ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85...ยำรวมมิตรรสแปลก เคยกิน “ยำรวมมิตร” มั้ยค่ะ? เชื่อละว่า ใคร ๆ ก็ต้องเคยกิน แต่มาลองจานนี้หน่อยเป็นไร...ยำรวมมิตรแบบไร้สูตร ......... ถ้าจะบอกว่าหนังสือ “ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85” เหมือนยำรวมมิตรแบบไร้สูตร...คงไม่ผิดทีเดียว ใครบอกกันว่าการเขียนหนังสือ นิยาย เรื่องสั้น เรื่องรัก ต้องมีแค่พระเอก นางเอก...ใครบอกว่าเขียนเรื่องสืบสวนสอบสวนต้องมีรหัสอะไรที่ดูสมจริง...ใครบอกว่าเขียนเรื่องการเมืองจะมาปนกับการข้ามมิติไม่ได้ หนังสือเล่มนี้ของคุณวินทร์ จะเปรียบกับยำรวมมิตรไร้สูตร ไร้กฎเกณฑ์...ไม่ผิด แล้วถ้าถามว่าอร่อยไหมน่ะเหรอ? ...ชิมเองสิ! ...... ครั้งแรกที่ฉันเห็นโปรยชื่อหนังสือเล่มล่าสุดของคุณวินทร์ เลียววารินทร์ อดจะหัวเราะหึหึต่อหน้าพนักงานขายหนังสือไม่ได้ การตั้งชื่อโดยใส่คำว่า “พิมพ์ครั้งที่ 85” ลงไป จะมีใครกล้าทำไปได้นอกจากนักเขียนเรื่องแนวทดลอง (ตลอดเวลา) อย่างคุณวินทร์ฯ และก็คงสมเหตุสมผลกับการประชดประชันอันเป็นเนื้อหาของเรื่อง และสอดคล้องกับโปรยหัวปกที่ว่า “นวนิยายรักที่ Dak Done เสียด Colour และ กวน Teen ที่สุดในรอบปี” ยิ่งขับชื่อปก “...พิมพ์ครั้งที่ 85” ให้น่าหยิบมาอ่านยิ่งนัก ว่าหนังสือแนวทดลองแนวใหม่ จะเป็นอย่างไร? หลังจากฉากจบที่ทำให้ฉันอมยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่คนเดียวเงียบๆ...ฉันก็กลับมาพลิกหนังสือกลับไปกลับมาอีกครั้ง กลับไปหน้านั้นที ฉากนี้อีกรอบ พลางคิดว่าในเร็ว ๆ นี้ฉันน่าจะอ่านอีกสักรอบเพื่อย้อนรอยความรักข้ามชาติภพ ข้ามมิติอีกครั้งระหว่างสาย ธารีและรตี วรรษรส แต่การกลับไปอ่านอีกครั้ง คงเป็นเพียงเพื่อเก็บรายละเอียดที่คุณวินทร์จงใจทิ้งเอาไว้เรี่ยราดตลอดทาง มากกว่าที่จะกลับไปอ่านเพราะว่าประทับใจกับความรักอันแสนโรแมนติค หรือภาษาอันเป็นวรรณศิลป์ที่น่าตกตะลึงแต่อย่างใด ถ้าจะถามว่าหนังสือเล่มนี้เป็นอย่างไร ฉันคงจะบอกได้แค่ว่า “หนังสืออะไร คิดได้ไงไม่รู้?” ยอมรับว่าระหว่างที่อ่านไป ต้องปิดหนังสือและหยุดถอนใจยาวๆหลายที พร้อมกับรำพึงในใจว่า “อะไรอีกละคะ” หรือ “คิดได้ไงวะ?” ...เนื่องจากรายละเอียดที่ยุ่งเหยิงซับซ้อนตลอดเวลา จนแทบจะต้องค่อย ๆ บรรจงอ่านทีละอักษร เพราะกลัวจะพลาดอะไรไป อีกทั้งยังมีหลายเรื่องที่ไม่ใช่จะเข้าใจง่าย ๆ อ่านสบาย ๆ อีกเยอะ แต่ก็ไม่ผิดตามปกที่โปรยไว้เลยว่า Dak Done (ดักดาน) เสียด Colour และ กวน Teen จนหลายครั้งเหมือนกัน ต้องปิดหนังสือและหัวเราะหึหึหึหึลึก ๆ คนเดียว กับคำถามเดิมอีกว่า “คิดได้ไงคะเนี่ย?” แน่นอนละว่า เรื่องเสียด Colour การเมือง เล่นเอาสะอึกไปเลยทีเดียว แล้วยังมีพาดหัวข่าวถึงอีกมิติของเมืองไทยที่น่าเจ็บปวดปนยิ้มกริ่มเป็นที่สุด และแน่นอนว่า หนังสือเล่มนี้ ไม่ใช่ต้องการ Dak Done ความวิบัติของเมืองไทยเพียงอย่างเดียว จึงมีแง่มุมความรัก (ให้สมเป็นนวนิยายรักตามที่โปรยปก) ที่ก็ต้องอุทานอีกเช่นกันว่า “แหม! คิดได้ไง” ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่...ทั้งตลอดเรื่องไปจนถึงตอนจบ การเดินทางข้ามภพ ข้ามมิติ ข้ามชาติ เพื่อตามหาผู้หญิงหัวมุมถนนที่เขาหลงรักโดยสัญชาติญาณ ตามหาด้วยความเชื่อในรักแท้เพียงอย่างเดียว ซึ่งอาศัยการเดินทางข้ามมิติกับความเชื่อที่ว่า “ในบางช่วงจังหวะ คุณขับรถไปตามทางหลวงในประเทศไทย ตั้งต้นจากเชียงใหม่ ผ่านจังหวัดต่าง ๆ จากเหนือสุดลงใต้ไปเรื่อย ๆ เมื่อคุณขับไปถึงยะลา คุณอาจพบเชียงใหม่ก็ได้” แล้วมันจะเป็นไปได้ยังละ...ก็มันเป็นไปแล้ว...การพบกันของสาย ธารีและรตี วรรษรส พร้อมนำเอาประวัติศาสตร์เป็นล้านเรื่องมาปนกัน อะแซหวุ่นกี้ เจ็งกิสข่าน ไอสไตน์ การเสียกรุงอยุธยา กิมย้ง โกวเล้ง ดา วินชี ฯลฯ แล้วเชื่อหรือไม่ว่านักเขียนคนนี้สามารถทำให้เรื่องทั้งหมดเกี่ยวพันกันอย่างลงตัว!! เมื่ออ่านมาถึงตอนจบจึงพอจะให้อภัยรายละเอียดฟุ่มเฟือยที่ทำให้ถอนใจบ่อย ๆ ระหว่างทางไปได้ ถ้าใครเป็นคอหนังตัวจริง คงไม่อาจพลาดหนังเรื่อง “Scary Movie” ที่เอาหนังดังหลายสิบเรื่องมายำ ตำ รวมมิตรจนแซ่บ ฮา เด็ดสะระตี่ อันเป็นการทดสอบความรู้ความเป็นคอหนังไปในตัวด้วยว่าส่วนไหนดึงมาล้อจากเรื่องอะไร ซึ่งถ้าไม่ใช่คอหนัง คงจะไม่ฮาเท่าไหร่ พร้อมกับถามเพื่อนหลังออกจากโรงว่า “หนังบ้าอะไรวะ ไม่มีสาระ” และถ้าจะเปรียบหนังสือเล่มนี้ของคุณวินทร์กับ Scary Movie ก็คงไม่ผิด (ตามประสาฉัน) เพราะคอหนังสือของแท้ คงอ่านไปฮาไปกับความเชื่อมโยงตัวละครที่คุณวินทร์สรรหามาล้อเลียนและยำรวมมิตรด้วยกัน และถ้าจะบอกว่ามันช่างแซ่บสะใจก็คงไม่ผิดเช่นกัน เพราะฉะนั้นคนที่ไม่เคยอ่านเหล่าบรรดาหนังสือที่คุณวินทร์หยิบมาพันพัวแล้วละก็ คงส่ายหัวแรง ๆ แล้วบ่นพึมพำเป็นแน่ .......... ยำรวมมิตรจานเด็ดไม่อาจหาที่ไหนได้อีกแล้วในโลก (ยกเว้นคุณวินทร์เขียนภาคสอง)...เอาทั้งของหวานของคาว ของเผ็ดของเค็ม ของดอง ของตากแห้งมาปนกันอยู่ในจานเดียว...จะว่าไม่อร่อยก็ไม่ใช่ และจะว่าอร่อยก็ไม่ผิด!! ถ้ามีใครมาถามฉันว่า “แล้วหนังสือเล่มนี้มันเกี่ยวกับอะไร เล่าเรื่องย่อให้ฟังหน่อย” ฉันคงทำได้แค่เพียงส่ายหัวอย่างเอือมระอา ถอนหายใจหนึ่งที ยิ้มอย่างมีเลศนัยหนึ่งครั้งและตอบได้แค่ว่า “ไปหาอ่านเองแล้วกัน!” เหมือนกับที่ถามว่า ยำจานนั้นอร่อยมั้ย แล้วให้ไปชิมเองนั่นแหละ!   Create Date : 17 ธันวาคม 2550 19 comments Last Update : 18 ธันวาคม 2550 16:14:00 น. Counter : 573 Pageviews. Share Tweet

ตอนแรกนึกว่าพิมพ์ครั้งที่85 จริงๆ กำลังคิดอยู่เลยว่า นี่เขาพิมพ์ครั้งสิบเล่มหรือเปล่าหว่า ถึงได้พิมพ์ไปได้เยอะถึงขนาดนั้น แต่เนื้อหาก็น่าสนใจมากๆ ไม่แน่ว่าอาจจะได้พิมพ์ครั้งที่85 จริงๆก็ได้ ว่าแต่ ขอยืมอ่านหน่อยนะ กลัวเขาจะต้องพิมพ์หลายหนน่ะ ฮิฮิ   โดย: BrettAnderson (BrettAnderson ) 17 ธันวาคม 2550 12:12:08 น.

ถ้าเหมือน scary movie ไม่เอานะคะ กลัวๆอยู่ด้วย อิอิ ว่าไปก็น่าอ่านเหมือนกันค่ะ เพราะเจ้าของบล็อกเขียนให้น่าอ่านมาก   โดย: thaispicy 18 ธันวาคม 2550 2:02:13 น.

เมื่อวานเข้าบล๊อกเดิม ลิงค์ได้ แต่วันนี้เข้า บล๊อกเดิมเข้าไม่ได้ เลยต้อง จำใจ 555 แอ๊ด นางสาวดุ่บดั่บใหม่ค่ะ เมื่อวานกินยำรวมมิตรไป เผ็ด ๆๆๆค่ะ แสบท้องเลย อ๊ะ เรื่องเดียวกันมั้ยอ่ะ เดี๋ยวมาอ่านอีกที ขอทำงานแป๊บนึง อ้อ..อีกนิด คิดถึง อยากรู้ว่าคนไกลบ้านสุขสบายดีประการใด มาหาทุกวันแต่เข้าไม่ได้ ไม่รู้จะทำงัย จะเมล์ แจ้งรึก็ไม่ทราบ อีเมล์ นึกว่าเจ้าของ บล๊อกไม่ทราบ ว่าบล๊อกมีปัญหา ก็เลยได้แต่รอ ด้วยความคิดถึงกัน ตอนนี้บ้านเมืองเรา อากาศร้อนขึ้นมาอีกแหล่ะค่ะ อากาศหนาวก่อนหน้าไม่รู้หายไปไหน จิบชาแบบไม่มีความสุขเลยอ่ะ เพราะร้อนๆๆๆ รออากาศเย็นๆ มาระลอกใหม่อยู่ค่ะ บ้านเมืองกำลังร้อน เพราะอยู่ในช่วง คนบาป กำลังหาเสียงกันอยู่ค่ะ (เลือกตั้ง) บาปเพราะชอบโกหกงัยคะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: โมกสีเงิน 18 ธันวาคม 2550 9:56:51 น.

แวะมาชื่นชมงานเขียนค่ะ ขอบคุรค่ะที่แวะไปเยี่ยม นายกุหลาบ   โดย: นายกุหลาบ IP: 58.107.144.30 18 ธันวาคม 2550 10:13:56 น.

เป็นเล่มที่ชอบมากอีกเล่มหนึ่ง มาทักทายค่ะ แล้วจะมาใหม่นะ มีความสุขมากๆ ค่ะ   โดย: ดาริกามณี 18 ธันวาคม 2550 16:24:08 น.

น่าสนใจจัง   โดย: วนิส 18 ธันวาคม 2550 17:19:43 น.

ช่วงนี้ผมชอบงานพี่วินทร์มากที่สุด กับชุด หนังสือเสริมกำลังใจทั้ง 3 เล่มเลยครับ อ่านต่อกันจนจะจบชุดแล้ว ชอบมาก   โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 18 ธันวาคม 2550 17:54:25 น.

ถึงจะไม่ได้รับโหวตสาขาหล่อดีเด่นแห่งปีจากคุณ แต่ผมก็ดีใจครับที่รู้ว่าคุณจะโหวตให้ อิอิอิ แค่ฟังก็ชื่นสะดือแล้วครับ 5555   โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 18 ธันวาคม 2550 17:55:23 น.

ชั้นแอดลิ้งค์ใหม่เธอไปตั้งกะชาติก่อนแล้วย่ะ เขาเข้ามาดูอยู่ทุกวันหรอก ทำไมจะไม่รู้ว่าเธอเปลี่ยนลิงค์ใหม่แย้ว แต่ให้อันเก่ามันอยู่ข้างบนนั่นน่ะดีแล้ว ชั้นชอบ ว่าแต่ตอนหมดเวลาโหวตแล้วเนี่ยเขาจะให้มีคะแนนมาแสดงให้ดูมั้ยน้า อยากรู้ว่าจะได้ถึงสักสิบคะแนนมั้ย ฮิฮิ แล้วอย่ามาถามล่ะ ว่าชั้นโหวตให้เธอป่าวน่ะ ไม่มีทางบอกหรอก   โดย: ผู้ชายที่จะตามไปจองล้างจองผลาญเธอทุกชาติ (BrettAnderson ) 18 ธันวาคม 2550 18:45:25 น.

อ๊ะ...ชอบเล่มนี้มากๆเหมือนกันค่ะ แสบสันแดกดันได้ใจมากๆๆๆ โดนอย่างแรงงงง   โดย: N'SinE 18 ธันวาคม 2550 19:37:14 น.

อยากกลับไปอยู่เมืองไทยมากที่สุดก็เรื่องหนังสือนี่แหละค่ะ คนชอบอ่านหนังสือในบล็อกแก้งค์เขียนถึงงานของคุณวินทร์อยู่เรื่อยๆ... ยังไม่เคยได้อ่านเลยสักเล่ม เมื่อไหร่ได้กลับบ้าน... จะไปตามหามาอ่าน แต่สงสัยต้องเก็บเล่มนี้ไว้สุดท้าย ปล. ตามมาแอ้ดไว้ จะได้คืบคลานกลับมาถูกจ้ะ   โดย: SevenDaffodils (SevenDaffodils ) 19 ธันวาคม 2550 1:25:55 น.

ชอบเล่มนี้เหมือนกันค่ะ มีสาระแอบแฝงพร้อมกับเสียดสีได้สะใจนิดๆ   โดย: PinGz (Kai-Au ) 19 ธันวาคม 2550 5:22:18 น.

สวัสดีครับ....กลับมาแล้ว เพิ่งมาถึงเมื่อเย็นวันที่ 18   โดย: ซามูไรพเนจร (เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย ) 19 ธันวาคม 2550 8:04:40 น.

แอบมาแอดที่อยู่ใหม่ครับ   โดย: กลิ่นกาแฟครับ 19 ธันวาคม 2550 8:58:34 น.

เมื่อวานเม้นท์ แล้ว เน็ตล่มค่ะ นู๋ดุ่บดั่บทั้งไฟฟ้าดับ ด้วย คิดถึง อยากให้คนไกลบ้านมีความสุขในการทำงานทุกวัน ทุกข์สุขประการใด ก็มาแบ่งปันกันได้เสมอ ถ้าอยากเมล์ มาคุยกันก็ได้นะจ๊ะ ห่วงคนไกลบ้านจ้า   โดย: โมกสีเงิน 19 ธันวาคม 2550 13:20:31 น.

เราชอบในสำนวนของนักเขียนท่านนี้ค่ะ อ่านแล้วชอบในความกวน ทรีนที่เค้าเขียนเอาไว้ อ่านแล้วแบบว่ามันโดนใจ แต่ว่าบางทีก็ละเมียด แทบจะอ่านไม่รู้เรื่องก็มี เรียกว่าหลายรสชาติมากเลยค่ะ อ่านแล้วไม่เบื่อ แต่ว่าก็ต้องว่างๆ ก่อนล่ะถึงจะอ่านได้ เพราะว่า ถ้าไม่ว่าง มีอะไรเร่งๆ ขัดๆ มันจะอ่านได้ไม่สนุก และไม่ลื่นเลยอ่ะคะ ...   โดย: JewNid 19 ธันวาคม 2550 13:51:20 น.

ดีที่ผมไม่เชื่อเหมือนที่คนอื่นเชื่อ ผมเชื่อว่าคนที่ดีที่สุดรอเราอยู่เสมอ เพียงแต่เราต้องอดทน รอ และเมื่อเจอ... อย่าปล่อยให้ใครคนนั้นจากเราไปครับ   โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 19 ธันวาคม 2550 16:56:12 น.

น่าสนใจครับ ไปร้านหนังสือจะลองซื้อมาอ่านดู   โดย: แคปซูลสีฟ้า 19 ธันวาคม 2550 17:18:24 น.

คุณปอย.... อ้อนหลงตามลิ้งค์บ้านใครไม่รู้เข้ามาในนี้ค่ะ ตอนแรกงง อยู่ ตั้งนานกว่าจะรู้ตัว อิอิ   โดย: BeCoffee 14 กันยายน 2552 7:56:44 น.