาดว่าน่าจะเป็นของชายหนุ่ม หลังจากการช่วยชีวิตชายหนุ่ม เขาแบกร่างชายหนุ่มขึ้นหลังและรู้สึกแปลกใจกับน้ำหนักตัวที่เบาหวิวของชายหนุ่ม ระยะทางจากโรงกระดาษอยู่ห่างจากบ้านเขาพอสมควร แต่โชคดีที่สัมภาระของเขาไม่หนักมากและเป็นการดีที่หนุ่มน้อยหมดสติอยู่ ไม่อย่างนั้นแล้วเขาคงต้องร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดเมื่อซุกควอนวางเขาลงกับพื้นอย่างนิ่มนวลเท่าที่จะทำได้ และระวังที่จะไม่ทำให้ขาที่หักอยู่ได้รับบาดเจ็บเพิ่มเติม ก่อนอื่นเขาต้องปฐมพยาบาล เขาออกไปข้างนอกนำแผ่นไม้มา 2 ชิ้นเพื่อนำมาดามขา หลังจากที่เขาถอดที่รัดผมออก ซุกควอนต้องประหลาดใจที่ชายหนุ่มช่างมีโครงหน้าที่งดงามและดูบอบบาง เมื่อเขาตรวจสอบร่องรอยภายนอกจึงพบบาดแผลอยู่บริเวณข้างศีรษะ ซุกควอนขมวดคิ้ว เขาต้องเข้าใจผิดไปแน่ ๆ ชีพจรนั่น เขาพลิกมือชายหนุ่มขึ้น ไม่มีร่องรอยการถูกใช้แรงงาน ไม่มีลักษณะที่บ่งชี้ว่าเคยจับอาวุธ ไม่เคยถือดาบ ต้องเป็นบัณฑิตแน่ๆ เขาเหลือบสายตาไปยังม้วนกระดาษที่กองอยู่บนพื้น แต่ไม่ ไม่ใช่แค่นั้น เอวบางร่างเล็ก หน้าตาหมดจด และชีพจรแบบนี้ เขาตรวจสอบดูอีกครั้ง นางทำอะไรกันแน่ถึงต้องแต่งกายด้วยชุดผู้ชายอย่างนี้ เขาต้องใช้ความคิดอย่างหนักเพราะรู้ว่าจะต้องมีปัญหาตามมาแน่ๆ แต่เรื่องนั้นไว้ค่อยหาทางแก้ทีหลัง เนื่องจากสิ่งแรกที่ควรทำคือรักษานางให้หายเป็นปกติ เมื่อนางตื่นขึ้นและพบว่าตัวเองอยู่ในบ้านที่แปลกตา จึงรู้สึกตกใจ นางลุกขึ้นนั่ง ความเจ็บปวดจากขาขวาของนางปรากฏบนใบหน้า นางได้ยินเสียงจากภายนอกบ้านแต่ไม่มีใครอยู่บริเวณนั้น ถึงจะรู้สึกสับสน แต่นางก็เหนื่อยล้าเกินกว่าที่จะนึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง อา...มีคนช่วยนางไว้ นางคิดว่าเวลาของนางหมดลงแล้วตั้งแต่ตอนที่เห็นดาบพุ่งเข้ามา นางเหลียวมองเมื่อเห็นประตูเปิดออก ชายวัยกลางคนนั้นยิ้มเมื่อพบว่านางฟื้นแล้ว “ขาเจ้าหักอยู่ เพราะฉะนั้นพยายามอย่าเคลื่อนไหวให้มากนัก” เขาพูดก่อนที่จะหายไปเพื่อเอาอ่างน้ำกับผ้ามาให้นาง “ข้าชื่อปาร์คซุกควอน เจ้าล่ะ” “ข้าชื่อ ซอยอง คืนนั้นท่านช่วยชีวิตข้าไว้ ใช่หรือไม่ ต้องขอขอบคุณท่านมาก” นางกล่าว “ใช่ ข้าเอง” เขาผลักอ่างน้ำกับผ้าไปใกล้นาง “เจ้าพักอยู่ที่นี่จนกว่าจะหายดีและ......” เขานิ่งไป “เจ้าต้องช่วยเหลือตัวเองบ้าง มีบางอย่างที่ข้าไม่สามารถช่วยเจ้าได้” นางตะลึงเมื่อเห็นสายตาที่มีนัยของเขา และนางก็เริ่มเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร “ท่าน....รู้....ได้อย่างไร?” นางสำรวจตัวเอง และหันไปมองเขาด้วยความตกใจกลัว “ถึงข้าจะไม่ได้เป็นหมอที่เก่งกาจ แต่ข้าก็สามารถบอกความแตกต่างได้จากชีพจรของเจ้า” เขาส่ายหัวเมื่อเห็นอาการตื่นกลัวของนาง และไม่รู้สึกแปลกใจ “สิ่งอื่นที่บ่งบอกให้ข้ารู้ก็คือ รูปร่างที่บอบบาง มือของเจ้า” เขาจับแขนนางและยกขึ้น “กล้ามเนื้อก็ไม่มี แขนเรียวเล็กอย่างนี้ เจ้าดูยังไงก็เหมือนเด็กผู้ชายมากกว่า” คนที่ไม่รู้ความจริงของเจ้า คงไม่มีใครมองว่าเจ้าสวยเป็นแน่ แต่เป็นพ่อรูปหล่อต่างหาก” เขาหัวเราะ “อะไรกัน........” นางเริ่ม ครุ่นคิดถึงความยุ่งยากที่จะตามมา กังวลว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี เขาจะเปิดเผยความลับของนางหรือไม่นะ “เอาล่ะ ข้าจะไม่ไปป่าวประกาศให้ใครรู้เรื่องของเจ้าหรอกนะ มันไม่ใช่ธุระของข้า” เขาช่วยคลายความกังวลของนาง “ตอนนี้ได้เวลาพักผ่อนแล้ว เพื่อขาของเจ้าด้วย เลิกคิดมากได้แล้วล่ะ ดีมั๊ย” แม้ว่านางจะยังคงรู้สึกไม่สบายใจนัก แต่นางก็ต้องทำตามที่เขาบอก ในขณะที่อาการของนางดีขึ้นเรื่อย ๆ นั้น ความรู้สึกกลัวของนางก็ค่อยๆ ลดลง นางได้รู้ว่าเขาผลิตกระดาษ เสียงที่นางได้ยินอยู่ทุกวันก็คือเสียงการทำงานของคนงานซึ่งกำลังจัดการกับเยื่อไม้ เมื่อนางสามารถขยับมือได้ เขาได้ให้นางช่วยงานโดยให้บันทึกจำนวนกระดาษที่ผลิตได้แต่ละวัน ซึ่งนางเองก็พอใจกับงานนี้ เขาคอยเป็นที่พึ่งในขณะที่ขานางหักอย่างนั้น เมื่อเห็นเสื้อผ้านางขาดเขาก็หาเสื้อผ้าใหม่ให้ ในยามที่นางไม่สามารถจัดการอะไรได้ เขาจะจัดการให้ทั้งหมด เขาพูดว่าจะคอยช่วยระวังในยามที่นางก้าวเดิน คอยชี้แนะในยามที่นางอับจน ถึงจะรู้สึกน่าอายอยู่บ้างแต่ก็ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจเมื่อรู้ว่ามีคนที่คอยห่วงใยนาง จนในที่สุดนางก็สามารถยืนและเดินได้เอง นับว่าเป็นการฟื้นตัวที่รวดเร็วมาก และหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้น เขาก็ได้ยื่นข้อเสนอหนึ่งซึ่งนางไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับนาง “เจ้าสนใจจะเรียนรู้ศิลปะป้องกันตัวหรือไม่” ซอยุนจ้องมองซุกควอนแบบยังไม่เชื่อหูตัวเอง “เจ้าหูหนวกรึไง หา นี่ข้าไม่ได้พูดเล่นกับเจ้านะ” ซุกควอนทำหน้านิ่วเมื่อเห็นนางยังคงงงงัน “เจ้าโชคดีมาก โชคดีสุดๆ ที่ข้าอยู่ที่นั่นและช่วยเจ้าจากพวกโจรนั่น แต่โชคอาจไม่เข้าข้างเจ้าเสมอไป ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะต้องเรียนรู้วิธีป้องกันตัวเองไว้” “แต่.....ข้า” นางนิ่งไป อะไรรึ เพราะเจ้าเป็นผู้หญิง ราวกับเขาจะอ่านใจนางได้ “ถ้าเจ้าจะบอกว่าเจ้าทำไม่ได้เพราะเป็นผู้หญิงละก็ อย่างนั้นแล้วเจ้าก็ควรจะอยู่แต่ในบ้าน สวมเสื้ออย่างผู้หญิงและนุ่งกระโปรงซะ เรียนรู้ที่จะเป็นภรรยาที่ดี แต่ไม่เลย เจ้าไม่ได้ทำตัวอย่างนั้น เจ้าแสดงออกเยี่ยงผู้ชาย ข้ารู้....”เขาห้ามเมื่อเห็นนางอ้าปาก “เจ้าไม่มีทางเลือกที่ต้องเป็นแบบนี้ มันเป็นเพราะพ่อบุญธรรมของเจ้า แต่ก่อนหน้าที่เจ้าจะออกจากฮันยาง อย่างที่เจ้าบอก เจ้าจำเป็นต้องตัดสินใจ และเจ้าก็ได้ตัดสินใจไปแล้ว” เขามองนาง “เจ้าเลือกที่จะเป็นชายเพราะสามารถที่จะใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ เพราะสถานภาพของเจ้าถูกกำหนดไว้เยี่ยงนี้ เจ้าเองย่อมรู้แก่ใจถึงความยากลำบากในการดำเนินชีวิตเช่นนี้ พฤติกรรมการแสดงออกที่ติดตัวมาตลอดระยะเวลา 11 ปี นั้นยากที่จะเปลี่ยนได้ ข้าจะไม่อ้างเหตุผลนั้น แต่เมื่อเจ้าเลือกที่จะมีชีวิตที่อิสระนั่นหมายถึงเลือกที่จะต้องผจญกับอันตรายที่เพิ่มขึ้นด้วย โลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาโดยไม่ต้องจ่าย สภาพของเจ้าตอนนี้ไม่สามารถจะทำอะไรต่อไปได้ หากไม่รู้จักวิธีป้องกันตัวเอง ถึงผู้หญิงจะมีรูปร่างที่บอบบางกว่าผู้ชายแต่ก็ยังมีวีธีที่สามารถลดจุดอ่อนนั้นได้ เจ้าคิดว่าคนสมัยก่อนรู้จักเอาตัวรอดได้อย่างไรกัน?” “ข้า.....” นางหมดข้อโต้แย้ง เขาพูดถูก นางต้องหัดป้องกันตัวเองหากนางยังตั้งใจที่จะออกเดินทางต่อไปเรื่อยๆ นางผ่านความยากลำบากอย่างมากมายตลอดปีที่ผ่านมา หากต้องการอยู่รอดนางควรทำตามที่เขาแนะนำ “แล้ว.....ข้าต้องทำอย่างไรบ้างล่ะ” นางเริ่มต้น เขายิ้มเมื่อนางตัดสินใจและเตรียมพร้อม “เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ เจ้ามาเป็นลูกศิษย์ข้าและทำงานที่โรงกระดาษนี่ มีบ้านว่างอยู่หลังหนึ่งที่ข้างๆ โรงงานกระดาษเจ้าพักที่นั่นได้” เขาโยนชุดทำงานให้นาง “เจ้าจะต้องฝึกฝนเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายโดย.....” เขาหยุดคิด นางนิ่งฟังอย่างตั้งใจ อยากรู้ว่าเขาจะให้นางทำอะไรกันแน่ “ผ่าฟืน สิ่งแรกที่ต้องทำในพรุ่งนี้เช้า” นางจ้องมองตามเขาซึ่งกำลังเดินออกจากห้องโดยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ผ่าฟืน?!! นางไม่เคยทำงานที่ต้องใช้แรงมาก่อนเลยในชีวิต นางจ้องมองมือตัวเอง พลางคิดถึงการใช้ชีวิตผ่านบททดสอบที่แสนทรหดของนาง กว่าจะผ่านพ้นด่านแรกมาได้นั้นหนักหนาสาหัสทีเดียว เมื่อวันแรกสิ้นสุดลง นางรู้สึกปวดเมื่อยจนแทบจะขยับตัวไม่ได้ และวันต่อๆ มาก็แทบไม่ต่างกัน ทุกข้อต่อแทบไม่กระดิก กล้ามเนื้อทุกมัดเมื่อยล้า แต่ละวัน นางผ่าฟืน ตักน้ำจากลำธาร ขนย้ายกองกระดาษ จนในที่สุด นางก็สามารถทำงานได้อย่างง่ายดาย มือของนางหยาบกร้าน ความแข็งแกร่งอดทนเพิ่มมากขึ้น จนกระทั่งเขาพานางเดินทางไปเก็บไม้ลัดเลาะขึ้นลงตามทางที่มีแต่เนินเขาและวกวนไปมา นางแบกไม้ไว้บนหลัง นางจะต้องคิดว่าถูกเขาใช้งานเยี่ยงทาสเป็นแน่หากเขาไม่ได้ให้เวลานางสำหรับการวาดรูปในยามที่นางต้องการ เหล่าคนงานต่างให้การยอมรับนาง โดยไม่ได้สนใจภาพลักษณ์ของนางก่อนหน้านี้ เพราะอะไรนะหรือ นั่นเป็นเพราะพวกเขาเห็นว่านางกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือในทุกสิ่งที่พวกเขาทำ วันหนึ่งซุกควอนได้พานางไปยังลานเรียบบนเนินเขา โยนกระบองให้นางและเริ่มสอนให้นางป้องกันตัว ถึงแม้การใช้กระบองนี้จะต้องออกแรงสักหน่อย แต่ก็ถือเป็นอุปกรณ์ที่สะดวกและเหมาะสมที่จะใช้งานเนื่องจากสามารถพลิกแพลงได้หลายท่วงท่า เขาจู่โจม การฝึกฝนช่วงแรกเป็นไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป เขาโจมตีนางอย่างต่อเนื่องจากหลายทิศทาง ทั้งหนักทั้งเบา ตัดช่วงล่างลำตัว หมัดสอยดาว แทยงขวาซ้าย ขัดขา และเวียนอยู่อย่างนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า เคี่ยวเข็ญให้นางพยายามออกแรงให้เต็มที่ จากนั้นเขาก็เริ่มสอนท่าที่ยากขึ้น สอนวิธีการหลบหลีกคู่ต่อสู้ที่มีมากกว่าหนึ่ง ก่อนที่จะสอนท่าที่ซับซ้อนมากขึ้นเท่าที่ร่างกายของนางจะสามารถทำได้ ใช้ขาเตะและหมุนตัวหลบ เนื่องจากพละกำลังที่เป็นรองหากใช้แรงต่อสู้โดยตรง เขาจึงสอนวิธีการลบจุดด้อยนั้นโดยให้นางใช้ความเร็วและการหลอกล่อ และเขาก็แสดงกระบวนท่าต่าง ๆ ที่หลากหลายตลอดจนเคล็ดลับที่จะทำให้นางสามารถล้มคู่ต่อสู้ได้แม้เพียงใช้มือเปล่า ในบางครั้งคู่ต่อสู้อาจส่งเสียงตะโกน บางคนก็ใช้ความสงบเงียบ เขากล่าว แต่หาได้สำคัญไม่ สิ่งที่สำคัญคือต้องคอยมองที่มือ ลำตัว และเท้าของคู่ต่อสู้ เขาเริ่มสาธิตโดยการข่มขวัญนางด้วยเสียงดุร้ายป่าเถื่อน ในตอนแรกนางเกือบจะทิ้งกระบองแล้ววิ่งหนี แต่เมื่อเวลาผ่านไปเกือบปีนางก็เริ่มตั้งรับการโจมตีของซุกควอนได้ เขายังสอนให้นางใช้มีดสั้นซึ่งเหมาะที่จะใช้เป็นอาวุธลับ เขาฝึกฝนนางอย่างเข้มงวดกวดขันจนกระทั่งฝีมือของนางอยู่ในขั้นที่น่าพอใจ และก็พบว่าฝีมือการใช้ดาบและกระบองสองท่อนของนางเป็นที่น่าพอใจยิ่งนัก ถึงแม้นางเคยคิดว่าเป็นเรื่องแปลกที่ซุกควอนอยากให้นางเรียนวิชาป้องกันตัวแต่นางก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้ ตลอดช่วงเวลาที่นางอาศัยอยู่กับเขานั้น ก็ทำให้นางรู้ว่าเขาเป็นคนที่น่าเชื่อถือ คำนึงถึงส่วนรวม และหยั่งรู้จิตใจผู้คน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่ดลใจเขานางสามารถรับรู้ถึงเจตนาของเขาที่อยากจะให้นางสามารถป้องกันตัวเองได้ มีความเชื่อมั่นและสามารถเข้าใจทุกสิ่งเกี่ยวกับตัวนาง นางรู้สึกนับถือเขาเหมือนดั่งพ่อและเพื่อนของนาง ปฏิกิริยาลูกโซ่ “และท่านก็อยู่อย่างนั้นเรื่อยมาหรือคะ” จองฮยางแทบไม่เชื่อในสิ่งที่นางได้ยิน ยุนบกหัวเราะเมื่อเห็นท่าทางของนาง “ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น ข้าก็คงไม่ได้นั่งอยู่ตรงนี้” เขาเอื้อมไปจับมือนาง “ฟังเรื่องของข้ามาพอแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าบ้างหลังจากที่เจ้าจากฮันยางมา?” “ไม่ ไม่ใช่แค่นี้ ท่านยังมีบางสิ่งที่ปิดบังข้า เหตุใดในคืนนั้นท่านจึงไม่สนใจใยดีข้าสักนิด ทำไมท่านจึงไม่ยอมมาหาข้าบ้างล่ะคะ” “ข้า...” เขาไม่รู้จะอธิบายกับนางอย่างไรดี “พี่ซอ!!” มีเสียงตะโกนขึ้นขัดจังหวะเขา เขาหันกลับไปเห็นยองจุนเดินนำหน้าพวกคนงานกลับมาตามทาง ยองจุนข้ามลำธารมา รอยยิ้มเลือนหายไปเมื่อเขาเห็นว่าใครที่อยู่ข้างยุนบก “จองฮยาง” เขาแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เขามองไปยังมือของทั้งสองที่ยังคงจับกุมกันไว้ “ไม่...นี่มันอะไรกัน” ภายในจิตใจของเขาเดือดพล่านและสติสัมปชัญญะกำลังจะขาดผึงเพราะเหตุการณ์ตรงหน้า “รอก่อน......” ยุนบกเข้าใจในทันทีถึงความรู้สึกของยองจุนที่ได้มาเห็นภาพที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเป็นการทรยศหักหลัง “ไม่จริง...ท่าน....นี่ท่านหลอกลวงข้าหรือนี่” ยองจุนส่ายหน้า “มันไม่ใช่อย่างที่ท่านคิดนะ” “จะให้ข้าคิดเช่นไรได้อีกเล่า ที่ท่านสนับสนุนข้า ก็เพียงเพื่อต้องการที่จะเห็นข้าเป็นตัวตลกใช่ไหม” ยองจุนตวาดเขาโกรธจนหน้ามืดแล้วตอนนี้ พวกคนงานที่ตามมาต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น ชางซูรู้ว่ามีปัญหาเกิดขึ้นจึงรีบวิ่งไปแจ้งซุกควอน ยุนบกปล่อยมือจองฮยางลุกขึ้นยืนบนแผ่นหินเขาเดาได้ว่ายองจุนคิดจะทำอะไร สีหน้าเขาแสดงความโกรธอย่างสุดขีดและบ่งบอกว่าจะมีการใช้กำลังขึ้นในไม่ช้า “คุณชายฮาน....” จองฮยางมองออกว่าจะเกิดอะไรขึ้น นางกลัวว่ายองจุนอาจฆ่ายุนบกได้หากนางไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อบรรเทาอาการโกรธของยองจุน “ท่านเข้าใจผิดแล้วค่ะ” “หุบปาก! นางคนชั้นต่ำ! ทั้งที่ข้าเต็มใจมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้เจ้า แต่เจ้ากลับโยนมันทิ้ง เจ้ามีแผนการอะไรกันแน่ มันคงน่าขันมากใช่ไหมที่ได้เห็นข้าทำตัวโง่เง่าเช่นนี้!?” เขาระบายอารมณ์โกรธใส่นาง “ยองจุน เจ้าไม่ควรพูดกับนางเช่นนั้นนะ” ยุนบกตะโกนเพื่อดึงความสนใจของเขา เป็นห่วงความปลอดภัยของจองฮยาง “ไอ้คนสารเลว เจ้าไม่มีสิทธิ์มาตำหนิข้า! มีพี่น้องแบบไหนกันที่สามารถแย่งคนรักกันได้ลงคอ” โอ้..ช่างน่าขมขื่นยิ่งนัก พวกเขากำลังนั่งคุยกัน จับมือกัน แล้วเขายังจะต้องพิสูจน์ความจริงอะไรอีก “มันไม่ใช่อย่างที่เจ้าเห็น! ฟังข้าก่อน....”ยุนบกพยายามชี้แจงยองจุนอีกครั้ง ยองจุนขาดสติเขาเหวี่ยงไม้เท้าไปยังยุนบกซึ่งถอยหลบได้ ด้วยความโกรธที่เขาพลาดยองจุนเข้าไปใกล้ทั้งคู่เหวี่ยงไม้อย่างบ้าคลั่งซึ่งสามารถทำให้บาดเจ็บรุนแรงได้ ยุนบกขยับไปชิดนาง ชางซูวิ่งกลับมาพร้อมกับกระบองของยุนบก หากเรียกยุนบกตอนนี้อาจทำให้เขาเสียสมาธิและพลาดท่าได้ดังนั้นจึงได้แต่รอ ยุนบกขยับจนหลังเกือบชนผนัง จองฮยางกัดริมฝีปากด้วยความหวาดกลัวเมื่อยองจุนฟาดฟันเข้ามาเรื่อย ๆ ในจังหวะนั้นยุนบกหลบไปด้านข้าง มันแย่มากเมื่อรู้ว่าแรงสะท้อนกลับจากการฟาดผนังอาจทำให้มือที่บาดเจ็บอยู่แล้วของยองจุน ได้รับความเจ็บปวดมาก “น้องซอ!” ชางซูตะโกนเรียก พร้อมกับโยนกระบองให้ยุนบกซึ่งรับได้อย่างคล่องแคล่ว ยุนบกสามารถปิดฉากการต่อสู้ได้เมื่อ ยองจุนเปิดช่องว่างทางด้านหลังแต่เขาต้องการให้ยองจุนได้ระบายความโกรธ ยองจุนเจ็บปวดอย่างสุดขีดเมื่อไม้เท้าเขาตีถูกผนัง เขาหอบหายใจแต่ยังไม่ยอมหยุดอยู่เพียงแค่นั้น เขาหันกลับมา ในเวลานั้น เขาต้องการที่จะหวดเพื่อนทรยศของเขาจนแหลกคามือ เขาคำรามและเริ่มฟาดฟันอีกครั้ง ใช้ไม้เท้าของเขาดังกับใช้ดาบ ยุนบกตั้งรับและหลอกล่อเพื่อให้ยองจุนฟาดฟันไปจนกว่าเขาจะหมดแรง คนงานมองดูการต่อสู้อย่างสนใจ พวกเขาเห็นว่าครั้งแล้วครั้งเล่าที่ยุนบกสามารถหยุดยองจุนได้ แต่เขาก็ไม่ทำ จนในที่สุดยองจุนก็หมดแรง หอบเหนื่อย เหงื่อไหลเป็นทาง หมดสิ้นเรี่ยวแรง แต่ความโกรธในใจหาได้จางหายไปไม่ “อ่าห์หห!!!! ข้าเกลียดท่าน!!!” เขาโยนไม้เท้าลงพื้นวิ่งข้ามลำธารไปยังเนินเขา ยุนบกทิ้งกระบองและวิ่งตามเขาไป ตะวันเลื่อนลงสู่ขอบฟ้า เขาไม่สามารถปล่อยให้ยองจุนหลบหนีเข้าไปในเนินเขาในเวลามืดค่ำได้ เขาอาจคิดทำร้ายตัวเองได้ง่ายๆ “ชางซู ชางซุน!” ตามพวกเขาไป และพาพวกเขากลับมาอย่างปลอดภัย” ซุกควอนตะโกนมาตามทาง สองพี่น้องรีบโยนสัมภาระทิ้งและวิ่งตามไป” จองฮยางรู้สึกเหลือเชื่อกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น นางคิดว่ายุนบกจะได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสแต่ในทางกลับกันเขากลับสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย นางเริ่มคลายความหวาดกลัว แต่ก็เริ่มกังวลต่อความมืดและอันตรายบนเขา ถึงแม้นางจะมั่นใจว่ายุนบกสามารถดูแลตัวเองได้ แต่ก็ไม่สามารถคาดเดาได้ว่ายองจุนจะทำอะไรกับตัวเอง นางรู้สึกเสียใจที่เป็นต้นเหตุให้ชายหนุ่มเศร้าเสียใจ “เจ้ารังเกียจไหม ที่จะเล่าให้ข้าฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น” นางสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแหบแห้งดังขึ้น นางมองซุกควอน ไม่แน่ใจว่าจะเริ่มเล่าจากจุดไหน “เอาล่ะ เจ้าไปรอเขาทั้งสองคนที่บ้านของข้าก็ได้นะ ข้าก็จะรอฟังเรื่องราวทั้งหมด ข้างนอกนี่มันหนาวเหลือเกิน” นางหันไปมองที่เนินเขา และเดินตามซุกควอนไป ยุนบกไม่มั่นใจว่าจะสามารถไล่จับยองจุนได้ เมื่อเขาวิ่งตามยองจุนไปบนเนินเขา แต่เขายังคงได้เปรียบที่เขายังไม่เหนื่อย ทางที่ดีเขาไม่ควรปล่อยให้ยองจุนอยู่พ้นสายตา บางทีอาจมีโอกาสที่เขาจะยอมพูดคุยอีกครั้ง “ยองจุน มีสติซะที เจ้าอาจหลงทางได้ในเนินเขานี่!” ยุนบกตะโกน “ไปให้พ้น! ปล่อยให้ข้าตายเถอะ มันจะเป็นการดีกว่ามิใช่หรือ” ยองจุนไม่อยากได้ยินอะไรทั้งนั้น ไม่อยากได้ยินสิ่งที่ยุนบกพูด จิตใจของเขาโศกเศร้ากับการถูกหลอกลวงจากคนที่เขารักทั้งคู่ เขาสะดุดและล้มลงในขณะเดียวกันยุนบกดึงชายเสื้อของเขาไว้ เขาเตะออกไปเมื่อยุนบกจะฉุดเขาให้ลุกขึ้น “ข้าบอกแล้วไม่ได้ยินหรือไงว่าข้าอยากอยู่คนเดียว!!” เขาพิงก้อนหินขนาดใหญ่ “ได้ งั้นฟังข้าอธิบายก่อนเถอะนะ!” “ไม่! ข้าไม่ต้องการฟังอะไรทั้งนั้น หยุดหลอกลวงเสียที ข้าไม่ต้องการฟังคำโกหกของเจ้าอีกต่อไป!” ยองจุนใช้มือทั้งสองข้างปิดหูตัวเอง ส่ายหัวไปมาอย่างบ้าคลั่ง “ข้าไม่ได้โกหกท่าน! ไม่เคยมีแผนการที่จะทำให้ท่านเสียหน้าเลย!” นั่นเงาอะไรที่อยู่ทางด้านหลังยองจุน ยุนบกสงสัย ตาเขาเบิกกว้างเมื่อเห็นมันชูคอไปมาในระยะใกล้และอาจทำให้เป็นอันตรายถึงชีวิต “ยองจุน อย่าขยับ” เขากล่าว “มีงูตัวหนึ่งอยู่ด้านหลังท่าน” “หุบปาก!” ยองจุนส่ายหัว การเคลื่อนไหวของเขาเท่ากับยิ่งปลุกให้งูพิษตื่นจากการจำศีล ถึงแม้มันจะยังคงเฉื่อยชา แต่ปากของมันอ้าออกพร้อมที่จะกัด ยุนบกรู้ว่าไม่มีเวลาให้รออีกต่อไปเขาจึงพุ่งตัวออกไป ด้วยความโมโหที่คิดว่ายุนบกจะเข้ามาทำร้ายเขา ยองจุนจึงถีบออกไป ยุนบกร้องเมื่อเขาถูกเตะที่ซี่โครงแต่เขาก็สามารถพุ่งตัวไปคว้างูไว้ได้ แต่โชคร้ายที่เขาจับในตำแหน่งที่ห่างจากหัวมันลงมา มันจึงหันมากัดเขา เขาล้มชนก้อนหินในขณะที่ชางซูกับชางชุนเข้ามาถึง “น้องซอ!” “ระวัง มีงูอยู่บนตัวเขา! รีบฆ่ามันเร็ว!” ยองจุนลืมความโกรธไปอย่างฉับพลัน เมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด นั่นมันงูจริงๆ นี่ เขามองไปในขณะที่ชางซุนดึงงูออกมาและเท้าเหยียบหัวมันไว้ “แย่แล้ว เขาถูกกัด” ชางซูพยายามดูดพิษงูออก “ระวังด้วยท่านพี่ อย่ากลืนลงไปเด็ดขาด” ชางซุนเตือน “เราต้องรีบพาเขาไปหาอาจารย์ซุกควอน” ชางซุนเห็นว่ายุนบกไม่ได้สติในขณะที่ชางซูแบกเขาขึ้นหลังตั้งต้นจะวิ่ง เขาหันมามองยองจุนที่ยังคงเงียบงัน “เกิดอะไรขึ้น?” “...เขาเตือนข้าว่ามีงูอยู่ด้านหลังแต่ข้าไม่เชื่อ....” เขาพึมพำอย่างสับสน “เขาช่วยข้าไว้.....ข้า....” “พอแล้ว รีบกลับกันดีกว่า ไปกันเถอะ” ชางซุนจับไหล่เขาและพาเขาเดินตามชางชูไป #จบตอนที่ 7# "สวัสดีค่ะ ทุกท่าน...........-_-" ท่านผอ. บอกให้ข้าน้อยกล่าวทักทายลูกบล๊อก..แต่ไม่รู้ทำไมข้าน้อยนึกอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้ข้าน้อยรู้สึกเขินปนอายๆ เล็กๆ ในที่สุดบกกะฮยางก็ได้คุยกันเสียที...แต่ไม่ทันไรยุนบกก็ต้องมาโดนงูกัดซะอีก แล้วอาการเขาจะเป็นอย่างไรบ้างนะ ตอนที่ 8 นี้มีฉากฮยางป้อนยาให้บกเต็มๆ ไม่มีเซ็นเซอร์...... โปรดติดตามด้วยนะคะ" รัตน์ ******************* คุณรัตน์เดี่ยวนะคะตอนนี้ แต่ไม่ยอมเขียนคำลงท้ายพูดคุยกับลูกบล็อกมาให้ ผอ ดังนั้น ผอ ขอเม้าท์น้ำลายฟูมปากคนเดียวเลยนะคะ อิอิ เรื่องที่บอกเมื่อวานว่าจะลงทุกวัน ทีมช่างแปลมิพร้อมค่ะ ดังนั้นก็เหมือนเดิม ลงเมื่อพร้อมค่ะ (คุณรัตน์ ไม่ยอมให้ ผอ เดี่ยว ส่งตามมาภายหลัง) เกมส์วันนี้ทวนอีกทีนะคะ คนที่โพสต์ในคอมเม้นท์ 1 และ 15 ถ้าคนเดินซ้ำใน 1-15 จะนับเป็นหนึ่งนะคะ เด๋วตอนเช้าจะมาประกาศผู้ชนะ แล้ว ผู้ที่ได้รางวัลก็เลือกของที่อยากได้มาหนึ่งชิ้นนะคะ คนที่ได้ที่ 15 เลือกก่อนนะคะ ถ้าเลือกแมกเนท หรือเสื้อเลือกลายมาด้วยนะคะ ว่าอยากได้อันไหน (แจ้งหน้าบล็อก) แล้วส่งที่อยู่เข้าอีเมล์ ผอ เลยค่ะ mui_kai@hotmail.com เอารูปตอนไปโรงถ่ายมาให้ดูค่ะ เผื่อมีคนอยากไปเฝ้าดาราบ้าง ผอ ไปไร้ประโยชน์จริงๆ เพราะไม่รู้จักดารา อ๋อ ส่วนคนจะจองทัวร์สวนน้ำ จองมาได้เลยนะคะ ครบ 1 คน ทัวร์ออกทันที แต่ต้องไปแก้พร้อม ผอ นะ 55555555 อันนี้ถือเป็นมินิรีวิวสำหรับคนบ้าซีรีส์แบบพวกเรานะคะ รถ shuttle รอหน้าสถานีรถไฟ รับส่งฟรีไปโรงถ่ายค่ะ ถ้าจะไปลงสถานีนี้ค่ะ จำลองฉากเรื่องที่กึนยองเคยเล่นตอนเด็กๆ ชายแดนเกาหลีเหนือใต้ ดาราเตรียมแสดงอยู่อีกฝั่งหนึ่ง น่าจะเป็นฉากโรแมนติก เพราะเค้าแขวนผ้าให้สะบัดไปมา ผู้กำกับค่ะ นั่งคัท ทึ คัท ทึ อยู่ตรงนี้ พวกรอเข้าฉากค่ะ ฉากที่เซ็ทไว้รอกองถ่ายอยู่บนเขา ห่างจากที่กำลังถ่ายเล็กน้อย รถแต่งตัวนักแสดง เรื่องนี้เสื้อผ้า กระรุ่งกระริ่งมาก ลองใหม่แบบใหญ่ๆ พื้นเป็นน้ำแข็ง หนาวมากสงสารนักแสดงมากมาย   Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553 181 comments Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2553 16:05:31 น. Counter : 2383 Pageviews. Share Tweet

ที่ 1 ปะ   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:50:02 น.

ฮ่ะ ฮ่าาา ในที่สุดตอน 7 เจ๊ลุยเองก็มาแว้วววววววว ขอบคุณท่านรัตน์ ท่านผอ. ที่ไม่ปล่อยให้ข้าน้อย เป็นลมไปซะก่อน และช่างแปลที่น่ารักทุกท่านนะคะ ยิ้มก่อนอ่าน ตาหวานก่อนเม้น ^^   โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:50:23 น.

มีใครแซงไปเปล่า   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:50:40 น.

เม้นท์ไม่ติด   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:51:47 น.

แง...ไม่ยอม ทำไมเม้นท์ไม่ได้อะ   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:53:24 น.

แง...ไม่ยอม ทำไมเม้นท์ไม่ได้อะ   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:53:24 น.

แงๆ ไม่ยอมอ่ะ มัวแต่พิมพ์ศรีธัญญา ไม่ทันท่านไม้หมอนเลยอ่ะ สงสัยตอนนี้ไม่มีใครยอมส่งเม้นท์แน่เลย อิอิ ลุ้นที่ 15 แล้วข้าจะกดส่งตอนไหนดีล่ะเนี่ย..   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:53:37 น.

ไม้หมอนที่ 1 อ่ะ เก่งจริงๆ   โดย: albatross11 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:54:09 น.

555 ท่านติดหนึบ ท่านเป็นเสือซุ่มนี่นา   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:54:37 น.

เฮ้ยยยยยยย ม้าเร็วแอบหลับอะ ไม่ทันเลย   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.40.82 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:55:54 น.

กรี๊ดดดดดด ไม่ทัน ฮ่าๆ ไหง ข้าน้อยเข้าไม่ทันพวกท่านล่ะขอร้าบบบ ใครทำไรคอมข้าน้อยเนี่ย ฮ่าๆ แค่หนีไปฟังเพลงกึนยองแป๊ปเดียวเอง Y Y ดีใจกะท่านไม้หนอนด้วยขอร้าบบ^____^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:56:02 น.

สู้ต่อไป คนที่ 15   โดย: albatross11 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:56:08 น.

ซ้ำได้มั๊ยอ่ะ ท่านผอ.   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:56:54 น.

ฮือๆๆๆๆๆ ยังเศร้าไม่หาย ยิ่งฟังเพลงก็ยิ่งเศร้า   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 15:57:51 น.

โธ่...แอบดูพวกท่านปะดาบกันตั้งนานแล้ว เลยแอบตามฮยางมาโรงงานกระดาษ กะว่าจะดักรอ เผลอหลับไปแป๊ปเดียว ใครกระโดแซงตัดหน้าไป ที่แท้เป็นท่านไม้หมอนนี่เอง แล้วเม้นท์ของดิฉันไอ้ที่มันไม่ติด ทำไมมันขึ้นมาป็นพรึดเลยละ ที่นี้ ผอ จะนับเม้นท์กันอย่างไงหว่า สร้างปัญหาแล้วซิเรา ผอ คงนับเป็นคนๆไปนะ ว่าแล้วก็เผ่นหนีไปอ่านก่อนดีกว่า ทิ้งปัญหาไว้ให้ ผอ จัดการ นี่เป็นเรื่องถนัดของเราอยู่แล้ว   โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:02:17 น.

ซ้ำจะนับไม่ถูก อ่ะ ท่านรัก ตอนหน้ายังมีนะคะ สู้ๆ   โดย: albatross11 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:02:26 น.

ไม่มีรางวัลปลอบใจเหรอ ท่านผอ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:02:48 น.

ท่านผอ. ค่ะ ข้าน้อยเพิ่งจะส่งบททิ้งท้ายตอนที่ 7 ไปทางอีแมวนะคะ ช่วยแปะให้ด้วยนะคะ ขอโฆษณาบทที่ 8 นิดหน่อยน่ะค่ะ อิอิ ยั่วต่อมจิ้นลูกบล๊อกเล่นๆ   โดย: รัตน์ IP: 115.67.23.81 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:03:54 น.

ทำไมเมื่อกี้ข้าน้อยถึงเข้าไม่ได้อีกล่ะขอรับ เป็นไรไปเนี่ย   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:03:58 น.

555 งั้นเด๋วข้ากระโดดไปอ่านก่อนดีกว่า ขอบคุณมากมายขอรับ ท่านผอ. เหล่าผองเพื่อนช่างแปล   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:04:40 น.

เหลือท่านใดที่ยังไม่ร่วมลงนามบ้างเนี่ยขอร้าบบบ รีบมาด่วนขอร้าบบ ท่านppp ท่านเฝ้ามอง ท่านมาชู อยู่ไหนเอ่ย รูปของท่านผอ. แค่นักแสดงประกอบ ข้าน้อยก็ใจสั่นแล้วขอรับ ถ้าถ้ายติดพระเอกมาเนี่ย มิหัวใจวายรึเนี่ย มีเสน่ห์จริงๆขอรับ อ้าว ลืมขึ้นไปอ่าน แว๊บ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:08:45 น.

TT เศร้าใจ อดเลยเรา ไม่เป็นไร ตอนหน้ายังมี อืม สู้... โว้ยยยยย ใครที่ยังไม่ได้มาลงชื่อก็รีบมานะคะ ตำแหน่งคนที่ 15 ยังรออยู่   โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:14:05 น.

เด๋วลงให้ค่ะคุณรัตน์ ย่อรูปมากไปหน่อย เล็กจังดูรู้เรื่องไม๊คะลูกบล็อก คราวต่อไปรูป ตอนไปตกปลาน้ำแข็งค่ะ ขออนุญาตทำมินิรีวิวที่นี่นะคะ เพราะรูปน้อยมาก   โดย: albatross11 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:15:26 น.

อยากดูรีวิว รูปแบบใหญ่ๆ อ่ะค่ะ ผอ ช่วยเปิดห้องใหม่ให้ลูกบล็อกชื่นชมด้วยได้มั๊ยคะ   โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:32:14 น.

ใครได้รางวัลบ้างงงงงง อิอิ ขอแสดงความยินดีด้วยนะ ท่านไม้หมอน แหมมมม จอคอมทะลุแล้วมั้ง เพราะท่านเล่นจ้อง ซะทุกวินาทีขนาดนั้น ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:40:45 น.

ยินดีด้วยท่านไม้หมอน หนังกะติ๊กท่านยอดไปเลย   โดย: ppp IP: 111.84.17.159 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:41:15 น.

บทที่เจ็ดมาแล้ว ขอบคุณคร้าบบ   โดย: ulwil (กระรอกสวน ) 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:44:27 น.

กรี๊ดดด ขวานในมือเขาร่วงหล่นลงพื้น ในขณะที่แขนทั้งสองของนางโอบกอดรอบคอเขา เฮียไม่ต้องเจ๊ลุยเองจริงๆขอรับ ถึงขนาดโอบรอบคอเฮียเลยรึเจ๊ ฮ่าๆ เหงื่อที่ไหลชุ่มทั้งใบหน้าคงเป็นภาพที่เซ็กซี่น่าดู ข้าน้อยเข้าใจเจ๊ขอร้าบบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:45:37 น.

โอ รูปเล็กจัง แว่นคนแก่เบอร์ 300 ดูไม่เห็นเยยยย.. อ่ะ ..ตอนนี้กำลังมันส์ จบซะแล้ว.. แล้วคืนนี้จะทำไงเนี่ย..ถึงจะเช้าวันใหม่ ใกล้จะลงแดงแล้วสิ ขนาดได้อ่าน2ตอนรวดนะเนี่ย คนแต่งเรื่องนี้ เริ่มเห็นฝีไม้ลายมือแล้ว ให้ความรู้มากมาย แถมยังมีวิทยยุทธศุงซะด้วย น่าตื่นเต้นจัง ขอบคุณท่านรัตน์ ที่แปล มาให้อ่าน สำนวนการแปลดีมากๆ อ่านสบายตา แถมยังลื่นไหลจนบรรทัดสุดท้าย อ้าวจบแล้วหรือนี่ เซี่ยดาย..จังงงงงงงงงง..   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:45:39 น.

ขอบคุณท่านรัต์มากขอร้าบบบบ^_____________^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:50:10 น.

สงสัยที่หลุดบ่อยๆ นี่เพราะชนกะท่านผอ. ตอนแก้รูปรึเปล่าขอรับ ??? บางท่านอาจประสบปัญหาเข้าตอนนี้ไม่ได้ อย่าตกใจนะขอรับเป็นท่านไม้หมอนที่ยิงหนังกะติ๊กสะกัดพวกท่านเองขอร้าบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 16:57:48 น.

ท่านสุเกียงเพคะ บทแปลที่ได้เห็นนี้ ผ่านการตรวจสอบโดยท่านมาชู และถูกขัดเกลาอย่างดีจากท่านผอ. ด้วยค่ะ ลำพังสำนวนของดิฉันไม่ถึงขนาดนี้หรอกค่ะ ดิฉันขอยกคำชมให้กับท่านทั้งสองเลยค่ะ ดิฉันอ่านๆ ไปแล้วก็อายตัวเอง อิอิ... สำนวนของท่านผอ. ทำให้อ่านง่ายและได้ใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอขอบพระคุณท่านทั้งสองอีกครั้งนะคะ   โดย: รัตน์ IP: 115.67.23.81 9 กุมภาพันธ์ 2553 17:00:55 น.

โอ้โห บกไม่ต้อง เจ๊ลุยเอง จริงๆ มาหาถึงที่เลย 5555 เจ๊เจ๋งจริงๆ เฮียเราโดนพิษไปซะแล้ว ต้องป่วยทุกทีสิน่า หรืออ้อนเจ๊หล่ะเนี่ย ูู^^   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.40.82 9 กุมภาพันธ์ 2553 17:04:12 น.

ขอบคุณมาก   โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 17:54:50 น.

‘อย่ากลัวที่จะก้าวไปอย่างช้าๆ แต่จงกลัวการหยุดนิ่งอยู่กับที่’ จะจำไว้ จะจำไว้   โดย: mai.ka IP: 222.123.161.94 9 กุมภาพันธ์ 2553 18:08:08 น.

สมกับที่รอคอยจิงๆๆ ขอบคุณท่านรัตน์มากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.220 9 กุมภาพันธ์ 2553 18:19:55 น.

ขอบคุณทีมแปล ไปอ่านก่อนนะ ^^   โดย: ปาปิญอง IP: 117.47.197.114 9 กุมภาพันธ์ 2553 18:26:05 น.

ชื่อตอนนี้"ลมสงบก่อนเกิดพายุ" ช่างน่ากลัวจัง สงสัยจะเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ แต่อุปสรรคแค่ไหนเจ๊กับเฮีย ก็ต้องผ่านให้ได้ เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ตาม "รักแท้ย่อมไม่แพ้อุปสรรค" "ภาษายังคงงดงามอยู่เสมอ อ่านแล้วซึมซาบใจได้ ทุกตอน" ขอบคุณท่านรัตน์และทีมแปลทุกท่าน รวมทั้ง ท่านผอ.won won ด้วยนะคะ   โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.185.248 9 กุมภาพันธ์ 2553 18:29:54 น.

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ   โดย: ติดตามมาแสนนานอิอิ IP: 110.164.138.228 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:03:44 น.

แสดงความยินดีกับท่านปาปิญอง หรือท่านบกน้อย ละนี่ คงต้องอยู่ที่ท่านผอ.แล้วละว่าจะนับรวมท่านด้วยมั้ย อิอิ คนที่15 ............................................. ช่วงนี้ ข้าน้อยไม่ค่อยมีเวลานะท่านwonwon ไม่ได้มาทักทายภายในบ้านเท่าที่ควร สงสัยคงต้องได้ยาจากงานแต่งของท่านwonwon ที่จะเอาคนในบล็อกไปร้อยเรียกในบทความของท่าน ตอนนี้เลยขาดแรงบัลดาลใจที่จะเข้ามานิดหน่อย ถ้ามีเรื่องราวของท่านข้าน้อยคง................อิอิ ฝากความคิดถึงท่านยามควงกะ คงเจ็บสินะท่านที่ไปบริจาคเลือด ข้าเลยไม่กล้าตั้งวงกับท่านเลย เดี๋ยวท่านจะไปบริจาคอีกมิได้ อิอิ ถึงท่าน oui ที่ได้ฮูหยินที่น่ารักเคียงข้าง ถึงแม้จะแอบมี....อยู่ตลอดเวลาให้ข้าได้คิดลึก อิอิ ท่านppp ที่มักนำสิ่งต่างๆมากมายมาให้หัวล่อ ยิ้มได้ แล้วยังทนฟังข้าอธิบายเรื่องเก้งแม้ไม่กระจ่าง ถึงท่านสุเกียง ที่แอบคิดว่าข้าพูดค่ะ ไม่ได้ ข้าพูดค่ะนะ ถึงท่านเกษตรศิลป์ ที่มักนำสายลมที่อบอุ่นมาพัดมาแถวนี้ ถึงท่านเติมเต็ม ที่ทำให้ข้าอึ้งได้โดยไม่รู้ตัว ถึงท่านshadow ที่นำอาหารและบทเพลงมาให้คลายเหงา ถึงแม้ท่านจะยุ่งก้อตาม ถึงท่านสาวก 2มุน ที่มีเรื่องราวที่จิ้นเองไอย่างที่หลายคนสมปรารถนา โดยเฉพาะท่านoui อิอิ ถึงท่านไม้หมอน ท่านได้ของรางวัลแล้วน้าาาาาาา ถึงท่านเฝ้ามอง ที่แอบมีจินตนาการ เหมือนที่หลายๆคนอยากคิดเช่นท่านแบบนั้น ถึงท่านRosaline ที่มักเอาความลับมาให้ข้าได้รู้ในห้องลับ จุ๊ๆๆๆ อย่าดังไป มีอีกมาเล่าอีกนะท่าน แต่...ระวังด้วย ถึงท่านhaewonny ที่คอยพิสูจน์อักษรตลอดมา และเปนน้องสาวที่มักมีคำว่า สว. มาให้ข้าเสมอ ถึงท่านPost Modern Girl ที่ได้เอาเพลงมาให้ข้าน้อยฟังเวลาที่กำลังนั่งอยู่คนเดียว เมื่อปลายปีที่แล้ว ถึงท่านรัตน์ ที่ข้าเคยถามผิดคนเป็นท่านไปหนึ่งครั้ง แต่ท่านก้อตอบข้ามา และยังเสียสละแปลสิ่งดีดีมาให้พวกเราอ่าน ถึงท่านpharN ที่ข้าไม่ได้ตอบท่านว่าข้าทำงานอะไรจนท่านหายไปเลย ถึงท่านมาชู ที่ทั้งนำเสนอและตั้งใจนำสิ่งดีดีมาให้พวกเราได้เชยชมและแอบซึ้ง ถึงท่านphenix ที่มักมาทักทายข้าถึงแม้ข้าไม่ค่อยได้ทักท่านก่อนเลย ท่านก้อยังทักมาเสมอ ถึงท่านkola ที่สอนข้ายิ้มแบบนี้ ^___^ และสุดท้ายถึงท่านผอ. ที่มีข้าเป็นคนรักของท่าน ฮ่าาาาาาา มิใช่ ที่นำข้อความดีดี มาให้อ่านและชวนจินตนาการได้อย่างลึกซึ้ง จ้าาาา และท่านอื่นๆ ที่เข้ามาเติมความสุขให้กับตัวท่านเองและคนในบล็อกนี้อย่างไม่มีใครบังคับ ขอบคุณ จร้าาาาาาาาาาาาาาา ทุกท่าน   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:08:15 น.

ท่านเมษา ท่านอย่าน้อยใจละ ข้าตั้งใจลืมท่านเอง ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาา อย่าถามเหตุผลนะ เพราะมันมีอยู่ในตัวของมันเองอยู่แล้ว   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:13:33 น.

ในที่สุดการรอคอยอย่างใจจดใจจ่อก็สมปรารถนา ขอบคุณคุณรัตน์นะคะ และท่าน วอนวอน ผอ ผู้น่ารัก อุตส่าห์หาของมาฝากเพื่อความสนุกสนาน ขอบคุณท่านช่างแปลอีกครั้งค่ะ   โดย: celanee IP: 124.157.214.173 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:17:42 น.

โอ้ และแล้วข้าน้อยก็ได้รู้ ว่าม้ามืดนั้นคือคราย เป้นท่านท่านปาปิญอง หรือท่านบกน้อย เองรึขอรับ ยินดีด้วยขอรับ ข้อความท่านฝากถึงทุกคนเลยนะนี่ ดีใจจังที่ท่านจำข้าน้อยได้ ฮ่าๆ ซึ้งมากๆขอรับข้อความของท่าน ขอบคุณท่านokk ที่สรุปผลแทนท่านผอ.ขอรับ ไม่งั้นผอ.คงต้องตาลายน่าดู เพราะขนาดข้าน้อยเองก็ยังงงเลยขอร้าบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:19:57 น.

อ้าว นี่ข้าน้อยเข้าใจผิดรึขอรับท่านokk เห้นข้อความของท่านเป็นของท่านบกน้อยไปได้ ขอโทษขอร้าบบบ/|\\ แต่ข้าน้อยยังยืนยันคำเดิมขอรับ มันซึ้งมากก   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:22:30 น.

มาไม่ทัน มัวทำไรอยู่หว่า อ้อมัวแต่อ่านอยู่ อด อดอีกตามเคย ท่าน 2 won ไม่มีรางวัลตกรอบอันดับบ๊วยๆ ลงมาบ้างเหรอ แข่งกันป้อนยาเข้าไปเฮียกินมา2fic แล้วโอน่าสงสารแต่คงอร่อยนะก็เจ๊ป้อนให้นี่นา ถึงตายก็ต้องกิน   โดย: oui IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:25:03 น.

ขอขอบคุณท่านช่างแปลทุกท่านที่กรุณาเหล่าลูกบล๊อกตาดำๆ ช่วยแปลกันได้สนุกสนานขนาดนี้ชอบfic นี้จังเฮียแมนโคตรๆ เลยอ้อเจ๊ก็ลุยดีชอบๆๆ   โดย: oui IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:28:48 น.

ท่านสาวก 2มุน ข้ายังจำได้นะ ท่านชอบอ่านโคนันเหมือนข้าน้อยเลย ตอนนี้ตอนใหม่ยังไม่ออก รอนานมากกกก ถ้าออกท่านบอกต่อข้าด้วยนะ อิอิ ท่านoui ท่านอย่าเสียใจไปเลยนะ เดี๋ยวถ้าท่านเต้นได้ดี ข้าจะแบ่งของจากท่านผอ.ให้ท่านเอง ขอเต้นเพลงมันๆ แรงแร๊ง เลยยนะท่าน ฮ่าาาาาา   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:41:56 น.

ว้าว ว้าว ว้าวววววว มาแล้วขอรับ ขะ ข้า ได้ที่ 1 ใช่มั๊ยขอรับ เย้โย่ว เย้โย่ว โย่วเย้ ดีใจจัง ตื่นเต้นด้วย (เหมือนได้เหรียญเกียรติยศเลย อิอิ) ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะขอรับที่ข้าต้องใช่หนังกะติ๊กยิ่งสกัดไว้ มันจำเป็นจริงๆ ขอรับ ^_^ (ข้าหนีรอดจากรถ ร.พ.ศรีธัญญาของท่านรัก2มุน มาได้หวุดหวิดหนะขอรับเกือบไปเหมือนกัน) ขอแสดงความยินดีกะท่าน....ได้ที่ 15 ด้วยขอร้าบบบบ   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:43:11 น.

อ่ะแฮ่ม...ท่าน okk เขียนเหมือนเฟรนด์ชิพ สมัยที่ยังละอ่อน...ลัลลาลัลล้าอยู่เลย หวังว่าท่านจะยังไม่ไปไหน หลังจากที่จบการสาดกระสุนและดงดาบกันจบไปแล้ว รู้สึกเดินสบายขึ้นเยอะเลย ขอบคุณท่านรัตน์ แปลได้ลื่นไหลมาก มีท่านมาชูกับท่าน ผอ.มาช่วยขัด ยิ่งจะแฉลบแปล็บแปล็บ ตอนหน้าขอ บทส่งท้ายฮาฮานะ เลียนแบบท่าน ผอ. ก้อสนุกดี เอ๊ะ...ขอเยอะไปก้อขออำไพ อยากรู้ว่าเวลาเขียนความรู้สึกตัวเอง จะลื่นได้อย่างงานแปลหรือเปล่าล่ะท่าน   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:45:17 น.

okk ท่านกลับมาแล้ว ท่านมาแล้วตัวเป็นๆ เลย ท่านนี่ยิงถูกจุดดีจริงนะ ยินดีที่ได้เห็นเม้นท์ของท่านอีกครั้งแล้วก็คำที่ติดปากแต่มันมาจากใจนะท่าน "คิดถึง"   โดย: oui IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:46:26 น.

okk ท่านนี่จริงๆ เลยมาดนตรีพร้อม 3 4 แร้ด แรด แร้ด แรด โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ย ไม่ไหว ไม่ไหว เมื่อคืนถูกท่านเฝ้ามองนวดมาเอวใช้การไม่ได้แล้วท่าน แตะมือส่งต่อใครได้มั่งหว่า   โดย: oui IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:49:44 น.

ppp นี่ถ้าทวงโจ๊กรอบดึกท่านจาเตะข้ารึเปล่า รู้สึกท่านพักนี้ออกแนว ดุดันนะท่าน(รู้สึกไปเองรึเปล่าหว่า)   โดย: oui IP: 203.144.144.165 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:53:31 น.

"สวัสดีค่ะ ทุกท่าน...........-_-" ท่านผอ. บอกให้ข้าน้อยกล่าวทักทายลูกบล๊อก..แต่ไม่รู้ทำไมข้าน้อยนึกอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้ข้าน้อยรู้สึกเขินปนอายๆ เล็กๆ ........................................................................ เขินน่ารักจังเลยอ่ะ ท่านรัตน์ ขอบคุณนะขอรับ ท่านแปลได้ดีจิงๆ อินและลุ้นไปกะเฮียด้วยจิงๆ รอตอน 8 ด้วยใจจดจ่อ   โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 124.157.252.59 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:53:32 น.

อ๊าย ท่านพูดอย่างนี้แล้วข้าน้อยจำได้เลยขอรับ ว่าเล่มที่ 63 ยังไม่ออกขอรับ ตอนนั้นให้ข้อมูลท่านผิดไป ขอโทษอีกรอบรับ /|\\ ออกเมื่อไหร่ ข้าน้อยจะบอกท่านเป็นคนแรกเลยขอร้าบบ ทำไมวันนี้ผิดบ่อยจังแฮะ หรือว่าโดนหนังกะติ๊กที่ท่านไม้หมอนระดมยิง การรับรู้เลยไม่ดีเท่าที่ควร ฮ่าๆ ขอแซวแม่นางฮยางหน่อยนะขอรับท่านรัตน์ อืม นางก็อุตส่าห์โอบรอบคอเฮียแล้ว ท่านก็น่าจะให้นางโน้มเฮียลงมาจูจุ๊บ ซะให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลยนะท่าน แบบนี้คงเลือดพุ่งกันหลายคนนะขอรับ หลังจากที่กลั้นไว้ตั้ง7 ตอน ฮ่าๆ สวัสดีอีกครั้งขอรับท่านppp ท่านoui   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:55:13 น.

ไม่ผ่านนะท่าน oui เอาใหม่ท่าน ไม่ได้เรื่องเล้ยยยย เฮ้อออออ ท่านppp มีไรรึ เรียกข้าซะดังเลย ข้ายังเด็กอยู่นะ เลยเขียนแบบเด็กๆ อิอิ ไปปรึกษาท่านฮูหยิน มานะว่าจะเต้นเพลงอะไร   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:55:40 น.

ข้าชอบประโยคนี้มากๆท่านรัตน์... "ยังถามอีกว่าเหตุใดข้าถึงได้รักคนอย่างท่าน" ข้าแอบแปลบทนี้นิดนึงเพราะความอยากรู้..อิอิ บทต่อไปข้าชอบๆๆ เปงกะละมังใจให้นะ...สู้ๆๆ   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:00:53 น.

มันมีประโยคนี้ด้วยรึท่านโรส "ยังถามอีกว่าเหตุใดข้าถึงได้รักคนอย่างท่าน" อยู่ตรงไหนเอ่ย ทำไมข้าน้อยไม่เห็น Y Y หรือเป็นตอน 8 ขอรับ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:05:24 น.

ใช่ๆ เห็นด้วยยามสา(ถ้าท่านเป็นน้องข้านะข้าจะฮึ่ม) ไหนๆ ก็โอบคอเฮียแล้วก็น่าจะ ให้เจ๊ได้ชื่นใจหน่อยเนอะ อืม ตามหลักก็ต้องให้เฮียเอียงคอทำมุม 45องศา ด้านซ้าย แล้วฮยางก็ 45 องศาเอียงขวา แล้วก็ค่อยๆ แพนช้าๆ ช้าๆ จู๊บดูดดื่ม 15 นาที อาการเคลื่อนไหวร่างกายเล็กน้อย คัท อาไรไม่ผ่าน okk พูดงี้มาเต้นเองมา เดี๋ยวไปโด๊ปยาก่อนเดี๋ยวเจอกัน   โดย: oui IP: 61.90.101.215 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:07:29 น.

แง แง ทำไมเม้นข้าน้อยไม่ผ่าน ติดคำไม่สุภาพ ดูแล้วไม่เห็นมีเลย เอ๊ะหรือว่าจาพิมพ์ผิด T T   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:09:52 น.

เวอร์ชั่นนี้สนุกนะคะ ชอบมากเลย อ่านแล้วรู้สึกซุกควอนเหมือนจานวอนเลย   โดย: goog IP: 118.174.47.9 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:13:33 น.

ท่านยามสาฯขึ้นไปอ่านดีๆซิท่าน ประโยคเต็มๆคือ.. "เขามาหาข้าและพูดเป็นนัยว่าเขารู้ความจริงเกี่ยวกับท่าน ไม่สิ เขามั่นใจมากและยังถามอีกว่าเหตุใดข้าถึงได้รักคนอย่างท่าน" จองฮยางพูดถึงคิมโจนึนที่เคยคุยกะนางอ่า.. ไปอ่านกันดูดีๆอีกที   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:13:40 น.

ยามสา ประโยคที่ขอน่ะคิดได้ยังว่าจะไปลงตรงไหนแล้วอย่าเผลอให้ซอฮยอนพูดแทนเจ๊ล่ะ เดี๋ยวได้งานเข้าไม่หยุดแน่555555555 okk เห็นใจหน่อยช่วงนี้ไม่ค่อยได้เต้น เอาแต่ซ้อมดีดพิณอยู่เดี๋ยวไม่ได้เดี่ยวนานเครื่องชำรุด   โดย: oui IP: 61.90.101.215 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:15:03 น.

เอาแบบติดกันไม่ต้องมีขั้นโฆษนาด้วยนะขอรับท่านoui ท่านลืมไปขอรับ เดี๋ยวอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง อิอิ เครื่องไหวร่างกายเล็กน้อยนี่ส่วนไหนบ้างขอรับ มือที่โอบ ตอนแรกเฮียอึ้ง เจ๊เลยกอดแค่คนเดียว ต่อมา... อ๊าย ไปไกลแล้วขอร้าบบ ช่วยฉุดข้าน้อยไว้ที   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:15:29 น.

ท่านโรสมาฉวยโอกาส เอ้ยไม่ใช่ ถือโอกาสคาราวะท่านที่นำความสุขสำราญกลับมาอีกครั้ง ขอบคุณคร้าบ   โดย: oui IP: 61.90.101.215 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:17:31 น.

อีกทีก็ได้ ไชโย ไชโย ดีใจจัง เหมือนได้เหรียญเกียรติยศเลย 555 และยินดีกับท่านที่ได้ที่ 15 ด้่วยขอร้าบบบบ ท่าน okk เขียนได้ซึ่งจริงๆ เลย แต่ท่านคงยังไม่จากไปไหนช่ายปะ ท่าน ผอ.รูปที่ท่านแปะไว้ถ่ายได้สวยมากเลยขอรับ ข้าน้อยชอบรูปที่มีผ้าตากไว้แล้วบลิวอยู่ อีกรูปก้อ รูปนักแสดงรอเข้าฉากคือผู้ชาย 1 คนที่นั่งหัวเราะอยู่หนะขอรับ(แต่ถ้าเปลี่ยนท่านผอ.นั่งหัวเราะก็คงจาดี อิอิอิ) และก้ออีกรูป รูปที่นักแสดงเรียงคิวกัน เฮ้ย เดินเรียงกัน 4 คน ถ่ายได้สวยดีขอรับ ชอบ ชอบ ...แต่ไม่ยักจะมีรูปออนเซนแฮะ   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:18:03 น.

โอ๊ย ขอบคุณท่านโรสมากขอรับที่ช่วยชี้แนะ ขึ้นไปดูอีกรอบก่อนขอร้าบ ทำไมข้าเอ๋อๆ ยังไงไม่รู้วันนี้ Y Y ยังหาที่ลงไม่ได้เลยขอรับท่านoui แต่จะว่ายังไม่แต่งนี่น่าจะใช่กว่านะขอรับ ^ ^ ท่านไม้หมอนมาแว๊บ อย่าเพิ่งไปไหนขอรับท่าน จ่ายค่ารักาาพยาบาลมาให้ข้าน้อยซะดีๆ ผลงานของท่านเล่นข้าน้อยน่วมเลย   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:19:35 น.

เข้ามาอ่านบล๊อคนี้ พลอยได้ความสนุกสนานเฮฮาจากการมาอ่านกระทู้ โดยเฉพาะท่าน oui ท่านนี้ตลกมากๆ มีมุขฮาตลอดเรียกว่าเข้าห้องไหน ไม่มีท่าน oui ก็เหมือนพ่อครัวลืมใส่ผงชูรสกระนั้นแหละ ท่านรัตน์ คะ จะอย่างไรก็ชื่นชม ในผลงานของช่างแปลคนแล้วคนเล่าที่มาร่วมด้วยช่วยกันแปล รู้ว่างานแปลนั้นยาก และทำให้เครียดเอาได้ง่ายๆ เบื้องหลังหากไม่ได้คนช่วยอย่างท่านช่างแปล วอนวอน ทุกท่านก็คงท้อแต่ต้น ผอ.ท่านนี้มีแววเป็นนักการทูตนะ มีจิตวิทยาในการกล่อมคนให้อยู่หมัด ทั้งคุณมาชู คุณโรส และตามด้วยคุณ รัตน์ แต่ละคนมีน้ำใจทำให้บล๊อคนี้น่าเข้ามา และยังมีช่างแปล เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มาอ่าน ถึงตอนหลังตามด้วย ท่าน ppp จะมาร่วมแปลด้วย ดีใจมากๆเลยค่ะ อ่ะ ท่าน okk แรกๆข้าอ่านสำนวนท่าน ยังนึกว่าท่านนี้ คงเป็นชายหนุ่มที่เรียบร้อยหลงเข้ามาอ่าน เพราะสำนวนของท่านนั้น แมนๆน่ารักดี มารู้ทีหลังก็ให้นึกแปลกใจเงียบๆ ท่านเก่งมากที่ทำให้ข้าเดาท่านผิดมาแต่ต้น ห้องนี้มีทั้งผีเสื้อและดอกไม้ที่สวยงาม ทำให้โลกสดใส ใจสราญ อ่ะนะ..   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:20:21 น.

เลิกวิ่งไปวิ่งมาแล้วเหรอ เหนื่อยมั้ยเป็นเด็กเป็นเล็กหัดวิ่งรอกตามห้องแล้วนะท่าน สอบเสร็จยังล่ะเนี่ย   โดย: oui IP: 61.90.101.215 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:20:54 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงที่ชม ข้าน้อยพลอยปลาบปลื้มไปด้วยเลย มีคำถามอยากจาถามท่านมานานแล้วคือว่า หุ้นปตท. เมื่อไหร่มันจามีอนาคตซักทีล่ะท่าน ข้าถือไว้ เข้าเดือนที่ 3 แล้วเมื่อยมือมากๆ (ขอคำตอบด่วน)   โดย: oui IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:26:35 น.

โจ๊กเบาๆรอบดึก เชิญรับกันเลยนะ มีชายคนนึงนั่งรถไปเที่ยวแล้วระหว่างทางรถเกิดไปชนเข้ากลางทาง ทำให้ตาย วิญญาณจึงต้องไปหายมบาล พอไปถึงยมบาลก็บอกว่าให้ถามคำถามมาหนึ่งข้อ ยมบาลตอบไม่ได ้ จะได้ขึ้นสวรรค์ แต่ถ้ายมบาลตอบได้จะต้องลงนรก ชายคนนั้นบอกว่าก่อนถามคำถามขอเก้าอี้ที่มี 8 รู พอได้เก้าอี้ชายคนนั้นก็ตดออกมา แล้วถามยมบาลว่าข้าตดออกมาจากรูไหน ยมบาลตอบด้วยความมั่นใจว่ารูที่ 2 จากทางซ้าย คนโง่บอกว่าผิด แล้วยมบาลก็ถามว่าถ้างั้นคำตอบคืออะไร คนโง่จึงเฉลยว่า"ข้าตดออกมาจากรู..ตูด"   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:27:20 น.

ท่านอย่าพูดถึงเรื่องนั้นได้มั้ยขอรับ ข้าน้อยก็ทำเป็นลืมๆแล้วเชียว Y Y ข้าน้อยก็วิ่งตามท่านแหละขอรับ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:27:37 น.

แบบนี้ไม่ใช่คนโง่แล้วขอรับท่านppp เข้าเรียกคนเจ้าเล่ห์ ฉลาดแกมโกง จริงๆ ได้ขึ้นสวรรค์ชัวร์ขอรับ ขอบคุณมากขอร้าบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:30:03 น.

555 ท่านยามสา น่วมเลยรึขอรับ ข้าไม่ได้ตั้งใจ...แต่จำเป็นเจง เจง อย่าพึ่งไปหาหมอนะข้าจะรักษาให้เอง หรือไม่ก็ส่งไปให้ท่านหมอจองกะน้องซอเซียงรักษาให้นะขอรับ อิอิอิ ส่วนเจ๊ฮยางนั้นรู้สึกว่าท่าน oui จะจองคิวตรวจนานมากเลยขอรับ 5555 ด้วยแว็บไปอ่านตอน 7 ก่อนขอรับ ขอบคุณท่านรัตน์ และทีมแปลทุกทุกท่านขอรับ....แว๊บ   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:31:46 น.

ฮยางเจอบก แต่บกเกิดเรื่องอีกแล้วเศร้าจริงๆ ขอบคุณมากๆคุณรัตน์   โดย: U IP: 118.173.46.5 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:32:12 น.

ข้าขอโจ๊กท่านสามพีหนึ่งถ้วย... ของข้าไม่ผัก ไม่ขิง นะท่าน มาๆคืนนี้เรามาชนโจ๊กกานนน...สงสัยจะเมาแน่เลยฮ่าๆๆๆ   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:33:21 น.

555 ข้ากะจะขึ้นไปอ่านซะกะหน่อย มาสะดุดกับโจ๊กท่าน ppp ขำก๊ากเลย ช่ายจะออกมาจากรูไหนได้หละนอกจากรูตูด555555555555 ขอบคุณมากขอรับท่าน ppp   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:38:31 น.

ppp ขอบคุณมาก กัดปากตัวเองเลย เจ็บนะเนี่ยแต่55555555 ได้เวลาแล้วต้องแว๊บไปก่อนนะท่านคืนนี้ดึกไม่ได้ สนุกมากเลยคืนนี้ ชอบห้องนี้ที่สุดจากใจนะท่านไม่ได้ปากหวาน (ปากดีนักได้เลือดเลย) ท่านสุเกียง ปตท. คงไม่ทำให้ข้าต้องหอนนะท่าน ท่านไม้หมอนเจ๊ฮยางข้ายึดไม่ได้นานเดี๋ยวเฮียควงกะบองมาฟาดกะบาล แต่เจ๊ท่านอื่นข้าไม่แน่ไจ555555 ไปแล้วนะท่านทั้งหลาย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:38:52 น.

ท่านสุเกียง ข้าต้องขอโทดท่านด้วย ที่ข้าทำให้ท่านเข้าใจข้าน้อยผิดไป อิอิ ท่านไม้หมอน มีไรรึท่าน ข้ายังอยู่ก้อจิงแต่งาน ทับเต็มหัวเลยอะท่าน แต่จะแวะมานะ ถ้ามีเหล้า และบทความซึ้งๆจากท่าน ตอนนี้ขอโจ๊ก หน่อยสิท่าน ppp เอาแบบท่านRosaline นะเพราะข้าไม่กินผักนะขอรับบ คืนนี้มีหวังไม่ชนโจ๊ก ก้อชน เหล้าจนดึกดื่นแน่ๆๆ อิ้ว อิ้ว ส่งเสียงหน่อย ท่านoui ข้าจะมอบให้ท่าน แต่ท่านต้องมีของมาแลกข้า น้าาาา ฮ่าาาาา   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:42:35 น.

ขอให้สนุกนะขอรับท่านoui แต่เจ๊ท่านอื่นนี่ ถ้าท่านหมายถึงแม่นางซอของข้าน้อย คนนี้ข้าน้อยหวงขอรับ ท่านคงเหลือแค่แม่นางซอนแล้วแหละ ^___^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:43:35 น.

ข้า น้อย ไป ก่อน นะทุก ท่าน หวังว่า เรา คง ได้ มา พูด คุย กัน อีก ทุกๆท่าน ข้ายิ้มได้ เพราะทุกท่าน เศร้าได้ ตามตัวละคร และเหงาได้ เวลา ตอนใหม่ไม่มา บ้านนี้ คงน่ารัก ขึ้นเยอะ เลย ถ้าทุกท่าน มาช่วยกันเติมสุข เอาความรู้สึกมาฝาก เอาความหวังดีมาให้ เอาความห่วงใยและ "คิดถึง" มาฝากกัน บ้านนี้คงน่าหัวเราะ ขึ้น ถ้าทุกท่านเอาโจ๊ก มานั่งแบ่งปัน เอาความฝันที่ไม่จิงมาพูดถึง เอาความคิดลึกซึ้งมาให้จิ้น บ้านนี้คง แอบมีคนบ่นและแอบยิ้ม ถ้าทุกท่าน เข้ามาตั้งวงแล้วสลบแบบไม่มีสติ ติดตังค์ค่าเล่นไพ่ ที่ไม่ต้องจ่าย แอบตื่นขึ้นมา แล้วแฮ้งได้โดยไม่ได้ดื่มอะไร บ้านนี้คงมีสีสรร สดใส ถ้าทุกท่านเอาความรัก มาป้าย เอาความเหมือนที่แตกต่างมา สลับใจ แบ่งปันกัน และ และ และ บ้านนี้น่ารักจิงๆ ที่มีเจ้าบ้านอย่างท่าน wonwon ที่แสนดีของข้า ...................   โดย: okk IP: 112.142.1.75 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:53:20 น.

คืนนี้ท่าน okk เป็นไรหว่ามาแนวดราม่าเลย กินโจ๊กท่านสามพีไป เอ๊ะ...รึในโจ๊กมียาพิษ!! อ่ะอ่ะโอ้่ย...ช่ะช่ะช่วยข้าที ข้าเจ็บตับเหลือเกิน   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:56:55 น.

เหล่าผีเสื้อคุยกันแต่เรื่องดอกไม้ ดอกไม้บางคน ก้อไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็น หรือ ไม่เคยจะคิดเรื่องแบบนี้ แต่กลับมาเจอผีเสื้อที่แสนดี กลายเป็นดอกไม้ประจำใจของผีเสื้อ ใครบางคน ก้อไม่ได้คิดเรื่องดอกไม้ แต่พอมาเจอชองฮยาง อยากจะกลายร่างเป็นผีเสื้อซะงั้น ผีเสื้อบางตัว ก้อคิดว่า ท่าน ผอ. เป็นดอกไม้ ลงทุนเข้ามาจีบซะตั้งนาน กว่าจะรู้ความจริง เผลอใจไปซะตั้งเยอะ ตอนนี้เลยไม่รู้ว่า ตัวเองเป็นผีเสื้อหรือดอกไม้กันแน่ เฮ้อ...เริ่มพูดมากอีกแล้ว ข้ายังเป็นเจ้าสำนักศาลาคนเศร้าอยู่นะ พวกท่านมีอะไรอยากจะคุยบ้างมั๊ย ส่วนข้ามีแน่ ต่อจากเม้นท์นี้แหละ อีกแป็บ   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:02:10 น.

นั้นนะซิท่านโรส คืนนี้ท่าน okk ดราม่ามากเลย แต่ข้าน้อยก็ชอบนะดราม่าได้ใจจริงๆ "บ้านนี้คงแอบมีคนบ่นและแอบยิ้ม ถ้าทุกท่าน เข้ามาตั้งวงแล้วสลบแบบไม่มีสติ ติดตังค์ค่าเล่นไพ่ ที่ไม่ต้องจ่าย แอบตื่นขึ้นมา แล้วแฮ้งได้โดยไม่ได้ดื่มอะไร" ช่ายเลย ได้มีโอกาสแอบอ่านตอนพวกท่านตั้งวงกัน ก็หัวเราะและนึกในใจว่าบ้าเจง เจง เลยพวกท่าน...ทำไปได้ อึ้งเหมือนกัน ตั้งวงได้เหมือนจริงมากเลยขอรับ 5555555555 ท่าน okk มีอะไรให้ข้าช่วยมั๊ยขอรับ บางที่ข้าอาจจะช่วยยกงานออกจากหัวท่านได้บ้างนะขอร้าบบบ กลัวงานทับหัวนานๆ แล้วหัวจาม่ายสวยยยยย ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:06:30 น.

ท่านppp มาโหมดดุดัน อย่างที่ท่านoui ว่าไว้จริงๆ ฮ่าๆ เชิญเลยขอรับท่านเจ้าสำนัก ข้าน้อยขอสงบสติตามอักษรของท่านก่อนขอรับ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:08:32 น.

ตามมาอ่านจ้า ขอบคุณผู้แปลมากๆเลยนะจ๊ะ เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ รอตอนต่อไป ^^   โดย: Novy IP: 110.164.19.247 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:22:58 น.

เน่ๆๆ..ท่านไม้หมอน ท่านแอบเป็นสายอ่ะป่าว มาแอบดูพวกข้าตั้งวงกันหรอ(ไม่ยอมแวะมาเล่น 555+) ใครจะอยู่ชนเป็นเพื่อนข้าน้อยบ้างเอ่ย... ขอบิ้วรมก่อนจะแปลบทต่อไปเนื่องจากไฟจี้ก้นเหลือเกิน..อิอิอิ   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:25:44 น.

มิเป็นไร ท่าน okk ท่านนั้นคารมคมคายจนข้าแปลกใจเท่านั้น เลยเดาว่าท่านคงเป็นหนุ่มน้อยรูปงาม คารมท่านยืดหยุ่นได้เหมือนมีความในใจมากมาย ว่างๆก็แวะมานะท่าน..okk ขอบคุณท่าน oui ป.ต.ท .ข้าเองก็ติดอยู่1000 หุ้น ราคา 269 บาทตั้งแต่เดือน9ปีที่แล้วถือมาจนตกเหลือ 214 บาท เจ็บใจกะหุ้นตัวนี้มาก เล่นช๊อตกะหุ้นตัวนี้รายวันทำให้แพ้มาตลอด ขายหุ้นตัวนี้เพื่อจะจ่ายค่าหุ้นที่เสียรายวันไปมาตลอด ขาดทุนแบบต้องตัดใจขายหุ้นจ่ายน่ะ ตอนนี้เหลือเพียง 800 หุ้น เหลือแขน1ข้าง ขา2ข้าง หากซุกซนเข้าไปแหยมรายวันอีก มีหวังข้าคงไม่เหลือแม้แขนขา คงต้องโผล่แต่หัวอยู่ในโอ่งเหมือนหนังกำลังภายในเรื่องนึงอ่ะ เพื่อนๆที่เล่นหุ้นตัวนี้ บางคนติดที่ราคา 320 บาท เอาเงินเกษียรมาเล่น ก็ทุข์ระบมช่วงเหลือ180บาท ปลอบใจกันไปจนข้าก็ลืมตัวไปคว้ามาครองที่ 269 กอดคอร่วมขบวนการเพื่อนทุกข์ก็ทุกข์ด้วยกัน ไม่งั้นชีวิตขาดรสชาติ ไม่รู้จักหวานอมขมกลืนเป็นอย่างไร บัดนี้รู่สึกแล้ว..   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:29:43 น.

อ่า...ท่าน okk ท่านทักใครเป็นข้าน้อยหรือคะ..อยากรู้จัง....แต่เอ๋..แล้วข้าน้อยก็ตอบท่านไปหรือ.. ตกลงว่าท่านทักข้าน้อย หรือท่านทักคนอื่นหนอ..ข้าน้อยชักงงๆ อิอิ ท่าน ppp ไอ้เรื่องแสดงความรู้สึกนี่..งานหินสำหรับดิฉันเลยค่ะ..พูดยาก แต่ถ้าอยากรู้ใจต้องมามองตากันค่ะ...แล้วจะรู้ คุณ รัก ..2มุน..หมดใจ ดิฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นใจจะขาดเลยค่ะ แต่ถ้าจิ้นมากไปอาจเสียเลือดจนหมดตัวก่อนแปลจบน่ะค่ะ ขอบพระคุณกำลังใจจากทุกท่านมากๆ เลยนะคะ   โดย: รัตน์ IP: 111.84.59.212 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:31:38 น.

ท่านรัตน์ จะส่งสายตาพิฆาตเหนือนแม่นางชองฮยางหรือ ใครจะเป็นผู้โชคดี ได้อ่านสายตานั้นนะ ความในใจตอนนี้ของข้าก็คือ งานแปลตอนจบ ข้าอยากจะบอกว่า แทบไม่มีที่ให้ข้าจิ้นได้เลย โอ้ว...มันแสนจะอัดอั้นตันใจ ทำไมตอนจบมันจะหวานซาบซ่าไม่ได้นะ คุยทำไมไอ้เรื่อง มันพื้นๆขนาดนั้น ดังนั้นตอนนี้ข้าต้องบิวอารมณ์สุดๆ ออกจะดุโหดไปบ้าง ต้องคิดแทนชองฮยาง ผลักดันให้เฮียเป็นผีเสื้อสุดแรงเกิด เฮียเราก้อแสนจะบื้อ ข้าคงต้องดันเฮียขึ้นไปถึงตึกใบหยกไปเลยดีมั๊ย...เฮ้อ เหนื่อยจัง   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:46:24 น.

ท่านรัตน์ ถล่มตัวไปแล้ว ข้าน้อยไม่ไ้ด้ช่วยไรท่านมากเลย แค่แก้คำผิดให้นิหน่อย อิอิ ^^ ท่านแปลดีอยู่แล้วค่ะ ^^ ท่าน Okk หายไปนานเลยนะคะ คิดถึงค่ะ อิอิ ^^ ท่านไม้หมอน ยินดีด้วยนะคะ ที่ได้ที่ 1 เก่งมากกก ดาบท่านกวาดเรียบทุกคนเลย ท่านยามสา สู้ๆค่ะ ตอน 8 ยังมีการดวลต่อให้ท่านประลอง เอาใจช่วยนะคะ อิอิ ตอน 8-9 นี่ก็ เจ๊ลุยเองนะคะ 5555555 แต่ไม่หวานมากนะคะ คนแต่งเขาเป็นโรคเบาหวาน เลยหวานพอได้ใจสั่น อิอิ ^^ รออ่านต่อได้เลยจ้า ตอน 8-9 ท่านรัตน์แปลไปแล้ว คงได้อ่านติดๆักันล่ะ แต่คงไม่สะดุดตอนทีเ่หลือ เพราะยังแปลกันไม่เสร็จ 5555   โดย: machu pichu IP: 125.24.27.132 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:52:23 น.

โอ้ ดีใจที่ท่านมาชู มายืนยันจะลงตอนต่อไป ลงอีกก็ตามอ่านอีก คนแต่งเรื่องนี้ ทำให้คิดถึงอาจารย์ ของยุนบก แต่ก็เหมือนคนแต่งจะรู้ใจ ส่ง อาจารย์ซุกควอน มาเพิ่มสีสัน ทำให้เรื่องนี้ฮาดี ชอบค่ะ ดีไม่ดีอาจารย์ท่านนี้ ก็คงจะหลงรักยุนบก แบบแอบชอบ ซ่อนอยู่ในใจลึกๆอ่ะนะ ขอบคุณท่านมาชู หลายๆค่ะ เอามาฝากท่าน oui ช่วงนั้นก็อ่านบทวิแคะของโบลค เลยทำใหไม่อาจคัท เลยหงิกติดแหงกยิ่งกว่าเก่า รู้งี้เก็บแขน เสียนิ้วยังดีซะกว่านะ.. ได้แต่รอว่าอายุ 60 จะได้เงินต้นทุนคืนหรือป่าวก็ไม่รู้ กลุ้มจายจริงๆ //www.settrade.com/brokerpage/AnalystConsensus/Research/uobkhst_ptt.pdf   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:04:58 น.

ท่านสุเกียงคะ หุ้นจะลงอีกไหมคะ ข้าน้อยรอจังหวะซื้อ RMF, LTF อิอิ แต่ช่วงนี้มัวแต่ยุ่งกะฟิคเลยไม่ได้ทยอยซื้อเฉลี่ยเลยอ่ะ แหะๆ ส่วน TTA ข้าเจ้า ก็ลอยทะเลไปแล้วค่ะ ดอยข้ายังไงน้ำก็ท่วมไม่ถึงอ่ะ T_T   โดย: machu pichu IP: 125.24.27.132 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:17:00 น.

สวัสดีรอบดึกค่ะท่านมาชู ท่านสุเกียง ท่านรัตน์ เห็นท่านโรสกำลังจะบิ้วรมณ์เพื่อจะแปลต่อ พอดีเลยค่ะ ท่าน ppp ก็จะบิ้วรมณ์พอดี งั้นเชิญท่านทั้งสองร่วมวงบิ้วด้วยกันเลยนะค่ะ ข้าน้อยจาแอบดู อิอิ   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.188.106 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:18:03 น.

อ่า... มาช้าไปไม๊ขอรับทุกท่าน แบบว่าหิว... พอจะมีอะไรให้ยามอย่างข้ากินบ้างไม๊ อะไรก็ได้ โจ๊กผสมยาพิษที่เหลือจากท่าน okk หรือท่านโรสก็ได้ ยอมหมดทุกสิ่งอย่าง (เอ่อ.. ที่ว่ายอมน่ะ เฉพาะของกินนะท่าน อย่างอื่นข้าน้อยไม่ยอมหรอกนะ) ว่าแล้วก็แว๊บไปอ่านก่อนเลย ขอบคุณท่านรัตน์ ท่านโรส ท่านมาชู และท่านผอ.ด้วยขอรับ ฟิ้ว...ววว   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:20:27 น.

ท่านมาชู ดอยของท่านสูงขนาดไหนล่ะ ข้าจิ้นไม่ถูกเลย ท่านไม้หมอน ข้าอยากได้ดอกไม้กะผีเสื้ออย่างละท่าน ท่านช่วยหน่อยซิ...ขอร้องล่ะ   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:22:01 น.

ข้าน้อยขอเอากะละมังใจใบใหญ่มาวางไว้ข้างๆ นะขอรับ เผื่อพวกท่านเมาบิ้ว จาได้อ้วกใส่มาได้เลยขอรับ สู้ สู้ ^_^ ส่วนข้าน้อยก็จะบิ้วเหมือนกันขอรับ จะนั่งนึก นอนนึก ถึงของรางวัลที่จาได้ก่อน อิอิ   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.188.106 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:24:22 น.

สวัสดีคะทุกท่าน .. รู้สึกว่าข้าน้อยจะมาหลังสุดมั๊ยอะเนี่ย.. ขอบคุณท่านรัตน์ และช่างแปลทุกท่านนะคะ เดี๋ยวขอไปอ่านต่อก่อนนะคะ วันนี้ข้าน้อยงานเข้าอีกตามเคย ขอบคุณทุกความสนุกสนานในห้องนี้นะคะ   โดย: เฝ้ามอง IP: 180.183.230.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:27:49 น.

555 ท่าน ppp ท่านอยากได้ดอกไม้ ดอกไม้เฝ้ามองก็มาพอดีเลยขอรับ โห้ ได้ดั่งใจ...รึ จาเป็นดอกไม้ยายชาวอนดี..... แต่ผีเสื้อนี้ข้าจะไปหาให้ได้ที่ไหนหละทีนี่ อะ...นั้นงัยข้าเจอแล้ว..นั้นท่านยามควงมาแล้วววว ว่าแต่ว่า ท่าน ppp จะอยากได้ดอกไม้กะผีเสื้อไปทำอะไรรึ.... ....อย่าบอกนะว่าท่านจะ...........อิอิ   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.188.106 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:03 น.

สวัสดีทุกท่านยามดึกค่ะ ท่านรัตน์คะ ท่านแปลได้ดีมากค่ะ ภาษาสวยงาม ชอบตอนที่เฮียกะเจ๊พบกัน อ่านแล้วมีความสุขดี "ในขณะที่แขนทั้งสองของนางโอบกอดรอบคอเขา “ช่างเขียน” “จองฮยาง”" ขอชมและเป็นกำลังใจให้ช่างแปลทุกท่านด้วยนะคะ แปลได้ดีจริงๆเลยค่ะ อ่านแล้วไม่รู้เลยว่ามาจากช่างแปลหลายคน มันกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกันมากเลยค่ะ มีอีกประโยคที่อ่านแล้วอิน รู้สึกหงุดหงิดกับผู้ชายนิสัยแบบนี้ค่ะ “หุบปาก! นางคนชั้นต่ำ! ทั้งที่ข้าเต็มใจมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้เจ้า แต่เจ้ากลับโยนมันทิ้ง “ ยองจุนด่าว่า ฮยาง แรงมาก !! ไม่ปลื้มเลย ผู้ชายคนนี้ ไม่มีเหตุผลเลยจริงๆ และก็ขอเป็นกำลังใจให้ท่านสุเกียงกับท่านมาชูด้วยนะคะ ขอให้หุ้น ขึ้นเอ๊า ขึ้นเอา รวยๆ ค่ะ มีแขน ขา นิ้วครบค่ะที่ตัดไป ก็ขอให้งอกขึ้นมาใหม่นะคะ   โดย: haewonny IP: 125.24.173.63 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:39 น.

ท่านไม้หมอน กะละมังของท่านใหญ่แค่ไหน รับบิ้วได้ทั้งหมดเลยหรือ เยอะนะ ต้องให้รางวัลกับหนังกะติ๊กด้วยนะ ที่ทำให้ท่านได้รับของรางวัลจากท่าน ผอ. ว่าแต่ท่านจะได้อะไรอ่ะ อยากรู้เพราะไม่ได้ติดตามเลยอ่ะ   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:36:59 น.

โอ้ ท่านokk ซึ้งมาก น้ำตาจะไหล ข้าก็คิดถึงท่านเช่นกัน หายไปนาน ^^ ว่าแต่วันนี้ ก๊งกันไม๊เีนี่ย   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.40.82 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:40:13 น.

ของรางวัลก็มี แมตเน็ต เสื้อยืด และก็ skinเช็ต นะขอรับ แต่ข้า้น้อยต้ิิองให้ท่านที่ได้ลำดับที่ 15 เลือกก่อน 1 ชิ้นขอรับ นอกนั้นถึงจาเป็นของข้าทั้งหมด อิอิ.....ล้อเล่น ข้าน้อยถึงจะได้เลือกเป็นลำดับที่สอง 1 ชิ้นขอรับ กะละมังใหญ่มากขอรับ สามารถรับบิ้วรมณ์ได้เกือบทั้งหมดขอรับ ออ...ยกเว้น บิ้ว รมณ์..เสีย หนะขอรับ 5555 ออ..สวัสดีค่ะท่านเฮวอนนี่   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.188.106 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:45:44 น.

เดี๋ยวขอจ่ายเม้นท์ก่อน อ่านจบแล้ว แปลได้ดีมากเลยขอรับท่านรัตน์ ขัดเกลาโดยท่านมาช และท่าน ผอ. อ่านได้ลื่นปืด ลื่นปืด เลยขอรับ สนุกและลุ้นตามไปด้วยติด ติดเลยขอรับ และก็เริ่มสนุกขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย ........................................................... "โกหกน่ะ ไม่เคย แต่ขี้โม้น่ะ ใช่เลย" ชอบอะรู้สึกว่ามันตรงดีจัง ช่ายเลยเห็นด้วยว่าอาจารย์ซุกควอน เหมือนจอนวอนเลย ฮา ฮา กวน กวน ดูแล ห่วงใยเอาใจใส่ดีจัง ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.188.106 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:56:50 น.

เอ๊ะ...ข้าเป็นคนจริงจังนะ พวกท่านเคยเห็นข้า คุยเรื่องอย่างว่าด้วยหรือ ข้าแค่อยากจะถามผีเสื้อและดอกไม้ว่า ถ้าผีเสื้อจะลุกขึ้นมาทำอาหารให้ดอกไม้ เค้าจะหยอกล้อกันอย่างไรล่ะ   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:57:36 น.

และแล้ว..ข้าก็ได้พบว่าคืนนี้ข้าไม่มีอารมจะแปลจิงๆ ไว้พรุ่งนี้จะนั่งแปลให้จนเสร็จ... มาๆทุกๆท่านที่ยังอยู่ข้าวของเต็มมือข้าเลยขณะนี้ มีทั้ง ชีวาส วิสกี้ เรท บลู ยาดอง อุปกรณ์ป๊อกเหล้า มิกซ์เซอร์เต็มที่เลยท่าน....ชงกันตามสบาย ข้าขอไปปั่นเหล้าก่อน..ใครมาช้าขอกัลแกล้มด้วยนะ!!   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 9 กุมภาพันธ์ 2553 22:58:50 น.

สวัสดีท่านมาชู หุ้นRMF -LTF นั้นไม่รู้ว่าคือหุ้นอะไร ไม่เคยเล่นหุ้น2ตัวนี้เลยค่ะ อยู่ในหมวดหมู่ไหนหรือคะ ส่วน TTA นั้น เล่นมาตลอด ติดอยู่ 38 บาท ก็เลยถือไว้ ซื้อถัวไปมาหลายพันหุ้นจนตกเหลือ 12.4 ก็เลยซื้อไม้สุดท้ายเล่นสั้นๆขายที่15-16 ชักปอดไม่กล้าถือ เพราะมันตกจนอนาถใจ กลัวลงไปอีก ถ้ารู้ก็จะถือไปถึง32บาทขายไม้เดียวหมดล๊อคไปเลย ไม่มีใครรู้ใจตลาด ในที่สุดขายหมดไม้สุดท้ายของทุน 38 ขายที่ 20 บาทในส่วนที่เหลือ นี่ก็ซื้อใหม่หลังสุด 28บาทมาขายที่ 26บาท ไม่รอแล้วปันผลก็ไม่เอา เจ็บจนเศร้าก็มาดูมาอ่านบล๊อคนี้แก้เครียดได้ดีมาก ใดๆในตลาดเป็น 0 ได้ อย่าเข้ามาลงทุนในตลาดทุนแห่งนี้ เลยนะคะมันน่ากลัว จริงๆ ** ขอบคุณ ท่าน haewonny ที่ให้กำลังใจ เงินทองพอเสียไปก็เหมือนเสียแขนขาไปจริงๆ เป็นการเปรียบเทียบตอกย้ำให้ตัวเองรู้สึกในความผิดพลาดอ่ะนะ พอวันใหม่ ใจดี๊ด๊า ก็ลืมอีก อยากเอาแขนขาคืน ด้วยประการฉะนี้ จึงต้องระวัง พยายามหาสิ่งเร้าใจมาหันเหให้ลืมชั่วคราวอิอิ...มาพักใจที่นี่ชั่วคราว.. ***สวัสดี ท่าน ไม้หมอน ค่ะ***   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:00:36 น.

ขอบคุณค่ะสำหรับทุกๆๆตอน ตอนนี้งานยุ่งมากๆๆ แต่จะแววมาถา้ว่างนะค่ะ   โดย: nift13 IP: 58.64.79.119 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:09:01 น.

ท่านโรส ท่านสุเกียง ตอบข้าได้มั๊ย ทำไม ไม่ใครให้ข้อมูลข้าบ้างเลยล่ะ หรือข้าต้องจิ้นเอาเอง...โห้ ชีวิต ไม่มีตัวช่วยเลยหรือ   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:09:36 น.

นิ่งเตะ นิ่งเตะ นะท่าน ppp ข้าน้อยขอแนะนำให้ปรึกษาท่าน oui ดูขอรับ เพราะจอมยุทธ์ oui น่าจะมีประสบการณ์ด้านนี้มากโขอยู่น่ะขอรับ ไหลลื่น ไหลลื่นแน่ ๆ เลย.....จริง ๆ นะ   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.188.106 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:16:55 น.

อืม...ม ไม่ได้เข้ามา 2 วัน ไปตอนที่ึ7 แล้ว ขอบคุณๆ ช่างแปลทุกท่าน ท่านผอ.won won ด้วย ขอบคุณมากมายเรื่่องเล่าจากสวนน้ำเกาหลี อิอิ (นึกภาพตาม...อย่างขำเลย) ^-^   โดย: skool IP: 111.84.107.225 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:18:20 น.

รับทราบท่านไม้หมอน ป่านนี้ท่าน oui คงจะกล่อมเด็กห้าขวบหลับ เอาไว้โอกาสหน้า ถ้าข้ายังถืองานแปลอยู่ในมือนะ บอกตามตรง ยังไม่ได้จิ้นในส่วนนี้เลย ไอ้บทกุ๊กกิกนี่ ไม่มีประสบการณ์มันหาที่แทรกไม่ได้เลยจิงจิง...เฮ้อ ดึกแล้วนะท่าน วันนี้ส่งอะไรไปทางแมวให้พวกท่านหว่า...น่าจะเป็น Notebook transformer นะ ท่านไหนยังไม่ได้รับ ก้อคงต้อง update น้องแมวของท่านนะ พรุ่งนี้จะเป็นเรื่องน่ารักๆของน้องแพนด้าล่ะ ลาท่านไปนอน...Bye   โดย: ppp IP: 115.67.84.88 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:25:23 น.

สวัสดีค่ะ ท่านไม้หมอน ยินดีด้วยนะคะกับของรางวัล (กัดฟันนิดหน่อย) ล้อเล่นค่ะ ยินดีด้วยจริงๆ ท่านมีปลายนิ้วที่รวดเร็วมาก จนข้าน้อยต้องขอยอมแพ้ และชนแก้วแสดงความยินดีกับท่านด้วยเหล้าปั่นของท่านโรสนะคะ อ้าว หมดแก้วนะคะ ท่านสามพีคะ จากคำถามที่ว่่า "ถ้าผีเสื้อจะลุกขึ้นมาทำอาหารให้ดอกไม้ เค้าจะหยอกล้อกันอย่างไรล่ะ" ตามความคิดของข้าน้อยนะคะ ตอนที่ผีเสื้อลุกขึ้นมาทำอาหารเช้า ตอนนั้นดอกไม้ยังคงนอนอยู่บนที่นอนหนานุ่มด้วยชุดนอนบางใสสีขาว แล้วกลิ่นอาหารที่ผีเสื้อทำ ก็มาปลุกให้ดอกไม้รู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา แต่ก็ยังคงนอนอยู่อยางนั้น ผีเสื้อก็เคาะกะทะโป้กๆ ตื่นได้แล้ว เอ ไม่เอาดีกว่า (ถ้าเป็นผีเสื้อของข้าน้อยคงทำแบบนี้) ผีเสื้อก็เดินเข้ามาที่เตียง วางแจกันดอกไม้หอมๆ ลงข้างๆ แล้วก็จุ๊บเบาๆ ที่เปลือกตาทั้งสอง แต่ดอกไม้ก็ยังแกล้งไม่ตื่น ผีเสื้อก็นอนลงข้างๆ แล้วหลับไปเลยเนื่องจากง่วงเพราะตื่นเช้า (ผีเสื้อของข้าน้อยก็เป็นแบบนี้อ่ะคะ) โอ๊ยๆ จิ้นไม่ออกเลยค่ะ ขอโทษท่านสามพีด้วยนะคะ ไม่ได้เรื่องอะไรเลย ข้้าน้อยพยายามแล้ว นะคะ แต่ว่า ผีเสื้อของข้าน้อยน่ะ ไม่โรแมนติกเอาซะเลย   โดย: haewonny IP: 125.24.173.63 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:26:30 น.

ท่านผอ.วอนวอน เจ้าขา ขอตอนที่8-9รวดเดียวเลยได้ป่ะคะ โอ๊ย.....ใจจะขาดแล้วเอ้ยยยยยย   โดย: Celanee IP: 124.157.214.173 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:27:49 น.

ดูครูกุ๊กขอรับท่านppp ข้าน้อยช่วยท่านได้เท่านี้แหละขอรับ Y Y   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:28:45 น.

เอามาฝากท่าน oui มีเพื่อนในนี้ติดสูงหลายคนเหมือนกัน และเพื่อนๆที่เมล์มาถาม ท่านนี้อายุเยอะแล้ว ติดอยู่ 352 ก็เลยปลอบใจไป ตอนนี้เงียบหายไปไม่ได้ติดต่อมา คงเศร้าทำใจไม่ได้ //www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I8862856/I8862856.html คำถามท่าน ppp เอ๊ะ...ข้าเป็นคนจริงจังนะ พวกท่านเคยเห็นข้า คุยเรื่องอย่างว่าด้วยหรือ ข้าแค่อยากจะถามผีเสื้อและดอกไม้ว่า ถ้าผีเสื้อจะลุกขึ้นมาทำอาหารให้ดอกไม้ เค้าจะหยอกล้อกันอย่างไรล่ะ โดย: ppp IP: 115.67.84.88 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:57:36 น. **ตอบ ท่าน ppp อ่ะ..เรื่องอย่างว่าคืออะไร..อิอิ.. ถ้าผีเสื้อจะลุกขึ้นมาทำอาหารให้ดอกไม้ เค้าจะหยอกล้อกันอย่างไรล่ะ ก็..ไม่เคยมีความรัก จึงตอบไม่ได้อ่ะ.. เพราะยังไม่ได้ทดลองเป็นผีเสื้อ ที่มีดอกไม้ มาให้เชยชม.. ไหนๆก็ใกล้วันแห่งความรักแล้ว ท่าน ppp ลองตัดสินใจมองคนรอบข้างของท่านที่แอบมองท่านมานานดูสักนิด เผื่อจะปิ๊งใครสักคนที่ท่านเคยมองผ่าน ไม่เคยสนใจวันเวลาที่ผ่านไป ลองสบตาดูสักนิด นั่นแหละ ๆๆ..คนที่ทำให้ใจท่านพองโตได้ เธอคนนั้น คือคนที่ท่านอยากทำอาหารอร่อยๆสุดฝีมือ เธอคนนั้น คือคนที่คุณมีความหวานอยู่ในใจตลอดเวลา ท่านไม่ลองแล้วจะรู้หรือ? คำถามของท่านนี้แปลกมาก มาบีบคอให้คนตอบ ออกจะลำบากใจสาวๆนา..   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:32:07 น.

สนุกมากๆ เหมือนได้ดู สองมุนเล่นอีกครั้งนึง ขอบคุณทีมงานผู้แปล น่ารักกันทุกคนเลย   โดย: บกอา&ฮยางอา IP: 119.31.126.141 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:33:23 น.

อืม คำถามท่าน ppp นี่... จะตอบได้ไม๊หว่า เอาเป็นตอนที่ข้าน้อยลุกมาทำมื้อเช้า ฮูหยินก็ยังคงหลับอยู่ (มีความสุขอยู่คนเดียวเลย แฮ่มๆ) ข้าน้อยก็แอบย่องลงมาข้างล่าง จากนั้นก็นึกว่าวันนี้จะทำไรดีหว่า กาแฟ ขนมปัง หรือข้าวต้มดี อืม.. เอาเป็นข้าวต้มดีกว่า ว่าแล้วก็ไปคว้าหม้อมา ลงมือต้มข้าวต้ม (ข้าวต้มเครื่องธรรมดาอ่ะนะ รีบ รีบ เดี๋ยวฮูหยินตื่น) เมื่อเสร็จแล้วก็ตักใส่ถ้วย พร้อมเครื่องปรุง พริกป่น ซีอิ๊วขาว พริกไท จัดใส่ถาด พร้อมช้อน อ่อ น้ำเปล่าด้วย เดี๋ยวหิวน้ำ ว่าแล้วก็ยกขึ้นไปให้ที่โต๊ะญี่ปุ่นในห้องนอน จากนั้นก็ไปปลุกฮูหยิน อิอิ แอบหอมซะเลย ไม่ตื่นดีนัก แน่ะ..ไม่ตื่น เปลี่ยนเป้าหมาย เลื่อนลงต่ำ อิอิ อย่าคิดเยอะ แค่ที่ปากเท่านั้นเอง อ๊ะ..ไม่ตื่นอีก เอาไงดีน๊า... ว่าแล้วก็เลื่อนตัวลงไปนอนข้างๆ กอดซักหน่อย ตื่นไม๊ อ้าว ตื่นซะแล้ว ว้า... จบดีกว่าท่านเดี๋ยวไปกันใหญ่... ว่าแต่ท่านไม่เคยทำมื้อเช้าให้ฮูหยินรึ ท่าน ppp   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:39:38 น.

ขอขอบคุณทีมงานแปลทุกท่าน ภาษาที่รจนายังคงงดงามยิ่งนัก take care ka   โดย: Reader IP: 125.24.157.144 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:48:02 น.

บกกี้ควงมีดอย่างเชี่ยวชาญ เขาใช้เวลาหันผักเพียงชั่ววินาที เมื่อเครื่องเคียงเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เริ่มหันเนื้อชั้นดีที่เลือกซื้อมาจากตลาด วันนี้เป็นวันแห่งความรัก เขาก็อยากทำอะไรให้คนรักของเขาบ้าง ทุกๆวันนางมักคอยทำอาหารให้เขา ทำให้เขาไม่ได้แสดงฝีมือเลย หลังจากที่แต่งงานกันมา(ใช่อะป่าว เฮียแอบน้อยใจที่ไม่ได้เข้าครัว) กระทะถูกตั้งขึ้น เมื่อเริ่มร้อยเขาก็เลทุกอย่างที่เตรียมลงไป คลุกเคล้าให้เข้ากัน เติมเหล้าอย่างดีเพื่อชูกลิ่นหอม เทลงไปซักครึ่งขวด ส่วนที่เหลือเขาก็เก็บไว้กินเอง ทำไปก๊งเหล้าไป ด้วยอารมณ์ที่สุนทรีย์ กลิ่นหอมของอาหารได้ปลุกฮยางอาให้ตื่นขึ้น นางขมวดคิ้วอย่างสงใจ เกิดอะไรขึ้นในครัว นางลุกขึ้นแล้วเดินตรงไป ภาพที่เห็นทำให้นางอดทึ่งไม่ได้ นี่นางตาฝาดรึเปล่า บกอาอยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนลายลูกหมีสีชมพู แขนเสื้อที่ถกขึ้น.... เดี๋ยวจิ้นต่อขอรับ งานเข้า ช่วยท่านppp หรือว่าช่วยให้ท่านเครียดขึ้นกันแน่หว่า ฮ่าๆ เล่นๆนะขอรับ อย่าถือสาข้าน้อยเลยนะ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 กุมภาพันธ์ 2553 23:48:06 น.

ง้า...ไม่ไหว ง่วงๆๆๆ เรื่องแปลฟิคพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน...ไปพักหมองหน่อยดีกว่า เปิดงานแปลเจอตัวอักษรแล้วไม่เข้าหมองเลย นอนหลับฝันดีนะทุกท่าน..ใครนอนดึกปิดบ้านด้วยเน้อ   โดย: Rosaline IP: 125.27.142.185 10 กุมภาพันธ์ 2553 0:01:05 น.

//www.thaicycling.com/board/viewtopic.php?f=7&t=5150&st=0&sk=t&sd=a ตอบกลับพร้อมอ้างอิง ค่ำคืนวันที่ 5 มีนา ชวนปั่นทริป "ขนหัวลุก..กุ๊ก กุ๊ก กู๋" ทางชมรมฯจัดทริปนี้ไปปั่นยามค่ำคืน อ่านแล้วกลัวไม่กล้าไปอ่ะ เคยไปปั่นช่วงกลางวัน ทางสาวยเปลี่ยว เส้นทางที่ไม่มีคนสัญจร ไม่เป็นถนน แต่เป็นทางลัด ไม่มีชาวบ้านอยู่อาศัย ก่อนเข้าใช้บริการทางลัดนี้ หัวหน้านำทาง ยังเตือนให้ซื้อน้ำซื้อของทานรองท้องไปด้วย เผื่อหลงแล้วหาทางออกไม่ได้ ระหว่างหลงฟ้าก็เป็นใจ ท้องฟ้าจะค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ ช่วงนั้นปั่นไป 11 คน มีญ.แค่ 2 คน เราก็เพื่อนสาวไปด้วยนอกนั้นชายหมด ทางสายเปลี่ยนตลอดทาง ไฟฉายหน้าท้ายบางท่านไม่ได้มีกัน อาศัยดวงไฟไม่กี่ดวงเดินทางไกล ครั้งหนึ่งในชีวิตที่เจออย่างนี้ น่ากลัวมาก คนนำทางพาหลงจนได้เส้นทางระยะทางเพิ่มตั้ง 30กม. กลับมาบ้านไข้ขึ้น กลัวจนผวาเลย กลัวโดนปล้นแล้วถูกฆ่าหมกอยู่ในทุ่งหญ้าร้างอ่ะ รอดมาได้ไม่เอาแล้ว..   โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 10 กุมภาพันธ์ 2553 0:03:32 น.

หลับฝันดีนะขอรับท่านโรส มาๆข้าน้อยนวดให้ จะได้หลับสบาย บีบๆ นวดๆ คลึงๆ อะไรเนี่ย สบายรึยังขอร้าบ ลาเช่นกันขอรับทุกท่าน   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 10 กุมภาพันธ์ 2553 0:04:10 น.

เอ๋... ทำไมไม่มีใครสนใจเหล้าที่ท่านโรสจัดมาเลยล่ะ งั้นข้าน้อยไปเตรียมกับแกล้มก่อนน๊า อืม... ป๊อกๆๆ ได้เกี๊ยวน้ำมาท่าน พอจะได้ไหมน่ะ เอ.. ดูจะไม่เข้ากันเลยแฮะ งั้นเปลี่ยนใหม่ดีกว่า ฟึ่บ.. ได้ไก่ย่าง กับต้มแซ่บกระดูกอ่อนมา พอไหวไหมท่านโรส ว่าแล้วก็รินเหล้าให้ตัวเองอย่างชำนาญ จ๊อก... กรึ๊บ อา... มันช่างหอมหวานอะไรเช่นนี้ เหล้าชั้นดีจริงๆขอรับ ท่านยังอยู่กันไหมเนี่ย มาชนกันหน่อยเร้ว ก่อนที่ข้าน้อยจะเมา เอิ๊ก..   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 0:15:49 น.

ลืมว่าจะต่อก่อน แขนเสื้อที่ถกขึ้น....นั่นทำให้เห็นเรียวแขนที่เล็กและคล้ำหากกลับแข็งแรง จนสามารถยกกระทะสะบัดอาหารให้ลอยฟ้าได้ ฮยางอามองเขาด้วยความตื่นเต้น เนินนาน ภาพนั้นมีเสน่ห์ยิ่งนัก นางอมยิ้มโดยไม่รู้ตัว นางยืนมองเขานางจนบกอารู้สึกตัว เมื่อหันมาเห้นนางเขาก็รีบร้องห้ามขึ้น "อย่าเข้ามานะ" ฮยางอาตกใจเสียร้องของเขาแต่ก็มองดูเขาด้วยความงุนงง "ทำไมคะ ท่านพี่" ฮยางอาเรียกเสียงหวานเมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกของเขา "ก็ข้ากำลังทำอาหารอยู่ ถ้าพลาด อาจจะไปลวกเจ้าได้" "ข้าเชื่อใจท่านค่ะท่านพี่" ฮยางอาไม่ฟังคำห้ามของเขา เดินเข้ามามองดูใกล้ "งั้นเจ้าช่วยหยิบน้ำตาลให้ข้าที" ฮยางอามองตามือเขาแล้วก็หยิบขึ้นมา "ฮยางอา นี่มันไม่ใช่นี่ เจ้าอย่ามัวแต่เล่นอยู่เลย" "อยู่กับข้าแล้ว ยังไม่หวานพออีกเหรอคะ" อาย กรี๊ด "อืม มิน่าพักนี้ ข้าเหมือนมีอะไรไต่ตลอดเวลา เป็นเจ้านี่เองสินะ" (อะไรไต่รึเฮีย) ฮยางอามองอย่างงุนงงไม่เข้าใจที่บกอาต้องการสื่อ "ก็มดที่เจ้าเลี้ยงไว้นั่นแหละ เล่นเอาข้าไม่ได้นอนทั้งคืน" เซียวเหล่งนึ่งเลี้ยงผึ้ง งั้นเจ๊เราก็ขอเลี้ยงมดบ้างแล้วกัน ^^ "ท่านก็" ฮยางอา เขินสายตาเขา จนทำอะไรไม่ถูก มือปายไปหมด ทำให้ปัดโดนกระทะโดยไม่รู้ตัว "โอ๊ย" "ฮยางอา เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บมั้ย" บกอาดึงมือนางขึ้นมาดู ก่อนจะอมนิ้วที่นางโดนลวก ฮยางอามองบกอาอย่างซาบซึ้ง "เห็นมั้ย ข้าเตือนแล้วไม่เชื่อ แบบนี้เป็นแผลน่าเกลียดแน่" "แล้วท่านพี่จะยังรักข้ามั้ยคะ" ทำซึ้งได้อีกเจ๊ "เจ้ายังจะถามอีกรึ ภรรยาที่งดงามของข้า " บกอาพูดเสียงหวาน หากแล้วกลิ่นอะไรบางอย่างก็ขัดอารมณ์สุนทรย์ของพวกเขาทั้งสอง "เฮ้ย" บกอารีบปล่อยมือนาง(จริงๆก็ทิ้งเลยแหละ) แล้วรีบยกกระทะขึ้นจากเตาไฟ เฮ้อ ไม่น่าเลย อาหารของเขา เพราะเจ้าแท้ๆ ทำให้ข้าอดแสดงฝีมือเลย ฮ่าๆ เล่นๆนะขอรับ คลายเครียดก่อนนอน ราตรีสวสดิ์ขอร้าบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 10 กุมภาพันธ์ 2553 0:22:17 น.

อาาาา ท่านยามสา ไม่ไหวจะเคลียนะเนี่ย ทำเอาจิ้นได้อีก 5555 good night ค่า   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.40.82 10 กุมภาพันธ์ 2553 0:40:14 น.

ตอนนี้ตาข้าจะปิดแล้ว แต่พออ่านเรื่องของท่านยามสา แล้ว ตาเริ่มสว่างขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่ยิ้มกว้างๆๆๆ เนื้อเรื่องน่ารัก กุ๊กกิ๊กมากเลยค่ะ ท่านยามสาคะ แบบนี้ถ้าไม่เรียกว่าพรสวรรค์แล้ว ก็ำไม่รู้ว่าจะเรียกอะไร ท่านเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ คืนนี้ข้าน้อยคงหลับฝันดี แต่ตอนนี้ชักหิวแล้วสิ อยากกินที่เฮียทำอ่ะ   โดย: haewonny IP: 125.24.173.63 10 กุมภาพันธ์ 2553 1:32:11 น.

555 ยกนิ้วให้ท่านยามสาฯเลย สุดยอดมากท่าน จิ้นได้ทุกสถานการณ์เลย อารมณ์ศิลปินจิง ท่านเนี่ย เข้ามาปิดบ้านให้ท่านผอ. หลับฝันดีนะขอรับ ทุกๆท่าน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 10 กุมภาพันธ์ 2553 1:51:11 น.

อรุณสวัสดิ์ขอรับ ท่านผอ. ท่านช่างแปล และทุกๆท่าน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 6:27:24 น.

สวัสดียามเช้าเจ้าค่ะ ^^ อ่านฟิคฉบับพิเศษลูกบล็อคช่วยกันจิ้นกัน + "ท่านยามสา" แต่ง แล้ว อิอิ สนุกดีค่ะ แต่ไม่อยากจะบอกว่า เรื่องนี้ตอนนี้มีตอนจบพิเศษมาอีกตอนเจ้าค่ะ เพราะผู้แต่งได้แต่งตอนหลังจากแต่งงานแล้ว เป็นไงในตอนเช้า อิอิ ข้าไปอ่านมาแล้ว ^^ พวกท่านเดาว่าบกจะตื่นมาทำอาหารเหรอคะ 5555 ผิด! ค่ะ อิอิ บก็อ่ะนะ ชายน้อยทั่วไป ไหนๆก็มีภรรยาแล้วจะรีบตื่นไปใย อิอิ ฮยางตื่นมาทำอาหารให้สิคะ ส่วนบกก็คุดคู้นอนในผ้าห่มอุ่น จนฮยางต้องมาปลุก ปลุกไปปลุกมา บกมีหรือจะให้ฮยางปลุกง่ายๆ ก็ลากฮยางมากอดซะเลย 55555555 อันนี้ทีเซอร์ค่ะ อิอิ หากข้าว่าง(พอ) และตอน 14 จบที่แปลโดยท่านสามพีโพสแล้ว และข้ามีกำลังใจพอ อาจแปลตอนพิเศษเสริมตอนจบให้นะคะ อิอิ ดูอาการข้าพเจ้าก่อน 555 **ท่านppp ดอยข้า ไม่สูงหรอกค่ะ เหอๆ ดอยข้า TTA แค่ 30 บาทเอง ซื้อแบบไม่มีึความรู้ แต่มีความโลภ กะว่ามันจะขึ้น ซื้อปุ๊บ มันลงเอาลงเอา เหลือ 25 แล้วตอนนี้ 'T_T ก็ร้องเพลงรอต่อไป **ท่านสุเกียง RMF, LTF เป็นกองทุนจ้า สำหรับช่วยลดภาษีไงคะ Mutual Fund จ้า ^^ ข้าเงินไม่เยอะหรอก(น้อยด้วยซ้ำ) แต่ก็ซื้อเพราะไม่อยากจ่ายภาษี เอิ๊กๆ หุ้นนี่ข้ายอมรับว่าไม่มีความรู้จริงๆ หากเสร็จภาระกิจแปล คงไปหาหนังสืออ่านล่ะ จะได้ไม่อยู่แต่ดอยแบบนี้ T_T   โดย: machu pichu IP: 125.24.2.247 10 กุมภาพันธ์ 2553 7:14:50 น.

อันนี้ทีเซอร์ค่ะ อิอิ หากข้าว่าง(พอ) และตอน 14 จบที่แปลโดยท่านสามพีโพสแล้ว และข้ามีกำลังใจพอ อาจแปลตอนพิเศษเสริมตอนจบให้นะคะ อิอิ ดูอาการข้าพเจ้าก่อน 555 ........................................................................................................... ท่านmachu ขอรับ เอากำลังใจจากข้าน้อยไปเลย เข่งใหญ่ๆ อยากอ่านมากกกกกกกกกกก ว้าวววววว...เฮียกะเจ๊ ได้แต่งงานกันด้วยรึนี่ ฝันที่เป็นจริง อยากอ่านเร็วๆแล้ว อ๊ากกกกก...อาการลงแดง มาอีกแล้ว ท่านmachu รับผิดชอบด่วน!!!... อิอิ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 7:36:11 น.

โอย..ท่านmachu เอาขนมมาล่อแต่เช้าเลย ............................................................................... ฮยางตื่นมาทำอาหารให้สิคะ ส่วนบกก็คุดคู้นอนในผ้าห่มอุ่น จนฮยางต้องมาปลุก ปลุกไปปลุกมา บกมีหรือจะให้ฮยางปลุกง่ายๆ ก็ลากฮยางมากอดซะเลย 55555555 ................................................................................. ต้องไปจิ้นภาพเองอีกแระ อิอิ แค่คิดก็สุขใจแล้ว ขอบคุณท่านmachu ล่วงหน้าเลยนะขอรับ สำหรับน้ำใจอันงามของท่าน 555 ..มัดมือชก..   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 7:41:19 น.

ขอบคุณค่ะคุณรัตน์..ได้อ่านแล้วลื่นมากเลย..สนุกและไม่ยืดเยื้อ..เหมือนได้อ่านนิยายจริง ๆ..แต่ขอถามนิดนะค่ะว่าตอนนี้ที่ซุกคอวนพูด ... "ถ้าเจ้าจะบอกว่าเจ้าทำไม่ได้เพราะเป็นผู้หญิงละก็ อย่างนั้นแล้วเจ้าก็ควรจะอยู่แต่ในบ้าน สวมเสื้ออย่างผู้หญิงและนุ่งกระโปรงซะ เรียนรู้ที่จะเป็นภรรยาที่ดี แต่ไม่เลย เจ้าไม่ได้ทำตัวอย่างนั้น เจ้าแสดงออกเยี่ยงผู้ชาย ข้ารู้....”เขาห้ามเมื่อเห็นนางอ้าปาก “เจ้าไม่มีทางเลือกที่ต้องเป็นแบบนี้ มันเป็นเพราะพ่อบุญธรรมของเจ้า แต่ก่อนหน้าที่เจ้าจะออกจากฮันยาง อย่างที่เจ้าบอก เจ้าจำเป็นต้องตัดสินใจ และเจ้าก็ได้ตัดสินใจไปแล้ว” เขามองนาง “เจ้าเลือกที่จะเป็นชายเพราะสามารถที่จะใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ เพราะสถานภาพของเจ้าถูกกำหนดไว้เยี่ยงนี้ เจ้าเองย่อมรู้แก่ใจถึงความยากลำบากในการดำเนินชีวิตเช่นนี้ พฤติกรรมการแสดงออกที่ติดตัวมาตลอดระยะเวลา 11 ปี นั้นยากที่จะเปลี่ยนได้... ขอโทษนะค่ะคุณรัตน์ คือ อยากทราบว่าซุกควอนรู้ได้อย่างไรถึงเรื่องนี้..พยายามอ่านแบบไม่ให้ตกหล่นแต่ ..เอ..หาไม่เจอค่ะ..มันสนุกอ่ะ..เลยไม่อยากให้พลาดแม้แต่ประโยค...ขอบคุณนะค่ะ..คุณรัตน์..ส่งใจมาเป็นแรงใจนะค่ะ..สู้ ๆๆๆ ...ท่าน ผอ. ข้าน้อยเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ไม่อาจได้เข้าร่วม ชิงรางวัลจากท่าน ...ฮือ ๆ ๆ ๆ ท่านเล่นตอนข้าน้อยหลับเอาแรงนี่หน่า...ฮือ ๆๆๆๆๆ....(เด็กน้อยต้อนนอนแต่หัววัน) ขอบคุณสำหรับรูปภาพจ้ะ..แล้วท่าได้เข้าฉากร่วมถ่ายทำด้วยหรือป่าวจ๊ะ..ประเภทเดินผ่านฟน้ากล้องนะจ้ะ..อิอิ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 8:20:18 น.

ท่านตื่นแต่เช้ากันจังเลย ว่าแต่พวกท่านเป็นดอกไม้กันนี่ คงต้องตื่นมาเตรียมมื้อเช้าให้ผีเสื้อสิเน๊อะ เออ...แล้วข้าน้อยจะรีบไปตื่นไปไย กลับไปหลับต่อดีกว่า หาว..วววว   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 8:40:07 น.

อืมม์..ท่านppp วิเคราะห์ได้ดีนะขอรับ POTW ทำให้ต่อมความเป็นผีเสื้อและดอกไม้ ของหลายๆคน ( บางคนที่อาจเก็บซ่อนไว้ในใจ ) ปะทุ ถึงขั้น บ้า และ คลั่ง 555   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 8:45:47 น.

ท่านรัก 2 มุม แล้วถ้าคนต่อมลึกหน่อยทำไงละท่าน ตอนนี้ข้าน้อยก็กำลังวิแคะอยู่ว่าจะเป็นผีเสื้อหรือดอกไม้ดี..อิอิ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:17:21 น.

ตอบท่าน april snow บกไปคุยกับซุกควอนตอนไหน ในเรื่องก็ไม่ได้กล่าวไว้ชัดเจนนะคะ แต่บกพูดกับฮยางก่อที่จะเล่าเรื่องให้นางฟังว่า “เขานำข้ามารักษาจึงได้รู้ความจริงเกี่ยวกับตัวข้า ข้าจึงต้องเล่าเรื่องราวในอดีตส่วนหนึ่งให้เขารับรู้ เมื่อข้าหายจนเป็นปกติ เขาจึงบอกให้ข้าต้องรู้จักหาวิธีป้องกันตัวเอง ทีแรกข้าเองก็ไม่เต็มใจนัก...” ดิฉันจึงเดาว่า ช่วงหนึ่งสัปดาห์ ที่ยุนบกพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บซึ่งยังไม่หายดีนั้น ช่วงนั้นซุกควอนก็ดูแลยุนบกอย่างใกล้ชิด และก็คงจะมีการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องพ่อบุญธรรมให้ซุกควอนฟังบ้างแล้วนะคะ แต่คงจะเล่าเท่าที่ควรจะเล่าน่ะค่ะ"   โดย: รัตน์ IP: 115.67.237.214 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:26:22 น.

ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว ใครย่องไปรังแกเราเมื่อคืนเดี๋ยวขอชำระคดีหน่อยนะท่าน ppp ถ้าผีเสื้อจะลองลุกมาทำอาหารให้ดอกไม้เหรอเป็นข้าก็ต้องแบบนี้ สาวน้อยในชุดเชื้ตขาวหลับตาพริ้มเย้ายวนอยู่บนที่นอนอันแสนอบอุ่น ไอแดดอ่อนยามเช้าไล้แก้มสีชมพูปลั่งให้น่ามองจนผืเสื้อหนุ่มมิอาจละสายตาไปได้แม้เพียงชั่วอึดใจ ติ่งหูเล็กๆ ช่างเย้ายวนยิ่งนัก เสียงกระซิบเบาๆ คงมิอาจปลุกสาวน้อยให้ตื่นจากนิทราได้ ริมฝีปากบางเบาได้แต่เคล้าเคลียหยอกล้อรอคอยการตื่นขึ้นของสาวน้อยอีกครั้ง อาหารเช้าคงไม่ต้องแล้วสินะ มื้อนี้อย่าไปกินมันเลย.... ว่าแล้วผีเสื้อหนุ่มก็ซ่อนกายโอบกอดดอกไม้งามอีกครั้ง... พอได้มั้ยท่าน ppp   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:33:20 น.

ขอบคุณ คุณ รัตน์ และคณะผู้แปลทุกท่านมากๆ นะค่ะ ขอบคุณ ผอ.วอน วอน ที่นำรูปมาฝากกัน ดูแล้วจะหนาวมากๆ ส่วนคุณชายฮาน ดูบุคคลิกเรียบร้อย สุภาพเหมือนเป็นคนว่าง่าย แต่เมื่อโกรธแล้วเนี่ย อะไรก็ฉุดไม่อยู่เลย มาว่าเจ๊แบบนี้ได้ไงเนี่ย เคืองนะเฟ้ยย แล้วอ่านทีเซอร์ที่พี่ machu มาปล่อยไว้ ตาเป็นประกายเลยค่ะ โอยยย ไม เฮียกับเจ๊ ช่างน่ารักเช่นนี้นะอ่านแล้วน้ำลายไหล (คนอ่านก็จะคลุ้มคลั่ง) โฮะ โฮะ โฮะ   โดย: ployzaku IP: 192.168.128.89, 122.154.14.18 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:36:17 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงยิ่งนักที่ช่วยตอบได้กระจ่างแจ้ง ข้าน้อยเป็นโรคแพ้ตัวเลข มองกระดานหุ้นทีไรใจเต้น เป็นลมก่อนทุกที เห็นสีแดงเป็นต้องเดินหนีไม่มีแรงบันดาลใจในการชมซะทุกที อันปตท. ของข้านี้ก็มิได้ตั้งใจจะเข้าไปข้องเกี่ยวเลย พี่สาวที่น่ารักนำเงินที่ข้าน้อยซุกไว้ไปซื้อมาเก็บให้(ซวยจริงๆ)   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:36:59 น.

..ข้าขอเจ้า..เป็นอาหารเช้าของข้านะ..ฮยาง.. ............................................................. ในมุมมองข้าน้อยนะ ท่านppp อิอิ ..สยิวกิ้ว..เลือดพุ่งอีกแล้ว   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:44:02 น.

ขอบคุณท่านเฮนี่ ท่านยามสา ท่านสุเกียง ท่านยามควงและท่านมาชู ที่ช่วยกันจิ้นกับคำถามฉากกุ๊กกิ๊ก อ่านแล้วสนุกมาก กลายเป็นฉากรัก ฉากตลก หลากหลายอารมณ์ อันนี้เอาไปใช้ในงานแปลนะ ไม่ได้เกี่ยวกับชีวิตจริง ใครที่คิดแบบนั้น ลบออกจากหัวไปได้เลย ท่านสุเกียงก้อแนะนำให้สบตากับคนที่เค้าชอบมองเราบ่อยๆ อ่ะฮ้า ท่านแนะนำเหมือนคนมีประสบการณ์เลยนะ...555 ท่านมาชู ข้าขอเอาตะหลิวพาดคอท่าน บอกลิงค์ตอนพิเศษมาเดี๋ยวนี่นะ ไม่งั้น ข้าจะเอาตอนจบไปผัดกะเพราใส่พริกเยอะๆด้วย...หุหุหุ   โดย: ppp IP: 111.84.0.26 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:44:06 น.

เล่น 2 บท เลยสิ ท่านเมษา 555   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:45:38 น.

โอ๋ๆๆๆนี่ppp ท่านเครียดนี่นา วันนี้ไม่ทวงโจ๊กก็ได้ อย่าเครียดนะเฮียบื้อขนาดนั้นเลยเหรอตอนจนเนี่ย ตึกใบหยกคงไม่พอ ต้องตึกใหม่ที่ดูไบแล้ว เพราะเท่าที่อ่านมาfic นี้เฮียเจียมตัวเจียมใจเหลือเกิน เป็นผีเสื้อที่ดอกไม้ต้องรุกฆาตเองทุกทีสิน่า   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 9:52:17 น.

ตอนนี้ข้าตัดชุดรอไปงานแต่งเฮียกะเจ๊ไว้สามชุด พร้อมใช้ทุกเมื่อ..ว่าแต่ใครจะร่วมขบวนแห่บ้างเอ่ย ส่วนข้าน้อยขอรอขบวนเจ้าบ่าวอยู่ที่บ้านก็เจ๊นะ เพราะข้าจองเป็นช่างแต่งหน้าให้เจ๊ทั้งวัน(เรื่องแต่งหน้าเป็นไม่เป็นค่อยว่ากัน555+)   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.130, 203.158.223.9 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:06:57 น.

ได้เลยท่านโรส เด๋วข้าช่วยเป็นสารถี ขับรถพาเจ้าบ่าวไปรับเจ้าสาว ( อิอิ แล้วข้าจะแอบพาชิ่งหนีไปทั้งคู่เลย ) แบบ..อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน.. รักกึนยอง..แต่หลงแชวอน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:18:46 น.

ท่าน oui คิดว่าข้าเครียดงั้นหรือ ไม่เลยนะ เดี๋ยวขอเวลาต้มโจ๊กแป๊บ ท่านโรส เริ่มเตรียมงานแต่งเฮียกันแล้วหรือ แล้วข้าจะทำอะไรดีล่ะ ตีกลองยาวก้อไม่เป็น กั้นประตูก้อไม่มีสร้อย แบกเกี้ยวก้อไม่มีแรง...ตอนนี้เริ่มเครียดแล้วจิงจิง..อิอิอิ   โดย: ppp IP: 115.67.19.190 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:20:46 น.

ว้าว...ท่านโรส ท่านโรสมาสวัสดีตอนเช้า ไม่มีใครเลยวังเวง วังเวงดีนะท่าน แล้วตกลงเฮียกะเจ๊เค้าได้แต่งกันเหรอ เห็น ppp ว่าเฮียบื้อจนเข็นไม่ขึ้นแล้วไง   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:21:43 น.

ppp อาหารเช้าของผีเสื้อ กะ ดอกไม้ ของข้าพอใช้ได้มั้ย ผีเสื้ออย่างเราอาหารเช้าก็คือดอกไม้นั่นแหละ ส่วนดอกไม้อาหารเช้าก็น้ำใจไมตรีจากผีเสื้ออีกนั่นแหละ โจ๊ก ไข่ หนมปัง ยังไม่ต้องการ (ข้าไม่กินอาหารเช้า)   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:24:48 น.

pppอาหารเช้าของผีเสื้อ กะ ดอกไม้ของข้าใช้ได้มั้ย ตะกี้ยิงไปอีกชุดถูกสกัดเลย เค้าบอกว่ามันไม่เหมาะสมอ่ะ ดูเดะอดเลย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:26:46 น.

เจอสกัดจุดไป2 ดอกแล้วไม่เหมาะสมตรงไหนก็ไม่รู้ ppp วันนี้ไม่เครียดแล้วนะ ต้มโจ๊กมาชามโตๆ เลย ดูซิจะโดนสกัดอีกอ่ะป่าว   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:29:41 น.

หวัดดีตอนสายค่า เข้ามาประกาศรางวัล คนที่มาโพสต์ ที่ 15 ไม่นับผอ นะคะ คือคุณ ปาปิญอง แต่ตามกติกา คนที่ได้รางวัลต้องเคยโพสต์ในตอนที่ 4 ด้วย แต่หาคุณ ปาปิญองในตอนที่ 4 ไม่เจอค่ะ (ถ้าใครจะคัดค้าน ยกมือค้านด่วนนะคะ) ดังนั้นจึงยกรางวัลให้กับคนที่ 16 เป็นคนถัดไป คือ คุณ ZIGZAG แปะ แปะ ยินดีด้วยค่ะ อีกคนคือ คุณไม้หมอน ที่ 1 ยินดีด้วยค่ะ คุณ ZIGZAG ช่วยเลือกของรางวัลมาก่อนนะคะ มี เสื้อยืด แมกเนท skin food คุณไม้หมอนจะได้เลือกต่อ ถ้าเลือกเสื้อหรือ แมกเนท เลือกลายมาด้วยนะคะ (อ้อ เลือกของรางวัลหน้าบล็อกนี้นะคะ คุณไม้หมอนจะได้ทราบว่า ของอะไรถูกเลือกไปแล้วค่ะ)ส่งที่อยู่เข้าอีเมล์ ผอ เลยนะคะ mui_kai@hotmail.com ขอบคุณลูกบล็อกที่มาร่วมสนุกนะคะ เด๋วของที่เหลือจะหาเรื่องเล่นต่อไป ช่วยเสนอไอเดียด้วยก็ดีค่ะ   โดย: Won won (albatross11 ) 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:30:44 น.

2 won มาก็ดีแล้วเราชอบเล่นของเหลือ 55555 ฟ้องหน่อยตะกี้ส่งเม้นท์ไปโดนสกัดไป2ดอก ไม่รู้มันไม่เหมาะสมตรงไหนอ่ะ อุตส่าห์จะช่วยppp คิด   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:33:03 น.

ขอบคุณค่ะคุณรัตน์..ที่ไขความกระจ่าง..รอคุณรัตน์นะ.. กำลังสนุกเลย... ท่านรัก 2 มุม ..ท่านแนะนำให้ทำอย่างนั้นจิงอ่ะ..แล้วจะเริ่มบทไหนก่อนละ ..สงสัยนั่นแน่...รู้นะ..ท่านรัก 2 มุม สองแบบ...555   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:34:06 น.

ช่วยคิดนะ ก็ของที่เหลือก็เป็นรางวัลให้คนที่โพสมาเจอท่านคนแรกไงดีมั้ย ดีมั้ย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:34:26 น.

อืมมม ^___^ เป็นท่าน ZIGZAG สินะ ผอ.ข้านับถูกแต่ลืมกติกาไปได้ ยินดีด้วยยยยยยยย   โดย: okk IP: 202.129.32.226 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:37:09 น.

2 won วันนี้มีแปะรึเปล่าช่วงนี้ว่างมากๆ ไม่อยากนั่งว่างนานเดี๋ยวเบื่อแล้วหาเรื่องใส่ตัวอีก ไม่ชอบอารมณ์แบบนั้นเลย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:37:41 น.

okk ท่านตื่นแล้ว เมื่อคืนเผ่นก่อน วันนี้ก็เช่นกันอยู่ดึกไม่ได้ เฮ้อ อดเลย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:39:20 น.

ตอนนี้กะลังนั่งง้วนอยู่กะการแปลฟิค.. รู้สึกร้อนๆก้นเหมือนอะไรมาจี้...อิอิอิ เพิ่งจะมาขยันนี้แหละข้าน้อย.... ที่คิดไว้อยากแปลให้เสร็จภายในวันนี้ แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างที่คิดรึป่าว..คริคริคริ โห่ฮีโห่ฮีโฮฮีโฮ่ฮีโฮ่.....................ฮิ้ววววววว(ซ้อมร้องไว้ อิอิ)   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.130, 203.158.223.9 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:45:45 น.

okk คืนนี้ท่านเข้ามารึเปล่า เดี๋ยวข้าไปหาคอร์สสอนเต้นก่อนนะคืนนี้จะได้ไม่พลาดอีก แต่ปากกะเอวข้าสิเดี้ยงไปแล้ว ไม่เป็นไรในโลกไซเบอร์นี้มีนิ้วเป็นอาวุธ กับสมองหยักงามๆ ก็พอเนอะ   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:46:06 น.

สวัสดีขอรับ ท่านokk ข้าชอบที่ท่านเขียนไว้เมื่อคืน อ่านแล้วชอบคำพูดท่าน ท่านมีอารมณ์ละเอียดอ่อนดี สัมผัสได้ตั้งแต่ตอนท่านส่งการบ้านให้ผอ.แล้วล่ะ ข้าชอบมาก ยินดีด้วยนะขอรับ..ท่าน ZIG-ZAG กะ ท่านไม้หมอนรองราง เอ..เมื่อวานนี้เราเป็นแนวร่วมกันไม่ใช่รึ ท่านZIG_ZAG 555 ข้ารีบมาทวงเลย อิอิ ล้อเล่นนนน ( แต่คิดจิงนะท่าน )   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 10:49:40 น.

ขอบคุณค่ะคุณรัตน์..เข้าใจแล้วจ้ะ..รอลุ้นต่อนะค่ะ กำลังสนุกเลย..ส่งใจมาเต็มร้องนะ... ท่าน 2 มุม ..ท่านแนะนำข้าน้อยได้ดีมากเลย..ว่าแต่จะเล่นบทไหนก่อนดีละ..นั่นแน่..สงสัย..ท่าน 2 มุม สองแบบ เสียแล้ว อิอิ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:01:38 น.

อ๋า..ท่าเมษา ส่งมาย่ำ เอ๊ย มาย้ำข้าอีกรอบรึ ท่านนี่ช่างรู้จิงๆ แอบปิดมาตั้งนาน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:05:58 น.

แก้ให้แล้วนะท่านOui   โดย: albatross11 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:13:22 น.

ภรรยา : (ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องนอน ใส่ชุดบางใสพร้อมโรลติดผมขนาดใหญ่หลายๆอัน) นี่ คุณดูสิ ดูที่หน้าฉันสิ รอยตีนกามาเป็นฝูง จุดด่างดำก็ลบไม่ออก ร่องแก้มลึกขึ้นมาอีก ตรงเนี่ยรูขุมขนเห็นได้ชัดเลยอ่ะ หยิกแก้มติดมาได้เป็นก้อนเลย ดูท้องแขนซิย้อยลงเป็นนิ้ว แล้วขาล่ะ อุ๊ยเซลลูไลท์ตั้งหลายชั้นแน่ะ(ชี อ้าแขนแล้วทำเป็นหมุนหน้ากระจก) ยาลดน้ำหนักยี่ห้อนี่ใช้ไม่ได้เลย เฮ้อ...ฉันเห็นรูปร่างหน้าตาตัวเองแล้วทรมานใจมากเลย ทำไมถึงได้โทรมได้ขนาดนี้นะ สามี : คุณส่องกระจกวันละกี่ครั้ง ภรรยา : สองครั้ง เช้าและก่อนนอน สามี : คุณเห็นแค่สองครั้งยังทรมานขนาดนี้ แล้วคุณคิดดู ผมน่ะเห็นคุณทั้งวันทั้งคืนและไม่ได้เห็นแค่ในกระจกด้วย จะทรมานขนาดไหน   โดย: ppp IP: 115.67.232.149 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:27:47 น.

2 won ท่านแก้แล้วเหรอ ข้าเช็คดูแล้วมันยังติดครบทุกเม็ดเลยอ่ะ 555555555 ขอบคุณนะ ppp ต้มโจ๊กนานจัง รอจนกินข้าวอิ่มเลย   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:33:10 น.

thank you อร่อยมากๆๆๆๆๆๆๆเอาไว้จะเอาไปใช้กะใครดีอ่ะท่าน   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:40:08 น.

โอ้ว..คุณสามีปากตะไกร เก็บไว้ในใจก็ได้หรอก 555   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:42:15 น.

วันนี้เหงาๆ แฮะ ไปแบงค์เตรียมแต๊ะเอียให้ท่านแม่ดีกว่าตุ้งแช่ ตุ้งแช่ วาเลนไทน์ปีนี้บรรยากาศพิลึกดีนะว่ามั้ย ไม่รู้จะเอาใจข้างไหนเลย ดันมาอยู่วันเดียวกันเฮ้อ....... เอาช๊อกกาแลกให้ท่านแม่ แล้วเอาซองแดงให้..... 55555555555ไอ้ลูกไม่รักดีโดนตีตายแน่   โดย: oui IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:49:09 น.

สวัสดีคะท่านผอ. ท่านokk ท่านoui ท่านppp ท่านรัก2มุน ท่านapril snow ท่านRosaline ท่านรัตน์ ท่านployzaku และท่านอื่นๆ ทุกทุกท่าน ยินดีด้วยนะขอรับ..ท่าน ZIG-ZAG (ท่านรีบเลือกไวไวนะข้าน้อยจะได้เลือกมั่ง 55) ท่านรัก2มุน เมื่อวานหัวโนหรือเปล่าขอโทษนะท่าน ข้าไม่ได้ตั้งใจ...แต่จำเป็นเจง เจง อิอิ ท่าน ppp รมณ์ดีเย้ววว (กะละมังใจที่ข้าวางไว้ให้ยังไม่เต็มใช่ปะ) สู้สู้นะค่ะ รอ รอ รอได้สำเมอเดี๋ยวข้าขอส่งโจ๊กให้ลองชิมดูมั่งนะขอรับ   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 10 กุมภาพันธ์ 2553 11:55:14 น.

ท่าน 2 มุม สอง แบบ ข้าน้อยมิได้ส่งมาย้ำจ้ะ มันผิดพลาดทางเทคนิค นิดหน่อย ส่งแล้วมันหาย คิดว่ามันไม่ขึ้นอ่ะ... อิ อิ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 12:02:17 น.

สวัสดีจ้ะ ท่านไม้หมอน..โจ๊กท่านคงท่าจะอร่อยนะ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 12:06:56 น.

สวัสดีท่านไม้หมอน รอกินโจ๊กของท่านอยู่นะ ยินดีกับท่านซิกแซ็กด้วย รู้สึกเกรงใจท่าน ผอ. จังเลย เปิดบล็อคให้แล้วยังมีของฝากอยู่ประจำ ได้แค่ส่งอะไรสนุกๆไปให้เท่านั้นเองอ่ะ   โดย: ppp IP: 111.84.76.141 10 กุมภาพันธ์ 2553 12:13:48 น.

ื**ท่าน ppp อ่ะๆ หากข้าส่งลิงค์ตอนพิเศษให้ท่านนี่ ท่านจะแปลต่อตอน 14 เลยใช่ไหมคะ ถ้าใช่จะรีบส่งให้ทันที 555555 เพียงแต่ตอนพิเศษนี้ยังไม่สมบูรณ์นัก แต่ก็สมบูรณ์พอกะช่วงยามเช้าของคู่แต่งงานนะ อิอิ ตอนนี้ข้าอยู่ที่ทำงาน ลิงค์นั้นจะส่งให้ท่านทีหลัง ไว้ส่งหลังไมค์ แล้วท่านเอาไปทำต่อเลยนะ 555555555 (โยนซะงั้น อิอิ) **ท่านรัก 2 มุน แหมๆ กำลังจากท่านเข่งใหญ่จริงๆ อิอิ งานนี้ไม่แปลจะโดน....ได้ไหมคะเนี่ย อิอิ (ลุ้นให้ท่านสามพีแปลละกัน ฮ่าๆ) **ท่าน april สิ่งที่ท่านสงสัย มันจะกระจ่างเองในตอน 8 จ้า มีบอกไว้ทำไมถึงรู้ ^^ เอ หรือ ตอน 9 หว่า เออน่าอยู่ในแถวๆนี้ล่ะ **ท่านไม้หมอน ข้ายังรอฟิคจากท่านอยู่นะ ฝึกกำลังภายในไปแค่ไหนแล้ว เอาใจช่วยนะท่าน ** ตอน 8 ยังไม่มา ป่านนี้แต่ละคน ปัดแกว่งดาบกันรอแล้วอ่ะดิ ^^   โดย: Machu Pichu IP: 203.144.144.165 10 กุมภาพันธ์ 2553 12:46:37 น.

ท่านมาชูส่งไม้มาอีกแล้ว ข้ายังไม่รู้เลยว่าผลงานจะเข้าตาท่าน ผอ. หรือเปล่า เผลอๆเข้าเท้าถูกเตะออกมาจากมุม...555 ล้อเล่น ข้าแค่อยากเอาไปปัดแก้มเล่นตอนนอนกระดิบเท้าเท่านั้นแหละ...อิอิอิ เอ๊ะ...ข้าเข้ามาทำไมเนี่ย ความจำสั้นอีกล่ะ อ้อ...ขอประกาศขอบคุณท่านที่มีน้องแมว เริ่มต้นด้วย ooy ที่ส่งอะไรดีๆมาให้อ่านมากมาย แต่ต้องขอโทษที่ข้าไม่รู้เลยว่าท่านเป็นใคร ช่วยเฉลยทางแมวก้อจะดีมาก แล้วทำไม ข้าไม่ reply ล่ะ ก้อเพราะว่า....อธิบายไม่ถูกไปล่ะ   โดย: ppp IP: 115.67.107.7 10 กุมภาพันธ์ 2553 13:00:31 น.

ข้าน้อยมาส่งกำลังใจให้ท่านรัตน์ ท่านโรส ท่านมาชู และที่ขาดไม่ได้ ท่าน ผอ Won Won ของข้าน้อย ช่วงนี้ข้าน้อยไม่ค่อยได้เข้ามาอ่าน comment เพราะช่วงนี้ข้าน้อยงานเข้า ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะคะ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.214 10 กุมภาพันธ์ 2553 13:04:03 น.

สวัสดียามบ่ายขอร้าบบบ ไปล่ะ อ้าว มาแค่นี้เนี่ยนะ T T   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 10 กุมภาพันธ์ 2553 13:05:46 น.

ขอบคุณค่ะท่านมาชู ที่ส่งข่าวกันนะ ...ขอบคุณจริง ๆ   โดย: april snow IP: 71.108.177.37 10 กุมภาพันธ์ 2553 13:39:02 น.

ทางไปสวรรค์ มีชายหนุ่มโสดคนหนึ่ง อาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญเป็นอย่างมาก แต่เมื่อคืนเขาได้ฝันถึงปู่ที่เพิ่งเสียชีวิตไป ในฝันนั้นเขาเห็นปู่แค่เพียงรางๆ แต่ได้ยินเสียงชัดเจนมาก ปู่ของเขามาบอกเขาว่า "ข้าหนาวมาก อยากได้ผ้าห่มสักผืนจะได้หายหนาว" พูดจบก็หายวับไป วันรุ่งขึ้นชายหนุ่มได้นึกถึงความฝันรู้สึกสงสารปู่ของเขามาก ดังนั้นเขาจึงได้เตรียมผ้าห่อไว้ 1 ผืน แต่กำ..ดันลืมถามปู่ว่าจะให้ส่งโดยวิธีไหนปู่ถึงจะได้และหายหนาวเสียที คิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเขาก็นึกได้ว่าปู่ของเขาเป็นคนดีตอนนี้น่าจะได้อยู่บนสวรรค์ คิดได้ดังนั้นเขาก็เตรียมของและออกจากบ้านเพื่อหาทางไปสวรรค์ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครให้คำตอบเขาได้ เขาหมดแรงและสิ้นหวังนึกสงสารปู่จับใจที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้ แล้วเขาก็ได้หยุดเดินทางมานั่งอยู่หน้ากระท่อมหลังหนึ่งพร้อมกับถอนหายใจ แต่แล้วเหมือนสวรรค์จะเมตตา เขาได้ยินเสียงคุยกันดังออกมาจากในกระท่อมหลังนั้น "พี่ทนไม่ไหวแล้ว พี่จะพาน้องไปสวรรค์แล้วนะ" "เอาเลยจ๊ะพี่ น้องพร้อมแล้ว เราไปกันเลยจ๊ะ" เมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นเค้าดีใจมาก รีบวิ่งไปถีบประตูกระท่อมทันที่และเอ่ยขึ้นเสียงดังว่า "เดี๋ยวก่อนอย่าพึ่งไป ข้าขอฝากผ้าห่มไปให้ปู่ข้าด้วย" แล้วสองผัวเมียอ้าปากค้าง ในขณะที่ชายหนุ่มได้บอกชื่อและนามสกุลปู่เสร็จสรรพและเอ่ยขอบคุณก่อนออกมาจากกระท่อม และพูดกับตัวเองเบา ๆ ว่า ' มิน่าละปู่ข้าถึงได้หนาว คนที่ไปสวรรค์เขาแก้ผ้ากันไปทั้งนั้นเลย '   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.164 10 กุมภาพันธ์ 2553 13:55:44 น.

ขอบคุณมากครับสำหรับการแปลที่เพลิดเพลินบันเทิงใจยิ่งนัก   โดย: ตามม าอ่าน IP: 58.137.30.201 10 กุมภาพันธ์ 2553 14:03:56 น.

มารอตอนใหม่ขอรับท่านรัตน์ ท่านวอนวอน   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 10 กุมภาพันธ์ 2553 14:28:08 น.

555 ท่านไม้หมอน สวรรค์ไปทางไหนรึท่าน... นี่หัวข้ายังไม่หายปูดเลยนะท่าน มาให้ข้าทำโทษซะดีๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.23 10 กุมภาพันธ์ 2553 15:09:19 น.