...ทำสวนชีวิตหล่อเลี้ยงชีวิต...
ทำสวนหนังสือหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณ.
|
|||||||||||||
"เธอจะอยู่ เธอจะสู้ หรือจะถอย!?" (เพราะ)ชีวิตเราต่างเคว้งคว้างในความรัก จึงเหนื่อยหนักพักพ่ายอยากหน่ายหนี เพราะเราต่างมีพันธะกรณี จึงจำไร้สาระอย่างนี้อยู่ร่ำไป มองทางข้างหน้านั้นมืดมน ถามใจยังสับสนยังอ่อนไหว บ่อยครั้ง- -วิถีต้องเดินทางไกล เรียนรู้ใจให้เปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย เถิดปล่อยให้มันเป็นไป... อย่าหวั่นไหวแม้ความหวังพังสลาย แม้ความฝันแหว่งวิ่นสิ้นมลาย แต่อย่าหมายว่าชีวิตจักสิ้นสูญ. ร้องไห้เถอะ...ถ้าเธออยากร้องไห้ แม้โลกจักร้างไร้หรือหยุดหมุน รินไหลมาเถิดน้ำตาความอาดูร แม้ทุกข์นั้นจะเพิ่มพูนให้ชีวิต ยังเดินทางอ้างว้างอยู่อย่างนี้ แม้บางทีความหวังอาจพลั้งผิด พลัดหลงไปในอารมณ์กับความคิด ไม่เป็นไร- -ปล่อยชีวิตให้เรียนรู้ จ้องมองสิ,โลกยังกว้าง ทางยังไกล... มองโลกใหม่ อย่าสั่นไหวหรืออดสู ยังมีคนเข้าใจ และเฝ้าดู "เธอจะอยู่ เธอจะสู้ หรือจะถอย!?" จ้องมองสิ,โลกยังกว้าง ทางยังไกล... มองโลกใหม่ อย่าสั่นไหวหรืออดสู ยังมีคนเข้าใจ และเฝ้าดู "เธอจะอยู่ เธอจะสู้ หรือจะท้อ
Last Update : 8 กรกฎาคม 2549 16:31:19 น.
------ เราพบกันครั้งที่...1 โดย: Tante Ta 8 กรกฎาคม 2549 16:10:22 น. ------- ngng ngng งง งง   โดย: ...งง....งง IP: 202.57.189.4 วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:06:44 น.
จะท้อก่อนค่ะ จะเศร้าจะท้อให้ตายดับไปเลย
พอเศร้าเสร็จแล้วก็จะเดินหน้าต่อ ไม่เหลียวมองข้างหลังอีกเลย   โดย: นางสาวอาร์ต
 วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:32:22 น. ยังเดินทางอ้างว้างทางแสนเปลี่ยว
มีชีวิตอยู่คนเดียวโลกมืดหนอ ทั้งความหวัง.....ความฝัน.....ไม่เคยรอ ท้อ.....ทดท้อ.......หมดศรัทธา.....ค่าไม่มี ปิ่นแก้ว........ปิ่นกำนัน... โดย: ปิ่นกำนัน IP: 202.129.4.163 วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:20:04 น.
  บางทีก็สู้ทั้งน้ำตา ก้าวต่อไปทั้งที่ขาล้าๆค่ะ ได้ก้าวต่ออีกครึ่งก้าวก็ยังดี โดย: PANDIN
วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:04:59 น.รู้ว่าวันนี้มีความสุข พรุ่งนี้อะไรจะเกิดก็คงต้องยอมรับและต่อสู้ด้วยหัวใจที่เข้มแข็ง
โดย: Kontonnum
วันที่: 9 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:37:55 น.ดีค่ะ อ่านแล้วเป็นกำลังใจให้คนที่เริ่มท้อ
ว่าจะอยู่หรือจะสู้ต่อไปในโลกใบนี้ หนทางยังอีกไกล และเราต้องเจออะไรต่างๆอีก มากมายให้ฝ่าฟัน แค่คิดก็เริ่มท้อนิ ขี้เกียจฝ่าฟัน โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.18 วันที่: 10 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:12:20 น.
เคยอ่านเจอว่า เราสูญเสียพลังในการหนีมากกว่าการต่อสู้
เมื่อต้องเลือกว่าจะหนีหรือจะสู้ จะต้องคิดหนักพอสมควร คิดถึงผลได้ผลเสียก่อน ชีวิตนี้มีแต่เสียกับเสียมาตลอด ขอให้ได้มั่งสักครั้งเห๊อะ..... ...แต่มันก็ไม่ได้ผลเสมอไป ก็เลย "ท้อ" ซะเลย  โดย: กากีซ่าส์
วันที่: 10 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:01:33 น.ถ้าหนี มันจะกลัว
แต่ถ้าสู้ มันจะก้าวร้าวน่ะ แล้วแต่จริตของคนเนาะ อีหนู โดย: นางสาวอาร์ต
วันที่: 11 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:51:06 น.มาถูกจังหวะเลย กะลังเบื่อปนท้อ อยู่กรึ่ม ๆ เลยค่ะ
 โดย: varissaporn327
วันที่: 11 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:21:08 น.ว่างๆเชิญเข้าไปชมที่บล็อคบ้าง
จะกลับจากเกาะลันตาวันสองวันนี้แหละ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะ โดย: พ่อพเยีย
วันที่: 11 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:28:50 น.แวะมาคุยตอนดึกค่ะ เพราะนอนไม่หลับ มาอ่าน
บล็อคแทนการกินยานอนหลับดีกว่า อยากจะยึดถือคติว่า ชีวิตต้องสู้ แต่ไม่มีความสุขหรอกค่ะ เพราะเราต้องสู้เพราะความจำเป็น ไม่ใช่สู้เพราะนึกสนุก และที่สำคัญ เรายังไม่สามารถสู้ให้ชนะใจตัวเองได้เลย ยากนะคะ การชนะใจตัวเองนี่ โดย: ปิ่นกำนัน IP: 202.129.4.163 วันที่: 12 กรกฎาคม 2549 เวลา:1:47:41 น.
แวะมาคุยตอนดึกค่ะ เพราะนอนไม่หลับ มาอ่าน
บล็อคแทนการกินยานอนหลับดีกว่า อยากจะยึดถือคติว่า ชีวิตต้องสู้ แต่ไม่มีความสุขหรอกค่ะ เพราะเราต้องสู้เพราะความจำเป็น ไม่ใช่สู้เพราะนึกสนุก และที่สำคัญ เรายังไม่สามารถสู้ให้ชนะใจตัวเองได้เลย ยากนะคะ การชนะใจตัวเองนี่ โดย: ปิ่นกำนัน IP: 202.129.4.163 วันที่: 12 กรกฎาคม 2549 เวลา:1:49:19 น.
ไม่หนี และ ไม่สู้
เพราะสิ่งที่เข้ามานั้น สุดท้ายมันจะผ่านออกไปจากชีวิตเราเอง เหมือนสายลมที่โชยผ่าน ไร้ค่า เสียเวลา ที่จะจำหรือใส่ใจ ปล. อุดมการณ์ กับ การปฏิบัตินั้นมันไม่ค่อยไปด้วยกันเลยจริงๆ นะ ให้ตายซิ !!! โดย: ปิ่นเดือน ครูดอย
วันที่: 13 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:05:30 น.ยังไงแล้วเราก็ต้องสู้ต่อ มีบ้างเคยหวัง แล้วหวังหาย มีบ้างเคยฝัน แล้วพ่ายฝัน มีบ้างมีรัก แล้วพรากรัก ในชีวิต จึงสุกๆ ดิบๆ อย่างนี้ และถือว่า นี่คือต้นทุนชีวิตที่นับค่าไม่ได้ และ ชีวิต อุดมการณ์และความรัก มันไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ ผมเคยทดลองมาแล้ว คิดแล้วเศร้า...  โดย: pu_chiangdao (pu_chiangdao
) วันที่: 14 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:55:13 น.สวัสดีภู เชียงดาว
อีกไม่กี่วันก็จะถึงบ้านแล้ว เรื่อง 20 พฤษภารงค์ อุไร ลงขวัญเรือนแล้วนะ มาส่งข่าวเท่านี้แหละ คิดถึงเชียงใหม่ โดย: พ่อพเยีย IP: 125.24.72.82 วันที่: 14 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:10:21 น.
พูดถึงการต่อสู้ อยากจะเล่าเรื่องลูกศิษย์คนหนึ่งให้ฟังค่ะ น้องเเดง อายุ๖ขวบ ไม่มีสัญชาติ เคยพยายามจะติดตามหาสัญชาติให้แกจนท้อใจแล้ว
แต่ก็ต้องฮึดสู้ หาทางขึ้นอีกครั้ง เพราะสงสัยว่าแกจะติดเชื้อเอดส์ แกเป็นแค่ลูกโสเภณีที่ถูกรถชนตาย ถ้าไม่มีสวัสดิการรัฐ ก็คงจะลำบากเรื่องการรักษา ไม่รู้จะสำเร็จหรือไม่ เพราะดูหนทางมืดมิดเต็มที แถมครูก็เก็บตัวจนเกือบจะหายสาปสูญไปจากสังคมแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมแกถึงมีกรรมอย่างนี้ โดย: ปิ่นกำนัน IP: 202.129.4.163 วันที่: 14 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:12:28 น.
|
pu_chiangdao
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?] ภาพและงานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซต์นี้ เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ แต่เพียงผู้เดียว ห้ามกระทำการดัดแปลง แก้ไข หรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์ หากผู้ใดมีความประสงค์ จะนำข้อมูลดังกล่าวออกเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือนำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง *************************** งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ที่มา : เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา Group Blog All Blog
Friends Blog
Link
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
เหลียวหาคนที่เคยรักอยู่ข้างหลัง
ฉันต้องก้าวไปข้างหน้าตามลำพัง...
แต่แอบหวังว่าธอนั้นยังคงคอย...