muri na ren-ai รักที่เป็นไปไม่ได้ของชายวัย ๖๐

ไม่ได้อัพบล็อกนานแล้ว นานๆมาอัพทีค่ะ

ก่อนอื่นแสดงความยินดีกับ kp ด้วยที่นิยายได้ตีพิมพ์ค่ะ...

นิยายที่ว่าคือ รักนี้ร้อน เพราะโลกมันร้อนนี่คะ สำนักพิมพ์ Ace Publishing ค่ะ ออกเมื่อไหร่จะมาส่งข่าวอีกค่ะ

----------------

อันที่จริงที่จั๋วหัวชื่อเรื่องไว้เป็นละครที่ยังฉายไม่จบ ณ วันที่เขียนบล็อกนี้ คงเหลืออีกสักสามสี่ตอน (ประมาณหนึ่งเดือน) แต่ว่า อยากเขียนถึงเฉยๆ เลยมาเขียนไว้ก่อนโดยไม่สนว่า ความรักของชายแก่จะจบลงอย่างไร อิอิ

อีกอย่างประเด็นที่อยากพูดถึงคือ ละครญี่ปุ่นมีอะไรให้เลือกดูมากจริงๆ ต่อให้ไม่ชอบละครรักหนุ่มสาว ก็มีทางเลือกมากมายสำหรับคนกลุ่มอื่นๆ

กรณีของละครในช่วงนี้ มีละครเกี่ยวกับสาววัยใกล้ ๔๐ ที่ยังไม่แต่งงาน Around40 กับละครของชายวัย ๖๐ ไปแล้วที่กลับมามีความรักอีกครั้ง

เรื่องของสาววัยใกล้ ๔๐ เป็นอะไรที่ใกล้ตัวมาก (ไม่เกี่ยวกับอายุนะ อิอิ) แต่เป็นตัวอย่างของคนที่มีหน้าที่การงานดี มีตังค์ มีความสุขดีอยู่แล้ว ที่จู่ๆ ก็มีคนบอกว่า ควรเลิกหวังเรื่องแต่งงานได้แล้ว เพราะอายุมากแล้ว แต่งไปก็ไม่มีลูก...

การแต่งงานเป็นเรื่องของการมีลูกหรือ...

สิ่งมีชีวิตต้องสืบพันธุ์ ...

แต่มนุษย์ซับซ้อนกว่านั้นนี่นะ...

ประเด็นก็คือว่า เราแต่งงานเพราะแค่อยากมีลูกหรือป่าวหนอ... เริ่มสงสัย
---------------------

สำหรับ “รักที่เป็นไปไม่ได้ของชายแก่” ตรงกับยุคสมัยของญี่ปุ่น ช่วงสองสามปีนี้คนอายุใกล้เกษียณของที่นี่ซึ่งเป็นคนที่เกิดในช่วงเบบี้บูม (หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒) กำลังเตรียมเกษียณกัน

คนพวกนี้ต้องต่อสู้กับคนรุ่นเดียวกันมาตลอด เรียนก็แย่งกัน กินก็แย่งกัน แถมยังต้องเผชิญกับยุคที่ญี่ปุ่นพัฒนาประเทศอย่างรวดเร็ว

ยุคสมัยเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนกระทั่งตามไม่ทันก็แย่ไป อันที่จริงต่อให้ตามทันก็ลำบากไปอีกแบบ

ชีวิตที่เหลืออยู่ของคนแก่ในญี่ปุ่นนั้น ถ้าไม่มีตังค์ อยู่ได้ยากเหลือเกิน

-----------------
เรื่องไม่เกี่ยวกัน เอามาคั่น

ประกันสุขภาพของคนแก่วัยเกิน ๗๕ ปี เพิ่งขึ้นราคา อา...คนแก่ที่นี่ให้สัมภาษณ์อย่างน่าเศร้าว่า เขาอยากให้พวกฉันรีบๆตาย

คนแก่ทั้งหลายเป็นผู้สร้างประเทศที่แสนเจริญและสุขสบายมาให้พวกด๋อยทั้งหลายขึ้นค่าประกันสุขภาพ

รู้สึกแย่จัง ...

-------------------

สำหรับตัวเอกละครเรื่องรักที่เป็นไปไม่ได้นั้นเป็นชายวัยกลางคนประเภทประสบความสำเร็จ เป็นนักร้องดังในอดีต ปัจจุบันนั่งแท่นบริหารบริษัทที่เป็นค่ายเพลง

มองจากข้างนอก เขาเป็นคนประสบความสำเร็จ ร่ำรวย และน่าจะมีความสุขดี

ทั้งที่แท้จริงแล้ว เป็นคนโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวในแมนชั่นหรูหรา อีกทั้งยังรู้สึกว่า ถูกทิ้งให้อยู่ล้าหลังทั้งทางด้านชีวิตการงานและชีวิตส่วนตัว

ในช่วงที่เจ้าตัวเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงไปสู่ความแก่

โดยไม่รู้ตัว หญิงสาววัย ๓๕ คนหนึ่งก็วิ่งไล่ตามสุนัขของตัวเองผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา

-----------------------
เคยคิดกันบ้างมั้ยว่า รักแรกพบเป็นเรื่องของฮอร์โมนในวัยรุ่น พออายุมากแล้ว มันก็เริ่มน้อยลงไปตามวัย

หรือไม่ก็คนแก่ควรปิ๊งคนวัยเดียวกัน

อันที่จริงแล้ว รักนั้นเลือกไม่ได้

-------------------------
ความรักไม่ว่าวัยไหน เป็นเรื่องของการใช้ความกล้าหาญในการเปิดเผยถึงความรู้สึกตนเอง

ต่อให้ใครบอกว่า เป็นรักที่เป็นไปไม่ได้

แ่ต่ก็ไม่ใช่ว่า จะไม่มีหนทาง

-------------------------

โดยส่วนตัวแล้ว ไม่ได้ชอบดาราในเรื่องคนใดเป็นพิเศษ เนื้อเรื่องเองก็ไม่ได้พิเศษ

แต่ดูแล้วมีความสุข และให้ความหวังในการมีชีวิตอยู่ดีค่ะ

--------------------------
สิ่งที่ชอบอีกอย่างก็คือ เพลงประกอบ ชื่อแปลเป็นไทยว่า “สิ่งที่หลงลืม”

เรารีบก้าวเดินไปในอนาคตจนลืมอะไรทิ้งไว้ใน “ความหลัง” ของตัวเองบ้างหรือป่าวหนอ

อย่าทิ้งความสุขและความทรงจำดีๆไว้แต่เบื้องหลังนะคะ

Create Date : 21 พฤษภาคม 2551 Last Update : 21 พฤษภาคม 2551 11:54:25 น. Counter : 648 Pageviews.		4 comments
Share Tweet