30 มกราคม 2020 ชอบเพลงแนว Rock

 

๓๐ มกราคม ๒๕๖๓ // 2020年1月30日 // January 30, 2020 ไวเนอะ วันเวลา  แป๊บ ๆ ก็จะหมดเดือนมกราคมของปี 2020 แล้ว  ช่วงนี้ ฉันย้อนกลับไปฟังเพลงวง Rock สมัยก่อน สมัยที่ฉันยังเป็นวัยรุ่น ตั้งแต่อายุ 12-13  ฉันคิดว่าฉันโชคดีที่เกิดและเติบโตขึ้นมาในยุคนั้น  ในยุคนั้น เพลง Rock เป็นที่นิยมมาก วง Rock ก็มีเยอะมาก  มันก็เลยส่งผลให้ฉันเป็นคนที่ชื่นชอบเพลงแนว Rock มากเป็นอันดับหนึ่ง มันส์ดี  เพลงเร็วก็มันส์ เพลงช้าก็ซึ้ง แต่ซึ้งแบบแมน ๆ 555555555 พวกพี่ ๆ นักร้อง นักดนตรีในยุคนั้น ที่ยังมีผลงานเพลงมาจนถึงในยุคนี้ พวกเขาไม่แก่กันเลยอ่ะ  พี่ ๆ ไม่แก่กันเลย น้องแก่กว่าแล้วนะคะ 55555555555555555 มีหลายวงเลยที่ฉันชื่นชอบ แต่วงที่ฉันชอบมากที่สุด ซึ่งฉันก็เคยเขียนบอกไปหลายครั้งมาก นั่นก็คือ วง Clash ฉันชอบมาตั้งแต่ประมาณปลายปี พ.ศ.2544 ชอบตั้งแต่เพลงแรกเลย นั่นก็คือเพลง"กอด" ฉันหลงรักเสียงของคนที่ร้องเพลงนี้ นั่นก็คือ"พี่แบงค์ ปรีติ"นั่นแหละ  หลงรักเสียงตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าเลย คิดดูแล้วกัน 555555555555 แบบว่า... ตอนที่ได้ยินเพลงนี้ ได้ยินเสียงนี้ ฉันคิดในใจ"เสียงใคร? เพราะมาก  อยากเห็นหน้า เขาคือใคร?" ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ยินเสียงของคน ๆ นี้ ฉันก็ตั้งใจไว้เลยว่า"ฉันจะรักและติดตามคนนี้ตลอดไป"  ทั้งที่ยังไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ 55555555555 ยังไม่รู้เลยว่าหน้าตาเป็นยังไง  รักเสียง ก่อนที่จะเห็นหน้า  แต่พอเห็นหน้าปุ๊บ!! ทำไมรู้มั้ย?  กรี๊ดเลยครับบบบบบ  555555555555555 พี่แบงค์หล่อมาก   ตอนนั้น พี่แบงค์หล่อมากกกกกกกกกกก  ตอนนี้ ก็ยังหล่ออยู่เหมือนเดิม แต่หล่อแบบว่าโตแล้วไง หล่อแบบผู้ใหญ่  ตอนนั้น หล่อแบบวัยรุ่น ตอนนั้นพี่แบงค์อายุ 19 ฉันอายุ 14 พอฉันเห็นหน้าพี่แบงค์แล้ว ฉันยิ่งบ้าหนักเลย ตอนนั้น 55555555555 วัยกำลังสะดีดสะดิ้ง 55555555555555555 อารมณ์ยังไม่คงที่ ยังตั้งสติไม่ได้  ก็ตอนนั้น พี่แบงค์หล่ออ่ะ เสียงก็เพราะ หน้าตาก็หล่อ ทำอะไรก็เท่ไปหมด ร้องเพลงก็เท่ เล่นเอ็มวีก็เท่ เขาเป็นคนเก๊ก ๆ ยิ่งพออยู่บนเวที โคตรเท่   ฉันก็เลยเขินอ่ะ  ถามว่า ตอนนี้ยังเขินอยู่มั้ย? อุ๊ย!! จะดีเหรอ? เราพี่น้องกันนะ  55555555555 ตั้งแต่ตอนนั้น จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังรักและติดตามพี่แบงค์อยู่เสมอ กี่ปีแล้วล่ะ? น่าจะประมาณ 18-19 ปีได้แล้วมั้ง ใครที่รู้จักฉัน จะต้องรู้ว่าฉันรักพี่แบงค์มาก  และไม่มีวันที่จะเลิกรักได้   คือถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับพี่แบงค์ ขอให้บอกมา ฉันใส่ใจทั้งหมด มันเกินคำว่ารักที่เสียง รักที่หน้าตา รักที่ชื่อเสียง รักที่ผลงานไปแล้ว มันเกินความรู้สึกแบบนั้นไปมากแล้ว มันกลายเป็นว่ารักการกระทำ รักนิสัยของเขา รักสิ่งที่เขาเป็น รักสิ่งที่เขาทำ รักและนับถือเขา ยกย่องเขาให้เขาเป็นพี่ชายของเรา แบบว่า คนนี้พี่เรา พี่เราเท่ พี่เราน่ารักที่สุดในโลก  ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี? 555555555555555 คือ... การที่เราจะรักใครสักคนนึง รักแบบรักจริง ๆ รักแบบศรัทธา คน ๆ นั้นก็จะต้องมีอะไรบางอย่างหรือหลายอย่างที่ถูกใจเรา แล้วพี่แบงค์ก็มีสิ่งที่ถูกใจฉัน ฉันถึงรักพี่แบงค์ไง  ฉันคงจะไม่สามารถอธิบายให้ใครเข้าใจได้จริง ๆ กับความรู้สึกนี้  อืม... พอฟังเพลง Rock ในยุคนั้นแล้วเนี่ย ก็อยากจะย้อนเวลากลับไปตอนสมัยที่ยังเป็นวัยรุ่นอีกครั้งจังเลย  มันสนุกดีอ่ะ สดใสดี  แล้วอีกอย่างนึง ก็อยากกลับไปตั้งใจเรียนด้วยแหละ 55555555555 ไม่เอาดีกว่า อยากย้อนกลับไปให้หมดเลย ตั้งแต่เริ่มต้นเลย ตั้งแต่ตอนที่ฉันเกิดเลย  อยากทำอะไรต่าง ๆ ให้ดีกว่าที่เคยทำ ฉันดีใจนะที่ได้เกิดมาในปี พ.ศ.2530 หรือปี ค.ศ.1987 ฉันดีใจมาก   ถ้าพูดจากใจจริงเลยก็คือ รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้เกิดมาในยุคนั้น  เอ้อ... ฉันลืมบอกไป วง Rock ในยุคนั้นเนี่ย ไม่ได้มีแค่วง clash เท่านั้นนะที่ฉันชอบฟัง ยังมีอีกหลายวงเลยที่ฉันเองก็ชอบฟังและสามารถร้องเพลงของพวกเขาได้  แต่จะให้พูดถึงให้หมดทุกวงนั้น คงจะเป็นไปไม่ได้จริง ๆ เพราะมีเยอะมาก เยอะมากจริง ๆ สมัยนั้น ดนตรีแนว Rock เป็นที่นิยมมาก ก็เลยมีวง Rock เกิดขึ้นเยอะมากจริง ๆ ทั้งวงที่อยู่กับค่ายใหญ่และค่ายเล็ก  เอาอย่างนี้ วันหลังฉันจะมาเขียนถึงเพลงของพวกพี่ ๆ เขาก็แล้วกันนะ  ฉันเชื่อว่า ใครที่เกิดในยุคฉัน ก็น่าจะเคยได้ยินเพลงของพวกพี่ ๆ เขา  งั้นวันนี้ เอาเพลงพี่ ๆ วง clash ที่ฉันรักมากไปฟังก่อนก็แล้วกัน    "หุ่นกระป๋อง" เดิน บอกให้เดินก็เดิน ก็มันเป็นแค่หุ่น คอยแต่รับทุกคำสั่ง นอน บอกให้นอนก็นอน ก็ฉันเชื่อเธอทุกอย่าง ไม่เถียงสักคำ บอกให้ลุย ให้สู้ ให้ชน รีโมทคอนโทรล กดได้เลย เป็นหุ่นที่เธอไม่เคยคิดจะสนใจ เครื่องอาจจะรวน ใจอาจจะพัง ไม่ต้องระวังหรือยั้งใจ พอเบื่อจริง ๆ ก็แค่โยนทิ้งไว้ แต่หุ่นกระป๋องอย่างฉัน ทำได้แค่เฉย ๆ ไอ้หุ่นกระป๋องเอ๋ย จะมีค่าสักเท่าไหร่ มีปากมีเสียงจะเถียงสู้เธอ เคยบ้างมั้ย ไอ้หุ่นสมองเสีย ก็เจ็บไปอย่างนี้ ดีแล้ว ทำ สั่งให้ทำก็ทำ แต่มันจำไม่เป็น ความเจ็บช้ำที่โดนหลอก ยอม ว่ายังไงก็ยอม ก็ฉันนั้นพูดไม่ออก เพราะว่ารักคำเดียว บอกให้ลุย ให้สู้ ให้ชน รีโมทคอนโทรล กดได้เลย เป็นหุ่นที่เธอไม่เคยคิดจะสนใจ เครื่องอาจจะรวน ใจอาจจะพัง ไม่ต้องระวังหรือยั้งใจ พอเบื่อจริง ๆ ก็แค่โยนทิ้งไว้ แต่หุ่นกระป๋องอย่างฉัน ทำได้แค่เฉย ๆ ไอ้หุ่นกระป๋องเอ๋ย จะมีค่าสักเท่าไหร่ มีปากมีเสียงจะเถียงสู้เธอ เคยบ้างมั้ย ไอ้หุ่นสมองเสีย ก็เจ็บไปอย่างนี้ ดีแล้ว   เพลงนี้เป็นเพลงชุดแรกเลย ฉันชอบท่อนนี้ ... "บอกให้ลุย ให้สู้ ให้ชน รีโมทคอนโทรล กดได้เลย"  ดีเนอะ มีคนที่ทำเพื่อเรา  ส่วนฉัน ไม่มีใครทำให้อ่ะ ทำเองหมด 555555555555555  เมื่อไหร่ฉันจะมีบ้าง คนที่สู้เพื่อฉันเนี่ย  มีแต่หมาแมวนี่แหละที่สู้เพื่อฉัน พร้อมลุย!! พร้อมข่วน!! 555555555555555    Facebook Twitter

 

Create Date : 30 มกราคม 2563		0 comments
Last Update : 31 มกราคม 2563 0:58:46 น.
Counter : 712 Pageviews.
Share Tweet