หักหอกเป็นดอกไม้,,,,,ตอน โยมคุ้นเคย ครั้งหนึ่งเมื่อทราบข่าวว่า โยมคุ้นเคย นอนเป็น อัมพาตอยู่โรงพยาบาล อาตมาจึงเดินทางไปเยี่ยมเพื่อให้กำลังใจ พอไปถึงเจอหน้า ก็เรียกอาตมาว่า " หลวงพี่ ที่เขาบอกว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว หลวงพี่อย่าไปเชื่อนะ " อามตมาถามว่า " ทำไม " แกบอกว่า " ถ้าจิต เป็นนายกายเป็นบ่าว เราต้องใช้มันได้ จะต้องสั่งมันได้ " " หลวงพี่ดูสิ ผมบอกให้มันยกมือ บอกยกซิๆ ดูสิมันยังไม่ยอมยกเลย แสดงว่ากายมันไม่ได้เป็นบ่าว " พอฟังแล้ว อาตมาก็ขำว่า เออแกไม่ป่วย เราบอกว่า " เออ โยมไม่ป่วย " ใช่ ครับ ตอนนี้ "ผมไม่ป่วยหรอกครับ แล้วหลวง พี่รู้หรือเปล่าว่าตอนนี้ผมเป็นคุณหลวงแล้ว " อาตมาก็ถามว่า "คุณหลวงอะไร ใคร ตั้ง " " เขาตอบคุณหลวงอุดมโรคา ผมตั้งของผม เอง เพราะสารพัดโรคเลย เป็นอัมพาต ริดสีดวงทวาร และเบา หวาน " ตอนแรกเรากะจะไปให้กำลังใจโยม ที่ไหนได้ โยมเทศน์โปรดเรา อาตมาได้ประโยชน์จากโยมผู้นี้มากเลย เจอกันตั้งแต่ เราบวชได้สองพรรษา ไปเดินธุดงค์ด้วยกัน แกก็ช่วยชี้แนะ และโยมคน นี้แกมีเรื่องแปลกๆ หลายอย่าง ตอนนี้เสียชีวิตแล้ว เมื่อก่อนแกเคยเอา สมุดเล่มหนึ่งมาให้อาตมาดู ทั้งยังบอกอาตมาให้ช่วยดูคำกลอนที่แกเขียน มานี่ ควรจะแก้ไขอย่างไรบ้าง พออาตมาอ่านดูแล้ว เห็นว่าเขียนได้ดี มาก อาตมาถามว่าโยมแต่งอย่างไร สอนกันบ้าง โยมบอกว่า โยมไม่ได้แต่งเลย แต่งไม่เป็น ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแต่งกลอนเลย วันหนึ่งขณะที่นั่งกินข้าวอยู่ดีๆ จิตมันวูบลงไปคำกลอนมันไหล พอคำ กลอนไหล แกหยิบปากกามาเขียนใหญ่เลย ต้องหยุดกินข้าว เพราะกลัวเขียนไม่ทัน ก็เขียนออกมาเป็นเล่มเลย พอเขียนเสร็จก็เอามาให้ แม่ชีกี* ที่สวนเขาหลวง และให้คนอ่านให้แม่ชีฟังเพราะแม่ชีตาบอด เพื่อจะให้ ช่วยแก้ แม่ชีบอกว่าดีอยู่แล้ว ยังต้องไปแก้ไขอะไรอีก วิชานี้เมื่อก่อนมีเรียนกัน เขาเรียกว่าวิชาย่านไทร เวลาที่เขาจะเรียนวิชาคำกลอนนี่ เขาจะจัดเตรียมขัน จัดดอกไม้ ธูป เทียน นำไปไว้ที่โคนต้นไทร ไปจุดธูปอธิฐาน แล้วนั่งภาวนา ท่านเล่าให้ฟังว่า พอจิตสงบแค่นั้นเอง ธรรมตัวนี้ จะเกิดคำกลอนต่างๆ มันไหลมาตามรากไทร และไหลเข้าตัว ทีนี้พูดอะไร ออกมาจะเป็นคำกลอน เหมือนศรีปราชญ์ เวลาพูดอะไรออกมาเป็นคำ กลอน ไม่ต้องไปพึ่งเหล้าเหมือนสุทรภู่ คนสมัยก่อนก็เหมือนกัน เคยคุนกับโยมอารีการะเกด โยมเล่าให้ฟังว่า ข้างๆ บ้าน มีโยมคนหนึ่งเวลาตกใจ อุทาน อะไรต่างๆ ออกมาเป็นคำกลอนหมด เวลาพูดก็จะเป็นคำกลอน คนก็คิด ว่าแกบ้า....นี่ไปเรียนวิชาย่านไทร เมื่อครู่เล่าเรื่องโยมคนที่แต่งคำกลอน ก่อนที่แกจะป่วยแกได้พิมพ์เป็น หนังสือเหมือนกัน แต่เสียดายที่ไม่รู่ว่าหนังสือเล่มนี้หายไปไหน ที่อาตมา ไปเยี่ยมแก เพราะโยมเป็นคนที่มีจิตใจแจ่มใส เบิกบานตลอดเวลา การ ป่วยของคนเรานี่ จะมี...... ป่วยร่างกาย ป่วยระบบประสาท มันสมอง และป่วยจิตใจ ส่วนโยมที่อาตมาไปเยี่ยมนี่ป่วยอะไร ป่วยเพราะร่างกายเท่านั้น แต่บางคนร่างกายแข็งแรงดี สมองก็ดี แต่ที่เขาเป็นทุกข์นั้นเขาป่วย อะไร ป่วยใจ แล้วพระพุทธศาสนาเน้นเรื่องไหน เน้นเรื่องใจ เรื่องป่วยใจนี้ การที่เราจะศึกษา พระพุทธศาสนาก็เพื่อยกใจตัวเอง เวลามีปัญหาไม่ให้ความทุกข์เข้ามา เกลือกกลั้วได้ แก้ไขตรงจุดนี้ เพราะฉะนั้นเวลามีอะไรเกิดกับเรา ให้มองแต่ในแง่ดี เวลาป่วยไข้ขึ้นมา ก็ให้คิดว่า สิ่งเหล่านี้มาเตือนมิให้เราประมาท ไม่งั้น..... เราอาจจะ "'หลง' กับชีวิตนี้ *แม่ชีกี นามปากกา ก.สวนเขาหลวง จังหวัดราชบุรี เป็นแม่ชีที่ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบ และเขียนกลอนสอนธรรมะได้เก่งมาก โปรดคอยติดตาม ตอน ไม่ทุกข์ ไม่เห็นธรรม   Create Date : 08 สิงหาคม 2553 8 comments Last Update : 9 สิงหาคม 2553 10:18:08 น. Counter : 9720 Pageviews. Share Tweet

โดย: นนนี่มาแล้ว 8 สิงหาคม 2553 1:00:20 น.

เปรียบเทียบอาการป่วยทั้งสามแบบแล้ว ป่วยทางจิตใจนี่คงจะน่ากลัวมากที่สุดและคงจะรักษาด้วยระยะเวลาที่นานที่สุดด้วย   โดย: ลุงแอ๊ด 8 สิงหาคม 2553 13:17:49 น.

โดย: นนนี่มาแล้ว 8 สิงหาคม 2553 13:22:18 น.

หลับฝันดีครับ   โดย: รมย์รวินท์ 9 สิงหาคม 2553 0:26:21 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์ิ เริ่มสัปดาห์ใหม่ด้วยความสุขตลอดวันนะค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 9 สิงหาคม 2553 6:28:09 น.

ต่ายเอาดอกไม้มาฝากรับวันแม่ค่ะ พี่แอ๋วคุนแม่ผู้น่ารัก   โดย: ดอกหญ้าในHouston 10 สิงหาคม 2553 0:36:28 น.

สวัสดียามเช้าวันอังคารค่ะ ดูแลสุขภาพทุกวันเช่นกันนะค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 10 สิงหาคม 2553 7:27:22 น.

ขอบคุณมากครับ...บล็อกนั้นอยู่ในกรุ๊ป เซียนขำขำ นะครับ...แต่ปิดเม้นท์แล้ว   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 10 สิงหาคม 2553 8:05:18 น.