ฟ้าหม่น ฝนพรำ เดินย่ำแฟรงเฟิร์ต อากาศที่ว่ากันว่าตอนกลางวัน 5 C ตอนกลางคืนตกไปถึงเกือบติดลบ มันช่างหนาวและชาไปทั้งตัว ยังประกอบกับฝนที่พรำอยู่ทั้งวันด้วยแล้ว ฟ้าขมุกขมัว อากาศชื้น ๆ เย็น ๆ ต้นไม้ผลัดใบจนโกร๋นทั้งต้น อารมณ์ที่มองฟ้ามองนกก็ไม่ค่อยแจ่มใสเท่าไหร่ วันแรกมาถึง Hotel Isabella...เป็นโรงแรมที่ค่อนข้างห่างจากตัวเมืองไกลพอสมควร อยู่ใจกลางหมู่บ้านที่กึ่งเมืองกึ่งชนบท ดีก็ตรงที่มี Mall ค่อนข้างใหญ่อยู่ติดกับหลังโรงแรมเพียง 20 ก้าว ชาอุ่น ๆ ที่มีไว้คอยต้อนรับแขกผู้มาเยือนก็เป็นอีกอย่างที่น่ารักของการใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ มีชาหลากหลายชนิดให้ผู้ผ่านไปมาได้เลือกสรร ทั้งชาแอปเปิ้ล ชาเขียว ชาคาโมไมน์ ชาผลไม้ นอกจาอบอุ่นร่างกายจากอากาศหนาวจัดแล้ว กลิ่นชาร้อน ๆ หอม ๆ ยังทำให้คนไกลบ้านอบอุ่นใจขึ้นมาด้วยเช่นกัน หลังจากมาถึงโรงแรมตอนบ่าย ๆ...หมายจะเดินเล่นชมเมืองกับเพื่อนสาว แต่หลังจากเดินฝ่าสายลมหนาวจัดของลมแรกในแฟรงเฟิร์ตได้ไม่ทันไร ก็พร้อมกันเปลี่ยนใจกะทันหัน เพราะไม่สามารถสู้อากาศแสนโหดร้ายนั้นได้ สุดท้ายก็ต้องจบลงที่ห้างใกล้ ๆ หลังโรงแรมเพื่ออบอุ่นร่างกาย บรรยากาศคริสมาสก็ใกล้เข้ามาทุกที กลิ่นไอหิมะและต้นคริสมาสเริ่มคุกรุ่น ตุ๊กตาตกแต่งเริ่มมีให้เห็นกลาย ๆ ผู้คนเมืองเบียร์ยิ่งคึกคักเป็นพิเศษในวันอาทิตย์...จับจ่ายของใช้และของขวัญเพื่อเตรียมการสำหรับเทศกาลสำคัญที่ใกล้เข้ามา ไม่รู้เหมือนกันว่าในวันคริสมาสและปีใหม่ที่สมควรต้องอยู่พร้อมหน้าทานข้าวเย็นกับครอบครัว...ตอนนั้นจะไปเร่ร่อนอยู่ที่ไหนกัน? ตกเย็นเพียงยังไม่ทันเวลาเคารพธงชาติเมืองไทย มองไปทางไหนก็มืดมัวไปหมดเสียแล้ว ไฟตามบ้านเรือนติดพึ่บพั่บสว่างไสว คืนทั้งคืนนอนหลับไปพร้อมเสียงลมหวีดหวิวนอกหน้าต่าง ขนาดมีผ้าห่มอุ่น ๆ ให้ซุกนอน มีฮีทเตอร์ทำความร้อนข้าง ๆ ยังอดหนาวสั่นจากความเย็นจัดของบรรยากาศไม่ได้...และเวลาเช้าก็ดูเหมือนจะแสนช้า แสงอาทิตย์แทบจะไม่มีให้เห็นสักลำแสง หลังจากรับประทานอาหารเช้าอิ่มหนำสำราญจากไส้กรอกหมูและแฮมเลื่องชื่อของเมืองไส้กรอกแล้ว ก็มี Party Birthday เล็ก ๆ ให้กับรุ่นพี่คนไทยคนหนึ่งที่ติดไฟลท์มาด้วยความบังเอิญ คาบเกี่ยวกับวันเกิดของเธอพอดี ทานเค้ก ถ่ายรูป...เพื่อนลูกเรือที่แม้จะไม่ใช่ครอบครัวของเธอจริง ๆ แต่อย่างน้อยคำอวยพรอบอุ่น ๆ ก็คงจะพอทำให้เธอคลายความคิดถึงบ้านและมีวันเกิดอีกวันที่ดีในเยอรมัน ...สุขสันต์วันเกิดค่ะ พี่สาว... วันนี้แสงอาทิตย์พอมีให้เห็นบ้าง ช่วงสาย ๆ แต่เมฆก้อนใหญ่ ๆ ดำ ๆ ที่ขอบฟ้าก็ดูเหมือนจะกระเถิบใกล้เข้ามาทุกที ทำให้การเดินชมเมืองต้องวิ่งหลบฝนพรำ ๆ ตอนช่วงปลายก่อนถึงที่หมาย ซึ่งจะเป็นที่ใดไม่ได้นอกจากสถานที่ shopping ของถูก ๆ ดี ๆ อีกแห่งหนึ่ง เยอรมันหรือแม้แต่ประเทศอื่นในยุโรปที่ฉันไม่รู้...มีวิธีการประหยัดค่าใช้จ่ายหรือประหยัดพลังงานอย่างน่ารักจนอดชื่นชมไม่ได้...ตามห้างหรือร้านขายของชำทั่วไป หากต้องการถุงพลาสติคก็ต้องจ่ายเงินซื้อ ผู้จะมาจับจ่ายก็ต้องเอาถุงมาเองหรือใช้ถุงผ้าแทน...ช่วยภาวะโลกร้อนไปได้มากกว่ามากอย่างแน่นอน อีกอย่างหนึ่งที่เห็นและสัมผัสได้ก็คือ รถเข็นสำหรับจับจ่าย ต้องหยอดเหรียญ 1 ยูโรเพื่อนำออกมาเมื่อเอารถเข็นไปคืน ก็จะได้ 1 ยูโรคืนมา เป็นการประหยัดการจ้างคนเก็บรถเข็นอีกทางหนึ่ง แสดงให้เห็นความมีระเบียบวินัยของคนยุโรปอีกอย่าง...ไม่รู้ว่าถ้ามีระบบนี้ใช้ในบ้านเรา จะทำได้นานสักเท่าไหร่กัน? ของที่ซื้อมาก็มากเหลือเกิน เห็นขนมอะไรก็อยากซื้อ อยากกินไปเสียหมด โดยเฉพาะช่อง “เครื่องดื่มแอลกอฮอล์” และช่องเย็นที่เต็มไปด้วย “ผลิตภัณฑ์หมู” สองสิ่งที่ดูจะคิดถึงมากเป็นพิเศษ เพราะหากินไม่ได้ในคูเวต แต่ก็ไม่สามารถขนเข้าประเทศได้เช่นกัน ยังความเสียดายมาเป็นที่สุด เยอรมัน...อีกชาติหนึ่งที่มีความขึ้นชื่ออย่างมากเรื่อง “ชาตินิยม” สืบเนื่องมาแต่ไหนแต่ไร จนแม้กระทั่งปัจจุบันนี้ก็ตาม ทุกหนทุกแห่งมีแต่ภาษาเยอรมันทั้งนั้น ผลิตภัณฑ์หมดทุกอย่าง ไม่มีภาษาอังกฤษเลย แคชเชียร์หรือแม้พนักงานตามห้าง หาคนพูดภาษาอังกฤษแทบไม่มี...แม้แต่รายการโทรทัศน์ ต้องกดรีโมทจนเมื่อยมือกว่าจะเจอช่องภาษาอังกฤษซึ่งก็เป็นช่องศาสนาคริสต์ที่พูดถึง Bible และ Jesus ทั้งวัน...นอกนั้น เป็นภาษาเยอรมันทั้งหมด แม้แต่หนังต่างประเทศ ก็เป็นพากษ์ทับ ไม่ทำแม้แต่ Subtitle ...สร้างความลำบากแก่นักท่องเที่ยวโง่ ๆ ยิ่งนัก ความขมุกขมัวของอากาศยังคงมีอย่างต่อเนื่อง จนมีทีท่าว่าแผนจะไปล่องเรือท่องแม่น้ำไรน์ หรือว่า Sight seeing รอบเมืองจะล่มเอาได้ง่าย ๆ ความหนาวเย็นก็ดูจะคุกคามหนักกว่าเก่า รองเท้าบู๊ทและโค้ทแสนจะหนา เหมือนจะไม่ได้บรรเทาให้ลมเย็น ๆ ข้างหน้าใจดีขึ้นเลยสักนิด... การเดินเล่นรอบ ๆ เมือง แม้จะรับรู้ได้ถึงความเป็นยุโรปและเยอรมันจากหนุ่มสาวหน้าตาดีแต่งตัวหนาว ๆ เดินไปเดินมาแล้ว แต่ก็กลับไม่ได้รู้สึกว่ามีรูปไหนที่น่าถ่ายรูปและน่าบันทึกไว้สักเท่าไหร่...จับกล้องขึ้นมากดเมื่อใดก็เป็นต้องกดลบทิ้งทุกครั้งไป เพราะรู้สึกว่ามันแห้งแล้ง จืดชืด ไม่มีชีวิตชีวาเลยสักนิด...ดูแย่กว่าที่มันเป็นเสียอีกมาก จึงไม่มีเหตุผลที่จะเก็บรูปถ่ายที่ดูแย่กว่าความเป็นจริงไว้ดูในวันหลังเลย! Bailey Irish Cream และไวน์แดง ดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่อุ่นที่สุดในเวลานี้...นอกจากคลายความหนาวแสนหนาวนั่นแล้ว ราตรีอันแสนยาวในเหมันต์ก็ยังเป็นราตรีแสนสบายเสียด้วย... ตื่นมาในเช้าวันที่ 3 ของแฟรงเฟิร์ต ไส้กรอกหมูแฟรงเฟิร์ตเตอร์ของผู้หิวกระหายดูจะอร่อยยิ่งขึ้นกว่าเก่า เพราะเหมือนแสงอาทิตย์ที่ปลายฟ้าดูสว่างเจิดจ้า เป็นสัญญาณว่าวันนี้ฟ้าฝนจะไม่ใจร้ายเกินไปเช่นวันก่อน ๆ และอีกอย่างก็คือ มีข่าวลือมากลาย ๆ จากคูเวตว่าในวันพรุ่งนี้ที่เราต้องทำไฟลท์กลับนั้น อาจมีการ Stike ประท้วงขึ้นเงินเดือนของ Flight Engineer นั่นหมายความว่าอาจไม่มีไฟลท์เลยทั้งวัน และก็แน่นอนว่าเราไม่มีเครื่องจะทำกลับ ก็ต้องอยู่ต่อจนอาจจะถึงวันศุกร์ก็เป็นได้...ช่างเป็นการทาน Breakfast ที่ดีอะไรเช่นนี้... แต่ไม่ทันให้ผู้เดินทางได้ดีใจนานเท่าไหร่ ฝนและเมฆก้อนใหญ่ ดูเหมือนจะถาโถมกันมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง แสงจ้า ๆ ที่ปลายฟ้าเมื่อสักครู่ ก็หายวับไปเสียไม่มีหลงเหลือ และวี่แววการกลับมาของมันก็ดูเหมือนจะไม่มีด้วยเช่นกัน ดับแสงของวันทั้งวันและวันของฉันลงไปอย่างไม่ใยดี เพื่อนสาวคนนึงที่ตอนนี้ไปติดอยู่กัวลาลัมเปอร์ 9 วันก็ส่ง msg. ข้ามทวีปมาเล่าถึงปัญหาเลวร้ายที่เกิดกับเธอ...ฉันยิ่งเหงากว่าเก่าจับใจ อยากอยู่ใกล้ ๆ เธอและอยากให้เธอมาอยู่ใกล้ ๆ ตรงนี้ด้วยเหมือนกัน...ฉันมาทำอะไรที่นี่นะ ที่ FRA นี่?? หยิบ Overcoat และรองเท้าบู๊ทคู่เก่งออกไปเดินเล่นอีกครั้ง เสียงลมหวีดหวือที่คำรามจากหน้าต่างห้องเมื่อครู่ดูจะร้ายแรงกว่าที่คิดมากนัก เมฆก้อนดำ ๆ อากาศชื้น ๆ ลมแรง ๆ ผู้คนเดินก้มหน้าก้มตาหดตัวเล็กจิ๋วทำให้ใบไม้ที่ถูกปลิดร่วงจากต้นดูเศร้ากว่าเดิมหลายขุม ร้านโทรศัพท์และ INTERNET ที่หมายก็ปิดซ่อมบำรุงเอาวันนี้...ร้านรวงต่าง ๆ อย่างร้านกาแฟให้นั่งพักอุ่น ๆ ก็ดูเหมือนจะยังไม่พร้อมให้ใครมาอุ่นตัวสักที่... สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ก็คงเพียงติดอยู่ในห้องโรงแรม ขดตัวในผ้าหนา ๆ ดูทีวีช่องศาสนาที่กำลังร้องเพลงขอบคุณพระเจ้าแกล้มเสียงลมอันน่ากลัว...อยากเอาแจ๊คเก็ตสีขาวมีเฟอร์ที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวานไปอวดตน ก็คงได้แต่ปล่อยให้มันนอนอุ่น ๆ อยู่กับบู๊ทและโค้ทสีดำ...หรือว่าภาพถ่ายที่ว่าเศร้าเกินไปจนต้องลบทิ้ง มันเป็นความเศร้ากรุ่นเหงาในใจของตัวเองกันนะ? ซึ่งไม่ว่าจะลบรูปถ่ายทิ้งไป แต่ก็ดูเหมือนจะลบอารมณ์จริง ๆ ข้างในไม่ได้ง่าย ๆ เสียอย่างนั้น รู้สึกเหมือนว่าอาการหวัดที่ยังไม่ค่อยจะหายดีแต่อาทิตย์ก่อน จะเยี่ยมหน้ากลับมาในคืนนี้...ไม่ว่าจะอย่างไร ฉันกับลมหนาวก็ดูจะทำใจให้รักกันและไปด้วยกันไม่ได้เลยสักที ยิ่งเข้ามาเผชิญมันใกล้ ๆ อย่างสองสามวันนี้แล้ว ยิ่งดูเหมือนว่าจะไม่สามารถญาติดีกันได้เลย... อารมณ์ที่คุกรุ่นขุ่นมัวดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์กับอากาศอย่างจงใจ จนพี่สาวคนหนึ่งถึงกับทักว่า “อารมณ์เหมือนอากาศตอนนี้ไม่มีผิด” คงได้แต่หวังว่าอีกครึ่งวันสุดท้ายที่เหลือ จะพอมีแสงให้เก็บภาพสวย ๆ ไว้ในความทรงจำได้สักภาพ...อย่างน้อยที่สุด คืนนี้ก็หลับตาลงอย่างมีความหวังเหมือนที่ช่อง 3 ABN บอกว่า God, He never leaves us. เช้าวันสุดท้าย...มีแสงอ่อน ๆ ส่องลงมาจากฟ้า แต่เบื้องล่างก็ยังคงมีเมฆเกาะกลุ่มหนา Moring Walk เช้านี้ สดใสกว่าวันที่ผ่าน ๆ มา แต่ความหนาวเหน็บก็ยังคงไม่ปรานีเช่นเคย เหมือนมีน้ำแข็งก้อนบาง ๆ เกาะเป็นกลุ่มที่หน้า นิ้วมือนิ้วเท้าที่ถูกป้องกันอย่างหนา ก็ยังรู้สึกชา ๆ จนคิดถึงเดือนเมษาฯเมืองไทยจับใจ ข่าวลือที่ว่าไฟลท์จะ Cancelled ก็ยังคงเป็นแค่ข่าวลือ ดีเลย์สักนาทีก็ไม่ดีเลย์... แล้วภาพสวย ๆ ในความทรงจำที่อยากได้ ก็หาไม่ค่อยมีสักเท่าไหร่ ได้แต่เดินเล่น ๆ ไปมองฟ้าท้าลม...และแล้ว ก่อนจะก้าวขึ้นรถไปสนามบิน หิมะแรกในเยอรมันก็โปรยปรายลงมาให้เห็น สมกับที่ฟ้าครึ้มมาหลายวันเสียเหลือเกิน แม่ชอบบอกเสมอว่า "การเดินทางทุกครั้ง เป็นการเปลี่ยนองศาชีวิต" และคงได้อะไร ๆ กลับมาเสมอ ๆ อยู่ที่ว่าจะเก็บเกี่ยวมันได้เพียงไหนและอย่างไร ...การเดินทางครั้งนี้ อย่างน้อยที่สุดก็ได้เรียนรู้ว่า หลายเรื่องที่เรากำหนดได้แต่อีกหลายเรื่อง ก็กำหนดไม่ได้อย่างฟ้าฝนและอากาศเป็นต้น แต่สิ่งเดียวที่กำหนดได้ ก็คือ อารมณ์ของตัวเอง ว่าจะทำให้เหงาจับใจหรือปล่อยไปสบาย ๆ อย่างน้อยที่สุด เช้าวันสุดท้าย ก็ได้เห็นแสงอาทิตย์เมืองเยอรมัน และหิมะแรกของฤดูหนาว ความสวยงามดีดีที่กำหนดเอง และแน่นอนที่สุด อีกเรื่องที่น่าดีใจ...นอนกอด Allowance เก็บเงินไปเต็ม ๆ...อย่างน้อยฟ้าฝนก็ทำให้คนไม่ได้ใช้ตังค์!!   Create Date : 15 พฤศจิกายน 2550 35 comments Last Update : 18 ธันวาคม 2550 16:22:06 น. Counter : 759 Pageviews. Share Tweet

เวลาทำรูปเป็นสีโทนสีเปีย ดูคลาสสิกดีจังเลยครับ อิจฉาจังครับ ตอนนี้อยากไปเที่ยวก็เที่ยวไม่ได้แล้ว งานตรึมทั้งงานหลัก งานรอง งานหลักคือการทำบล้อกครับ 555555 ชอบรูปจักรยานที่จอดเอียง แล้วมีใบไม้ร่วงอยู่ด้านหน้า วางรูปสวยครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 16 พฤศจิกายน 2550 7:36:03 น.

น้องเค้าอยู่เชียงใหม่ครับ คงขายแถวๆสันกำแพงนี่แหละครับ วันละ 150 ลูก บ่ายๆก็หมดแล้วครับ ท่าทางจะจบสูงด้วยครับ ดูมีความรู้ดี แต่ที่ดีกว่าระดับการศึกษา คือความนอบน้อม ความมีมารยาท และความขยันครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 16 พฤศจิกายน 2550 8:05:39 น.

ได้เลยครับ ผมชมตัวเองไปแล้วครับ 5555 เดี๋ยวถ้าเจอน้องคนนี้จะชมให้อีกทีครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 16 พฤศจิกายน 2550 8:58:40 น.

ภาพสวยจังเลยค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย IP: 203.146.83.92 16 พฤศจิกายน 2550 10:12:25 น.

แวะมาชิมชาเมืองหนาว เที่ยวให้สนุกนะคนไทยไกลบ้าน   โดย: พราน (ตาพรานบุญ ) 16 พฤศจิกายน 2550 10:26:49 น.

เจออากาศแบบนี้รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: ปักเป้าจุด 16 พฤศจิกายน 2550 10:47:29 น.

ขออนุญาต add ไว้เป็นเพื่อนอีกคนได้มั้ยคะ ชอบจังเลย ที่นำเรื่องราวต่างบ้านต่างเมืองมาให้ชม คนด้อยโอกาสอย่างโมกสีเงิน ขออนุญาตเก็บเกี่ยวประสบการณ์การเดินทางจากบล๊อกนี้นะคะ ขอบคุณที่แวะไปเเชร์กันที่บล๊อก   โดย: โมกสีเงิน 16 พฤศจิกายน 2550 13:12:45 น.

รูปอออกมาเป็นสีนี้สวยจังค่ะ กึ่งอบอุ่นกึ่งเหงาๆ สวยทุกรูปเลย   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 16 พฤศจิกายน 2550 21:09:02 น.

โอ้โห น่าไปจริงๆค่ะ แต่ขอถามนิดนึง ใช้กล้องอะไรคะ แล้วก็ภาพแบบนี้เรียกว่าอะไรอ่ะ สุขสันต์วันเกิดพี่สาวด้วยค่ะ   โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) 16 พฤศจิกายน 2550 23:55:18 น.

^ ^ ขอบคุณค่ะ ใช้กล้องแคนนอนโง่ ๆ ธรรมดาเลยค่ะ แล้วมาปรับเอาในคอมพ์ ไม่รู้เหมือนกันว่าเรียกว่าอะไรนะคะ แหะ ๆ ทำให้เป็นซีเปียน่ะค่ะ   โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo ) 17 พฤศจิกายน 2550 0:55:01 น.

สวัสดีค่ะ ทำรูปแบบนี้ก็ดูคลาสสิคดี บรรยายได้เยี่ยมมากค่ะ มาเยอรมันช่วงฤดุใบ้ไม้ร่วง จะสวยเฉพาะเวลาใบไม้เปลี่ยนสี่ นอกนั้นไม่มีอะไรน่าดู แถมหนาว ถ้าหนาวก็สวยเฉพาะหิมะตก นอกนั้นหนาวมากๆ ถ้ามาเยอรมันอีก ขอแนะนำให้มาช่วงฤดูใบไม้ผลิกับฤดูร้อน สองช่วงนี้อากาศดีและมีดอกไม้สวยๆให้ชม ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 17 พฤศจิกายน 2550 3:07:41 น.

< < สนใจรูปนี้ครับ Bailey Irish Cream ไม่ได้ทานมานานเเล้ว ทานครั้งสุดท้ายตอนอยู่ปี 2 คงต้องให้คนไปหาซื้อเเล้วสิ ดีใจครับที่ได้รู้จักคุณ   โดย: มหาสำลี 17 พฤศจิกายน 2550 6:06:14 น.

^ ^ อร่อยจริง ๆ ค่ะ หวาน กลมกล่อม นุ่ม... แทบไม่รู้ตนว่าว่ามีแอลกอฮอล์ในเลือด พริ้มเชียวล่ะค่ะ ฮ่ะๆ   โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo ) 17 พฤศจิกายน 2550 7:16:02 น.

ขอบคุณกับบรรยาศที่ดูเศร้าๆนะค่ะ   โดย: Imaginewing 17 พฤศจิกายน 2550 9:39:35 น.

รูปแรก จักยานกับใบไม้ รองเท้าตัวเอง ชอบ 3 รูปนี้จังคะ อากาศหนาวๆ ภาพซีเปียดูแล้วก็ทำให้อุ่นๆเนอะ แต่ออกเหงาๆเศร้าๆนิดนึง   โดย: วาฬอันดามัน 17 พฤศจิกายน 2550 11:41:50 น.

รูปก็ชวนเหงา คำก็ชวนเหงา ไม่รู้ว่าเจ้าของบล็อกเหงาหรือเปล่า แต่ว่ากันว่าคนไกลบ้าน เหงาทุกคน   โดย: 9A 17 พฤศจิกายน 2550 13:16:29 น.

ภาพสวยเชียวครับ โดยบรรยากาศจากภาพถ่ายแล้ว ให้ความรู้สึกอบอุ่นทีเดียวครับ เป็นเมืองที่ร่มรื่น เงียบสงบ และน่าอยู่ครับ หวังว่าคงไม่รู้สึกโดดเดี่ยวนะครับ   โดย: นายอร 17 พฤศจิกายน 2550 13:24:42 น.

เหมือนได้ไปเองเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ว่างๆแวะไปฟังเพลงอีกนะค่ะ   โดย: วนิส 17 พฤศจิกายน 2550 17:16:06 น.

ชอบรูปต้นคริสต์มาสค่ะ ใกล้ถึงคริสต์มาสแล้วเน๊าะ   โดย: little_fuku 17 พฤศจิกายน 2550 23:18:05 น.

กรั๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ ถึงวันนี้ไม่ใช่วันที่ดี...แต่ไม่นานนี้จะเป็นวันของเรา วันนี้วันเสาร์อะคะ ไม่ใช่วันดีแน่นอน คริ ๆ   โดย: เป็นกำลังใจให้คุณ 17 พฤศจิกายน 2550 23:24:32 น.

กะก๋าตัวจริง อัพบล็อกทุกวันครับ ปีนี้สัญญากับตัวเองเอาไว้ ว่าจะเขียนบันทึกลงบล็อกทุกวันครับ 5555 ปีนี้ว่ากันอีกที ขอบคุณสำหรับคำชมเรื่องเพลงครับ ผมแต่งให้น้องๆในบล็อกนี่แหละครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 18 พฤศจิกายน 2550 7:27:00 น.

แวะมาแอบเอารูปไปจะว่ากันไหมเนี่ย อิอิ มีความสุขมากๆนะคะ วันหยุดนี้ พรุ่งนี้ทำงานอีกแล้ว   โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) 18 พฤศจิกายน 2550 14:51:37 น.

ปีนี้ชอบพี่คิ้มคนเดียวเลยครับ คอนเสิร์ตอื่นที่ดูมายังไม่มีประทับใจเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 18 พฤศจิกายน 2550 16:49:06 น.

แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: คนขับช้า 18 พฤศจิกายน 2550 19:21:13 น.

ขอบคุณที่แวะไปชมดอกไม้ เลยต้องมาขอชิบน้ำชาเมืองเบียร์ (ได้บรรยากาศดีนะค่ะ)   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 18 พฤศจิกายน 2550 21:25:30 น.

สวัสดีคะ นอนหลับฝันดีนะคะ คริ ๆ วันนี้เป็นวันดีของคุณหรือยังคะ แต่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ของยิ้มคะ คริๆ   โดย: เป็นกำลังใจให้คุณ 18 พฤศจิกายน 2550 21:50:12 น.

ภาพสวยมากเลยค่ะ คลาสสิคดีนะคะ แวะมาทักทายก่อนเข้านอนจ้า   โดย: หนึ่งเดียวในใจ 19 พฤศจิกายน 2550 2:12:42 น.

มะแมวมาช้าไปหน่อย มะแมวไม่ฉะบายยย เพื่อนมะแมวกำลังจะไปเรียนต่อเยอรมัน แ้ล้วมะแมวก็ฝันอยากไปเยอรมัน คงได้ไปเยือนเยอรมัน ในไม่ช้าาาา มะแมวแวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ ภาพชุดนี้ สวยจริงๆ ค่ะ   โดย: PaTMoNE 19 พฤศจิกายน 2550 7:02:03 น.

แวะมาทักทายครับ   โดย: 9A 19 พฤศจิกายน 2550 7:46:07 น.

wish to have a chance to visit there too.   โดย: Karz 19 พฤศจิกายน 2550 8:48:21 น.

แวะมาเดินย่ำแฟรงเฟิร์ตด้วยคน ฝนตกฝนสาดก้อกลับมาเมืองไทยซิครับ อากาศกำลังดี แดดออกสดใสเกือบทุกวัน   โดย: สิบเบี้ย 19 พฤศจิกายน 2550 10:20:33 น.

ไม่มีปัญญาไปไกล ขอเปลี่ยนหัวข้อเป็น "ฟ้าหม่น ฝนพรำ เดินย่ำบ้านเกิด" แทนพอได้ม๊ะ   โดย: สยึมกึ๋ย 19 พฤศจิกายน 2550 11:03:51 น.

อยากไปดูกำแพงเบอร์ลินอ่ะ แต่ว่ามันไม่มีเหลืออยู่แย้ว จากแฟรงค์เฟิร์ตคงไปอีกไกลพอสมควร ถ่ายรูปออกมาได้สวยจัง อืม ฝากไว้ก่อน แต๊งกิ้วที่ไปเม้นท์เด้อ   โดย: BrettAnderson (BrettAnderson ) 19 พฤศจิกายน 2550 11:21:54 น.

รูปสวย ทำให้สัมผัสได้ถึงบรรยากาศเก่าๆจังคะ   โดย: ตัวหนอน (sawkitty ) 19 พฤศจิกายน 2550 12:57:42 น.

ในช่วงนึงของชีวิต คงต้องการเดินทางแต่ละคนมีเป้าหมายแตกต่างกัน ยินดีและเอาใจช่วยในเป้าหมาย หากจะเป็นเพียงน้อยนิด ก็ยินดีจะมอบให้เป็นกำลังใจ แวะมาได้ทุกเมื่อที่บล๊อกโมกสีเงิน   โดย: โมกสีเงิน 19 พฤศจิกายน 2550 13:48:54 น.