ฟ้ากระจ่างดาว กิ่งฉัตร
วันนี้เอาสามทหารเสือคนสุดท้ายของ สยามสารมารีวิวให้ลองอ่านกันดูครับ
ฟ้ากระจ่างดาว
หลังจากที่ มีคณาหรือ มี่นักข่าวสาวหนึ่งใน สามทหารเสือสาวของสำนักพิมพ์
สยามสารที่มี ไชยวัฒน์เป็นบรรณาธิการ ได้กลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของเธอ ก่อนที่จะทำงาน
ของเธอต่อไป หญิงสาวคิดถึงคำสั่งของบก.ไชยวัฒน์ที่ได้สั่งงานมา ให้เธอไปทำข่าวแฟชั่นการกุศล
ของสำนักงานของสำนักงานปราบปรามยาเสพติดที่จะจัดในอีกสองวันข้างหน้านี้ แทน มัทนา
ที่จะต้องเดินทางไปทำสกู๊ปพิเศษเกียวกับชีวิตของนายเขตต์ตวัน(ติดตามกันได้ในเรื่อง มายาตวัน ครับ)
และ สาระวารีเองก็ต้องเดินทางไปทำข่าวการเปิดกาสิโน ของเจ้าพ่อเกาะยานก(ติดตามกันได้
ในเรื่อง มนต์จันทราครับ)เมื่อหญิงสาวคิดมาถึงตรงนี้ก็ตัดใจว่าข่าวก้คือข่าวถึงไม่ชอบข่าวประเภทนี้
ก็คงต้องไปทำ เมื่อมีคำสั่งลงมาที่เธอแล้ว หญิงสาวจึงลงมือทำงานที่คั่งค้างต่อไป จนมีโทรศัพย์
จากสาระวารีโทรมาตามหญิงสาวกับมัทนาให้ลงไปทานข้าวเที่ยงกัน โดยสาระวารีรออยุ่ข้างล่าง
จนกระทั้งสองสาวลงมาสมทบกับวารีทั้งหมดจึงออกไปทานข้าวด้วยกัน
มีคณาเดินทางกลับจากที่ทำงานมาถึงบ้านของเธอยังไม่ดึกนัก ก่อนที่หญิงสาวจะหยิบจดหมาย
จากตู้รับจดหมายหน้าบ้านมาคัดแยกออกดู มีคณาจึงพบจดหมายของน้องชายต่างบิดาที่เขียน
จดหมายมาถึงเธอ จึงทำให้หญิงสาวระลึกถึงความหลังเมื่อครั้งเป็นเด็กจนถึงปัจจุบัน
ที่เกี่ยวข้องกับตัวเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะรู้ตัวสึกตัวและได้เปิดจดหมายออกอ่าน จึงทำให้รู้ว่าเขา
จะส่งลูกชายคนเดียวของเขาให้มาอยู่กับเธอ
หลังอ่านจดหมายจนรู้เรื่องราวแล้ว มีคณาได้โทรศัพท์กลับไปหาแม่ของเธอที่บ้าน หลังได้คุยกับแม่
และรู้เรื่องราวต่างๆ แม่และหลานของหญิงสาวจะเดินทางมาหาเธอในวันรุ่งขึ่น เช้าวันรุ่งขึ่นนั้นเอง
มีคณาได้พยายามช่วยเหลือเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ที่กำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งตาม โดยหญิงสาวไม่รู้เลย
ว่าคนที่ตามนักเรียนคนนั้นเป็นตำรวจ จนเขาต้องแสดงตัว มีคณาจึงขอโทษเขาและได้แยกไป
หาแม่และหลานของเธอ
หลังจากพาแม่และ สันติหลานชายมาถึงบ้านแล้ว มีคณาก็ให้สันติอยู่ห้องข้างๆอีกห้องหนึ่ง
ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปพักผ่อน หลังจากนั้นมีคณาก็พาแม่และสันติไปโรงเรืยน เผื่อฝากสันติ
เข้าที่โรงเรียนนี้ หลังจากที่เสร็จธุระที่โรงเรียนแล้ว มีคณาก็แยกตัวไปเดินทางเข้าที่ทำงานของเธอ
เมื่อถึงที่ทำงานมีคณาก็ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่มุลนิธิโทรมาตามให้ไปทำข่าว
หลังหญิงสาวบอกบก.แล้วเธอได้เดินทางมาถึงมูลนิธิและได้สัมภาษณ์เด็กที่ถูกทำร้ายจากนายจ้าง
จนเรียบร้อยแล้ว ในขณะที่มีคณากำลังเดินทางกลับนั้นเอง หญิงสาวก็ได้พบกับนายตำรวจคนที่
เธอขัดขวางการจับกุมของเขาเมื่อเช้า
แล้วนายตำรวจหนุ่มก็ได้แนะนำตัวกับหญิงสาวว่าเขาชื่อ หิรัณย์อยู่หน่วยปราบปรามยาเสพติด
หลังที่ทั้งคู่ทำความรู้จักกันแล้ว สารวัตรหิรัณย์ก็ได้ไปส่งหญิงสาวที่ป้ายรถเมล์ ก่อนที่จะแยก
จากกัน และในตอนค่ำนั้นเองมีคณาก็ได้พบกับสารวัตรหิรัณย์อีกครั้งหนึ่ง เมื่อหน่วยงานของเขา
เองเป็นคนจัดงานการเดินแฟชั่นในครั้งนี้ หลังจากที่มีคณาทักทายกับสารวัตรหนุ่มแล้ว
หญิงสาวก็ได้เข้าไปใหว้ทำความเคารพนายตำรวจใหญ่ ที่หญิงสาวให้การนับถืออยู่
หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันเข้าไปในงาน มีคณานั้งดูงานสักพักหนึ่ง สารวัตรหิรัณย์ก็เข้ามานั้งพูดคุย
กับหญิงสาว จนลูกน้องมาตามให้ไปแก้ปัญหาที่หลังเวที หิรัณย์และหญิงสาวก็เลยแยกกันไป
เมื่อมีคณากลับมาถึงบ้าน หญิงสาวก็พบว่าแม่และสันติยังไม่นอน มีคณาเลยบังคับหลานชายให้ไปนอน
เพราะวันรุ่งขึ่นสันติต้องไปโรงเรียน แล้วเช้าวันรุ่งขึ่นมีคณาและแม่ของเธอได้ไปส่งสันติที่โรงเรียน
ก่อนที่หญิงสาวจะแยกตัวไปทำงาน เมื่อมีคณามาถึงที่ทำงานหญิงสาวก็พบว่าสารวัตรหิรัณย์
ได้ส่งรูปงานที่หญิงสาวไม่มีมาให้ เพราะมีคณาขอตัวกลับก่อนงานจะเลิก ในตอนบ่ายนั้นเอง
มีคณาได้เข้าประชุมประจำสัปดาห์ และการประชุมครั้งนี้บก.ได้มอบหมายให้หญิงสาวทำสกุ๊ปพิเศษ
ที่หน่วยงานพิเศษที่สารวัตรหิรัณย์ทำงานอยู่อีกด้วย หลังออกจากห้องประชุมมีคณาจึงได้
โทรหาสารวัตรหิรัณย์
หลังมีคณาโทรคุยกับสารวัตรหิรัณย์แล้ว หญิงสาวได้บอกบก.ว่าตัวเธอจะเดินทางไปหน่วยงานพิเศษ
เพื่อสัมภาษณ์ สารวัตรหิรัณย์เกี่ยวกับการทำงานของหน่วยงานนี้ หลังมีคณาเดินทางมาถึง
และได้พบกับสารวัตรหิรัณย์ หลังจากนั้นสารวัตรหนุ่มได้แนะนำให้หญิงสาวได้รู้จักกับ ผู้หมวดดาว
หรือ หมวดวิมลินนายตำรวจสาวจากหน่วยปราบปรามยาเสพติด(ติดตามชีวิตของ วิมลิน
ได้ในเรื่อง รหัสหัวใจครับ) ก่อนที่ผู้หมวดสาวจะลากลับไปบ้านของเธอ สารวัตรหนุ่มก็ได้เล่าเรื่อง
การทำงานของเขาให้หญิงสาวได้ฟัง เพื่อทำสกุ๊ปพิเศษ
เมื่อมีคณาได้สัมภาษณ์สารวัตรหิรัณย์เสร็จแล้ว ชายหนุ่มเห็นว่าเย็นแล้วเขาจึงอาสาขับรถไป
ส่งหญิงสาวที่บ้าน หลังจากที่เดินทางมาถึงบ้าน มีคณาได้บอกลากับหิรัณย์และแยกจากกัน
เมื่อหญิงสาวเข้าไปในบ้านเธอก็ถามถึงการเรียนของสันติ แล้วหญิงสาวก็สังเกตเห็นจดหมาย
ของเธอถูกเปิดอ่าน หลังจากสอบถามหลานแล้วก็รู้ว่าสันติเป้นคนเปิด หญิงสาวก็เลยทำโทษ
โดยตัดค่าขนมสันติ แม้ว่าสันติจะไม่ยอมก็ตาม
เช้าวันจันทร์นั้นเอง แม่ของมีคณาก็ได้บอกหญิงสาวว่าจะกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด เมื่อหญิงสาวรู้
เข้าก็พยายามพูดให้แม่อยู่ต่อ แต่เมื่อแม่ของเธอได้ยกเหตุผลมาให้ฟัง หญิงสาวจึงยอมให้แม่
กลับไป ก่อนมีคณาจะเข้าสำนักงาน หญิงสาวเลยแวะไปซื้อตั๋วรถไฟให้แม่ของเธอ
และพอมีคณามาถึงออฟฟิตสารวัตรได้โทรมาตามหญิงสาวไปทำข่าวที่หน่วยงานของเขา
เมื่อมีคณาสัมภาษณ์ผู้การและผู้ต้องสงสัยเรียบร้อยแล้ว หิรัณย์ได้พามีคณาไปทานข้าว
ก่อนที่จะไปส่งหญิงสาวที่ป้ายรถเมล์ เพื่อกลับสำนักงานของเธอ
จนตอนเย็นมีคณาได้กลับไปถึงบ้านและได้ถามหาสันติกับแม่ของเธอ แต่เมื่อหญิงสาวได้รู้ว่าสันติ
ยังไม่กลับก็เลยบ่นกับแม่ของเธอ จนสันติกลับมาจึงทานข้าวกัน แล้วหญิงสาวก็ได้บอกกับแม่เรื่องที่
จะให้กลับไปต่างจังหวัดในวันพฤหัสนี้ เมื่อสันติรู้เข้าก็โวยวายไม่อยากให้ย่ากลับ แต่เมื่อย่าได้ยก
เหตุผลมาให้ฟัง สันติจึงเงียบไป ตอนเช้ามีคณาก็ไปส่งสันติและไปคุยกับครูประจำชั้น
ก่อนจะเข้าสำนักพิมพ์ เมื่อหญิงสาวมาถึงสำนักพิมพ์ บก.ไชยวัฒน์ได้เรียกมีคณาไปพบ
และได้บอกให้หญิงสาวทำข่าวเกี่ยวกับยาเสพติดอีก แต่ขอให้เธอลงพื้นที่ติดตามดูการทำงาน
ของหน่วยงานพิเศษนี้อีกด้วย หลังได้รับฟังมีคณาก็รับปากว่าจะทำให้ จนตอนบ่ายนั้นเองมีคณา
ได้โทรไปหาสารวัตรหิรัณย์ให้เขาช่วยเหลือเธอเรื่องนี้ หลังได้คุยกันสารวัตรได้รับปากว่าจะช่วยหญิงสาวเอง
ในตอนเช้าเมื่อมีคณาเดินทางมาถึงที่ทำงาน หญิงสาวก็พบว่าบนโต๊ะทำงานของเธอมีรูปชุดใหม่
ที่สารวัตรได้ส่งมาให้เธอ สักพักหนึ่งสาระวารีก็เข้าออฟฟิตมาจนหญิงสาวแปลกใจ
หลังจากคุยกันถึงได้รู้ว่าที่วารีมาได้แต่เช้าเพราะโดนแหล่งข่าวโทรปลุก หลังจากนั้นวารีก็แยกไป
ทำงานของเธอ จนเที่ยงหิรัณย์ได้โทรมาหาหญิงสาวเรื่องที่เธอขอให้ช่วยเหลือ ว่าได้แต่จะต้อง
เดินทางไปทำงานได้คนเดียว หลังจากบอกเสร็จหิรัณย์ได้ขอมาทานข้าวด้วย หลังจากนั้นสักพัก
หิรัณย์ก็เดินทางมาถึงที่ทำงานของหญิงสาว หลังจากทานข้าวกันเสร็จแล้ว สารวัตรได้บอกมีคณาว่า
เขามารับหญิงสาวไปร่วมประชุมกับเขา และในที่ประชุมก็ได้แจ้งว่าให้หญิงสาวกับหิรัณย์เดินทาง
ประกบผู้ต้องสงสัยบนเครื่องบินในวันศุกร์ที่จะถึงนี้
แล้วเช้าวันรุ่งขึ่นนั้นเอง มีคณาได้ไปแวะบ้านของครูอรุณ เพื่อบอกฝากสันติในเรื่องที่หญิงสาว
จะเดินทางไปทำข่าวที่ต่างจังหวัดในวันพรุ่งนี้ หลังได้พูดคุยกับคณูแล้ว มีคณาก็ได้เข้าสำนักงาน
เมื่อหญิงสาวมาถึงโต๊ะทำงาน เธอก้พบแจกันไส่ดอกส้มตั้งอยู่บนโต๊ะเธอ และมีโน้ตถึงหญิงสาว
จากสารวัตรหิรัณย์ ว่าเขาเป็นคนเอามาฝากหญิงสาวเอง จนสายๆมัทนาก็ได้เข้ามาหามีคณา
และได้คุยกันก่อนที่มัทนาจะแยกไปทำงานของเธอ จนสารวัตรได้โทรมาหาบอกเรื่องการเดินทาง
ไปเชียงรายในวันรุ่งขึ่น
ในตอนเที่ยงนั้นเอง สาระวารีได้โทรตามหญิงสาวทั้งสอง ให้ลงมาทานข้าวพร้อมกัน
เมื่อทุกคนได้เข้ามาในร้านอาหารแล้ว หลังจากสั่งอาหารรารีก็ขอให้ทุกคนได้เล่าเรื่องของตัวเอง
ระหว่างที่แยกกันไปทำข่าว หลังจากที่ทั้งหมดได้เล่าเรื่องที่ไปทำข่าว และความรู้สึกส่วนตัว
ในการที่ไปทำข่าวให้เพื่อนๆฟัง ทั้งหมดถึงกับอุทานขึ่นมาพร้อมกันว่า สามทหารเสือแตกเสียแล้ว
ในตอนเย็นเมื่อมีคณาเดินทางกลับมาถึงบ้าน หญิงสาวก็ได้ช่วยแม่เก็บเสื้อผ้าและข้าวของจนเสร็จ
ก่อนที่หญิงสาวจะพาแม่และสันติไปหัวลำโพงเพื่องจะส่งแม่กลับต่างจังหวัด หลังจากที่แม่ได้ขึ่นรถ
ไปแล้ว มีคณาได้พาสันติกลับบ้าน ในคืนนั้นเองมีคณาก็ได้ยินเสียง สันติร้องไห้ด้วยความกลัว
แต่ด้วยจิตใจที่แข็งเกินไป จึงทำให้หญิงสาวนอนฟังสันติร้องไห้จนหลับไป รุ่งขึ่นนั้นเอง
มีคณาได้ให้สันติจัดเสื้อผ้าข้าวของ เพื่อไปอยู่บ้านครูอรุณในตอนเย็น เมื่อมีคณามาถึงสำนักงาน
หญิงสาวก็พบว่าในแจกันบนโต๊ะทำงาน ได้มีคนเอาดอกส้มช่อใหม่มาใส่แทน
มีคณาได้จัดการงานของเธอจนเสร็จ หญิงสาวก็ของกลับไปบ้านเพื่อจะไปเตรียมตัวเดินทาง
ไปทำข่าวที่เชียงราย เมื่อหญิงสาวมาถึงบ้าน สารวัตรหิรัณย์ก็ได้โทรศัพท์มาบอกหญิงสาวให้ไปเจอ
กันที่สนามบินเลย หลังจากนั้นมีคณาได้พาสันติไปฝากใว้ที่บ้านครูอรุณ ก่อนที่จะเดินทางไปสนามบิน
เมื่อหญิงสาวไปถึงสนามบินมีคณาก็พบว่าสารวัตรหิรัณย์ได้รอเธออยู่แล้ว ก่อนที่เขาจะพาหญิงสาว
ไปหาอะไรทานก่อนขึ่นเครื่องไปเชียงรายด้วยกัน เมือทั้งคู่เดินทางมาถึงเชียงรายและเข้าพักที่
โรงแรมเชียงรายจารวีของ คุณสิงห์(ติดตามเรื่องราวของ คุณสิงห์คนนี้ได้จากเรื่อง
ตามรักคืนใจครับ)เมื่อถึงบนห้องพักสารวัตรหิรัณย์ได้แยกไปพักอีกห้องหนึ่ง และมีคณาได้พักกับผู้หมวดดาว
ในเช้าวันรุ่งขึ่นสารวัตรหิรัณย์ได้พามีคณาไปทานอาหารเช้าด้วยกัน พร้อมทั้งติดตามผู้ต้องสงสัย
ค้ายาเสตติด ทั้งมีคณาและสารวัตรได้ติดตามผู้ต้องสงสัยจนมาถึงสวนกล้วยไม้ และที่นี่เอง
เพื่อไม่ให้ผุ้ต้องสงสัยรู้ว่าถูกติดตาม มีคณาเลยได้เรียกสารวัตรหิรัณย์ว่า พี่รัน โดยทำให้ใครๆ
คิดว่าทั้งคู่มาฮันนี่มูลกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะกลับโรงแรมที่พัก ทั้งพี่รันและน้องมี่ได้ถ่ายรูปคู่กันได้หลายภาพ
และในทางกรุงเทพก็เกิดเรื่องขึ่น เมื่อสันติได้ชกต่อยกับลูกชายทั้งสองคนของครูอรุณ
จนทำให้ทั้งหมดโดนตี
เกือบเที่ยงคืนนั้นเอง มีคณาและสารวัตรพร้อมทั้งทีมงานติดตามผู้ต้องสงสัย ได้เข้าทำการจับกุม
ผู้ต้องสงสัย แต่ผู้ต้องสงสัยเกิดใหวตัว ทำให้หนีการจับกุมไปได้บางส่วน แต่มีคณาก็ได้ถ่ายรูป
ผู้ต้องสงสัยใว้ จนผู้หมวดดาวได้เดินทางไปจับกุมคนที่เหลือ ในการไปในครั้งนี้มีคณาได้ติดตามไปด้วย
เมื่อทั้งหมดมาถึงโรงแรมที่พักผู้ต้องสงสัย ทั้งหมดก็พบว่าผู้ต้องสงสัยได้หนีไปแล้ว
เมื่อทั้งหมดออกจากห้องผู้ต้องสงสัย มีคณาได้สังเกตุเห็นประตูที่ให้เป็นทางลงของพนักงาน
มีคณาเลยตามไปทางนี้จนพบผู้ต้องสงสัยเข้า และหญิงสาวได้ใช้ศิลปะการป้องกันตัวที่เรียนมาจน
จับคนร้ายใว้ได้ เมื่อสารวัตรหิรัณย์กับผู้หมวดดาวมาถึงจึงจับกุมได้โดยละม่อม และได้พา
ผู้ต้องสงสัยไปสถานีตำรวจ ก่อนที่จะกลับโรงแรมที่พัก รุ่งขึ่นสารวัตรหิรัณย์และมีคณาได้เดินทาง
ไปซื้อของฝากด้วยกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินทางกลับกรุงเทพด้วยกัน ก่อนที่จะแยกกันไปเมือถึง
ดอนเมือง มีคณาได้ไปรับสันติที่บ้านของครูอรุณ จนหญิงสาวได้รู้เรื่องราวชกต่อยของสันติเข้า
หญิงสาวจึงโกรธสันติเป็นอย่างมาก
หลังจากที่มีคณาพยายามหัดให้สันติช่วยงานบ้านและช่วยเหลือตัวเอง ได้บ้างแล้ว ทั้งมีคณา
และสันติจะแยกจากกันไป เมื่อมีคณาเดินทางมาถึงที่ทำงาน บก.ได้เดินมาสั่งงานหญิงสาว
ก่อนที่จะแยกจากเธอไป และเมื่อมีคณาเดินไปถึงโต๊ะทำงาน หญิงสาวก็ได้เห็นดอกส้มช่อใหม่
ที่อยู่ในแจกันบนโต๊ะทำงานของเธอ สักพักเจ้าของดอกส้มช่อนั้นได้โทรหาหญิงสาว
และเขาพยายามบอกความในใจกับหญิงสาว และตัวมีคณาเองก็รู้สึกดีๆต่อหิรัณย์ แต่หญิงสาว
ก็กลัวเมื่อเธอนึกถึงเรื่องในหนหลัง ที่ในใจของหญิงสาวไม่สามารถลบเลือนได้ แล้วอย่างนี้
สารวัตรหิรัณย์จะสามารถเจาะเกราะในใจของหญิงสาวได้หรือไม มาติดตามเรื่องราวของนักข่าวสาว
อีกคนหนึ่งในทีมสามทหารเสือสาว กับเรื่อง ฟ้ากระจ่างดาวกับผลงานการเขียนของ กิ่งฉัตรกันครับ
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 27 มิถุนายน 2552 13:24:57 น. |
Counter : 1117 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: มัยดีนาห์ 27 กุมภาพันธ์ 2551 22:46:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน ) 28 กุมภาพันธ์ 2551 20:39:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน ) 4 มีนาคม 2551 16:12:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
แต่อ่านไม่ไหวง่วงแล้ว พรุ่งนี้จะเข้ามาใหม่นะคะ
ฝันดีนะคะ