... มาแว้วๆ ***ยอดรักนักศิลป์ตอนที่ 26 ทางรอด *** OG 2 ตอน13-ตอนจบ** **คลิกอ่านทุกเรื่องได้ที่เมนูด้านซ้ายเลยจ้า.. ^_^
“ความทุกข์-หากเล่าสู่กันฟังจะลดลงครึ่งหนึ่ง ส่วนความสุข-ถ้าเราแบ่งปันมันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า” ขอบคุณลูกบล็อกทุกท่านที่ร่วมสร้างบล็อกแห่งความสุขนี้ขึ้นมา อยากให้พื้นที่ในบล็อกแห่งนี้ได้เป็นที่แบ่งปันทุกข์และสุขร่วมกัน จะไม่มีรักรูปแบบใดที่เป็นไปไม่ได้ ณ ที่แห่งนี้....วอนวอน
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
8 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
ตอนที่ 6 การเยี่ยมเยือน ผู้แปล Rosaline เรียบเรียงโดย Machu Pichu

ตอนที่ 6 การเยี่ยมเยือน ผู้แปล Rosaline เรียบเรียงโดย Machu Pichu

Visitation การเยี่ยมเยือน

เถ้าแก่ฮานรู้สึกพึงพอใจที่พบว่าลูกชายเขาสามารถบริหารจัดการงานที่ร้านได้ดี ดั่งที่เขาคาดหวัง เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังรู้สึกกังวลใจเมื่อได้ฟังปัญหาของบุตรชายเมื่อครั้งที่เดินทางไปวัด
“ช่วงนี้รู้สึกว่าจะมีรายงานเกี่ยวกับการโจรกรรมและการปล้นมากขึ้นเรื่อยๆ มันเป็นสัญญาณที่ไม่ดีเอาเสียเลย” เขาถอนหายใจ พลาง เคาะขี้ยาสูบลงในที่ทิ้งผงยาสูบ
“พี่ซอและข้ามีความเห็นตรงกันว่า นี่คือผลกระทบจากการปฏิรูปทางเศรษฐกิจที่ทำให้ชาวไร่ชาวนาที่ยากจนอยู่แล้ว ก็ยิ่งยากจนขึ้นไปอีก” ยองจุนพูดขณะที่เทน้ำชาให้พ่อของเขา.

“พี่ซอรึ? อ่า... ใช่ชายหนุ่มที่มาช่วยเจ้าไว้ใช่ไหม คนที่เจ้าบอกว่าเขาให้ความช่วยเหลือพวกโจรแทนที่จะจับพวกนั้นเข้ากรงขังนั่นรึ?”

“ขอรับ ท่านพ่อ ข้าคิดว่าพวกโจรเหล่านั้น คงถูกบีบให้เข้าสู่วงจรอาชญากรรมโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะทรัพย์สินหรือ ธุรกิจของพวกเขาถูกพวกพ่อค้าหัวหมอโกงไปจนสิ้นเนื้อประดาตัว พอพี่ซอให้โอกาสพวกเขาแก้ตัวใหม่ ด้วยการหางานและที่พักให้ พวกเขาก็กลับเนื้อกลับตัวกลายเป็นคนงานที่ซื่อสัตย์และขยันขันแข็งเฉกเช่นคนงานอื่นๆได้ขอรับ พี่ชายข้าคนนี้ช่างเป็นคนที่ฉลาดและมีน้ำใจจริงๆ” ยองจุนไม่สามารถจะหาคำใดมากล่าวยกย่องความดีของยุนบกได้
“เด็กหนุ่มคนนี้ ช่างเป็นคนที่มีความกล้าหาญ และ มีน้ำใจเอื้อเฟื้อต่อคนอื่นจริงๆ” เถ้าแก่ฮานกล่าวอย่างเห็นด้วย
เขารู้สึกพอใจที่ยองจุนได้พบเพื่อนที่ดี

“ใช่ขอรับ ท่านพ่อ นี่เองที่ทำให้ข้าคิดว่าพวกเราน่าจะทำอะไรให้กับคนยากไร้บ้าง สิ่งที่พวกเขาต้องการคือโอกาสที่จะพิสูจน์ว่าพวกเขาก็ทำอะไรตอบแทนคืนให้กับประเทศนี้ได้เช่นกัน” ยองจุนกล่าว โดยหวังว่าพ่อของเขาจะเห็นชอบด้วย

เถ้าแก่ฮานมองยองจุนด้วยความประหลาดใจ เขาไม่เคยได้ยินลูกชายตนเองปรารถนาที่จะทำอะไรเพื่อคนที่ต่ำต้อยกว่ามาก่อนเลย ที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เขาก็จะให้ความสนใจแต่เรื่องการเรียนรู้ทำธุรกิจ หรือ ไม่ก็ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนๆเขาเท่านั้น ความที่ดูเหมือนเขาจะไม่ใส่ใจในงาน และความสามารถที่ยังไม่ปรากฎออกมาของยองจุน ทำให้เถ้าแก่ฮานไม่กล้าฝากความหวังในตัวลูกเขามากนัก แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าชายหนุ่มเพื่อนเขาคนนี้จะสามารถเปลี่ยนแปลงลูกชายของเขาได้

“แล้วเจ้าตั้งใจจะทำอะไรรึ?”
“โรงเรียนขอรับ ข้าคิดอยากจะเปิดโรงเรียนเพื่อผู้ยากไร้มาโดยตลอด ขอรับ”
“เจ้าเคยคิดงั้นรึ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” นับว่าเป็นข่าวใหม่สำหรับเถ้าแก่ฮานจริงๆ

“ตั้งแต่ข้ายังเป็นเด็กแล้ว ขอรับ” ยองจุนรีบเสริมต่อทันที เมื่อเห็นว่าพ่อของเขาสนใจเรื่องที่เขากำลังเล่าอยู่นี้ “ก็ตอนที่ท่านพ่อพาข้าออกไปยังหมู่บ้านไงขอรับ ข้าสังเกตเห็นว่า พวกคนยากจนทั้งหลายยังต้องการความช่วยเหลืออยู่มาก หากมีโรงเรียนให้พวกเขาสักแห่ง พวกเขาจะสามารถดูแลและป้องกันตัวเองได้ จากการถูกเอารัดเอาเปรียบทางสังคม ส่วนความรู้ที่เขาได้รับมา ก็ยังสามารถช่วยพัฒนาประเทศให้ก้าวหน้าขึ้นไปอีก มันก็แค่นั้นเองขอรับ เพียงแต่ตอนนั้น..ข้า...ยังไม่มีความกล้าพอที่จะทำมันเป็นจริงได้จนกระทั่งถึงตอนนี้”

“แล้วอะไรที่ทำให้เจ้ามีความกล้าขึ้นมาล่ะ?” เถ้าแก่ฮานถาม แม้พอจะเดาคำตอบเขาได้

“ก็เพราะพี่ซอน่ะสิ ขอรับ ข้าได้เรียนรู้หลายๆสิ่งจากเขา ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม เขาจะทำมันด้วยความเชื่อมั่น ความเข้าอกเข้าใจ และ ความศรัทธาอันแรงกล้า มันทำให้ข้าฉุกคิดได้ว่า ข้าเอง ก็ไม่ควรกลัวที่จะลงมือทำในสิ่งที่ถูกต้องน่ะ ขอรับ” ยองจุนมองอย่างอ้อนวอนไปที่พ่อของเขาโดยหวังว่าพ่อเขาจะเข้าใจ

อ่า ตอนนี้ลูกของเขาได้โตขึ้นแล้วจริงๆ เถ้าแก่ฮานยิ้มด้วยความปลื้มใจ

“พ่อชักอยากเจอพี่ชายซอของเจ้าแล้วซิ เขาดูเหมือนจะไม่ใช่ชายหนุ่มธรรมดาทั่วไปเลยจริงๆ”

“ข้าสามารถเชิญเขาให้มาพบท่านได้ขอรับ ท่านพ่อ เพียงแต่ว่า ช่วงนี้เขาน่าจะยังยุ่งอยู่มากกับงานที่โรงกระดาษขอรับ”

“โรงกระดาษงั้นรึ? เขาทำงานที่โรงกระดาษรึ? มันอยู่ที่ไหนล่ะ?” เถ้าแก่ฮานรู้สึกแปลกใจที่เพื่อนของลูกชายเขาคนนี้เป็นคนใช้แรงงานทั่วไป

“มันตั้งอยู่ที่ หมู่บ้านที่ห่างจากเมืองอูริยองไปอีกสามไมล์ขอรับ อาจารย์ของเขาคือท่านซุกควอน ท่านพ่อ ข้ารู้ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่” ยองจุนรีบพูดไปเมื่อเห็นสีหน้าพ่อเขาที่แสดงออกมา “แต่ข้าเชื่อว่า พี่ซอต้องเป็นบัณฑิตผู้มีความรอบรู้แน่ๆ เพียงแต่ข้ายังไม่มีโอกาสที่จะถามเขาถึงสาเหตุที่เขาต้องไปทำงานที่โรงกระดาษ ข้ายังหาโอกาสที่เหมาะสมไม่ได้”

“อย่าโง่น่า จุงนา นั่นไม่ใช่ประเด็นที่เราจะต้องพูดถึง” เ ถ้าแก่ฮานตำหนิลูกชาย “ตราบใดที่เขาเป็นคนดี พ่อก็ไม่สนใจหรอกว่า เขามีชนชั้นฐานะเป็นอย่างไร”

ยองจุนถอนหายใจด้วยความโล่งอก การที่พ่อเขาไม่สนใจเรื่องการเหยียดชนชั้นแล้ว นั่นย่อมแสดงว่าเรื่องที่เขาหนักใจอีกเรื่องหนึ่งก็มีความเป็นไปได้มากขึ้นที่พ่อเขาจะยอมรับมัน

“ท่านพ่อ ข้าลืมอีกเรื่องหนึ่งไปเลย ตอนที่ท่านไม่อยู่ที่นี่ ข้าได้ทำการสั่งกระดาษจากโรงกระดาษของอาจารย์ซุกควอน เพราะสินค้าคงคลังกำลังจะหมด ท่านคิดว่า พวกเราควรจะเจรจาต่อรองทำสัญญากับซื้อขายแบบถาวรกับเขาไหม ขอรับ?” เขาเพิ่มเติม

อ่า นับเป็นการเริ่มต้นที่ดีจริงๆ หากลูกชายเขาสามารถที่จะสานต่อสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นี้ต่อไปเรื่อยๆ ความกังวลใจของเขาที่มีต่อลูกชายเขาก็จะเบาบางลงเรื่อยๆ

“ข้าเห็นด้วย ไว้ข้าจะลองคิดดูอีกที เจ้าทำได้ดีมาก จุงนา” เถ้าแก่ฮานยิ้มอย่างชื่นชม

“ท่านพ่อ ข้าสนใจที่จะไปเที่ยวชมโรงกระดาษกับพี่ซอ เพื่อจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกระบวนการทำกระดาษขอรับ มันจะเป็นอะไรไหม หากพรุ่งนี้ข้าจะขอหยุดงาน?”

“ได้สิ เจ้าไปเถอะ,” เถ้าแก่ฮานพยักหน้า

“ท่านลุง, ข้าขอไปด้วยได้ไหมคะ?”

ชายทั้งสองเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่ามีคยองมีอีกคนที่นั่งอยู่ในห้องด้วย พวกเขาเกือบลืมเสียสนิท เพราะโดยปกติแล้ว เถ้าแก่ฮานจะเรียกให้ลูกชายเข้าพบในห้องทำงาน แต่เพราะเขาออกไปทำธุระข้างนอกนานอยู่หลายสัปดาห์ เมื่อเขากลับมา เขาจึงอยากจะพบทั้งสองคนพร้อมๆกัน จึงเรียกให้มารวมตัวกันที่ห้องโถงหลัก นางนั่งเงียบมาตลอด ได้แต่ฟังบทสนทนาของพวกเขา ซึ่งพวกเขาจะไม่มีทางรู้เลยว่านางอยู่ที่นั่นด้วย หากนางไม่พูดขึ้นมา

“โฮ่ๆ ข้ารู้ว่าทำไมนางถึงอยากไปด้วยขอรับ!” ยองจุนพูดขึ้นทันที และยิ้มกว้างให้คยองมีที่กำลังหน้าแดง

“ทำไมรึ? เหตุผลอะไรกันล่ะ?” เถ้าแก่ฮานสงสัย เพราะปกติหลานสาวของเขาจะไม่ชอบออกไปข้างนอก หากไม่มีกิจธุระจำเป็นจริงๆ

“ทำไมนะเหรอขอรับ ก็เพื่อจะได้เจอพี่ชาย.....” ยองจุนพูดด้วยแววตาประกายยิบยับพร้อมที่จะแกล้ง
“ท่านพี่!” คยองมี ขัดจังหวะขึ้นมาด้วยความเขินอาย

“โอ้ นั่นมันไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสมนักนะ หลานรัก” เถ้าแก่ฮานให้เหตุผลอย่างสุขุม แต่แฝงรอยยิ้มใต้เคราของเขาไว้ ดูเหมือนว่าความหวังที่จะจับคู่ระหว่างคยองมีกับลูกชายเขา คงจะไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว เขาเข้าใจดี ถึงแรงปรารถนาของหนุ่มสาว ทำไมน่ะรึ ก็เพราะเขาและภรรยาก็ดูจะเป็นคู่ที่ไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง ในตอนที่พวกเขาพบกันใหม่ๆก่อนที่จะแต่งงานกันในภายหลัง เขายิ้ม เมื่อมองไปเห็นใบหน้าที่เศร้าสร้อยของคยองมี

“แต่ข้าเชื่อว่า เจ้าจำเป็นต้องได้รับอากาศที่บริสุทธิ์บ้าง” เขาส่ายหัว เมื่อเห็นนางยิ้มอย่างเบิกบานราวกับดอกไม้ “เจ้าต้องแน่ใจนะว่า ได้เตรียมเสื้อผ้าไปให้เพียงพอสำหรับการเดินทางครั้งนี้ เพราะอากาศมันจะหนาวมากขึ้นเรื่อยๆ”

“ขอรับท่านพ่อ ข้าจะดูแลนางเอง ท่านไม่ต้องเป็นกังวลแต่อย่างใด”

“ขอบคุณค่ะ ท่านลุง.”


ด้วยจิตวิญญาณอันแรงกล้าที่หวังจะพิชิตใจจองฮยาง ยองจุนจึงเพียรไปหานางที่หอนางโลมทุกๆเย็น เขาแวะที่นั่นเกือบจะทุกคืน เพียงแค่หวังว่าจองฮยางจะอนุญาตให้เขาเข้าพบ แต่นับจากคืนนั้น คืนที่เขาพาพี่ชายซอไปด้วย นางก็ไม่อนุญาตให้ใครได้พบอีกเลย เขากังวลใจว่า นางอาจจะไม่สบาย หรือเพราะ เขาได้ทำอะไรล่วงเกินนางไปในคืนนั้นด้วยความเมา จึงทำให้นางไม่อยากจะพบเขาอีก แต่ว่า คืนนั้นเขามีความสุขมากจริงๆ เขาได้พบคนๆหนึ่งที่เขาจะพึ่งพิงได้ คนที่มีทัศนคติแบบเดียวกับเขา และคนที่เขาอยากจะแบ่งปันความสุขทุกข์ร่วมกัน เขาก็คือพี่ชายซอนั่นเอง เอยองมองตามเสียงเรียกจากด้านนอก อ่า นั่นมันคุณชายฮานนี่นา เขามาอีกแล้วเหรอเนี่ย นางรู้สึกเสียดายแทนคุณชายที่ คุณหนูนางไม่ได้สนใจในตัวเขา เพราะเขาก็ดูเป็นคนดีคนหนึ่ง

“คุณหนูไม่ต้องการพบใครในตอนนี้ค่ะ คุณชาย”

ยองจุนผิดหวังกับคำตอบที่ได้ยินและเตรียมจะเดินออกไป จองฮยางมองออกไปทางหน้าต่างเมื่อได้ยินเสียงนั่น นางถอนหายใจเมื่อรู้ว่าไม่ใช่คนที่นางต้องการจะพบ เขาไม่ใช่คนที่นางอยากจะพบมากที่สุด นี่มันก็หลายวันแล้ว ทำไมเขาจึงไม่มาหานางอีก? เขากำลังคิดอะไรกันแน่นะ? หากนางรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน นางจะไปตามหาเขาเอง แล้วนางก็ฉุกคิดขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง

“เอยอง” นางเรียกสาวใช้ให้เข้ามา “เจ้าช่วยไปบอกคุณชายฮานด้วยว่า คืนนี้ข้าจะเล่นดนตรีให้เขาฟัง”

สาวใช้ประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น แต่ก็ทำตามคำสั่งของจองฮยาง นางจึงรีบไปตามเขากลับมา เมื่อยองจุนมาถึงตัวเรือน เขาก็ให้สัญญากับตัวเองว่า คืนนี้เขาจะไม่เมาอีก เขารู้สึกปลาบปลื้มใจมากที่จองฮยางยอมเปลี่ยนใจ นางมองดู เขาที่ค่อยๆจิบเหล้าในถ้วยอย่างระมัดระวัง นางแอบขำที่เห็นเขาดูเกร็งและกลัวว่าจะเผลอเมาขึ้น แล้วจะทำให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยได้ ซึ่งนั่นอาจจะทำให้นางปฏิเสธที่จะพบเขาอีก เขาทำให้นางนึกถึงช่างเขียน ในเรื่องความใสซื่อ ความไร้เดียงสาและความซื่อสัตย์ที่เขาแสดงออกมา แต่..เขาไม่ใช่ช่างเขียน... เขาไม่สามารถเข้าถึงจิตวิญญาณของนางได้แบบช่างเขียน
.
“ขอบคุณเจ้ามาก สำหรับดนตรีอันไพเราะที่บรรเลงให้ฟังในคืนนี้” เขากล่าวหลังนางเล่นเพลงจบลง
“ขอบคุณท่านที่กรุณาข้าเช่นกัน คุณชาย ข้าเชื่อว่า ท่านไม่ได้มีเจตนาจะทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายในการพบกันสำหรับคืนนั้น”
เขาหน้าแดงเมื่อได้ยินเช่นกัน. โอ้ว, หรือว่านางโกรธ?

“ไม่เลย คืนนั้นข้าไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเกิดขึ้นเลยจริงๆ แต่เพราะวันนั้นข้ามีความสุขมากไปหน่อย เพราะข้าได้พบกับพี่ชายคนหนึ่งที่ข้าสามารถพูดคุยได้ด้วยทุกเรื่องนั่นเอง” เขารีบอธิบาย.
“พี่ชายรึ?”
“ใช่ พี่ซอ ข้านับถือเขาอย่างพี่ชายคนหนึ่ง หลังจากที่เขาได้ช่วยชีวิตข้าและญาติของข้าจากเหล่าขโมย”
นางกระพริบตา พลางสงสัยอยู่ว่าเขากำลังพูดถึงใครบางคนที่นางรู้จักหรือไม่ จะใช่ช่างเขียนไหมหนอ แล้วช่างเขียนไปเรียนรู้การต่อสู้มาจากที่ใดกัน?

“แล้วเขาช่วยท่านไว้อย่างไร?” นางถามด้วยความอยากรู้.

“อ่าาาา เขาเยี่ยมยอดมากเลย ตอนนั้นข้ากำลังถูกโจรทั้งสามล้อมไว้ เพราะคนรับใช้ข้าโดนตีจนสลบไปในทันทีที่ พวกนั้นพุ่งมาทำร้าย ส่วนน้องของข้าก็โดนทุ่มไปที่พื้นอย่างแรง นางจึงไม่สามารถช่วยอะไรได้ โจรคนที่อยู่ด้านหลังกำลังจะพุ่งมาตีข้า แต่ทันใดนั้นเขาก็วิ่งมาพร้อมไม้พลองของเขา เขาตีโจรคนนั้นสลบไปในทันที ส่วนโจรที่เหลือก็โดนจัดการในเวลาไม่นานนัก ” เขายิ้มเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้น “สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดก็คือ เขาสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วราวกับสายลม ทั้งๆที่มีสัมภาระแบกไว้อยู่บนหลัง ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าคนคนหนึ่งจะมีความสามารถได้มากเช่นนี้หากข้าไม่ได้เห็นมันด้วยตาของข้าเอง ไม่เท่านั้นนะ เขายังมีความเมตตากรุณามากอีกด้วย เขาช่วยรักษาโจรคนที่แขนหักจากการต่อสู้กับเขา และเขายังหางานและที่อยู่ให้กับพวกนั้นด้วย”

ตอนนี้นางเข้าใจแล้วว่า ทำไมยุนบกจึงสามารถแบกยองจุนขึ้นได้ในคืนนั้น และนางยังรับรู้ได้แน่ชัดว่าเขามีความประทับใจในตัวยุนบกมากแค่ไหน ช่างเขียนคงต้องประสบกับเรื่องร้ายแรงมามากในช่วงที่ผ่านมา เกิดอะไรขึ้นกับเขาตลอดห้าปีที่ผ่านมานะ? นางต้องไปพบเขาให้ได้ แต่ตอนนี้นางกำลังกดข่มอารมณ์ปรารถนาซึ่งกำลังปะทุออกมา เพราะความอยากเจอเขาเหลือเกินอย่างสุดกำลัง

“พี่ชายซอท่านนี้ ดูเหมือนจะชำนาญทั้งเรื่องการต่อสู้และการรักษาคนนะ อย่างนั้น เขาคงไม่ใช่บัณฑิตแน่ๆเลยใช่ไหมคะ”
“ใครว่าล่ะ ข้าว่าเขาต้องเป็นบัณฑิตด้วยแน่ๆ เพราะลายมือของเขาช่างประณีตและงดงามนัก แต่ว่า ...” เขาลังเลที่จะพูดต่อ
“แต่ว่า อะไรรึคะ?”
“แต่ว่า มันน่าแปลกมาก ที่เขาเลือกที่จะทำงานอยู่ที่โรงกระดาษ แทนที่จะไปหางานสบายๆในเมืองทำแทนน่ะสิ”
“โรงกระดาษอะไรเหรอคะ?”

“โอ้ว โรงกระดาษนั่นตั้งอยู่ห่างจากเมืองอูริยองไปสามไมล์ อาจารย์ของเขาคือท่านซุกควอน ข้าเคยพบเขาแล้ว ดูเหมือนเขาผ่านโลกมามาก ทำให้เขามีความรู้รอบตัวมากมาย ข้าเห็นความเข้มแข็งและความฉลาดฉายออกมาทางสายตาของเขา ข้าจะไปเยี่ยมชมโรงงานกระดาษในวันพรุ่งนี้กับน้องข้า พี่ซอบอกว่า เขาจะพาข้าไปดูขั้นตอนการทำกระดาษทั้งหมดให้เอง เพราะเห็นว่า ข้ามีความสนใจที่จะเรียนรู้”
“ข้าแน่ใจว่าท่านจะต้องเรียนรู้ได้มากทีเดียว” นางพูดให้กำลังใจ “แต่ตอนนี้ มันก็ดึกมากแล้ว คุณชาย ข้าคงต้องขอตัวก่อน”

“ใช่ มันดึกมากแล้วจริงๆ ข..ข้า...,” เขาพูดติดขัด อยู่ๆก็รู้สึกประหม่าขึ้นมา เขาหยิบของขวัญที่ซื้อมายื่นให้นาง เขาสงสัยว่า นางจะยอมรับมันไว้หรือไม่? นางสังเกตได้ถึงความลังเลที่เกิดขึ้นในตัวเขา
“มันคืออะไรคะ?”

“ข้า....ข้าซื้อสิ่งนี้....มาให้เจ้า” เขาหยิบเครื่องประดับหยกทรงกลมขึ้นมา “เจ้าช่วยรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ได้ไหม?”
นางถอนหายใจ รู้ดีว่าคำตอบของนางอาจทำให้เขาต้องเจ็บปวด แต่เขายังเด็กนัก เขายังสามารถที่จะพบใครสักคนที่ยินดีจะยอมรับในตัวเขาได้อย่างเต็มหัวใจ

“ข้าต้องขอโทษด้วยค่ะ คุณชาย หญิงต่ำต้อยอย่างข้าไม่คู่ควรกับของมีค่าเช่นนี้หรอก”

“ข้าไม่เคยสนใจว่าเจ้าเป็นอะไรเลย” เขาทักท้วง หวังว่านางจะยินดีรับไว้เมื่อเขาอธิบายออกไป “ข้าไม่ได้สนใจเรื่องสถานะของเจ้าเลย ท่านพ่อข้าก็เช่นกัน เขาจะต้องยอมรับเจ้าได้แน่ๆ”

“คุณชายคะ ข้ารู้สึกขอบคุณในการแสดงออกของท่าน และ ความกรุณาของท่านที่มองข้ามความแตกต่างระหว่างชนชั้นของพวกเราไป จะว่าไปแล้ว ข้ารู้สึกซาบซึ้งใจมากที่ท่านคิดกับข้าแบบนั้น แต่ว่า ข้าไม่สามารถรับไมตรีจากท่านได้ เพราะข้าได้มอบหัวใจให้กับใครบางคนไปจนหมดแล้ว”

โลกทั้งโลกเหมือนพังทลายไปต่อหน้าต่อตาเขา เขาตั้งความหวังไว้สูงมากว่านางจะยอมรับเขา แต่การได้ยินว่านางได้มอบหัวใจให้กับใครบางคนไปแล้วนั้น ทำให้เขารู้ว่า เขาไม่มีหวังที่จะคว้าใจนางมาครองได้แล้ว การได้ครอบครองคนๆ หนึ่งซึ่งหัวใจไม่ได้เป็นของเขา ก็เหมือนกับการถือแก้วน้ำ ที่ปราศจากน้ำในแก้ว นางรับรู้ถึงความเสียใจของเขา แต่นางทำอะไรให้เขาไม่ได้ นอกจากรู้สึกเห็นอกเห็นใจในตัวเขา

“คุณชายคะ ได้โปรดลืมข้าเถอะค่ะ เวลาจะช่วยให้ท่านลืมข้าได้เอง สักวันท่านจะพบคนที่มาแทนที่ข้าได้ คนที่สามารถมอบหัวใจทั้งหมดให้กับท่านอย่างจริงใจ และตอนนั้นท่านจะพบกับคำว่าความสุขอย่างแท้จริง”


“งั้นข้า.. คงต้องขอตัวก่อน ราตรีสวัสดิ์” เขากล่าวพึมพำ หยิบเสื้อคลุมมาใส่อย่างเลื่อนลอย เขาวางเงินไว้และเดินออกไป จริงๆเขาอยากจะกล่าวคำว่า ลาก่อนมากกว่า เพราะเขารู้ดีว่าเขาคงจะไม่ได้กลับมาที่แห่งนี้อีก จองฮยางเข้าใจความหมายของเขา และมองดูเขาเดินจากไปอย่างช้าๆจนออกจากบริเวณที่พักไป
นางสัมผัสเครื่องประดับรูปผีเสื้อที่ห้อยบนซอโกรีอย่างนุ่มนวล เขาทำงานที่โรงกระดาษงั้นรึ ตอนนี้นางอยากจะไปพบเขาเหลือเกิน แต่คงต้องรอให้พรุ่งนี้ผ่านไปก่อน เพราะยองจุนมีแผนจะไปหาเขาในวันรุ่งขึ้น

ยองจุนไม่รู้ว่าเขาจะต้องทำอะไรอีกต่อไปแล้ว เขามองไปรอบๆ ยังยืนนิ่งอยู่ด้านนอกหอนางโลม ตอนนี้ไม่มีอะไรที่มีความหมายสำหรับเขาอีกต่อไป เขาก้มหน้าเดินไปเรื่อยๆ จนถึงบ้านโดยไม่รู้ตัว คนรับใช้ได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ จึงไปเปิด แล้วก็ต้องแปลกใจที่พบเพราะคุณชายของเขากลับมาบ้านแต่หัววัน คืนนั้น เขาไม่สามารถข่มตานอนได้เลย เขาพลิกตัวไปมาหลายต่อหลายครั้ง เขาคิดถึงครั้งแรกที่เขาได้พบกับนางที่หอนางโลม พร้อมกับเพื่อนๆเขา จนมาถึงตอนที่เขานั่งรอนางอย่างอดทนอยู่ด้านนอกเพียงเพื่อจะได้ยินเสียงพิณของนางที่บรรเลงให้กับแขกคนอื่นฟัง จนถึงช่วงเวลาแห่งความสุขที่นางยอมรับเขาให้เป็นหนึ่งในลูกค้าของนาง เขาตกหลุมรักนางตั้งแต่แรกเห็น แม้ว่าเขาจะเห็นนางผ่านฉากกั้นก็ตาม ความรู้สึกของเขาที่มีต่อนางยิ่งเพิ่มขึ้น มากขึ้นทุกๆครั้งที่เขาได้พบนาง จนกระทั่งคืนนั้น คืนที่เขาเมา นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นนางอย่างเต็มตาโดยไม่มีฉากมากั้น ความงามของนางเกือบทำให้เขาลืมหายใจ ถ้าหากเขารู้ว่า นางเป็นเพียงความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง ถ้าเพียงแต่เขาได้มีโอกาสรู้จักนางก่อนคนผู้นั้น เขาจะสามารถคว้าหัวใจนางมาครองได้ไหม? ถ้า...ถ้า...

“ยุกบกเทดอกพู่ระหง วางบนผืนผ้าบางๆ เขาเขย่ามันอย่างเบาๆเพื่อให้ใยของดอกแผ่กระจายออกมาเท่าๆกัน เขาได้ยินเสียงเหมือนฝีเท้าม้า จึงเดินไปดู และพบว่ามีคนขี่ม้ามาชะลออยู่ที่บริเวณสนามแล้ว”
“คุณชายซออยู่ที่นี้รึเปล่า ขอรับ?”


“ข้านี่แหละคุณชายซอ มีอะไรให้ข้าช่วยรึ?” ยุนบกเช็ดมือกับผ้าขี้ริ้วและยื่นมือไปรับจดหมายมา “โอ้ว นี่มัน..”,” ยุนบกบ่นพึมพำขณะที่อ่านมัน ผู้ส่งสารรีบกลับไปเมื่อเสร็จธุระ เขาเดินกลับไปยังโรงกระดาษและพุ่งตรงไปยังธารน้ำที่ซุกควอนกำลังยุ่งอยู่กับการทำงาน

“เดาสิ ว่าใครกำลังจะมา?” เขากล่าว พลางโบกจดหมายไปมาให้ซุกควอน.
“ไม่ต้องเดาเลย แม้ข้าจะไม่ใช่อัจฉริยะ ข้าก็รู้ได้ ยังไงข้าก็ชนะเจ้าอยู่แล้ววันยังค่ำ” ซุกควอนยิ้มร่าเริง
“ท่านแน่ใจรึ อาจารย์?” ยุนบกกล่าวอย่างท้าทายต่อ

“อืม..ก็เจ้าออกจะเปิดเผยขนาดนี้ จะไม่รู้ได้ไง ” ซุกควอนแกล้งทำเป็นไตร่ตรองคิด
“’งั้น ข้าขอเดาว่า นอกจากน้องฮานของเจ้าแล้ว ยังมีสาวน้อยที่น่ารักของเจ้ามาด้วยใช่ไหม”
“โอ้ว อาจารย์ ข้าไม่สามารถชนะท่านได้จริงๆแฮะ” ยุนบกถอนหายใจ ความสามารถในการคาดเดาของอาจารย์เขา ช่างดีเหลือเกิน “แล้วข้าควรจะทำอย่างไรดีล่ะ ขอรับ?”

“เจ้ามาถามข้าทำไม? ไม่ใช่เจ้ารึไง ที่บอกข้าว่า เจ้าจัดการเองได้? อ่ะ จำได้แล้ว ที่เจ้าบอกว่าอยากจะรักษาความสัมพันธ์เป็นแบบเปิดเอาไว้ไม่ใช่รึ?”

“โถ่ อาจารย์ ขืนพูดแบบนั้น ข้าก็แย่ล่ะสิงานนี้”

“ฟังนะ เจ้าบอกข้าเองว่าเจ้าต้องรักษามิตรภาพกับนางไว้ก่อน เพื่อจะหาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับปัญหาของเจ้า” ซุกควอนพูดขึ้นอย่างจริงจัง “ฉะนั้นโอกาสมาถึงเจ้าแล้ว จงรีบคว้ามันไปซะ หากไม่สำเร็จหรือไม่มีโอกาสที่จะทำ ก็แค่ยิ้มรับโชคชะตาไป เจ้าเลือกหนทางนี้เองนะ จำได้ไหมว่า ข้าพูดอะไรไว้เกี่ยวกับทางเลือกน่ะ?”
ยุนบกนวดตาเขาอย่างเหนื่อยอ่อน พยักหน้ารับ ซุกควอนตบบ่าเขาอย่างเมตตา

“แม้เจ้าจะอายุยังน้อย แต่เจ้าก็กำลังพยายามอย่างเต็มที่ ข้าจะบอกอะไรเจ้าให้นะ จงอย่ายอมแพ้ แล้วสักวันโชคชะตาจะยิ้มรับเจ้าเอง” “โอ้ว ให้ชางซูไปซื้อเสบียงที่หมู่บ้านให้ดีกว่า เรายังไม่มีอะไรไว้เลี้ยงต้อนรับแขกเลย”

“อ้าว ท่านไม่ได้จะแสดงฝืมือปรุงอาหารด้วยตัวเองเพื่อให้พวกเขาประทับใจหรอกรึ ขอรับ?” ยุนบกหัวเราะ
และรีบหลบ ซุกควอนที่ทำท่าจะเตะเขา
บ่ายนั้นเอง ยองจุนก็ขี่ม้ามาถึงโรงกระดาษ พร้อมด้วยคยองมีที่นั่งอยู่ในเกี้ยว ยุนบกทักทายพวกเขาด้วยความจริงใจ แต่รู้สึกแปลกใจในท่าทีของยองจุนที่ดูเงียบไป เขาสังเกตเห็นรอบดวงตาของยองจุนดูคล้ำ และไม่สดชื่นนัก

“เจ้าสบายดีไหมน้องฮาน?” เขาถามด้วยความห่วงใย.

“ข้า...ข้าสบายดี” เขาตอบอย่างว้าวุ่นใจ “ช่วยพาข้าไปดูรอบๆโรงงานกระดาษเถอะ,” เขายิ้มเจื่อนๆ

“นี่คือขั้นตอนแรกของการทำกระดาษ เราต้องตัดกิ่งไม้หม่อนที่มีอายุราวหนึ่งปีจากต้นหม่อนที่เราปลูกไว้บนยอดเขานั้น” ยุนบกชี้ให้พวกเขาดู “มันมีช่วงเวลาที่แน่นอนในการทำขั้นตอนนี้ โดยทั่วไปพวกเราจะทำกันในช่วงฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ เพราะมันเป็นช่วงเวลาก่อนที่เส้นใยแข็งตัว”

ยองจุนพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาสลัดความว้าวุ่นใจออกไปและตั้งใจฟังสิ่งที่ยุนบกกำลังอธิบาย นี่ไม่ใช่เวลาที่เขาจะมาฟูมฟายกับเรื่องของหัวใจ เพราะตอนนี้มีสิ่งที่น่าเรียนรู้มากมายอยู่ต่อหน้าเขา ณ โรงงานกระดาษแห่งนี้ พวกเขาเดินดูจากขั้นตอนหนึ่งไปยังอีกขั้นตอนหนึ่ง คยองมีรับฟัง และมองดูสิ่งที่คนงานกำลังทำด้วยความสนใจ นางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าพวกคนงานมองดูนางอย่างแปลกๆ มันทำให้นางรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจ พลางสงสัยว่า พวกคนงานกำลังคิดอะไรอยู่ นางรู้สึกว้าวุ่นใจจึงดึงเสื้อคลุมมา ทำให้แขนนางไปแตะโดนหม้อที่กำลังต้มเดือดอยู่พอดี ยองจุนและยุนบกหันกลับไปมองเมื่อได้ยินเสียงนางร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด

“คยองมีอา เกิดอะไรขึ้นรึ?” ยองจุนถามอย่างห่วงใย รีบเข้าไปดูอาการนาง

“ไม่มีอะไรหรอก ข้าไม่ระวังเองน่ะ” คยองมีกล่าวอย่างขออภัย
“ข้าว่า เราควรพานางไปอยู่ในที่ร่มก่อนดีกว่า จะได้ดูอาการที่แขนของนางได้ด้วย,” ยุนบกพูด เขามองไปรอบๆ
“บ้านข้าอยู่แถวนี้เอง เราไปกันเถอะ”
ยุนบกพาพวกเขามาอยู่ที่หน้าห้องและนำน้ำมาให้ ฮยอนซุกม้วนแขนเสื้อขึ้นเพื่อจะดูแผลที่พุพอง โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก ยุนบกกลับมาพร้อมอ่างน้ำ และหม้อเล็กๆ พร้อมด้วยเศษผ้าที่สะอาดสะอ้าน

“อ่ะนี่ เจ้าต้องจุ่มแผลลงที่นี่ ให้นานจนกว่าเจ้าจะไม่รู้สึกเจ็บอีก จากนั้นก็เช็ดแผลให้แห้ง และทาแผลด้วยขี้ผึ้งตัวนี้ พวกเรามักจะใช้มันเสมอ เวลาที่เกิดพลาดไปโดนของร้อนลวกเข้าให้”
เขายื่นผ้าและหม้อที่บรรจุขี้ผึ้งให้ฮยอนซุก

“ขอบคุณท่านมากพี่ซอ” คยองมีปรารถนาเหลือเกิน ที่จะให้เขามองมาที่นางบ้าง

“ไม่เป็นไรหรอก ข้าคิดว่าเจ้าควรจะพักอยู่ที่นี่สักพักก่อนนะ พวกเราไปดูขั้นตอนการทำงานต่อดีไหม น้องฮาน?” เขามองไปทางยองจุนที่กำลังพยักหน้ารับ

“พักผ่อนเถอะน้องข้า แล้วเราจะรีบกลับมา”

หลังจากที่พวกเขาออกไป คยองมีก็มองสำรวจไปรอบๆห้อง แม้ว่ามันจะเป็นห้องเล็กๆ แต่มันก็เรียบร้อยและสะอาดสะอ้านดี สายตานางมองไปรอบๆจนไปจดจ่ออยู่ที่แปรงซึ่งแขวนอยู่ที่มุมห้อง ประตูไปยังห้องด้านหลังถูกปิดไม่สนิท นางจึงสามารถเห็นกระบอกใส่กระดาษแขวนอยู่บนกำแพงด้านในได้

“ท่านยังรู้สึกเจ็บอยู่ไหมคะ คุณหนู?” ฮยอนซุกถาม.

“ไม่แล้วล่ะ” คยองมีเอาแขนออกจากอ่างน้ำ และให้ฮยอนซุกเช็ดแผลให้แห้งเพื่อที่จะได้ทาขี้ผึ้งได้ จากนั้นก็พันแผลด้วยผ้าสะอาด แม้ว่าจะรู้ว่าเป็นการเสียมารยาท แต่คยองมีก็ยังอยากที่จะสำรวจห้องด้านหลังของเขา แต่นางก็ไม่ต้องการให้สาวใช้ของนางรู้ว่านางกำลังคิดจะทำอะไร

“ข้ารู้สึกกระหายน้ำจัง เจ้าช่วยไปหาน้ำให้ข้าหน่อยสิ?”

“ได้ค่ะ, คุณหนู.”

เมื่อสาวใช้นางออกไปแล้ว คยองมีก็เดินเข้าไปห้องด้านหลังทันที นางลูบคลำชุดทำงาน และชุดเครื่องนอนที่พับเก็บเรียบร้อยตรงมุมของตู้เสื้อผ้า นางใช้นิ้วแตะกระบอกภาพวาดอย่างเบามือ นางรู้ว่าเขาต้องเก็บภาพวาดของเขาไว้ในนั้น ทันใดนั้นสายตานางก็ไปสะดุดเข้ากับของบางสิ่งที่เป็นสีขาว ซึ่งวางไว้ในลิ้นชักที่ถูกปิดไม่สนิท
นางมองเห็นผ้าเช็ดหน้าของนางที่สอดไว้กับห่อขนมที่ให้เขามา มันทำให้นางรู้สึกเจ็บปวดที่รู้ว่าเขาไม่ยอมรับนาง นางรู้สึกคุ้นเคยกับกล่องเล็กๆในลิ้นชัก เพราะว่าลุงของนางก็มีกล่องแบบเดียวกันนี้ นางนำมันออกมาและเปิดออกดู จึงพบพบตราประทับสองอัน ทำไมเขาจึงไม่ใช้ตราประทับนี้กับภาพวาดของเขานะ? นางรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้น นางรีบเก็บกล่องนั่นไว้ในแขนเสื้อของนางอย่างรีบเร่ง เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา และรีบเก็บผ้าเช็ดหน้ากับปิดลิ้นชักอย่างรวดเร็ว ฮยอนซุกแปลกใจที่พบคุณหนูของนางยืนอยู่ในห้องที่อยู่ด้านหลัง

“คุณหนูคะ ท่านไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ?”
“ไม่มีอะไร นั่นน้ำของข้าใช่ไหม? เอามาให้ข้าสิ,” คยองมีเลี่ยงสายตาของฮยอนซุกที่มองดูนางอย่างแปลกใจ.

ยุนบกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับยองจุน เพราะยองจุนยืนนิ่งอย่างเงียบๆอยู่หน้าธารน้ำมาพักใหญ่ๆ หลังจากที่ยุนบกพาชมครบทุกขั้นตอนการทำกระดาษแล้ว
“น้องฮาน เจ้ามีปัญหาอะไรรึเปล่า มีสิ่งใดที่ข้าพอจะช่วยเจ้าได้ไหม?”

“พี่ซอ มีสิ่งใดที่จะช่วยบรรเทาอาการของคนอกหักได้บ้างไหม?” ยองจุนมองไปที่เขาราวกับจะร้องไห้ออกมา ตอนนี้ไหล่เขาไม่มีแรงแล้ว “ข้าไปพบนางมาเมื่อคืน” เขากล่าวต่อไปอย่างเศร้าสร้อยและ ทรุดตัวลงนั่ง. “ข้าไปที่นั่นทุกๆคืน หวังว่านางจะให้ข้าเข้าพบบ้าง แต่นางก็ไม่เคยอนุญาต จนมาเมื่อคืนก่อน ตอนแรกนางก็ปฎิเสธที่จะพบข้า แต่จู่ๆนางก็เปลี่ยนใจ นางยอมบรรเลงเพลงพิณที่ไพเราะให้ข้าฟัง ข้าพยายามแสดงความรักของข้าที่มีต่อนาง แต่นางไม่สามารถรับรักข้าได้ นางบอกว่า...หัวใจของนางได้ถูกใครคนหนึ่งครอบครองไปจนหมดแล้ว หัวใจของข้าแตกสลายเป็นเสี่ยงๆเมื่อได้ยินเช่นนั้น”

ยุนบกกลืนน้ำลายลงคอและเบือนหน้าหนี กลัวว่าสิ่งที่เขาจะแสดงออกมาจะเป็นการทรยศต่อเพื่อนเขา เขาไม่แน่ใจว่า เขาอยากจะฟังต่อไปหรือไม่ เขารู้สึกว่าเขากำลังหลอกลวงยองจุน และนั่นจะทำให้เขายิ่งแย่ลงไปอีก บางทีเขาไม่น่าจะสนับสนุนเพื่อนเขาให้หาทางจะเอาชนะใจจองฮยางตั้งแต่ต้นเลย แต่นั่นเป็นเพราะว่า เขาไม่เคยลืมคำพูดสุดท้ายที่เขาได้พูดกับนางไว้ตอนที่ต้องจากกัน “จองฮยาง เจ้าต้องอยู่อย่างมีความสุขนะ”

“ตอนนี้ ข้าจะช่วยเจ้ายังไงดี?” ยุนบกรู้สึกเจ็บปวดกับหัวใจที่แตกสลายของยองจุน

“ข้ารู้ว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะลืม” เขาพูดเบาๆ พลางตบบ่ายองจุนเป็นการปลอบใจ “มีเพียงเวลาเท่านั้นที่จะช่วยรักษาแผลใจเจ้าได้ น้องฮาน คำพูดของข้า หรือ คำพูดของคนอื่นอาจไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดของเจ้าได้ในตอนนี้ ฉะนั้นปล่อยให้ความเจ็บปวดไหลออกมาเถิด น้องฮาน หากเจ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาให้เต็มที่ ถ้าคิดว่ามันจะทำให้ความเจ็บปวดของเจ้าลดน้อยลงได้ และเมื่อเจ้ารู้สึกเพียงพอแล้วที่ได้ทำมัน จงมองต่อไปข้างหน้า มองหาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเจ้า แล้วตอนนั้น ความเจ็บปวดของเจ้าก็จะทุเลาลงเอง”

ยองจุนเริ่มสะอื้นออกมา ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้น และวิ่งขึ้นไปบนลานไม้ เขาแย่งขวานมาจากมือชางซู แล้วจึงโยนหมวกและเสื้อคลุมไปด้านหลัง เขาขว้างขวานไปที่ท่อนซุงด้วยกำลังทั้งหมดที่เขามี ยุนบกรีบยกมือห้ามชางซูให้ถอยออกไป เมื่อเห็นว่า ชางซูกำลังจะเข้าไปห้าม ท่อนไม้ที่ยองจุนฟันกระเด็นกระดอนไปทุกๆที่ด้วยแรงฟาดอย่างเต็มเหนี่ยว เสียงท่อนไม้ที่ปะทะกับขวานทำให้เกิดเสียงดังสนั่นดึงดูดความสนใจจากคนงานทั้งหลาย พวกเขารู้สึกเป็นห่วงยองจุนขึ้นมา แต่ ยุนบกก็ไล่ให้พวกเขากลับไปทำงานต่ออย่างเงียบๆ เขาเหลือบไปเห็นคยองมี จึงรีบเข้าไปห้ามนาง เมื่อเห็นนางกำลังรีบเดินมายังลานไม้

“เจ้าอย่างเพิ่งเข้าไปเลย ปล่อยให้เขาเป็นอย่างนี้ไปเถอะ”
“เกิดอะไรขึ้นหรือคะ? ทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ล่ะ” คยองมีถามด้วยความห่วงใย

“เขา...ก็แค่อยากปลดปล่อยตัวเองออกมา ปล่อยเขาไปเถอะ แล้วเขาจะดีขึ้นเอง” เขารั้งแขนนางไว้ ขณะที่นางกำลังจะเดินต่อ “ได้โปรดเถอะ ตอนนี้เขาคงอยากอยู่คนเดียวสักพัก เจ้าไปรออยู่ที่บ้านดีกว่า ข้าจะพาเขาไปหาเจ้าเอง เมื่อเขารู้สึกดีขึ้น”

นี่เป็นครั้งแรก ที่นางได้เห็นยุนบกจริงจัง นางจ้องมองเขา ตอนนี้เขาไม่มีอะไรปิดบังอีกต่อไป นางเห็นถึงความเห็นอกเห็นใจของเขาที่มีต่อยองจุน นางพยักหน้ารับ ชำเลืองมองดูพี่ชายนางที่ยังเศร้าใจ และเดินกลับไปยังบ้านพัก ยุนบกนั่งคอยต่อไปอย่างอดทนบนกองไม้ ขณะที่ยองจุนกำลังแสดงความเศร้าออกมา อาจารย์เขาก็ผ่านมาเห็น จึงได้แต่ส่ายหัวเบาๆ โดยไม่ถามอะไร ยองจุนใช้เวลาทั้งหมดไปจนเกือบเย็น คนงานทั้งหลายได้เลิกงานไปแล้ว ยุนบกจึงหยิบหมวกและเสื้อคลุมของเพื่อนเขาขึ้นและเดินไปหาเพื่อนเขาอย่างเงียบๆ.

“มาเถอะน้องฮาน ไปกันได้แล้ว” เขาจับบ่ายองจุนอย่างอ่อนโยน และคว้าขวานออกจากมือของยองจุน ยองจุนปล่อยให้ตัวเองเหมือนเด็กที่ถูกจูงให้กลับบ้าน คยองมีรู้สึกตกใจมากที่เห็นเขาในสภาพนั้น เหงื่อไหลโทรมกายเขาไปหมด ส่วนตาก็ดูว่างเปล่าเหลือเกิน ยุนบกเตรียมที่นอนสำรองจากห้องด้านหลังออกมาให้ยองจุนพักผ่อน.

“ข้าคิดว่า คืนนี้พี่ของเจ้าควรพักอยู่ที่นี่ เขาคงไม่มีแรงพอที่จะขี่ม้ากลับไป,” ยุนบกพูดเบาๆกับคยองมี.
“ข้าจะไปส่งเจ้ากลับก่อนละกัน”

เขาถอดสายคาดหัวออก และโยนเสื้อคลุมออกไป เขาออกไปปลุกคนแบกเกี้ยวให้ตื่น คยองมีกังวลและรู้สึกผิดกับกับสิ่งที่นางทำนางมองกลับไปที่บ้าน และมองไปที่ยุนบกที่อยู่บนหลังม้าถือคบเพลิงนำทางอยู่ กล่องตราประทับยังอยู่ในแขนเสื้อนาง มันหนักอย่างกับหิน แต่เพราะนางยังอยากรู้ถึงสาเหตุที่ทำไมยุนบกจึงไม่ลงตราประทับบนภาพวาดของเขา ทำไมเขาต้องเกรงกลัวนางด้วย นางนึกถึงตอนนั้น ตอนที่นางเห็นความรู้สึกเขาอย่างชัดเจน นางรู้สึกได้ว่า เขามีอะไรที่ปิดบังอยู่ในใจลึกๆที่เขาไม่อาจจะบอกใครได้ และนั่นเป็นเหตุผลที่นางอยากจะได้ใจเขามาครอบครอง นางจะปกปิดความผิดนี้อย่างไรดี ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงบ้านพ่อค้าฮานในตอนค่ำ
ยุนบกทำความเคารพต่อเถ้าแก่ฮานและอธิบายสาเหตุที่ยองจุนไม่สามารถกลับบ้านได้ในคืนนี้ เถ้าแก่ฮานรู้สึกแปลกใจและผิดหวังขึ้นมา

“จริงรึ เขาหลงรักผู้หญิงอยู่รึ,” เขาถอนหายใจพลางส่ายหัว แต่เขาก็รู้สึกประทับใจเมื่อได้พบยุนบก.

“ข้าแน่ใจว่าเขาต้องกลับมาดีดั่งเดิมได้ ขอรับ เขาเพียงแค่ต้องการเวลาเท่านั้น”

“เขาจำเป็นต้องมีบางสิ่งมาเบี่ยงเบนความสนใจ....,” เถ้าแก่ฮานครุ่นคิด “จริงสิ เขาเคยเสนอขอสร้างโรงเรียนให้แก่ผู้ยากไร้....ข้าจะให้เขาทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับโรงเรียนนี้ เมื่อเขากลับมา มันอาจช่วยไม่ได้มาก แต่ก็น่าจะเพียงพอที่จะทำให้เขาดีขึ้นได้”

“นั่นเป็นวิธีการที่หลักแหลมจริงๆ ขอรับ แต่ตอนนี้ข้าต้องขอตัวกลับก่อน” ยุนบกโค้งทำความเคารพ.

“อ้อ ข้าขอบใจเจ้ามากจริงๆ ที่อุตส่าห์พาหลานสาวข้ามาส่งถึงบ้าน โปรดนำม้าจากคอกไปด้วย” เถ้าแก่ฮานมอง ยุนบกที่กำลังขี่ม้าออกไป เขาเป็นคนดีจริงๆ ดูจากคำพูดและอากัปกิริยาแล้ว เขาต้องเป็นคนมีการศึกษาสูงอย่างแน่นอน เขาดูหนักแน่นและเชื่อถือได้ เขายิ้มและแอบมองไปที่คยองมีที่กำลังถอนหายใจเมื่อยุนบกห่างออกไปจนลับตา

คยองมีให้ฮยอนซุกกลับออกไปเมื่อนางมาถึงห้อง นางนำภาพเขียนออกมาและวางบนโต๊ะ นางลูบมันไปมาอย่างเบามือและเอาใจใส่ นางค่อยๆบรรจงนำตราประทับออกมา และค่อยๆจุ่มมันลงไปยังแป้นหมึกสีแดง และก็นำมันมากดประทับลงบนภาพวาดนั้น

“เฮวอน...ซินยุนบก...,” นางอ่าน ซินยุนบกรึ? นั่นเป็นชื่อจริงของพี่ซอรึ?
แล้วทำไมเขาต้องใช้ชื่ออื่นด้วยนะ? นางขมวดคิ้ว ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก นางเคยได้ยินชื่อนี้มาจากที่ไหนกันนะ? นางสัมผัสภาพวาดอย่างนุ่มนวล มันมีอีกทางที่นางจะรู้ความจริงได้ นางค่อยๆทำความสะอาดตราประทับและเก็บมันใส่ไว้ในกล่องดังเดิม นางจะส่งคืนตราประทับนี่ได้อย่างไรกัน? โอ้ว มันช่างเป็นสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออกจริงๆ นางไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่า หากนางส่งตราประทับคืนเขาด้วยมือของนางเองแล้ว เขาจะมีปฎิกิริยาต่อนางอย่างไร คืนนั้นนางนอนไม่หลับ ได้แต่พลิกตัวไปมาทั้งคืนจนถึงเช้า ดวงตาของนางตอนนี้คล้ำไปหมด และนางรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว

“ท่านลุงคะ วันนี้ข้าอยากไปเที่ยวชมตลาดสักหน่อย ท่านจะว่าไรไหมคะ” นางกล่าว ขณะที่แสดงความเคารพต่อท่านลุงของนางในตอนเช้า
“เจ้าสบายดีแน่นะ? เจ้าดูเหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน” เถ้าแก่ฮานแปลกใจที่เห็นรอบดวงตาของนางหมองคล้ำ
“โอ้ว ข้าก็แค่รู้สึกเป็นห่วงพี่ยองจุนแค่นั้นเองค่ะ ข้าเลยอยากไปเที่ยวชมตลาดในวันนี้ เพื่อหาซื้อสมุนไพรบางอย่างให้กับเขาค่ะ”
“ก็ได้” เถ้าแก่ฮานอนุญาต รู้สึกพอใจในความเป็นห่วงของนางที่มีต่อลูกชายเขา

ที่ท้องตลาด คยองมีมองหาร้านต่างๆอย่างตั้งใจ นางพยายามมองหาร้านขายภาพวาด นางสรุปเองว่า มันคงจะดีกว่าหากนางไปถามร้านขายภาพวาดเกี่ยวกับชื่อเฮวอน นางไม่อยากถามท่านลุง เพราะเกรงว่าท่านลุงจะสงสัยว่า ทำไมอยู่ดีๆนางถึงสนใจเรื่องภาพวาดขึ้นมา . ฮยอนซุกรู้สึกงุนงง นางคิดว่าคุณหนูของนางจะเดินหาซื้อดูสมุนไพร แต่นางกลับเดินเข้าไปยังร้านขายภาพวาดแทน เจ้าของร้านรีบมาทักทายคยองมีอย่างยินดี

“สวัสดีตอนเช้าขอรับ คุณหนู ท่านสนใจที่จะซื้อภาพไหนดีขอรับ?”
“เถ้าแก่คะ ท่านสามารถบอกข้าเกี่ยวกับภาพวาดนี้ได้ไหมคะ?” นางนำภาพของยุนบกที่ม้วนออกมาให้เขาดู
“นี่มัน...ท่านไปได้มันมาจากที่ใดรึ?” ดวงตาเขาเปิดกว้างเมื่อได้เห็นชื่อที่ประทับลงไว้บนภาพนั่น
“ได้โปรดขอให้ข้าได้ดูมันชัดๆเถอะ”

นางตกใจกับการตอบสนองของเขาและคอยต่อไป นางอยากรู้สิ่งที่เขาจะพูด เขากางภาพวาดส่องดูกับแสงไฟเพื่อจะตรวจดูตราประทับและลายเส้นพู่กันอย่างตั้งใจ
“นี่มัน ภาพวาดของเฮวอนนี่! คุณหนู ท่านไปได้มันมาจากที่ไหนเนี่ย!?” เขาถามอย่างตื่นเต้น
“ใคร..ใครคือเฮวอนหรือคะ?”

“คุณหนู ท่านไปอยู่ที่ไหนมา ถึงไม่รู้ว่าเฮวอนคือใคร? อ่า.....เฮวอน ซินยุนบก เขาคือหนึ่งในผู้ที่ได้วาดภาพพระบรมฉายาทิสลักษณ์แห่งกาหลีเลยทีเดียว เมื่อห้าปีก่อน มีการแข่งขันอันยิ่งใหญ่ระหว่างเขาและอาจารย์ของเขา ทันวอน คิมฮงโด เขาแข่งกันที่ฮันยาง ข้าได้ยินว่ามันเป็นการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่มาก! ผู้คนมากมายไปชมการแข่งขันในครั้งนั้น มีเงินเดิมพันมากมายในการประลองครั้งนั้น ผู้คนมากมายชนะการเดิมพันเพราะผลที่ออกมาคือเสมอ แต่เฮวอนก็หายตัวไปทันทีจากแวดวงศิลปะ หลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลง ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีผู้ใดเคยได้ยินเรื่องของเขาอีกเลย ภาพวาดใหม่ๆที่เขียนโดยเขาก็ไม่มีให้ปรากฏขึ้นมาอีก ซึ่งมันทำให้ ภาพวาดของเฮวอนมีราคาที่สูงขึ้นเป็นอย่างมาก คุณหนู ท่านไปได้ภาพนี้มาจากที่ใดรึ ขอรับ?”

คยองมีรู้สึกหมดเรี่ยวแรงในสิ่งที่ได้ยิน มิน่า ทำไมชื่อเขาจึงคุ้นหูนัก ที่แท้ พี่ซอก็คือซินยุนบกนั่นเอง และเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เขาต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ เพราะเหตุนี้เองเขาจึงอยากได้ภาพวาดของเขาคืน...นางหน้าซีด นี่อาจเป็นสาเหตุให้เขาไปสู่ความตายได้ นางเคยได้ยินท่านลุงพูดถึงบ่อยๆเกี่ยวกับความขัดแย้งทางการเมืองในพระราชวัง หากพี่ซอเลือกที่จะปิดบังฐานะที่แท้จริงของตนเองแล้ว นั่นก็แสดงว่า นางได้กระทำความผิดพลาดอย่างร้ายแรงจนเกินที่จะให้อภัยได้? นางได้ทำให้เขาตกอยู่ในที่นั่งลำบากแล้ว? นางเพิ่งรู้ตัวว่า นางควรจะถามเรื่องนี้กับท่านลุงของนางแทน

“คุณหนูคะ?”
นางสะดุ้งเมื่อฮยอนซุกแตะที่แขนนาง และเห็นเจ้าของร้านมองดูนางด้วยความงุนงง ว่าทำไมนางถึงไม่ตอบคำถามเขา
“คุณหนูขอรับ ภาพวาดนี้ ท่านได้แต่ใดมาขอรับ? ข้าอยากจะซื้อมันต่อจากท่านได้ไหมขอรับ”
“โอ้ว, ข้าได้มาเพราะเหตุบังเอิญน่ะ ” นางรีบคว้าภาพวาดคืนมาจากเขา “ข้าต้องขอโทษด้วย ภาพวาดนี้ข้าไม่ได้มีไว้ขาย”
นางรีบออกจากร้านทันที ไม่สนใจเสียงเรียกจากเจ้าของร้าน ตอนนี้ใจนางเต้นแรงเพราะความกลัว ไม่ ไม่นะ นางทำอะไรไปแล้วเนี่ย? ฮยอนซุกกังวลใจขณะที่วิ่งตามหลังคุณหนูของนางไป

#จบตอน 6#

****************************

เสร็จสิ้นหน้าที่ไม้สามเพียงเท่านี้นะค่ะ..ตอนต่อๆไปได้ทั้งคู่ได้เจอกันอีกครั้งนึงแล้ว ขอส่งต่อให้คุณ รัตน์เลยแล้วกัน
เป็นกำลังใจให้พวกเราต่อไปนะค่ะ แล้วพบกันอีกทีตอน 11-12 ค่า .....

Rosaline

****************************

ตอนนี้ท่านโรสและข้าจับมือกันสร้างสรรค์ขึ้นมา สถานการณ์ชักตึงเครียดไปทุกที จะเกิดอะไรขึ้นกับยุนบกนะ แต่ตอนหน้า ตอนที่ทุกท่านรอคอย เจ๊ลุยเองมาแล้วจ้า จองฮยางบุกไปโรงกระดาษเอง เพื่อเคลียร์กับยุนบกว่าทำไมเขาถึงเฉยเมยกับนางนัก รออ่านกันได้เลย คงได้เสริฟเร็วๆนี้แน่นอน เพราะท่านรัตน์แปลจบแล้ว เหลือแต่รอผอ.วอนวอนแปะให้เจ้าค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจสำหรับทีมแปลด้วยนะคะ ^^
ปิชู

****************************

ตอนนี้เป็นผลงานของท่านโรสและท่านมาชูนะคะ ตอนต่อไป 7-8-9 ของท่านรัตน์ แล้วตอน 10 ของ ผอ. 11-12 ท่านโรสอีกครั้ง 13-14 จบ ท่านสามพี ค่ะ ต่อจากวันนี้จะลงให้ได้วันละตอนนะคะ ก็จะจบวันที่ 16/02/53 พอดี

****************************

ภารกิจข้าที่เกาหลีล้มเหลวมากมายค่ะ อุตส่าห์ไปโรงถ่ายเผื่อจะเห็นซาก potw อะไรมั่ง แม้แต่ใบปิดหนังยังไม่ปรากฏเลยค่ะ เค้าไม่อัพเดตอะไรทั้งสิ้นตั้งแต่ปี 2006 ไปโรงถ่าย Kofic ที่เค้าถ่ายฉากร้านผ้าอ่ะค่ะ แต่ไปเจอเค้ากำลังถ่ายหนังเรื่องหนึ่ง กำลังออนแอร์ที่เกาหลี ชื่อเรื่องอะไรไม่รู้เป็นภาษาเกาหลีถ่ายมาจากด้านข้างรถกองถ่าย (ดูรูปด้านล่าง) พระเอกรอเข้ากล้องเดินมาเฉียดเลย แต่ ผอ ไม่รู้จัก ไม่งั้นจะขอถ่ายรูปด้วย เพิ่งมารู้ว่าเป็นพระเอกก็ตอนมาเห็นใบปิดหนัง ข้าบื้อมาก พระเอกคนนั้นคงหมดความมั่นใจในความดังของตัวเอง 555555555

อ๋อ ซินยุนบก ยังรีรันอยู่ที่เกาหลีนะคะช่อง 90 ข้าดูทุกวัน ตอน 6-7 โมงเช้า เปิดมาเจอเหลือเชื่อจริงๆ
แล้วก็ไปเจอป้ายโฆษณา GS (ปั้มน้ำมันและคอนวีเนียนสโตร์) ของกึนยอง ที่ Yongpyong กึนยองบนกล่อง โยเกิร์ต แค่นั้นแหละที่ข้าเจอ แสนเศร้า

แต่ภารกิจที่ ประสบความสำเร็จสูงสุดของข้าคือ การชมเรือนร่างหญิงเกาหลีที่สวนน้ำ โอ้ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าหญิงเกาหลีจะใจกล้าขนาดนี้ แค่เดินเข้าไปห้องล็อกเกอร์เปลี่ยนเสื้อผ้า ข้าคิดว่าตัวเองฝันไป ผู้หญิงไม่ใส่อะไรเลยเดินกันว่อนไปว่อนมา ครึ่งหนึ่งใส่ชุดว่ายน้ำ อีกครึ่งเดินแก้ผ้าทำธุระส่วนตัว เช่น อาบน้ำ กินน้ำ บิดเสื้อผ้า เปลี่ยนเสื้อผ้า วุ่นวายไปหมด เป็นที่สำราญใจแก่ข้ามาก

ยังไม่เพียงเท่านั้น ห้องในสวนน้ำแบ่งออกเป็นสองส่วน คือส่วนที่พวกที่ใส่ชุดว่ายน้ำเดินไปเล่นน้ำ กับอีกส่วนหนึ่งเป็นแบบที่เรียกว่า ออนเซน เกาหลีเรียก อย่างไรข้าไม่รู้ ที่ต้องแก้ผ้าเดินเข้าไป คนไม่แก้ จะมีอาจูม่า มาไล่ให้ถอดให้หมดก่อนถึงจะเข้าไปได้ค่ะ

ส่วนข้าก็จิตใจฝักใฝ่อยู่ที่ออนเซน แต่ขอไปสำรวจสวนน้ำก่อนจะดีกว่า ก็ดีนะคะ สวนน้ำมีในร่มและนอกร่ม นอกร่มนี่เป็นบ่อ 40 กว่าองศา แช่ท่ามกลางอากาศ ติดลบ ทำได้ค่ะ อุ่นดี แต่รีบไปออนเซนดีกว่า เสียเวลา 55555555

งานนี้ข้าก็ต้องยอมสละตัวเองให้คนเกาหลีชื่นชมข้าบ้าง55555 ข้างใน
ออนเซนที่ต้องแก้ผ้าเดินเข้าไปแบ่งออกเป็น 3ส่วน คือส่วนสารพัดบ่อน้ำร้อนในร่ม บ่อน้ำร้อนนอกร่ม และอีกส่วนหนึ่งคือส่วนอาบน้ำก่อนแช่และหลังแช่ เป็นแบบนั่งยองๆ อาบเรียงกันสามสี่พรืด คิดภาพตามนะคะ นั่งโป๊อาบน้ำเรียงๆต่อกันน่ะค่ะ เหมือนที่ญี่ปุ่นเปี๊ยบ แต่ทว่า แม่นางเกาหลีนั้นแตกต่างจากคนญี่ปุ่นโดยสิ้นเชิง

โดยปกติเวลานั่งอาบน้ำเรียงกันต่อเป็นพรืดแบบนี้ต้องคอยระวังไม่ให้น้ำที่ตัวเองอาบไปกระเซ็นโดนตัวคนอื่นที่นั่งอาบข้างๆ แต่แม่นางสาวน้อยสาวใหญ่ชาวเกา ไม่แคร์สื่อใดๆ ทั้งสิ้น คนที่อาบข้างๆข้า นางลุกขึ้นยืน แล้วก็ขัดๆ ๆๆๆ อย่างกับไม่ได้อาบน้ำมาแรมปี ขัดไปทุกซอกทุกส่วน ใช้ไอ้ใยขัดตัวที่เป็นรูปมือน่ะค่ะโดยเฉพาะตอนที่นางขัดถูน้องของนาง กระเซ็นมาแบบถ้ามีที่ว่างที่อื่นข้าคงต้องลุกหนี ขนาดข้าหันไปมองจ้อง นางยังไม่สนใจเชิญมองตามสบาย ชั้นจะขัดๆๆๆๆ มีอะไรไม๊ อ๋อ ผิวคนเกาหลีด้านในขาวน้อยกว่าหน้านะคะ ผอ ไม่อยากเชื่อเลย คิดว่าข้างในจะขาวกว่านี้ นี่ขนาดเท่าๆ
อาหมวยบ้านเราค่ะ

ยังมีอีกมุมเป็นมุมหินร้อนให้ร้อนแก้ผ้าพักผ่อนกายา ก็มีสาวและไม่สาวชาวเกาไปนอนแผ่หลาเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่ปิดด้านบน ด้านล่างก็จะโผล่ ปิดด้านล่างด้านบนก็จะโผล่ โอ้ พวกนางไม่แคร์สื่อจริงๆ นอนหลับกันอย่างสบาย ปล่อยเนื้อปล่อยตัวเต็มที่ ใครที่จะไปเกาหลี แนะนำเลยนะคะ ต้องไปสวนน้ำให้ได้ไปทัศนศึกษาร่างกายมนุษย์555555 แต่ถ้าเป็นท่าน OUI คงต้องให้ฮูหยินไปคุม อิอิ ไม่งั้นถ้าลมปราณท่านแตกซ่านขึ้นมาคงไม่มีใครช่วยท่านได้ แต่ข้าว่าผู้หญิงเกาหลีเซ็กซี่ที่สุดในชุดฮันบก

******************************

ต่อไปเป็นของฝากลูกบล็อกที่คิดถึงทุกท่าน มีเสื้อยืด 2 ตัว magnet ติดตู้เย็น 2 อัน gift set skin food 1 กล่อง แจกตอนละอย่างแล้วกันนะคะ คิดเกมส์ไม่ออก เอาเกมส์นี้ก่อนดีกว่า

ตอนที่ 7 คือตอนต่อไปที่คุณรัตน์แปล คนที่มาคอมเม้นท์เป็นคนที่ 1 กับคนที่ 15 เลือกของไปคนละอย่างนะคะ แต่ให้คนที่ได้ที่ 15 เลือกก่อน แต่เดี๋ยวก่อน !!! ห้ามคอมเมนท์ซ้ำนะคะ จนกว่าจะได้ผู้ชนะ คือให้ผ่านคนที่ 15 ไปก่อนถึงจะซ้ำได้ และคนที่ได้รางวัลต้องเป็นคนที่ เคยคอมเม้นท์ในตอนที่ 4 ด้วยค่ะ (ตอนที่ ผอ ไม่อยู่)
ต่อแต่วันนี้ ผอ จะลงเรื่องทุกวันนะคะ โปรดกรุณาเข้ามาอ่านและคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้กับผู้แปลทุกท่านด้วยค่ะ

วอนวอน
รอรูปแป๊บนะคะ ยังทำไม่เสร็จ ส่วนหนังสือ เข้าไปดูได้ที่ห้องยามสาค่ะ

















Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2553 14:38:10 น. 167 comments
Counter : 2108 Pageviews.

 
มิมีคำพูดใด นอกจากคิดถึ๊งงง คิดถึงค่ะ

กับ "ทีมช่างแปลสู้ๆ" สะบัดพู่ ฮูเล่!

^______^


โดย: kola IP: 10.24.106.225, 202.28.182.12 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:18:07 น.  

 
โคล่า มาก่อนได้ไงเนี่ย ในที่สุดก็เข้ามาในบล็อกจนได้นะ ว่าแต่อ่านมั่งแล้วยังอ่ะเรื่องนี้ ท่านเลขาเจ้าคะ


โดย: albatross11 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:26:00 น.  

 
เรียนท่าน ผอ. ส่ง clip MGY ไปแล้ว 2 รอบ โดนเตะออกมา ทำงัยดีล่ะ ของท่านไม้หมอนรองราง ก้อ hotmail เหมือนกัน กลับรับได้...เฮ้อ


โดย: ppp IP: 111.84.72.85 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:27:39 น.  

 
อยากดูอ่ะ สามพี ส่งเข้า gmail หาเมล์ก่อน เสียดายเพิ่งรู้ว่า กึนยองอัดรายการ ไม่งั้นข้าจะไปเฝ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: albatross11 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:30:02 น.  

 
ว้าว มาเจิมเป็นคนที่ 5 รึเนี่ย
ขอแว๊บอ่านก่อนนะขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:38:03 น.  

 
ว๊าย ลืมทักทายท่านผอ. สวัสดีขอรับ
ข้าน้อยคิดถึงท่านจัง (หยอดคำหวานหวังผลไรเนี่ย ^ ^)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:40:09 น.  

 
ท่าน ผอ. ช่างน่ารักอย่างนี้ซิน่า...ลงให้จุใจจริง ๆ เดี๋ยวข้าน้อยขอไปนอนตะแคงอ่านก่อนนะแล้วจะมาเจอะกันใหม่..

ขอบคุณท่านโรสและท่านมาชูมากนะเจ้าค่ะ..ส่งกำลังใจผ่านดวงดาว..คืนนี้คอยรับด้วยนะ คิ คิ ..กิ้ว ๆๆ


โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:42:04 น.  

 
ตามมาอ่านต่อ ขออนุญาตท่านผอ. ลาพัก fic ตัวเอง ขออ่าน fic ของท่านและช่างแปล ทุกวันนะคะ
ขอบคุณสำหรับกะลังใจที่ให้มาซำเหมอนะคะ


โดย: เฝ้ามอง IP: 203.144.144.164 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:50:09 น.  

 
ไชโย ตอนหกมาแล้ว ขอบคุณท่านช่างแปลทุกท่านขอรับ
ดีใจ ดีใจ ขอไปอ่านก่อนนะขอรับ ^_^


โดย: ulwil IP: 222.155.101.185 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:52:28 น.  

 
กลับขึ้นไปอ่านมา..
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!

ผอ.เรา ปิ๊ด ปิ๊วววว ไปกะเค้าด้วย อ่าาาาา อยากไปเป็นอาจุม่าในนั้นจังเลย

ตกใจลุคซ์ผอ.แบบนี้เป็นที่สุด ฮ่าาาาา

แม่นางที่ขัดๆๆๆๆๆน้องๆของนาง คงกระจุยกระจายกระเซ็นกระสายน่าดู ฮาาาา ทว่าผอ.เราหลบไม่ทันด้วยนี่สิ - -"



โดย: kola IP: 10.24.106.225, 202.28.182.12 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:04:52 น.  

 
ฮ่าๆ ฟิคมาแล้ว

ขอบคุณท่านผอ.และเหล่าผองเพื่อน

อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.66 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:06:19 น.  

 

ขอบคุณท่านผอ และช่างแปลทุกท่าน


โดย: ตกหล่น IP: 203.144.144.164 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:17:42 น.  

 
งานนี้ข้าก็ต้องยอมสละตัวเองให้คนเกาหลีชื่นชมข้าบ้าง55555

...............................................................................

อ๊ากกกกกกกกก จิงรึ ท่าน won won



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.66 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:29:04 น.  

 
นั่งโป๊อาบน้ำเรียงๆต่อกันน่ะค่ะ เหมือนที่ญี่ปุ่นเปี๊ยบ แต่ทว่า แม่นางเกาหลีนั้นแตกต่างจากคนญี่ปุ่นโดยสิ้นเชิง

......................................................................................................

ต่างกันยังไงรึท่าน...

เกาหลีสวยกว่า เช้งกว่า แน่ๆเลย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.66 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:30:49 น.  

 
คนที่อาบข้างๆข้า นางลุกขึ้นยืน แล้วก็ขัดๆ ๆๆๆ อย่างกับไม่ได้อาบน้ำมาแรมปี ขัดไปทุกซอกทุกส่วน ใช้ไอ้ใยขัดตัวที่เป็นรูปมือน่ะค่ะโดยเฉพาะตอนที่นางขัดถูน้องของนาง กระเซ็นมาแบบถ้ามีที่ว่างที่อื่นข้าคงต้องลุกหนี ขนาดข้าหันไปมองจ้อง นางยังไม่สนใจเชิญมองตามสบาย ชั้นจะขัดๆๆๆๆ มีอะไรไม๊

.........................................................................................................

555 นึกภาพตามแล้ว ขำก๊ากเลยท่าน


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.66 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:32:51 น.  

 
โอ้ ไม่นะ แม่นางคยอง เจ้าทำอะไรลงไปเนี่ย

ยองจุนก็ทำให้ข้าน้อยอดสงสารไม่ได้ เขาแสดงความรักให้เจ๊เห็นทุกทางจริงๆ ไปรอทุกวัน นั่งฟังนางอยู่ด้านนอกก็ยังเอา เฮ้อ คนแบบนี้น่าสงสารจริงๆขอรับ Y Y


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:35:02 น.  

 
555 ทุกท่าน...

เตรียมตัวเป็นหมีแพนด้ากันได้แล้ว

เฝ้าหน้าคอมรอเจิมที่ 1 กะที่ 15

อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.66 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:35:23 น.  

 

ท่านเลขาโค..ส่งข่าว..ว่าผอ.เอาตอน 6 มาลงแล้ว
..แต่ข้ายังไม่ได้อ่านเลย..จะ save และ print ไปอ่านบนรถ..เย็นนี้
..ก่อนอื่น..คิดถึงท่าน ผอ.มากมาย..
..จากนี้ไป..ข้าไม่ต้องมานับวันรอคอยท่านอีกแล้วสินะ..


โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.118, 202.44.7.56 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:37:33 น.  

 
ว๊าก กลับขึ้นไปเห็นภาพ

ใครมาล่าทาสแถวนี้เนี่ย ฮ่าๆ

ภาพกระตุ้นความปรารถนามากเลยขอรับท่านผอ. อิอิ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:39:05 น.  

 
เด๋วดึกเจอกันใหม่นะขอรับ ทุกๆท่าน

โอย..เหนื่อย

อ่านไปเม้นท์ไป กว่าจะจบ..


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.66 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:39:20 น.  

 
หวัดดีลูกบล็อกทุกคนนะคะ ต่อไปเจอกันทุกวันนะคะ พรุ่งนี้อย่าลืมมาเล่นเกมส์ ที่ 1 กับ 15 น๊า ลูกบล็อกที่ร๊าก


โดย: albatross11 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:55:02 น.  

 
โอ้..ว๊าว..ท่านผอ.ได้ไปโรงถ่ายด้วยรึเนี่ย...ว๊าก..น่าอิจฉาเป็นบ้า

แล้วแผ่นสี่เหลี่ยมที่เป็นรูปภาพของเฮวอน นั่นมันคือ
ที่รองแก้วน้ำ หรือว่า แผ่นรองเมาส์คะ?

ท่านผอ. ไปหาซื้อแถวไหนคะ? เผื่อมีปัญญาได้ไปเยือนเกาหลีจะได้ไปหาซื้อมาเก็บไว้มั่งน่ะค่ะ


โดย: รัตน์ IP: 111.84.67.28 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:09:26 น.  

 
สวัสดีนะคะ
มาเป็นกำลังใจทุกท่านคะ
ขอบคุณมากมาย
ที่ยังกรุณาทำสิ่งดีดี
ให้กับอีกหลาย ๆ คน
จริง ๆ
ขอบคุณมากนะคะ
ได้เจอตัวเป็น ๆ บ้างไหมคะท่าน won won
หมายถึงเฮียกะฮยางนะคะ


โดย: ใจเอย IP: 125.26.94.143 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:17:51 น.  

 
ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน

แปลถึงตอนที่ 6 แล้ว

เป็นกำลังใจให้ทีมแปลนะจ๊ะ

สู้..สู้


โดย: gig IP: 202.90.119.221 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:35:17 น.  

 
***ท่านเติมเต็ม***

คราวนี้ไม่มีหลักฐานท่านนับวันรอข้าเลยค่ะ ข้างอน งอน งอน

***ท่านรัตน์คะ***

เป็นที่รองแก้วค่ะ ลบออกเมื่อกี๊ลืมไปว่าบอก ท่าน okk แล้วว่าจะส่งไปให้ แทนหมวกที่หาซื้อไม่ได้ค่ะ ซื้อที่ตึก doota ตลาด Dongdaemun ชั้นบนสุดที่ขาย souvenir มีอยู่สองร้านค่ะ มีตะเกียบพิมพ์ลายโล้ชิงช้าด้วย น่าจะมีอีกเยอะนะคะ แต่ดูไม่หมด

โรงถ่ายไปง่ายค่ะคุณรัตน์ ถ้าไปจะบอกลายแทง อยู่ใกล้โซล นั่งรถไปใต้ดินไปต่อ shuttle bus ค่ะ ตอนที่เค้ากำลังถ่ายเป็นฉากร้านผ้าเหมือนกันเด๋วพรุ่งนี้จะเอารูปมาต่อท้ายให้ดูค่ะ

***คุณใจเอย***

ไม่ได้หวังจะเจอสองมูนตัวเป็นๆ เลยค่ะ แค่อยากเห็นโฆษณา ทีวี บิลบอร์ด หรืออะไรก็ได้ แต่ก็ยังไม่เห็น เกมส์โชว์อะไรเงี่ย

***คุณรัก 2 มุน***

พรุ่งนี้ขอให้ได้เป็นที่หนึ่งนะคะ สู้ๆ

***คุณ gig***

สวัสดีค่ะ เข้ามาบ่อยๆ นะคะ เรื่องจะจบแล้ว ไม่รู้จะได้อยู่ด้วยกันในบล็อกอีกนานแค่ไหน

หมดเวลา พรุ่งนี้จะเข้ามาคุยใหม่นะคะ


โดย: Won won (albatross11 ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:51:54 น.  

 
มาเป็นกำลังใจให้ทีมแปลทุกท่านนะคะ
สู้ สู นะคะ
กำลังสนุก จะคอยติดตามตอนต่อไปนะคะ

“คุณชายคะ ข้ารู้สึกขอบคุณในการแสดงออกของท่าน และ ความเต็มใจของท่านที่มองข้ามความแตกต่างระหว่างชนชั้นของพวกเรา
ความเต็มใจ น่าจะเปลี่ยนเป็น ความกรุณา มากกว่านะคะ
บายคะ


โดย: mai.ka IP: 222.123.161.94 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:13:56 น.  

 
ต๊าย เพิ่งรู้ท่าน ผอ.ไปตามล่าหายุนบกมา กรี๊ดดด เสียดายนะคะ ไปเจอถ่ายเรื่องอื่น แต่ท่านผอ. ได้ไปดูหนังที่ดังที่สุดตอนนี้เลยนะคะ เรื่องที่ว่าคือ Chuno จ้า พระเอกชื่อ จางฮยอก พระเอกดังมากคนหนึ่ง เคยเล่น Thx you หนังดีอีกเรืื่อง ส่วนนางเอกคือ ลีดาเฮ นางเอก my girl ไงคะ แหมๆๆ เสียดายจัง อิอิ หากเราไ้ด้ไปเห็นจะขอถ่ายรูปด้วย 55555 ชอบเขาเหมือนกันค่ะ ^^

กรี๊ดด อีกอย่าง ซื้อหนังสือด้วยเหรอคะ จะมีแปลไทยด้วยไหมคะ 55555555555 อยากให้มีคนแปลไทยจังเลยเล่มนี้ จะได้ไปสอย ^^

ต่อไปผอ.จะแปะทุกตอน โอ้ว อิอิ ลูกบล็อคไม่ต้องรอนานแล้ว

^^


โดย: machu pichu IP: 118.173.68.210 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:44:32 น.  

 
ท่าน2won อิจฉาตาร้อนฉ่าเลยนะท่าน เห็นด้วยสาวเกาหลีเซ็กซี่ที่สุดในชุดฮันบก เฉกเช่นเกอิชาก็เซ็กซี่ที่สุดในชุดกิโมโน ต้นคอขาวๆ ของนางเร้าใจกว่าสิ่งใดๆ ที่ใครคิดใช่ไหมท่าน
อุตส่าห์คิดถึงข้านะ ท่านมิต้องเป็นห่วงลมปราณของข้าว่าจะแตกซ่านหรอกเพราะข้าได้สกัดจุดไว้เรียบร้อยแล้ว พอท่านเริ่มเข้าออนเซน ข้าก็ผนึกลมปราณรอไว้เลย กะว่าจะได้ยลท่านซะมากกว่าสาวเกาหลีซะอีกนะ


โดย: oui IP: 203.144.144.165 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:14:39 น.  

 
ท่านผอ. ขอรับ เรื่องด้านบนชื่อ 'CHUNO' ละครย้อนยุคนักล่าทาส-ความรัก-การทรยศ ขอร้าบบ
น่าสงสาร จางฮยอก จังแฮะที่ถูกท่านผอ. เมิน คงหมดความมั่นใจไปหลายขุมอย่างที่ท่านว่าแน่เลยขอรับ ฮ่าๆ
ส่วนสวนน้ำนี่ท่านบรรยายซะจนข้าน้อย เลือดพุ่ง เกิดอาการหน้ามืด คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นลม แต่ขอเลื่อนขึ้นไปอ่านอีกรอบก่อนนะขอร้าบ ฮ่าๆ

ส่วนนี่เป็นลิ้งค์เรื่องชูโนที่บ้านไร่ขอรับ เผื่อใครอยากดู

//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=28733


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:16:13 น.  

 
ลืมให้กำลังใจท่านช่างแปลเลย สนุกมากเลยนะท่านแม่น้องหนูคยองมีนี่น่าตีจริงๆ เลยเชียวแบบนี้บกจะซวยเพราะคยองมีแล้วสิท่า เฮ้อสาวงามทำพิษซะแล้ว


โดย: oui IP: 203.144.144.165 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:18:08 น.  

 
โฮ่ๆๆๆๆๆ

ข้าน้อยแอบอิจฉาท่านผอ.เล็กๆ
ฮ่ะๆๆๆๆ


โดย: Chinzine IP: 117.47.43.14 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:40:14 น.  

 
ว้าวววว..ท่านผอ. เชียร์ข้าน้อยด้วย

สู้สู้สู้ สู้ต่อไป..ทาเคชิ

สงสัยต้องนั่งเฝ้าหน้าจอทั้งวันทั้งคืน

อิอิ


โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 124.157.248.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:43:56 น.  

 
คิดเช่นกันเลยท่านรัก แบบนี้คงทรมานคอมแย่

แต่เพื่อข้าน้อย มันคงเข้าใจอ่ะนะท่าน

ดูๆ ไปแล้วตัวเกร็ง เฮ๊ย ตัวเก็ง นี่คงเป็นท่านรักสินะ ฮ่าๆ

การประลองได้เริ่มต้นขึ้นแล้วขอรับท่าน คงจะดุเดือดไป

ตลอดทั้งคืนแน่ตอนนี้ บางท่านอาจจะคำนวณสถิติเวลาที่

ท่านผอ. เข้าย้านบ่อยไว้แล้วเป็นแน่ เอ เวลาไหนบ้างน้า

ช่วง บ่ายสามถึง หกโมงเย็น ก็ถือว่าบ่อยนะขอรับ

แต่ถ้าจะเจาะเข้าไปอีกนี่ คงต้องไล่กันอีกทีนะขอรับ

(ท่านผอ. ว่าอากาศมันหนาวๆชอบกลมั้ยขอรับ ตอนนี้)

ฮ่าๆ ข้าน้อยขอเชียร์แล้วกันนะขอรับทุกท่าน เพราะคงไม่

เจอแน่เพราะมัวแต่เรียนอยู่ๆ เอ๊ะ หรือว่าจะโดดเรียนดี ^ ^

ลืมให้กำลังใจช่างแปลเช่นกันท่าน มัวแต่ไปใจสั่นกะบทสวนน้ำของท่านผอ. อยู่ ขอบคุณมากขอร้าบบบ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:52:39 น.  

 
โอย..ตอนนี้ข้ากำลังสับสนกะชีวิต

วิ่งไปวิ่งมา 3 ห้อง 2 บ้าน

เข้าผิดห้องมั่งป่ะเนี่ย

...จ๊าก..

ขอโทษๆ ข้ามาขัดจังหวะเฮียรึนี่...

โอย..โดนสายตาพิฆาตจากเจ๊ไปหลายดอก

ส่งค้อนมาให้หลายขวับเลย

อิอิ


โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 124.157.248.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:53:26 น.  

 
โอว! จะเกิดเรื่องใหญ่มั้ยเนี่ย เมื่อภาพวาดของยุนบก
ปรากฏให้คนเห็นแบบนี้
แต่ตอนนี้รอลุ้นเจ๊กับเฮียได้เจอกันดีกว่า อิ อิ
ว่าแต่จะมีหวานบ้างมั้ยน้า ของท่านยามสาก็หวานไปแล้ว
ลุ้น ลุ้น รอลุ้นอย่างใจจดใจจ่อค่ะ

ขอบคุณท่านโรสและทีมแปลทุกๆท่าน รวมถึงท่านผอ.won won (น้ำใจงาม)ด้วยนะคะ ที่นำความสุขมาให้
ลูกบล็อก


โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.183.113 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:54:44 น.  

 
สวัสดีขอรับ ท่านZIG_ZAG

ข้าก็ลุ้นอยู่ เฮียต้องเดือดร้อนเพราะสาวๆอีกแล้ว


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ.. IP: 124.157.248.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:01:08 น.  

 
ว้าว เจอท่านZIG_ZAG XL จ่ะๆ ที่นี่แล้ว ฮ่าๆ

สวัสดีขอร้าบบบ พรุ่งนี้อย่าลืมเข้ามาร่วมเล่นเกมนะขอรับ

ท่านZIG_ZAG XL มาแข่งกะท่านรักหน่อย เดี๋ยวท่านรักเหงา ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:02:49 น.  

 
ท่านผอ. ไมท่านพูดอย่างงี้ล่ะ ไม่น่าฟังเลย


** สวัสดีค่ะ เข้ามาบ่อยๆ นะคะ เรื่องจะจบแล้ว ไม่รู้จะได้อยู่ด้วยกันในบล็อกอีกนานแค่ไหน **


ท่านมาหลอกให้รักแล้วทิ้งกันไปง่ายๆ หยั่งงี้เรอะ

งั้นข้าก็น้ำตาเช็ดหัวเข่าสิ...

ฮือๆ แงๆ ซื๊ดๆ ปื๊ดๆ

( ไมมันร้องไห้น่าเกลียดงี้ฟระ.. )



โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 124.157.248.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:06:42 น.  

 
ขอสนับสนุนท่านรักด้วยคนขอรับ

ท่านช่างทำร้ายจิตใจพวกเรานัก ฮือๆ เศร้าตามยองจุนแล้ว
ตอนนี้


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:13:58 น.  

 
ท่านยามสา ท่านเป็นนินจา ท่านไม่ใช่นักศึกษาแน่ๆ ท่านแว๊บเก่งมา ข้าตามไม่ท้น


โดย: oui IP: 203.144.144.165 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:25:00 น.  

 
โอย ข้าน้อยก็ชักตาลายแล้วแหละขอรับ ขอแว๊บไปกิน

ข้าวเดี๋ยวนะ แล้วจะทานเผื่อท่านด้วยแล้วกัน ^ ^

เจอกันอีกทีดึกๆ อย่างที่ท่นเฝ้ามองว่านะขอรับ




โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:32:42 น.  

 
ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะท่านผอ.

ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปบ้างน้อ

จะเฝ้ารอดูฉากร้านขายผ้านะคะ


โดย: รัตน์ IP: 111.84.8.56 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:36:30 น.  

 
โอ๊ยเห็นท่านรัตน์แว๊บ

สวัสดีขอร้าบบบ ทักทายก่อนไป ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:42:56 น.  

 
รออ่านตอนของท่านรัตน์อยู่นะขอรับ

คงหวานน่าดูเลยท่านรัตน์เนี่ย

บทที่แปลน่ะขอรับ

อิอิ


โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 124.157.248.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:48:50 น.  

 
หมดเวลาซ่าซะแล้วเรา

ดึกๆข้าน้อยจะย่องๆ เข้ามาใหม่นะขอรับ

ไปก่อนล่ะ..

..แว๊บบบบบบบบบ...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ.. IP: 124.157.248.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:50:26 น.  

 
พวกท่านออกไปกินข้าว เดี๋ยวข้าเฝ้าบ้านให้แทน
ขอบคุณช่างแปลทุกท่าน ท่านโรส ท่านมาชู ท่าน ผอ. ท่านรัตน์ งามจิตกันทั้งนั้น กุศลแรง
เข้ามาช้า เพราะอ่านมากเกินไป สายตากับสมองมันตีกัน เลยปวดหัว+มึนไปพักใหญ่เลยอ่ะ


โดย: ppp IP: 115.67.224.177 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:09:09 น.  

 
และแล้วตอนที่ 6 ก็ตามมาติดๆ55

ขอบคุณ คุณ Rosaline & คุณ MachuPichuนะคะ

ได้จินตนาการต่อเลยค่ะว่า แม่นางจองฮยางจะต้อง

หาทางไปพบเฮียบก อิอิ แค่นี้ก็ชื่นใจ

ชอบคุณ ผอ.วอนๆด้วยนะคะ ถ้าไม่มีท่านก็คงจะไม่มี

ความสุขสมใจ 55 ขอบคุณ ขอบคุณ


โดย: celanee IP: 124.157.214.173 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:14:34 น.  

 
ขอบคุณท่านโรส ท่านมาชู และท่านผอ. มากนะคะสำหรับตอนที่ 6 แปลได้ดีเหมือนเดิมค่ะ ชอบประโยคนี้ "นางกำลังกดข่มอารมณ์ปรารถนาซึ่งกำลังปะทุออกมา เพราะความอยากเจอเขาเหลือเกินอย่างสุดกำลัง" ภาษาสวยค่ะ นึกถึงเวลาที่อดทน อดกลั้นอย่างมาก ประมาณว่าอยากรู้ แต่ไม่อยากถามเลยอ่ะ

พิสูจน์อักษรนะคะ
1."เขาจะทำมันด้วยความเชื่อมัน" คำว่า "เชื่อมั่น" ตก ไม้เอก ค่ะ

2."จึงเรียกให้มารวมตัวกันที่ห้องรับโถงหลัก" เป็น "จึงเรียกให้มารวมตัวกันที่ห้องโถงหลัก" ตัดคำว่า รับ ออกค่ะ

3."ข้าเคยพบเขาแล้ว เขาดูเหมือนเขาที่ผ่านโลกมามาก"
ประโยคนี้อาจจะเป็น "ข้าเคยพบเขาแล้ว ดูเหมือนเขาผ่านโลกมามาก" แล้วแต่ท่านเห็นสมควรนะคะ

4."ตอนนี้นางอยากจะต้องไปพบเขาเหลือเกิน" อาจจะเป็น "ตอนนี้นางอยากจะไปพบเขาเหลือเกิน" ตัดคำว่า "ต้อง" ออกค่ะ

5."ทำไมเขาจึงไม่ใช้ตราประทับนี้กับภาดวาดของเขานะ? คำว่า "ภาพวาด"

6."นางรู้สึกอยากจะรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้น" อาจจะเป็น "นางรู้สึกอยากจะรู้อยากจะเห็นเพิ่มขึ้น" หรือ "นางรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้น" แล้วแต่ท่านเห็นสมควรค่ะ

7.“ไม่มีอะไร นั้นน้ำของข้าใช่ไหม? คำว่า "นั้น" ค่ะ เปลี่ยนเป็น "นั่น"

8."แต่นางก็ไม่เคยอนุญาติ " คำว่า "อนุญาติ" ไม่มี สระอิ ค่ะ

9.นางเคยได้ยินชื่อนี้มากจากที่ไหนกันนะ? คำว่า "มาจาก" ลบ "ก" ออกค่ะ

10."มันมีมีอีกทางที่นางจะรู้ความจริงได้" ประโยคนี้ตัดคำว่า "มี" ออกหนึ่งคำค่ะ จะได้ "มันมีอีกทางที่นางจะรู้ความจริงได้"

11."ดวงตาของตอนนี้คล้ำไปหมด" ประโยคนี้ตกคำว่า "นาง" ค่ะ จะได้ "ดวงตาของนางตอนนี้คล้ำไปหมด"

12."อ่า.....เฮวอน ชินยุนบก" คำว่า ซินยุนบก เปลี่ยน ช เป็น ซ

13."หลังจากการแข่งขั้นสิ้นสุดลง" คำว่า "การแข่งขัน" ไม้โท เกินมาค่ะ

14."คุณหนู ท่านไปได้ภาพนี้มากจากที่ใดรึ ขอรับ?” คำว่า "มาจาก" ลบ "ก" ออกค่ะ

15.และพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เขาต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ คำว่า "เพราะ" ตกสระ เอ ค่ะ



โดย: haewonny IP: 125.24.168.220 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:28:10 น.  

 
ร้ากกกกกกกก ผอ.จัง ขอบคุณท่านผู้แปลทุกท่านมากๆค่ะ รักทุกคนนะคะ บ้านนี้อบอุ่นเหลือหลาย


โดย: FC 2moons IP: 118.174.25.104 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:33:52 น.  

 
อ่านที่ท่านผอ.เล่ามาแล้วอยากจะตามไปสวนน้ำด้วยเลยค่ะ
แหม!! ท่านผอ. น่ะ น่าจะบอกกันสักนิดนะคะว่าจะไปสวนน้ำนี้ด้วย

ท่านรัตน์คะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับตอน 7 นะคะ เริ่มนับถอยหลังได้เลยใช่มั๊ยคะ

ท่านสามพี คะ คืนนี้ไม่มีโจ๊กรอบดึกรึคะ รออยู่น๊าาาา ตอนนี้กะลังหิวเลย


โดย: haewonny IP: 125.24.168.220 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:34:25 น.  

 
สวัสดีท่านเฮนี่ พรุ่งนี้เข้ามาสนุกกันนะ


โดย: ppp IP: 115.67.224.177 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:37:17 น.  

 
ppp มารออ่านตอนของท่านนะ คืนนี้อิ่มแล้วไม่ทวงโจ๊กก็ได้


โดย: oui IP: 203.144.144.165 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:42:13 น.  

 
สวัสดีขอรับทูกทุกท่าน
ก่อนอื่นขอขอบคุณท่านโรส และท่านมาชูมาก มากเลยคะที่เสียะสละเวลาแปลภาคนี้ให้ได้อ่านกันจุใจ

อ่านตอน 6 สนุกมาก ไหลลื่น อึ้ง ทึ้ง คาราวะ ยอดเยี่ยมคะท่านทั้งสอง ^ ^ ติดตามเหนียวแน่นคะ

ขอบคุณท่าน ppp กำลังเครียดเรื่องงาน เจอเมล์ท่านเข้าไป ฮา ก๊ากเลยขอรับ ไอ้น้องแมวตัวนั้นคงโดนเตะหน้าหงายไปแล้วกะมัง5555555
....................................................
ขอบคุณจากใจส่งถึงช่างแปลทุกท่าน และ ท่านผอ.อีกครั้งขอรับ


โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.126.141 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:42:58 น.  

 
ด้ายเลย โจ๊กรอบดึก (ท่านใด มิชอบก้อขออภัย พยายามตัดต่อบางส่วนแล้ว)

ชื่อคนเอามาจากทะเบียนราษฎร์เลยนะ มันพิลึกจริงๆเลย

สมศักดิ์ หวังกระแทกคาง คนนี้เราว่าอยู่ห่างๆจะดีกว่านะ
หวังนที จู๋ยืนยง แสดงว่าตั้งตลอดเวลาอ่ะดิ
ณรงค์ ถนัดใช้ปืน ไม่ต้องกลัว เค้าใช้ง้าวกะดาบไม่เป็นหรอก
กันภัย สูญสิ้นภัย ก็กันซะขนาดนั้น
อูโน่ หลาวทอง ชื่อกะนามสกุล สมกันมากๆ
ท้ายรถ (ชื่อคน) แล้วทำไมไม่ชื่อท่อไอเสียไปเลยหล่ะ
อธิป จู๋กระจ่าง ไอ้นี้ใช้กระจู๋คิดแทนสมอง พอเข้าใจอะไร แล้ว มันก็จะตุงกางเกง
ศักดิพันธ์ ชอบนอนหงาย อันนี้จะไปว่าเค้าก็ไม่ได้นะ ก็เค้าชอบอ่ะ
บรรจง หนึ่งในยุทธจักร ไอ้นี่ก็บ้าหนังจีน
กนกกร เม่งเวหา น่าจะโหม่งเวหานะ
รรรรรร (อ่านว่า ระ-รัน-รอน) เอ้า....เอาเข้าไป
ท่านฮ่องเต้ สมลุนาวัน ไอ้นี้บ้าหนังจีนกว่าไอ้ข้างบนอีก
นารัตน์ พัดลม ถ้าแต่งงานกับคนนามสกุลตู้เย็น
พล.อ.การุณ เก่งระดมยิง คนนี้รัวอย่างเดียว.........
ลำเทียน จ้องผสมพันธุ์ ระวังโดนมันจ้องนะ
มนศักดิ์ กางมุ้งคอย คนนี้ส่อมากกว่า แต่ยังไงฮีก็ยังกลัวยุง
สร้อยเหม็น ฟางน้อย คนตั้งน่าจะผวนคำเก่ง
ไพรัตน์ หม้อน้ำร้อน เวลาจะไปเยี่ยมแก ถือมาม่าไปด้วย ท่าจะดี
ภาคภูมิ ด้วนรู้ที่ น่าน........
หรูหรา ออมตอง เอ่อ............
หรินาท ปรปักษ์เป็นจุล อย่าเป็นปรปักษ์กะเค้าหล่ะ
ชัยยศ พรหมจารีย์พินาศ มีลูกสาวไม่ได้เลยล่ะ
.....(ชา-ติ-หะ-มา) สองพยางค์น่าจะดีกว่า
นักรบ ชนะราวี (พี่) เอ่อ.........
สงคราม ชนะราวี (น้อง) อ่า...........
นิธินัย เหินเวหา I believe I can fly
ติ๊บ บุญนำ ไปไหน ทิปตลอด
แคน อัครฮาก จะแปลว่าอะไรดี
อ๊อด ไชโย ดีใจ ทั้งชาติ
บารมี สมาธิปัญญา ถ้ามีชื่อกลาง ก็ควรจะเป็น สติ นะ
(ชื่อ)บานพับ คนบ้าอะไร ชื่อบานพับ
บรรพต เจ็ดพี่น้องร่วมใจ ดีนะ พี่น้องรักกัน
ชาติชาญ เล่นเอาขำ ได้ท้องแข็งทั้งวันแน่
บุญศรัทธา มหามงคลหินชนวน อโศก เอ่........ฮ่าฮ่าฮ่า
จันมี โถรองมูล ตรงๆ คือกระโถน
นนนที ปล้ำกะโทก เอ้อ..ดีกว่าปล้ำกะเทย



โดย: ppp IP: 115.67.224.177 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:49:19 น.  

 
ข้าน้อยกลับจากทานข้าวแล้วขอร้าบบ ทานเผื่อพวกท่านด้วยแหละ
หวัดดีขอรับท่านเฮวอนนี่ ท่านppp ท่านไม้หมอน ท่าน FC 2moons มาดึกเชียวนะขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:49:54 น.  

 
มาแล้วขอรับ แว๊บไปอ่านก่อน ค่อยมาเม้นท์ อืม...

ขอบคุณท่านโรสกับท่านมาชู และท่านผอ.ด้วยขอรับ สำหรับ fic

ว่าแต่สาวเจ้าจะทำเฮียลำบากแล้วสิเนี่ย แย่จิง เฮ้อ...

แต่เดี๋ยวเจ๊จะไปหาเฮียแล้วนี่ ลุ้น..ลุ้น.. รอท่านรัตน์กับท่านผอ. อิอิ พรุ่งนี้เหรอ เอ...จะเข้ามากี่โมงดีหว่า โอยฟุ้งซ่านพิกลแฮะวันนี้


โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:52:39 น.  

 
โอ๊ย หัวเราะจนท้องแข็งแล้วขอร้าบบบท่าน ppp ช่างสรรค์หาเหลือเกิน ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:55:54 น.  

 
ขอบคุณที่ท่านยามสาชอบ หวังว่าช่างแปลทุกท่านจะชอบเหมือนกันนะ


โดย: ppp IP: 115.67.224.177 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:18:59 น.  

 
สวัสดีค่ะ ยามสา ข้าน้อยเข้ามารอตอนที่ 7 น่ะค่ะ กลัวว่าจะไม่ทันคนอื่น เดี๋ยวไม่ได้เป็นคนแรก อิอิ งานนี้ต้องแย่งชิงกันนิดนึง
ท่านสามพี จัดโจ๊กมาซะอิ่มเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ^^


โดย: haewonny IP: 125.24.168.220 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:21:27 น.  

 
สัวสดีขอรับท่านเฮวอน พรุ่งนี้คงมีศึกใหญ่แน่ ท่านเตรียมดาบไว้ฟาดฟัน รึยังขอรับ ถ้ายังข้าน้อยมีมาขาย ฮ่าๆ งานนี้คงได้หลายตังค์
ท่านppp ขอรับ ท่านทำสถิติรึยังขอรับตอนนี้ว่าท่านผอ.จะมาปรากฎตัวเมื่อไหร่ ไม่งั้นคงได้เฝ้าทั้งคืนแน่ ^ ^ ข้าน้อยรอผลจากท่านอยู่นะขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:33:24 น.  

 
magnetน่ารักมากเลยค่ะท่านวอนวอน
แหมมม ฉากอาบน้ำในเกาหลี ได้ใจมากค่ะ 555
โจ่งครึ่มมากๆ 55


โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.40.82 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:34:04 น.  

 
555 ท่านยามสา ข้าขอซื้อดาบสัก 4 เล่มขอรับ(จะถือไว้ข้างละ 2 เล่มเลย)

แต่ตอนนี้ยังไม่มีตังค์ขอติดไว้ก่อนจะได้มั๊ยเอ๋ย5555

จาเตรียมตัวออกรบในวันพรุ่งนี้ขอรับ (จริงจังนะเนี่ย)

(ฮั่นแน่ท่านอย่าเอาดาบทู่ๆ ให้ข้านะขอรับ ข้ารู้ทันท่านนะ)


โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.109.84 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:40:02 น.  

 
สถิติคือช่วงบ่ายสองโมง ไม่เกินบ่ายสามโมงครึ่ง
ส่วนข้าขอบาย ไม่ชอบเลือด ไม่ชอบแข่งขัน ไม่ชอบลุ้น อะไรที่ใช้โชค มันจะมาก้อมาของมันเองแหละ
วันนี้เน็ทช้าเป็นเต่ากัดยางเลย ลาไปนอนล่ะนะ มี clip น่ารักๆของ MGY แก้มป่อง เห็นมี viewer แค่ 160 โฆษณาขนมมีหมาด้วย ใครสนใจบอกได้นะ พรุ่งนี้จะส่งให้...bye


โดย: ppp IP: 115.67.224.177 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:48:11 น.  

 
ท่านยามสา นี่ท่านถือโอกาสขายของเลยรึ แหมๆ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสเลยนะคะ งั้นก็จัดมาให้ข้าน้อยสักสองล่ะกัน ว่าแต่ดาบของท่านเนี่ย คมจริงๆ รึเปล่าน๊า แต่ดูจากคารมของท่านแล้ว น่าจะคมอยู่นะ


โดย: haewonny IP: 125.24.168.220 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:48:51 น.  

 
พรุ่งนี้ 2 won งานเข้าเหรอ เตรียมดาบไปฟาดฟันใครกัน คงไม่ใช่ ผอ นะ โอย ออนเซนท่านทำพิษแล้ว แมงกระพรุนโดดใส่ตา ว้าตาร้อนฉ่าเลย(โทษทีดันมาทาลึ่งผิดห้อง)


โดย: oui IP: 61.90.93.247 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:49:12 น.  

 
แหม พวกท่านก็ จะขายอะไรข้าน้อยก็ต้องทดสอบก่อนอยู่แล้ว ไม่เชื่อพวกท่านก็เอาไปทดสอบก่อนได้ขอรับ มีท่าน oui มาร่วมรับการทดสอบถึงบ้านแล้ว ^ __^
จริงๆแล้วถ้าท่านไม้หมอนไม่รู้ทัน ข้าก็ว่าจะขายแบบนั้นให้อยู่ แต่ดันรู้แกวกันซะได้ เฮ้อ

ท่าน ppp ขอรับ ส่งclip ให้ข้าน้อยด้วยน้า ข้าน้อยอยากได้ขอรับ และหลับฝันดีนะขอรับ
ปล. ท่านคงไม่มีโชคด้านนี้สินะขอรับ แต่เวลาช่วงนั้นข้าน้อยก็แว๊บมาไม่ได้ซะด้วยสิ ไม่น่าเลย ฮ่าๆ ท่านอื่นสู้ๆนะขอรับ สินค้าข้ายังไม่หมดน้า


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:58:08 น.  

 
=|--------|=
@^___^@/'') จ๊ะเอ๋ ขอบคุณสำหรับ Fic


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.165 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:19:28 น.  

 
ราตรีสวัสดิ์ขอรับทุกท่าน ฝันดีนะ

ไปนอนล่ะ เจอกันพรุ่งนี้ขอรับ ^___^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:07:27 น.  

 
อ๊ากกก ท่าน haewonny

ขอบคุณสำหรับแก้คำผิด ไมตอนข้าอ่านทวน ข้าไม่เจอล่ะ 5555555 ขอบคุณที่บอกนะขอรับ น้อมรับไปปรับปรุงตอนต่อๆไป

เช้าพรุ่งนี้ได้เลือดสาดแย่งโพสกันแน่ๆ 5555

เออ เกมนี้เข้าทีนะคะ ผอ. ช่างคิด อิอิ งั้นนี้ F5 ดาบแกว่งกันสะบัดแน่ๆเลย อิอิ

ตอน 7-9 แปลโดยท่านรัตน์ อย่าืลืมให้กำลังใจนะคะ ฮยางมาแล้วจ้า ฮยางมาแล้ว ยิ่งตอน 9 ก็ยิ่งรักกันไปอีก เขาสองคนจะรู้ที่มากันและกันมากขึ้นจ้า แบบต่อจากละครเลย ^^


โดย: machu pichu IP: 125.24.93.87 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:08:46 น.  

 
ชากระป๋องใหม่ทำพิษ ตอนนี้ตาค้าง เลยมีเวลาดูด clip ที่ viewer ไม่เกิน 500 ท่านใดสนใจบอกมา ขอยกตัวอย่าง
MCW on the red carpet
MGY innisfree (อันนี้ก้อไม่รู้หมายถึงอะไร)
MGY โฆษณาขนมสอดไส้กับหมา


โดย: ppp IP: 111.84.122.124 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:17:55 น.  

 
อ๊าก ท่านมาชูเกริ่นแบบนี้ ใจข้าน้อยลอยไปถึงตอน 9 แล้วขอร้าบบบ

ไปแล้วจริงๆ ขอรับ ครอกฟี้


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:18:04 น.  

 
อ๊าก เจอท่านppp แล้ว
จะได้ไปนอนมั้ยนี่

ข้าน้อยสนใจขอร้าบบบ ชูมือสูงๆเชียว ^ ^
ขอบคุณมากขอรับท่าน ppp
แล้วท่านจะได้นอนมั้ยขอรับคืนนี้ หรือจะโต้รุ่งเลย


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:19:52 น.  

 
ท่าน ppp ไอ้เจ้านี่อ่ะ เพื่อนข้าน้อยเอง 555 ได้มีชื่อเป็นที่รู้จักด้วย
บารมี สมาธิปัญญา ถ้ามีชื่อกลาง ก็ควรจะเป็น สติ นะ

ว่าแล้วก็หนีไปนอนดีกว่า ไม่มีใครอยู่ด้วยเลย บรื๋อ...


โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.97.236 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:21:59 น.  

 
thanks 2 much
cheer u on
take care


โดย: Reader IP: 125.24.114.233 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:17:09 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าๆขอรับ ทุกๆท่าน


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:24:15 น.  

 
555 ท่านppp ช่างสรรหาจิงนะท่าน

นามสกุลน่ากลัวทั้งนั้นเลย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:36:37 น.  

 
อยากอ่านต่อ อยากอ่านต่อ

ทีมแปลขอรับ สู้ๆๆๆๆๆ


โดย: N.K IP: 192.168.0.137, 61.7.233.202 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:09:55 น.  

 
"โลกทั้งโลกเหมือนพังทลายไปต่อหน้าต่อตาเขา เขาตั้งความหวังไว้สูงมากว่านางจะยอมรับเขา แต่การได้ยินว่านางได้มอบหัวใจให้กับใครบางคนไปแล้วนั้น ทำให้เขารู้ว่า เขาไม่มีหวังที่จะคว้าใจนางมาครองได้แล้ว การได้ครอบครองคนๆ หนึ่งซึ่งหัวใจไม่ได้เป็นของเขา ก็เหมือนกับการถือแก้วน้ำ ที่ปราศจากน้ำในแก้ว "...

“คุณชายคะ ได้โปรดลืมข้าเถอะค่ะ เวลาจะช่วยให้ท่านลืมข้าได้เอง .."

“นางมองเห็นผ้าเช็ดหน้าของนางที่สอดไว้กับห่อขนมที่ให้เขามา มันทำให้นางรู้สึกเจ็บปวดที่รู้ว่าเขาไม่ยอมรับนาง”

“ข้ารู้ว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะลืม” เขาพูดเบาๆ พลางตบบ่ายองจุนเป็นการปลอบใจ “มีเพียงเวลาเท่านั้นที่จะช่วยรักษาแผลใจเจ้าได้ น้องฮาน คำพูดของข้า หรือ คำพูดของคนอื่นอาจไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดของเจ้าได้ในตอนนี้ ฉะนั้นปล่อยให้ความเจ็บปวดไหลออกมาเถิด น้องฮาน หากเจ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาให้เต็มที่ ถ้าคิดว่ามันจะทำให้ความเจ็บปวดของเจ้าลดน้อยลงได้ และเมื่อเจ้ารู้สึกเพียงพอแล้วที่ได้ทำมัน จงมองต่อไปข้างหน้า มองหาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเจ้า แล้วตอนนั้น ความเจ็บปวดของเจ้าก็จะทุเลาลงเอง”

...ขอสารภาพว่าช่างเป็นรักสามเศร้าสี่เศร้าที่รันทดจริง ๆ ..อะไรจะโดนใจข้าน้อยขนาดนี้..ขอบคุณท่านโรส, ท่านมาชู และท่าน ผอ.ตอนนี้ท่านช่างถ่ายทอดความเจ็บปวดและเปรียบเปรยได้ดีจริง ๆ ถูกต้องที่สุด..ได้ตัวแต่ไม่ได้หัวใจ..จะมีประโยชน์อันใดเล่า...และมันเจ็บปวดจริง ๆ เมื่อโดนปฏิเสธรัก..เหมือนโลกนี้หยุดหมุน สติแทบแตก เจ็บปวดเกินบรรยาย...แม้กระทั่งการสื่อออกมาถึงการให้กำลังใจใครบางคน ..ที่กำลังทุกข์..เพราะไม่สมหวัง..จริงที่สุด.. เวลาเท่านั้นที่จะช่วยรักษาแผลใจได้..ที่ผ่านมาขอสารภาพว่าไม่ได้อ่านเพื่อความมันหรือความบันเทิง แต่ท่านได้ให้ข้อคิดและสะท้อนความเจ็บปวดเหมือนโดนตบหน้าอย่างจัง..อิอิ..กำลังใจให้เต็มร้อยนะจ๊ะ

..สำหรับท่าน ผอ. แม้ท่านจะไม่สามารถทำภาระกิจได้สมอย่างที่ตั้งใจไว้ทุกอย่าง ก็อย่าได้เสียใจไปเลย ..แค่ได้ยมโฉมเรืองร่าง
นวลอนงค์สาวและไม่สาวของเกาหลี เท่านี้ท่านก็ทำให้ประเทศเราไม่ขาดดุลการค้าแล้ว ..ต้องขอคารวะในการเสียสระของท่าน
ที่อุตส่าห์เอาตัวเข้าแลก เพื่อนำความสำราญมาให้ลูกบล็อกได้น้ำลายไหล..ย้อย ..ข้าน้อยนึกภาพไม่ออกจริง ๆ ว่าขณะที่ท่านล่อนจ้อนกับนวลนางนั้น ภาพจะออกมาเช่นไร...
โดยเฉพาะภาพตอนที่ท่านบอกสาวเกา นางขัดถูน้องของนาง อยากรู้จังท่านทำตามสาวเกาด้วยหรือป่าว 5555
อย่างนี้ต้องให้ท่าน ผอ. จัดทัวร์ลูกบล็อกโดยด่วน ..ข้าน้อยเข้าคิวคนแรก จะพาน้องกะละมัง (น้องจริง ๆ) ไปประชันกับสาวเกาเสียหน่อย อยากรู้จังว่า สาวไทยกับสาวเกา..ใครหนอ..จะ..ชี ๆ แปะแป๊ กว่ากัน อิ..อิ



โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:23:28 น.  

 
2 won ท่านมาประทับทรงยัง มาแล้วก็ยื่นแข้ง ยื่นขามาหน่อย ข้าจะได้เลียให้แผลบๆๆ คนอื่นเค้าซื้อดาบไว้ฟันท่าน เอ้ย ไม่ใช่ ซื้อดาบเอาไว้ฟาดฟันของรางวัลท่านแล้วข้าน้อยไม่มีแรงสู้จึงขอใช้อาวุธส่วนตัวแล้วกัน มาขาซ้าย ขาขวามาเลย แต่ท่านห้ามเอามาพาดคอข้านะ

คิดถึงจังนี่ท่านตัวเป็นๆ กลับมาแล้วจริงๆ เหรอ
อืม.....แหงล่ะ ท่านกัดเจ็บขนาดนี้ 2 won ของแท้เลย


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:39:13 น.  

 
..สำหรับท่าน ผอ. แม้ท่านจะไม่สามารถทำภาระกิจได้สมอย่างที่ตั้งใจไว้ทุกอย่าง ก็อย่าได้เสียใจไปเลย ..แค่ได้ยมโฉมเรืองร่าง
นวลอนงค์สาวและไม่สาวของเกาหลี เท่านี้ท่านก็ทำให้ประเทศเราไม่ขาดดุลการค้าแล้ว ..ต้องขอคารวะในการเสียสระของท่าน
ที่ อุตส่าห์เอาตัวเข้าแลก เพื่อนำความสำราญมาให้ลูกบล็อกได้น้ำลายไหล..ย้อย ..ข้าน้อยนึกภาพไม่ออกจริง ๆ ว่าขณะที่ท่านล่อนจ้อนกับนวลนางนั้น ภาพจะออกมาเช่นไร...
โดยเฉพาะภาพตอนที่ท่านบอกสาวเกา นางขัดถูน้องของนาง อยากรู้จังท่านทำตามสาวเกาด้วยหรือป่าว 5555
อย่าง นี้ต้องให้ท่าน ผอ. จัดทัวร์ลูกบล็อกโดยด่วน ..ข้าน้อยเข้าคิวคนแรก จะพาน้องกะละมัง (น้องจริง ๆ) ไปประชันกับสาวเกาเสียหน่อย อยากรู้จังว่า สาวไทยกับสาวเกา..ใครหนอ..จะ..ชี ๆ แปะแป๊ กว่ากัน อิ..อิ


โดย: april snow

.....................................................................................................

ท่านเมษา พูดถูกใจข้าเลย

อิอิ หนับหนุนด้วยนะท่าน อีกหนึ่งเสียง


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:46:04 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าค่ะทุกคน มองซ้าย มองขวา มีใครอยู่บ้างนะ อ่ะ ท่าน oui ท่านรักสองมุน ท่านเด็กน้อย n.k. และก็ท่านน้องเมย์..จ๋าที่น่ารักของพี่เฮ..ขา ก็อยู่ด้วย ถ้าผอ.จัดทัวร์เมื่อไร ขอสมัครเป็นรายที่สองต่อจากน้องเมย์ ..จ๋า เลยนะคะ จะพาไปเปิดหูเปิดตา อวดสาวเกาบ้างน่ะ


โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:51:25 น.  

 
สวัสดีขอรับ ท่านเฮนี่..

มีแจ้งความประสงค์มาอีกหนึ่งล่ะ ท่านผอ.

จัดทัวร์ด่วน

แต่จะไปได้ดุลย์ รึจะไปเสียดุลย์กันนี่ ยังคิดอยู่



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:57:56 น.  

 

บินหลายห้องแล้ว หาท่าน3pไม่เจอ ขอบคุณของที่ส่งให้ชอบมากเหมือนของจริงเลยนิ


โดย: ตกหล่น IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:58:06 น.  

 
ขอบคุณท่านตกหล่นที่ชอบ ยังมีอีกหลายช๊อต เดือนนี้อิ่มทั้งโจ๊กและคลิป...อิอิอิ


โดย: ppp IP: 111.84.88.23 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:02:55 น.  

 
ดีใจจังที่ท่าน รัก..2มุน..คิดเหมือนกัน..ใครอยากให้ท่าน ผอ. เฉลยคำตอบเรื่องนี้ต้องลงคะแนนโหวตเยอะ ๆ เอาหย่อยบัตรหน่อย...

พี่เฮ..ขา ที่น่ารักของน้องเมย์..จ๋า...รู้นะว่า พี่เฮ..ขา..อยากเห็นน้องกะละมังของน้องเมย์..จ๋า..ละซิ..รู้ทันท่านพี่เฮ..ขา หรอกน่า..อยากรู้จักใช่ไหมล่ะ..รับรองถ้าพี่เฮ..ขาได้เห็นน้องกะละมัง พี่เฮ..ขาจะต้องร้อง ..โอ่ ลา ล้า..ใยน้องนางช่างน่ารักจัง...อิอิ...ว่าแต่พี่เฮ..ขา จะพาน้องไปเปิดหูเปิดตาด้วยจริงหรือ..น้องท่านจะเหมือนน้องข้าน้อยหรือป่าวหนอ..อยากรู้ อยากรู้..ต้องตามไปดู 555


โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:04:01 น.  

 
2 won จาจัดทัวร์เหรอ เดี๋ยวเก็บตังก์ก่อนนะ ช่วงนี้งานไม่เข้าเลยแฮะ


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:05:09 น.  

 
** ..อยากรู้ อยากรู้..ต้องตามไปดู 555 **


ไปด้วยจิ.. ท่านเมษา อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:12:09 น.  

 
ppp วันนี้ลืมไรรึเปล่า อยากกินแล้วpleaseๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:12:55 น.  

 
ท่านรัก..2มุน อยากตามไปด้วยหรือ ได้เลย บอกท่าน ผอ. รีบจัดทัวร์นี้ด่วนเลย ..ลูกบล็อกอยากไป โอ้ ลา ล้า
พาน้องน้อยไปเปิดหูเปิดตา ในต่างแดน เปลี่ยนบรรยากาศ..เอาเชียร์ ผอ.หน่อย ...เย้ ๆๆๆๆ


โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:24:58 น.  

 
2 won ทำไมท่านไปเจิมห้องท่านยามล่ะ ไหงไม่มาห้องนี้ ท่านเข้าผิดหรือ เอ๊ะ ...หรือท่านแวะปลอบใจซอฮยอนฮั่นแน่ท่านนี่ .............


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:28:14 น.  

 
อ๋อ สงสัยเรื่องขัดๆๆๆๆๆ กันเหรอค่ะ ไปตามท่าน Oui ห้องยามสา เอามาแปะที่นี่ดีกว่า


ถ้าข้าแต่ง fic มีหวังมโหรีวงใหญ่คงไม่พอ ต้องออเครสตร้าชุดใหญ่อีกชุด 555555555555
ไม่ไหวเดี๋ยวท่าน 2 won ปิดบล๊อคปิดห้องกันพอดี ดูสิขนาดเรื่องดูสาวอาบน้ำยังหนีบข้าเข้าร่วมวงด้วยเลย ข้าล่ะไม่อยากเลยเชียว นี่เป็นข้าหน่อยไม่ได้จะช่วยเจ๊คนนั้นเค้าขัดๆ ถูๆ ซะเลยจะได้เสร็จๆ กันไป(ท่าน 2 won เซ็นเซอร์ด่วน)



โดย: oui IP: 61.90.93.247 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:30:20 น.

555555 ท่าน Oui ถ้าท่านเห็นเจ๊ แกขัด ท่านจะไม่กล้าช่วยหรอก ท่านคิดภาพตามข้านะ ข้านั่งยองๆ กับเก้าอี้ ข้างๆ เจ๊ ห่างกันประมาณ 1 แขน เจ๊ แกไม่นั่งอ่ะ แก ยืนขัด โอ้ ขัดตรงไหนก็ไม่สู้ตอนขัดน้อง ขัดแบบไม่มีเม้ม ทุกซอก เหมือนแกจะรักของแกมาก ของข้าใครอย่าแตะประมาณนั้น แต่อยากมอง ก็เชิญตามสบายจ้า



โดย: วอนวอน (albatross11 ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:30:46 น.

ส่วนเรื่องที่สงสัยกันว่า ผอ ขัดไม๊ โอ้ โน ของใครๆ ก็รักไม่ใช่เหรอคะ แน่นอน อยู่แล้วค่ะ


โดย: albatross11 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:32:30 น.  

 
ที่ห้างแห่งหนึ่ง ชายคนหนึ่งขณะรอแฟนก็เหลือบไปเห็นเด็กวัยรุ่นกำลังนั่งกินช็อกโกแลต ทอฟฟี่ น้ำอัดลม มันฝรั่ง เบอร์เกอร์ เขาจึงเดินเข้าไปเตือน

ชาย : น้อง น้องของพวกนี้ไม่ดีต่อสุขภาพนะ
เด็กวัยรุ่น : รู้เพ่ ก็ผมกินประจำ
ชาย : อ้าว แล้วน้องไม่เป็นไรหรือ
เด็กวัยรุ่น : ปู่ผมอายุ 100 ปี
ชาย : ปู่น้องกินของพวกนี้ประจำเหมือนกันเรอะ
เด็กวัยรุ่น : ป่าว
ชาย : แล้วเกี่ยวอะไรกับปู่ล่ะ
เด็กวัยรุ่น : ก้อปู่ผมไม่เคยยุ่งเรื่องชาวบ้าน อายุเลยยืน


โดย: ppp IP: 115.67.42.130 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:38:50 น.  

 
thank you .

2 won หายคันเลยท่าน แค่คิดก็มันส์แล้วหุ หุ
ตกลงท่านไม่อนุมัติ fic ข้าสินะ ว้าอดเลยกองเซ็นเซอร์อดทายาหม่องให้เฮียกะเจ๊ แล้ว ดีจาได้ไม่แสบ


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:48:54 น.  

 
ppp เหนื่อยมั้ย ทำโจ๊กทุกวันเลยเก่งนะท่านเนี่ย


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:02:04 น.  

 

ท่าน ผอ คะ เรื่องผจญภัยแดนโสมของท่านสนุกดีค่ะ จำได้ว่า ผอ เคยบอกอยากทำหนังสือเกี่ยวกับเรื่องที่ไปท่องเที่ยวครั้งนี้ด้วย
คำถาม ผอ รู้สึกอย่างไร เวลาเดินเข้าไปในสวนน้ำท่ามกลางนวลนางเหล่านั้น ในประเทศเขาๆคงถือเป็นเรื่องธรรมดา คงต่างคนต่างทำธุระของตัวไป ไม่สนใจคนรอบข้าง แต่ของเราไม่มีอย่างนี้ ...อือ...น่าสนใจ

ขอบคุณช่างแปลทุกคนเลยคะ คุณมาชู คุณโรส คุณรัตน์ คุณวอนวอน อ้อ...ขอบคุณช่างเมนท์ทุกคนด้วย ทำให้หายเหงาตอน ผอ ไปเที่ยว


โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.165 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:51:27 น.  

 
ว้าว ท่านผอ.ปรากฎตัวแย้ววววว

งานนี้มีลุ้น ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:26:56 น.  

 
"ส่วนเรื่องที่สงสัยกันว่า ผอ ขัดไม๊ โอ้ โน ของใครๆ ก็รักไม่ใช่เหรอคะ แน่นอน อยู่แล้วค่ะ"

สงสัยอ่ะท่าน ผอ. ว่าท่านรักของท่านเป็นแบบไหน ใยจึงไม่ขัดให้น้องน้อยเล่า...อย่างนี้น้องน้อย ก็น้อยใจแย่..ให้เจ๊เกา..มายืนขัดเย้ยกันได้ไง ..เป็นข้าน้อยหน่อยไม่ได้..จะยืนประชันกันเลย..ของพี่ไทยก็แน่เหมือนกัน..ท่านรัก 2 มุม..ว่าไหม..เราไปยืนเย้ว ๆๆ แข่งกันขัดกับเจ๊ไหม ..รวมทั้งพี่เฮ..ขา ของน้องเมย์..จ๋า ด้วย สามแรงแข็งขัน..รับรองเจ๊เกาก็เกาเถอะ..ชิดซ้ายตกขอบ..และบอก "พี่ไทยมาแย้ว"
อิอิ


โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:31:42 น.  

 
ท่านตึดหนึบ มีน้องแมวอื่นที่ไม่ใช่ sanook.com มั๊ย เพราะส่งอะไรก้อ fail หมด คนอื่นๆเค้ารับไปจนปากมันแล้วนะท่าน


โดย: ppp IP: 111.84.43.103 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:32:06 น.  

 
555 ช่ายเลย ท่านเมษา

ชาติไหนรึจะสู้ชาติไทย

อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:33:37 น.  

 
อูยยยย..แต่นึกภาพแล้ว

ข้ารู้สึก..สยองงงงงงง..ขนลุกซู่เลยสิท่าน

555


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:35:45 น.  

 
ว้า แวะมาดูลาดลาว คงหมดเวลาแล้วสินะ T T
ข้าน้อยไปเรียนก่อนนะขอร้าบบบ
คนแรกคงไม่มีหวังแล้วสินะเนี่ย ฮือๆ ^_^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:40:42 น.  

 
ท่านรัก 2 มุน...ที่ว่า..อูยยยย..แต่นึกภาพแล้ว

ข้ารู้สึก..สยองงงงงงง..ขนลุกซู่เลยสิท่าน...

นั้นท่านสยองงงงงของพี่ไทยหรือเจ๊เกาละ...
แต่ข้าน้อยว่าต้องของเจ๊เกา..แน่ ...เพราะของพี่ไทยน่ารักออกจะตายไป...หรือท่านจะเปลี่ยนใจ...

แต่ก็ยังสงสัยในความหมายนี้นะว่า..สยองงงงง..ท่านเห็นผีหรือเห็นอะไร..ถ้าเป็นผี..ผีขนุน..หรือ..ผีทุเรียน..ละ ช่วยขยายความหน่อย ..อิอิ




โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:00:10 น.  

 
555 สยองตัวเองน่ะท่าน



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:09:35 น.  

 
ท่าน 2 won คิดถึงท่านอีกแล้ววันนี้เป็นบ่อย โปรดปรากฎกายมาให้ลูกบล๊อคได้ยลโฉมท่านได้แล้ว นี่หรือท่านมัวแต่ไปแอบแกะฮันบกของสาวเกาที่แอบหนีบมาด้วย


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:10:57 น.  

 
"555 สยองตัวเองน่ะท่าน"...เหรอท่านสองมุน อย่างนี้ต้องตามไปดามไปดูเสียแล้ว ที่ว่าสยองนีหยิวด้วยป่ะ แต่เราต้องยืนห่างกันนะท่านสองมุน เพราะน้องน้อยข้าขวัญอ่อนอ่ะ ต้องรับผูกรับขวัญกันอยู่เป็นประจำ ว่าแล้วก็ โอ โอ้ ขวัญเอ่ยขวัญมา น้องน้อยไม่ต้องกลัวท่านสองมุน..ติ๋ว ติ้ว..เอง อิอิ


โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:47:41 น.  

 
กลับมาร่วมฟาดฟันกะพวกท่านแล้วขอร้าบบ
นึกว่าจะไม่ทัน ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:56:06 น.  

 

คุณ ppp คะ
ส่งอะไรกันนะ ถึงได้ปากมันกันเป็นทิวแถว
แมวเราช่างไม่รักดี ไม่ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมมันเลยด้วย แอบๆอยู่แถวบ้าน ผอ นี่หละ แรกๆส่งแมวให้ ผอ มันก็ดันซนลงไปอยู่ในถังขยะซะงั้น เดี๋ยวไปหาแมวตัวอื่นให้ละกัน ไอ้ตัวนี้มีเมลมาตั้ง 500 กว่าเมลแล้ว เปิดกันตายก็ไม่หมด ใครเป็นใครบ้างก็ไม่รู้ งงๆ คอมฯก็ไม่เก่งซะด้วย มั่วๆพอได้


โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:04:57 น.  

 
รอๆๆๆ
ลุ้นๆๆๆ
งานนี้ข้าน้อยต้องใช้ดาบที่ซื้อมาจากท่านยามสา ร่วมฟาดฟันกับท่านยามสาและท่านอื่นๆ ด้วยล่ะ ฮะ ฮ่า


โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:06:11 น.  

 
ว้าว ท่านhaewonny มาเข้าร่วมแล้วรึขอรับ

ข้าน้อยก็กลัวว่าท่านจะไม่ทันได้ใช้ดาบซะแล้ว

ยังคมดีมั้ยขอรับ ถ้าไม่ซื้อใหม่ได้น้า ข้าน้อยยังมีเหลืออีกเยอะ ^___^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:10:56 น.  

 
เอี๊ยดดดด.....โครม......โอ๊ะโอ้ย...ยังทันใช่มั๊ยขอรับ

อ้าว..ลืมเอาอาวุธมา..ทำงั้ยดีละนี่...


โดย: ไม้หมอน IP: 118.175.64.80 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:25:16 น.  

 
ข้าน้อยมีขายขอรับท่านไม้หมอน ^_______________^
รับกี่ด้ามดีขอร้าบบ มือถูๆ เตรียมรับทรัพย์ ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:30:08 น.  

 
โอ๊ยๆๆ ปุ่ม F5 จะพังแล้ว
สวัสดีค่ะท่านไม้หมอน คงต้องฟาดฟันกันนึดนึงนะคะ..สู้เพื่อเฮียกะเจ๊


โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:30:43 น.  

 
กำลังจะพังเช่นกันขอรับท่านเฮวอนนี่

ถ้าจบเกมนี้ คงได้ออกคอมเครื่องใหม่เป็นแน่ Y Y

ท่านผอ. จะรู้มั้ยนะว่าตอนนี้พวกเราคลั่งแค่ไหน

ตาจะลุกเป็นไฟอยู่แล่ววว ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:34:43 น.  

 

ขอบคุณทีมงานช่างแปลทุกๆท่านค่ะ สนุกดีอ่านจุใจเลยตอนนี้ แปลได้ดีมากค่ะ
ขอบคุณท่านช่างแปล วอนวอน ที่มาเล่าเรื่องราวที่ไปลุยสวนน้ำมาค่ะ
อ่านแล้ว อึ้ง และตะลึง ..
จะอย่างไร สาวไทยก็เรียบร้อยที่สุด

ขอต้อนรับการกลับมาของผอ.ค่ะ ดีใจที่จะได้อ่านสำนวนเฮฮาของท่านผอ.อีกครั้ง ชอบมากค่ะ






โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:42:24 น.  

 
ว้าว ท่านสุเกียง ก็มาร่วมด้วยแล้ว

คึกคักน่าดูวันนี้ ^^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:46:50 น.  

 
ลืมลืม สวัสดีขอรับ ท่านยามสา ท่านhaewonny ท่านoui ท่านppp ท่านติดหนึบ ท่านapril snow และทุกทุกท่าน

วันนี้เคลียร์ เคลียร์ ทุกอย่างขอรับ เตรียมออกรบเฝ้าหน้าจอ กะบริหารนิ้วคอยกด F5 และง่างหนังกะติ๊กคอยสกัดคู่ต่อสู้อยู่ขอรับ


โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:47:40 น.  

 
ขอเชียร์ทุกท่านอยู่ห่างๆ นอกรัศมีดาบ...5555


โดย: ppp IP: 115.67.41.73 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:49:11 น.  

 
โห นี่ท่านไม้หมอนเล่นสู้ระยะไกลเลยรึขอรับ

ข้าน้อยต้องหาโล่แล้วสิ

ท่านppp เข้ามาร่วมด้วยกันเถอะขอรับ

ข้าน้อยรู้ว่าท่านสู้ได้ขอร้าบบบ เพราะขนาดข้าน้อยแขนสั้นก็ยังเข้าร่วมเลย หรือจะเปลี่ยนตามวิธีของท่านไม้หมอนดี ท่นจะเวิ๊กกว่า


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:53:45 น.  

 
ไปธุระกลับมาแล้วท่านผอ.ยังไม่มาอีกรึ

555 งั้นมาเข้าสนามแข่งต่อ

ท่านเมษา ป่ะ..

เด๋วเราไปหาที่เงียบๆคุยกัน 2 คน

555


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:55:38 น.  

 
โป๊ก...โอ๊ย..

ครายฟระ..

ปูดแล้ว..ไม่ย๊อม ไม่ยอม

ท่านไม้หมอนเล่นตุกติก

นอกกติกานี่นาท่าน

ข้าจะไปฟ้องท่านผอ.

ฮือๆ..


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:58:02 น.  

 
ฮาๆๆ มาทักทายท่านผอ.วอนวอน และขอบคุณช่างแปลทุกท่านที่มาแปลอักษรให้อ่านค่ะ

ส่วนรางวัลขอลุ้นแทนทุกท่าน ขอให้ท่านที่โชคดี ได้รางวัลจงภูมิใจเถิดหนา
ว่ารางวัลนี้ ได้รับจากท่านช่างแปล วอนวอน นั้น..มีค่าและมีผลทางใจตรงที่ได้รับจากคนเก่งที่เราชื่นชอบนี่แหละ..



โดย: สุเกียง IP: 125.24.142.142 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:58:07 น.  

 
ว้าวว ท่านผอ.มาพอดีเลย

ฟ้อง ฟ้องด้วย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:58:45 น.  

 
ท่านสามพีคะ

ตอน 13-14 ของท่านส่งตรงที่ข้าเลยนะคะ
อยากอ่านแล้วค่ะ อิอิ

ขอเชิญท่านร่วมประลองฝีมือด้วยค่ะ อยากให้มาร่วมเล่นกันเยอะๆ สนุกๆ ถือเป็นงานลูกบล็อกสังสันทน์


โดย: albatross11 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:00:36 น.  

 
โอะๆ..ตายละวา

ปุ่ม F5 ติดนั้วข้าขึ้นมาด้วย

เจ๊งแล้วคอมข้า

555


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:02:33 น.  

 
ท่านผอ. มากดดันรึขอร้าบบบ

โอย เมื่อยมือไปหมดแล้ว ดาบหนักมากกก


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:04:02 น.  

 
ใช่ค่ะท่านสุเกียง

ใช่เลยค่ะ ของที่ระลึกจาก ผอ ค่ะ จะได้จำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยมีมิตรภาพ ในโลกไซเบอร์แบบนี้ หนุกๆ มิตรภาพในนี้เป็นของจริงค่ะ ไม่ใช่ภาพลวงตา ไม่มีวัย ไม่มีอายุในนี้นะคะ


โดย: albatross11 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:04:47 น.  

 
หึหึหึ โอ้ว..กองกำลังพวกท่านช่างฮึกเอิมเสียจริงๆ ข้าเห็นทีจะต้องคิดหนัก แต่ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก ข้าได้แยกกองทัพ ออกเป็น 3 ฝ่ายด้วยกัน ฝ่ายวิหก ฝ่ายพสุธา และฝ่ายนที อีกทั้งข้ายังให้ม้าเร็วไปค่อยสังเกตุการแล้ว ฮึๆ ศึกครั้งนี้ข้าขอเอาชีวิตเป็นเดิมพัน.......ผ่างงงงงง


โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.40.82 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:05:29 น.  

 
เอ่อ ข้าน้อยได้เมล์ของท่านเนมุนมาแล้วนะขอรับ

คราวนี้ก็รอแต่หนังสือที่ท่านผอ. ส่งมา

ท่านเนมุนรับปากแล้วขอร้าบบบ เพราะท่านก็อยากอ่าน ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:05:34 น.  

 
ยามสา

ขอตอนขอให้ดีดพิณ ได้ไม๊อ่ะ นะนะ


โดย: albatross11 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:07:30 น.  

 
โห ท่านโพส เตรียมเป็นกองทัพเลยรึขอรับ

ข้าน้อยจะต้านไหวมั้ยเนี่ย Y Y

ก่อนอื่นต้องกำจัดมาสังเกตุการสินะ ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:07:37 น.  

 
โห..ท่าโพส

มาแบบเต็มอัตราศึกเลยนะท่าน

พร้อมรบเต็มที่เลย

ชักกลัว..


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:08:12 น.  

 
555 ท่านยามสาฯ

ใจตรงกันจิงนะเรา

ขึ้นต้นขบวนเหมือนกันเลย

อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:09:29 น.  

 
ข้าน้อยก็ขอไปแล้วขอรับ

แต่ไม่รู้ว่ามันอยู่บทไหนนี่สิขอรับ

จึงตัดสินใจว่า ถ้าเห็นภาพนั้นอยู่บทไหน ก็จะสแกนไปให้ท่านเนมุนทั้งบทเลยขอรับ ^ ^ ง่ายดี ให้ท่านเนมุนปวดหัวเองแล้วกัน ฮ่าๆ (ยังหัวเราะท่านอีก T T)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:10:05 น.  

 
ว้าว ข่าวดีมาก มากเลยขอรับท่านยามสา เย้โย่ว

ท่านยามสาเห็นทีว่าหนังกะติ๊กจะไม่พอเสียแล้ว ขอยืมดาบท่านหน่อยจิ
ท่านโพส มาแรงเจง เจง เลย

สวัสดีท่านรัก 2 มุน คิดว่าจะไม่มารบด้วย อุตส่าดีใจหมดคู่แข่งไป 1 55555


โดย: ไม้หมอน IP: 118.175.64.80 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:11:45 น.  

 
แหะๆ..ท่านยามสาฯ

ถ้าจะกรุณา ก็แปลมันทั้งเล่มเลยสิ

อืมม์..มากไปใช่มั๊ยท่าน

เอาน่า บทไหนมาข้าก็อยากอ่านทั่งนั้นแหละ

ขอบพระคุณล่วงหน้านะขอรับ


โดย: ร IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:14:01 น.  

 
ข้าขายขอรับ ไม่ให้ยืม
แต่เห็นท่านโพสเตรียมมาเยอะขนาดนี้ ดาบข้าน้อยจะพอมั้ยนี่ คงต้องปิดร้าน เตรียมสู้ศึกอย่างท่านโพสบ้างแล้ว ^ ^
ท่านรักขอรับ ถึงใจจะตรงกัน แต่เท้าข้าน้อยขอวิ่งนำหน้าท่านได้มั้ยขอรับ กะแซงทางโค้งแล้ววว ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:15:39 น.  

 
พลาดไม่ได้หรอก ท่านไม้หมอน

เป็นความภูมิใจเชียวนะ ถ้าได้น่ะ



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:16:15 น.  

 
ถ้าแปลทั้งเล่ม คงเป็นปีมั้งขอรับท่าน ร Y Y


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:17:56 น.  

 
ฮยางจะไปบุกโรงงานกระดาษแล้ว ใจเย็นๆ นะคะที่พี่น้อง แป๊บค่ะ กำลังลบ จะลงอยู่เดี๋ยวนี้แล้ว


โดย: albatross11 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:18:13 น.  

 
แวบเข้ามาดู ยังไม่เห็นตอนที่ 7 เลย รอลุ้นเจ๊เจอเฮียน้า
ไม่ได้คิดแย่งชิงอะไรกับใคร ข้าน้อยกลัว..ก็จอมยุทธเยอะไปหมดเลย แถมดูฝีปาก ท่าทางร้ายกาจทุกคน 555
( แต่ถ้าได้ก็ดีเหมือนกัน อิ อิ )


โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.175.247.24 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:20:01 น.  

 
อย่า อย่าลงพึ่งขอรับท่านผอ.

ท่านช่วยนับ 3 2 1 ก่อนนะขอรับ

เดี๋ยวขอข้าน้อยรัดเข็มขัดก่อนขอรับ(ตกลงมันจะออกรบหรือแข่งรถฟะ)


โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:22:06 น.  

 
ท่าน ZIG_ZAG มาร่วมแข่งด้วยสิขอรับ

หนุกๆน่ะ



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:22:25 น.  

 
ใจเต้น ตึกๆตักๆ แย่ววว

สาม สอง หนึ่งงง


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:22:44 น.  

 
ถ้าชนะเด๋วเรามาแบ่งกันก็ได้นะท่าน

อิอิ หาแนวร่วมซะเลย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:23:47 น.  

 
ท่านยามสาฯ นับถึงหนึ่ง นานแล้วนะท่าน

ไมท่านผอ.ยังไม่ลน๊อ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:25:49 น.  

 
นี่แหนะ ฟิ้ววววว.............โป๊ก....อิอิ โดนอีกแล้วท่านรัก

ฟิ้ววววว.........555 รบเก่งจริงๆ เลยท่านยามสา

เชิญท่าน ZiG_ZAG ลงมารบด้วยเลยขอรับ และเตรียมตัวหลบหนังกะติ๊กข้าให้ดีหละ 555


โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:26:34 น.  

 
ท่านไม้หมอน..เอาใบแดงไปเลย

ออกนอกสนามด้วยนะท่าน

อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:27:53 น.  

 
หนึ่งงงงงงงงง ศูนย์จุดเก้าาาาาาาาาาา โอย คางยานแล้ว


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:28:34 น.  

 
มีแนวร่วมท่าจะดีนะท่านรัก มาๆ ข้าน้อยให้ยืมดาบบบ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:29:50 น.  

 
เดี๋ยวข้าน้อยคงต้องเดินทางกลับบ้านแล้ว
คงมิได้ร่วมแข่งขันแน่ๆเชิญท่านรัก2 มุนตามสบายนะ
ขอรับ


โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.175.247.24 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:30:03 น.  

 
อ้าวจะไปแล้วรึขอรับท่านZIG_ZAG XL ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:31:59 น.  

 
555 เด๋วข้าช่วยนับนะ

สาม..สอง...สองนิด...สองหน่อย...สองน้อย...หนึ่ง

นับถอยหลังอีก 60 วิ..



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:32:44 น.  

 
นั่นสิ..อย่าเพิ่งไปท่าน

มาช่วยข้าก่อน

555 2 แรงย่อมดีกว่าแรงเดียว

อิอิ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:34:01 น.  

 
โอ้ย อย่าพึ่งขอรับท่านผอ...ตอนนี้ให้นัก 1 ถึง 100 เลยขอรับ ข้าน้อยเคลียร์ทุกอย่างแล้วจริงๆ แต่ลืมเคลียร์เจ้านาย

เดี๋ยวขอเอาเจ้านายไปเก็บก่อนขอรับ เอะ รึ จะเก็บเจ้านายก่อนดีขอรับ โปรดชี้แนะ 555 ....แว๊บบบบ


โดย: ไม้หมอน IP: 118.175.64.80 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:34:14 น.  

 
หายใจเข้าลึกๆ ขอร้าบบบทุกท่าน
อย่าเพิ่งหน้ามืดไป


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:34:36 น.  

 
ใจเต้น ระรัว หายใจพะงาบๆๆ ตอนนี้ปวดฉี่มากแต่ไม่กล้าลุกไปไหนเลยอ่ะ
กลัวไม่ทัน ใครก็ได้ ขอยาดม ยาลม ยาหม่องหน่อยได้มั๊ยคะ จะเป็นลมแล้ว


โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:36:17 น.  

 
ถือโอกาสตอนท่านไม้หมอนแว๊บ ปิดประตู ล็อคกลอนซะเลย ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:36:22 น.  

 
อ่ะ..ท่านไม้หมอน

เอาดาบไป อย่าให้เหลือหลักฐานนะท่าน



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:36:31 น.  

 
ไปเข้าห้องน้ำก่อนก็ได้ท่านเฮวอนนี่ ^_____^
เดี๋ยวข้าน้อยเฝ้าให้เอง ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:37:56 น.  

 
เอานี่..ยา ท่านเฮนี่

ท่านทานก่อนนะ จะได้ดีขึ้น

( อิอิ เด๋วยาออกฤทธิ์ ข้าหมดคู่ต่อสู้ไปอีกหนึ่ง 555 )



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:38:48 น.  

 
ขอบคุณท่านยามสา และท่านรัก มากนะคะ แต่ดูเหมือนพวกท่านจะ หวังดีประสงค์ร้ายกับข้านะคะ อิอิ ข้าน้อยอั้นได้ค่ะ เพื่อ แม็กเน๊ตๆๆๆ


โดย: haewonny IP: 158.108.52.104 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:43:33 น.  

 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เฮ้ย ครายปิดประตูฟระ เปิดเดี๋ยวนี้นะ

เอ๊ะ นี่ดาบใครตกอยู่แถวนี้ละนี่.....เสร็จข้าละ มีหนังกะติ๊ก 1 อัน กะดาบ 1 เล่ม น่าจะพอ

เฮ้ย....ไม่เปิดประตูช่ายปะ..งั้นข้าจะปีนเข้าทางหน้าต่างละนะ...อืบ..สูงจริง จริง


โดย: ไม้หมอน IP: 118.175.64.80 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:45:09 น.  

 
แหมท่านเฮนี่ ดันรู้ทัน ฮ่าๆ



โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:45:58 น.  

 
ว่าแต่ ท่านเฮนี่ พิสูจน์อักษร เสร็จเรียบร้อยแล้วรึ

ท่านอย่าอู้งานนา เด๋วผอ.ตัดเงินเดือน

ไปพิสูจน์อีกซักรอบสิท่าน ตรงนี้เด๋วเข้าเฝ้าให้

555


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:47:09 น.  

 
โห ท่านไม้หมอน เป็นอิลจิแมรึขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:47:23 น.  

 
แต่ละท่าน ช่างประสงค์ดี(ยังไง)จังเลย รวมทั้งข้าน้อยด้วย ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:49:10 น.  

 
วี๊..หว่อ.. วี๊..หว่อ..

รถศรีธัญญามาแล้ว

เอาช่วยกันต้อนคนไข้ขึ้นรถซิ

นี่ก่อนเลย ..รัก2มุน..ยามสาฯ..ไม้หมอน..เฮนี่

หนีออกจาก รพ. มาได้งัยเนี่ย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.57 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:49:48 น.  

albatross11
Location :
สุรินทร์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




รักกันเพียงใดก็ต้องพลัดพราก หวงไว้เพียงใดก็ต้องจำจาก ข้ามาคนเดียวข้าไปคนเดียว ไม่มีใครเป็นอะไรของใคร ต่างคนมาต่างคนไป ยิ่งยึดยิ่งทุกข์ ปล่อยวางได้จึงเบาสบาย... เมื่อปัญญาแจ่มแจ้งจะสลัดคืน เมื่อมาจากดิน ท้ายที่สุดก็สลายกลายเป็นดิน ยึดเอาไว้ก็ได้แต่ทุกข์ตอบแทน อยากโง่ก็ยึดต่อไป คิดได้ก็วางเสีย พุทธทาสภิกขุ............ .............................. .............................. ความทุกข์ที่เกิดจากการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจนั้น เป็นเรื่องทรมานยิ่ง และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย... ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง...พุทธโอวาท --------------------------- พระราชดำรัส ในรัชกาลที่ 7 เมื่อทรงสละพระราชสมบัติ เพื่อประชาชน ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจ อันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิม ให้แก่ราษฎรทั่วไป ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใดโดยเฉพาะ เพื่อใช้อำนาจโดยสิทธิ์ขาด และโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร
New Comments
Friends' blogs
[Add albatross11's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.