ชีวิต


























ฉันเดินตามพวกเขาไป
บนถนนของการแสวงหา
ทุกคนต่างมุ่งไปบนเส้นทางสายนี้
ดวงตาทุกคู่ฉายแววฝัน สองเท้าก้าวมุ่งมั่น,มิท้อ
นานนักนาน…พันธนาการเริ่มผูกมัดรัดรึง,ชีวิต
สัมภาระมากมายเต็มบ่าหลังนั้นหน่วงหนักกดทับปวดเจ็บ

ใน

คืน

วัน

อัน

ยาว

นาน…

หลายคนอ่อนล้าถูกทิ้งห่างไว้ข้างหลัง
บางชีวิตพับพ่ายล้มลงกองกับพื้นดิน
อีกกลุ่มหนึ่งกลับฮึกเหิมฮึดสู้ก้าวต่อไปข้างหน้า
ไม่ยอมหันหลังมามองผู้แพ้
บ้างเหยียบย่ำ ย่ำเหยียบไปบนร่าง
ของคนที่ล้มบาดเจ็บ,ในวิถี
ทะยานไขว่คว้าหาความหมายแห่งตน

ทาง

นั้น

เริ่ม

คด

เคี้ยว

และ

สูงชัน

ฉันพยายามปีนป่ายไต่ไปบนความสูง สูงขึ้นไป
ยังฝืนทนและเฝ้าหวัง
ค้นหาที่สุดของที่สุด,ชีวิต

โลกยังคงหมุนไปรอบตัวเอง
ดวงดาว ดวงจันทร์ยังทอแสง ตะวันยังส่องฉาย
ผู้คนล้มตายและเกิดใหม่

ระหว่างทางของการแสวงหา
ฉันมองเห็นชายชราผมหงอกขาวโพลน
ปีนลงจากยอดเขา

ฉันเอ่ยถามออกไป…
"ข้างบนนั้นมีอะไร"
ชายชราผู้มีแววตาล้าเหนื่อย,ไร้หวัง
ส่ายหน้า,รำพึงออกมาเบาเบาอยู่อย่างนั้น…

"ไม่มี- - ไม่มีสิ่งใดให้ค้นหา
ชีวิต มีแต่ความว่างเปล่า..."





















Create Date : 20 มีนาคม 2551
Last Update : 20 มีนาคม 2551 13:53:39 น.
Counter : 519 Pageviews.

18 comments
  
บางครั้งเราก็ตะเกียกตะกาย
เพียงพบความเรียบง่ายแห่งชีวิต


สวัสดีมีนาคมเจ้าอ้ายภู
โดย: กวิสรา (กวิสรา ) วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:12:53:44 น.
  


คุณภู..

มาสวัสดีกับชีวิตค่ะ

โดย: Nok_Noah วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:16:28:37 น.
  
..........

มีคู่รักคู่หนึ่งนั่งรถเมล์ที่กำลังตรงไปในหุบเขา มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ได้ลงกลาง
หลังจากที่พวกเขาได้ลงแล้วรถเมล์ก็วิ่งต่อไป แต่เพียงไม่นานก็มีหินก่อนขนาดมหึมา้
ตกลงมาจากที่สูงมากและทับรถเมล์คันนั้นพังยับเยิน ทุกคนที่อยู่ในรถนั้นเสียชีวิตทั้งหมด

คู่รักคู่นั้นเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็พูดขึ้นว่า " ถ้าพวกเรายังอยู่ในรถคันนั้นก็ดี น่ะซิ! "

คนส่วนใหญ่น่าจะคิดว่า 'ยังดีนะที่เราลงจากรถก่อน!' แต่คู่รักคู่นี้กลับพูดสิ่งที่ต่างจากคน ส่วนใหญ่ คุณคิดว่าเพราะอะไร ???
--------------------------------------------------------------------------------
ตอบมาก่อนนะว่าคิดว่าไง เดี๋ยวจะเฉลยทีหลัง
โดย: ช่อชบา IP: 58.9.95.253 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:23:18:47 น.
  
ยิ้มเถอะนะ .....

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น....

หรืออารัยที่ทำให้เธอเจ๊บปวด

ในโลกนี้ยังมีความเข้มแข็งของแสงตะวัน

คอยฉายแสงส่องทาง

ให้เธอเดินก้าวไป....

:: Carry on till tomorow, there's no reason to look back ::

โดย: ช่อชบา (HHG ) วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:0:47:26 น.
  
//www.thaivolunteer.org/mam/index.php?option=com_content&task=view&id=504&Itemid=40

เ มื่ อ ห นุ่ ม ส า ว ฝั น ใ ฝ่ จึ ง ไ ต่ ถึ ง (เชียง) ด า ว.
โดย: ดอกเสี้ยวขาว วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:9:18:19 น.
  
ข้าเจ้าเชื่อว่า...ชีวิตนั้นช่างว่างเปล่าสิ้นดี

เราจึงโหยหาและแสวงหาสิ่งที่จะเข้ามาเติมเต็มให้ชีวิต
และนั่นในทุกลมหายใจเราจึงคล้ายเป็นผู้สลักบาดแผลลงหัวใจตน


โดย: เพลงเอย IP: 125.26.109.147 วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:9:46:24 น.
  



ขึ้นถึงยอดเขา ก็ไม่เห็นยอดเขา
บางคนขึ้นเขา ไป่เห็นทัศนียภาพของขุนเขา
หากเห็นตัวเองและคนอื่น
ชีวิตไม่ใช่บะหมี่ซองสำเร็จรูป
ไยยึดกุมแต่คำตอบชุดเก่า ๆ

สบายดีนะน้องภู
อยู่ดอยหมี....ไหน
รูปยอดเขาใหญ่ ทางไปเวียงไตแลงหรือว่าไร...
โดย: สัญจร ดาวส่องทาง วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:11:39:14 น.
  
สวัสดีค่ะ

ระหว่างทางของการแสวงหา
ฉันมองเห็นชายชราผมหงอกขาวโพลน
ปีนลงจากยอดเขา

ฉันเอ่ยถามออกไป…
"ข้างบนนั้นมีอะไร"
ชายชราผู้มีแววตาล้าเหนื่อย,ไร้หวัง
ส่ายหน้า,รำพึงออกมาเบาเบาอยู่อย่างนั้น…

"ไม่มี- - ไม่มีสิ่งใดให้ค้นหา
ชีวิต มีแต่ความว่างเปล่า..."

คิดว่า ในความว่างเปล่ายังมีอะไรซ่อนอยู่
ไม่เชื่อลองดูดีๆสิค่ะ แล้วจะเจอว่า
ในความว่างเปล่าไม่ได้ว่างเปล่าอย่างที่เห็น
โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:15:48:04 น.
  
ไม่มี ไม่มีสิ่งใดให้ค้นหา
ชีวิตมีแต่ความว่างเปล่า...
มิน่าล่ะ ดูเหมือนเราก็ค้นหาสิ่งที่เราขาด เพื่อจะเติมเต็มกับความว่างเปล่า
จริงๆ แล้วมันมันว่าง หรือล้น เออ
สับสนปนเป อยู่อย่าง ว่างๆ ดีกว่า ไม่อยากค้นหาแล้ว
โดย: พี่ IP: 222.123.135.56 วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:21:15:07 น.
  
สวัสดีค่ะคุณภู เชียงดาว
----------------------------------------------------------------
ไม่เคยคิดมาก หากต้องเดินทางไกลไป (กับ) เขา
เพียงแค่อยากให้ชีวิตและจิตใจ ได้ผจญภัยกับธรรมชาติ (บ้าง) เท่านั้น
เป็นการเรียนรู้ความยาก ลำบาก และอุปสรรคด้วยตัวเอง
เผื่อว่าวันหนึ่ง....ชีวิตจะได้กลมกลืนไปกับธรรมชาติอย่างธรรมชาติ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:15:27:55 น.
  
ภาพได้ใจจริง ๆ ค่ะ
หวงใยความฝันแต่ต้องดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ
โดย: แพร จารุ IP: 117.47.221.84 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:15:28:57 น.
  
หาอะไร หาใจตัวเองหรอกหรือนั่น
โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:20:55:14 น.
  
ชายชราอาจต้องการคนละสิ่งกับเราก็ได้
ไปถึงเราจึงจะรู้ว่ามีหรือไม่มี

แต่เราต้องไปเอง
โดย: ตะวันออกไม่แพ้ วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:9:37:06 น.
  
ทำไมเราชอบเปรียบเทียบสิ่งที่เรารอคอย ไขว่คว้า โหยหา เป็นเหมือนที่สูง
แล้วเราก็ต้องปีน ต้องป่าย ต้องไต่ ต้องคว้า
......
บางครั้งแลดูน่าสมเพชเหลือเกิน



เลิกไขว่คว้า แล้วหันมามองรอบ ๆ ตัวดีกว่าไหม
อาจจะได้รู้ว่า บางอย่างแค่เอื้อมมือ . . . . ก็ถึง


โดย: กกซ โหมดนิ่ง IP: 61.7.172.43 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:12:16:55 น.
  
ฮาโหล ...แวะมาทักทายคร๊าบ

กรุงเทพร้อนมะหันเลย
โดย: ช่อชบา IP: 58.9.98.81 วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:21:27:15 น.
  

Myspace Comments
Myspace Comments


มีความสุขมากๆนะคะ...

มาเยี่ยมอ่ะจ่ะ

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:20:38:43 น.
  
หวัดดีค่ะ...

ไม่เคยคิดปีนไต่ไปภูสูง
เพื่อปักธงชัยที่ปลายฟ้าว่าฉันมาถึง
........ ............... ............
เพียงเดินเลาะเลียบไต่ไปรอบๆเขา
แหงนดูภูสูง...หมุนดูเขียวแนวป่า
ก้มหน้าลงดูดินและถิ่นอาศัยของชีวิตในสายน้ำ
.............. .............. .............. ....
เพียงแค่นั้นค่ะ...ไม่เหนื่อย...ไม่หนัก
ถ้าเราวางสรรพลง ณ ที่ตั้ง
โดย: ปลายแปรง วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:9:25:07 น.
  
หวัดดีค่ะคุณภู
ป่าสวยจัง อยากให้อยู่อย่างนี้ อยู่อย่างมั่นคง ปราศจากคนใจร้ายรังแก อ่ะค่ะ
ส่งใจช่วยให้ทำกิจกรรมดีอย่างนี้ตลอดไปค่ะ
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:9:25:18 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

pu_chiangdao
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]



ภาพและงานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซต์นี้
เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ แต่เพียงผู้เดียว
ห้ามกระทำการดัดแปลง แก้ไข
หรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน
โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์
หากผู้ใดมีความประสงค์
จะนำข้อมูลดังกล่าวออกเผยแพร่ ตีพิมพ์
หรือนำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด
โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง


***************************

งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์

ที่มา : เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา









มีนาคม 2551

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
20 มีนาคม 2551
All Blog
Friends Blog
[Add pu_chiangdao's blog to your weblog]