Group Blog All Blog
|
เรื่องยาว : ~~~เงาของพระจันทร์~~~ (ตอนจบ ) โผเข้ากอดแม่ก่อน หางตาร้อนผ่าว แรงกอดสองแม่ลูกแน่นจนไม่มีช่องว่าง ปล่อยให้พ่อยืนมองตาปริบ ๆ แล้วจำต้องสะกิด ส่งสายตา กอดพ่อมั่ง เจ้าซี เธอหัวเราะทั้งน้ำตา กราบที่ต้นแขนก่อนจะกอดพ่อให้แน่น สาสมกับความคิดถึง สามคนพ่อ-แม่ลูก พากันไปรับประทานโจ๊กที่หน้าสถานีรถไฟนั่นเอง ระหว่างรอก็คุยกันกระหนุงกระหนิง สลับเสียงหัวเราะกันเป็นบางครั้งคราว ส่วนใหญ่ซีกับแม่จะผลัดกันพูด ผลัดกันเล่า พ่อก็ยังเป็นพ่อที่น่ารัก ที่ฟังทั้งคุณลูกและคุณภรรยาที่รักอย่างไม่รู้จักเบื่อ สายอีกหน่อยครอบครัวสุขสันต์ก็พากันเดินตลาดเช้า ในตัวเมือง ช้อปปิ้งกันเพลิน จนข้าวของล้นหลังรถมาใส่ในเบาะหลัง ข้าง ๆ ตัวซี สวนส้มตัวซี อยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ราว ๆ 50 กิโลเมตร ดังนั้นกว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าไปบ่ายโมงกว่า พอจอดรถเด็กรับใช้ที่มาช่วยขนของบอกว่ามีแขกมารออยู่ที่บ้านสามคน คนหนึ่งคือส้ม ส่วนอีกสองคนไม่เคยเห็นมาก่อน ขบวนของพ่อ แม่ ลูก เดินเรียงกันมายังห้องรับแขก ซีเป็นคนรั้งท้าย และสุดท้ายความสงสัยก็สิ้นสุด เมื่อเห็นส้มนั่งหงออยู่ในห้องรับแขก โดยครามกับคุณมาลัยกำลังนั่งพลิกนิตยสารในมือหยุดชะงัก หันมามองผู้มาใหม่ โดยอัตโนมัติบรรดาผู้อาวุโสน้อยทั้งสามคนต่างยกมือไหว้ผู้ใหญ่พร้อม ๆ กัน ส้มเป็นฝ่ายทำลายบรรยากาศอึมครึม โดยการผายมือไปทางคุณมาลัยและคราม คุณป้ามาลัย กับพี่คราม เป็นเพื่อนของส้มกับซีค่ะ และผายมือต่อไปยังพ่อกับแม่ของซี คุณพ่อกับคุณแม่ของน้องซีค่ะ ต่างก็ยกมือไหว้กันและกัน ตามอาวุโส ผู้มาใหม่ตามมานั่งสมทบในโซฟาสีครีมที่ตั้งอยู่กลางห้อง พอดีพี่ครามลาพักร้อน ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน คุณป้าอยากมาเชียงใหม่ คุณครามโทรไปชวนส้ม ส้มก็เลยแนะนำให้มาที่นี่ และถือโอกาสมาเยี่ยมพ่อกับแม่ด้วยค่ะ ส้มพยายามเป็นตัวเชื่อมสัมพันธไมตรี ซีได้แต่ยิ้ม ไม่พูดอะไร ครามก็อมยิ้มในหน้า ทานอะไรกันหรือยังคะ ก็..เอ่อ ทานบนเครื่องบินมารอบหนึ่งแล้วค่ะ คุณมาลัยยิ้มแย้ม และเริ่มทำตัวตามสบายขึ้น หลังจากที่เกร็ง ๆ อยู่เหมือนกัน จู่ ๆ ลูกชายตัวดีก็เดินดุ่ม ๆ เข้าบ้าน คว้าแขนเธอให้จัดกระเป๋าเสื้อผ้าบอกว่าไปเชียงใหม่ด่วน กว่าจะรู้เรื่องก็ตอนได้คุยกันระหว่างขับรถไปสนามบินแล้ว.. เฮ้อ..ลูกหนอลูก งั้น เดี๋ยวให้ซีเข้าครัว ทำอาหารเลี้ยงแขกนะ ผู้เป็นแม่หันมาพยัก เพยิด มาทางลูกสาว ซียิ้มแต่ยังไม่ยอมสบตาใครอีกคน ทำเหมือนว่าเขาไม่อยู่ตรงนั้น งั้น ซีขอตัวไปดูในครัวนะคะ จ้ะ แม่พยักหน้า ส้มลุกขึ้นขอตัวตาม, ครามก็ทำตามบ้าง เด็ก ๆ เดินตามกันออกมา ทิ้งให้ผู้ใหญ่สนทนากันอยู่ในห้องรับแขก ส้มฉากตัวออกไป บอกว่าจะเข้าห้องน้ำ ก็เหลือแต่ซี คราม และความเงียบ ที่ตามกันไปห้องครัว ซี เขาเป็นฝ่ายทำลายความเงียบ คะ ซีค้นตู้เย็น นำของออกมาวางบนโต๊ะ เตรียมทำอาหาร พี่ขอโทษสำหรับหลาย ๆ สิ่งที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าพี่ไม่ชัดเจนเอง ทั้งที่พี่.... เธอเลิกคิ้วมองหน้าเขา พี่จะขอโทษซีทำไมเนี่ย เจ้าตัวดียิ้ม ตาใส เราเป็นพี่ เป็นน้องกัน พี่ไม่ได้มีอะไรผิดต่อซี เราสนิทกันเกินไปน่ะค่ะถึงแม้ว่าจะพบกันไม่บ่อยนัก พี่อย่าคิดมากสิ แต่ แต่อะไร ไม่เห็นจะมีอะไรให้แปลก เราสองคนได้ไมตรีมาจากโลกไซเบอร์ ผู้หญิงกับผู้ชายคบกันไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยคำว่ารักเสมอไป จริงอยู่..เรามีความรู้สึกที่ดี ที่พิเศษต่อกัน เธอสบตาเขาแน่วแน่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราต้องรักกัน แต่งงานกันนี่นา เขาพยักหน้าหงึก ๆ ดวงตาสดใส ไม่มีเค้าคนอมทุกข์อีกต่อไป ไอ้ตัวปากแข็ง หน็อย ! เข้าใจล่ะ นี่พี่ก็ชวนคุณมิ้นท์เขามาด้วยนะ ดวงตากลมโตแฉลบลงพื้นนิดหนึ่ง ก่อนตวัดกลับมาสบตาเขาเหมือนเดิม เสียงแข็งนิด ๆ เขาไม่ได้เข้าข้างตัวเองหรอก.. จริง จริ๊ง อือ ค่ะ นี่จะแกงอะไร จะทำพะแนงไก่ ไข่เจียว และน้ำพริกกะปิ ปลาทู พอไหวไหมคะ ได้ ๆ พี่ช่วยนะ เป็นจริงอ่ะ ดูถูก เขาพับแขนเสื้อเชิ้ต ทำท่าทะมัดทะแมง ซีหลบตา แล้วก็เผลอค้อนเขาไปจนได้ ส้มแอบดูสถานการณ์อยู่ข้างนอก พอเห็นไม่มีอะไรก็เดินเตร่ออกไปข้างนอก ไม่มายุ่ง ปล่อยให้หนุ่มสาวจัดการกันเอง --------------***************************-------------- พระจันทร์ข้างขึ้น เกือบเต็มดวงลอยเด่นอยู่กลางท้องฟ้า เสียงหรีดหริ่งร้องระงม ครามสูดหายใจลึก ๆ เข้าปอด ท่าทางผู้ใหญ่เข้ากันได้ดี เพราะคุณแม่ของซี วัยใกล้เคียงกันกับแม่ของเขา เห็นว่าจะชวนกันไปไหว้พระวันพรุ่งนี้ สายลมเย็นยามราตรีพัดโชยแผ่วเบา เขาถอนหายใจอายุก็ปาเข้าไปไม่น้อยแล้ว ทำไมเขาโง่กับความรัก อาจเป็นเพราะเขาเป็นผู้ชายจึงทำให้ไม่ละเอียดอ่อนกับเรื่องบางเรื่อง ดีว่าแม่ ที่เป็นแม่ผู้ประเสริฐกับเขาเป็นผู้ชี้ทางสว่าง ทำให้เขามองพระจันทร์ได้เต็มตา ไม่ใช่หลงมองแต่เงาของพระจันทร์ที่อยู่ในน้ำ เงาสะท้อนของแสงพระจันทร์นั้นสวย แต่บอบบางเพียงแค่สายลมพัดน้ำไหวระริกให้เกิดลูกคลื่นเงาพระจันทร์ก็จะจางหายไป แต่ถ้าหากมองสูงขึ้นไปอีก พระจันทร์ตัวจริงที่ลอยเด่นอยู่บนฟ้านั่นต่างหาก ที่สวยจริง และสวยนานกว่า ส้ม.. สาวประเภทสองที่แทบจะมองไม่ออกว่าเธอเคยเป็นผู้ชาย เพื่อนที่แท้จริงของซีนั่นก็อีกคน ที่ช่วยไขความกระจ่างบางอย่างให้เขา ก็เหลือแต่ซี แม่สาวที่ปากแข็งอย่างวายร้าย ที่หารู้ไม่ว่าตอนนี้ความลับของเธอไม่ได้ลับต่อไปอีกแล้ว เขานึกขอบคุณหลาย ๆ สิ่งที่ประกอบกันขึ้นมา อะ ..แฮ้ม เขาหันมาทางต้นเสียง เลิกคิ้ว ส้มว่า พระเอกน่ะเลิกมาเก๊กอยู่คนเดียวในมุมมืดดีกว่า โน่นแน่ะ นางเอกของเรานอนเล่นอยู่ที่ระเบียงชั้นสอง มุมโปรดของเค้าล่ะ ไม่ไปชวนสนทนาหน่อยหรือคะ เขาผิวปากหวือ แล้วผู้ใหญ่นอนแล้วหรือ ค่ะ ท่าน ๆ เข้านอนกันหมดแล้ว ทางสะดวกแน่นอน ส้มเอียงคอ ชูมือสองนิ้ว สัญลักษณ์ของการให้กำลังใจ ขอบคุณนะครับส้ม สำหรับทุก ๆ อย่างที่ผ่านมา ผมอาจจะไม่ใช่คนดีนัก แต่สัญญาผมจะไม่ทำให้แม่ ส้ม หรือทุก ๆ คนผิดหวังแน่นอน หลายคนที่โง่กับความรัก จนบางครั้งกามเทพแทบจะฆ่าตัวตาย ส้มค่อน เจือเสียงกลั้นหัวเราะ เขายิ้มตาม ผมนี่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ นั่นแหละ กว่าจะรู้ ไปเถอะค่ะ.. เดี๋ยวนางเอกหนีเข้านอนก่อนแล้วจะอด ส้มเดินนำกลับเขามาในบ้าน แต่เดินเลยไปทางห้องนอน เปิดทางให้หนุ่มสาวได้อยู่กันตามลำพังอีกครั้ง --------------***************************-------------- พี่นั่งด้วยได้ไหมซี เธอผงกศรีษะจากเก้าอี้นอน หันมามอง ระเบียงชั้นสองซึ่งเป็นมุมส่วนตัวที่ซีชอบที่สุด กับการได้อาบแสงจันทร์ บัดนี้มีคนมารุกรานเสียแล้วสิ เชิญค่ะ พยักหน้าแล้วก็ปล่อยศรีษะเอนพิง เก้าอี้นอน สบาย ๆ พรุ่งนี้เราไปวัดไหนนะ แม่จะพาไปหลายวัดค่ะ เห็นว่าจะให้ครบเก้าวัดประมาณนั้นแหละ แล้วคุณมิ้นท์ตามมาเมื่อไหร่คะ เขาสาวเท้านั่งเก้าอี้ข้าง ๆ เป็นเก้าอี้ผ้าใบ คล้าย ๆ เก้าอี้ชายหาด แต่เนื้อผ้าทำจากผ้าฝ้ายดิบ มองเห็นสีขาวสลัว ๆ กลิ่นเทียนหอมไล่ยุง หอมกลิ่นตะไคร้นำมา ชวนให้ชื่นใจ เอ่อ..พี่ล้อเล่นน่ะ มิ้นท์เขาจะไปเที่ยวฮ่องกงกับลูกชายรัฐมนตรี เลยไม่ได้มาด้วย อ้าว..พี่ครามเก๊าะอกหักล่ะซี เธอผงกศรีษะขึ้นมา มองคนข้าง ๆ ไม่หรอก แต่ก็เกือบไป มิ้นท์เขาคบอยู่กับลูกชายรัฐมนตรีนานแล้ว พอมาเจอพี่ เขาก็มีไมตรีด้วย แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสนใจพี่เกินกว่า เพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง จริงอ่ะ ฮื่อ เสียงจิ้งหรีดกรีดเสียงดังระงม หนุ่ม-สาวทอดสายตามองออกไกลออกไปถึงพระจันทร์ และท้องฟ้ายามราตรีกาล ซี เขาผุดนั่งและกุมมือสาวน้อยตรงหน้า เธอขึงตาแล้วชักมือกลับ แต่เขาไม่ยอมปล่อย พี่ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่นัก แต่ระหว่างเราพี่จะรักษาความสัมพันธ์ดี ๆ นี้ไว้ ซีเห็นด้วยไหม ไม่ทราบสิคะ เธอยังพยายามชักมือออก ไม่สบตากับใครทั้งนั้นแหละ แต่เขาก็ยังไม่ยอมปล่อย ให้โอกาสพี่นะซี ที่ผ่านมา ผลมันพิสูจน์ออกมาแล้ว พี่ขาดซี พี่แทบขาดใจเลย แหวะ เขาปล่อยมือ ซัดมะเหงกลงไปดังป๊อก ซีคลำศีรษะป้อย ๆ เด็กบ้า เขางึมงำ ๆ ทิ้งตัวหงายลงเก้าอี้แรง ๆ ด้วยความที่ตัวสูง ศรีษะเลยโขกกับขอบบนของเก้าอี้ผ้าใบ ที่ฐานทำจากไม้ดังโป๊ก ! คิก ๆ ซีหัวเราะ นั่นแหละ กรรมสมัยนี้มันติดจรวดนะ พี่คราม เขางึมงำ พึมพำ อะไรไม่รู้ในความสลัวของราตรีที่มีแสงจันทร์ฉาย ซียิ้มเอนตัวลงนอนดังเดิม หนุ่ม-สาว ปล่อยความคิดไปจนสุดหัวใจ โดยมีเสียงของธรรมชาติดังกังวาน ------ อาจจะเป็นเพราะรักเราร้อนรนเกินไป อาจเป็นเพราะหัวใจรุ่มร้อนจะไขว่คว้า หาสิ่งที่ฝันหาวันที่เป็นดังใจ ยิ่งตามหายิ่งห่างไกลยิ่งทรมาน ค่ำคืนที่มีน้ำตา ใจที่พังทลายลงมา แต่ยังมีแสงจันทร์สว่างให้เรามองเห็น ค่ำคืนยังคงงดงาม เป็นไปตามที่มันเคยเป็น และยังมองเห็นความสุขอยู่กับเราไม่ไกล เกือบจะลืมว่าฟ้างามนั้นงามเพียงใด เกือบจะลืมว่าหัวใจมีใครให้ผูกพัน ทุกอย่างรายล้อมมากมายใต้เงาพระจันทร์ และความรักอยู่ตรงนั้นไม่เคยห่างไกล เหมือนได้พบและหยุดพัก ทบทวนเรื่องเดิมให้เรามีวันนี้ที่สุขใจ ** เพลงค่ำคืนที่งดงาม (ละครพระจันทร์ลายกระต่าย)
อ่านแล้วลงชื่อค่ะ
โดย: ป้ามด
  วันที่: 8 มิถุนายน 2549 เวลา:19:57:57 น.จริง ๆ แล้วอยากบอกเหลือเกินว่า ดีใจมากที่ป้ามดมาอ่านค่ะ
ถือว่าเป็นเกียรติยิ่ง สำหรับคนที่หัดเขียนอย่างแจม  แล้ววันหน้า..จะปรับปรุงให้ดีกว่านี้แล้วค่อยมาลงค่ะ โดย: แจม (สีน้ำฟ้า
) วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:1:48:19 น.เป็นเพื่อนเก่าสีน้ำฟ้า ที่ไม่เคยได้อ่านลีลาการเขียนมาก่อน เพิ่งอ่านครั้งแรก อ่านแล้วก็เพลินดีนะ เนื้อเรื่องหวานแหวว ไม่เพ้อฝันจนเกินจริง และเป็นไปได้สำหรับโลกไซเบอร์แห่งนี้ วิธีเล่าเรื่องก็ธรรมชาติดี แต่ถ้าใส่อุปสรรคในเนื้อเรื่องให้มากกว่านี้ จะน่าสนใจมากขึ้น เพราะอะไรที่ดูได้มาง่ายดาย มันไม่ค่อยลุ้นจ้ะ แต่ก็เป็นกำลังใจให้ฝึกปรือวิทยายุทธแก่กล้ายิ่งๆ ขึ้นไปนะจ๊ะ สร้างสรรค์ผลงานแข่งกับโฟเอสนะ (โฟเอสสร้างสรรค์อีกแล้วครับท่าน)
ทำอะไรที่ใจรัก ทำไปเหอะ อย่างน้อยมันสำเร็จไปครึ่งแล้วล่ะ  โดย: Sweety...Bell IP: 62.163.177.40 วันที่: 26 มิถุนายน 2549 เวลา:21:05:42 น.
ขอบคุณนะคะ Sweety .. Bell .. ระฆังหวานแหว๋วที่ไหนหนอ มาวางเสียงแล้วก็จากไป
พักนี้เรา "ยุ่ง" กับงานค่ะ ก็เลยไม่ค่อยได้มาอัพบล็อค หรือตอบความเห็น ช้าอย่างนี้คงไม่น้อยใจนะ หรืออีกที..พักนี้ยังหมกมุ่นอยู่กับการเขียนกลอนค่ะ โพสที่ถนนนักเขียน ไม่ได้โพสซ้ำในบล็อค เกรงใจเจ้าของพื้นที่ค่ะ ในเมื่องพันทิปเหมือนกัน ไม่อยากโพสทั้ง 2 แห่ง  โดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.158.49 วันที่: 20 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:39:50 น.
|
สีน้ำฟ้า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link MY VIP Friend        |
||||||||||||
