หักหอกเป็นดอกไม้,,,,,ตอน หนุมานกับมัจฉานุ
ต้องขออภัย พึ่งมีเวลาถ่ายภาพปกหนังสือมาให้ดู
ในวรรณคดีเรื่อง รามเกียรติ์ มีตอนหนึ่งซึ่งเป็นตอนที่หนุมานไปบุกกรุงลงกา ก็เอาก้อนหินไปถมทะเลทำสะพานเพื่อจะได้ข้ามไปกรุงลงกา แต่ถมเท่าไรก็หาย ไม่เป็นสะพานสักที เลยกระโดดลงน้ำไปดู พอดำน้ำลงไปก็เจอนางเงือกกำลังพาบริวารขนหินอยู้ใต้น้ำ จึงเกิดการต่อสู้กัน ขณะที่สู้กันไปสู้กันมาก็เกิดชอบใจกัน ในที่สุดหนุมานก็ได้นางเงือกเป็นภรรยา
จากนั้นหนุมานก็ไปติดตามพระลักษมณ์กับพระราม ตอนหลังพระรามถูกไมยราพลักพาตัวไปเมืองบาดาล หนุมานตามไปช่วย พอลงไปปุ๊บกลับเจอสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง ตัวเป็นลิงหางเป็นปลา ชื่อมัจฉานุ ขวางทางไม่ให้ผ่าน
จึงเกิดการต่อสู้กัน ขณะที่ต่อสู้กันนั้น มัจฉานุได้ขว้างอาวุธใส่หนุมาน แต่อาวุธได้กลับกลายเป็นข้าวตอกดอกไม้ หนุมานก็ขว้างอาวุธใส่มัจฉานุ อาวุธนั้นได้กลายเป็นขนม นม เนย
จนทั้งสองต่างแปลกใจว่า ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ จึงเกิดการถามไถ่กันว่าแกเป็นใคร ชื่ออะไร หนุมานก็บอกว่าชื่อ หนุมาน มัจฉาได้ยินดังนั้นก็คุ้นๆ ชื่อนี้แม่เคยเล่าให้ฟัง บอกว่าพ่อชื่อนี้เป็นลิงเผือก แต่เวลาหาวจะต้องหาวเป็นดาวเป็นเดือน ถึงจะเป็นของแท้ ถ้าหาวเป็นอย่างอื่นไม่ใช่ของแท้ ก็เลยให้หนุมานหาวให้ดู
เรื่องนี้อาตมาจะไม่เล่าต่อ แต่จะสรุปช่วงนี้แค่ว่า
มัจฉานุ ขว้างอาวุธใส่หนุมาน อาวุธกลับกลายเป็นข้าวตอก ดอกไม้ พอหนุมาน ขว้างอาวุธใส่มัจฉานุ อาวุธกลับกลายเป็นขนม นม เนย
ผู้รู้ท่านให้ข้อคิดเรื่องนี้ว่า
. เวลาเด็กๆ เขามาว่า หรือด่าเรา ให้เรามองเป็นข้าวตอกดอกไม้ ว่านี่เขารักเรา เขาบูชาเรา เขาจึงมาคอยเตือนเรา กลัวว่าเราจะเป็นผู้ใหญ่ที่เสียหาย
พอผู้ใหญ่เขามาว่า มาเตือนเรา ก็ให้สาธุ ขอบคุณเขา ให้มองว่าคำเตือนนั้นเปรียบเสมือนขนม นม เนย แสดงว่าเขารักเรา เขาเป็นห่วงเรา เขากลัวว่าเราจะเสียหาย
เวลาหัวหน้าเตือนเรา ก็ให้มองว่าเป็นขนมนมเนย ได้ประโยชน์
เวลาลูกน้องมาเตือนเรา ก็ให้นึกว่าเป็นข้าวตอกดอกไม้
ดังคำกลอนที่หลวงพ่อพุทธทาสแต่งไว้ว่า
ฉันมีดี เพราะถูกด่า น่าหัวไหม ยิ่งดีใจ เพราะถูกด่า ดูน่าหัว ใครจะด่า สักเท่าไร ไม่เคยกลัว เรื่องจะชั่ว อย่างเขาว่า นั้นอย่าเกรง ใครมีดี คนก็คิด ริษยา หาแง่ด่า กันโขมง ล้วนโฉงเฉง เมื่อยปากเข้า ปากก็มุบ หุบปากเอง ยิ่งครื้นเครง คือฉันท้า ให้ด่าฟรี ฉันเป็นคน ได้ดี เพราะคำด่า กลายเป็นสิ่ง นำมา ซึ่งศักดิ์ศรี ด่าเท่าไร ก็ไม่เห็น จริงสักที เลยได้ดี เพราะถูกด่า น่าหัวครัน
นี่เป็นบทกลอนของท่านพุทธทาส ท่านแต่ไว้เพราะท่านโดนด่าเรื่อย หลายสิ่งหลายอย่างที่ท่านถูกด่า เรื่องที่ท่านถูกด่ามากก็คือท่านไปเทศน์เรื่อง ภูเขาแห่งวิถีพุทธ ท่านบอกว่า
กราบพระพุทธ ระวังจะไปสะดุดแค่ทองคำ กราบพระธรรม ระวังจะไปถูกแค่ใบลาน กราบพระสงฆ์ ระวังจะไปถูกแค่ลูกชาวบ้าน ตอนนี้อิฐหินปูนทรายบังพระพุทธเจ้าหมดแล้ว
ระวังอย่าให้
..พระพุทธรูป บังพระพุทธเจ้า
คัมภีร์ใบลาน บังพระธรรม
ลูกชาวบ้าน บังพระสงฆ์
ตอนนั้นโดนกล่าวหาว่าเป็นคอมมิวนิสต์ เพราะคอมมิวนิสต์กำลังดังช่วงนั้น และยังมีพระผู้ใหญ่ห้ามท่านไม่ให้สอนเรื่อง จิตว่างสุญญตา แต่ท่านก็ยังสอนมาเรื่อย ยิ่งถูกด่าท่านก็ยิ่งค้นคว้า ยิ่งศึกษาพระไตรปิฎกมากขึ้น และสั่งสอนมาเรื่อย
ไม่มีคำว่า ท้อแท้ และ ท้อถอย
ใช้ คำด่า เป็น ยาชูกำลัง
ตอนที่ท่านสร้างสวนโมกข์ใหม่ๆ ท่านปีนขึ้นไปมุงหลังคาตอกไม้เอง พอตอกๆ ไปเผลอไปตอกนิ้วตัวเอง พอตอกตัวเองเจ็บ ก็ขว้างค้อนทิ้งไปเลย ได้แต่กุมนิ้วที่เจ็บอยู่อย่างนั้น พอหายเจ็บ ก็ลงจากหลังคาแล้วเดินไปเก็บค้อนตั้งไกล ขณะที่ท่านเดินไปเก็บค้อน ก็พูดกับตัวเองว่า.......... เอ๊ะ เรานี่มันโง่ เจ็บก็เจ็บ ยังต้องเหนื่อยปีนลงมาเก็บมันอีก
เพราะฉนั้น ต้องเจริญสติ รู้เท่าทันมัน และเอาชนะมันให้ได้ ตั้งแต่นี้เราจะไม่ยอมให้ความเจ็บปวดมามีอิทธิพลเหนือใจ
ต่อมาเนื่องจากต้องแหงนหน้าตอกจึงไม่ถนัด พอตอกๆ ไปพลาดถูกนิ้วตัวเองอีก ถูกปั๊กเข้าไปคราวนี้ท่านหัวเราะใส่นิ้วตัวเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ชนะมันแล้ว นี่คือ หักหอกเป็นดอกไม้
๐ พระพุทธเจ้าท่านก็ หักหอกเป็นดอกไม้มากมายหลายครั้ง บางครั้งมีคนมาด่าท่านว่า
สมณโคดมเป็นผู้ที่ไม่ผุดไม่เกิด ท่านก็สาธุ..........ใช่.........เราจะไม่ผุดไม่เกิดอีกแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าใครมาด่าเราว่าขออย่าได้ผุดได้เกิด ให้ยกมือขึ้น 'สาธุ'.....เขาให้พระนิพพานนะ คนที่ได้พระนิพพานไม่ต้องกลับมาผุดมาเกิดอีก
โปรดคอยติดตามตอน......พระสารีบุตรกับนางสูจิมุขี
Create Date : 31 กรกฎาคม 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 7 สิงหาคม 2553 11:52:41 น. |
Counter : 5720 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แฟนหล่อ 31 กรกฎาคม 2553 17:38:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: Patteera 31 กรกฎาคม 2553 22:46:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
- หักหอกเป็นดอกไม้,,,,,ตอน โยมคุ้นเคย
- หักหอกเป็นดอกไม้......ตอน พระอาจารย์กับฝน
- หักหอกเป็นดอกไม้......ตอน หนามนิ่มทิ่มขาเป๋
- หักหอกเป็นดอกไม้......ตอน ฆ่าอะไรได้อยู่เป็นสุข
- หักหอกเป็นดอกไม้.....ตอน พระสารีบุตรกับนางสูจิมุขี
- หักหอกเป็นดอกไม้,,,,,ตอน หนุมานกับมัจฉานุ
- หักหอกเป็นดอกไม้.....ตอน เศรษฐีกับศาลา
- หักหอกเป็นดอกไม้
|
|
|
|
|
|
|
|
ส่งความรักความคิดถึง ให้น้องมิลด้วยค่ะพี่ จุ๊บๆๆๆ