With out you the world is no meaning
ยินดีต้อนรับ...เข้าสู่Blog ตานนท์...คนไม่หวาน
ฟ้ากระจ่างดาว กิ่งฉัตร

วันนี้เอาสามทหารเสือคนสุดท้ายของ สยามสารมารีวิวให้ลองอ่านกันดูครับ

ฟ้ากระจ่างดาว



หลังจากที่ “มีคณา”หรือ “มี่”นักข่าวสาวหนึ่งใน “สามทหารเสือสาว”ของสำนักพิมพ์

“สยามสาร”ที่มี “ไชยวัฒน์”เป็นบรรณาธิการ ได้กลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของเธอ ก่อนที่จะทำงาน

ของเธอต่อไป หญิงสาวคิดถึงคำสั่งของบก.ไชยวัฒน์ที่ได้สั่งงานมา ให้เธอไปทำข่าวแฟชั่นการกุศล

ของสำนักงานของสำนักงานปราบปรามยาเสพติดที่จะจัดในอีกสองวันข้างหน้านี้ แทน “มัทนา”

ที่จะต้องเดินทางไปทำสกู๊ปพิเศษเกียวกับชีวิตของนายเขตต์ตวัน(ติดตามกันได้ในเรื่อง “มายาตวัน” ครับ)

และ “สาระวารี”เองก็ต้องเดินทางไปทำข่าวการเปิดกาสิโน ของเจ้าพ่อเกาะยานก(ติดตามกันได้

ในเรื่อง “มนต์จันทรา”ครับ)เมื่อหญิงสาวคิดมาถึงตรงนี้ก็ตัดใจว่าข่าวก้คือข่าวถึงไม่ชอบข่าวประเภทนี้

ก็คงต้องไปทำ เมื่อมีคำสั่งลงมาที่เธอแล้ว หญิงสาวจึงลงมือทำงานที่คั่งค้างต่อไป จนมีโทรศัพย์

จากสาระวารีโทรมาตามหญิงสาวกับมัทนาให้ลงไปทานข้าวเที่ยงกัน โดยสาระวารีรออยุ่ข้างล่าง

จนกระทั้งสองสาวลงมาสมทบกับวารีทั้งหมดจึงออกไปทานข้าวด้วยกัน

มีคณาเดินทางกลับจากที่ทำงานมาถึงบ้านของเธอยังไม่ดึกนัก ก่อนที่หญิงสาวจะหยิบจดหมาย

จากตู้รับจดหมายหน้าบ้านมาคัดแยกออกดู มีคณาจึงพบจดหมายของน้องชายต่างบิดาที่เขียน

จดหมายมาถึงเธอ จึงทำให้หญิงสาวระลึกถึงความหลังเมื่อครั้งเป็นเด็กจนถึงปัจจุบัน

ที่เกี่ยวข้องกับตัวเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะรู้ตัวสึกตัวและได้เปิดจดหมายออกอ่าน จึงทำให้รู้ว่าเขา

จะส่งลูกชายคนเดียวของเขาให้มาอยู่กับเธอ

หลังอ่านจดหมายจนรู้เรื่องราวแล้ว มีคณาได้โทรศัพท์กลับไปหาแม่ของเธอที่บ้าน หลังได้คุยกับแม่

และรู้เรื่องราวต่างๆ แม่และหลานของหญิงสาวจะเดินทางมาหาเธอในวันรุ่งขึ่น เช้าวันรุ่งขึ่นนั้นเอง

มีคณาได้พยายามช่วยเหลือเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ที่กำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งตาม โดยหญิงสาวไม่รู้เลย

ว่าคนที่ตามนักเรียนคนนั้นเป็นตำรวจ จนเขาต้องแสดงตัว มีคณาจึงขอโทษเขาและได้แยกไป

หาแม่และหลานของเธอ

หลังจากพาแม่และ “สันติ”หลานชายมาถึงบ้านแล้ว มีคณาก็ให้สันติอยู่ห้องข้างๆอีกห้องหนึ่ง

ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปพักผ่อน หลังจากนั้นมีคณาก็พาแม่และสันติไปโรงเรืยน เผื่อฝากสันติ

เข้าที่โรงเรียนนี้ หลังจากที่เสร็จธุระที่โรงเรียนแล้ว มีคณาก็แยกตัวไปเดินทางเข้าที่ทำงานของเธอ

เมื่อถึงที่ทำงานมีคณาก็ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่มุลนิธิโทรมาตามให้ไปทำข่าว

หลังหญิงสาวบอกบก.แล้วเธอได้เดินทางมาถึงมูลนิธิและได้สัมภาษณ์เด็กที่ถูกทำร้ายจากนายจ้าง

จนเรียบร้อยแล้ว ในขณะที่มีคณากำลังเดินทางกลับนั้นเอง หญิงสาวก็ได้พบกับนายตำรวจคนที่

เธอขัดขวางการจับกุมของเขาเมื่อเช้า

แล้วนายตำรวจหนุ่มก็ได้แนะนำตัวกับหญิงสาวว่าเขาชื่อ “หิรัณย์”อยู่หน่วยปราบปรามยาเสพติด

หลังที่ทั้งคู่ทำความรู้จักกันแล้ว สารวัตรหิรัณย์ก็ได้ไปส่งหญิงสาวที่ป้ายรถเมล์ ก่อนที่จะแยก

จากกัน และในตอนค่ำนั้นเองมีคณาก็ได้พบกับสารวัตรหิรัณย์อีกครั้งหนึ่ง เมื่อหน่วยงานของเขา

เองเป็นคนจัดงานการเดินแฟชั่นในครั้งนี้ หลังจากที่มีคณาทักทายกับสารวัตรหนุ่มแล้ว

หญิงสาวก็ได้เข้าไปใหว้ทำความเคารพนายตำรวจใหญ่ ที่หญิงสาวให้การนับถืออยู่

หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันเข้าไปในงาน มีคณานั้งดูงานสักพักหนึ่ง สารวัตรหิรัณย์ก็เข้ามานั้งพูดคุย

กับหญิงสาว จนลูกน้องมาตามให้ไปแก้ปัญหาที่หลังเวที หิรัณย์และหญิงสาวก็เลยแยกกันไป

เมื่อมีคณากลับมาถึงบ้าน หญิงสาวก็พบว่าแม่และสันติยังไม่นอน มีคณาเลยบังคับหลานชายให้ไปนอน

เพราะวันรุ่งขึ่นสันติต้องไปโรงเรียน แล้วเช้าวันรุ่งขึ่นมีคณาและแม่ของเธอได้ไปส่งสันติที่โรงเรียน

ก่อนที่หญิงสาวจะแยกตัวไปทำงาน เมื่อมีคณามาถึงที่ทำงานหญิงสาวก็พบว่าสารวัตรหิรัณย์

ได้ส่งรูปงานที่หญิงสาวไม่มีมาให้ เพราะมีคณาขอตัวกลับก่อนงานจะเลิก ในตอนบ่ายนั้นเอง

มีคณาได้เข้าประชุมประจำสัปดาห์ และการประชุมครั้งนี้บก.ได้มอบหมายให้หญิงสาวทำสกุ๊ปพิเศษ

ที่หน่วยงานพิเศษที่สารวัตรหิรัณย์ทำงานอยู่อีกด้วย หลังออกจากห้องประชุมมีคณาจึงได้

โทรหาสารวัตรหิรัณย์

หลังมีคณาโทรคุยกับสารวัตรหิรัณย์แล้ว หญิงสาวได้บอกบก.ว่าตัวเธอจะเดินทางไปหน่วยงานพิเศษ

เพื่อสัมภาษณ์ สารวัตรหิรัณย์เกี่ยวกับการทำงานของหน่วยงานนี้ หลังมีคณาเดินทางมาถึง

และได้พบกับสารวัตรหิรัณย์ หลังจากนั้นสารวัตรหนุ่มได้แนะนำให้หญิงสาวได้รู้จักกับ “ผู้หมวดดาว”

หรือ “หมวดวิมลิน”นายตำรวจสาวจากหน่วยปราบปรามยาเสพติด(ติดตามชีวิตของ “วิมลิน”

ได้ในเรื่อง “รหัสหัวใจ”ครับ) ก่อนที่ผู้หมวดสาวจะลากลับไปบ้านของเธอ สารวัตรหนุ่มก็ได้เล่าเรื่อง

การทำงานของเขาให้หญิงสาวได้ฟัง เพื่อทำสกุ๊ปพิเศษ

เมื่อมีคณาได้สัมภาษณ์สารวัตรหิรัณย์เสร็จแล้ว ชายหนุ่มเห็นว่าเย็นแล้วเขาจึงอาสาขับรถไป

ส่งหญิงสาวที่บ้าน หลังจากที่เดินทางมาถึงบ้าน มีคณาได้บอกลากับหิรัณย์และแยกจากกัน

เมื่อหญิงสาวเข้าไปในบ้านเธอก็ถามถึงการเรียนของสันติ แล้วหญิงสาวก็สังเกตเห็นจดหมาย

ของเธอถูกเปิดอ่าน หลังจากสอบถามหลานแล้วก็รู้ว่าสันติเป้นคนเปิด หญิงสาวก็เลยทำโทษ

โดยตัดค่าขนมสันติ แม้ว่าสันติจะไม่ยอมก็ตาม

เช้าวันจันทร์นั้นเอง แม่ของมีคณาก็ได้บอกหญิงสาวว่าจะกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด เมื่อหญิงสาวรู้

เข้าก็พยายามพูดให้แม่อยู่ต่อ แต่เมื่อแม่ของเธอได้ยกเหตุผลมาให้ฟัง หญิงสาวจึงยอมให้แม่

กลับไป ก่อนมีคณาจะเข้าสำนักงาน หญิงสาวเลยแวะไปซื้อตั๋วรถไฟให้แม่ของเธอ

และพอมีคณามาถึงออฟฟิตสารวัตรได้โทรมาตามหญิงสาวไปทำข่าวที่หน่วยงานของเขา

เมื่อมีคณาสัมภาษณ์ผู้การและผู้ต้องสงสัยเรียบร้อยแล้ว หิรัณย์ได้พามีคณาไปทานข้าว

ก่อนที่จะไปส่งหญิงสาวที่ป้ายรถเมล์ เพื่อกลับสำนักงานของเธอ

จนตอนเย็นมีคณาได้กลับไปถึงบ้านและได้ถามหาสันติกับแม่ของเธอ แต่เมื่อหญิงสาวได้รู้ว่าสันติ

ยังไม่กลับก็เลยบ่นกับแม่ของเธอ จนสันติกลับมาจึงทานข้าวกัน แล้วหญิงสาวก็ได้บอกกับแม่เรื่องที่

จะให้กลับไปต่างจังหวัดในวันพฤหัสนี้ เมื่อสันติรู้เข้าก็โวยวายไม่อยากให้ย่ากลับ แต่เมื่อย่าได้ยก

เหตุผลมาให้ฟัง สันติจึงเงียบไป ตอนเช้ามีคณาก็ไปส่งสันติและไปคุยกับครูประจำชั้น

ก่อนจะเข้าสำนักพิมพ์ เมื่อหญิงสาวมาถึงสำนักพิมพ์ บก.ไชยวัฒน์ได้เรียกมีคณาไปพบ

และได้บอกให้หญิงสาวทำข่าวเกี่ยวกับยาเสพติดอีก แต่ขอให้เธอลงพื้นที่ติดตามดูการทำงาน

ของหน่วยงานพิเศษนี้อีกด้วย หลังได้รับฟังมีคณาก็รับปากว่าจะทำให้ จนตอนบ่ายนั้นเองมีคณา

ได้โทรไปหาสารวัตรหิรัณย์ให้เขาช่วยเหลือเธอเรื่องนี้ หลังได้คุยกันสารวัตรได้รับปากว่าจะช่วยหญิงสาวเอง

ในตอนเช้าเมื่อมีคณาเดินทางมาถึงที่ทำงาน หญิงสาวก็พบว่าบนโต๊ะทำงานของเธอมีรูปชุดใหม่

ที่สารวัตรได้ส่งมาให้เธอ สักพักหนึ่งสาระวารีก็เข้าออฟฟิตมาจนหญิงสาวแปลกใจ

หลังจากคุยกันถึงได้รู้ว่าที่วารีมาได้แต่เช้าเพราะโดนแหล่งข่าวโทรปลุก หลังจากนั้นวารีก็แยกไป

ทำงานของเธอ จนเที่ยงหิรัณย์ได้โทรมาหาหญิงสาวเรื่องที่เธอขอให้ช่วยเหลือ ว่าได้แต่จะต้อง

เดินทางไปทำงานได้คนเดียว หลังจากบอกเสร็จหิรัณย์ได้ขอมาทานข้าวด้วย หลังจากนั้นสักพัก

หิรัณย์ก็เดินทางมาถึงที่ทำงานของหญิงสาว หลังจากทานข้าวกันเสร็จแล้ว สารวัตรได้บอกมีคณาว่า

เขามารับหญิงสาวไปร่วมประชุมกับเขา และในที่ประชุมก็ได้แจ้งว่าให้หญิงสาวกับหิรัณย์เดินทาง

ประกบผู้ต้องสงสัยบนเครื่องบินในวันศุกร์ที่จะถึงนี้

แล้วเช้าวันรุ่งขึ่นนั้นเอง มีคณาได้ไปแวะบ้านของครูอรุณ เพื่อบอกฝากสันติในเรื่องที่หญิงสาว

จะเดินทางไปทำข่าวที่ต่างจังหวัดในวันพรุ่งนี้ หลังได้พูดคุยกับคณูแล้ว มีคณาก็ได้เข้าสำนักงาน

เมื่อหญิงสาวมาถึงโต๊ะทำงาน เธอก้พบแจกันไส่ดอกส้มตั้งอยู่บนโต๊ะเธอ และมีโน้ตถึงหญิงสาว

จากสารวัตรหิรัณย์ ว่าเขาเป็นคนเอามาฝากหญิงสาวเอง จนสายๆมัทนาก็ได้เข้ามาหามีคณา

และได้คุยกันก่อนที่มัทนาจะแยกไปทำงานของเธอ จนสารวัตรได้โทรมาหาบอกเรื่องการเดินทาง

ไปเชียงรายในวันรุ่งขึ่น

ในตอนเที่ยงนั้นเอง สาระวารีได้โทรตามหญิงสาวทั้งสอง ให้ลงมาทานข้าวพร้อมกัน

เมื่อทุกคนได้เข้ามาในร้านอาหารแล้ว หลังจากสั่งอาหารรารีก็ขอให้ทุกคนได้เล่าเรื่องของตัวเอง

ระหว่างที่แยกกันไปทำข่าว หลังจากที่ทั้งหมดได้เล่าเรื่องที่ไปทำข่าว และความรู้สึกส่วนตัว

ในการที่ไปทำข่าวให้เพื่อนๆฟัง ทั้งหมดถึงกับอุทานขึ่นมาพร้อมกันว่า “สามทหารเสือแตกเสียแล้ว”

ในตอนเย็นเมื่อมีคณาเดินทางกลับมาถึงบ้าน หญิงสาวก็ได้ช่วยแม่เก็บเสื้อผ้าและข้าวของจนเสร็จ

ก่อนที่หญิงสาวจะพาแม่และสันติไปหัวลำโพงเพื่องจะส่งแม่กลับต่างจังหวัด หลังจากที่แม่ได้ขึ่นรถ

ไปแล้ว มีคณาได้พาสันติกลับบ้าน ในคืนนั้นเองมีคณาก็ได้ยินเสียง สันติร้องไห้ด้วยความกลัว

แต่ด้วยจิตใจที่แข็งเกินไป จึงทำให้หญิงสาวนอนฟังสันติร้องไห้จนหลับไป รุ่งขึ่นนั้นเอง

มีคณาได้ให้สันติจัดเสื้อผ้าข้าวของ เพื่อไปอยู่บ้านครูอรุณในตอนเย็น เมื่อมีคณามาถึงสำนักงาน

หญิงสาวก็พบว่าในแจกันบนโต๊ะทำงาน ได้มีคนเอาดอกส้มช่อใหม่มาใส่แทน

มีคณาได้จัดการงานของเธอจนเสร็จ หญิงสาวก็ของกลับไปบ้านเพื่อจะไปเตรียมตัวเดินทาง

ไปทำข่าวที่เชียงราย เมื่อหญิงสาวมาถึงบ้าน สารวัตรหิรัณย์ก็ได้โทรศัพท์มาบอกหญิงสาวให้ไปเจอ

กันที่สนามบินเลย หลังจากนั้นมีคณาได้พาสันติไปฝากใว้ที่บ้านครูอรุณ ก่อนที่จะเดินทางไปสนามบิน

เมื่อหญิงสาวไปถึงสนามบินมีคณาก็พบว่าสารวัตรหิรัณย์ได้รอเธออยู่แล้ว ก่อนที่เขาจะพาหญิงสาว

ไปหาอะไรทานก่อนขึ่นเครื่องไปเชียงรายด้วยกัน เมือทั้งคู่เดินทางมาถึงเชียงรายและเข้าพักที่

“โรงแรมเชียงรายจารวี”ของ “คุณสิงห์”(ติดตามเรื่องราวของ “คุณสิงห์”คนนี้ได้จากเรื่อง

“ตามรักคืนใจ”ครับ)เมื่อถึงบนห้องพักสารวัตรหิรัณย์ได้แยกไปพักอีกห้องหนึ่ง และมีคณาได้พักกับผู้หมวดดาว

ในเช้าวันรุ่งขึ่นสารวัตรหิรัณย์ได้พามีคณาไปทานอาหารเช้าด้วยกัน พร้อมทั้งติดตามผู้ต้องสงสัย

ค้ายาเสตติด ทั้งมีคณาและสารวัตรได้ติดตามผู้ต้องสงสัยจนมาถึงสวนกล้วยไม้ และที่นี่เอง

เพื่อไม่ให้ผุ้ต้องสงสัยรู้ว่าถูกติดตาม มีคณาเลยได้เรียกสารวัตรหิรัณย์ว่า “พี่รัน” โดยทำให้ใครๆ

คิดว่าทั้งคู่มาฮันนี่มูลกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะกลับโรงแรมที่พัก ทั้งพี่รันและน้องมี่ได้ถ่ายรูปคู่กันได้หลายภาพ

และในทางกรุงเทพก็เกิดเรื่องขึ่น เมื่อสันติได้ชกต่อยกับลูกชายทั้งสองคนของครูอรุณ

จนทำให้ทั้งหมดโดนตี

เกือบเที่ยงคืนนั้นเอง มีคณาและสารวัตรพร้อมทั้งทีมงานติดตามผู้ต้องสงสัย ได้เข้าทำการจับกุม

ผู้ต้องสงสัย แต่ผู้ต้องสงสัยเกิดใหวตัว ทำให้หนีการจับกุมไปได้บางส่วน แต่มีคณาก็ได้ถ่ายรูป

ผู้ต้องสงสัยใว้ จนผู้หมวดดาวได้เดินทางไปจับกุมคนที่เหลือ ในการไปในครั้งนี้มีคณาได้ติดตามไปด้วย

เมื่อทั้งหมดมาถึงโรงแรมที่พักผู้ต้องสงสัย ทั้งหมดก็พบว่าผู้ต้องสงสัยได้หนีไปแล้ว

เมื่อทั้งหมดออกจากห้องผู้ต้องสงสัย มีคณาได้สังเกตุเห็นประตูที่ให้เป็นทางลงของพนักงาน

มีคณาเลยตามไปทางนี้จนพบผู้ต้องสงสัยเข้า และหญิงสาวได้ใช้ศิลปะการป้องกันตัวที่เรียนมาจน

จับคนร้ายใว้ได้ เมื่อสารวัตรหิรัณย์กับผู้หมวดดาวมาถึงจึงจับกุมได้โดยละม่อม และได้พา

ผู้ต้องสงสัยไปสถานีตำรวจ ก่อนที่จะกลับโรงแรมที่พัก รุ่งขึ่นสารวัตรหิรัณย์และมีคณาได้เดินทาง

ไปซื้อของฝากด้วยกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินทางกลับกรุงเทพด้วยกัน ก่อนที่จะแยกกันไปเมือถึง

ดอนเมือง มีคณาได้ไปรับสันติที่บ้านของครูอรุณ จนหญิงสาวได้รู้เรื่องราวชกต่อยของสันติเข้า

หญิงสาวจึงโกรธสันติเป็นอย่างมาก

หลังจากที่มีคณาพยายามหัดให้สันติช่วยงานบ้านและช่วยเหลือตัวเอง ได้บ้างแล้ว ทั้งมีคณา

และสันติจะแยกจากกันไป เมื่อมีคณาเดินทางมาถึงที่ทำงาน บก.ได้เดินมาสั่งงานหญิงสาว

ก่อนที่จะแยกจากเธอไป และเมื่อมีคณาเดินไปถึงโต๊ะทำงาน หญิงสาวก็ได้เห็นดอกส้มช่อใหม่

ที่อยู่ในแจกันบนโต๊ะทำงานของเธอ สักพักเจ้าของดอกส้มช่อนั้นได้โทรหาหญิงสาว

และเขาพยายามบอกความในใจกับหญิงสาว และตัวมีคณาเองก็รู้สึกดีๆต่อหิรัณย์ แต่หญิงสาว

ก็กลัวเมื่อเธอนึกถึงเรื่องในหนหลัง ที่ในใจของหญิงสาวไม่สามารถลบเลือนได้ แล้วอย่างนี้

สารวัตรหิรัณย์จะสามารถเจาะเกราะในใจของหญิงสาวได้หรือไม มาติดตามเรื่องราวของนักข่าวสาว

อีกคนหนึ่งในทีมสามทหารเสือสาว กับเรื่อง “ฟ้ากระจ่างดาว”กับผลงานการเขียนของ “กิ่งฉัตร”กันครับ




Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 27 มิถุนายน 2552 13:24:57 น. 4 comments
Counter : 1110 Pageviews.

 
แวะมาแล้วนะคะ
แต่อ่านไม่ไหวง่วงแล้ว พรุ่งนี้จะเข้ามาใหม่นะคะ

ฝันดีนะคะ


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:46:42 น.  

 
มัยดีนาห์ # สวัสดีครับผม ฝันดีขอรับ


โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน ) วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:39:38 น.  

 
ย่อละเอียดจังเลยค่ะ เรื่องนี้อ่านแล้ว มีครบเซ็ตสามสาวเลยค่ะ


โดย: Chulapinan วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:10:13:05 น.  

 
Chulapinan # ครับผม หลังวันจักรีจะลงเรื่องต่อ ของเรื่อง"มนต์จันทรา"ที่เป็นหนึ่งในสามทหารเสือให้อ่านครับ


โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน ) วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:16:12:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนไม่หวาน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








พี่นอนหนาว ร้าวอุรา นิจจาเอ๋ย ไม่เห็นใจ พี่บ้างเลย กระไรหนา ยามพี่นอน กอดหมอน ก่อนนิทรา พี่อัดอั้น ตันอุรา คิดถึง....นวล

Love makes me think of you
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
27 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add คนไม่หวาน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.