[ I couldn't live without the comforting sound of pages flipping.]

อมตะ, คุนเดอรา -TBR 2008/2

แปล ภัควดี วีระภาสพงศ์

กลุ่มวลีจำกัดความหนังสือเล่มนี้ : เรื่องซ้อนเรื่อง เรื่องแนวเหนือจริง เสียดสี ประชดประชัน เย้าแหย่ คมคาย ช่างสอน สำรวจตรวจสอบ ตีแผ่ความเป็นมนุษย์ ความหมายของตัวตน แก่นแท้ของการดำรงอยู่ ความเป็นอมตะ

คุนเดอราเล่นกับผู้อ่าน เขียนและวิเคราะห์วิเคราะห์นิสัยใจคอของตัวละครที่ตัวเองสร้างขึ้นมาไปพร้อมกัน นี่เป็นหนังสือเขียนดี (สมที่พะยี่ห้อ "วรรณกรรมคลาสสิกร่วมสมัยโลก หนังสือขายดีของนิวยอร์กไทม์ส" ฉันอ่านหนังสือแบบนี้ด้วยหรือนี่! ) ที่สามารถกลับไปอ่านได้หลายครั้งถ้าคุณชอบ หลายตอนตลกแบบเศร้าๆ บอกไม่ถูก บางช่วงอ่านแล้วอึดอัด (สอนได้เป็นหน้าๆ) อ่านเหนื่อยเพราะถูกท้าทาย แต่ก็อ่านต่อแบบวางไม่ได้ จะยอมให้ถูกท้าทายอยู่ได้อย่างไรกัน

วิธีการนำเสนอของคุนเดอราน่าติดตาม "อมตะ" เน้นประเด็นเสรีภาพของปัจเจกบุคคล มีเรื่องความรักมาเกี่ยวบ้างเล็กน้อย แต่เป็นความเล็กน้อยที่วิเคราะห์ได้จริงใจจนน่าเศร้า (เรื่องสองฟากของเตียงของคู่ที่แต่งงานมา 20 ปี)

เดินเรื่องผ่านตัวละครหลักที่เป็นคนสามัญ 3 คน ตัวละครอื่นๆ ที่เดินเรื่องไปพร้อมๆ กัน เช่น
* เกอเธ่ คุยกับเฮมิ่งเวย์ เรื่องความเป็นอมตะ
* บางครั้งเกอเธ่ก็เดินเล่นกับบีโธเฟ่น (บีโธเฟ่น !! นี่ทำให้เรากลับไปดนตรีของบีโธเฟ่นอีกแล้ว! ซิมโฟนี หมายเลข 9 )
* เบตติน่า ลูกสาวของคู่รักเก่าของเกอเธ่




p 38
ฉันไม่มีทางเกลียดพวกเขา เพราะไม่มีสิ่งใดในตัวฉันที่ผูกพักฉันเข้ากับพวกเขา ฉันไม่เหมือนคนพวกนั้นเลย



p 65
มันคือความเป็นอมตะของคนที่ตายไปแล้ว แต่ยังดำรงอยู่ในความทรงจำคนรุ่นหลัง ทุกๆ คนสามารถบรรลุความเป็นอมตะได้มากบ้าง น้อยบ้าง สั้นบ้าง นานบ้าง



p 66
ความตายและความเป็นอมตะคือคู่รักที่ไม่มีวันพรากจากกัน




p 103 (ระหว่างเออร์เนสต์เฮมิ่งเวย์ และ เกอเธ่)
เกอเธ่กล่าว "ความเป็นอมตะหมายถึงการขึ้นศาลตลอดกาล"
"ถ้ามันเป็นการขึ้นศาลตลอดการจริงๆ ก็ควรมีผู้พิพากษาที่เข้าท่าหน่อย ไม่ใช่ครูโรงเรียนใจแคบที่ถือไม้เรียวไว้"
"ไม้เรียวในมือครูโรงเรียนใจแคบนั่นแหละคือการขึ้นศาลตลอดกาลละ คุณคาดหวังให้เป็นอื่นหรือไร เออร์เนสต์"
"ผมไม่ได้คาดหวังอะไร ผมแค่หวังว่าตายแล้ว ผมจะได้สงบสุขเสียที"
"คุณทำทุกอย่างเพื่อให้เป็นอมตะ"
"ผมแค่เขียนหนังสือ ก็เท่านั้น"
"ใช่ เท่านั้นล่ะ" เกอเธ่หัวร่อ



p 388
"... การอ่าน-เกี่ยวกับ-เฮมิ่งเวย์สนุกและให้ข้อคิดมากกว่าการอ่านผลงานของเฮมิ่งเวย์เป็นพันเท่า ...
... ผลงานของเฮมิ่งเวย์เป็นแค่รูปแบบที่ถอดรหัสมาจากชีวิตของเฮมิ่งเวย์ และชีวิตของคนๆ นี้ก็น่าสมเพชและไร้ความหมายเท่าๆ กับชีวิตของเราทุกคน ..."





p 285
ในหัวเราฟุ้งไปด้วยความฝัน แต่ก้นของเราฉุดเราไว้เหมือนสมอเรือ



p 281
... หากมีใครสักคนยุคน ี้บ้าพอจะเขียนนวนิยายและอยากปกป้องนวนิยายที่ตังเองเขียนล่ะก็ เขาต้องเขียนนวนิยายแบบที่ไม่มีทางเอาไปดัดแปลงได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ไม่มีทางเอาไปเล่าซ้ำได้.





ฉะนั้น หากอ่านบล็อกนี้ไม่รู้เรื่อง จขบ ขอยกความดีความชอบให้ มิลัน คุนเดอรา แต่ผู้เดียว



(หนังสือดีที่เราบ่ฮัก)
1/2









Create Date : 01 มีนาคม 2551
Last Update : 7 มีนาคม 2551 10:15:50 น. 26 comments
Counter : 796 Pageviews.

 
แง้ คุนเดอราใจร้าย


ส่วนนี่ "(หนังสือดีที่เราบ่ฮัก) " ---> กร๊ากกกกก


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:2:14:50 น.  

 


ง่วงเหลือเกิน อีกไม่กี่นาน ไก่ก็จะขันแล้วนะ


งานเยอะ ลืมไปเลยว่าพรุ่งนี้ตื่นเช้า


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:2:15:35 น.  

 
ป๋าเบโธเฟ่นผิดกรงไหน แง้

ส่วนเฮมมิ่งเวย์ ใครจะยำอะไรแกก็ยำไปเหอะ เราไม่สนใจ นานๆ ก็หาหนังสือแกมาอ่านแก้เซ็งที แกเขียนหนังสือดี เสียแต่ชอบตั้งเตาอโรมาทรพีเผาเทสโทสเทอโรน (เขียนถูกเปล่า) มากไปหน่อยเท่านั้นเอ๊งงงงง

ส่วนป๋ามิลาน วันหลังเจอกันนะเคอะ รักป๋าค่ะ จุ๊บๆ


โดย: the grinning cheshire cat วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:2:29:27 น.  

 
ชุน
เหนื่อย แต่สนุกดีนะ เอวัง คงอีกนานกว่าจะอ่านลุงคุนเดอราอีก

แมว
ป๋าบีมีภาพลักษณ์ขี้โมโห ไม่ยอมจำนนน ต่างจากปู่เกอเธ่ แต่มิลานก็บอกว่าไม่มีใครรู้เรื่องจริงๆ มันอาจเป็นกอสสิป ที่บอกต่อกันมาก้ได้ แบบ เอากอสสิปไปบอกนักข่าวบันเทิงจะได้ห้าพัน อะไรเนี่ย




โดย: อั๊งอังอา วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:2:37:14 น.  

 
^
^
แต่ปู่เกอเธ่ด่าคนจนไปกระโดดน้ำตายมาแล้วนะ ฮา


โดย: the grinning cheshire cat วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:3:26:03 น.  

 
เราก็ชอบป๋ามิลานนะ
แต่ถ้าให้คุยกับป๋าแก คงไม่เอาด้วย
คนเขียนหนังสือเก่งๆ มักใจร้าย (กร๊าก)

อ่านเรื่องสั้น รักชวนหัว ของป๋า หรือยังคะ
เจ็บๆ คันๆ เหมือนกัน


โดย: grappa วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:7:37:26 น.  

 
อ่านรีวิวแล้วเมาๆค่ะ - -"

สรุปว่าเป็นความดีของคุณมิลันเนาะ
(ไม่อ่านเรื่องนี้เด็ดๆ งือ)


โดย: piccy วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:9:18:06 น.  

 
"... การอ่าน-เกี่ยวกับ-เฮมิ่งเวย์สนุกและให้ข้อคิดมากกว่าการอ่านผลงานของเฮมิ่งเวย์เป็นพันเท่า ...
... ผลงานของเฮมิ่งเวย์เป็นแค่รูปแบบที่ถอดรหัสมาจากชีวิตของเฮมิ่งเวย์ และชีวิตของคนๆ นี้ก็น่าสมเพชและไร้ความหมายเท่าๆ กับชีวิตของเราทุกคน ..."


ดีที่มีตอนท้ายประโยคนะเนี่ย...ไม่งั้นโดนย้อน...

ขำ...(หนังสือดีที่เราบ่ฮัก)


โดย: แม่ไก่ วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:11:06:13 น.  

 
grappa ไม่แน่ใจจะชอบไหม เพราะพี่ใจร้าย แต่บางช่วงก็ชอบนะคะ แรงดี

piccy

แม่ไก่ นักเขียนก็คนเหมือนเราๆ ท่านๆ นี่เองล่ะน๊อ


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:16:50:55 น.  

 
เข้ามาเยี่ยมจ้า
ดีใจจังเลยที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้กับเพื่อนๆทุกคน

มีนิยายมาให้อ่านด้วยนะ ลองเข้าไปอ่านดู


โดย: ไผ่ลิ่ว (piliw ) วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:21:02:31 น.  

 
อ่านที่เขียนมา
ตีความตัวอย่างประโยค

สรุปได้ว่า...
วรรณกรรมติดอันดับ = หนังสือดีที่เราบ่ฮัก

เห็นด้วยค่า


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:9:02:55 น.  

 
ชอบเกอเธ่จัง ผลงานของเขาเราไม่ค่อยได้อ่าน แต่ชีวประวัติน่าสนใจมาก
เดี๋ยวลองหาเล่มนี้มาอ่านบ้างดีกว่า (แต่ไม่รู้ว่าจะอ่านเข้าใจไหม เพราะดูท่าจะเข้าใจยาก)


โดย: Jevanni วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:15:55:00 น.  

 
ดูท่าทางจะอ่านยากมิใช่น้อย ต้องอาศัยความพยายามสูง

ซึ่งเราก็ไม่ค่อยมีซะด้วย ดูอย่างครั้งเมื่ออ่าน "ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต" ก็ทิ้งค้างเอาไว้ที่ครึ่งเล่ม

แต่ตอนนี้ก็กำลังอ่านหนังสืออ่านยากอยู่เหมือนกัน(ไอ้เรื่องอ่านยากนี่ ไม่รู้มันยากจริงๆ หรือปัญญาเราน้อยนะ เลยไม่ค่อยเข้าใจ)

ตอนนี้กำลังอ่าน "จุดเปลี่ยนเเห่งศตวรรษ" ดูสิว่าจะหมดความพยายามเมื่อไหร่

อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะอ่านให้ได้เยอะที่สุดก่อนงานหนังสือจะมาถึง แต่ปรากฏว่ามาค้างอยู่ที่เล่มนี้สัก 2 อาทิตย์ได้ ยังอ่านไปได้ไม่ถึงไหน ทั้งที่เล่มติ๊ดเดียวเอง

บรรทัดนึงต้องอ่านย้ำสักสองรอบ นี่แหละที่ทำให้เสียเวลา
แถมช่วงนี้ก็ยุ๊ง ยุ่ง ดูเอาเถิด จนป่านนี้ยังไม่ได้หลับได้นอน


ว่าแล้วก็ขอตัวไปนอน พร้อมกล่าว "อรุณสวัสดิ์ยามเช้า"


โดย: ahiruno007 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:4:18:38 น.  

 
ผมให้เรื่องนี้ สี่ดาว
ให้เรื่อง "ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต" ห้าดาว
เรื่อง "ความเขลา" สี่ดาว ครับ

ไม่รู้ว่าเคยอ่านเรื่องอื่นๆ ของเขาแล้วหรือยัง

ความเป็นอมตะก็อุบัติซ้ำชั่วนิรันดร์ ได้นะครับ
แล้วความเป็นอมตะนี่ มันหนักอึ้ง หรือว่าเบาหวิว ดีครับ???


โดย: Milan K-cy (หมาป่าเปลี่ยวกลางทุ่ง ) วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:5:44:32 น.  

 
เล็งไว้นานแล้วค่ะสำหรับผลงานของนักเขียนคนนี้

วันหนึ่งคงได้ทำความรู้จักกัน


เนาะ คนฉลาด น่ารัก แถมอารมณ์ดีอีกนี่


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:11:27:28 น.  

 
เคยได้ดูแต่หนัง Unbearable Lightness of Being ครับ ภาพยนตร์ก็ทำได้ดีพอใช้ แต่คิดว่าหนังสือน่าจะมีมากกว่านั้น


โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:16:38:37 น.  

 
มาทักทายค่ะ


โดย: แพท ภัทรียา (แพท ภัทรียา ) วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:17:25:45 น.  

 
แบบนี้ก็ต้องมี หนังสือไม่ดีที่เรารัก แหงๆ
เล่มไหนๆ
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:18:14:35 น.  

 
ขอผ่าน สำหรับหนังสือ อ่านยากๆ แบบนี้ ....

>> หนังสือเที่ยวเมืองจีน ของคุณดวงใจ ชื่ออะไรเหรอ
ยังไม่รู้นะ
รึว่า ผ่านตา แต่จำไม่ได้


โดย: นัทธ์ วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:20:37:57 น.  

 
...



อ่านมาหลายปีแล้ว

จำรายละเอียดไม่ค่อยได้เอาเสียเลย

แต่จำได้ว่า ตอนอ่านนี่ชอบมากนะ

ชอบกว่า "ความเบาหวิวอันเหลือทนฯ" อีก

และถ้าจำไม่ผิด คุนเดอรา เล่นมุขไว้ด้วยว่า เสียดายทีตั้งชื่อหนังสือเล่มก่อนว่า "ความเบาหวิวอันเหลือทนฯ"

ไม่งั้นจะเอาชื่อมาให้เล่มนี้ "อมตะ" แทน





โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 5 มีนาคม 2551 เวลา:16:32:11 น.  

 
น้องโฮมเลสที่บ้านเรา ตอนที่เราเห็น ก็คิดว่า "เหมือนย่น" แต่ยังไม่ย้วย เหะๆ จะขุนแบบย่นให้ได้เลย



โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 5 มีนาคม 2551 เวลา:21:47:32 น.  

 
^
ทำหมันซะ แล้วจะขุนง่าย ใช้ไล่หมาได้ด้วย ตัวผู้ก็ไม่มาตอม


โดย: อออ (อั๊งอังอา ) วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:9:23:04 น.  

 
ที่เลือกรูปนี้มาแปะ 55 เรารู้สึกว่ารูปนี้ได้อารมณ์ย่นๆ ดีน่ะ เมี้ยววว


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:11:19:05 น.  

 
ฮ่าๆๆๆๆ ขำกับ "หนังสือดีที่เราบ่ฮัก" จริงๆเลยครับ

อ่านแล้วงงๆจริงๆด้วย
ใช้ภาษาโบราณ อ่านแล้วเวียนหัว
แต่ชอบโควตแรกอ่ะครับ
เวลาดูทีวีแม่ชอบบ่นว่า "ไม่ชอบยัยอั้มเลย นิสัยไม่ดี"
ต้นเลยตอบว่า "แล้วแม่รู้จักเค้าแล้วเหรอ"


โดย: Unravel วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:12:09:34 น.  

 
,ทักทายครับ


โดย: ต้นฝันแห่งความอยากเป็นนักเขียน วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:16:04:00 น.  

 
กำลังทำกู้ดรีดอยู่เหมียนกัลลล์ อิอิ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:12:45:29 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

My So Called Love
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Life is short.
Play naked.


Updated :
Book: "สนใจเล่มไหนสอบถามได้" --ไม่ได้แจกหนังสือ
Book:
ทวิดารา Double Star
Hello: สิงคโปร์
Hello: สิงคโปร์ 2

กำลังอ่าน
Starcatcher's currently-reading book recommendations, reviews, favorite quotes, book clubs, book trivia, book lists

Spring Challenge 2010 March 1 - May 31

แนะนำ

มนุษย์หมาป่า / Jane Rice

บาร์เทิลบี / เฮอร์แมน เมลวิลล์













Group Blog
 
<<
มีนาคม 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
1 มีนาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add My So Called Love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.