--[มันจะหึงอะไรกันปานนั้นฟระ!!!!!]--

กระทู้นี้ตั้งขึ้นเมื่อวันที่
- [ 6 ก.พ. 49 19:26:50 ]
ห้องสวนลุมฯ (สุขภาพจิต)

......................................................................................................



มาอีกแล้วครับ มาเล่ากันให้ฟังอีกแล้ว สำหรับปัญหาโลกแตกที่หนุ่ม ๆ กว่า 95 เปอร์เซ็นต์ กำลังประสบกับปัญหาอยู่ในขณะนี้

ปัญหาที่ว่าก็คือเรื่อง "อาการหึง!!!!" ของบรรดาหวานใจของท่าน ๆ ทั้งหลาย

มีทั้ง

หึงน้อย
หึงมาก
หึงสะบัด
หึงตะบี้ตะบัน
หึงไม่บันยะบันยัง
หึงร้อยเอ็ด เจ็ดย่านน้ำ
ฯลฯ

ที่ผมเอามาเล่านี่ ไม่ได้เป็นแนวทางแก้ปัญหาให้พวกหนุ่ม ๆ นะครับ แต่ไป ๆ มา ๆ มันอาจเป็นช่องทางให้พวกสาว ๆ ได้รู้วิธีการเช็คระยะพวกคุณด้วยซ้ำ!!!! T_T

เอาล่ะ เข้าเรื่องดีกว่า

ผมมีรุ่นน้องอยู่คนนึง (สังเกตุนะครับ ผมจะมีแต่รุ่นน้อง รุ่นเดียวกันไม่ค่อยมี ประมาณว่า คบเด็กเพื่อลดอายุตัวเองอ่ะ - -")

รุ่นน้องคนนี้ เป็น 1 ใน 2 คนที่ผมเคยเล่าให้ฟังเรื่องที่ผมไปเดินกับมัน แล้วก็อดหญิงน่ะครับ หน้าตาดีครับไอ้นี่ ตี๋ ขาว สูง หล่อ ครบเซทเลย ไม่รู้ชาติก่อนมันแดรกอะไรเป็นอาหาร ชาตินี้ถึงได้หล่อเหลือเกิน

แต่ความหล่อของมันเริ่มทำพิษ เมื่อ

มันมีแฟน แน่นอน ที่คนหน้าตาดีอย่างมันจะมีแฟน มันก็ไม่ผิดปกติใช่ไหม ไม่ได้เป็นเกย์ซะหน่อย แต่เรื่องของเรื่องก็คือ แฟนมันน่ะสิ ขึ้นชื่อในเรื่อง "ขี้หึง" อันนี้ขอไว้ในหมวด "หึงตะบี้ตะบัน" ก็แล้วกัน

ไม่รู้จะหึงอะไรนักหนา

--[บรรทัดต่อไปนี้อาจจะไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องหึงเท่าไหร่นะครับ แต่อยากเล่าอ่ะ - -" เป็นเรื่องตั้งแต่ตอนเค้ากำลังจะมี XXX กันครั้งแรกน่ะครับ ขอเกริ่นยาว ๆ หน่อย]--

ผมบอกมันแล้วว่าอย่าไปยุ่ง ๆ มันก็ไม่เชื่อ มันบอกว่ามันชอบ มันจีบมานานแล้ว ผมก็ไม่รู้จะบอกมันยังไง คนมันกำลังมีความรัก กว่าสาวเจ้าจะยอมเป็นของมันก็ทุลักทุเลเหลือเกิน

คุณคิดดู มันหลอกให้ผมไปซื้อข้าวหน้าปากซอยมาให้มัน ตอนเที่ยงคืน เพราะมันพาแฟนมันเข้าบ้าน กว่าผมจะรู้ว่ามันหลอกให้ผมออกจากบ้านเพื่อมันจะได้มีอะไรกับแฟนมัน ก็ตอนซื้อข้าวให้มันเสร็จ แล้วเข้าบ้านไม่ได้ มันเจือกล็อคประตูหมดเลย

ผมก็รู้แหล่ะว่ามันกำลังจะทำอะไร จะไปห้ามก็ใช่ที เหมือนด้ายกำลังจะเข้าเข็มนั่นแหล่ะ มันจะเข้าอยู่แล้ว ถ้าผมเจือกไปดึงออก มีหวัง มันเอาไม้ตีหัวผมแน่ ๆ

ทำไงได้ ผมก็ต้องนั่งรอมันอยู่หน้าบ้าน โดยเอาข้าวที่มันสั่งซื้อมา มานั่งกินประทังชีวิตไปก่อน หมาก็จะกัดอีก เดินรอบหมู่บ้าน 2 รอบ มันก็ยังไม่เสร็จ เดินจนเมื่อย ก็ต้องกลับมานั่งรอมันที่หน้าบ้านนั่นแหล่ะ ตี 2 แล้วมันก็ยังไม่ออกมา

"อะไรมันจะนานขนาดนั้นวะ เอ๊ะ หรือมันตายคาอกไปแล้ว!!!"

พูดยังไม่ทันขาดคำ ประตูบ้านก็เปิดออก สภาพมันนะ ใส่กางเกง ไม่ติดกระดุม ไม่รูดซิบ ไม่ใส่เสื้อ เดินจับขอบกางเกงเดินโท่ง ๆ ออกมา

"มรึงกลัวคนเค้าไม่รู้ไงว่ามรึงกำลังทำอะไรอยู่ ไอ้เวนเอ้ย"

"พี่หมัน ๆ ข้าวผมล่ะ"

"สาดดดดดดดด กรูแดรกหมดแล้ว"

"อ้าว แล้วผมกินไรล่ะ"

"เรื่องของมรึงเหอะ เจือกหลอกกรู"

"เออ ๆ พี่ ช่างมันเหอะ แต่เนี่ย ผมมีเรื่องว่ะ"

"เรื่องส้นตึกอะไรอีก ตั้งนานแล้วมีเรื่องอะไรอีก"

"คือ ปจด. เค้ามาน่ะพี่ ผมต้องทำยังไง"

"ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! อย่าบอกนะ ว่าตั้ง 2 ชม. ที่ปล่อยให้กรูนั่งเป็นกระเหรี่ยงล่อหมาอยู่หน้าบ้านมรึงเนี่ย
มรึงยังไม่ได้ทำส้งตีงอะไรเลย"

"ยังเลยพี่"

"โอยยยยยยยยยย ปวดตับ!!!!!!!!!!!"

"พี่อย่าเพิ่งด่าผม ผมออกมาถามพี่เนี่ย ผมทำไงดี ปจด.เค้ามา"

"ไอ้เวน ถามได้ต้องทำยังไง จะให้กรูเข้าไปทำให้มรึงดูไหมล่ะ"

"ไม่ต้องพี่ ไม่ต้องเลย แค่บอกมาว่าผมต้องทำยังไง"

"ปจด.มาแล้วไง เค้ายอมมรึงหรือเปล่าล่ะ"

"ยอมพี่"

"อ้าว เค้ายอมแล้วมาถามทำไม"

"ก็ผมกลัวอ่ะ"

"กลัวอะไร"

"กลัวมันอันตราย"

"มรึงก็รอวันอื่นสิ ให้ ปจด.หมดก่อน"

"โหพี่ กว่าผมจะหาโอกาสอย่างนี้ได้ ตั้งเป็นเดือน"

"เอ้า งั้นก็ทำผิดกฏจราจรซักทีมันจะเป็นอะไรไปตำรวจไม่จับมรึงหรอก"

"เอางั้นเหรอพี่"

"เออ เอางั้นแหล่ะถ้ากลัวจะไม่ได้เอาอะนะ"

"โอเคพี่ ถ้าชิบหายมาผมโทษพี่นะ"

"อ้าว ไอ้เวน แฟนก็แฟนมรึง คนเอาก็มรึงอีก จะมาโทษไรกรูล่ะ"

"ไม่รู้ล่ะ"

"เออ ๆ กรูจะชิบหายกันก็คราวนี้แหล่ะ ยุให้คนเอากัน"

"อ้าว แล้วพี่ทำไมไม่เข้าบ้านล่ะมานั่งอยู่ทำไม"

"แสดดดดดดดดด ก็มรึงเจือกล็อคประตูทำไมล่ะ"

"เออ พี่เข้ามานั่งในบ้านมา"

ครับ หลังจากนั้นทุกอย่างก็เป็นไปตามกรรมของมันเอง เมื่อได้แฟนมันเรียบร้อย ชีวิตนรกก็เริ่มขึ้นทันที

--[เอาล่ะตั้งแต่บรรทัดต่อไปนี้เป็นต้นไป เริ่มเกี่ยวกับเรื่องตามหัวข้อกระทู้แล้วครับ (มรึงรู้ว่าไม่เกี่ยว แล้วมรึงจะเล่าทำไมฟระ!!!!) ]--




กว่าจะรู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว ไอ้น้องเอ้ย หึงโคตรๆ




เคยเดินกับมันนะ ทั้งแฟนมันด้วย หน้าเมเจอร์รังสิตเนี่ยแหล่ะ มีสาวนักศึกษาเดินผ่านมา ขาว หมวย สวย เอ็กซ์

ผมก็มองดูว่าไอ้คู่นี้มันจะยังไง ไอ้ตัวผู้ชายมันก็มองทางเดินของมันปกติแหล่ะ ไม่ได้สนใจเลย แต่แฟนมันสิ

พอผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านไป แฟนมันตบกะโหลกรุ่นน้องผม

"เฮ้ย ตบไมอ่ะ"

"เมื่อกี้มองผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม"

"มองอะไร ไม่ได้มองเลย"

"อย่ามาโกหก!!!!!!!!!"

ก็ซวยไป ดีนะ ผมเดินอยู่ข้าง ๆ มัน เลยไม่โดนหางเลขไปด้วย มันหันมากระซิบผม

"แมร่ง ดุยังก๊ะหมา"

นั่นคือครั้งแรกที่ผมเห็นกะตา

........................................................................................................

ส่วนครั้งต่อมาที่ผมเห็นกะยาย (เอ่อ ตลกครับตลก!!!!)
ในร้าน เซเว่น อีเลฟเว่น หน้าหมู่บ้านรังสิต 200 ปี

ผมไปซื้อของกับมัน กับแฟนมันด้วยแหล่ะ ก็เดินหยิบ ๆ กันตามปกติ จนกระทั่งตอนจ่ายเงิน ก็รวมของให้มันไปจ่าย ทีนี้ ด้วยความหน้าตาดีจนออกนอกหน้าของมันเนี่ย ทำให้ สาวเซเว่น เห็นแล้วหัวใจสั่นหรือไงไม่รู้

เจือกยิ้มให้!!!!

เอ้า เวนล่ะสิทีนี้มรึง มันยังไม่รู้ตัวนะครับ เพราะว่า เจ้าตัวยังหยิบเงินอยู่เลย ไม่ได้มองคนยิ้มเลยแม้แต่น้อย แต่ก็นั่นแหล่ะ อย่าคิดว่าจะรอด

ออกมานอกร้านก็เริ่มออกอาการทันที!!!!!

"เมื่อกี้ยิ้มให้เค้าใช่ไหม"

"อะไร ยิ้มอะไร" มันก็งงสิครับ อยู่ดีๆ โดนวีนอย่างนี้

"อย่ามาตอแร๋... เมื่อกี้ยิ้มให้สาวเซเว่น ไม่ยิ้มให้เค้าแล้วเค้าจะยิ้มตอบเหรอ"

"ใครยิ้มให้ใคร อะไรวะ!!!!!"

"ฯลฯ" (ทะเลาะกันหน้าร้านเซเว่นนั่นแหล่ะ)

ก็ซวยไปอีกครั้ง ทั้ง ๆที่มันไม่ได้ทำอะไรเลย

........................................................................................................

ครั้งล่าสุดที่ผมเผชิญเมื่อไม่นานนี้

คือตอนนี้ทั้งคู่นี่แต่งงานกันไปแล้วนะครับ เปิดร้านเนทอยู่ที่ไหนซักแห่งในประเทศไทยเนี่ยแหล่ะ ตอนแรกให้รุ่นน้องผมเฝ้าร้านคนเดียว ต่อมายังไงก็ไม่รู้ ลาออกจากงานมาเฝ้ารุ่นน้องผมซะงั้น (เออดีแหะ) ประมาณว่า เฝ้าคนเฝ้าร้านอีกที (เข้าใจกันไหมเนี่ย - -")

วันนั้น เค้านั่งกันคนละเครื่อง แล้วก็มีสาวคนหนึ่ง เข้ามาเล่นเกมส์ ทีนี้โทรศัพท์สาวคนนั้นดัง เค้าก็เลยจะออกไปคุยนอกร้าน เพราะในร้านมันเสียงดัง สาวคนนั้นก็เลยออกปากบอกเจ้าของร้าน ก็คือไอ้รุ่นน้องผมคนนี้แหล่ะว่า เค้ายังไม่เลิกเล่นนะ แต่จะออกไปโทรศัพท์

"พี่ ๆ ฝากเครื่องไว้ก่อนนะคะ ยังไม่เลิกค่ะ"

"ครับ"

แค่นี้แหล่ะ ประโยคสนทนาที่รุ่นน้องผมตอบในวันนั้น แค่นี้จริง ๆ ผมเอาหัวเป็นประกัน หลังจากที่สาวคนนั้น เดินออกจากร้านไป สงครามก็เกิดขึ้น!!!!!!!!!!!!!!!!

"ทำไมต้องตอบรับเค้าด้วย"

"อ้าว !!!!!!!!!!!!!!!!!"

มันพูดได้แค่นี้ครับ หลังจากนั้น ก็นะ พวกผมต้องอพยพออกมานั่งกันอยู่นอกร้านรอสงครามสงบก่อน ไม่งั้นอาจโดนลูกหลงได้ ไอ้ตัวสาวเจ้าที่เป็นตัวก่อไฟไว้ ยังยืนคุยโทรศัพท์กับแฟนอยู่ข้างนอกนี่เลย ไม่ได้รู้เล้ย ว่าตัวเองไปทำผิดอะไรไว้ ทำให้ครอบครัวเค้าต้องทะเลาะกันเนี่ย รู้ไหม - -"

........................................................................................................

นั่นคือเหตุการณ์หึงล่าสุดที่เกิดขึ้น ปัจจุบัน รุ่นน้องผมคนนี้ เลิกใช้มือถือ ไปแล้ว เพราะว่ามีไปก็รังแต่จะเกิดปัญหาเปล่า ๆ เพื่อนผู้หญิงก็มี เดี๋ยวโทรมา ก็ชิบหายอีก มันเลยเลิกใช้ไปเลย

เมื่อก่อน ผมไปหามันที่ร้านบ่อย ๆ มันเจอผม มันก็บ่นให้ผมฟังประจำ ว่ามีปัญหากันทุกวันเลย ผมก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาให้มันยังไง เรื่องผัว ๆ เมีย ๆ ก็ได้แต่ปลอบใจไปตามประสา


.......................................................................................................

เอาล่ะครับ ต่อไปนี้ จะเล่าถึงวิธีการเช็คระยะของแฟนรุ่นน้องผมคนนี้ให้ฟัง


มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนั้นเค้ายังไม่ได้แต่งงานกันนะครับ ผมกับเพื่อนๆ จะไปเที่ยวกัน ก็เลยชวนรุ่นน้องผมคนนี้ไปด้วย มันก็ไปนะ เพราะแฟนมันกลับบ้านไปแล้ว

ทีนี้ ระหว่างที่เดินออกมาหน้าปากซอย โทรศัพท์มันก็ดังขึ้น!!!!!!

"ชิบหายแล้ว แฟนโทรมา"

คุณเชื่อไหม มันวิ่งหางจุกตูดกลับไปที่บ้านมัน
ระยะทางประมาณเกือบๆ 2 กิโลเมตรได้ วิ่งไม่คิดชีวิตเลยครับ พวกผมก็ตกใจ

"เฮ้ย มรึงจะวิ่งไปไหน" มันไม่สนเลยครับ วิ่ง ๆ ๆ ๆ

พวกผมก็ยืนรอยืนวิจารณ์มันอยู่ตรงนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง มันก็นั่งมอ'ไซด์ออกมาหา

"เฮ้ย มรึงวิ่งกลับไปทำไมวะ คุยแถวนี้หาที่เงียบ ๆ ไม่ได้เหรอ"

"ไม่ได้หรอกพี่ ต้องกลับไปคุยที่บ้าน"

"ทำไมล่ะ เค้าไม่รู้หรอกว่ามรึงอยู่ไหน"

"รู้สิพี่"

"รู้ได้ไง มันติดเครื่องติดตามไว้ที่มรึงเหรอ"

"ป่าว คืองี้พี่ เค้ามาที่บ้านผมทุกวันไง พอตอนกำลังจะกลับนะ เค้าจะเอาของชิ้นนึง ตั้งไว้ตรงไหนซักที่แหล่ะ"

"เออ แล้วไง"

"ทีนี้ เค้าก็จะโทรมาอย่างนี้ไง แล้วก็บอกให้ผมเดินไปตรงนั้น แล้วบอกว่าเห็นอะไร พี่คิดดู ถ้าผมไม่อยู่บ้าน แล้วเค้าถามเนี่ย ผมจะตอบเค้าได้ไหม ผมจะไปรู้ได้ไง ว่าเอาอะไรตั้งไว้ตรงไหน!!!!!"

"โอ้โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห"

เนี่ยแหล่ะครับ วีรกรรมของรุ่นน้องผมกับแฟน (ภรรยา) ของมันตอนนี้

ทุกวันนี้ผมกับรุ่นน้องคนนี้ไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว แต่มันก็ยังโทรมาคุยกับผม (โดยใช้โทรศัพท์แฟน) ประจำ มาบ่นประจำ ว่าไม่น่าเลย ไม่น่าแต่งกับมันเลย อยากจะเลิก ๆ ๆ ทุกวัน วันละ 3 เวลาหลังอาหาร แต่เลิกไม่ได้ ด้วยเหตุผลทางบ้านบางอย่าง (อันนี้ไม่บอกแล้วกันครับ)

ก็บอกแล้ว เจือกไม่เชื่อเอง มันก็บอกว่า ตอนที่มันจีบ ๆ น่ะนะ ไม่มีเลย พฤติกรรมอย่างนี้ อะไรก็ได้ ยอมหมด ไม่เคยหวง ไม่เคยเคือง แต่ทำไมพอได้แล้วเป็นอย่างนี้ก็ไม่รู้

"เพราะพี่นั่นแหล่ะ"

"อ้าวววววว ซวยกรูอีก!!!!!!!!!!!!!!!!"

ครับ เล่าให้ฟังเป็นอุธาหรณ์สอนหญิงและชายทั้งหลาย
ว่าจะทำอะไร คิดหน้าคิดหลังให้ดี อย่าเพิ่งผลีผลาม

คุยกันให้แน่ ๆ ซะก่อนว่า จะคบกัน ต้องการอะไรบ้าง

แต่นี่เห็นแล้ว ผมสงสารมันจริงๆ โดนคุมตลอด 24 ชม.เลย ไปไหนไปด้วย กินไหน กินด้วย

ส่วนกีฬาที่ไอ้รุ่นน้องผมมันชื่นชอบ คือ บาสเนี่ย เลิกพูดครับ

"ไม่ให้เล่น ไม่ต้องไป!!!!!"

เคยมีอยู่ครั้งหนึ่ง รุ่นน้องมันอยากเล่นมาก มันเลยขอตามผมไปแข่งด้วย (เป็นการซ้อมแข่งนะครับ) ผมก็บอกให้มันไปคุยกับเมียก่อน แล้วจะไปก็ไป มันก็บอกว่า

"บอกไม่ได้ ถ้าบอกผมไม่ได้ไปแน่ ๆ"

"เอ้า จะไปก็ไป ตามใจมรึงแล้วกัน" ผมให้มันไปโดยที่ไม่ได้คิดว่าจะเกิดเรื่องเลยจริง ๆ

หารู้ไม่ ตอนที่กำลังแข่งกันอยู่ แฟนรุ่นน้องผมมาจากไหนไม่รู้ รู้ได้ยังไงก็ไม่รู้ว่าพวกผมอยู่กันที่นั่น มาเลยครับ ไม่พูดพร่ำทำเพลง มาถึงก็เท้าสะเอวยืนด่าอยู่ข้างสนาม

นักกีฬาตกใจหยุดเล่นกันหมด กรรมกงกรรมการ วงแตก!!!!!! พวกผมต้องหลบเลยแหล่ะครับ ไม่งั้นโดนลูกหลงไปด้วย

สรุปก็ต้องเดินคอตกกลับไปกับเมียตามระเบียบ

โคตรสงสารมันเลยครับ!!!!!! ดีนะที่รุ่นน้องผมมันไม่โยนความชิบหายมาให้ผมอีก ไม่งั้นละก็ มันคงถอนหงอกผมไปแล้ว มันบอกว่ามันตามมาเองทีหลัง พวกผมไม่รู้เรื่องด้วยเลย (เฮ้อออออออ โชคดีไป)

........................................................................................................

สุดยอด โคตรเทพ!!!! ผมเริ่มเชื่อในสัญชาติญาณของผู้หญิงแล้วครับ ว่าพวกเธอรู้จริง ๆ ว่าขณะนี้ สามีของเธอกำลังทำอะไร และอยู่ตรงไหนของประเทศ นี่ขนาดผมไม่ได้บอกใครไว้เลย ประมาณว่าทิ้งหลักฐานพยานบุคคลที่รู้ว่าจะไปแข่งบาสกันไว้น้อยมาก เธอยังตามมาถูก เหมือนในหนังยังไงยังงั้น


อะไรมันจะปานนั้นอีหนูเอ้ยยยยยยยยย สงสารปั๋วเอ็งมั่งเหอะ หน้าตามันจะไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว

ปล. เรื่องนี้ผมขออนุญาตรุ่นน้องแล้วว่าจะเอามาเล่าให้ฟังนะครับ แต่ช่วยกันปิดหน่อย อย่าให้แฟนมันรู้เป็นอันขาด ไม่งั้น รับรองว่าต่อไป อาจจะไม่มีสมันน้อย เบอร์ 14 มาเล่าเรื่องตลกให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกันอีกต่อไปแน่ๆ T_T

.........................................................................................................

จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 6 ก.พ. 49 19:26:50 ]


คอมเม้นท์ทั้งสิ้น 85 คอมเม้นท์ครับ

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2549 Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2549 2:15:37 น. Counter : 281 Pageviews.		4 comments
Share Tweet