พฤษภาคม 2550

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
27
30
31
 
 
งานวัด

วาดฝัน...ตะวันออก : ภาพประกอบ



การใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับวันเวลา
ที่ทุกคนได้รับมาอย่างเสมอภาคเท่าเทียมกันคือ วันละ 24 ชั่วโมง
ฉันจึงพยายามเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
แม้ว่าเจ้าตัวขี้เกียจจะคอยกระซิบอยู่เสมอว่า
“เบื่อจังเลยน่ะ ไปเล่นกันเหอะ” เวลาที่แม่เรียกใช้ให้ทำโน้นทำนี่
แต่เจ้าความขยันก็คอยกระตุ้นเตือนว่า
“การทำงานเท่านั้นที่จะสอนให้คนเราเกิดการเรียนรู้”
เพราะประสบการณ์จริงในชีวิต ไม่มีใครถ่ายทอดให้แก่กันได้

ตอนเด็ก ๆ สมัยฉันอายุประมาณ 10 ขวบ
แม่จะพาลูกสาวคนเล็กไปช่วยขายของเมื่อมีงานวัด
งานวัดเป็นงานมหรสพที่ถือว่าเลิศหรูอลังการมากในยุคนั้น
ยิ่งถ้าเป็นงานวัดที่จัดในช่วงเทศกาลสำคัญ ๆ
สถานบันเทิงชั่วคราว ก็เกิดขึ้นในบริเวณวัด
พรั่งพร้อมไปด้วยหนังกลางแปลง เวทีสาวรำวง เวทีมวย
ลิเก ชิงช้าสวรรค์ ม้าหมุน อาจมีการประกวดนางงามด้วย
ซึ่งเป็นการสร้างความสุข สนุกสนาน รื่นเริงบันเทิงใจของชาวชนบทในละแวกนั้น
ได้มีโอกาสพักผ่อนหย่อนใจ หลังจากตรากตรำทำงานกันมาตลอดปี

สาวน้อย ต้องไปขายของเป็นเพื่อนแม่ทุกครั้ง ที่มีงานวัด
พี่สาวพี่ชายของฉันไปเรียนหนังสือ พักอาศัยอยู่กับญาติซึ่งห่างไกลกัน
แม่จึงต้องพาสาวน้อยไปด้วย แม้ว่าวัยขนาดนั้นควรจะอยู่บ้านอ่านหนังสือ
แต่เพราะแม่เป็นคนขยัน และต้องหาเงินไว้ให้ลูก ๆ
ใช้เป็นทุนเรียนหนังสือและเป็นค่าใช้จ่ายในบ้านด้วย
แม่จึงต้องทำงานทุกอย่างที่สามารถสร้างเงินได้
โดยไม่ต้องรอเงินที่ได้จากการขายผลผลิตทางการเกษตรอย่างเดียว

แม่จะเตรียมข้าวของสำหรับไว้ขายในงานวัดก่อน 2-3 วัน
เช่น ถั่วลิสงคั่ว เม็ดมะขามคั่ว
ส่วนลูกอม ยาดม ยาหม่องและขนมคบเคี้ยวต่าง ๆ
แม่จะไปหาซื้อที่ร้านขายส่งมาเตรียมไว้แล้ว
ให้ลูกสาวช่วยเตรียมถั่วลิสงและเม็ดมะขามที่คั่วเรียบร้อย
แล้วตักใส่ถุงไว้สำหรับขาย ลูกอมแต่ละยี่ห้อ ให้คละกันใส่ถุงเล็ก ๆ ไว้
เพื่อสะดวกในการหยิบขายให้ลูกค้า

อุปกรณ์ที่แม่ใช้ส่งเสริมการขาย คือ ตะเกียงน้ำมันกาด 2 อัน ตะกร้า 2 อัน(หาบ) สำหรับใส่สินค้า
เสื่อสำหรับปูนั่งมีตั๋ง 2 ตัว พร้อมด้วยผ้าห่มผื่นเล็กและผู้ติดตามอีก 1 คนคือ สาวน้อยคนนี้
คอยทำหน้าที่เป็นเพื่อนแม่ และช่วยหอบหิ้วสัมภาระอุปกรณ์ส่งเสริมการขายไปทุกงานวัด

ช่วงหัวค่ำ ลูกสาวจะเป็นพนักงานขายช่วยแม่บ้าง
คอยหยิบสินค้าให้กับลูกค้าและรู้จักคำนวนเงินทอนได้ถูกต้อง
เหรียญบาทเหรียญห้าแม่จะแยกกระปุกไว้ให้
เพื่อสะดวกในการหยิบและง่ายในการทอนเงิน
บางทีสาวน้อยมัวแต่ชะเง้อดูหนังกลางแปลง จนลืมขายของให้ลูกค้าแม่ก็ไม่ว่าอะไร

สาวน้อย รู้สึกเบื่อที่จะนั่งขายขนม ลูกอม
ก็จะไปซื้อขนมที่ชาวบ้านทำมาขายเอง
ซึ่งไม่ใช่ขนมขบเคี้ยวเหมือนที่แม่ซื้อมาจากร้านค้า
ขนมที่ชาวบ้านทำเองคือ ขนมนางเล็ด ขนมดอกจอก ขนมใส่ไส้
ขนมที่ฉันชอบซื้อกินคือขนมดอกจอกซึ่งจะมีงาดำงาขาวผสมด้วย
เวลาทอดเสร็จใหม่ ๆ กลิ่นหอมน่ากินเชียวนะ

สาวน้อยถือถุงขนม แล้วเดินดูงานมหรสพจนทั่ววัด
ถ้าเวทีไหนน่าสนใจก็หยุดดูนานสักหน่อย
พอหมดความสนใจก็จะไปดูหนัง ซึ่งเป็นหนังไทยซะส่วนใหญ่
เท่าที่เคยเที่ยวชมงานวัดต่าง ๆ จะมีหนังต่างประเทศ คือ หนังอินเดีย
ที่มีพระเอกกับนางเอกวิ่งไล่กันทั้งเรื่อง ไม่ว่าจะดีใจ หรือเสียใจก็ร้องเพลง
แล้วพากันวิ่งหลบต้นไม้นั้นวิ่งไปต้นไม้นี้
ถ้าได้ออกกำลังกายกันทั้งเรื่องแบบนี้ รูปร่างของพระเอกกับนางเอกกน่าจะผอมนะ
แต่ดูหนังอินเดียทีไรนางเอกพุงพลุ้ยอยู่ดี

ส่วนหนังไทย พระเอกหล่อนางเอกสวยและรูปร่างดีอยู่แล้ว
บทบาทที่แสดงครบทุกรสชาติ ทั้งเศร้าโศก น้ำตาไหลพราก
ไม่ว่าจะแสดงบทสนุกสนานตลกขบขัน คนดูหัวเราะจนท้องแข็งไปตาม ๆ กัน
สาวน้อยยังจำเรื่องเกี่ยวกับหนังแนวตลกขบขันที่ชอบมากเป็นพิเศษคือ “โจรสามสลึง”
หนังอินเดียประทับใจเรื่อง “ช้างเพื่อนแก้ว”
เพราะทำเอาสาวน้อยร้องไห้ตลอดทั้งเรื่องเลยนะ
มันเศร้ามากจริง ๆ

เดินดูจนทั่วงานวัดแบบฉายเดี่ยว สาวน้อยไม่เคยคิดกลัวเลย
แม้ว่าในยุคสมัยนั้นเหตุการณ์ที่มนุษย์กินคนคือ ซีอุย ยังเป็นเรื่องเล่าที่กล่าวขวัญกันเรื่อยมา
แต่ไม่เห็นผู้ใหญ่บอกเล่ากล่าวเตือนให้เด็ก ๆ ระวังตัวกันสักเท่าไร
อาจจะคิดว่ามนุษย์กินคนคงไม่มีแล้วกระมัง

ส่วนอันตรายในเรื่องอื่น ๆ ไม่เคยมีงานวัดไหน ที่มีเหตุการณ์รุนแรง หรือใครคนใดถูกทำร้ายร่างกาย
นอกจากกลุ่มวัยรุ่นที่ร้องรำทำเพลง บริเวณเวทีสาวรำวง
แล้วเกิดเหตุการณ์แย่งกันขึ้นเวที จนกระทบกระทั่งกันบ้างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เนื่องจากบริเวณที่กลุ่มวัยรุ่นชุมนุมกัน จะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจความเรียบร้อยอยู่แล้ว
ไม่มีใครทำตัวเป็นอันธพาลหรือนักเลง เหมือนลูกเจ้านายใหญ่โตที่ชอบตัวให้เด่นดัง
มีข่าวขึ้นหน้าหนึ่งอยู่บ่อย ๆ
และในยุคโลกาภิวัฒน์ ที่ผู้คนมีความเจริญรุ่งเรืองทางด้านเทคโนโลยีอย่างมาก
แต่จิตใจไม่ได้รับการพัฒนาให้เจริญขึ้นเลย

แม่ยังคงนั่งขายของไปเรื่อย ๆ แม่แอบงีบหลับบ้างในช่วงเวลาที่เข้าสู่เช้าวันใหม่
แต่สาวน้อย นอนหลับตลอดหลังเที่ยงคืนผ่านไป

งานวัดเริ่มสางซา กิจกรรมบันเทิงบางอย่างก็ปิดไปแล้ว
คงมีแต่หนังกลางแปลงเท่านั้น ที่ยังสามารถดึงดูดให้คนมาเที่ยวงานวัด นั่งชมจนสว่างคาตาเลยทีเดียว

ใกล้เวลาเช้าตรู่ แม่ปลุกสาวน้อย
ช่วยเก็บสัมภาระอุปกรณ์การขายใส่หาบให้เรียบร้อย เพื่อเดินทางกลับบ้าน
สาวน้อยยังรู้สึกง่วงนอนอยู่บ้างก็ไม่ได้งอแง
เพราะดีใจที่จะได้กลับบ้านไปพักผ่อน

รายได้คืนนี้ แม่คงหายเหนื่อย
และทำให้มีกำลังใจต่อสู้กับภาระหน้าที่ที่มากขึ้น
เพราะลูก ๆ เริ่มเติบโตและต้องศึกษาเล่าเรียนกันต่อไป
แต่การเรียนรู้ในชีวิตจริง ที่แม่คอยเฝ้าสอนให้ลูก ๆ ได้ลงมือปฏิบัติเองนั้น
เป็นสิ่งที่แม่ถ่ายทอดประสบการณ์ชีวิตอย่างแท้จริง
เราไม่สามารถหาความรู้ในสิ่งเหล่านี้จากสถานศึกษาใด ๆ ได้เลย….






Create Date : 22 พฤษภาคม 2550
Last Update : 12 พฤษภาคม 2551 17:04:46 น.
Counter : 856 Pageviews.

3 comments
  
มาเที่ยวงานวัดบ้านนี้ด้วยครับ เล่าเห็นถึงบรรยากาศเลยครับ
โดย: smack วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:53:16 น.
  
เด็กขอนแก่น มารายงานตัวค่ะ
โดย: i am tabo วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:29:17 น.
  
ขอบคุณค่ะ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:52:28 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
Location :
ศรีสะเกษ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ลูกคนสุดท้องน้องสาวคนเล็ก
เด็ก ๆ ชอบเอาตัวไปปลายนา
เอาขาไปวิ่งเล่นที่ทุ่งหญ้า
โตเป็นสาว..ชอบอยู่บ้านนอก
อนาคต..ได้ไปที่ชอบ..ที่ชอบ
อะคึ่ ๆ


Friends Blog
[Add สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น's blog to your weblog]