|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ประสบการณ์ผ่าตัดรักษาเลือดคั่งในสมอง
ชี้แจงก่อนเริ่มเล่า
ชีวิตมนุษย์เราทุกคน มีโอกาสเกิดอุบัติเหตุตลอดเวลา บางครั้งอุบัติเกิดขึ้นกับตัวเราแล้วผู้ประสบเหตุยังไม่รู้ตัว จนบาดแผลจากอุบัติเหตุปรากฏชัด จึงค่อยรู้สึกตัว บางท่านอาจสายเกินแก้ ถ้าหากอยู่ห่างไกลจากหมอ
ผู้เขียนใคร่ขอเล่าประสบการณ์การผ่าตัดรักษาเลือดคั่งในสมองที่เกิดขึ้นกับตัวเอง เพื่อให้ท่านผู้อ่านที่ได้ประสบอุบัติเหตุคล้ายคลึงกันจะได้รู้ตัว รีบไปทำการรักษาแก้ไขได้ทันเวลา ลดความสูญเสียให้น้อยลง
วันที่ 2 กันยายน 2553 เวลาประมาณ 21.00 น. ระหว่างล้มตัวลงนอนบนเตียง ผู้เขียนได้นั่งในตำแหน่งชิดหัวเตียงโดยไม่รู้ตัว เวลาล้มตัวลงนอน ขมับขวาเหนือหูจึงไปกระแทกเข้ากับผนังไม้แข็งหัวเตียงโดยมิได้ตั้งใจ รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย ไม่หนักหนาสาหัสใด ๆ ไม่มีเลือดไหลออกแผล ซึ่งอดีตก็เคยประสบ เวลาล้มตัวนอน หัวไปกระแทกกับผนังไม้หัวเตียงนับครั้งไม่ถ้วน จึงมิได้ให้ความสนใจใด ๆ
2 วันต่อมา เริ่มมีอาการปวดหัว แน่นหน้าผากและท้ายทอย นอนไม่หลับ เบื่ออาหารและท้องผูก ผ่านมาอีก 2 วัน จึงไปหาหมอนวดแผนโบราณ ทำการบำบัดรักษาด้วยการนวดตัวและนวดศีรษะ (การนวดศีรษะในครั้งนี้อาจเป็นสาเหตุเร่งให้เลือดคั่งในสมองเร็วขึ้นและมากขึ้น)
ระหว่างทำการนวดศีรษะ รู้สึกผ่อนคลายสดชื่นสบายดี อาการแน่นหน้าผากและท้ายทอยเบาบางลง แต่พอออกจากโรงนวดกลับถึงบ้าน กลับปรากฏว่า มีอาการแน่นหน้าผากและท้ายทอยมากยิ่งขึ้น พร้อมวิงเวียนมากกว่าเก่า หูตึงมากขึ้น จนเวลาจะนั่งเก้าอี้ กลับนั่งลงที่พื้น ล้มชิดเก้าอี้ โดยสายตาดูคลาดเคลื่อนระยะ ซ้ำร้ายเดินไปชนตระแกรงเหล็กเก่าที่แขวนโทรทัศน์โดยไม่รู้สึกตัว ก่อให้อาการเบื่ออาหารหนักขึ้น กินไม่ลง นอนไม่หลับ เวลาตื่นลุกไม่ขึ้น อยู่จนถึงวันที่ 7 กันยายน 2553
ภรรยาและบุตรพิจารณาเห็นว่าปกติผู้เขียนออกกำลังกายทุกวันสม่ำเสมอ ร่างกายจึงแข็งแรง ไร้โรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ เมื่อนอนซมหลายวันเช่นนี้เป็นอาหารผิดปกติมาก น่าจะเป็นอาการเจ็บป่วยอย่างหนึ่ง จึงพาไปหาคุณหมอวีรจิตร ตอนเวลา 19.30 น. หมอเห็นอาการแล้วไม่พูดมาก สั่งให้รีบเข้าห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลศรีนครินทร์ กว่าจะผ่านระบบระเบียนรับคนไข้ ตรวจเช็คร่างกายและเอ็กซเรย์สมอง เวลา 23.00 น. ปรากฏว่ามีเลือดคั่งในสมองจำนวนมาก แต่เนื่องด้วยคนไข้สูงวัย 75 ปี การผ่าตัดหัวกะโหลก กำจัดเลือดคั่งออกจากสมอง มีความเสี่ยง 50 ต่อความสำเร็จ 50 และหลายๆ รายจะเกิดโรคแทรกซ้อนหลังผ่าตัดด้วย
คุณหมอจึงสั่งให้รับตัวไว้ห้องพักฉุกเฉินรอดูอาการ สั่งงดอาหารและน้ำ สั่งยาบำบัดรักษาเบื้องต้น มีหมอและพยาบาลประจำห้อง ได้ทำการตรวจดูอาการคนไข้ทุกเตียงตลอดคืน โดยผู้เขียนถูกปลุกให้รู้ตัวทุก 30 นาทีเพื่อวัดไข้ – ตรวจเช็คความดัน และรับประทานยาตามกำหนดจนถึงรุ่งเช้า อาการต่าง ๆ ทุเลาเบาบางดีขึ้นมาก หมอถอนป้ายงดอาหารและน้ำออก ให้รับประทานอาหารเหลวได้
หลังจากรับการเยียวยารักษาตลอดคืน รับประทานข้าวต้ม มื้อเช้าและมื้อเที่ยงไปเรียบร้อย อาการแน่นหน้าผากและท้ายทอยบรรเทาเบาบาง พละกำลังดีขึ้น ผู้เขียนไม่คิดว่าอาการเลือดคั่งสมองจะร้ายแรง ประกอบกับมิได้เตรียมตัวมานอนโรงพยาบาล ขาดเครื่องใช้ส่วนตัว เช่น ผ้าเช็ดหน้า สบู่ล้างหน้าฯ จึงขออนุญาตจากนายแพทย์กลับไปพักรักษาตัวรอดูอาการที่บ้าน ซึ่งหมอก็อนุญาตและสั่งยาให้นำกลับไปบำบัดที่บ้าน 10 วัน นัดวันที่ 18 กันยายน 2553 กลับมาโรงพยาบาลให้หมอตรวจดูอาการอีกครั้ง
ผ่านไปหลายวัน อยู่บ้านร่างกายอ่อนเพลีย อาการอื่นแน่นดังเดิม จนเข้านอนวันที่ 16 กันยายน 2553 ถึงเช้าวันที่ 17 เวลา 2 นาฬิกา รู้สึกตัวลุกขึ้นมาอาเจียน ทั้ง ๆ ที่เบื่ออาหาร รับประทานข้าวเพียงวันละเล็กน้อยมาหลายวัน หลังจากนั้น นอนหลับต่อได้อีกประมาณ 1.30 น. เวลา 3.30 น. ตื่นขึ้นมาอาเจียนเป็นครั้งที่ 2 ซึ่งมีแต่น้ำย่อย โดยไม่มีอาหาร ก่อให้ร่างกายอ่อนเพลียมาก หมดพละกำลัง แทบจะสลบหมดสติ ลูกเมียรีบนำคนไข้ไปสู่ห้องฉุกเฉิน นับแต่เช้าตรู่วันที่ 17 นายแพทย์ทำการเอ็กซเรย์ อีกครั้งหนึ่งโดยไม่รอช้า รีบส่งตัวคนไข้เข้าห้องผ่าตัดฉุกเฉินเป็นรายแรก
ในวันนั้น มีเจ้าหน้าที่นำป้ายชื่อคนไข้มาผูกติดแขนซ้าย คนไข้ยังสามารถถามเจ้าหน้าที่ว่า ตนเองเป็นเด็กเกิดใหม่หรือ จึงต้องมีป้ายชื่อติดแขน เจ้าหน้าที่ชี้แจงให้รู้ว่า แอบได้ยินหมอว่า คนไข้รายนี้ถ้ามาช้าอีก 2 วัน อาจหมดโอกาสทำการรักษา เขาจึงรีบนำป้ายชื่อมาติดที่แขน เพราะมีคนไข้ชื่อนายเขียว และอีกคนชื่อนายด่วน นอนบนเตียงรถเข็นรอคิวผ่าตัดเวลานานหลายชั่วโมงเกิดความเบื่อ พอเจ้าหน้าที่ห้องผ่าตัดออกมาถามหาคนไข้ชื่อนายเขียว เพื่อเข็นเข้าห้องผ่าตัด
ขณะที่นายเขียวลุกจากเตียงเข็นคนไข้ไปเข้าห้องน้ำ นายด่วนเลยถือโอกาสสวมชื่อเป็นนายเขียว เพื่อจะได้ทำการผ่าตัดก่อน เจ้าหน้าที่ห้องผ่าตัดและนายแพทย์ผู้ทำการผ่าตัดก็ไม่เคยรู้จักหน้าตานายเขียวและนายด่วนที่แท้จริง จึงทำการผ่าตัดนายด่วนตามรายงานบันทึกข้อมูลรายละเอียดของนายเขียว จนก่อให้นายด่วนเจ็บตัวฟรี นายแพทย์และเจ้าหน้าที่ห้องผ่าตัดก็ถูกตำหนิ จนต้องตั้งระเบียบให้ผูกชื่อและวัยคนไข้ทุกคนไว้ที่แขน ให้นายแพทย์และเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องทำการตรวจสอบให้ถูกตัวคนไข้ ก่อนทำการผ่าตัดทุกครั้ง พูดจบ ให้คนไข้ถอดฟันปลอมฝากญาติไว้ แล้วส่งตัวคนไข้เข้าห้องผ่าตัดทันที
เมื่อคนไข้สวมหน้ากากออกซิเจนไม่นาน ก็หมดความรับรู้ใด ๆ (หลังผ่าตัดจบ มารู้ทีหลังว่าหมอดมยาได้วางยาสลบพร้อมออกซิเจนที่คนไข้หายใจ กะปริมาณยาดมได้ยอดเยี่ยมมาก) มารู้สึกตัวอีกครั้ง ได้ยินเสียงตื่นเต้นดีใจของบุตรสาวว่า พ่อฟื้นแล้ว ๆ ลืมตาเห็นพี่สาว ภรรยา และบุตรสาว รออยู่หน้าห้องผ่าตัดด้วยความห่วงใย เจ้าหน้าที่ได้เคลื่อนย้ายคนไข้ไปห้อง I.C.U. รอดูอาการหลังผ่าตัด ได้ถอดท่อช่วยหายใจออกจากลำคอคนไข้ อนุญาตให้ญาติเข้าเยี่ยมได้เพียง 15 นาที ซึ่งขณะนั้น คนไข้ก็อยู่ในสภาพสะลึมสะลือ พูดคุยรู้เรื่องบ้าง – ไม่รู้เรื่องบ้าง จำได้แต่เพียงว่า หมอและพยาบาลแผนก I.C.U. หมุนเวียนกันมาตรวจสอบอาการคนไข้ถี่มาก รุ่งเช้า วันที่ 18 กันยายน พยาบาลได้ทำการเช็ดหน้าเช็ดตัวทั่วร่างกายให้เรียบร้อย แล้วจึงอนุมัติให้ญาติซึ่งรออยู่หน้าห้อง I.C.U. เข้าเยี่ยมได้ ถึงเวลานี้ คนไข้มีความรู้สึกจดจำได้ใกล้จะปกติ
ต่อมามีคณะแพทย์หนุ่ม ๆ สาว ๆ 7 – 8 ท่าน หมุนเวียนตรวจดูอาการคนไข้ทุกเตียง สอบถามผู้เขียนว่า แผลผ่าตัดรู้สึกเจ็บปวดมากน้อยอย่างใด คำตอบคือไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ มีหมอใช้เครื่องมือตรวจดูรูหู มีหมอใช้ไฟฉายส่องลูกตา มีหมอส่งมือขวามาจับมือคนไข้ ยื่นมือขวาไปสัมผัส หมอได้ออกแรงบีบ คนไข้จึงออกแรงบีบตอบ หมอบอกอีกท่านที่จดบันทึกว่า คนไข้มีพละกำลังและโต้ตอบดี (ความจริงแขน – เท้าด้านซ้ายของคนไข้มีอาการชาและอ่อนกำลัง เมื่อหมอมิได้สอบถาม คนไข้จึงมิได้แจ้งบอก) เครื่องวัดความดันปรากฏสูงกว่าปกติ ปรอทวัดร่างกายไม่มีอาการไข้แทรกซ้อน ตลอดวันได้ทยอยตรวจ ผ่านไป 3 รอบ หมอลงความเห็นว่า คนไข้ฟื้นตัวเร็ว พละกำลังดี สมควรย้ายออกจากห้อง I.C.U. ไปพักฟื้นที่ห้องพักคนไข้ฉุกเฉิน ญาติและคนไข้ดีใจชมเชยว่านายแพทย์ผ่าตัดฝีมือยอดเยี่ยมมาก เปิดโอกาสให้บุตรสาวสามารถเข้าไปดูแลอาการของคุณพ่ออย่างใกล้ชิดตลอดเวลาแทนพยาบาล
ญาติมิตรที่รู้ข่าวผ่าตัดสมอง รักษาเลือดคั่ง เดินทางทยอยมาเยี่ยมอาการหลายคน เช้าวันที่ 19 ขณะภรรยาและบุตรหลายคนอยู่พร้อมหน้ากัน ผู้เขียนเกิดอาการเสียใจที่ตกเป็นคนไข้ผ่าตัดสมอง จึงน้ำตาตก พอน้ำตาตก ก่อให้ปากด้านซ้ายเบี้ยวและลิ้นจุกปาก ลูกรีบไปตามหมอมาดูอาการ จึงได้แจ้งให้หมอทราบว่า มีอาการแขน – เท้าด้านซ้ายชาและอ่อนกำลังด้วย หมอตรวจดูแล้วบอกว่าคนไข้สูงวัย เสียเลือดมาก เลือดเลี้ยงร่างกายไม่ทั่วถึง สั่งให้เปลี่ยนอาหารรับประทาน และแนะนำให้หาอาหารเสริม เช่น ซุปไก่สกัดมาบำรุงร่างกาย ผู้เขียนจึงรีบสั่งให้ภรรยานำยาเม็ดตรา ต.ม่วงหวาน ซึ่งมีสรรพคุณรักษาหลาย ๆ โรค แก้ปวด – แก้อักเสบ – บำรุงร่างกายทุก ๆ ด้าน ซึ่งผู้เขียนรับประทานเป็นประจำ แต่ตอนเกิดอาการเลือดคั่งในสมองได้หยุดรับประทานไประยะหนึ่ง เมื่อได้รับประทานยาเม็ด ต.ม่วงหวาน ควบคู่กับการรักษาพยาบาลของหมอเพียง 3 วัน อาการปากเบี้ยวและแขน – เท้าด้านซ้ายได้กลับคืนมาสู่สภาพปกติอีกครั้ง
การผ่าตัดครั้งนี้ หมอกำจัดเลือดคั่งออกจากสมองจำนวนมากน้อยเท่าไรไม่ทราบ เฉพาะที่หมอเย็บแผลหนังหัวโดยต่อท่อระบายเลือดเสียห้อยติดตัวให้เลือดเสียไหลสู่ถุงรองรับเลือดเสีย บรรจุได้ถุงละ 300 cc. วันแรกได้เต็ม 1 ถุง นอนพักรักษาตัว 5 วัน มีเลือดเสียไหลลงสู่ถุงอีก 3 ถุง รวม 4 ถุง จำนวน 1,200 cc.
นายแพทย์ได้มาตรวจดูถุงรองรับเลือดเสียวันละ 3 – 4 ครั้งเย็นวันที่ 21 กันยายน เลือดเสียเต็ม 4 ถุง ต่อมากลายเป็นน้ำเหลือง นายแพทย์จึงทำการตัดท่อสายระบายเลือดเสียทิ้ง ใช้โลหะแม็กซ์บาดแผลหนังหัวให้ติดกัน ให้คนไข้นอนดูอาการอีก 1 คืน เมื่อเห็นว่าอาการทุกอย่างปกติ จึงอนุญาตให้กลับไปพักฟื้นที่บ้าน ในวันที่ 22 กันยายน โดยสั่งให้นำยาไปบำบัดรักษาที่บ้าน เพียงแค่ยาลดความดันเพียงวันละ 2 เม็ด ยาลดไข้มันวันละ ½ เม็ด ยาประเภทอื่น ๆ ให้งดทุกชนิด กำชับว่าให้พักผ่อนเต็มที่ 3 เดือน ระวังอย่าหกล้ม หัวอย่าไปกระแทกหรือชนถูกของแข็ง
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ชั่งน้ำหนักตัวดู ปรากฏว่าน้ำหนักตัวลดลงไป 7 กก. ภาพลักษณ์ชราโทรมกว่าเก่า ไม่ต่ำกว่า 5 ปี มองดูอาการภายนอกคล้ายกับจะเป็นคนปกติ แต่ความจริงบาดแผลที่ศีรษะยังตึงตัว รอยแผลเย็บยังบวมแน่นอยู่ ถ้าไม่ไปพิงถูกของแข็งก็ไม่เจ็บปวด
วันที่ 5 ตุลาคม นายแพทย์ได้ทำการตัดไหมเย็บแผลออกให้คนไข้ กลับมาพักผ่อนที่บ้าน นั่ง ๆ นอน ๆ ในพื้นที่จำกัด คับแคบ น่าเบื่อมาก จึงขอเล่าประสบการณ์ที่ผ่านมาสู่สังคม หวังว่าอาจมีประโยชน์สำหรับบุคคลบางท่านในอนาคตก็ได้
เลียง นาราสัจจ์
087-8671280
ผู้เฒ่าเล่าเรื่องแปลก โดย เลียง นาราสัจจ์ อนุญาตให้ใช้ได้ตาม สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ต้นฉบับ.
| Create Date : 27 มิถุนายน 2554 |
| Last Update : 30 มิถุนายน 2554 10:22:29 น. |
|
41 comments
|
| Counter : 66540 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: นพ IP: 103.1.166.200 วันที่: 4 ตุลาคม 2554 เวลา:14:22:41 น. |
|
|
|
| โดย: ฝน IP: 118.173.229.250 วันที่: 22 มกราคม 2555 เวลา:21:28:52 น. |
|
|
|
| โดย: ต่อ IP: 182.53.29.190 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:18:44:46 น. |
|
|
|
| โดย: ชลาศรัย IP: 124.122.7.192 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:42:20 น. |
|
|
|
| โดย: ครูแก้ว IP: 223.207.164.45 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:7:53:33 น. |
|
|
|
| โดย: เอ็ม IP: 110.168.155.117 วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:26:57 น. |
|
|
|
| โดย: สำลี คนนครสวรรค์ IP: 171.99.99.251 วันที่: 17 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:56:09 น. |
|
|
|
โดย: ธีรารัศมี  วันที่: 6 มิถุนายน 2555 เวลา:18:59:51 น. |
|
|
|
| โดย: ผู้เขียนคนเก่ง IP: 171.7.241.182 วันที่: 21 มิถุนายน 2555 เวลา:17:13:06 น. |
|
|
|
| โดย: พีซ IP: 115.87.240.186 วันที่: 1 กรกฎาคม 2555 เวลา:3:53:25 น. |
|
|
|
| โดย: gib IP: 76.186.161.163 วันที่: 12 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:25:26 น. |
|
|
|
| โดย: Pia IP: 27.55.5.115 วันที่: 22 ตุลาคม 2555 เวลา:1:38:13 น. |
|
|
|
| โดย: ธีรารัศมี วันที่: 22 ตุลาคม 2555 เวลา:20:21:36 น. |
|
|
|
| โดย: nong IP: 1.20.1.150 วันที่: 17 มกราคม 2556 เวลา:23:18:21 น. |
|
|
|
| โดย: เดลปิเอโร IP: 141.0.9.163 วันที่: 23 มกราคม 2556 เวลา:9:23:45 น. |
|
|
|
| โดย: น้องนกค่ะ IP: 115.67.4.179 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:20:32:06 น. |
|
|
|
| โดย: ธีรารัศมี วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:16:25:15 น. |
|
|
|
| โดย: ปัณณทัต IP: 171.4.35.173 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:41:58 น. |
|
|
|
| โดย: ธีร์ IP: 27.130.220.63 วันที่: 1 มีนาคม 2556 เวลา:23:23:56 น. |
|
|
|
| โดย: ฝ้าย ขอนแก่น IP: 171.5.64.31 วันที่: 31 มีนาคม 2556 เวลา:12:25:01 น. |
|
|
|
| โดย: น้ำ IP: 115.67.101.45 วันที่: 1 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:50:02 น. |
|
|
|
| โดย: น้อง IP: 220.232.58.254 วันที่: 4 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:54:40 น. |
|
|
|
| โดย: น้อง IP: 220.232.58.254 วันที่: 4 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:59:09 น. |
|
|
|
| โดย: สัน IP: 1.1.213.250 วันที่: 16 กรกฎาคม 2556 เวลา:15:19:13 น. |
|
|
|
| โดย: ธีรารัศมี วันที่: 3 สิงหาคม 2556 เวลา:17:35:52 น. |
|
|
|
| โดย: พัด IP: 115.67.165.124 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2556 เวลา:21:56:12 น. |
|
|
|
| โดย: ชาลิสา IP: 49.230.150.18 วันที่: 28 ธันวาคม 2557 เวลา:22:36:52 น. |
|
|
|
| โดย: มนุษย์หมา IP: 180.183.18.178 วันที่: 12 มิถุนายน 2558 เวลา:22:41:35 น. |
|
|
|
| โดย: ส.อ.พรชัย IP: 27.55.206.78 วันที่: 30 มกราคม 2559 เวลา:9:59:34 น. |
|
|
|
| โดย: 123 IP: 182.53.31.227 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:20:05:57 น. |
|
|
|
| โดย: แม็ค IP: 1.47.74.121 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:3:43:28 น. |
|
|
|
| โดย: แม็ค IP: 1.47.74.121 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:3:43:47 น. |
|
|
|
| โดย: เปรมประชา สีมา IP: 49.230.22.63 วันที่: 10 มีนาคม 2559 เวลา:20:41:00 น. |
|
|
|
| โดย: เปรมประชา สีมา IP: 49.230.22.63 วันที่: 10 มีนาคม 2559 เวลา:20:41:58 น. |
|
|
|
| โดย: กุ๊บกิ๊บ IP: 223.206.246.1 วันที่: 24 มีนาคม 2559 เวลา:15:20:50 น. |
|
|
|
| โดย: ลูกตาล IP: 1.47.134.7 วันที่: 1 ตุลาคม 2559 เวลา:19:28:25 น. |
|
|
|
| โดย: เมย์ IP: 125.24.94.126 วันที่: 10 ตุลาคม 2559 เวลา:17:49:05 น. |
|
|
|
| โดย: ชื่อกรกมล พุ่มสร้าง IP: 182.232.109.97 วันที่: 12 ธันวาคม 2559 เวลา:16:05:42 น. |
|
|
|
| โดย: สายสุดา IP: 223.205.83.236 วันที่: 24 พฤษภาคม 2560 เวลา:18:33:29 น. |
|
|
|
| โดย: คุนเล็ก IP: 212.47.252.101 วันที่: 11 กรกฎาคม 2560 เวลา:6:39:33 น. |
|
|
|
| โดย: ณัฏฐพัชร์ IP: 182.52.1.71 วันที่: 21 ตุลาคม 2560 เวลา:16:57:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [